Ἐπιστρέφουν οἱ Ὀλύμπιοι Θεοί ; (video)

Πρὶν πολλά χρόνια, ἡ NASA ἔβλεπε μέσο δορυφόρων κάποιο μεγάλο ἀντικείμενο, ἴσως πλανήτη, νὰ πλησιάζει πρὸς το ἡλιακό μας σύστημα. Αὐτὸ ἦταν φτιαγμένο ἀπὸ χαλκό.
Τότε, φαίνεται νὰ παραδέχονταν πῶς οἱ Ὀλύμπιοι Θεοί ἐπιστρέφουν! ! !
Την πληροφορία αὐτὴ μας την δίνει ὁ Κωνσταντῖνος Πλεύρης, σε κάποια παλιά τηλεοπτική ἐκπομπὴ, με το ἐπίμαχο ἀπόσπασμα νὰ μπορεῖτε νὰ το δεῖτε στὸ τέλος.
Οἱ συνειρμοί πολλοί καὶ πρῶτα ἀπ’ ὅλα στόν τελευταῖο χρησμό της Πυθίας: «Θὰ ἔρθη ἡμέρα ποῦ ὁ Φοῖβος (Ἀπόλλων) θά ἐπιστρέψει καὶ θά μείνει γιά πάντα».
Ὁ κ. Πλεύρης, μας πληροφορεῖ ὅτι το ἀντικείμενο αὐτὸ ἦταν φτιαγμένο ἀπὸ χαλκό, γεγονός ποῦ κάνει τα δεδομένα ποῦ ἔχει μελετήσει ἡ NASA νὰ ἄρχονται σε πλήρη συμφωνία με ἀρχαία ἑλληνικά κείμενα.

σφαίρα στο βατικανό

Ἡ χάλκινη σφαῖρα ποῦ βρίσκεται στὸ Βατικανό φαίνεται νὰ αποτελεί ἡ νὰ υυπονοεί αὐτὸ το ἀντικείμενο ἡ πλανήτη.




Ποῖο εἶναι αὐτὸ το μυστηριῶδες ἀντικείμενο; Εἶναι ὁ Πλανήτης Χ, ὁ Ρουμπίνι, το Γοργόνειο, ὁ Φαέθων, ὁ Νέμεσις, ὁ Ερκόλομπους; Ἡ ὅλα αὐτά ταυτίζονται;
Ἄς δοῦμε με δύο λόγια ποῖος εἶναι ὁ περιβόητος Ρουμπίνι, μίας καὶ πολύς λόγος γίνεται γι’ αὐτὸν:
Ἡ θεωρία του Ρουμπίνι γεννήθηκε ἀπὸ τον ἀσσυριολόγο καὶ συγγραφέα Zecharia Sitchin καθώς, στὸ βιβλίο του 12ος Πλανήτης, ἀποκωδικοποιεῖ σφραγιδόλιθους των Σουμερίων (ἀρχαῖοι Ἕλληνες Κρῆτες), οἱ ὁποῖοι ἀπεικονίζουν το ἡλιακό μας σύστημα με 12 πλανῆτες (συμπεριλαμβανομένου του Ἥλιου καὶ της Σελήνης).

Ἰσχυρίζεται ὅτι πρόκειται γιά ἕναν κατοικημένο πλανήτη (ποῦ οἱ κάτοικοί του, οἱ ΑΑνουνάκι, οἱ οοποίοι ἔφτιαξαν τους ἀνθρώπους ὡς ἐργάτες τους γιά την εξόρυξη χρυσοῦ τον ὁποῖο καὶ χρειάζονταν) με ὑπερβολικά ἐλλειπτική τροχιά καὶ ο οποίος περνᾶ ἀπὸ κοντά μας κάθε 3600 χρόνια (με τροχιά λίγο πιό πέρα ἀπὸ εκἐκείνη του Πλούτωνα καὶ στστὸν χῶρο μεταξύ των τροχιῶν του Ἄρη καὶ του Δία).
Ἡ τόσο κοντινή πορεία του πλανήτη αἰτοῦ θὰ ἔφερνε πολλές καταστροφές στὴν Γῆ (σεισμούς, τσουνάμι κλπ), την ὁποία ἀρχικά ὑπολόγιζαν τον Μάϊο του 2003. Ἀλλά… μίας καὶ ἐπιζήσαμε ἡ ἡμερομηνία αὐτή μεταφέρθηκε γιά τον Δεκέμβριο του 2012, μαζί ὅλα τα σχετικά καταστροφολογικά σενάρια.
Ὅμως, ὅλα αὐτὰ εἶναι ὑποθετικά
Ὡστόσο, ὑπάρχει κάτι ποῦ φαίνεται περισσότερο ἀληθοφανές:

Ισπανοί ἀστρονόμοι ἰσχυρίζονται ὅτι ἀνακάλυψαν κάτι πολύ σημαντικό πίσω ἀπὸ την τροχιά του Πλούτωνα. Εἶναι διπλάσιο του Δία, ἀλλά μᾶλλον δὲν πρόκειται γιά πλανήτη ἀλλά ἴσως γιά ἕνα καφέ ἄστρο νᾶνος «brown dwarf star» (ἔχει δηλαδή το χρῶμα του χαλκοῦ;) με πλανῆτες ἡ δορυφόρους νὰ γυρίζουν σε τροχιά γύρω ἀπὸ αὐτὸ καὶ πώς ἡ ἐπίσημη ὀνομασία του εἶναι G1.9 καὶ η τροχιά του δὲν ἔχει καμία σχέση με τον Νιμπίρου, ἀντίθετα εἶναι αὐτὴ ποῦ φαίνεται στὴν φωτο ἀκριβῶς ἀπὸ κάτω:

τροχιά Νιμπίρου
Τελικά, ὑπάρχει κάτι ποῦ πλησιάζει την γῆ;


Στὶς 22/12/2010 ἀνακοινώθηκε ὅτι «Τρία γιγάντια διαστημόπλοια κατευθύνονται πρὸς την Γῆ Το μεγαλύτερο ἦταν μήκους 240 χλμ. Τα ἀλλὰ δύο, μικρότερα. Πρός το παρόν τα ἀντικείμενα αὐτὰ εἶναι πίσω ἀπὸ την τροχιά του Πλούτωνα».
Ἀνιχνεύτηκαν ἀπὸ το HAARP στὴν Αλάσκα καὶ «θὰ φτάσουν στὴν Γῆ τον Δεκέμβριο του 2012» ἐνδεχομένως στὶς 21 ὁπότε καὶ ολὁλοκληρώνεται το ἡμερολόγιο των Μάγιας. «Τα διαστημόπλοια αὐτὰ θὰ εἶναι ὁρατὰ στὰ ὀπτικά τηλεσκόπια μόλις φτάσουν στὴν τροχιά του Ἄρη». Ἥ εἴδηση αὐτὴ, σύμφωνα με την Pravda προερχόταν ἀπὸ το SETI (Ἵδρυμα Ἔρευνας γιὰ Ἐξωγήινη Νοημοσύνη), το ὁποῖο SETI, ἀργότερα, διέψευσε τα πάντα.
Μπορεῖ νὰ εἶναι αὐτὰ ἐνδείξεις ὅτι ἐπίκειται μία ἐπιστροφή των Ἑλλήνων θεῶν; Καὶ ποιά εἶναι ἡ φύση των θεῶν; Χρειάζονται ὀχήματα γιὰ νὰ ταξιδέψουν ὁπουδήποτε καὶ εἰδικότερα στὸ διάστημα;
Ἄν καὶ τίποτε δὲν εἶναι σαφές, ἴσως, θὰ ἔπρεπε νὰ ἐμπιστευτοῦμε τα ἀρχαία ἑλληνικά κείμενα ποῦ φαίνεται νὰ μιλοῦν πολύ συχνά γιὰ ἱπτάμενα ὀχήματα θεῶν Ἄς δοῦμε μερικά πολύ χαρακτηριστικά παραδείγματα ἀπὸ τα ἑκατοντάδες ποῦ ὑπάρχουν:
Ὁ Κρόνος «…ἵπτατο ἀναπαυόμενος, καὶ ἀναπαυόμενος ἵπτατο…» (Ευσέβιος I 37).
Ὁ Κρόνος «…ἵπτατο ἀναπαυόμενος, καὶ ἀναπαυόμενος ἵπτατο…» (Ευσέβιος I 37).
Στὸν Τριπτόλεμο, ἡ θεά Δήμητρα «του ἔφτιαξε μία ἅμαξα ποῦ την ἔσερναν φτερωτοί δράκοντες καὶ του ἔδωσε το σιτάρι με το ὁποῖο ἔσπειρε την οἰκουμένη πετῶντας στόν οὐρανό» (Απολλόδωρος, Βιβλιοθήκη, Α 32).
Ἡ θεά Ἀθηνᾶ «πέταξε σὰν βέλος πρὸς τον οὐρανό» (Ὀρφικά κείμενα, Ἀργοναυτικά 558-559).
Ὁ Ἄρης δανείζει τα ἄλογα του στὴν Ἀφροδίτη καὶ την Ἴριδα Ἡ πρώτη «μαστίγωσε τα ἄλογα γιὰ νὰ τρέξουν κι αὐτὰ πέταξαν πρόθυμα κι ἔφτασαν ἀμέσως στὴν κατοικία των θεῶν, τον Ὄλυμπο» (Ὅμηρος, Ἰλιάδα Ε 363-366).
Ἀλλά καὶ ὁ Ἄρης «πετοῦσε μέσα στὰ σύννεφα, πρὸς τον ἀπέραντο οὐρανό» (Ὅμηρος, Ἰλιάδα Ε 864-867).
«Για τον Άβαρι, ποῦ στὸ δρόμο του οὐρανοῦ τον ξεπροβόδιζε ὁ Φοῖβος με ἱπτάμενο περιπλανώμενο βέλος» (Νόννος, Διονυσιακά ΙΑ 132-133).
Ὁ Διόνυσος ὅταν ἦταν μωρό «παρατηροῦσε το πατρικό μονοπάτι των ἄστρων» (Νόννος, Διονυσιακά Θ 35-36).
Ἡ Ἤρα «ταξίδεψε πέρα ἀπὸ τον οὐρανό, τον στολισμένο με φωτεινά, ἄστρα, διασχίζοντας ἀναρίθμητες πολιτεῖες […]» (Νόννος, Διονυσιακά Ἡ 111-112).
Ὁ Φαέθων μαζί με ἄλλους ταξίδεψε στόν οὐρανό, με ἕνα ὄχημα ποῦ λεγόταν Ἑωσφόρος, προκειμένου νὰ φτάσει στὴν Σελήνη ὅπου καὶ ἔκανε τριάντα περιφορές γύρω ἀπὸ αὐτὴ, στὴ συνέχεια ἔφτασε στόν πλανήτη Ἀφροδίτη καὶ ἐπέστρεψε πίσω στὴν Γῆ ὁπότε καὶ κατακρημνίστηκε (διάσπαρτα ἀποσπάσματα: Λουκιανός: Περί Ἀστρολογίας, Παλαίφατος: Περί Φαέθονος ΧΙΙ, Νόννος: Διονυσιακά Β΄ τόμος 33-34).
Ἀλλά πρέπει, μέσα σε ὅλα νὰ σημειώσουμε καὶ το ἐξῆς σημαντικό: «οὐδείς μὲν γάρ των οὐρανίων θεῶν ἐπί γῆς κατελεύσεται, οὐρανοῦ τον ὀρόν καταλιπών, ὁ δὲ ἄνθρωπος καὶ εἰς τον οὐρανόν ἀναβαίνει καὶ μετρεῖ αὐτὸν καὶ οἵδε ποία μὲν αὐτοῦ ἐστίν ὑψηλά, ποία δὲ ταπεινά […]»Δηλαδή, σύμφωνα με τον Ἔρμή τον Τρισμέγιστο πρὸς ἕναν μαθητή του: «Κανείς ἀπὸ τους οὐράνιους θεούς δὲν κατεβαίνει στὴν γῆ, ἐγκαταλείποντας τον οὐρανό Ὁ ἄνθρωπος ἀνεβαίνει στόν οὐρανό καὶ, μάλιστα, μπορεῖ νὰ τον μετρήσει, ὅπου ἔμαθε τι εἶναι ψηλά καὶ τι χαμηλά…» (Ἑρμητικά κείμενα, Λόγος Χ 25).
Ὁ διαχωρισμός ποῦ κάνει εἶναι σαφής. Ὡστόσο τονίζει καὶ αὐτὸς, ὅπως καὶ πολλοί ἄλλοι, ὅπως ὁ Ἡσίοδος, ὁ Ἀριστοτέλης κλπ ὅτι: «το μὲν ἄνθρωπον εἶναι θνητόν θεόν, το δὲ θεόν ἀθάνατον ἄνθρωπον» (Λόγος Χ 25).

Ἄραγε, το ὅτι οἱ θεοί δὲν κατεβαίνουν στὴν γῆ, μήπως ὑπονοεῖται ὅτι με κάποιο τρόπο θὰ ὑπαχθοῦμε κατά την ἐποχὴ του Ὑδροχόου, ὡς ἄλλος Γανυμήδης, γιὰ νὰ φτάσουμε σε ἀνώτερα ἐπίπεδα συνείδησης;

Ἀνιστόρητοι

Ἐπειδή πολλά ἀκούω τελευταία γιὰ «ἀνιστόρητες θεωρίες», λέω νὰ ἁρπάξουμε την εὐκαιρία της χθεσινής ἐπετείου καὶ νὰ μιλήσουμε γιὰ ισἱστορία

Ἴα θυμηθοῦμε, λοιπόν, πώς ὅταν ξεκίνησε ὁ Β' Παγκόσμιος Πόλεμος την 1η Σεπτεμβρίου 1939 ἡ ναζιστική Γερμανία, ἡ φασιστική Ἰταλία καὶ ἡ κομμουνιστική Σοβιετική Ενωση βρίσκονταν στὸ ἴδιο στρατόπεδο.

Εἶχε προηγηθεῖ στὶς 23 Αὐγούστου 1939 ἡ συμμαχία Γερμανίας καὶ Σοβιετικῆς Ἕνωσης με το λεγόμενο Σύμφωνο Ρίμπεντροπ - Μολότοφ.

Ἢ συμμαχία αὐτὴ δὲν ἦταν ἐπιλογή ἀνάγκης, οὔτε περιστάσεων.

Ἦταν ἡ κανονική μοιρασιά της Ἀνατολίτικής Εὐρώπης σε ἑκατέρωθεν ζῶνες επιρροής με εἰδικὸ μυστικό πρωτόκολλο.

Ἔτσι, ὅταν οἱ Ναζί ἐπιτέθηκαν στὴν Πολωνία, την 1η Σεπτεμβρίου 1939, οἱ Σοβιετικοί τούς ἀκολούθησαν στὶς 17 Σεπτεμβρίου.

Ἢ Πολωνία διαμελίστηκε μεταξύ των δύο συμμάχων καὶ ὁ Ἐρυθρός Στρατός παρήλασε θριαμβευτικά παρέα με τὴ Βέρμαχτ στὸ Λβοβ καὶ στὸ Μπρεστ - Λιτόφσκ νὰ γιορτάσουν τον διαμελισμό μιας ἀνεξάρτητης χώρας.

Ὑλοποιῶντας τὴ μοιρασιά με το Ράιχ, ἡ Σοβιετική Ἕνωση ἐπιτέθηκε τον Νοέμβριο 1939 στὴ Φινλανδία (τρεῖς μῆνες κράτησε ἡ ἡρωική ἀντίσταση του φινλανδικού λαοῦ) ἐνῶ τον Μάϊο 1940 εἰσέβαλε στὴ   Λετονία, στὴ   Λιθουανία καὶ στὴν Εσθονία - τὴ στιγμή ποῦ ἡ ναζιστική Γερμανία κατακτοῦσε την Ὁλλανδία, το Βέλγιο καὶ τὴ Γαλλία.

Ἴα θυμίσω ὅτι στὶς 29 Σεπτεμβρίου 1939 «ἡ κυβέρνηση του Γερμανικοῦ Ράιχ καὶ ἡ κυβέρνηση της Σοβιετικῆς Ἕνωσης» ὑπέγραψαν νέο Σύμφωνο Φιλίας, Συνεργασίας καὶ Ὁριοθέτησης, με το ὁποῖο προέβησαν στὴν «ὁριστική ρύθμιση των προβλημάτων ποῦ προέκυψαν ἀπὸ την κατάρρευση του πολωνικοῦ κράτους».

Ἀνακοίνωναν ὅτι «το πραγματικό συμφέρον ὅλων των λαῶν εἶναι νὰ τερματιστεῖ ἡ ἐμπόλεμη κατάσταση μεταξύ Γερμανίας ἀπὸ τὴ μία πλευρά καὶ Ἀγγλίας καὶ Γαλλίας ἀπὸ την ἄλλη».

Ἀλλὰ ἄν δὲν τερματιστεῖ «θὰ ὑποδειχθεῖ ὅτι ἡ Ἀγγλία καὶ ἡ Γαλλία εἶναι ὑπεύθυνες γιὰ τὴ συνέχιση του πολέμου» - κι ὄχι βεβαίως εκείνοι ποῦ «ρύθμισαν» την Πολωνία.

Ἴα θυμίσω ἐπίσης ὅτι χάρη στὴ διευρυμένη ἐμπορική συνεργασία τους ἡ Βέρμαχτ προήλαυνε με σοβιετικό πετρέλαιο ἐνῶ ἡ γερμανική πολεμική βιομηχανία δούλευε με σοβιετικές πρῶτες ὗλες ἀπὸ το 1939 ἑως το 1941.

Ἢ «συμμαχία των ἀκρῶν» λειτούργησε μία χαρά γιὰ δύο χρόνια καὶ διερράγη στὶς 22 Ἰουνίου 1941 ὄχι ἐπειδή οἱ Σοβιετικοί στενοχωρήθηκαν ποῦ συμπορεύονταν με τους ναζιστές ἀλλὰ ἐπειδή ὁ Χίτλερ ἐπιτέθηκε ἀπροσδόκητα στὸν σύμμαχό του - τόσο ἀπροσδόκητα ποῦ ὁ   Στάλιν αρνιόταν νὰ το πιστέψει ἑως την τελευταία στιγμή!..

Πρᾶγμα ποῦ σημαίνει ὅτι τελικά κάποιοι προσῆλθαν στὸν μεγάλο αντιφασιστικό πόλεμο μᾶλλον καθυστερημένα, μᾶλλον   άθελά τους καὶ ἀφοῦ πρῶτα τους την ἔπεσαν οἱ φασίστες.

