ΤΗΣ ΔΕΣΠΩΣ
Ἀχὸς βαρύς ἀκούεται, πολλά τουφέκια πέφτουν.
Μῆνα σε γάμο ρήχνονται, μῆνα σε χαροκόπι;
Οὐδὲ σε γάμο ρήχνονται οὐδέ σε χαροκόπι,
ἡ Δέσπω κάνει πόλεμο με νύφαις καὶ μ' γγόνια.
Ἀρβανιτιά την πλάκωσε 'ς του Δημουλᾶ τον πύργο.
Γιώργαινα, ρῆξε τάρματα, δὲν είν' ἐδῶ το Σούλι.
Ἐδῶ εἶσαι σκλάβα του πασᾶ, σκλάβα τῶν Ἀρβανίτων.
-Το Σούλι κι' αν προσκύνησε, κι’ ἄν τούρκεψε νὴ Κιάφα.
Η Δέσπω ἀφέντες Λιάπηδες δὲν ἔκαμε, δὲν κάνει»
Δαυλί 'ς το χέρι νάρπαξε, κόραις καὶ νύφαις κράζει.
«Σκλάβαις Τούρκων μὴ ζήσωμε, παιδιά μ', μαζί μου ἐλᾶτε».
Καὶ τα φυσέκια ἀνάψανε, κι' ὅλοι φωτιά γενῆκαν.
(25 Δεκεμβρίου 1803)
[Κατά την δίωξιν τῶν Σουλιωτῶν, περί ἧς ἔγινε λόγος ἕν τὴ προηγουμένη σημειώσει, μικρόν ἀπόσπασμα ἐξ 78 ψυχῶν κατέφυγεν εἰς το χωρίον 'Ρινιάσαν (μεταξύ Πρεβέζης καὶ Ἄρτης), ὁποῦ παρέμενον καὶ ἄλλαι τινές σουλιώτικαι οἰκογένειαι. Ἀλλὰ στῖφος Ἀλβανῶν,
κατάφθασαν εἰς το χωρίον την 23 Δεκεμβρίου 1803, κατέλαβεν ἐξ ἀπρόοπτου τους κατοίκους, καὶ ἄλλους μὲν κατέσφαξεν, ἄλλους δὲ ἠχμαλώτισε. Μεταξύ τῶν κατοίκων ἦτο καὶ ή οἰκογένεια του Γεωργάκη Μπότση, του ὁποίου ἀπόντος, ἡ ἡρωική σύζυγος Δέσπω ἀντέταξε σθεναράν ἀντίστασιν κατά των σφαγέων. Κλεισθεῖσα εἰς πύργον, την λεγομένην Κοΰλαν του Δημουλά, μετά δέκα ἄλλων, θυγατέρων, νυμφών, καὶ ἐγγόνων της, ἀφοῦ ἐπὶ πολύ πολέμησε πρὸς τους Ἀλβανούς, ὅτε εἶδεν ὅτι πᾶσα περαιτέρω ἀντίστασις ἦτο ματαία, ἠρώτησε τα τέκνα της ἂν δὲν προτιμοῦν ἀπὸ την σκλαβιάν τον θάνατον. Πάντες ἐζήτησαν τον θάνατον, τότε δὲ συσσωρεύσασα εἰς το μέσον ὅσην πυρίτιδα εἶχεν, ἔθεσε πῦρ εἷς αὐτὴν καὶ ἐκάησαν].
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου