Κυριακή 31 Δεκεμβρίου 2017

Εἰς νέωντα εἰς τὸ ἐπιόν....



                       Εἰς νέωντα εἰς τὸ ἐπιόν....


Νέωντα: τὸ ἐπιὸν ἔτος ἥτοι εἰς τὸ αὔριον εἰς τὸ μέλλον.


Χρόνια πολλὰ καὶ καλὴ χρονιά σε  ὅλους!!

Ὁ χρησμός της Πυθίας ποῦ ὁ Ὅμηρος δὲν κατάφερε νὰ λύσει καὶ τον ὁδήγησε στὸ θάνατο








Ὁ χρησμός της Πυθίας ποῦ ὁ Ὅμηρος δὲν κατάφερε νὰ λύσει καὶ τον ὁδήγησε στὸ θάνατο

Ὁ μεγαλύτερος ἐπικὸς ποιητής τῶν Ἑλλήνων πέθανε ἐπειδή παράκουσε ἕνα χρησμό της Πυθίας.

Σύμφωνα με τον περιηγητή Παυσανία, ὁ Όμηρος ἐπισκέφτηκε το μαντεῖο τῶν Δελφῶν γιὰ νὰ ρωτήσει την Πυθία ποῖοι ἦταν οἱ γονεῖς του καὶ ἡ καταγωγή του.

Ἡ Πυθία ἀπάντησε με τον ἐξῆς χρησμό:

«Πατρίδα της μητέρας σου εἶναι ἡ νῆσος Ἴος, ἡ ὁποία θὰ σε δεχθεῖ ὅταν πεθάνεις, ἀλλὰ φυλάξου ἀπὸ το αἴνιγμα τῶν νεαρῶν παιδιῶν».

Ο ποιητής ὅμως παράκουσε τον χρησμό καὶ ταξίδεψε μέχρι την Ἴο. Ἐκεῖ εἶδε μερικά μικρά παιδιά ποῦ ψάρευαν στὴν ἀκτῆ. Τα ρώτησε τι ἔπιασαν καὶ τα παιδιά του ἀπάντησαν:

«Ὄσσ’ ἔλομεν λιπόμεσθα, ὅς’ οὐχ ἔλομεν φερόμεσθα».

Δηλαδή, ὅτι πιάσουμε το ἀφήνουμε, ὅτι δὲν πιάσουμε το φέρουμε μαζί μας.

Τὰ παιδιά ἀναφέρονταν στὶς ψεῖρες. Ὅσες ἔβρισκαν, τις σκότωναν, ἀλλὰ ὅσες δὲν ἔβρισκαν, τις ἔφεραν στὸ κεφάλι τους. Ὁ Ὅμηρος δὲν κατάφερε νὰ βρεῖ την ἀπάντηση, ἀλλὰ θυμήθηκε την προειδοποίηση της Πυθίας. Τρομοκρατήθηκε καὶ ἀπομακρύνθηκε γρήγορα. Ὁ δρόμος ἦταν λασπωμένος καὶ ὁ ποιητής στὴ βιασύνη του, γλίστρησε καὶ ἔπεσε. Χτύπησε το κεφάλι του καὶ πέθανε σχεδόν ἀκαριαία.

Σύμφωνα με μία ἄλλη ἐκδοχὴ, ὁ Ὅμηρος πέθανε ἀπὸ τη στενοχώρια του ποῦ δὲν ἔλησε τον γρῖφο, ἐνῶ μία τρίτη ἐκδοχὴ λέει ὅτι ἦταν ἤδη βαριά ἄρρωστος καὶ πῆγε στήν Ἴο γιατί γνώριζε ὅτι θὰ πεθάνει.

Βέβαια ο θάνατος του μεγάλου ποιητή δὲν βασίζεται σε ἱστορικές μελέτες, ἀλλὰ σε παραδόσεις ποῦ κυκλοφοροῦσαν ἀπὸ στόμα σε στόμα. Ὁ Παυσανίας ἁπλῶς κατέγραψε μία λαϊκή ἀφήγηση.

Οἱ ἱστορικοί ἀμφισβητοῦν ὄχι μόνο το πού ἔζησε καὶ πέθανε ὁ ποιητής, ἀλλὰ ἀκόμα καὶ την ὕπαρξη του. Ἡ μυστηριώδης ζωή του Ὁμήρου ἔχει ἀπασχολήσει πολλούς ἐρευνητές ἀνὰ τους αἰῶνες.

Ἀρχικὰ ὑπολόγιζαν ὅτι ἔζησε την ἐποχῆ του Τρωικοῦ πολέμου τον 12ο αἰῶνα π.Χ., ἀλλὰ νεότεροι μελετητές κατέληξαν ὅτι γεννήθηκε τον 8ο ἡ τον 7ο αἰῶνα π.Χ.

Ὅσο γιὰ τον τόπο καταγωγῆς του, ἐπικρατεῖ χάος. Σχεδόν κάθε περιοχή της Ἑλλάδας ἔχει συνδεθεῖ με τὴ γέννηση του ποιητή, ἀπὸ την Ἀθήνα καὶ την Ἰθάκη μέχρι τις Κυκλάδες, τὴ Χίο καὶ την Κύπρο.

Ἴος – Τάφος του Ὁμήρου



Οἱ περισσότεροι μελετητές ὅμως συμφωνοῦν ὅτι ἡ Ἴος ἦταν το μέρος ὅπου πέθανε. Ἐκεῖ θεωρεῖται ὅτι βρίσκεται καὶ ὁ τάφος του, στὰ βόρεια του νησιοῦ.

Σάββατο 23 Δεκεμβρίου 2017

ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΧΩΡΟΥΝΤΑΣ ΕΘΝΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ




Καὶ οὐ τοῖς ἄρχειν βουλομένοις μέμφομαι, ἀλλὰ τοῖς ὑπακούειν ἐτοιμοτέροις οὖσιν.

Δέν κατηγορῶ ἐκείνους ποὺ ἐπιδιώκουν νὰ ἐπεκτείνουν τὴν κυριαρχία του, ἀλλὰ ἐκείνους πού εἶναι προθυμότεροι νὰ ὑποταχθοῦν



Θουκυδίδου <<Ἰστορία Δ. 61

ΘΕΟΓΝΙΔΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΡΕΩΣ




Κάλλιστον τὸ δικαιότατον,

ῥᾶστον δ΄ ἔσθ΄ ὑγιαίνειν

ἥδιστον δὲ τυχεῖν ὧ τὶς ἕκαστος ἐρᾶ.


Ἡ δικαιοσύνη εἶναι τὸ ὡραιότερο,

Ἡ ὑγεία τὸ καταλληλότερο,

τὸ πλέον εὐχάριστο ὅμως εἶναι νὰ ἐπιτύχη ὁ καθένας ὁ,τι ποθεῖ

ΜΕΝΑΝΔΡΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΣ




Μακὰριος ὅστις οὐσίαν καὶ νοῦν ἔχει χρῆται γἀρ οὗτος εἰς ἅ ταύτῃ καλῶς.

Μακάριος εἶναι ὅποιος ἔχει περιουσία καὶ μυαλό.


Διότι τοῦ πλούτου κάνει χρήση σὲ ὅσα πρέπει

ΠΥΘΑΓΟΡΟΥ ΓΝΩΜΑΙ



Χαλεπὸν πολλὰς ὀδοὺς ἅμα τοῦ βίου βαδίζειν.



Εἶναι δύσκολο στὴν ζωὴ νὰ βαδίζης ταυτόχρονα πολλοὺς δρόμους.

ΠΥΘΑΓΟΡΟΥ ΓΝΩΜΑΙ



Τὰ ἐπίμονα τῶν ἡδέων μᾶλλον ἡγοῦν συντελεῖν εἰς ἀρετὴν.



Νὰ προτιμᾶς τὰ δύσκολα ἀπὸ τὰ εὔκολα γιὰ νὰ σφυρηλάτησης τὴν ἀρετὴ σου

ΠΥΘΑΓΟΡΟΥ ΓΝΩΜΑΙ



Τέκνα μάθε τίκτειν οὕ τὰ γηροβοσκήσοντα τὸ σῶμα, τά δε τὴν ψυχὴν θρέψοντα τῇ αἰδίω τροφῇ.

Νὰ μάθης νὰ ἀνατρέφης παιδιὰ τέτοια ποῦ δὲν θὰ σοῦ γεροκομήσουν τὸ κορμί, ἀλλὰ θὰ σοῦ θρέψουν τὴν ψυχὴ μὲ τὴν αἰώνια τροφή.


ΠΥΘΑΓΟΡΟΥ ΓΝΩΜΑΙ



Ἰσχύειν τῇ ψυχῇ αἱροῦ μᾶλλον ἤ τῷ σώματι.



Προτίμησε νὰ εἶσαι ἰσχυρὸς στὴν ψυχὴ παρὰ στὸ σῶμα.

ΠΥΘΑΓΟΡΟΥ ΓΝΩΜΑΙ



Ἅ μὴ δεῖ ποιεῑν, μηδὲ ὑπονοοῦν ποιεῑν.



Ὁτι δὲν ἐπιτρέπεται νὰ κάνης , νὰ μὴν ἀφήνης οὔτε ὑπόνοια ὅτι μπορεῖ νὰ τὸ κάνης.

ΠΥΘΑΓΟΡΟΥ ΓΝΩΜΑΙ



Ἄγρυπνος ἔσο κατὰ νοῦν συγγενής γάρ τοῦ ἀληθινοῦ θανάτου ὁ περί τοῦτον ὕπνος



Νὰ ἔχεις ἄγριπνο τὸν νοῦ σου, γιατὶ ὁ ὕπνος τοῦ μυαλοῦ εἶναι συγγενὴς τοῦ πραγματικοῦ θανάτου.

ΠΥΘΑΓΟΡΟΥ ΓΝΩΜΑΙ



Πρᾶττε μεγάλα μὴ ὑπισχνούμενος μεγάλα

κάνε ἔργα μεγάλα, χωρίς νὰ ὑπόσχεσαι μεγάλα

ΠΥΘΑΓΟΡΟΥ ΓΝΩΜΑΙ



ΠΥΘΑΓΟΡΟΥ ΓΝΩΜΑΙ

Πέπεισο μὴ σὰν κτῆμα μὴ ἐντὸς διανοίας ἔχεις



Νὰ σοῦ ἔχη γίνει πίστη πώς δὲν σου ἀνήκει ὅτι δὲν ἔχεις μέσα στὸ μυαλό σου.

Πέμπτη 21 Δεκεμβρίου 2017

Τι ἐννοοῦσε ὁ Χρουστσόφ ὅταν ἔλεγε: "Τα Ἑλληνικά τελωνεῖα του διαστήματος περιπολοῦν γύρω ἀπὸ την Γῆ μέχρι νὰ ἔρθει ἡ κατάλληλη ὥρα";


Τι ἐννοοῦσε ὁ Χρουστσόφ ὅταν ἔλεγε: "Τα Ἑλληνικά τελωνεῖα του διαστήματος περιπολοῦν γύρω ἀπὸ την Γῆ μέχρι νὰ ἔρθει ἡ κατάλληλη ὥρα";

«Τα Ἑλληνικά τελωνεῖα του διαστήματος περιπολοῦν γύρω ἀπὸ την Γῆ μέχρι νὰ…ἔρθει ἡ κατάλληλη ὥρα» Ἄραγε τι ἐννοοῦσε; Τσαλατζερ καὶ Κολοῦμπια καταστράφηκαν.

Με το ὄνομα Ἀπόλλων πῆγαν οἱ Ἀμερικανοί στὸ φεγγάρι καὶ με το ὄνομα κόσμος οἱ Ρῶσοι ἔκαναν περιστροφές στὴν γῆ.

Στὴν Μυθοδια Ἕλληνα ἔβαλαν νὰ τραγουδήσει (παπαθανασίου) ἀπὸ τις στῆλες του Ὀλυμπίου Διός. Στεῖλαν το τραγούδι στὸν Ἄρη.

Ποῖος θὰ το ἀκούσει; Καὶ γιατί δὲν το κάνανε στὴν Ἀμερική καὶ ξόδεψαν τόσα λεφτά;

Γιατί ἡ ΝΑΣΑ διαβάζει ἀρχαία ἑλληνικά καὶ γιατί στὸ κατεστραμμένο Ἄτια του Ρόσγουελ βρέθηκε πινακίδα με ἑλληνικά γράμματα; Γιατί πολλά Ἄτια ἔχουν το σύμβολο του κηρύκειου καὶ το διπλό Ε;

Γιατί ἀγρογλυφικα ἔχουν το Δ ποῦ εἶναι μόνο ἑλληνικό καὶ τους μαιάνδρους;

Γιατί στὴν σελήνη καὶ στὸν Ἄρη βρέθηκαν ἑλληνικά γράμματα;

Μήπως εἶναι ἀλήθεια αὐτὰ ποῦ λένε ὅτι στὸ φεγγάρι βρῆκαν καταστραμμένο διαστημόπλοιο με ἑλληνικά γράμματα;
Ἔχουμε σχέση ἐμεῖς με τους ἐξωγήινους;




Ἡ ἱστορική φράση του ἡγέτη της σοβιετικῆς ἑνώσης Νικήτα Χρουτσώφ, ἐνώπιον της γενικῆς συνελεύσεως τῶν ἡνωμένων ἐθνῶν, τον Σεπτέμβριο του 1960(ἐποχὴ ψυχροῦ πολέμου), ὅταν ἐντὸς της συνελεύσεως λογομάχησε σε ὑψηλούς τόνους με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντουάϊτ Αινζεχάουερ, λόγω της καταρρίψεως του κατασκοπευτικοῦ ἀεροσκάφους u-2 των ΗΠΑ ποῦ ἵπτατο ἄνωθεν της Ρωσίας.

Τα ἑλληνικά τελωνεῖα του διαστήματος περιπολοῦν γύρω ἀπὸ την γῆ, μέχρι νὰ ἔρθει ἡ ὥρα της ἀποκάλυψης!

Γιατί το εἶχε πεῖ αὐτὸ; Τι ἤξερε;

Μία, τουλάχιστον, ἀπάντηση εἶναι ἡ ἐξῆς:

«Ἀλήθεια, τριάντα χιλιάδες ὑπάρχουν ἀπὸ τον Δία φύλακες ἀθάνατοι τῶν θνητῶν ἀνθρώπων ἀπάνω στὴν πολύκαρπη γῆ. Καὶ τοῦτοι παρακολουθοῦν τις δίκες καὶ τα ἐγκλήματα γυρίζοντας ἀχνοντυμένοι παντοῦ στὴν Γῆ».

Ἡσίοδος, Ἔργα καὶ Ἡμέραι στίχοι 252-255

Οἱ ἀθάνατοι αὐτοὶ φύλακες εἶναι ἀποσταλμένοι ἀπὸ τον Δία καὶ προερχόμενοι ἀπὸ το πρῶτο γένος, το λεγόμενο Χρυσό Γένος, σύμφωνα με τους στίχους 123-125.

Τα λόγια του Χρουτσῶφ δὲν ἦταν τυχαία. Παράφρασε τους παραπάνω στίχους του Ἡσίοδου, ἀλλὰ δὲν τους ἄλλαξε το νόημα. Τους μετέφερε στὴν ὁρολογία του σήμερα. Καὶ σίγουρα δὲν το ἔκανε τυχαία.

Οἱ συνομιλητές του Χρουτσῶφ, σίγουρα, καταλάβαιναν σε τι ἀναφερόταν…

Ἐσεῖς;

Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου 2017

Ποιές ἦταν οἱ τρεῖς Χάριτες




Στό γλυπτό της φωτογραφίας εἰκονίζονται οι 3 Χάριτες γυμνές νὰ κρατιοῦνται ἀπὸ τα χέρια καὶ ἀγκαλιάζονται. Εἶναι ἔργο του Ἀντόνιο Κανόβα, το ὁποῖο ἐκτίθεται στὸ Μουσεῖο Ἐρμιτάζ. Ὁ Παυσανίας εἶχε πεῖ: «Δὲν θὰ μποροῦσα νὰ ἀνακαλύψω ποῖος ἦταν αὐτὸς πού ἀπεικόνισε πρῶτος τις Χάριτες γυμνές, εἴτε στὴ γλυπτική ἡ στὴν ζωγραφική. Κατά τους πρότερους χρόνους οἱ γλύπτες καὶ οἱ ζωγράφοι τις ἀπεικόνιζαν σκεπασμένες».

Στήν ἑλληνική μυθολογία οἱ ἄνθρωποι χρωστοῦσαν την ὀμορφιά, τὴ σοφία καὶ τὴ δόξα στὶς Χάριτες. Ἦταν οἱ πιὸ σεμνές θεές της μυθολογίας καὶ συμβόλιζαν την εὐαρέσκεια, τὴ γονιμότητα καὶ την εὐγένεια. Ὁ Θεόκριτος εἶχε πεῖ «Δίχως τις Χάριτες τι θὰ μποροῦσαν νὰ ἀγαπήσουν οἱ ἄνθρωποι;».