Γιά νὰ μὴν ξεχνιόμαστε. Καὶ γιὰ νὰ μή μας κοροϊδεύουν οἱ ἀνιστόρητοι

ΤΑ ΝΕΑ

                                                                         

Παιδί μου

ΠΡΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΩΝ

Ἡ ἀπάντηση του Ζέρβα στὴν διαταγή των Συμμάχων περί ἀπόρριψης των γερμανικῶν προτάσεων ἀνακωχῆς

Ἡ ἀπάντηση του Ζέρβα στὴν διαταγή των Συμμάχων περί ἀπόρριψης των γερμανικῶν προτάσεων ἀνακωχῆς

Σε συνέχεια της προ-προηγούμενης ἀνάρτησής μας σχετικά με την στάση του Ζέρβα ἀπέναντι στὶς γερμανικές προτάσεις ανακωχής, παραθέτουμε παρακάτω την ἀπάντηση του ΈλλἝλληνα στρατηγοῦ στὸ τηλεγράφημα ποῦ ἐστάλη απ΄το Στρατηγεῖο της Μέσης Ἀνατολή:

("Φενάκη καὶ σβάστικα" του Κώστα Ἰωάννου, σελ.234)

Ἐπειδή δέν φαίνεται καθαρά, ἐδῶ μποροῦμε νά δοῦμε καθαρογραμμένο το μήνυμα του Ζέρβα:


       ("Φενάκη καὶ σβάστικα" του Κώστα Ἰωάννου, σελ.233)

                         Τα πολλά λόγια εἷναι φτώχεια.

Τα ντοκουμέντα εἶναι ἀναμφισβήτητα καὶ διαλύουν ὁποιονδήποτε ὑπαινιγμό κατά του Ζέρβα.
                Συνοψίζοντας, οἱ κομμουνιστές ἦταν ὑπόλογοι:
α) γιὰ την ἐπιθέση κατά του ΕΔΕΣ,
β) γιὰ την παράλληλη σύναψη ανακωχής με τους Γερμανούς παρά τις σαφεῖς ἀντίθετες διαταγές του Στρατηγείου Μέσης Ανατολής
γ) καὶ γιὰ την ἀνήθικη συκοφάντηση του Ναπολέοντα Ζέρβα. Σε αὐτὸ φέρουν μεγάλη εὐθύνη καὶ οἱ διάφοροι παραμυθολόγοι της ἀριστεράς ποῦ ἀναπαράγουν τις κομμουνιστικές συκοφαντίες καὶ ἀποκρύπτουν τις τεράστιες εὐθύνες του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀλήθεια καὶ ὅλα τ'άλλα εἶναι ιστοἱστορίες γιὰ....

Ἡ προδοσία τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940 ἀπὸ τὸ ΚΚΕ.

Ἡ Προδοσία της 28ης Ὀκτωβρίου 1940 ἀπὸ το ΚΚΕ.φωτο..Ὁ «πατερούλης» Στάλιν με τον Ὑπουργόν Εξωτερικών





«Δὲν ἐπετέθη ἡ Χιτλερική Γερμανία ἐναντίον της Ἀγγλίας
καὶ της Γαλλίας, αλλ’ αὐταί ἐπετέθησαν ἐναντίον της Γερμανίας».
Δήλωσις Στάλιν εἰς «Πράβδα» 30 Νοεμβρίου 1939.

Το ρωσόδουλον ΚΚΕ εὐθυγραμμίσθη με το γερμανό-σοβιετικόν σύμφωνον Ρίμπεντροπ-Μολότωφ της 23 Αὔγουστο 1939 καὶ διεκήρυττε, ὅτι δὲν πρέπει νὰ πολεμήσωμεν κατά του Ἄξονος καὶ κατηγορεῖ τον Μεταξά ὅτι… προετοιμάζει πόλεμον. Ἀπίστευτον κι ὅμως ἀληθινόν Παραθέτω τα ἀναμφισβήτητα κείμενα.

Κατ’ ἀρχὴν, ἡ Κ.Ε. του ΚΚΕ εἰς Μανιφέστον της 20 Ἀπριλίου 1940 («Ριζοσπάστης» 2 Μαΐου 1940) διεκήρυξε:




«Το πέρασμα της βασιλομεταξικής δικτατορίας στὴν ὑπηρεσία των αγγλογάλλων, συντελούμενον μέσα στὶς συνθῆκες της ἔντασης των σχέσεων τους με την Ἰταλίαν, σημαίνει -οὔτε λίγο οὔτε πολύ- πρόσκληση πρὸς τους ἰμπεριαλιστές νὰ βγάλουν τα μάτια τους πάνω στὰ ἑλληνικά ἐδάφη καὶ ἐξουσιοδότηση τους νὰ μὴν ἀφήσουν πέτρα πάνω στὴν ἄλλη, στὴν δυστυχισμένη πατρίδα μας» (ὅρα εἰς ἔκδοσιν Κ.Ε. του ΚΚΕ με τίτλον: «Το ΚΚΕ ἀπὸ το 1918 ὡς το 1931», τόμ. Α’ «Το ΚΚΕ ἀπὸ το 1918 ὡς το 1926» εἰς παράρτημα κειμένων της περιόδου 1932-1941, σελ. 498).

Το ΚΚΕ την 30ην Ἀπριλίου 1940 κυκλοφορεῖ προκήρυξιν πρὸς τον Ἑλληνικόν Λαόν, ὅπου ἔλεγε τα ἀκόλουθα:

«Ὁ πόλεμος, ὅπου ἡ δικτατορία ἑτοιμάζεται νὰ σκοτώσει τα παιδιά σου, νὰ φέρει τον θάνατον στὰ γυναικόπαιδα καὶ την καταστροφή καὶ τον ἀφανισμό σ’ ὁλόκληρη τὴ χώρα, δὲν εἶναι ἀγῶνας γιὰ την πατρίδα μας… Ὁ πόλεμος ποὺ ἑτοιμάζει ἡ δικτατορία θὰ μας ὁδηγήσει στὴ μοῖρα του Πολωνικοῦ λαοῦ Ἡ δικτατορία κατεβαίνει στὸν πόλεμο αὐτὸ με μοναδικό «σύμμαχο» την ἰμπεριαλιστικήν Ἀγγλία» (ένθ. άνωτ. σελ. 507-508).

Κι ὅταν μας ἐπετέθησαν ἡ Ἰταλοί, ἡ Κ.Ε. του ΚΚΕ ἐξέδωσε Μανιφέστο (7 Δεκεμβρίου 1940) ὅπου διεκήρυττε τα ἐξῆς:

«Ὁ πόλεμος αὐτὸς ποὺ προκλήθηκε ἀπὸ τὴ βασιλομεταξική σπεῖρα, ποὺ διατάχτηκε ἀπὸ τους ἐγγλέζους ἰμπεριαλιστές, δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει την παραμικρή σχέση με την ὑπεράσπιση της πατρίδος μας. Οὔτε εἶναι βέβαια «πόλεμος κατά του φασισμοῦ», ὅπως δήλωσε κυνικά ὁ ἀρχιφασίστας Μεταξάς, ὁ δήμιος του λαοῦ μας. Μὰ οὔτε καὶ πόλεμος γιὰ την ἀπελευθέρωση των ἑλληνικῶν μειονοτήτων της Ἀλβανίας ἀπ’ το ζυγό του ιταλικού φασισμοῦ καὶ της Αλβανικής αστοτσιφλικάδικης κλίκας, γι’ αὐτὸ ὁ πόλεμος αὐτὸς δὲν μπορεῖ νάχει καμμιά σχέση με την ἐλευθερία» (ένθ. άνωτ. σ. 509-510).

Ἄν δὲν ὑπῆρχαν τα ἔγγραφα, ποὺ προέρχονται ἀποκλειστικῶς ἐκ κομμουνιστικῶν πηγῶν οὐδείς θὰ ἐπίστευε, ὅτι ἦτο δυνατόν νὰ γραφοῦν τέτοιαι προδοσίαι.

Μετά την κήρυξιν του πολέμου, ὁ Ζαχαριάδης ἔγραψε μίαν ἐπιστολήν με ἡμερομηνίαν 31 Ὀκτωβρίου 1940 καὶ ἐκάλει τους Ἕλληνας κομμουνιστάς «νὰ δώσουν ὅλες τους τις δυνάμεις, δίχως ἐπιφύλαξη, στὸν πόλεμον αὐτόν, ποὺ τον διευθύνει ἡ κυβέρνηση Μεταξά». Κατόπιν, την 26 Νοεμβρίου 1940, ὁ Ν. Ζαχαριάδης ἀνακαλεῖ την προηγουμένην ἐπιστολήν του καὶ ἰσχυρίζεται ὅτι ἡ Ἑλλάς κάνει κατακτητικόν πόλεμον!!! Πλέον αὐτοῦ του «ἀνοιχτοῦ γράμματος» ὁ Ν. Ζαχαριάδης στέλνει καὶ τρίτην ἐπιστολήν (15 Ιαν. 1941) πρὸς τα μέλη καὶ στελέχη του ΚΚΕ ὅπου χαρακτηρίζει τον πόλεμο φασιστικό, καταχτητικό, ἰμπεριαλιστικό ἀπὸ Ἑλληνικῆς πλευράς καὶ ὑποστηρίζει ὅτι ὁ Μεταξάς εἶναι ὁ ὑπ’ αριθμ. 1 ἐχθρὸς του λαοῦ καὶ της χώρας!!!

Ὁ Βούλγαρος κομμουνιστής Γ. Δημητρώφ ὁμιλῶν την 23ην Αὐγούστου 1940 ἀπὸ ραδιοφώνου σχετικῶς με το γερμανοσοβιετικόν σύμφωνον εἶπεν τα ἐξῆς ἀνισόρροπα:

«Το γερμανοσοβιετικό σύμφωνο ἀποτελεῖ ἕνα ὄργανο εἰρήνης Δὲν ἐξασφάλισε μονάχα την εἰρήνη στοὺς λαούς της Ε.Σ.Σ.Δ. μὰ ἔδωσε τὴ δυνατότητα καὶ στοὺς ἄλλους λαούς, ἰδιαίτερα τους βαλκανικούς, νὰ γλυτώσουν ἀπ’ τον πόλεμο. Μὰ ἡ βαλκανικές Κυβερνήσεις δὲν ἐπωφελήθηκαν ἀπ’ την εὐκαιρία αὐτὴ κι ὁ πόλεμος απειλεί σήμερα νὰ τραβήξει στὰ δίχτυα του τις βαλκανικές χῶρες Πιὸ ἄμεσα ἀπ’ ὅλες ἀπειλεῖται ἀπ’ τὴ μεγαλύτερη καταστροφή ἡ Ἑλλάδα ἐξ αἰτίας της πολιτικῆς της κυβέρνησης της, ποὺ προκάλεσε τὴ δυσπιστία καὶ των δύο ἐμπολέμων παρατάξεων» («Ριζοσπάστης» 30 Αυγ. 1940).

Ἐπανέρχομαι στὰ γράμματα του Ζαχαριάδη. Μόλις ἐκηρύχθη ὁ πόλεμος του ’40, ὁ Ζαχαριάδης ἔστειλε τρεῖς ἐπιστολάς (ἀνοιχτά γράμματα) τα ὁποία παραθέτω καὶ σας καλῶ νὰ τα μελετήσετε.

Ἐπιστολή πρώτη της 31 Ὀκτωβρίου 1940, δημοσιευθεῖσα στὸν καθημερινόν τύπον της 2 Νοεμβρίου 1940:

«Πρὸς τον Ὑφυπουργό Δημοσίας Ἀσφαλείας

Ἀνοιχτὸ Γράμμα

Ὁ φασισμός τον Μουσσολίνι χτύπησε την Ἑλλάδα πισώπλατα, δολοφονικά καὶ ξετσίπωτα με σκοπό νὰ την ὑποδουλώσει καὶ ἐξανδραποδίσει Σήμερα ὅλοι οἱ Ἕλληνες παλεύουμε γιὰ τὴ λευτεριά, την τιμή, την ἐθνική μας ἀνεξαρτησία Ἡ πάλη θὰ εἶναι πολύ δύσκολη καὶ πολύ σκληρή. Μὰ ἕνα ἔθνος ποῦ θέλει νὰ ζήσει πρέπει νὰ παλεύει, ἀψηφῶντας τους κινδύνους καὶ τις θυσίες. Ὁ λαός της Ἑλλάδας διεξάγει σήμερα ἕναν πόλεμο ἐθνικοαπελευθερωτικό, ἐνάντια στὸ φασισμό του Μουσσολίνι. Δίπλα στὸ κύριο μέτωπο καὶ Ὁ ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Ἡ ΚΑΘΕ ΡΕΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, Ἡ ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ, ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ.

Κάθε πράκτορας του φασισμού πρέπει νὰ ἐξοντωθεῖ ἀλύπητα Στὸν πόλεμο αὐτὸ ποῦ τον διευθύνει ἡ κυβέρνηση Μεταξά, ὅλοι μας πρέπει νὰ δώσουμε ὅλες μας τις δυνάμεις, δίχως ἐπιφύλαξη Ἔπαθλο γιὰ τον ἐργαζόμενο λαό καὶ ἐπιστέγασμα γιὰ το σημερινό του ἀγῶνα, πρέπει νὰ εἶναι καὶ θὰ εἶναι μία καινούργια Ἑλλάδα της δουλειᾶς, της λευτεριᾶς, λυτρωμένη ἀπὸ κάθε ξενική, ἰμπεριαλιστική ἐξάρτηση, μ’ ἕναν πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό. Ὅλοι στὸν ἀγῶνα, ὁ καθένας στὴ θέση του καὶ ἡ νίκη θὰ εἶναι νίκη της Ἑλλάδας καὶ του λαοῦ της. Οἱ ἐργαζόμενοι ὅλου του κόσμου στέκουν στὸ πλευρό μας.

ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ
Γραμματέας της Κεντρικῆς Επιτροπής του ΚΚΕ.»

Ἐπιστολή δευτέρα της 26 Νοεμβρίου 1940, ἀναδημοσιευθεῖσα εἰς «Ριζοσπάστην» (9 Μαρτίου 1947):

«Μεταβάν Πρωθυπουργόν

Ἀνοιχτὸ Γράμμα

Ὁλόκληρος ὁ λαός της Ἑλλάδας ξεσηκώθηκε σὰν ἕνας ἄνθρωπος καὶ χάλασε τα σχέδια του φασισμοῦ Με το αἷμα του ὁ λαός ἐξασφάλισε τὴ λευτεριά καὶ την ἀνεξαρτησία του. Ἔξω ἀπ’ αὐτὰ ἡ Ἑλλάδα δὲν ἔχει καμμιά θέση στὸν ἰμπεριαλιστικό πόλεμο ἀνάμεσα στὴν Ἀγγλία καὶ Ἰταλία-Γερμανία Ἀφοῦ ὁ λαός μας ὑπερασπίσει ἀποτελεσματικά την ἀνεξαρτησία καὶ την ἐθνική λευτεριά του, σήμερα ἕνα μοναχά πρᾶμα θέλει: Εἰρήνη καὶ οὐδετερότητα με τούτους τους ὄρους:

1) Νὰ ξανάρθουν τα πράγματα ὅπως ἦταν στὶς 28 του Οχτώβρη 1940 δίχως καμιά ἐδαφική- οἰκονομική- πολιτική ζημία σε βάρος της Ἑλλάδας

2) Οἱ πολεμικές δυνάμεις της Ἀγγλίας νὰ φύγουν ὅλες ἀπ’ τα χώματα καὶ τα νερά της Ἑλλάδας

Με βάση τους δύο αὐτούς ὄρους νὰ ζητήσουμε ἀμέσως ἀπό την κυβέρνηση της Ε.Σ.Σ.Δ. νὰ μεσολαβήσει γιὰ νὰ γίνει ελληνοϊταλική εἰρήνη Αὐτὸ σήμερα εἶναι το μοναδικό εθνικολαϊκό συμφέρον. Καὶ ἡ πράξη ἔχει ἀποδείξει ὅτι μόνον ἡ Ε.Σ.Σ.Δ. σήμερα ἔσωσε την εἰρήνη καὶ οὐδετερότητα της Γιουγκοσλαβίας – Βουλγαρίας – Τουρκίας.

26 του Νοέμβρη 1940
Ν. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ

Υ.Γ. Εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νὰ ζητήσουμε εἰρήνη ἔντιμη καὶ δίχως κυρώσεις καὶ γιὰ νὰ ξεκαθαρίσουμε ἄλλῃ μία φορά τόσο τον ἐθνικό-ἀμυντικό-ἀπελευθερωτικό χαρακτῆρα του πολέμου ποῦ κάνουμε, ὅσο καὶ ὅτι εἴμαστε ξένοι πρὸς τον ἰμπεριαλιστικό πόλεμο ποῦ κάνουν οἱ πλουτοκρατικές μεγάλες δυνάμεις. Ἄν σήμερα δὲν δουλέψουμε γιὰ μία ἔντιμη εἰρήνη, ὁ πόλεμος θὰ χάσει γιὰ μας τον ἐθνικό ἀμυντικό χαρακτῆρα του, θὰ γίνει κατακτητικός καὶ τότε θὰ ἔχει ἀντίθετο το λαό.»

Τρίτη ἐπιστολή της 15 Ἰανουαρίου 1941 πρὸς ὅλα τα μέλη του ΚΚΕ:

«Το γράμμα αὐτὸ το γράφω, γιατί παρουσιάστηκε μία βασική ριζική διαφωνία μου με την Προσωρινή Διοίκηση ποῦ παρουσιάζεται σὰν ἐκπρόσωπος του ΚΚΕ ἀπό το Σεπτέμβρη του 1940. Εἶχα δεχτεῖ την πολιτική μόνο συνεργασία με την Προσωρινή Διοίκηση (παρά τους σοβαρούς δισταγμούς μου), γιατί εἶχα ἐμπιστευθεῖ σ’ ἕνα παλιό σύντροφο νὰ καθαρίσει το ΚΚΕ ἀπό τὴ χαφιεδική σφηκοφωλιά του Μάθεση – Παπαγιάννη.

Ἀπὸ την πρώτη στιγμή εἶχα παρατηρήσει σοβαρά λάθη στὴν πολιτική γραμμή της Προσωρινῆς Διοίκησης, ποῦ αὐτή παρά τις ὑποδείξεις μου ἀρνήθηκε νὰ τα διορθώσει, ὅπως δὲν δέχτηκε καὶ ἄλλες ὑποδείξεις μου. Ἡ βασική, ὅμως, διαφωνία μας, ποῦ θ’ ἀναφέρω πιὸ κάτω, με ἀναγκάζει νὰ μιλήσω ἀνοιχτά Το γράμμα μου ποῦ δημοσιεύτηκε στὶς ἐφημερίδες στὶς 2 του Νοέμβρη 1940 ἀποβλέπει στὰ παρακάτω: 1)Νὰ δώσει ἔγκυρη ἑνιαία κατεύθυνση στοὺς κομμουνιστές ὅλης της χώρας. 2) Νὰ κινητοποιήσει το λαό στὴν ἀντιφασιστική ἐξόρμηση γιὰ την ἐθνική ἀνεξαρτησία καὶ λευτεριά. 3) Νὰ ἀποκαταστήσει στὸ ἐσωτερικό τις λαϊκές ἐλευθερίες, μία λαϊκή αντιπλουτοκρατική πολιτική. 4) Νὰ κάμει τον πόλεμο ἐθνικό αντιφασιστικό, αντιϊμπεριαλιστικό με βασικό καὶ μοναδικό σκοπό την ἐξασφάλιση της ἐθνικῆς μας ἀνεξαρτησίας, της εἰρήνης καὶ οὐδετερότητας μας, ἔξω ἀπό τον γενικό ἰμπεριαλιστικό πόλεμο. Αὐτὸ θὰ μπορούσαμε νὰ το πετύχουμε μόνο μ’ ἕναν ὁλόπλευρο προσανατολισμό στὴν Ε.Σ.Σ.Δ. καὶ με μία πραγματική βαλκανική συνεργασία. Ὁ Μεταξάς ἀπό την πρώτη στιγμή ἔκανε το ἀντίθετο, ἔκανε πόλεμο φασιστικό, κατακτητικό πόλεμο. Ἐνῶ, ἀφοῦ διώξαμε τους Ἰταλούς ἀπό την Ἑλλάδα, βασική προσπάθεια μας ἔπρεπε νὰ εἶναι νὰ κάνουμε μία ξεχωριστή, ἔντιμη καὶ δίχως παραχωρήσεις ἑλληνοϊταλική εἰρήνη, πρᾶγμα ποῦ μποροῦσε νὰ γίνει με τὴ μεσολάβηση της Ε.Σ.Σ.Δ., ἡ μοναρχοφασιστική δικτατορία συνέχισε τον πόλεμο γιὰ λογαριασμό, ὄχι του λαοῦ της Ἑλλάδας, μὰ της πλουτοκρατίας καὶ του αγγλικού ιμπεριαλισμού. Μετά το διώξιμο δὲ των Ἰταλῶν ἀπό την Ἑλλάδα, το αἷμα των φαντάρων μας χύνεται ἄδικα, σήμερα δὲ ὁ εγγλέζικος ἰμπεριαλισμός εἰσπράττει σε αἷμα των παιδιῶν της Ἑλλάδας, τους τόκους των κεφαλαίων ποῦ διέθεσε το 1935-36 γιὰ την παλινόρθωση του Γεωργίου καὶ την ἐγκαθίδρυση της μοναρχοφασιστικής δικτατορίας του Μεταξά. Ἀφοῦ δὲ ὁ Μεταξάς αρνιέται νὰ ἀποκαταστήσει τις ἐλευθερίες του λαοῦ, νὰ ἐξασφαλίσει την εἰρήνη της Ἑλλάδας καὶ κάνει πόλεμο κατακτητικό ἰμπεριαλιστικό, ποῦ ὅλα του τα βάρη τα πληρώνει ὁ λαός, παραμένει (ὁ Μεταξάς) κύριος ἐχθρὸς του λαοῦ καὶ της χώρας. Ἡ ἀνατροπή του εἶναι το πιὸ ἄμεσο καὶ ζωτικό συμφέρον του λαοῦ μας. Λαός καὶ στρατός πρέπει νὰ πάρουν στὰ χέρια τους τὴ διαχείριση της χώρας καὶ του πολέμου με σκοπό εἰρήνη, ἐθνική ἀνεξαρτησία, ἐσωτερικό ἀντιφασιστικό, ἀντιπλουτοκρατικό λαϊκό καθεστώς, ὁλόπλευρη προσέγγιση πρὸς την Ε.Σ.Σ.Δ. καὶ βαλκανική συνεργασία με βάση την εἰρηνική λύση των εσωβαλκανικών διαφορῶν Ὅλες τις ἀπόψεις μου αὐτὲς τις ἀνέπτυξα σε ἕνα ἀνοιχτό γράμμα καὶ ἕνα σχέδιο ἀπόφασης ποῦ στὶς 22-11-1940 ἔστειλα στὴν Προσωρινή Διοίκηση. Αὐτὴ ἀρνήθηκε νὰ δεχτεῖ καὶ νὰ δημοσιεύσει ἀναπτύσσοντας μιά καθαρά σοσιαλπατριωτική ἐπιχειρηματολογία ποῦ ἔχει αὐτή τὴ βάση: Ὁ πόλεμος της Ἑλλάδας ἐναντίον της Ἰταλίας στὴν Ἀλβανία εἶναι παρόμοιος με τον πόλεμο της Ε.Σ.Σ.Δ. – Φιλλανδίας καὶ ὅτι ὁ Μεταξάς εἶναι ὁ πρωτεργάτης στὸν παγκόσμιο ἀντιφασιστικό ἀγῶνα Ἡ Προσωρινή Διοίκηση θέλει νὰ ὑποδουλώσει ὁλοκληρωτικά το ΚΚΕ στὴν μοναρχοφασιστική δικτατορία ἀντὶ νὰ ὀργανώσει την ἀνατροπή της. Ἔτσι ἡ Προσωρινή Διοίκηση καὶ το ἀνοιχτό γράμμα μου της 2-11-1940 (ποῦ ἀκέραια την εὐθύνη του την ἔχω ἐγὼ μπροστά στὸ ΚΚΕ καὶ στὴν Κ.Δ.) το καταντᾶ ἕνα καθαρό σοσιαλπατριωτικό ντοκουμέντο ποῦ πάει νὰ λερώσει την τιμή του ΚΚΕ. Αὐτὴ εἶναι ἡ διαφωνία μου καὶ ἡ στάση της Προσωρινῆς Διοίκησης. Ἔτσι, πίσω ἀπό τὴ στάση αὐτή καθαρίζει ὁλότελα καὶ τοῦτο: Ὅτι ἡ Προσωρινή Διοίκηση εἶναι δημιούργημα καὶ ὄργανο του Μανιαδάκη καὶ ὅτι ὁ Γιάννης Μιχαηλίδης, Ψηλός, Κατσαναίβης, Κάμος πρόδωσε την ἐντολὴ ποῦ εἶχε νὰ καθαρίσει το ΚΚΕ ἀπό τὴ σπεῖρα του Μάθεση, πουλήθηκε στὴ μοναρχοφασιστική δικτατορία. Ὕστερα ἀπό ὅλα αὐτὰ, ἡ στάση ὅλων των μελῶν καὶ στελεχῶν ὀργανώσεων του ΚΚΕ καὶ της ΟΚΝΕ μέσα στὴ χώρα καὶ το μέτωπο πρέπει νὰ εἶναι αὐτὴ: Ὁ λαός της Ἑλλάδας ὑπερασπίζει στὸν πόλεμο αὐτὸ μόνον την ἐθνική του ἀνεξαρτησία Εἶναι ξένος ἐναντία στὸν ἰμπεριαλιστικό πόλεμο Ἀγγλίας-Γερμανίας καὶ Σία. Θέλει χωριστή, ἔντιμη, ἄμεση εἰρήνη με τὴ μεσολάβηση της Ε.Σ.Σ.Δ. Ἀναγνωρίζει την ἀρχὴ της αὐτοδιάθεσης μέχρις ἀποχωρισμοῦ γιὰ ὅλους Θέλει την ἐλευθερία του, τὴ δουλειά του, την ἐπικράτηση της θέλησης του ποῦ του πνίγει ὁ Μεταξάς. Ἐξωτερική συμμαχία με την Ε.Σ.Σ.Δ. καὶ ἀληθινή βαλκανική συνεννόηση. Οἱ λαοί καὶ φαντάροι της Ἑλλάδας καὶ Ἰταλίας δὲν εἶναι ἐχθροὶ μὰ ἀδέρφια καὶ ἡ συναδέλφωση τους στὸ μέτωπο θὰ σταματήσει τον πόλεμο ποῦ κάνουν οἱ ἐκμεταλλευτές κεφαλαιοκράτες του. Γιὰ νὰ γίνουν ὅλα αὐτὰ, λαός καὶ στρατός πρέπει νὰ ἀνατρέψουν τὴ μοναρχοφασιστική δικτατορία του Μεταξά ποῦ εἶναι ὁ κύριος καὶ βασικός ἐχθρὸς τους καὶ νὰ ἐγκαθιδρύσουν τὴ λαϊκή αντιφασιστική κυβέρνηση. Γιὰ νὰ μπορεῖ ἕνας λαός νὰ κρατεῖ την ἐθνική λευτεριά, πρέπει νὰ εἶναι καὶ ἐσωτερικά λεύτερος. Λαός ἐσωτερικά σκλάβος δὲν θάναι ἄξιος νὰ κρατήσει καὶ την ἐθνική του ἀνεξαρτησία καὶ κάθε νίκη του ἐσωτερικοῦ του τυράννου θὰ δυναμώνει τὴ σκλαβιά του.

Αὐτὸς εἶναι σήμερα ὁ δρόμος του ΚΚΕ. Κάθε μέλος-στέλεχος ὀργάνωσης αὐτή τὴ γραμμή πρέπει νὰ μπάσει στὶς μᾶζες καὶ ὀργανώνοντας τες γύρω απ’ αὐτή, νὰ την επιβάλει νικηφόρα. Ἀκόμα μὴν ξεχνᾶτε οὔτε στιγμή τους φυλακισμένους καὶ ἐξορίστους μας. Στήν Κέρκυρα κάθε στιγμή ἡ ζωή των καλυτέρων παιδιῶν μας, Νεφελούδη, Σιάντου, Παρτσαλίδη καὶ τόσων ἄλλων, εἶναι σε ἄμεσο κίνδυνο ἀπό το μαχαίρι του Μεταξά καὶ τις μπότες του Μουσσολίνι. Ἐγὼ εἶμαι γερός καὶ καλά. Ὅλῃ μου ἡ σκέψη καὶ ἡ καρδιά μου εἶναι στὸ Κόμμα, ὅπως καὶ ἡ ζωή μου εἶναι δοσμένη σ’ αὐτὸ

Ζήτω το ΚΚΕ! Ζήτω ἡ Κ.Δ.!

Ἀθήνα, κρατητήρια Γενικῆς Ἀσφαλείας 15-1-1941

Γιὰ – χαρά
ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ»

Ἡ προσωρινή διοίκησις του ΚΚΕ ἔστειλε ἐπιστολήν στὸν Ζαχαριάδη την 3 Δεκεμβρίου 1940. Στὴν ἐπιστολήν αὐτὴν ἀπήντησε ὁ Ζαχαριάδης την 6 Ἰανουαρίου 1941. Παραθέτω το ἀποκαλυπτικόν κείμενον καὶ φωτοτυπίαν ἐκ του πρωτοτύπου της ἰδιοχείρου ἀπαντήσεως του Ζαχαριάδη.

Ἡ ἐπιστολή Ζαχαριάδη της 6 Ἰανουαρίου 1941:

«Θὰ τα πῶ ἔξω ἀπ’ τα δόντια. Δὲν εἴμαστε παιδιά γιὰ νὰ λέμε καὶ ξελέμε. Ὅσα εἶπα ἦταν καλῶς εἰπωμένα Μάλιστα ἡ «ἐπιχειρηματολογία» σας με κατέπεισε ὁλοκληρωτικά ὅτι ἔχω 100% δίκηο! Χτυπᾶτε το μηχανισμό καὶ λέτε ὅτι στὴν τωρινή κατάσταση της Ἑλλάδας ἀνακαλύψατε το «νέο». Μὰ στὴν πραγματικότητα το «νέο» αὐτὸ εἶναι ὁ πολύ παλιός σοσιαλπατριωτισμός του 1914 καὶ 1939! Κατακεραυνώνετε τον μηχανισμό. Καὶ ὅμως… λέτε: ἡ περίπτωση Ἑλλάδας-Ἀλβανίας εἶναι ἡ ἴδια με την περίπτωση Ε.Σ.Σ.Δ. – Φιλλανδίας!!! Συγκρίνετε τὴ δήλωση του Στάλιν (διαστρεβλώνοντας την) γιὰ τους γαλλ. εξοπλ. στὴν ἐποχῆ του γαλλοσοβιετικού με την Ἑλλάδα της μοναρχοφασιστικής διχτατορίας. Γιατί νὰ μὴν συγκρίνετε το Ντελαντιέ του 1939-40 με τὴ σημερινή Ἑλλάδα; Δὲν είνε πιὸ σωστό; (Ἡ διαστρέβλωση του Στάλιν εἶναι αὐτὴ: τότε ὁ Λαβάλ στὴ Μόσχα ζήτησε μία δήλωση ἀπ’ το Στάλιν γιὰ τους γαλλ. ἐξοπλ. Ὁ Στ. την ἔκανε ἀπὸ συμφώνου με την Κ.Δ. καὶ τον Τορρές. Τότε ἡ ἀντίδραση στὴ Γαλλία θέλησε νὰ βρεῖ ἀντίθεση ἀνάμεσα στὸν Στάλιν καὶ το Κ.Κ. Γαλλίας. Καὶ αὐτὸ ἀπάντησε με το περίφημο πλακάτ: Ὁ Στάλιν ἔχει δίκηο! Μὰ τί σχέση μποροῦν νὰ ἔχουν ὅλα αὐτὰ με τὴ σημερινή Ἑλλάδα; Καὶ ὅμως κατατροπώνετε το μηχανισμό!!!) Λέτε: ἡ εἴσοδος της Ἑλλάδας στὸν πόλεμο μετάτρεψε τον ἰμπεριαλιστικό πόλεμο σε αντιφασιστικό (!) γιὰ την ἐλευθερία της Ἑλλ., των Βαλκανίων, της Ε.Σ.Σ.Δ. καὶ… βάλε!! Μὴ χειρότερα!! Λέτε: ὁ λαός κάνει αντιφασιστικό πόλεμο. Μὰ ὁ Μεταξάς; Κατά την ἰδία λογική ἐπειδὴ καὶ γιὰ τα ἐσωτερικά ἑλληνικά ζητήματα ὁ λαός εἶναι αντιφασιστικός στὴν Ἑλλάδα δέν ἔχουμε μοναρχοφασιστική δικτατορία μὰ λαοκρατία! Ὅσο γιὰ τον ἐνθουσιασμό του Λαοῦ (αὐτὰ ποῦ λέτε θυμίζουν ἀρθρογραφία «Ἑστίας» καὶ Σία) δέν ξέρετε τι γίνεται οὔτε στὸ Μέτωπο οὔτε σταστα μετόπισθεν. Γενικά τα ἐπιχειρήματα σας εἶναι «πιστόν ἀντίγραφον» με τον ἀντιφασισμό κλπ. ποῦ κοπανάει τόσο ὁ Μεταξάς καὶ Σία ὅσο καὶ ὁ εγγλέζ. ἰμπεριαλισμός (Τώρα βλέπω ὅτι τα λάθη στὴν ἀρθρογραφία του «Ρίζου» καὶ ἀλλοῦ -ποῦ παρά τις ἀνατάσεις μου δέν διορθώσατε- δέν ἦταν τυχαία). Μιλᾶτε πολύ γιὰ το συμφέρον της Ε.Σ.Σ.Δ. ξεχνῶντας ὅτι το συμφέρον αὐτὸ εἶναι διαφορετικό καὶ ἀντίθετο πρὸς το συμφέρον τόσο του ἄξονα ὅσο καὶ της Ἀγγλίας καὶ ἄν ὁ ἄξονας θέλει νὰ κάνει τα Βαλκάνια φασιστικό προγεφύρωμα, ἡ Ἀγγλία τα θέλει ὄχι μόνο αντιαξονικό μὰ καὶ αντισοβιετικό ὁρμητήριο ξέροντας το βασικό στὴν περιοχή αὐτὴ σοβιετ. ἐνδιαφέρον Καὶ αὐτούς ἀκριβῶς τους σκοπούς της Ἀγγλίας ἐξυπηρετεῖ σήμερα ὁ Μεταξάς. Ἐσεῖς λέτε ὅτι ὁ Μετ. πολεμᾶ σήμερα κατά του φασισμοῦ καὶ γιὰ την ἐλευθερία Ελλ. Βαλκ. κ.λπ… Γιατί τότε ἐφαρμόζει ἐσωτερικό φασισμό, δὲ δίνει αμνηστεία στοὺς κόμ. γιατί ζητᾶ ἀπὸ τους εθελοντές πιστοποιητικά κοινωνικῶν φρονημάτων, γιατί πιάνει φαντάρους κομμουνιστές του Μετώπου καὶ τόσα καὶ τόσα παρόμοια;

