Χίτλερ, Μουσσολίνι, Στάλιν «Δὲν ἦταν ἀντίπαλοι… ἦταν συνένοχοι στὸ ἔγκλημα.»

*Ὅταν ἡ 1η Σεπτεμβρίου 1939 ἔβαλε φλόγα στὸν κόσμον, τρία σκοτεινὰ καθεστώτα εἶχον ἤδη δώσει τὸν ὅρκον τῆς συμμαχίας τους.
Ἡ Ναζιστικὴ Γερμανία… ἡ Φασιστικὴ Ἰταλία… καὶ ἡ Κομμουνιστικὴ Σοβιετικὴ Ἕνωση…δὲν ἦσαν ἐχθροί – ἀλλὰ σύμμαχοι.
Μυστικαὶ συμφωνίαι, ὑπογεγραμμένες μὲ αἷμα.
Χάρται ποὺ μοίραζαν λαοὺς, ἐδάφη, ψυχὰς.
Ἡ Ἀνθρωπότης ἐβάδιζε μὲ δεμένα μάτια πρὸς τὴν ἀπόλυτον καταστροφὴν…
καὶ οἱ τρεῖς τυράννοι χειροκροτοῦσαν ἐνῶ ἡ φλόγα τῆς ἀποκαλύψεως ἄναπτε…

«Ἀποκάλυψον τὴν ἀπόλυτον ἀλήθειαν ποὺ κανείς δὲν τόλμησε νὰ πει.
Πάτησε play… ἡ Ἱστορία ξαναγράφεται.»

Ἐπειδή πολλά ἀκούω τελευταία γιὰ «ἀνιστόρητες θεωρίες», λέω νὰ ἁρπάξουμε την εὐκαιρία της χθεσινής ἐπετείου καὶ νὰ μιλήσουμε γιὰ ισἱστορία

Ἴα θυμηθοῦμε, λοιπόν, πώς ὅταν ξεκίνησε ὁ Β' Παγκόσμιος Πόλεμος την 1η Σεπτεμβρίου 1939 ἡ ναζιστική Γερμανία, ἡ φασιστική Ἰταλία καὶ ἡ κομμουνιστική Σοβιετική Ενωση βρίσκονταν στὸ ἴδιο στρατόπεδο.

Εἶχε προηγηθεῖ στὶς 23 Αὐγούστου 1939 ἡ συμμαχία Γερμανίας καὶ Σοβιετικῆς Ἕνωσης με το λεγόμενο Σύμφωνο Ρίμπεντροπ - Μολότοφ.

«Ἐκεῖνη τὴν ἡμέρα, ὁλόκληρος ὁ κόσμος ἔγινε μάρτυρας μιᾶς ἄρρητης προδοσίας.
Ὁ ναζισμὸς καὶ ὁ κομμουνισμὸς, ὡς δύο πρόσωπα τῆς ἰδίας σκοτεινῆς ἀρχῆς,
ὑπέγραψαν σύμφωνον μὴ ἐπιθέσεως.
Ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα,
ὑπέγραψαν τὴν καταδίκην τῆς ἀνθρωπότητος.»

Ἢ συμμαχία αὐτὴ δὲν ἦταν ἐπιλογή ἀνάγκης, οὔτε περιστάσεων.

Ἦταν ἡ κανονική μοιρασιά της Ἀνατολίτικής Εὐρώπης σε ἑκατέρωθεν ζῶνες επιρροής με εἰδικὸ μυστικό πρωτόκολλο.

Ἔτσι, ὅταν οἱ Ναζί ἐπιτέθηκαν στὴν Πολωνία, την 1η Σεπτεμβρίου 1939, οἱ Σοβιετικοί τούς ἀκολούθησαν στὶς 17 Σεπτεμβρίου.

Ἢ Πολωνία διαμελίστηκε μεταξύ των δύο συμμάχων καὶ ὁ Ἐρυθρός Στρατός παρήλασε θριαμβευτικά παρέα με τὴ Βέρμαχτ στὸ Λβοβ καὶ στὸ Μπρεστ - Λιτόφσκ νὰ γιορτάσουν τον διαμελισμό μιας ἀνεξάρτητης χώρας.

Ὑλοποιῶντας τὴ μοιρασιά με το Ράιχ, ἡ Σοβιετική Ἕνωση ἐπιτέθηκε τον Νοέμβριο 1939 στὴ Φινλανδία (τρεῖς μῆνες κράτησε ἡ ἡρωική ἀντίσταση του φινλανδικού λαοῦ) ἐνῶ τον Μάϊο 1940 εἰσέβαλε στὴ   Λετονία, στὴ   Λιθουανία καὶ στὴν Εσθονία - τὴ στιγμή ποῦ ἡ ναζιστική Γερμανία κατακτοῦσε την Ὁλλανδία, το Βέλγιο καὶ τὴ Γαλλία.

Ἴα θυμίσω ὅτι στὶς 29 Σεπτεμβρίου 1939 «ἡ κυβέρνηση του Γερμανικοῦ Ράιχ καὶ ἡ κυβέρνηση της Σοβιετικῆς Ἕνωσης» ὑπέγραψαν νέο Σύμφωνο Φιλίας, Συνεργασίας καὶ Ὁριοθέτησης, με το ὁποῖο προέβησαν στὴν «ὁριστική ρύθμιση των προβλημάτων ποῦ προέκυψαν ἀπὸ την κατάρρευση του πολωνικοῦ κράτους».

Ἀνακοίνωναν ὅτι «το πραγματικό συμφέρον ὅλων των λαῶν εἶναι νὰ τερματιστεῖ ἡ ἐμπόλεμη κατάσταση μεταξύ Γερμανίας ἀπὸ τὴ μία πλευρά καὶ Ἀγγλίας καὶ Γαλλίας ἀπὸ την ἄλλη».

Ἀλλὰ ἄν δὲν τερματιστεῖ «θὰ ὑποδειχθεῖ ὅτι ἡ Ἀγγλία καὶ ἡ Γαλλία εἶναι ὑπεύθυνες γιὰ τὴ συνέχιση του πολέμου» - κι ὄχι βεβαίως εκείνοι ποῦ «ρύθμισαν» την Πολωνία.

Ἴα θυμίσω ἐπίσης ὅτι χάρη στὴ διευρυμένη ἐμπορική συνεργασία τους ἡ Βέρμαχτ προήλαυνε με σοβιετικό πετρέλαιο ἐνῶ ἡ γερμανική πολεμική βιομηχανία δούλευε με σοβιετικές πρῶτες ὗλες ἀπὸ το 1939 ἑως το 1941.

Ἢ «συμμαχία των ἀκρῶν» λειτούργησε μία χαρά γιὰ δύο χρόνια καὶ διερράγη στὶς 22 Ἰουνίου 1941 ὄχι ἐπειδή οἱ Σοβιετικοί στενοχωρήθηκαν ποῦ συμπορεύονταν με τους ναζιστές ἀλλὰ ἐπειδή ὁ Χίτλερ ἐπιτέθηκε ἀπροσδόκητα στὸν σύμμαχό του - τόσο ἀπροσδόκητα ποῦ ὁ   Στάλιν αρνιόταν νὰ το πιστέψει ἑως την τελευταία στιγμή!..

Πρᾶγμα ποῦ σημαίνει ὅτι τελικά κάποιοι προσῆλθαν στὸν μεγάλο αντιφασιστικό πόλεμο μᾶλλον καθυστερημένα, μᾶλλον   άθελά τους καὶ ἀφοῦ πρῶτα τους την ἔπεσαν οἱ φασίστες.

Γιά νὰ μὴν ξεχνιόμαστε. Καὶ γιὰ νὰ μή μας κοροϊδεύουν οἱ ἀνιστόρητοι

ΤΑ ΝΕΑ