Το ὄνομα τους προέρχεται ἀπὸ τὴ λέξη «χάρις» ποῦ σημαίνει εὐγνωμοσύνη, χαρά, συναίνεση καὶ τέρψη. Στή Γαλλία ἡ χάρη ἦταν πιὸ πάνω ἀπὸ την ὀμορφιά, γι’αυτό βγῆκε ἡ φράση: «Κι ἀπὸ την ὀμορφιά ὀμορφότερη εἶναι ἡ χάρη».

Σύμφωνα με τον Ἡσίοδο, οἱ Χάριτες ἦταν παιδιά του Δία καὶ της Ὠκεανίδας Εὐρυνόμης. Κατά μία ἄλλη ἐκδοχὴ μητέρα τους ἦταν ἡ Ἤρα ἡ ἡ Ἁρμονία, ἐνῶ κατά ἄλλους ἔχουν ἀρχαιότερη καταγωγή καὶ ἦταν κόρες του Οὐρανοῦ. Στὴν Ἰλιάδα του Ὁμήρου ἀναφερόταν μία «λιόγεννη», «στραφτομαντηλούσα» Χάρη, ἐνῶ ὁ Ἡσίοδος ἀνέφερε ὅτι ὀνομάζονταν Ἀγλαΐα, Εὐφροσύνη καὶ Θάλεια.



Ὁ Πίνδαρος ἀνέφερε: «Ὅλα τα καλά ὅλες οἱ ἀπολαύσεις, πού χαίρονται οἱ θνητοί εἶναι δῶρα της καλοσύνης σας κι ὅποιος ἄνθρωπος ἔχει ὀμορφιά, σοφία ἡ δόξα, πάλι σε σας τι χρωστάει. Χωρίς τις σεμνές Χάριτες δὲν θ’ ἀρέσανε στοὺς θεούς τα συμπόσια καὶ τα τραγούδια. » Οἱ Χάριτες λατρεύονταν στὴ Βοιωτία ὡς θεότητες της Φύσης. Εἶχαν ἱδρύσει ἱερὸ πρὸς τιμήν τους με ἐντολὴ του βασιλιά Ἐτεοκλή, γιοῦ του Κηφισοῦ.

Γιὰ πολλά χρόνια οἱ ἄνθρωποι λάτρευαν τρεῖς πέτρες πού εἶχαν πέσει ἀπὸ τον Οὐρανὸ ὥς ἀγάλματα τους καὶ ἀρκετά χρόνια μετά λάξευσαν τὴ μορφή τους σε γλυπτά.

Πρὸς τιμήν τους γινόταν ἡ γιορτή «Χαρίτεια» ὅπου οἱ πιστοί χορεύανε τὴ νύχτα καὶ μοιράζανε γλυκά ἀπὸ ἀλεύρι καὶ μέλι. Στὴν Ἀθήνᾳ εἶχαν ἀφιερώσει ναό στὴν Ἀκρόπολη καὶ στὴν Ἀγορὰ, ἐνῶ στὴν εἴσοδο της Ἀκρόπολης ὑπῆρχε το σύμπλεγμα των Χαρίτων

1 Φοίνικας – Το μυθικό πουλί των Ἑλλήνων καί ὁ κύκλος του



1 Φοίνικας – Το μυθικό πουλί των Ἑλλήνων καί ὁ κύκλος του

Ἱερὸ μυθικό πουλί. Η Φιλική Ἑταιρεία χρησιμοποίησε τον Φοίνικα ὡς σύμβολο του Ἑλληνικοῦ κράτους ποῦ ξαναγεννιέται ἀπὸ τὴ στάχτη του.
Ὁ Ἀ. Ὑψηλάντης στὴ σημαία του Ἱεροῦ Λόγου καὶ ὁ Καποδίστριας τον καθιέρωσε ἐπίσημο ἔμβλημα του κράτους καὶ το ἀπεικόνισε πάνω στὰ νομίσματα καὶ τις σφραγῖδες.

Ἀπὸ τον Ἡσίοδο τον -8ο αἰῶνα, ἔχουμε την ἀρχαιότερη ἀναφορά γιὰ τον Φοίνικα, πού τον ταυτίζει με τον ἥλιο καὶ τον Θεό Ἀπόλλωνα.