Στραβοκαταλάβατε ἀπόλυτα τὴ γραμμή της Κ.Δ. καὶ του ΚΚΕ. Το βασικό δέν εἶναι ἄν ἡ Ἑλλάδα βρίσκεται στὴν Ἀλβανία, μὰ ποῖα Ἑλλάδα βρίσκεται στὴν Ἀλβανία καὶ γιατί. Ἡ Ἑλλάδα αὐτὴ εἶναι του Μεταξά + ἐγγλεζ. ιμπεριαλ. καὶ τους καταχτητικούς φασιστικούς σκοπούς της τους ξεκαθάρισε καὶ πάλι ὁ Μεταξάς (πρωτοχρον. διαγγέλματα του + συνέντευξη του). Ἡ πολιτική του ΚΚΕ απόβλεπε στὸ ν’ ἀποσπάσει την Ἑλλάδα ἀπ’ την Ἀγγλία καὶ νὰ την προσεγγίσει στὴν Ε.Σ.Σ.Δ. μαζί με ἐσωτερικές ἀλλαγές Αὐτοῦ ἀπόβλεπε καὶ το «ἀνοιχτὸ γράμμα» μου της 31 -Χ. (ποῦ τὴ δημοσίευσή του, την ἀποστολή του ἔτσι ὅπως ἦταν γραμμένο, την ὑπαγόρευσε κυρίως καὶ ἡ ἐσωτερική κρίση του ΚΚΕ καὶ ἡ ἀνάγκη νὰ δοθεῖ σ’ ὅλους τους κομμουνιστές της Ἑλλάδας ἔγκυρη ἑνιαία κατεύθυνση). Πάντως το γράμμα ἐκεῖνο, καμουφλαρισμένο, τάλεγε ὅλα καὶ μιλοῦσε γιὰ ἐξόντωση καὶ του εσωτερικού φασισμοῦ Πάντως το γράμμα ἐκεῖνο ἦταν μονάχα μία προσπάθεια ποῦ προϋπόθετε ὅλους τους κατοπινούς ἑλιγμούς ποῦ θὰ γινόταν ἀναγκαστικά (Ἐσεῖς, ἀντίθετα, δένετε ὁριστικά το ΚΚΕ στὸ Μεταξά καὶ στὸ σοσιαλσωβινισμό καὶ ἔτσι παθαίνει το μεγαλύτερο ΑΙΣΧΟΣ στὴν ἱστορία του). Τα πράγματα εἶναι καθαρά: Ὁ λαός θέλει μόνο τὴ Λευτεριά καὶ ἀνεξαρτησία του ἐσωτερική καὶ ἐξωτερική Αὐτὸ εἶναι δυνατό μόνο με ἐσωτερική αντιφασιστική στροφή + σύμπραξη με Ε.Σ.Σ.Δ. Ὁ Μεταξάς κάνει τα ἀντίθετα, μας δένει ὁριστικά στὸν ιμπερ. πόλεμο γιὰ λ/σμό της Αγγλ. μας μπλέκει καὶ με τὴ Γερμ. (βλέπε γερμ. βοήθεια στὴν Ἰταλία) καὶ κάνει πόλεμο φασιστικό – ιμπεριαλ. – πλουτοκρ. – καταχτητικό. Καθῆκον του ΚΚΕ: Νὰ ζητήσει ἡ Ἑλλάδα μεσολάβηση Ε.Σ.Σ.Δ. γιὰ ἔντιμη εἰρήνη Ὁ πόλεμος στὰ χέρια στρατού-Λαού: ἀνατροπή Μεταξά. Αὐτὸς εἶναι ὁ κύριος ἐχθρός! Λαϊκή Δημοκρατική ἐξουσία (Ἄν ὅπως λέτε ὁ Λαός είνε με το Μεταξά, τότε το ΚΚΕ πρέπει νὰ πάει ἐναντία στὸ ρέμα. Ἀπ’ την Κορυτσά καὶ πέρα οἱ στρατιῶται μας σφάζονται ἄδικα, γιὰ ξένα συμφέροντα). Αὐτὴ εἶναι ἡ γνώμη μου. «Παληός» μαρξισμός θὰ πεῖτε Ναὶ μὰ ὄχι σοσιαλσωβινισμός. Καὶ ἔχετε ὑποχρέωση τιμῆς τὴ γνώμη μου αὐτὴ, δηλ. το ἀνοιχτὸ γράμμα ποῦ δέν δημοσιεύσατε 2): το σχέδιο ἀπόφασης ποῦ σᾶς πρότεινα καὶ πιστή ἀπόδοση αὐτοῦ ἐδῶ του γράμματος νὰ τα δημοσιεύσετε στὸ «Ριζ.» συνοδεύοντάς τα με ὅλες τις ἀντιρρήσεις σας κ.τ.λ. ἄν δέν πειστεῖτε ὅτι ἔχω δίκηο. (Κοκορέβεστε ὅτι ἀνακαλύψατε το «νέο» καὶ ὅμως δέν βλέπετε το ΝΕΟ στὴν κατάσταση ποῦ ἐπιβάλλει τὴ στροφή ποῦ σας προτείνω. Δίχως τὴ στροφή αὐτὴ καὶ το «ἀνοιχτὸ γράμμα» μου της 31. Χ καταντᾶ ἕνα σοσιαλπατριωτικό προδοτικό ντοκουμέντο. Ἔχετε ὑποχρέωση τιμῆς νὰ κάνετε ἀμέσως τις δημοσιεύσεις ποῦ ζητῶ πιὸ πάνω. Αλλοιώς θὰ πεισθῶ τελειωτικά ὅτι πίσω ἀπ’ τὴ Π.Δ. κρύβεται ὕποπτη βρωμοδουλειά του Μανιαδάκη καὶ της ἀσφάλειας Ὅταν ὁ Μανιαδάκης πῆρε τα τελευταία μέτρα ἐναντία μου χάρηκα γιατί τα ἀπέδωσα στὴ δημοσίευση καὶ τοιχοκόλληση τον νέου γράμματος μου. Ἔπεσα ἔξω Ἴσως τα μέτρα νὰ ὀφείλονται στὸ ὅτι ὁ Μανιαδάκης ἔλαβε «ἁρμοδίως» γνώση του νέου αὐτοῦ γράμματος. Ποῖος ξαίρει; Κάποτε εἶπα στὸν Εἰρηνοδίκη ὅτι τὴ φωλιά του την σκότωσε. Καὶ αὐτὸς «φρονίμως ποιῶν» δέν ἀπάντησε! Τώρα ποῖος είνε ὁ Εἰρηνοδίκης ἴσως νὰ θυμᾶται ὁ Κάτσος). Καὶ κάτι ἄλλο: Κάποιος ἀπὸ σας κάνει το «θεωρητικό». Μὰ του πῆρε ὁ διάολος τον πατέρα. Λιγώτερη φλυαρία – Λιγώτεροι ἱστορικοί παραλληλισμοί (ὅπως λ.χ. της Φινλανδίας!!!) γιατί εἶναι κακοτοπιές!

Πάντως το παράδειγμα του Κ.Κ. Κίνας κυρίως ἀπ’ την αἰχμαλωσία του Τσάγκ-Κάι-Σέκ καὶ δῶ κάτι μπορεῖ νὰ τον ὠφελήσει Γιὰ τις μικροδιαφορές μας: Ἐσεῖς μπορεῖ νὰ στέλνετε πολλά, μὰ ἐγώ παίρνω πολύ λίγα. Ἀπόδειξη: Ἀπ’ τον πόλεμο καὶ δῶ πῆρα μόνο τον 1ο πολεμικό «Ρίζο» καὶ το «Δελτίο» με την ἀπόφαση σας. Τίποτε ἄλλο Πρὶν 1 μῆνα λέγατε: Σε 4 μέρες θὰ πάρεις την 1η πολεμική προκήρυξη μας καὶ το «Ρ.» τον Δεκέμβρη. Ἀκόμα νὰ τα πάρω! Θέλω ὅλα τα ὑλικά σας (ἔντυπα) ἀπ’ τον πόλεμο καὶ δῶ ὅσα δὲν πῆρα (Ἀπ’ τον Κατσ. ἐγώ εἶχα ζητήσει ἐξηγήσεις Αὐτὸς δὲν μου ἔδωσε Μετά ζητήσατε σεῖς ἀπό μένα. Μπορεῖτε νὰ τις πάρετε ἀπ’ τον ἴδιον). Ὅταν μου εἴπατε ὅτι το Χόντζα δὲν τον ξέρετε σας ἀπήντησα ὅτι δὲν πρόκειται γιὰ Χόντζα μὰ γιὰ ΧΟΧΟΝΖΑ καὶ σας ξαναρωτοῦσα, ἄν τον ξέρετε. Δὲν ἀπαντήσατε (Μου ζητήσατε διευκολύνσεις γιὰ σύνδεση σας με πρόσωπα γιὰ λεφτά κ.τ.λ… Σας ἀπάντησα ΟΧΙ. Μόνο πολιτικές γνῶμες δίνω). Οἱ γνῶμες μου γιὰ τον πόλεμο νὰ μποῦν στὸ αχτίφ Κ. καὶ ΚΝ.. Πάντως ἡ συνέχιση της συζήτησης μεταξύ μας δὲν ἔχει νόημα. ΕΡΓΑ χρειάζονται. Νὰ γράφετε πιό ζωηρά καὶ ἀραιά νὰ τα βγάζω εὔκολα καὶ γρήγορα. (Ἄν ἡ προσπάθεια της Π.Δ. εἶνε παστρικιά δουλειά μὴ ξεχνᾶτε ὅτι δὲν ἔχετε δικαίωμα νὰ ἀτιμάσετε το ΚΚΕ). (Ἄν δὲν κάνετε τις δημοσιεύσεις θὰ προσπαθήσω νὰ χρησιμοποιήσω ἕνα μέσο ποῦ ἴσως προσωπικά μου κοστίσει ἀκριβά μὰ το ΚΚΕ θὰ το ὠφελήσει) Ἄν ἀποφασίσετε τὴ δημοσίευση μὴν ἀργεῖτε οὔτε δεφτερόλεφτο. Τα γραφτά μου ὅλα νὰ τα φυλάχτε. (Ὁ σύνδεσμος μας κάνει ἀνοησίες)

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΚΚΕ- ΓΚΕΣΤΑΠΟ

AΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Ἡ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΚΚΕ- ΓΚΕΣΤΑΠΟ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΣΙΑΝΤΟΥ…!! ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΚΑΙ ΤΙ ΣΥΜΦΩΝΉΘΗΚΕ ΜΕΤΑΞΎ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΝΑΖΙΣΤΩΝ…. .

«Ὕστερα ἀπὸ διαπραγματεύσεις με τή Γερμανική Διοίκηση καταλήξαμε μαζί της σε συμφωνίες ποῦ θὰ πρέπη στὸ μέλλον νὰ τις ἐφαρμόσουμε πιστά γιατί αὐτὸ ἐπιβάλλουν τα κομματικά μας συμφέροντα.

Σύμφωνα μ αὐτὲς κάθε «σαμποτάζ» ἡ ὁποιαδήποτε ἄλλη ἐνέργεια μας ἐναντία ὁπλιτῶν ἤ βαθμοφόρων του Στρατοῦ Κατοχῆς θὰ γίνεται ὑστέρα ἀπὸ σχετικές ὑποδείξεις του αρχηγού της Γκεστάπο.

Δῶστε ἑπομένως ἐντολή στὶς Ἀχτῖδες νὰ πάψουν στὸ ἐξῆς οἱ ξεκάρφωνες ἐνέργειες Ὁπλισμός μας ἐξασφαλίστηκε ἀρκετός

Σὰν ὑπεύθυνο γιά τή δουλειά αὐτή ἤ Γερμανική Διοίκηση ὅρισε τον ….. Ταγματάρχη Όττο του Β’ Γραφείου.


Ἀκόμα ανάλαβαν την ὑποχρέωση νὰ μας εἰδοποιοῦν γιά τα μπλόκα καὶ τις συλλήψεις ὥστε κανείς νὰ μὴν ὑπάρχη κίνδυνος γιά τα μέλη της ὀργανώσεως μας. Παράλληλη ὑποχρέωση ἀναλάβαμε καὶ μεῖς γιά την περίπτωση της ἀναχώρησης τους ἀπὸ την Ἑλλάδα Κανένας δὲν πρέπει νὰ ἐνοχληθῆ 

                                                                            ΑΘΗΝΑ
                                                                              13/8/44
                                                                          Ι.   ΣΙΑΝΤΟΣ»

Οἱ ἐπιθέσεις του ΕΛΑΣ ἐναντίον του ΕΔΕΣ τον Μάϊο του 1943

Οἱ ἐπιθέσεις του ΕΛΑΣ ἐναντίον του ΕΔΕΣ τον Μάϊο του 1943

Ἥ καχυποψία καὶ οἱ τοπικές ἁψιμαχίες μεταξύ ΕΛΑΣ-ΕΔΕΣ ἦταν συχνό φαινόμενο ἤδη απ’τις ἀρχὲς του 1943, δηλαδή πολλούς μῆνες πρὶν την γενική σύρραξη μεταξύ τους τον Ὀκτώβριο του ἰδίου ἔτους Κατά κύριο λόγο οἱ ἁψιμαχίες σημειώνονταν στὴν Ἤπειρο καὶ στὴν επαἐπαρχία Βάλτου στὴν ΑιτΑιτωλοακαρνανία, ὅπου ἤδη ἦταν ἀρκετά ἰσχυρός ὁ ΕΔΕΣ, γι'αυτό καὶ οἱ προσπάθειες του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ νὰ ἐπικρατήσει στὶς περιοχές αὐτὲς δὲν στέφθηκαν με ἐπιτυχία

Μπροστά στὸ ἐνδεχόμενο του νὰ ἐκτραχυνθείς περισσότερο ἤ κατάσταση καὶ λόγῳ της ἐπιχειρούμενης ἐπίτευξης συμφωνίας μεταξύ των ἀντάρτικων ὁμάδων (ποῦ τελικά ἔγινε πράξη το καλοκαίρι του 1943) με την μεσολάβηση των Ἄγγλων, ὁ Ζέρβας παρενέβη στὶς 10/04/1943 με την παρακάτω γενική διαταγή πρὸς τους ἀντάρτες καὶ τα μέλη του ΕΔΕΣ:



(Ἥ Ἐθνικὴ Ἀντίστασις των Ἑλλήνων 1941-1945 του Στυλιανοῦ Χούτα, σελ.151-2)

Ἐνῶ θὰ περίμενε κάποιος, ὅτι αὐτὴ ἤ κίνηση του Ζέρβα πρὸς ἐκτόνωση της κατάστασης θὰ έἔβρισκε ἀνταπόκριση απ΄την ἄλλη πλευρά, τελικά συνέβη ἀκριβῶς το ἀντίθετο Ὁ ΕΛΑΣ χτύπησε καὶ διέλυσε τα μικρότερα καὶ λιγότερο ισχυρά τμήματα του ΕΔΕΣ ποῦ εἶχαν συγκροτηθεῖ σε γειτονικές περιοχές.

Στὶς 07/05/1943 ὁ ΕΛΑΣ ἐπιτέθηκε καὶ διέλυσε αιματηρώς την αντάρτικη ὁμάδα του ΕΔΕΣ Τριχωνίδας του γιατροῦ Παπαϊωάννου τον ὁποῖο καὶ συνέλαβαν. (στὸ ίδιο, σελ.173-4)

Στὶς 14/05/1943 ὁ ΕΛΑΣ ἐπιτέθηκε καὶ διέλυσε την αντάρτικη ὁμάδα του ΕΔΕΣ Ξηρομέρου του ταγματάρχη Καραμπέκιου. Μία μικρή ὁμάδα 30 ἀνδρών κατάφερε νὰ διασπάσει τον κλοιό των ελασιτών καὶ διέφυγε πρὸς τον Βάλτο. Συγχρόνως διαλύθηκε απ’τον ΕΛΑΣ καὶ μία μικρή ὁμάδα του ΕΔΕΣ στὴν Ευρυτανία. Ὅσα μέλη της διέφυγαν κατέφυγαν ἐπίσης στὸν Βάλτο.

(στὸ ἴδιο, σελ.178)
Μετά ἀπὸ αὐτὰ τα γεγονότα οἱ ἰσχυρότερες δυνάμεις του ΕΔΕΣ στὴν Ἤπειρο καὶ στὸν Βάλτο πῆραν τα μέτρα τους γιὰ νὰ μὴν ἔχουν την ἴδια τύχη καθώς υπήρχαν πληροφορίες γιὰ μετακίνηση μεγάλων δυνάμεων του ΕΛΑΣ πρὸς τις περιοχές τους. Τελικῶς ὁ ΕΛΑΣ ἐπιτέθηκε ανεπιτυχώς το βράδυ της 16ης πρὸς 17η Μαΐου πρὸς κατάληψη της γέφυρας Τατάρνης στὸν Βάλτο.

(στὸ ἴδιο σελ.186-7)
Παρά την διαμορφωθεῖσα ἐμφυλιοπολεμική κατάσταση ὁ Ζέρβας ἔβγαλε στὶς 17/05/1943 την παρακάτω ἑνωτική προκήρυξη:

(στὸ ἴδιο, σελ.184)
Τελικῶς, οἱ συγκρούσεις του Μαΐου δὲν γενικεύτηκαν. Αυτό ὀφείλεται στοὺς ἐξῆς λόγου- Στὴν ἤπια στάση του Ζέρβα ποῦ πλέον εἶχε κερδίσει την ἐμπιστοσύνη των Ἄγγλων,

- Στὴν ἔντονη πρόθεση των τελευταίων νὰ ἐπιτύχουν κάποια συνεργασία μεταξύ των ελληνικών ὀργανώσεων, προκειμένου νὰ εεἶναι πιό ἀποτελεσματικός ὁ ἀντάρτικο ἀγῶνας σε βάρος των κατακτητῶν,

- Στὴν ἀποτυχία του ΕΛΑΣ στὸν Βάλτο, ποῦ ἔδειξε ὅτι δὲν ἦταν ἀκόμη ἕτοιμος νὰ καταφέρει ἀποφασιστικό χτύπημα στὸν ΕΔΕΕΔΕΣ,

- Στό ὅτι ὁ ΕΛΑΣ εἶχε ἤδη ἐκτεθεῖ πέραν του δεόντως ἀφοῦ τις ἴδιες μέρες διέλυε ἀναίτια (γιά πρώτη φορά, ἀκολούθησαν ἄλλες δύο διαλύσεις) το Σύνταγμα 5/42 του Ψαρρού στὴν Στρωμνή στὶς 13/05/1943, εἶχε συλλάβει τον ἴδιο καὶ τον εἶχε κρατούμενο μαζί με τον Παπαϊωάννου του ΕΔΕΣ Τριχωνίδας. Αν σε αὐτὰ προστεθεῖ καὶ ἡ διάλυση της ὁμάδας Σαράφη-Κωστόπουλου τον Μάρτιο του ἰδίου ἔτους ποῦ εἶχε προκαλέσει ἀλγεινή ἐντύπωση, τότε ὅλοιοι ἀντιλαμβάνονται το πόσο εἶχαν ἐκτεθεῖ οἱ προθέσεις του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ.

