Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥ 1940-41 και Συμμορίτοπολεμος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥ 1940-41 και Συμμορίτοπολεμος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 5 Ιουλίου 2021

Οι 5.000 ήρωες του ΕΔΕΣ σκορπούν θάνατο στους ΝΑΖΙ – 4 Ιουλίου 1943

 

Οι 5.000 ήρωες του ΕΔΕΣ σκορπούν θάνατο στους ΝΑΖΙ – 4 Ιουλίου 1943 Operation «ANIMALS» κι ο Ναπολέων Ζέρβας


Δύναμη 5,000 ανταρτών του ΕΘΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ (ΕΔΕΣ) αναλαμβάνει εκτεταμένες επιχειρήσεις στην Δυτική Ελλάδα, στο πλαίσιο της συμμαχικής επιχείρησης ANIMALS, με αποτέλεσμα την καθήλωση δυνάμεων των Γερμανών την Ελλάδα.


Η επιχείρηση Animals αποτέλεσε το σχέδιο αποπροσανατολισμού των δυνάμεων του Άξονα ώστε να πεισθούν πως επίκειται απόβαση συμμαχικών δυνάμεων στην Ελλάδα.


Στόχος των συμμάχων ήταν η Σικελία και εκεί πραγματοποιήθηκε η απόβαση στις 10 Ιουλίου 1943.


Στην Ελλάδα οι αντιστασιακές οργανώσεις έπρεπε να φέρουν εις πέρας διάφορα σαμποτάζ και καταστροφή τηλεγραφικών και τηλεφωνικών γραμμών.
Στις 29 Μαΐου έφτασε σήμα από το Κάιρο προς τον αρχηγό της Συμμαχικής Αποστολής στην Ελλάδα, Έντυ Μάγιερς, που του ανέφερε πως την δεύτερη βδομάδα του Ιουλίου θα πραγματοποιούνταν η απόβαση στη Σικελία.
Μόνο ο Μάγιερς και ο Γουντχάουζ γνώριζαν που θα γινόταν η απόβαση.
Ο οπλαρχηγός του ΕΔΕΣ Γεώργιος Αγόρος (αριστερά) με τον υπεύθυνο Βρετανό σύνδεσμο στην Ήπειρο, Τομ Μπαρνς.


Η Αποστολή μαζί με τους αντάρτες έπρεπε να ξεκινήσει εκτεταμένα σαμποτάζ από την τελευταία εβδομάδα του Ιουνίου ώστε να αποπροσανατολίσει τον εχθρό.
Ο ΕΔΕΣ συνείσφερε άμεσα και αποφασιστικά στις επιχειρήσεις.

O ΕΔΕΣ είχε προσφέρει καίριες υπηρεσίες στον κοινό αγώνα.
Στην επιχείρηση έλαβαν μέρος 5.000 αντάρτες των ΕΟΕΑ και σε συνεργασία με τους Βρετανούς σαμποτέρ εξετέλεσαν αποτελεσματικά όλες σχεδόν τις επιχειρήσεις.
Αποκόπηκαν οι συγκοινωνίες από το Αγρίνιο μέχρι τα Ιωάννινα και από τα Ιωάννινα μέχρι το Μέτσοβο και την Ηγουμενίτσα, δυσκολεύοντας την επικοινωνία των κατακτητών ενώ ανατινάχθηκαν οι γέφυρες Στρεβίνας, Καλογήρου, Παντάνασσας, Αννίνου και στην οδό Ιωαννίνων – Μετσόβου η γέφυρα της Μπαλτούμας.


ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΟΡΕΙΝΗ ΕΛΛΑΣ


ΕΟΕΑ


ΓΕΝΙΚΟΝ ΑΡΧΗΓΕΙΟΝ


ΕΚΤΑΚΤΟΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ


4ης ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1943


Με συγκίνησιν – διά τας θυσίας μας – και με υπερηφάνειαν διά τα επιτευχθέντα αποτελέσματα – ανακοινωθέντα τον απολογισμόν των από της 24ης Ιουνίου μέχρι 29ης Ιουλίου συνεχών σκληρών συγκρούσεων μετά του εχθρού.
Αι Ιταλικαί απώλειαι εξακριβωμένως ανήλθον εις οκτακοσίους περίπου νεκρούς και τραυματίας.
Οι ανορυχθέντες τάφοι, και οι θάλαμοι των νοσοκομείων μαρτυρούν την φονικότητα των όπλων μας.
Συνελάβομεν 34 αιχμαλώτους και 11 στρατιώται Ιταλικών αποσπασμάτων ηυτομόλησαν προς ημάς.
Περιήλθον εις χείρας μας 3 πυροβόλα με 650 βλήματα, 4 βαρέα όπλα, 7 οπλοπολυβόλα, 12 αυτόματα, 163 τυφέκια, 10 όλμοι, άφθονα πυρομαχικά, είδη ιματισμού, υγειονομικόν υλικόν, και 41 κτήνη.
Κατεστρέψαμεν μεγάλην ποσότητα πολεμικού υλικού του εχθρού.
Μας εδόθη προσέτι η επιζητούμενη από μακρού χρόνου ευκαιρία να πολεμήσωμεν σημαντικάς δυνάμεις Γερμανικού στρατού τας οποίας παντού νικηφόρως αντιμετωπίσαμεν.
Αι απώλειαί των ανέρχονται εις 310 νεκρούς και τραυματίας.
Συνελάβομεν 7 αιχμαλώτους.
Περιήλθον εις χείρας μας 3 μοτοσυκλέτται, 10 πολυβόλα, πολλά όπλα και μεγάλη ποσότης φυσιγγίων.
Εκ των ημετέρων απουσίαζον από το προσκλητήριον της 30ης Ιουλίου, παρόντες αιωνίως εις μνήμην μας 13 οπλίται και είς αξιωματικός πεσόντες υπέρ πατρίδος και ελευθερίας.
Εξ άλλου ετραυματίσθησαν 77 οπλίται και 4 αξιωματικοί.
Παρ’ όλην την αριθμητικήν και τεχνικήν του υπεροχήν ο εχθρός επλήρωσε βαρύν τον φόρον του αίματος και της στρατιωτικής του υπερηφανείας αποπειραθείς να διέλθη πλησίον των θέσεών μας ή να μας εκτοπίση εξ αυτών.


Εκφράζωμεν προς όλους τους αντάρτας μας εν τη βαθεία συναισθήσει της αυτοθυσίας και της καρτερικής των γενναιότητος, τα θερμά μας συγχαρητήρια και ερμηνεύομεν προς αυτούς την ευγνωμοσύνην της πατρίδος διότι πιστοί συνεχισταί των Ελληνικών παραδόσεων λαμπρύνουν την ιστορίαν μας με νέας σελίδας δόξης και μεγαλείου.


Εν Σ.Δ. 4 Αυγούστου 1943


Ο Γενικός Αρχηγός των Εθνικών Ομάδων


Ελλήνων Ανταρτών



Στρατηγός ΝΑΠ. ΖΕΡΒΑΣ


Τετάρτη 31 Μαρτίου 2021

Οἱ ἀλήθειες ποὺ κρύβουν γιὰ τὸν ἀρχισφαγέα καὶ προδότη τῆς Ἑλλάδας Μπελογιάννη

 



Οἱ ἀλήθειες ποὺ κρύβουν γιὰ τὸν ἀρχισφαγέα καὶ προδότη τῆς Ἑλλάδας Μπελογιάννη

Πέρα ἀπό το βομβαρδισμὸ μὲ ψεύδη ἀπὸ τοὺς ἱστοριογράφους τῆς ἀριστερᾶς, πόσοι ἀκριβῶς γνωρίζουν τί ἔγινε στὴ μεσσηνιακὴ πόλη, ἀλλὰ καὶ σὲ ἄλλες πόλεις τῆς Πελοποννήσου, οἱ ὁποῖες μαρτύρησαν ὑπὸ τὰ χέρια τῶν δολοφόνων του ΕΛΑΣ, ἰδιαίτερα τὴν πρώτη (ἀπὸ τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1943 μέχρι τὸν Αὔγουστο τοῦ 1944) ἀλλὰ καὶ τὴ δεύτερη περίοδο (ἀπὸ τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1944 ὡς το Φεβρουάριο τοῦ 1945) τῆς «κόκκινης τρομοκρατίας»;





Λίγοι, ἰδιαίτερα στοὺς κόλπους τῶν νέων.
Οἱ ὑστερικὲς κραυγὲς τῆς ἀριστεριστικὴς ἱστοριογραφίας, μέσῳ τῶν κατευθυνόμενων γραφίδων τῶν σταλινιστῶν, κάνοντας λόγο γιὰ «γιορτὲς μίσους», κάθε φορὰ ποὺ οἱ πατριῶτες ἔσπευδαν νὰ τιμήσουν τοὺς νεκρούς τους, κάλυψαν τὸ κενὸ ποὺ ὑπῆρχε καὶ δημιούργησαν «πρότυπα», μετατρέποντας μορφὲς διεστραμμένων σφαγέων, ὅπως ὁ Βελουχιώτης (ἀλήθεια, γιατί πολλοὶ σιωποῦν γιὰ τὴν ὑπόθεση Μαραθέα;), ὁ καπετὰν Γιώτης ἢ Χαρίλαος Φλωράκης καὶ ὁ Μπελογιάννης, σὲ φυσιογνωμίες «ἡρώων».