Κατά τον Ἡρόδοτο εἶχε το μέγεθος του ἀετοῦ καὶ πούπουλα χρυσοκόκκινα (βιβλ. 2,73). Κάθε 500 χρόνια ἐρχόταν ἀπὸ την Ἀραβία στὴν Ἡλιούπολη της Αἰγύπτου, μεταφέροντας το νεκρό πατέρα του, τον ὁποῖο τύλιγε σε σχῆμα αὐγοῦ μέσα σε σμύρνα καὶ τον ἔθαβε στὸ ἱερὸ του Ἥλιου. Ὁ Ἕλληνας ἱστορικός Ἡρόδοτος, λέει: «Δὲν ἔχω δεῖ ποτέ αὐτὸ το πουλί παρά μόνο σε εἰκόνες. Μέρη του φτερώματός του ἔχουν το χρυσό χρῶμα καὶ ἄλλα βαθυκόκκινο καὶ μοιάζει στὸ περίγραμμα καὶ τις διαστάσεις με ἀετό.

Το πουλί αὐτὸ μοιάζει με μεγάλο ἀετὸ ἡ με ἐρωδιό με χρυσό καὶ κόκκινο φτέρωμα ἄν καὶ ο κινέζικος ἔχει πέντε χρώματα. Του δίνουν πολλές ἡλικίες, 500 , 540 , 1000 , 1461 , 12.994 χρόνια. Αὐτὸς εἶναι ὁ Φοίνικας ποῦ γνωρίζουμε, το πουλί ποῦ ἀναγεννᾶτε μέσα ἀπὸ τις στάχτες του». Ο Φοίνικας δὲν ζεῖ με φροῦτα ἡ λουλούδια, ἀλλὰ με μία ὑγρὴ κολλώδη οὐσία, ὅπως το ρετσίνι, ποῦ εὐωδιάζει λιβάνι. Μύρα ἡ κομμιοφόρος.Κατά τον Πλίνιο ἕνας μόνο Φοίνικας ὑπάρχει σ` ὁλόκληρο τον κόσμο. Ὅταν γερνᾶ, κατασκευάζει φωλιά με κλαδιά ἀρωματικῶν φυτῶν, τὴ γεμίζει με ἀρώματα καὶ πεθαίνει καιόμενος μέσα σ` αὐτὴ. Ἀπὸ τὴ στάχτη του ξαναγεννιέται καὶ μεταφέρει τα λείψανα της προηγούμενης ὑπάρξεώς του μαζί καὶ της φωλιᾶς του στὴν πόλη του Ἥλιου γιὰ ταφή. .



Ὁ Πλίνιος ὁ πρεσβύτερος γράφει ὅτι: «Ο Φοίνικας ζοῦσε 1.460 ἔτη καὶ οἱ ἐνδείξεις της ἐπιστροφῆς του δίνονταν ἀπὸ τις κινήσεις των ἀστέρων». Ο Πλατωνικός Φιλόσοφος Κέλσιος, στὸ ἔργο του «Ἀληθὴς Λόγος», μας λέει: Ἕνα πουλί της Ἀραβίας, ὁ Φοίνικας, κουβαλᾶ στὴν Αἴγυπτο τον νεκρό πατέρα του τυλιγμένο σε σμύρνα (βαλσαμόδεντρο) καὶ τον ἀποθέτει στὸ τέμενος του ἥλιου.

Ὁ Ὀβίδιος μας λέει, ὁ Φοίνικας ἔρχεται ἀπὸ την Ἀσσυρία, ἀλλὰ αὐτὸ το πουλί ἐμφανίζεται σε πολλά μέρη του κόσμου. Ὅλα αὐτὰ τα πουλιά ἔχουν ταυτιστεῖ με τον ἥλιο καὶ μοιάζουν πολύ στὸ πουλί ποῦ περιγράφει ὁ Ὀβίδιος. Ὁ Ὀβίδιος στὸ ἔργο του «Μεταμορφώσεις» γράφει τα ἐξῆς γιὰ τον Φοίνικα: «Ο Φοίνικας, ὅπως τον ὀνομάζουν οἱ Ἕλληνες, εἶναι ἕνα μυθικό πουλί, ποῦ ἀναγεννᾶτε ἀπὸ την τέφρα του.


πουλί αυτό «Μπενού» και το ταύτιζαν με τον θεό Ατούμ, θεό της δημιουργίας, κατόπιν με τον Ρα και τέλος με τον Όσιρι. Τα κείμενα των πυραμίδων τοποθετούν το γεγονός της δημιουργίας και των Ζεπ Τεπί (θεοί) στην Ηλιούπολη, στον «Ναό του Φοίνικα».