Έτσι, οἱ συμπλοκές του Μαΐου μεταξύ ΕΛΑΣ-ΕΔΕΣ τελείωσαν χωρίς κάποιο οὐσιαστικό ἀποτέλεσμα Ἦταν ὅμως ἐνδεικτικές των προθέσεων των κομμουνιστῶν καὶ ἁπλᾶ ὁ προάγγελος των ὅσων θὰ ἐπακολουθούσανε στὴν ἴδια περιοχή απ’τον Ὀκτώβριο καὶ μετά…

Το κάλεσμα του Ζέρβα πρὸς τον Βελουχιώτη νὰ σταματήσει ὁ ἐμφύλιος καὶ νὰ πολεμήσουν ἀπὸ κοινοῦ τον κατακτητή

Το κάλεσμα του Ζέρβα πρὸς τον Βελουχιώτη νὰ σταματήσει ὁ ἐμφύλιος καὶ νὰ πολεμήσουν ἀπὸ κοινοῦ τον κατακτητή

Εἴχαμε δεῖ την προσπάθεια του ὑπαρχηγοῦ του Ζέρβα, Κομνηνοῦ Πυρομάγλου νὰ πείσει τον Βελουχιώτη καὶ τον καπετάνιο Κόζιακα νὰ ἑνώσουν τις δυνάμεις τους καὶ νὰ χτυπήσουν μαζί τους Γερμανούς ποῦ διεξήγαγαν ἐκκαθαριστικές ἐπιχειρήσεις τότε στὴν Ἤπειρο.




Εἴχαμε ἐπίσης δεῖ  εδώ  την κίνηση καλῆς θέλησης του Ζέρβα νὰ ἀπελευθερώσει τον συλληφθέντα, απ'τις πρῶτες μέρες των ἐχθροπραξιῶν μεταξύ ΕΛΑΣ-ΕΔΕΣ, στρατιωτικό διοικητή του 3/40 συντάγματος του ΕΛΑΣ, Γεράσιμο Μαλτέζο καὶ νὰ τον επανεξοπλίσει προκειμένου νὰ πολεμήσουν τον κατακτητή.

Τόσο ἡ προσπάθεια του Πυρομάγλου ὅσο καὶ ἡ κίνηση καλῆς θέλησης του Ζέρβα ἔπεσαν στὸ κενό. Οἱ ἐλασίτες ἦταν ἀδιάλλακτοι καθώς το πρώτιστο μέλημά τους ἦταν ἡ διάλυση του ΕΔΕΣ καὶ ὄχι ὁ ἀντιστασιακός ἀγῶνας Ὁ δὲ Μαλτέζος ὄχι μόνο ἀθέτησε την ὑπογραφή ποῦ ἔβαλε στὸ σύμφωνο συνεργασίας με τον Ζέρβα κατά των Γερμανῶν, ἀλλὰ δέν δίστασε νὰ ξαναστραφεί κατά τῶν ἀνταρτῶν του ΕΔΕΣ στὴν Νεράϊδα

Συμπληρωματικά στὶς δύο παραπάνω ἀναρτήσεις, παρατίθεται παρακάτω:

α) ἡ ἀνακοίνωση του γενικοῦ ἀρχηγείου του ΕΔΕΣ ποῦ ἀναφερόταν στὴν σύλληψη του Μαλτέζου-Τζουμερκιώτη:


                             "Ἡ Ἐθνικὴ Ἀντίστασις των Ἑλλήνων 1941-45" του Στυλιανού Χούτα, σελ.430

καὶ β) το μήνυμα ποῦ ἀπέστειλε ὁ Ζέρβας στὸν Βελουχιώτη καὶ τον Κόζιακα με το ὁποῖο τους ἐνημέρωνε γι την ἀπελευθέρωση του Μαλακίζου καὶ τους ξανακαλούσε νά ἑνώσουν τις δυνάμεις τους κατά των Γερμανῶν:

"Ἡ Ἐθνικὴ Ἀντίστασις των Ἑλλήνων 1941-45" του Στυλιανοῦ Χούτα, σελ.432-3

Φυσικά, καὶ αὐτή ἡ ἐκκλήσει του Ζέρβα ἔπεσε στὸ κενό. Ὅπως ἔγινε καὶ με ὁποιαδήποτε ἄλλη προσπάθεια συνεννόησης. Ὑπενθυμίζουμε εδώ την προσπάθειά του νά μὴν γενικευτεῖ ἡ σύγκρουση με τον ΕΛΑΣ τον Μάϊο του 1943.
Ἀναμφίβολα, ἡ εὐθύνη γιὰ την συνέχιση του ἐμφύλιου σπαραγμοῦ (ποῦ συνεχίστηκε ὡς τον Φεβρουάριο 1944, ὁπότε καὶ σταμάτησε προσωρινά) μεταξύ ΕΛΑΣ-ΕΔΕΣ δὲν βαραίνει τους εδεσίτες ποῦ πρότειναν, με ἔργα καὶ λόγια, συμπόρευση κατά των κατακτητῶν, ἀλλὰ τους ἀδιάλλακτους κομμουνιστές του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ.

Επιστολή Ζέρβα προς ΕΛΑΣ: Γνωρίζαμε οτι υπογράψατε ανακωχή με τους ναζί από τον Οκτώβριο του 43 αλλα θέλαμε Εθνική Ενότητα και δεν σας βερακώσαμε

Επιστολή Ζέρβα προς ΕΛΑΣ: Γνωρίζαμε οτι υπογράψατε ανακωχή με τους ναζί από τον Οκτώβριο του 43 αλλα θέλαμε Εθνική Ενότητα και δεν σας βερακώσαμε

Έγγραφο του Ζέρβα προς το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ σχετικά με την υπογραφή της συμφωνίας μεταξύ ελασιτών-Γερμανών
Λίγες μέρες μετά την συμφωνία του Μυρόφυλου-Πλάκας, όπου και συμφωνήθηκε η εκεχειρία μεταξύ ΕΛΑΣ-ΕΔΕΣ, ο Ζέρβας έστειλε το παρακάτω έγγραφο στην ηγεσία του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ:

("Η αλήθεια από τον Άρη" του Κώστα Ιωάννου σελ.57)

Όπως φαίνεται, ο Ζέρβας τους γράφει ότι αν και γνώριζε πολύ καλά για την σύναψη ανακωχής που έκαναν με τους Γερμανούς στην Ήπειρο τον Οκτώβριο του 1943 κατά παράβαση των διαταγών του Συμμαχικού Στρατηγείου, εντούτοις αποφάσισε να μην την δημοσιεύσει.

Τα σχετικά με την συμφωνία ΕΛΑΣ-Γερμανών τα είχαμε δει εδώ:
Ο Ζέρβας με την παραπάνω κίνησή του έδειξε για μία ακόμη φορά, ότι δεν επιθυμούσε να τραβήξει στα άκρα την σύγκρουση με το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και μία συμβιβασική λύση ήταν μες στις προθέσεις του, πάντα εντός λογικών πλαισίων.

Αντίστοιχες κινήσεις καλής θέλησης εκ μέρους του Ζέρβα για την εξομάλυνση των σχέσεων με το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ είχαμε δει στις παρακάτω αναρτήσεις:

Η εξέλιξη των πραγμάτων έδειξε ότι δεν υπήρξε ανταπόκριση απ'την πλευρά των κομμουνιστών.

Το ΚΚΕ, οἱ Γερμανοί καὶ ὁ Ζέρβας

Ὅπως εἶναι γνωστό, στὶς 10 Ὀκτωβρίου του 1943 ξεκίνησε ἡ ὀργανωμένη ἐπιθέση του ΕΛΑΣ κατά του ΕΔΕΣ του Ζέρβα. Ὁ κύριος ὄγκος των δυνάμεων του ΕΔΕΣ ἦταν πρωτίστως στὴν Ἤπειρο, ὅπου ἦταν καὶ το αρχηγείο του Ζέρβα, ἐνῶ υπήρχαν καὶ μικρές μονάδες του σε περιοχές της Στερεάς Ἑλλάδας καὶ της Θεσσαλίας.

Ἐκ των πραγμάτων δηλαδή, στὴν Ἤπειρο θὰ κρινόταν ἡ τύχη της σύγκρουσης μεταξύ ΕΛΑΣ-ΕΔΕΣ.
 Στὴν Ἤπειρο δροῦσε ἡ 8η Μεραρχία του ΕΛΑΣ. Προτοῦ ἀκόμα ξεκινήσει ἡ  ἐπιθέση κατά του ΕΔΕΣ (στὴν ὁποία φυσικά συμμετεῖχαν καὶ ἄλλες μεραρχίες του ΕΛΑΣ), οἱ ελασίτες φρόντισαν νὰ καλύψουν τα νῶτα τους απ'τους Γερμανούς. Ὑπέγραψαν ἀνακωχὴ μαζί τους.
 Ἰδοῦ το ἔγγραφο καὶ ἀπὸ κάτω το κείμενο:


ΕΛΑΣ                             Ἄκρως ἐπείγουσα

VIII Μεραρχία Ἠπείρου

Ἐπιτελικόν Γραφεῖον III

αρ. πρωτ. Αρ. 290             

Διαταγή

Μέχρι νεωτέρας διαταγῆς παύσατε πᾶσαν ἐνέργειαν ἐναντίον Γερμανῶν εἴτε εἰς τας ὁδοὺς εἴτε εἰς την ὕπαιθρον ἔστω καὶ μεμονωμένα.

Πλὴν της περιπτώσεως ἐπιθέσεως ἐκ μέρους των Γερμανῶν Νὰ εἰδοποιηθῶσι σχετικῶς διὰ του ταχύτερου μέσου ἅπαντα τα τμήματα ὑμῶν καὶ το ἐφ ΕΛΑΣ περιοχῆς πρὸς πρόληψιν ενεργειών ἐκ μέρους του.

Ἡ παροῦσα ἐκτελεσθῆ πιστῶς ἐκ παραλλήλου ὅμως νὰ μὴν χαλαρωθῶσι τα μέτρα ἀσφαλείας σας.

Τα ἀνωτέρω μέτρα λαμβάνονται καθ' ὅσον οἱ Γερμανοί πρότειναν ἐπαφήν με ἐκπροσώπους ανταρτικών δυνάμεων ἶνα προτείνουν ὄρους παύσεως ενεργειών ἐναντίον ἀμάχου πληθυσμοῦ καὶ ἀνταρτῶν, ὑπὸ τον ὅρον ἐλευθερίας ὁδικῶν συγκοινωνιῶν καὶ παύσεως ενεργειών ἀνταρτῶν ἐναντίον τους.

Διὰ νεωτέρας μας διαταγῆς θὰ σας γνωστοποιήσωμεν ἀποτελέσματα συναντήσεως μας.

  Παραλῆπτες                             6.10.43

VIII Μεραρχία

15,24, 3/40, 85 Συντάγματα      ὑπογραφαί

Κοινοποίηση Γεν. Στρατηγεῖον V.Τ.Α.       Π. Νάσσης

                                                                     Κατσαντώνης


Σὰν νὰ μὴν ἔφτανε αὐτὸ, καὶ ἑνῶ μαινότανε ὁ ἐμφύλιος στὰ βουνά της Ἠπείρου, ὁ ΕΛΑΣ ξαναπροσεγγίζει τους Γερμανούς καὶ ζηζητᾶ παράταση της ἐκεχειρίας ὡς τις 20/10/1943.
 Ἰδοῦ το ἔγγραφο καὶ ἀπὸ κάτω το κείμενο:



Αρ. 302
    Προς τα 24 καὶ 15 Συντάγματα

    Σας γνωρίζομεν ὅτι ἡ ἐκκαθάρισις τμημάτων ΕΔΕΣ εἰς την περιοχήν 85ου Συντάγματος ἐτερματίσθη μέχρι περιοχῆς Κράψης, συλληφθέντων Λυγεράκη καὶ Κωνσταντινίδη. Εἰς την περιοχήν 3/40 Συντάγματος πληροφορίαι ἰδιωτικαί φέρουν αφοπλισθείσαν ὁμάδα ΕΔΕΣ εἰς Φτέρη καὶ ὅτι ὁ Τζουμερκιώτης εὑρίσκετο την 10ην τρέχοντος εἰς Χώσεψην. Τμήματα ΕΛΑΣ Δυτικῆς Στερεάς ἐκινήθησαν πρὸς Κέντρα Ζέρβα.

     Τμήματα 9ης , 10ης καὶ 1ης Μεραρχίας ἑνούμενα μετά του 15ου Συν/τος ἐξακολουθήσουν ἐκκαθάρισιν περιοχῆς Τζουμέρκων. Γνωρίσατε μας ἀμέσως πορείαν ἐκκαθαρίσεως σας.

     Ἐζητήθη ἀπὸ Γερμανούς ἐκ μέρους μας παράτασις ἐκεχειρίας μέχρις 20ης τρέχοντος μέχρι της ὁποίας δὲν θὰ προβῆτε εἰς οὐδεμίαν ἐπιθετικήν ἐνέργειαν κατ' αὐτῶν

     Ανεξακρίβωτοι πληροφορίαι φέρουν συλληφθέντα Στρατηγόν Νάσσην, εὑρισκόμενον μόνον καθ' ὁδόν δι' ὑπηρεσίαν πρὸ της ἐνάρξεως της ἐκκαθαρίσεως

13.10.1943

Ἡ VΙΙΙη Μεραρχία

      Διὰ την ἀκρίβειαν                   Πίσπιρης

      Το ΙΙον Γραφεῖον                   Κατσαντώνης


  Τα παραπάνω στοιχεῖα δὲν αμφισβητήθηκαν ποτέ καὶ ἀπὸ πουθενά.

 Στὸ συνέδριο του Λιβάνου, ὁ υπαρχηγός του ΕΔΕΣ Κομνηνός Πυρομάγλου κατέθεσε τα παραπάνω στοιχεῖα καὶ κανείς ἀπὸ τους παρισταμενους ἐκπροσώπους του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ δὲν τα ἀντέκρουσε

 Ἐπίσης, ὁ γνωστός κομμουνιστής Γρηγόρης Φαράκος στὸ ἔργο του "Ὁ ΕΛΑΣ καὶ ἡ ἐξουσία" ἀναφέρει ἐπιγραμματικά καὶ χωρίς λεπτομέρειες γιὰ την σύναψη ανακωχής του ΕΛΑΣ με τους κατακτητές στὴν Ἤπειρο
 Ἀναφορὰ στὰ παραπάνω στοιχεῖα κάνει καὶ ὁ Κρις Γουντχάους στὸ "Μῆλο της Ἔριδος".



 Βλέπουμε λοιπόν ὅτι οἱ κομμουνιστές συνάπτουν ἀνακωχὲς με τους Γερμανούς καὶ παράλληλα ἐπιτίθενται κατά του Ζέρβα ὁ οποίος διεξάγει ἕναν ἀπεγνωσμένο διμέτωπο ἀγῶνα

 Πέραν αὐτῆς της σαφέστατα εθνοπροδοτικής τους στάσης, αὐτὸ ποῦ ἦταν ἐξοργιστικό εἶναι το ὅτι εἶχαν το θράσος νὰ αποκαλούν προδότη τον Ζέρβα.
 Καὶ αὐτὸ μέσῳ του ἐπίσημου ὀργάνου τους του Ριζοσπάστη, καὶ ἐνῶ ὁ Ζέρβας πολεμοῦσε   παράλληλα Γερμανούς καὶ ελασίτες:

Αποκαλούσαν "προδότη" αὐτὸν ποῦ πολεμοῦσε παράλληλα αὐτούς καὶ τους κατακτητές, ἐνῶ οἱ ἴδιοι εἶχαν αυτοαναγορευτεί σε "πατριῶτες" παρά το ὅτι εἶχαν ὑπογράψει ἀνακωχὴ με τους Γερμανούς.

Ἄλλη μία ἀπόδειξη γιὰ το πόσο ἀναξιόπιστες ἦταν οἱ κραυγές του ΕΛΑΣ περί "προδοτῶν"...

Τα στοιχεῖα γιὰ την ἀνάρτηση πάρθηκαν κυρίως ἀπὸ το βιβλίο του Κώστα Ἰωάννου "Φενάκη καὶ Σβάστικα"

Οἱ ἐδεσίτες ζήταγαν μάταια απ΄τον ΕΛΑΣ νὰ σταματήσει ὁ ἐμφύλιος καὶ νὰ χτυπήσουν μαζί τους κατακτητές

Στὸ ξεκίνημα του γενικευμένου ἐμφυλίου ΕΛΑΣ-ΕΔΕΣ στὴν Ἤπειρο, ὁ ὑπαρχηγός του Ζέρβα Κομνηνός Πυρομάγλου βρισκόταν στὰ Πράμαντα στὶς 16-17-18 Ὀκτωβρίου 1943 ἐπικεφαλής ἀποσπάσματος του ΕΔΕΣ. Βρισκόταν μεταξύ δύο πυρῶν, γερμανῶν καὶ ἐλασιτῶν. Στὶς 19/10/1943 ὁ Πυρομάγλου ἐπικοινώνησε τηλεφωνικῶς με τον καπετάν Κόζιακα (καπετάνιο της 1ης μεραρχίας του ΕΛΑΣ) καὶ του ζήτησε νὰ ἐνωθοῦν οἱ δυνάμεις τους καὶ νὰ χτυπήσουν ἀπὸ κοινοῦ τους Γερμανούς. Ὁ Κόζιακας του ἀπάντησε:

"Νά μας παραδώσετε τα Πράμαντα. Ἐγώ μόνον θὰ κτυπήσω τους Γερμανούς διότι ἔχω βαρύ ὁπλισμό Θὰ φύγετε ἡ θὰ σας σφάξω ὅλους"
Ὁ Πυρομάγλου ἀπάντησε:

"Το δικαίωμα του ἀγῶνος κατά του κατακτητή καὶ της θυσίας δὲν το ἔχεις μόνο ἐσὺ Εἶναι ζήτημα τιμῆς γιὰ μένα νὰ ἀντιμετωπίσω τους κατακτητές καὶ ἑπομένως θὰ ἀντιμετωπίσω ταυτοχρόνως καὶ τους κατακτητές καὶ ἐσένα"

Κατόπιν, ἡ τηλεφωνική ἐπικοινωνία συνεχίστηκε με τον Κόζιακα καὶ τον συνταγματάρχη Τομ Μπαρνς, σύνδεσμο των Ἄγγλων στὸν ἜΔΕΣΕ

Ὁ Κόζιακας του εἶπε: "Μεγαλύτερος ἐχθρὸς μας εἶναι ὁ Ζέρβας καὶ ὄχι οἱ Γερμανοί".




Τα παραπάνω τα κατέθεσε ὁ Πυρομάγλου στὸ συνέδριο του Λιβάνου τον Μάϊο του 1944 καὶ καταγράφηκαν στὰ ἐπίσημα πρακτικά.




Πολλοί ἀριστεροί πιθανόν νὰ τα ἀμφισβητήσουν διότι τα γράφει ἕνας εδεσίτης.

Μόνο ποῦ ὁ Πυρομάγλου ἦταν ἐκ των πλέον μετριοπαθῶν στελεχῶν του ΕΔΕΣ καὶ ἄλλωστε μεταπολεμικά διαχώρισε την θέση του απ'τον Ζέρβα καὶ κατέληξε νὰ ἐκλεγεῖ καὶ βουλευτής της αριστερής ΕΔΑ!