Ὅμως, ὅσο κι ἂν προσπαθοῦν οἱ τῆς κομμουνιστικῆς ἀριστερᾶς, τὰ ἐγκλήματα βγαίνουν στὴ φόρα...

Εἶναι καὶ αὐτοὶ οἱ σπηλαιολόγοι ποὺ καταδύθηκαν στὰ ἄδυτα τοῦ σπηλαίου στὸ Φενεό, ἀεικίνητοι.
Σήμερα, τὰ στερεότυπα ὑποχωροῦν καὶ νέοι ἐπιστήμονες στὴν Ἑλλάδα καὶ στὸ ἐξωτερικό, ἀποζητοῦν νὰ διαμορφώσουν μόνοι τοὺς ἄποψη, ἀρνούμενοι νὰ ἀναμασήσουν τὰ προπαγανδιστικὰ κείμενα τῶν στρατευμένων γραφίδων τοῦ ΚΚΕ καὶ τῆς εὐρύτερης ἀριστερᾶς.


Πὼς φτάσαμε στὴ σφαγή


ὁ ΕΛΑΣ ἔδειξε ἀπὸ νωρὶς τίς προθέσεις τοῦ στὴν Πελοπόννησο.
ἡ διάλυση τῆς ἀντιστασιακῆς ὁμάδας τοῦ Στούπα, μὲ τὴ μάχη τῆς Λεύκης καὶ οἱ πρῶτες σφαγὲς (κατόπιν φρικτῶν βασανιστηρίων, οἱ ἐπώνυμες μαρτυρίες ἀναρίθμητες) ἀθώων ἑλλήνων πολιτῶν ἀπὸ τὸν ΕΛΑΣ, ἔδειξαν ποὺ πήγαινε τὸ πρᾶγμα.

Κι ὅμως, ἂν καὶ στὴν Ἀθήνα ἀλλὰ καὶ ἀλλοῦ ἤδη εἶχαν ἀρχίσει νὰ γίνονται πολλὰ «παράξενα», λίγοι μπόρεσαν νὰ ὑποθέσουν ποὺ πήγαινε τὸ πρᾶγμα.


Αὐτό, ἂν καὶ ἤδη οἱ μισοὶ Ἕλληνες καὶ παραπάνω (ὅσοι ἀρνοῦνταν νὰ συμπλεύσουν μὲ τὸ ὄργιο αἵματος) εἶχαν ἤδη χαρακτηριστεῖ ἀπὸ τὸ ΕΑΜ/ΕΛΑΣ «δωσίλογοι», «προδότες», «ταγματασφαλῖτες», «φασίστες» καὶ βάλτε.
Ἀκολούθησαν οἱ δολοφονίες τοῦ ταγματάρχη Χρήστου Καραχάλιου καὶ τοῦ ἴλαρχου Τηλέμαχου Βρεττάκου, ἀλλὰ καὶ τῶν δεκάδων συναγωνιστῶν τους ἀνταρτῶν.


Φυσικά, οἱ κομμουνιστὲς ἀπέκρυπταν μέσῳ τρομοκρατικῶν μεθόδων τὴ γνωστοποίηση τῆς ὕπαρξης τῶν στρατοπέδων συγκέντρωσης ὅπως ἐκεῖνα στὸ χωριὸ Χαλβάτσου καὶ στὴν Ποταμιὰ (δύο ἀπὸ τὰ περίπου 35 στρατόπεδα ποὺ διατηροῦσε ὁ ΕΛΑΣ), ὅπου δεινοπάθησαν ἑκατοντάδες Ἕλληνες.


Ὅλα δια χειρὸς τοῦ αἱμοσταγοῦς καὶ διεστραμμένου Γενικοῦ Ἀρχηγοῦ τοῦ ΕΛΑΣ Πελοποννήσου Θανάση Κλάρα ἢ Ἄρη Βελουχιώτη (ἀνέλαβε τὸ πόστο τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 1944, σκορπῶντας τὸν ὄλεθρο), ποὺ ἔπνιξε στὸ αἷμα τὸ Βαλτέτσι (σκότωσαν ἐκεῖ οἱ κομμουνιστοσυμμορίτες πολλὰ γυναικόπαιδα), στὸ ὄνομα τῆς «ἐκστρατείας» γιὰ τὸ «κυνήγι τῆς ἀντίδρασης», ἀλλὰ καὶ τὸ Φενεό, ὅπου χάθηκαν ἑκατοντάδες Ἕλληνες, ποὺ ρίχτηκαν στὸ ἐκεῖ σπήλαιο.