Σύμφωνα με την παράδοση, ὁ Φοίνικας, αὐτὸ το ἐξαίσιο πουλί, ἐμφανίζεται σὰν ἀπὸ θαῦμα πάντα ἀπὸ τον ἀνατολικό ὁρίζοντα κατά την διάρκεια παγιωμένων σημείων.

Εἶναι ἕνα ἱερὸ πουλί ποῦ ἔρχεται πάντα ἀπὸ την ἀνατολὴ καὶ φέρνει τον πατέρα του βαλσαμωμένο μέσα σε μία σφαῖρα γεμάτη μύρο καὶ πηγαίνει καὶ την ἀφήνει μέσα στὸν ναό του Ἡλίου της Ἡλιούπολης. Ἐκεῖ χτίζει καὶ την φωλιά του στὴν πέτρα του ἡλίου, καὶ ἀπὸ ἐκεῖ χανόταν μέσα στὶς φλόγες ὅταν ἤθελε νὰ φύγει. Οἱ Αἰγύπτιοι ὀνόμαζαν του οὐρανοῦ, γιά νὰ ἀναγγείλει την ἀρχὴ μιᾶς νέας κοσμικῆς ἐποχῆς. Ἐπέστρεφε στὴν Ἡλιούπολη ἀναγεννημένος κάθε 1.460 χρόνια, ὅταν ἔκλινε ὁ Σωθικός (Σειριακός) κύκλος, ὁ ὁποῖος καὶ ὀνομαζόταν «Ἰδανικό Νέο Ἔτος» καὶ συνέπιπτε με την ἡλιακή αὐξήση του Σειρίου.


Οἱ περισσότεροι σύγχρονοι ἐρευνητές της ἀρχαίας αἰγυπτιακῆς θρησκείας ἀναφέρουν ὅτι τα μυστήρια της Αἰγύπτου ἡ «Μυστήρια του Ὄσιρι» θεσπίστηκαν ἀπὸ τον Ἑρμῆ τον Τρισμέγιστο, ποῦ ήταν2 παιδαγωγός του Ὄσιρι. Σχεδόν ὅλες οἱ πληροφορίες γιὰ τα αἰγυπτιακά Μυστήρια προέρχονται ἀπὸ τον Ἕλληνα ἱστορικό Ἡρόδοτο. Ἕδρα τῶν αἰγυπτιακῶν μυστηρίων ἦταν ἡ πόλη Ἄβυδος, με τον μεγαλοπρεπῆ ναό του θεοῦ «Ἥλιου – Ρα». Ὅμως τα πιὸ μεγάλα καὶ τα πιὸ ἱερὰ μυστήρια της αἰγυπτιακῆς θρησκείας ἦταν τα «Μυστήρια του Φοίνικα» στὴν Ἡλιούπολη.

Ὁ Φοίνικας ἦταν ἕνα ἱερὸ πουλί γνωστό σὰν «Πνεῦμα του Ἀναστημένου Ὄσιρι», το ὁποῖο, σύμφωνα με τις θρησκευτικές δοξασίες της Αἰγύπτου, ζοῦσε στὸν ἀστερισμό του Σειρίου. Ἦταν το θεϊκό σύμβολο του Ὄσιρι καὶ δήλωνε την ἀναγέννηση, ἡ ὁποία ἄρχιζε ἀπὸ το «Μέγαρο του Φοίνικα» της Ἡλιούπολης, ὅπως ἀναφέρουν τα κείμενα της πυραμίδας Τεξτς. Ο Γερμανός φιλόλογος Ἀδόλφος Ἔρμαν ἀναφέρει τα ἐδάφια τῶν ταφικῶν μνημείων στὰ ὁποία εἶναι γραμμένα τα ἐξῆς: «Η ψυχή του Ὄσιρι κατοικεῖ στὸ πουλί Μπενού (Φοίνικας)». Ὁ ἴδιος ὁ Ὄσιρις λέει: «Εἶμαι ὁ μεγάλος Φοίνικας ποῦ εἶναι το Ἕνα. Εἶμαι ὁ Ὄσιρις ποῦ ἔρχομαι ἀπὸ τον Σείριο. Εἶμαι ὁ ἐπιβλέπων των πάντων»
Ε.Λ