Πέραν αὐτοῦ ὅμως, στὸ θέμα της τηλεφωνικῆς ἐπικοινωνίας Πυρομάγλου-Κόζιακα ἀναφέρεται καὶ ὁ Βελουχιώτης στὴν ἔκθεση του ὁπού περιγράφει την ἐπίθεση κατά του ΕΔΕΣ το 1943.

Ἡ ἐκθέση δημοσιεύτηκε στὴν "προοδευτική" Ἐλευθεροτυπία στὶς 05/10/1982 απ'τον ἀριστερό ἱστορικό καὶ πρώην ελασίτη Σόλωνα Γρηγοριάδη.

Παραθέτουμε αὐτούσιο το σχετικό ἀπόσπασμα:




Ἡ περιγραφή του Βελουχιώτη διαφέρει ἐλαφρῶς ἀπὸ αὐτὴ του Πυρομάγλου (ὁ Πυρομάγλου λέει ὅτι δὲν ρώτησε τον Ζέρβα, ἀλλὰ ἀπάντησε ὁ ἴδιος ἀρνητικά στὸν Κόζιακα, βλ."Ἡ Ἐθνική Ἀντίστασις" του Κομνηνοῦ Πυρομάγλου σελ.344, κάτι σαφῶς πιθανότερο), καὶ αὐτὸ εἶναι φυσιολογικό, ἀλλὰ ἡ οὐσία παραμένει ἴδια
 Ὁ Βελουχιώτης ἐπιβεβαιώνει την τηλεφωνική συνομιλία Πυρομάγλου-Κόζιακα, την πρόταση του πρώτου νὰ χτυπήσουν ἀπὸ κοινοῦ τους Γερμανούς, καὶ την ἄρνηση του δεύτερου γιὰ περαιτέρω συζήτηση ἄν δὲν ἐγκαταλείψουν οἱ εδεσίτες τα Πράμαντα.

 Ἐπίσης ὁ Βελουχιώτης ἄθελα του ἐπιβεβαιώνει την κίνηση καλῆς θέλησης ἐκ μέρους του ΕΔΕΣ νὰ ἀπελευθερώσει ελασίτες ἀξιωματικούς ποῦ εἶχαν συλληφθεῖ μετά τις εχθροπραξίες των πρώτων ἡμερῶν
 Εἶναι προφανές ὅτι ἡ προτεραιότητα των ἐλασιτῶν ἦταν νὰ πλήξουν τον ΕΔΕΣ καὶ ὄχι τους Γερμανούς. Αὐτὸ το ἔχουμε ἤδη καταδείξει καὶ εδώ με τις συμφωνίες ανακωχής ΕΛΑΣ-Γερμανῶν καὶ εδώ με την γνωστή διαταγή του Βελουχιώτη πρὸς την 8η μεραρχία του ΕΛΑΣ στὶς 20/10/1943, ποῦ ἔλεγε:

 "Κατά την γνώμη μου εἶναι χίλιες φορές προτιμότερο νὰ διανοίξουν οἱ Γερμανοί την ὁδόν Ἰωαννίνων - Μετσόβου - Καλαμπάκας, παρά νὰ ἐξακολουθήσει ὑφιστάμενος ὁ ΕΔΕΣ, ἔστω γιὰ μία ἑβδομάδα ἀκόμη"


    Στὸ ἴδιο μῆκος κύματος εἶναι καὶ ἡ παρακάτω διαταγή πρὸς την 8η μεραρχία του ΕΛΑΣ: 

("Η αλήθεια από τον Άρη" του Κώστα Ιωάννου, σελ.86)

Ὁ Ζέρβας ἀπελευθέρωσε αἰχμάλωτους ελασίτες, ὑπέγραψε μαζί τους συμφωνία γιά ἀπὸ κοινοῦ δράση κατά των Γερμανῶν, ἀλλὰ αὐτοὶ ξαναστρέφονταν ἐναντίον του!

Ὁ Ζέρβας ἀπελευθέρωσε αἰχμάλωτους ελασίτες, ὑπέγραψε μαζί τους συμφωνία γιά ἀπὸ κοινοῦ δράση κατά των Γερμανῶν, ἀλλὰ αὐτοὶ ξαναστρέφονταν ἐναντίον του!

Εἴχαμε παραθέσει εδώ ἕνα ἀπόσπασμα απ΄την ἔκθεση του Βελουχιώτη πρὸς το Γενικό Στρατηγεῖο του ΕΛΑΣ, ὅπου μεταξύ ἄλλων γινόταν ἀναφορά στὴν ἀπελευθέρωση του ελασίτη αξιωματικού Γεράσιμου Μαλτέζου (γνωστοῦ με το ψευδώνυμο Τζουμερκιώτης) ποῦ εἶχε συλληφθεῖ απ΄τον ΕΔΕΣ κατά τον ἐμφύλιο μεταξύ των δύο ἀντάρτικων ὀργανώσεων: 

Ὁ Μαλτέζος-Τζουμερκιώτης καὶ ἄλλοι ελασίτες ἀφέθηκαν ἐλεύθεροι, καὶ ὑπέγραψαν στὶς 22/10/1943 ἕνα σχετικό συμφωνικό με τον Ζέρβα με το ὅποιο δεσμεύονταν νὰ πολεμήσουν ἀπὸ κοινοῦ τους Γερμανούς:

 "Η αλήθεια από τον Άρη" του Κ Ιωάννου,σελ.145

Γιὰ την ἱστορία, το συμφωνικό πρωτοδημοσίευσε ὁ Κομνηνός Πυρομάγλου στὸ "Ἐθνικὴ Ἀντίστασις", σελ.354-5.

Αὐτή ἡ συμφιλιωτική πράξη του Ζέρβα μεσούντος του ἐμφυλίου, ἐπιδοκιμάστηκε απ΄το Στρατηγεῖο της Μέσης Ανατολής με τηλεγράφημα στὶς 02/11/1943. ("Ἐθνικὴ Ἀντίσταση καὶ κοινωνική ἐπανάσταση του Ἡρακλῆ Πετιμεζά, σελ.319)

Δυστυχῶς ὅμως, οἱ απελευθερωθένες ελασίτες δὲν τήρησαν την ὑπογραφή τους, καὶ ἀντὶ νὰ πολεμήσουν τους κατακτητές ἔστρεψαν ξανά τα ὅπλα σε βάρος αὐτῶν ποῦ τους εἶχαν ἀπελευθερώσει!

 Εἰδικὰ ὁ Μαλτέζος-Τζουμερκιώτης συμμετεῖχε ἐνεργά στὴν ἐπιχείρηση του ΕΛΑΣ ἐναντίον του Ζέρβα στὴν περιοχή της Νεράϊδας στὶς 30-31 Ὀκτωβρίου 1943.

 Αὐτὸ το κατήγγειλε ὁ Ζέρβας με τηλεγράφημά του πρὸς το Στρατηγεῖο της Μέσης Ανατολής στὶς 03/11/1943 ("Ἐθνικὴ Ἀντίσταση καὶ κοινωνική ἐπανάσταση του Ἡρακλῆ Πετιμεζά, σελ.320).

Ἀκόμα καὶ ὁ ἴδιος ὁ Βελουχιώτης ἀναφέρει ρητῶς την συμμετοχή του Μαλτέζου στὴν ἐπιχείρηση του ΕΛΑΣ κατά του ΕΔΕΣ στὴν Νεράϊδα ("Ἡ ἀλήθεια ἀπὸ τον Ἄρη" του Κώστα Ἰωάννου, σελ.146).

Πρόκειται γιά μία ἀκόμη ἀπόδειξη της προδοτικῆς στάσης του ΕΛΑΣ στὴν σύγκρουση με τον ΕΔΕΣ.

Ὅταν οἱ Γερμανοί ἁλώνιζαν στὴν Ἤπειρο, οἱ ελασίτες προτιμοῦσαν νὰ ἀγνοήσουν τις κινήσεις καλῆς θέλησης του Ζέρβα, νὰ μὴν τηρήσουν τις ὑπογραφές τους, καὶ νὰ ξαναστραφούν ἐναντίον του ΕΔΕΣ.

Τέτοια συμπεριφορά δὲν ἁρμόζει σε ἀντιστασιακούς, ἀλλὰ σε προδότες.

Σαν σήμερα, το 1931, κορυφώνονται τα Οκτωβριανά της Κύπρου

Σαν σήμερα, το 1931, κορυφώνονται τα Οκτωβριανά της Κύπρου




Τα γεγονότα των Οκτωβριανών της Κύπρου το 1931 αποτέλεσαν την πρώτη παλλαϊκή εξέγερση ενάντια στην αποικιοκρατία, και την απαρχή του τέλους της. Η ειρηνική διαδήλωση (στις 21 Οκτωβρίου) βάφτηκε με το αίμα του 17χρονου Ονούφριου Κληρίδη. Η εξέγερση συγκλόνισε ολόκληρο το νησί αλλά και τον ελληνικό λαό, ο οποίος δήλωνε τον ενθουσιασμό και την συμπαράστασή του. Παρ’ όλα αυτά ο Έλληνας πρωθυπουργός ακολούθησε τη διπλωματική οδό και καταδίκασε όσα συνέβησαν.


Η αυθόρμητη εξέγερση των Οκτωβριανών είχε ως πρόλογο την πυρπόληση του Κυβερνείου. Οι δε συγκρούσεις επεκτάθηκαν σ’ όλο το νησί με νεκρούς και τραυματίες. Οι Άγγλοι προέβησαν σε εκατοντάδες συλλήψεις Κυπρίων.

Επίλογος της αυθόρμητης αυτής εξέγερσης, η «άφιξη» της Παλμεροκρατίας.

Η πολιτική του «καλού παιδιού»
Λίγες μέρες μετά τα γεγονότα, στις 25 του μηνός, ο Βενιζέλος ανακαλεί στην Αθήνα τον Γενικό Πρόξενο στην Κύπρο Αλέξη Κύρου και συντάσσει μνημόνιο προς τον Άγγλο πρεσβευτή στην Αθήνα, προσπαθώντας να κατευνάσει το θυμό του.

Είμαι περισσότερον αγανακτισμένος κατά της ανοήτου πολιτείας των πολιτευομένων της Κύπρου, διότι αύτη δεν μου επιτρέπει ουδέ να διανοηθώ να ζητήσω σήμερον την Κύπρον αφ’ ου πρέπει να παρέλθουν έτη πολλά δια να λησμονηθούν αι τελευταίαι ταραχαί και να μη παρασχεθή η εντύπωσις ότι η Αγγλία υπέκυψε εις την επαναστατικήν πίεσιν των Κυπρίων.

Η πολιτική του ρεαλιστή πρωθυπουργού της Ελλάδας έμοιαζε να κλονίζεται. Η άποψή του ήταν πως με αυτόν τον τρόπο δεν θα μπορούσε να ζητήσει την πραγματοποίηση της Ένωσης. Για τον ίδιο, η περίοδος αυτή δεν ήταν «σωστή». Η οποιαδήποτε διατάραξη των σχέσεων της χώρας με τη Μεγάλη Βρετανία θεωρείτο «ολέθρια».

Οι δηλώσεις του Βενιζέλου αιφνιδίασαν τους πολίτες, και ο Τύπος της εποχής αναφέρθηκε σε αυτές με αρνητικά σχόλια. Αντιθέτως ο ελληνικός λαός είχε συγκινηθεί με τα γεγονότα. Διοργανώθηκαν συλλαλητήρια στην Αθήνα υπέρ της ένωσης του νησιού με την Ελλάδα. Πολλοί διανοούμενοι της εποχής έγραψαν ποιήματα* και ενθάρρυναν τον κυπριακό λαό.

Στις 29 Οκτωβρίου ο ποιητής Κωστής Παλαμάς δημοσίευσε στο περιοδικό Εστία το ποίημα «Η Κύπρος πάλι», αφιερωμένο στον Ν.Κ. Λανίτη, ο οποίος είχε συλληφθεί στη Λεμεσό από τις αγγλικές Αρχές. Στο ποίημα ο Παλαμάς καλωσορίζει τους Κύπριους.

[…] Η Κύπρος. Καιροί πέρασαν. Τώρα είν’ ορμή κι η οργή της.
Με τίνασμ’ άξαφνο γοργό
φτερώνει η γαλανόλευκη δαρμένο το κορμί της:
«Τι; Ελλάδα είμαι κι εγώ!»
Και ακούστε: Πολεμόχαρη, να! η Κύπρος μας φωνάζει […]

Τα γεγονότα των Οκτωβριανών
Τρεις μέρες πριν από τα γεγονότα η Κύπρος έμοιαζε με καζάνι που βράζει. Η παραίτηση του Νικόδημου Μυλωνά από το Νομοθετικό Συμβούλιο άναψε τη φλόγα της εξέγερσης. Τα γεγονότα παίρνουν μορφή χιονοστιβάδας. Παραιτούνται και οι υπόλοιποι βουλευτές παραδίδοντας υπόμνημα με τους λόγους παραίτησής τους. Την ίδια στιγμή ο κόσμος συσπειρώνεται γύρω από τους πρωταγωνιστές.

Η αφορμή ήταν η αδίστακτη οικονομική πολιτική των Βρετανών εις βάρους του κυπριακού λαού. Η αιτία όμως πολύ βαθύτερη: Ήταν το αίτημα για ένωση με τη μητέρα Ελλάδα.



Ήταν Τετάρτη 21 Οκτωβρίου. Πλήθος λαού συγκεντρώθηκε έξω από την Εμπορική Λέσχη, όπου οι δικηγόρος Κλυτίδης και ο διάκονος Κυκκώτης εμψυχώνουν το λαό ορκίζοντάς τον στην ελληνική σημαία και στην υπόσχεση για Ένωση.


Ο κόσμος, ψάλλοντας τον Εθνικό Ύμνο, κατευθύνεται προς το Κυβερνείο. Η διαδήλωση φαινόταν ειρηνική.

Ωστόσο, τα πράγματα πήραν άλλη τροπή. Ο λαϊκός ξεσηκωμός κατεστάλη με τα όπλα και η διαδήλωση βάφτηκε από το αίμα των εξεγερμένων. Πρώτο θύμα, ο 17χρονος Ονούφριος Κληρίδης. Η κηδεία την επόμενη ημέρα μετατρέπεται σε παγκύπριο συλλαλητήριο. Σχεδόν σε όλες τις πόλεις πραγματοποιούνται διαδηλώσεις ενάντια στην αποικιοκρατική δύναμη, όπου μόνο αίτημα είναι η ένωση με την Ελλάδα.


Το πυρπολημένο Κυβερνείο

Οι υπόλοιπες μέρες είναι ένας πονοκέφαλος για τον Κυβερνήτη Στορς, ο οποίος ενισχύει τις στρατιωτικές δυνάμεις στο νησί και προσπαθεί να επιβάλει την τάξη κυρίως στην ύπαιθρο, όπου επικρατεί αναρχία. Η τακτική τους αλλάζει. Συλλαμβάνουν και εξορίζουν πλήθος κόσμου, μεταξύ των οποίων ο Μητροπολίτης Κιτίου Νικόδημος Μυλωνάς, και ο Μητροπολίτης Κυρηνείας Μακάριος Β΄.


Για την Κύπρο, πλέον, η κατάπνιξη της εξέγερσης όρισε την αρχή μιας αυταρχικής και δικτατορικής περιόδου που έμεινε γνωστή ως Παλμεροκρατία.

Η δικτατορική αυτή περίοδος διήρκεσε μέχρι τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν για ακόμη μια φορά οι Άγγλοι έδωσαν «κούφιες» ελπίδες στον λαό.

____
Βιβλιογραφία:
Παντελής Βουτουρής, Τα Οκτωβριανά του 1931, ο Κωστής Παλαμάς και ο Κώστας Μόντης.
Πέτρος Παπαπολυβίου, Για την Οκτωβριανή εξέγερση του 1931.
Περιοδικό Εστία.

* [Σημ. pontos-news.gr] Ποίημα για τα Οκτωβριανά είχε γράψει και ο 12χρονος τότε Αντώνης Σαμαράκης:

Χρόνια και χρόνια λαχταράς Κύπρο την ώρα της χαράς,
που κοντά μας θα σε φέρει της ελευθεριάς αγέρι.
Κύπρος μου όμορφο νησί έχεις ψυχή ελληνική
και μοσχοβολούν Ελλάδα τα βουνά σου, τα λαγκάδια.
Κύπρος μου, έρχετ’ η στιγμή που ο καθένας καρτερεί
να γιορτάσει πέρα ως πέρα τη μεγάλη την ημέρα:
Με την Ελλάδα τη γλυκιά να ’σαι μαζί παντοτινά
θα ’σαι μες στην αγκαλιά της σαν και τ’ άλλα τα παιδιά της.

TAGS
Κυπρος, Άγγλοι, Εξεγερση, Ελευθέριος Βενιζέλος

Επίσημη ανακοίνωση της ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ. Το τέλος του Τρωικού πολέμου και της επιστροφής του Οδυσσέα

Ὁ Ἁρμονία καὶ Κάδμος: Ὁ πρῶτος γάμος θνητῶν ποῦ παρευρέθησαν οἱ 'Ολύμπιοι θεοί

Ὁ Ἁρμονία καὶ Κάδμος: Ὁ πρῶτος γάμος θνητῶν ποῦ παρευρέθησαν οἱ 'Ολύμπιοι θεοί Στὴν ἑλληνική μυθολογία ἡ Ἁρμονία ἦταν κόρη δύο θεῶν, κατά τή Θεογονίατου Ἡσιόδου,του Ἄρεως καί της Ἀφροδίτης καί ἀδελφή του Φόβου καί του Δείμου. Παντρεύτηκε τον βασιλιά των Θηβῶν Κάδμο .

Οἱ περισσότερες ἀπό τις θηβαϊκές γενεαλογίες σχετίζονται με αὐτὸ το βασιλικό ζεῦγος, καί ὅλες οἱ μεγάλες οἰκογένειες των Θηβῶν ἰσχυρίζονταν ὅτι κατάγονταν ἀπό αὐτούς

Ἀκόμα καί οἱ Ἀμαζόνες σύμφωνα με μία παράδοση ἦταν κόρες της Ἁρμονίας Ὡστόσο, κατά μία ἄλλη ἐκδοχή, ἡ Ἁρμονία ἦταν κόρη του Δίακαι της Ἠλέκτρας, καί καταγόταν ἀπό τή Σαμοθράκη, ἀπό ὁπού εἶχε ἀπαχθεῖ ἀπό τον Κάδμο. Αὐτὴ την ἐκδοχή ἀσπάζεται ὁ Εὐριπίδης στὴν τραγωδία του Φοίνισσαι (7) καί ὁ Ἀπολλώνιος ὁ Ρόδιος (Α 916)...

Είναι κατά συνέπεια ἀδελφὴ του Δαρδάνου καί του Ιασίονα. Ὁ Κάδμος, λένε, τή συνάντησε στὸ νησί, τότε ποῦ πέρασε ἀπό ἐκεῖ ἀναζητῶντας την ἀδελφὴ του Εὐρώπη, ποῦ την εἶχε ἀπαγάγει ὁ Δίας.

Ἀφοῦ ὁ Κάδμος ὑπηρέτησε ὀκτὼ χρόνια δοῦλος του Άρηγγιὰ νὰ ἐξιλεωθεῖ γιά το σκοτωμό του φιδιοῦ της Κασταλίας, ἡ Ἀθηνᾶ του ἐξασφάλισε τή χώρα της Βοιωτίας. Με τή βοήθεια των Σπαρτῶν του ὁ Κάδμος ἔχτισε τή θηβαϊκή Ἀκρόπολη, πού πρὸς τιμή του ὀνομάστηκε Καδμεῖα,καί ἀφοῦ μυήθηκε στὰ μυστήρια πού ὁ Ζεύς εἶχε διδάξει στὸν Ιασίονα,παντρεύτηκε την Ἁρμονία, κόρη της Ἀφροδίτης καί του Ἄρη ἤ μερικοί λένε ὅτι ἡ Ἀθηνᾶ του εἶχε δώσει την Ἁρμονία ὅταν ὁ Κάδμος ἐπισκέφτηκε τή Σαμοθράκη.

Οἱ γάμοι της Ἁρμονίας καί του Κάδμου ἔγιναν στὴ Σαμοθράκη με τις ἴδιες συνθῆκες με τις ὁποῖες ἔγιναν καί στὴ θηβαϊκή παράδοση. Διηγοῦνταν ἀκόμα πώς ὁ Κάδμος εἶχε κλέψει την Ἁρμονία με τή βοήθεια της Ἀθηνᾶς

Στοὺς γάμους της Ἁρμονίας ἦταν παρόντες ὅλοι οἱ θεοί καί οἱ θεές, ποῦ κατέβηκαν ἀπό την κορυφή του Ὀλύμπου, με πλούσια καί θαυμαστά δῶρα, ἐνῶ οι Μούσες τραγούδησαν τον ὕμνο του Ὑμεναίου Ἔφεραν δῶρα, ἀπό τα ὁποῖα τα πιό φημισμένα ἦταν ἕνας πέπλος καί ἕνα περιδέραιο.

 

Ὁ Ἡμίθεος ἥρωας Περσέας καὶ ἡ Ανδρομέδα

Ὁ Ἡμίθεος ἥρωας Περσέας καὶ ἡ Ανδρομέδα


Ὁ Ἀκρίσιος, ὁ Βασιλιάς του Ἄργους, εἶχε μία μοναχοκόρη, τὴ Δανάη, ἀλλὰ δὲν εἶχε γιούς ὥστε νὰ κληρονομήσουν το βασίλειο του. Ἡ ἐπιθυμία του νὰ ἀποκτήσει ἕνα γιὸ ἦταν τόσο μεγάλη, ποῦ ἀποφάσισε νὰ ταξιδέψει μέχρι το μαντεῖο των Δελφῶν γιά νὰ συμβουλευτεῖ την Πυθία. «Ὄχι ἐσὺ, Ἀκρίσιε, ἀλλὰ ἡ κόρη σου Δανάη θὰ ἀποκτήσει ἕνα γιὸ Κι αὐτὸ το παιδί θὰ εἶναι ἡ αἰτία του θανάτου σου!» του εἰπέ ἡ ἱέρεια του μαντείου.

Γιὰ νὰ ἐμποδίσει την πραγματοποίηση του χρησμοῦ, ὁ Ἀκρίσιος ἔδωσε ἐντολὴ νὰ κατασκευαστεῖ μία ὑπόγεια φυλακή, στὸ κέντρο της αὐλῆς του παλατιοῦ του, ὅπου ἔκλυσε την ὄμορφη Δανάη. Μόνο ἡ τροφός της Δανάης μποροῦσε νὰ την ἐπισκέπτεται καθημερινά σ' αὐτὸ το παράξενο κελί ποῦ ἔμοιαζε με τάφο, γιὰ νὰ της πηγαίνει φαγητό καὶ νὰ τὴ φροντίζει. Ὅμως το σχέδιο του Ἀκρίσιου δὲ στάθηκε ἱκανὸ νὰ ἐμποδίσει το Δία νὰ δεῖ την κοπέλα καὶ νὰ την ἐρωτευτεῖ Γιὰ νὰ καταφέρει νὰ την πλησιάσει, ὁ πατέρας των θεῶν μεταμορφώθηκε σε χρυσή βροχή ποῦ μπῆκε μέσα στὴν ὑπόγεια φυλακή ἀπὸ μία σχισμή στὴ μεταλλική σκεπή της.

Ἔτσι, ἔπειτα ἀπὸ λίγο καιρό ἡ Δανάη ἔφερε στὸν κόσμο ἕνα γιὸ, τον Περσέα, καὶ με τὴ βοήθεια της τροφοῦ της τον κράτησε κρυφό ἀπὸ τον κόσμο.

Ἥ ὀργὴ του Ακρίσιου

Είχαν περάσει τρία με τέσσερα χρόνια, ὅταν μία μέρα, περπατῶντας στὴν αὐλὴ του παλατιοῦ του, ὁ Ἀκρίσιος ἄκουσε μία παιδική φωνή κάτω ἀπὸ το ἔδαφος Ἦταν ἡ φωνή του Περσέα, ποῦ γέλαγε χαρούμενος παίζοντας. Ὀργισμένος ὁ βασιλιάς ποῦ ἐξαπατήθηκε, καταδίκασε σε θάνατο την τροφό της κόρης του καὶ ἀνάγκασε τὴ Δανάη νὰ ὁμολογήσει μπροστά στὸ ἱερὸ του Δία το ὄνομα του πατέρα του παιδιοῦ της.

«Το ὄνομα του εἶναι Δίας» ὁμολόγησε ἡ Δανάη, ἀλλὰ ὁ Ἀκρίσιος θύμωσε ἀκόμα περισσότερο, πιστεύοντας πῶς ἡ κόρη του ἔλεγε ψέματα.

«Κλεῖστε μητέρα καὶ παιδί σε μία λάρνακα, σφραγίστε την καὶ πετᾶξτε την στὴ θάλασσα» διέταξε ὁ βασιλιάς Ἔτσι κι ἔγινε, ἀλλὰ ἡ λάρνακα δὲν βούλιαξε. Παρασυρμένη ἀπό τα θαλάσσια ρεύματα, ταξίδεψε στὸ πέλαγος καὶ ἔφτασε ἔπειτα ἀπό καιρό στὴ Σέριφο, ἕνα ἀπό τα νησιά των Κυκλάδων. Ἐκεῖ βασιλιάς ἦταν ὁ Πολυδέκτης. Ἕνας ψαράς ποῦ τον ἔλεγαν Δίκτη εἶδε τὴ λάρνακα νὰ ἐπιπλέει στὸ νερό καὶ με τὴ βοήθεια μερικῶν συντρόφων του πέταξε στὴ θάλασσα ἕνα δίχτυ καὶ την τράβηξε στὴ στεριά. Ἔτσι ἡ Δανάη καὶ ὁ Περσέας σώθηκαν ἀπό βέβαιο πνιγμό, ἀλλὰ ὄχι καὶ ἀπό τις συμφορές ποῦ ἦταν γραφτό νὰ τους βροῦν στὸ μέλλον.

Στὸ νησί της Σερίφου

Ὁ Περσέας μεγάλωσε στὸ νησί καὶ ἔγινε ἕνα δυνατό παλικάρι ποῦ φρόντιζε τὴ μητέρα του, ἡ ὁποία στὸ μεταξύ εἶχε γοητεύσει το βασιλιά Πολυδέκτη. Μία μέρα, ὁ βασιλιάς κάλεσε τον Περσέα σε ἕνα ἀπό τα συμπόσια του παλατιοῦ ζητῶντας του, ὅπως καὶ με τους ὑπόλοιπούς καλεσμένους, νὰ του φέρει δῶρο ἕνα ἄλογο Βέβαιος πῶς ὁ Περσέας, ποῦ εἶχε μεγαλώσει δίπλα σε ἕναν ἁπλὸ ψαρά, δὲ θὰ μποροῦσε νὰ ἐκπληρώσει την ἐπιθυμία του. Ὁ νέος, ὅμως, δὲν πτοήθηκε καὶ ἀνακοίνωσε στὸ Βασιλιά πῶς θὰ ἐρχόταν στὸ συμπόσιο, ἀλλὰ ἀντί γιά ἄλογο θὰ του ἔφερνε το κεφάλι της Μέδουσας.

Οἱ Γοργόνες

Ἡ Μέδουσα ἦταν μία ἀπὸ τις Γοργόνες, τις τρεῖς τρομακτικές ἀδελφές με μορφή τεράτων. Στὰ χέρια τους εἶχαν νύχια ἁρπακτικοῦ, στὸ κεφάλι τους ἀντὶ γιὰ μαλλιά ζωντανά φίδια καὶ στὴν πλάτη χρυσά φτερά ποὺ τους ἐπέτρεπαν νὰ πετοῦν Τα μάτια τους, με βλέμμα ἀνατριχιαστικό, μεταμόρφωναν σε πέτρα ὅποιον θνητό τα κοιτοῦσε Ἀπὸ τις τρεῖς ἀδελφές ἡ μόνη θνητή ἦταν ἡ Μέδουσα.

Ὅταν ὁ Περσέας ξανασκέφτηκε την ὑπόσχεση ποὺ τόσο ἀπερίσκεπτα εἶχε δώσει στὸ βασιλιά, ρίγησε. Ἦταν ὑποχρεωμένος νὰ τηρήσει την ὑπόσχεση του, ἀλλὰ δὲν εἶχε ἰδέα πώς θὰ τα κατάφερνε! Σκεπτικός, ἄρχισε νὰ περπατᾶ κατά μῆκος της ἀκτῆς του νησιοῦ Εἶχε φτάσει στὴν ἄκρη της ἀκτῆς, ἀλλὰ ἀκόμα δὲν εἶχε βρεῖ τή λύση.

Αποκαμωμένος, κάθισε σ' ἕνα βράχο καὶ ἔβαλε τα κλάματα. «Ἀλίμονο, πώς θὰ βρῶ τις Γοργόνες; Καὶ με τι τρόπο θὰ καταφέρω νὰ πιάσω την τρομερὴ Μέδουσα;» ἀναρωτιόταν Ὁ πρῶτος ἀπὸ τους θεούς ποὺ βοήθησε τον Περσέα ἦταν ὁ Ἑρμῆς, ὁ ἀγγελιαφόρος των θεῶν «Οἱ Γοργόνες ζοῦν στὴν ἄλλη ἄκρη του Ὠκεανοῦ, κοντά στοὺς κήπους των Ἑσπερίδων, ἐκεῖ ὅπου ἀρχίζει το Βασίλειο της Νύχτας» εἶπε ὁ Ἑρμῆς προσφέροντας στὸν Περσέα ἕνα κοφτερό ξίφος.

Μόλις ἔφυγε ὁ Ἑρμῆς, μπροστά στὰ ἔκπληκτα μάτια του Περσέα ἐμφανίστηκε ἡ Ἀθηνᾶ, ποὺ τον ὁδήγησε στὶς Ναιάδες, τις Νύμφες του ὑγροῦ στοιχείου, ποὺ κατοικοῦσαν στὸ νησί, σε μία σπηλιά ἐκεῖ κοντά. «Μόνο ἐσεῖς μπορεῖτε νὰ βοηθήσετε τον Περσέα» τις παρακάλεσε ἡ Ἀθηνᾶ Ἀμέσως, οἱ Ναιάδες ἔσπευσαν νὰ βοηθήσουν το νέο. Ἡ μία του ἔδωσε ἕνα ζευγάρι φτερωτά σανδάλια, ἡ ἄλλη του φόρεσε στὸ κεφάλι το κράνος του Ἄδη ποὺ ἔκανε ἀόρατο ὅποιον το φοροῦσε, ἐνῶ ἡ τρίτη του ἔδωσε ἕνα σακί μέσα στὸ ὁποῖο θὰ ἔπρεπε νὰ βάλει το κομμένο κεφάλι της Μεδούσας.

Ὁ θάνατος της Μέδουσας

Ὁ Περσέας ξεκίνησε ἀμέσως το ταξίδι του. Ἐλαφρύς σάν πούπουλο χάρη στά φτερωτά του σανδάλια, μποροῦσε νὰ πετάει ψηλά στὸν ἀέρα Διέσχισε με εὐκολία τον Ὠκεανό καὶ ἔφτασε γρήγορα στά σύνορα του βασιλείου της Νύχτας. Ἐκεῖ, στὶς ὑπόγειες στοές μιᾶς μυστηριώδους σπηλιᾶς, ποῦ τή φυλούσαν οἱ Γραῖες, κρύβονταν οἱ ἐφιαλτικές Γοργόνες.

(Περσέας καὶ Μέδουσα. Ἀττικό βάζο του 460 π.Χ. - Μουσεῖο Μονάχου, Γερμανία)

Οἱ Γραῖες, κόρες κι αὐτὲς, ὅπως καὶ οἱ Γοργόνες, του θαλασσινοῦ θεοῦ Φόρκη, ἦταν τρεῖς θεές με μορφή γερασμένων γυναικών. Φαλακρές ἀπὸ τότε ποῦ γεννήθηκαν, εἶχαν ἕνα μόνο δόντι καὶ ἕνα μόνο μάτι, ποῦ το δανείζονταν με τή σειρά. Γιὰ το λόγο αὐτὸ, φυλούσαν την εἴσοδο της σπηλιᾶς μία κάθε φορά καὶ ποτέ ὅλες μαζί. Τὴ στιγμή, μάλιστα, ποῦ ἡ μία ἀπὸ τις Γραῖες ἔβγαζε το μάτι γιὰ νὰ το παραδώσει στὴν ἑπομένη ἦταν καὶ οἱ τρεῖς τους τυφλές. Ὁ Περσέας φόρεσε το κράνος του Ἄδη ποῦ τον ἔκανε ἀόρατο, πλησίασε τις θεές καὶ, τή στιγμή ποῦ το μοναδικό τους μάτι ἄλλαζε χέρια, το ἅρπαξε σάν ἀστραπὴ «Θὰ σας ἐπιστρέψω το μάτι σας, ἄν μου δείξετε πού κρύβονται οἱ Γοργόνες» ἀπάντησε ἀποφασιστικά ὁ Περσέας στὶς τρεῖς γριές ποῦ ἀρχίσαν νὰ διαμαρτύρονται.

Ἀφοῦ πῆρε την ἀπάντηση ποῦ ἤθελε, ξεκίνησε το ταξίδι του μέσα στὴ σπηλιά, με την προστασία της Ἀθηνᾶς, ποῦ τον ακολουθούσε σιωπηρά. Περπάτησε ἀρκετὴ ὥρα μέσα στό λαβύρινθο με τις ὑπόγειες σήραγγες, ὥσπου ἔφτασε στὴν κρυψῶνα των Γοργόνων, ποῦ κοιμόνταν ἀνυποψίαστες Πλησίασε τή Μέδουσα καὶ, κοιτάζοντας την ἀντανάκλαση της στὴν ἀσπίδα της Ἀθηνᾶς, ὥστε νὰ ἀποφύγει το θανατηφόρο βλέμμα της, σήκωσε το σπαθί του καὶ με μία γρήγορη κίνηση ἔκοψε το φοβερό κεφάλι.

Πήγασος, το φτερωτό ἄλογο

Ἀπὸ το ἄψυχο σῶμα της τερατώδους Μέδουσας δὲν ἔτρεξε μόνο αἷμα Ἀπὸ τον ἀκέφαλο λαιμό της πετάχτηκε ἕνα φτερωτό ἄλογο, ὁ Πήγασος, καὶ ἕνας γίγαντας, ὁ Χρυσάορας. Ὁ Περσέας, ἀφοῦ ἔβαλε το κομμένο κεφάλι της Μέδουσας στό σακί του, ἀνέβηκε στή ράχη του φτερωτοῦ Πήγασου καὶ πέταξε μακριά ἀπό τή σπηλιά.

Οἱ ἄλλες δύο Γοργόνες, ποῦ στό μεταξύ εἶχαν ξυπνήσει, Βλέποντας το ἀκέφαλο σῶμα της ἀδελφῆς τους, πῆραν στό κυνήγι τον Περσέα. Ἔτρεξαν ὀργισμένες ἕξω ἀπό τή σπηλιά καὶ συνέχισαν την καταδίωξη στὸν οὐρανὸ Ὅμως ὁ Περσέας, φορῶντας το κράνος του Ἄδη, ἔγινε ἀόρατος καὶ κατάφερε νά τους ξεφύγει καὶ νά ἐξαφανιστεῖ

Ανδρομέδα

Στὸν δρόμο της ἐπιστροφή του ἀπό την Σέριφο, ὁ Περσέας πέρασε ἀπό την Αἰθιοπία. Ἐκεῖ, ἀντίκρυσε μία πανέμορφη κοπέλα ἁλυσοδεμένη πάνω σε ἕνα βράχο, την Ἀνδρομέδα, κόρη του βασιλιά Κηφέα καὶ της Κασσιόπειας. Ἡ μητέρα της κοπέλας, περήφανη γιά την ὀμορφιά της, εἶχε τολμήσει νά ἀνταγωνιστεῖ τις Νηρηίδες. Ἐκεῖνες, θυμωμένες, ἔτρεξαν στὸν πατέρα τους, τον Ποσειδῶνα, γιά νά εκδικηθεί την προσβολή. Ὁ θεός, ὀργισμένος, ἔστειλε ἕνα φοβερό δράκο ποῦ γεννήθηκε ἀπό τα ἀφρισμένα κύματα, γιά νά καταστρέψει την Αἰθιοπία. Ὁ βασιλιάς της χώρας, ἀπελπισμένος, ἔτρεξε στό μαντεῖο του Ἄμμωνα γιά νά ζητήσει βοήθεια.

«Ἡ κόρη του Κηφέα καὶ της Κασσιόπειας, ἤ Ανδρομέδα, πρέπει νά θυσιαστεῖ γιά νά σταματήσει ἤ συμφορά» ἦταν ὁ τρομερός χρησμός ποῦ ἔδωσε το μαντεῖο

Ἔτσι, ἤ κοπέλα δέθηκε πάνω στό βράχο γιά νά την κατασπαράξει το θαλάσσιο τέρας του Ποσειδῶνα, καὶ ἐκεῖ την εἶδε γιά πρώτη φορά ὁ Περσέας. «Θὰ ἐλευθερώσω την κόρη σας, ἄν μου ὑποσχεθεῖτε ὅτι θὰ μου δώσετε το χέρι της» εἶπε ὁ Περσέας στούς γονεῖς της κοπέλας.

Ἔχοντας ἀκόμα μαζί του τα θεϊκά ὅπλα ποῦ του εἶχαν δώσει οἱ Νύμφες, δέ δυσκολεύτηκε καθόλου νά σκοτώσει το δράκο. Ὅμως ὁ Φινέας, ἀδελφός του Κηφέα, ποῦ εἶχε βάλει σκοπό νά παντρευτεῖ ἐκεῖνος την Ἀνδρομέδα, ἐπιτέθηκε στὸν Περσέα γιά νά τον ἐξοντώσει Ἐκείνος, ὅμως, χρησιμοποιῶντας το κεφάλι της Μέδουσας με το θανατηφόρο βλέμμα, μεταμόρφωσε σε πέτρα το Φινέα καὶ τους στρατιῶτες του. Ἐλεύθερος καὶ με την ὄμορφη Ἀνδρομέδα στό πλευρό του, ὁ Περσέας μποροῦσε πλέον νά ἐπιστρέψει στή Σέριφο.

Ἡ ἐπιστροφή στή Σέριφο

Ὅταν ἔφτασε στὸ νησί, ὁ Περσέας χρησιμοποίησε γιά ἄλλη μία φορά τις μαγικές δυνάμεις της Μέδουσας ὥστε νά γλυτώσει τή μητέρα του Δανάη ἀπὸ την ἐνοχλητική πολιορκία του βασιλιά Πολυδέκτη. Ὁ ἥρωας ἔβγαλε ἀπὸ το σακί του το κομμένο κεφάλι της Γοργόνας καί το κράτησε μπροστά στὰ μάτια του βασιλιά, ὁ ὁποῖος μεταμορφώθηκε ἀμέσως σε πέτρα.

«Ἀπό ἐδῶ καί μπρὸς βασιλιάς της Σερίφου θὰ εἶναι ὁ Δίκτης» ἀνακοίνωσε ὁ Περσέας, ἀνταμείβοντας ἔτσι τον ἄνθρωπο ποῦ του εἶχε σώσει κάποτε τή ζωή καί τον εἶχε μεγαλώσει σὰν πατέρας.

Ὁ Ἑρμῆς, ποῦ εἶχε τόσο βοηθήσει τον Περσέα στίς περιπέτειες καί τα κατορθώματα του, ἀνέλαβε νά ἐπιστρέψει στίς Ναϊάδες τα μαγικά ἀντικείμενα ποῦ τους ἀνῆκαν: τα φτερωτά σανδάλια, το σακί καί το κράνος του Ἄδη Ὁ Περσέας ἐμπιστεύτηκε στήν Ἀθηνᾶ το κεφάλι της Μέδουσας, το ὁποῖο ἡ θεά τοποθέτησε στὸ κέντρο , της ἀσπίδας της.

Οἱ περιπέτειες του Περσέα, ὅμως, δέν εἶχαν φτάσει στὸ τέλος τους. Ὁ χρησμός ποῦ τόσα χρόνια πρίν εἶχε προβλέψει το χαμό του παπποῦ του Ἀκρίσιου δέν εἶχε ἀκόμα ἐπαληθευτεῖ

Ἤ ἐπιστροφή στό Ἀργός

Ὁ Περσέας φλεγόταν ἀπὸ την ἐπιθυμία νά ἐπιστρέψει στήν πατρίδα του, το Ἀργός Ὁ βασιλιάς Κρίσιμος, μαθαίνοντας τις προθέσεις του ἐγγονοῦ του, ἐγκατέλειψε την πόλη καί κατέφυγε στὴ Λάρισα ἐλπίζοντας νά ἀποφύγει την ἐκπλήρωση του φοβεροῦ χρησμοῦ Ὁ Περσέας, ποῦ ἦταν ἤδη στό δρόμο γιά το Ἀργός ταξιδεύοντας με τή γυναῖκα του, την Ἀνδρομέδα, ἀποφάσισε νά πάει στὴ Λάρισα, γιά νά λάβει μέρος στούς ἀγῶνες ποῦ διοργάνωνε ὁ βασιλιάς της πόλης πρὸς τιμήν του πατέρα του. Ἐπέλεξε τή δισκοβολία, πῆρε θέση στόν ἀγωνιστικό χῶρο καί ἔριξε με ὅλη του τή δύναμη το δίσκο ὅσο πιὸ μακριά μποροῦσε Το βαρύ ἀντικείμενο, όμωε, ξέφυγε ἀπὸ την πορεία του καί χτύπησε ἕναν ἀπὸ τους θεατές στό κεφάλι σκοτώνοντάς τον στὴ στιγμή. Ὁ ἀτυχῶς θεατής δέν ἦταν ἄλλος ἀπὸ τον Ἀκρίσιο. Ἔτσι, ὁ ἡλικιωμένος γεμόνας του Ἄργους σκοτώθηκε ἀπὸ το χέρι του ἐγγονοῦ του, ὅπως ἀκριβῶς εἶχε προβλέψει το μαντεῖο των Δελφῶν χρόνια πρίν

Ἀνάμεσα το' ἀστέρια του ουρανού

Ὁ Περσέας δέ δέχτηκε νά στεφθεῖ νέος βασιλιάς του Ἄργους. Ὁ πόνος του γιά το χαμό του παπποῦ του, ποῦ ὁ ἴδιος προκάλεσε ἄθελά του, ἦταν ἀβάσταχτος. «Θὰ γίνω βασιλιάς της Τίρυνθας, στὴ θέση του ἐξαδέλφου μου Μεγαπένθη, ὁ οποίος με τή σειρά του θὰ γίνει Βασιλιάς του Ἄργους.» ἀποφάσισε ὁ Περσέας. Ἀπὸ τον εὐτυχισμένο γάμο του με την Ἀνδρομέδα, ὁ Περσέας ἀπέκτησε πολλά παιδιά, ἀπὸ τα ὁποῖα ἦταν γραφτό νά γεννηθοῦν πολλοί καί σημαντικοί ἥρωες, ἀνάμεσα τους καί ὁ Ηρακλής.

Στό τέλος της ἐπίγειας ζωῆς τους, οἱ δύο σύζυγοι τιμήθηκαν ὡς ἡμίθεοι καί ἔγιναν ἀστερισμοί

Ὁ Περσέας καί ἡ Ἀνδρομέδα στέλνουν πλέον τή λάμψη τους στόν κόσμο ἀπὸ τον οὐρανὸ, διατηρῶντας ζωντανές στή μνήμη των ἀνθρώπων τις θαυμαστές τους περιπέτειες.

Οἱ Ἀμερικανοί χρησιμοποιοῦν τον Σοφοκλῆ γιὰ νὰ θεραπεύσουν τους στρατιῶτες

Οἱ Ἀμερικανοί χρησιμοποιοῦν τον Σοφοκλῆ γιὰ νὰ θεραπεύσουν τους στρατιῶτες


Ἔργα σὰν τον Αἴαντα, καὶ ἄλλες ἱστορίες πολέμου, ἀπὸ την ἀρχαία Ἑλλάδα, ἔχουν τὴ δύναμη νὰ βοηθήσουν ἐκείνους των ὁποίων οἱ ζωές ἔχουν καταστραφεῖ ἀπὸ τον πόλεμο.


Ὅπως καὶ οἱ περισσότεροι ἄνδρες πολῖτες της γενιᾶς του, ὁ Σοφοκλῆς ἦταν βαθύτατα ἐξοικειωμένος με τον πόλεμο καὶ τὴ στρατιωτική ζωή, καθώς καὶ τις προκλήσεις πού ἀντιμετωπίζουν οἱ βετερᾶνοι πού ἐπιστρέφουν ἀπὸ το μέτωπο. Ἐκτὸς ἀπὸ τὴ συγγραφή τραγωδιῶν, ὅπως ἤ Ἀντιγόνη, ὁ Σοφοκλῆς ὑπηρέτησε ὡς στρατηγός στὸν ἀθηναϊκό στρατό κατά τὴ διάρκεια του πολέμου, στὸ πλευρό του Θουκυδίδη, γράφει ὁ Bryan Doerries στὸν ObsObserver.


Ἕνα ἀπὸ τα λιγότερο γνωστά ἔργα του, ὁ Αἴας, ἐξερευνᾶ τον ψυχολογικό ἀντίκτυπο του πολέμου σε πολλούς ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ἔλαβαν μέρος. Ὁ Αἴας ποὺ εἶναι γνωστός ὡς ὁ πιὸ σκληρός πολεμιστής στὸν ἑλληνικό στρατό, χάνει το δρόμο του κατά τὴ διάρκεια του 9ετούς Τρωικοῦ Πολέμου, μετά τον θάνατο του στενοῦ του φίλου, Ἀχιλλέα Προδωμένος, προσπαθεῖ νὰ δολοφονήσει τους διοικητές του, ἀποτυγχάνει, καί-τελικά- αὐτοκτονεῖ Ἥ τραγωδία ἀπεικονίζει τα γεγονότα ποὺ ὁδήγησαν στὴν αὐτοκτονία του Αἴαντα, μεταξύ των ὁποίων, ἡ ξέφρενη προσπάθεια της συζύγου του καὶ των στρατευμάτων νὰ παρέμβουν, πρὶν νὰ εἶναι πολύ ἀργὰ Ἥ τραγωδία δείχνει ἐπίσης τις καταστροφικές ἐπιπτώσεις ποὺ εἶχε ὁ θάνατός του στὴν οἰκογένεια καὶ τους φίλους του, ποὺ ἐπὶ σκηνῆς ἀντικατοπτρίζονται ἀπὸ τις θλιβερές κραυγές της συζύγου του, ὅταν ἀνακαλύπτει το σῶμα του.


Μετά ἀπὸ μιὰ παράσταση του Αἴαντα σε μία βάση του Σώματος Πεζοναυτῶν στὴν Καλιφόρνια, ἕνα μυώδης λοχίας στάθηκε μπροστά σε περισσότερα ἀπὸ ἑκατὸ μέλη της μονάδας του καὶ διστακτικά ἄρχισε νὰ λέει την ἱστορία του. "Δὲν εἶχα καμία πρόθεση νὰ μιλήσω σήμερα," εἰπέ "Ἀλλὰ ἔχασα κάθε μέλος της ὁμάδας μου στὸ Ἀφγανιστάν. Καὶ τους ἔχασα ὅλους, ἀφοῦ γυρίσαμε καὶ ἐπέλεξαν νὰ αὐτοκτονήσουν". Ὁποιαδήποτε ἄλλη μέρα, ὁ ἴδιος δὲν θὰ μποροῦσε νὰ μοιραστεῖ τα συναισθήματά του μπροστά στοὺς ὑφισταμένους καὶ τους ὑπόλοιπους συναδέλφους του. Ἀλλὰ μόλις εἶχε ἀκούσει τους ἠθοποιούς νὰ ζωντανεύουν τις αρχαίες λέξεις του Σοφοκλῆ


Γιὰ ἕξι χρόνια, μία θεατρική ὁμάδα ἀπὸ την Ἀμερική, ταξιδεύει σε στρατιωτικές βάσεις σε ὅλο τον κόσμο γιὰ νὰ παρουσιάσει ἀναγνώσεις των τραγωδιῶν του Σοφοκλῆ στοὺς στρατιῶτες, τους βετεράνους καὶ τις οἰκογένειές τους ὡς καταλύτης γιὰ διάλογο σχετικά με τα ὁρατά καὶ τα ἀόρατα τραύματα, μεταξύ των ὁποίων καὶ εἰλικρινεῖς συζητήσεις γιὰ την αὐτοκτονία Ἡ ὁμάδα κατάφερε νὰ δημιουργήσει ἕνα κοινό λεξιλόγιο γιὰ νὰ συζητοῦν οἱ ἐμπλεκόμενοι ἀνοιχτά τον πόλεμο καὶ τις συνέπειές του. Στόχος ἦταν νὰ δημιουργήσει ἕνα ἀσφαλές περιβάλλον γιὰ τους στρατιῶτες καὶ τους ἀγαπημένους τους, ὥστε νὰ ἀρχίσουν νὰ συμβιβάζονται με τις πολεμικές ἐμπειρίες τους ὑπὸ την παρουσία των συναδέλφων, των φίλων καὶ των συγγενῶν τους.


Οἱ Ἕλληνες γνώριζαν ὅτι δὲν ἦταν ἀσφαλές νὰ ξεσπάσουν σε κλάματα κατά τὴ διάρκεια της μάχης, ἀλλὰ ἤξεραν ἐπίσης ὅτι τα συναισθήματα ποὺ συνδέονται με τον πόλεμο δὲν μποροῦσαν νὰ κρύβονται γιὰ πολύ. Ἔπρεπε νὰ τα ἀπελευθερώσουν ὅταν θὰ βρίσκονταν ὑπὸ την προστασία μιᾶς συμπονετικῆς παρέας. Στὴν ἀρχαία Ἀθήνα, ὅταν ἡ στρατιωτική θητεία ἦταν ὑποχρεωτική γιὰ ὅλους τους πολῖτες, το νὰ συγκεντρωθεῖ μία τέτοια κοινότητα ἦταν λιγότερο προκλητικό ἀπὸ ὁ, τι στὶς Ἡνωμένες Πολιτεῖες σήμερα, ὅπου λιγότερο ἀπὸ το ἡμίση του 1% του πληθυσμοῦ των ΗΠΑ ἔχει ὑπηρετήσει στὸ Ἰράκ καὶ το Αφγανιστάν.


Ὁ κεντρικός ἥρωας Αἴαντας, ἐκφράζει τον κίνδυνο της ἀπομόνωσης Το ἔργο βάζει το κοινό μέσα στὸ μυαλό ἑνός πολεμιστή πού ἔχει τάσεις αὐτοκτονίας, καὶ καθιστά την αυτο-απομόνωση λογική διαδικασία της σκέψης του. Κατά τη διάρκεια της σκηνῆς στὴν ὁποῖα ὁ μεγάλος πολεμιστής παίρνει τὴ δική του ζωή, βυθίζοντας στὸ σῶμα του το σπαθί του Ἕκτορα (το ὅπλο του ἐχθροῦ του), ὁ Σοφοκλῆς καθαρίζει το χῶρο, ἀφήνοντας τον Αἴαντα μόνο του ὥστε νὰ ἀναμετρηθεῖ με τον ἑαυτὸ του, λίγα μόλις μέτρα ἀπὸ τους Ἀθηναίους στρατηγούς πού κάθονται σε θρόνους κοντά στὸ μπροστινό μέρος του ἀρχαίου ἀμφιθεάτρου


Το PTSD ( Μετατραυματικό σύνδρομο) χρονολογεῖται ἀπὸ την ἐποχῆ πρὸ Χριστοῦ Μετά ἀπὸ μία ἄλλη πρόσφατη παράσταση του Αἴαντα, ἕνας στρατιώτης σηκώθηκε καὶ εἰπέ, "Ἤξερα ὅτι ὁ Αἴας σκεφτόταν νὰ αὐτοκτονήσει ὅταν ἐξαπάτησε την οἰκογένεια καὶ τα στρατεύματά του καὶ ἀποχώρησε ἀπὸ την σκηνή του κραδαίνοντας ἕνα ὅπλο Ἀλλὰ δὲν νομίζω νὰ ἤξερε ὅτι ἐπρόκειτο νὰ δώσει τέλος στὴ ζωή του μέχρι πού ἔμηνε μόνος στοὺς αμμόλοφους με τους θεούς του". Ἤ λέξη κλειδί εἶναι "μόνος". Ὅς κοινωνία, παρά τις καλύτερες προθέσεις μας, ἔχουμε ἀφήσει πάρα πολλούς βετεράνους μόνους σε ἀμμόλοφους, γράφει ὁ συντάκτης του Observer.


Ὁ Σοφοκλῆς δείχνει ὅτι ὑπάρχει μία ἐναλλακτική λύση πού ἔγκειται στὴ δύναμη της ἱστορίας: μία διαχρονική τεχνολογία τόσο ἰσχυρή ὅσο καὶ ὁποιοδήποτε ὅπλο Ὅπως εἰπέ καὶ ἕνας Ἀμερικανός στρατηγός σε μία κατάμεστη αἴθουσα ἀπὸ ἀνώτερους ἀξιωματικούς καὶ ὑπαλλήλους του Ὑπουργείου Ἄμυνας κατά τὴ διάρκεια μιᾶς παράστασης στὴν Οὐάσιγκτον, ὅπου εἶχε παιχτεῖ το ἀρχαῖο ἔργο "Συμπαρασταθεῖτε στὸν ταλαιπωρημένο καὶ πλῆξτε τον ἄνετο"


Ἔργα σὰν τον Αἴαντα, καὶ ἄλλες ἱστορίες πολέμου, ἀπὸ την ἀρχαία Ἑλλάδα μέχρι σήμερα, ἔχουν τὴ δύναμη νὰ βοηθήσουν ἐκείνους των ὁποίων οἱ ζωές ἔχουν καταστραφεῖ ἀπὸ τον πόλεμο. Ἀλλὰ ὑπάρχουν καὶ πολλές ἄλλες προσεγγίσεις γιὰ τὴ διευκόλυνση της ἀφήγησης, οἱ ὁποῖες λειτουργοῦν ἐξίσου καλά. Ἤ δημιουργία ἀσφαλῶν χώρων, ὅπως ἔκανε καὶ ὁ Σοφοκλῆς, ὅπου οἱ βετερᾶνοι μποροῦν νὰ μοιραστοῦν τις ἱστορίες τους, με ἀνθρώπους πού ἔχουν ζήσει παρόμοιες ἐμπειρίες μπορεῖ νὰ εἶναι το πρῶτο βῆμα γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ ὑποδεχθοῦμε τους πολεμιστές μας πίσω, καταλήγει το ἐκτενές ἄρθρο του Observer.