Τὴν ἴδια ὥρα, ὁ προδότης Μπελογιάννης, ὁ ἠθικὸς αὐτουργὸς τῶν σφαγῶν στὴν Πελοπόννησο, ὀργάνωνε τοὺς κομμουνιστὲς φανατίζοντάς τους, ἐπιβάλλοντας μάλιστα τὴν ἀρχὴ τῆς «οἰκογενειακῆς εὐθύνης» ποὺ ὁδήγησε στὶς μαζικὲς σφαγές.


Ἀκολούθησε ἡ μάχη τοῦ Μελιγαλὰ (13-15 Σεπτεμβρίου 1944) καὶ ἡ σφαγή , μετὰ τὴν πτώση τῆς πόλης, ἄνω τῶν χιλίων κατοίκων.


Ὁ Μπελογιάννης, μαζὶ μὲ τὸν Κουλαμπὰ καὶ τὸν Πανταζὴ Φράγκο, ζήτησαν ἀπὸ τοὺς ἀντάρτες τοῦ ΕΛΑΣ νὰ μὴ μείνει τίποτα ὄρθιο καὶ ζωντανὸ στὸ Μελιγαλά, ἐνῶ ἀπὸ τὸν ἀσύρματο ὁ σφαγέας Ἄρης Βελουχιώτης διέταζε «προκειμένου περὶ ταγματασφαλιτῶν δὲν πρέπει νὰ γίνεται λόγος περὶ αἰχμαλώτων», ὅπως διαβάζουμε στὸ ἐξαιρετικὸ βιβλίο τοῦ διαπρεποῦς ὁμογενῆ μᾶς Γιάννη Μπουγὰ (μὲ τίτλο «Ματωμένες μνῆμες 1940-45», ἐκδόσεις Πελασγὸς καὶ γεμᾶτο αὐθεντικὲς προσωπικὲς μαρτυρίες, ἠχογραφημένες, ἀπὸ μάρτυρες τῶν γεγονότων, στὸ συγγραφέα)




Μελιγαλάς, ἡ τραγωδία

Τὴ μάχη καὶ τὴν πτώση τῆς πόλης στὰ χέρια τῶν δολοφόνων του ΕΛΑΣ, ἀκολούθησαν πλιάτσικο καὶ ἐγκλήματα φρικτά.


Ὅλα τὰ σπίτια τῶν μὴ ἀριστερῶν λεηλατήθηκαν καὶ πυρπολήθηκαν, ἐνῶ οἱ «ἀντιδραστικοὶ» ὁδηγοῦνταν δεμένοι μὲ καλώδια καὶ σύρματα καὶ κατὰ δεκάδες στὴν Πηγάδα στὸ Μπεζεστένι (δύο χλμ ΒΔ τοῦ Μελιγαλά), ὅπου καὶ δολοφονοῦνταν, ἀλλὰ καὶ στὰ γύρῳ,γύρω χωριὰ (μόνο στὸ Νεοχώρι ἐκτελέστηκαν 150 ἄτομα, ἐνῶ στὸ Σολάκιο καὶ στὴν Ἀνθοῦσα, 200).



Τὰ πτώματά τους τὰ πετοῦσαν στὸ βάραθρο.
Αὐτὲς ἦταν οἱ ἐντολὲς ἀπὸ τοὺς Ἄρη Βελουχιώτη, Νίκο Μπελογιάννη, Νικολόπουλο, Κλάπα, Ρουμπέα, Μπλάνα, Ωριῶν, Κουλαμπά, Ἀκρίτα, Βασίλη Μπράβο, Στάθη Καναβό, Τάκη Δορκοφίκη, Γιάννη Καραμούζη, Ἠλία Δεδούση καὶ Στέλιο Διακουμογιαννόπουλο καὶ τὴν κομμουνιστικὴ σία ποὺ παρεῖχε τίς «καταστάσεις» τοῦ ΕΑΜ (πολλοὶ ἐκ τῶν δραστῶν τῶν δολοφονιῶν στὸ Μπεζεστένι ζοῦν ἀκόμη καὶ παίρνουν σύνταξη ἀντιστασιακοῦ, ἐκ τῶν ὁποίων καὶ κάποιος ἀντάρτης τοῦ ΕΛΑΣ ἀπὸ τὸ χωριὸ Πλατύ, ὁ Μ., ποὺ ἔσφαξε ἐνώπιον πολλῶν μαρτύρων τὸν ἴδιο τὸν ἀδελφό του, θέλοντας προφανῶς νὰ δώσει τὰ διαπιστευτήριά του).

Παραθέτουμε ὀνόματα μερικῶν ἐκ τῶν κομμουνιστῶν δραστῶν τῶν μαζικῶν δολοφονιῶν στὴν Πηγάδα, γιὰ τὴν ἱστορία: Κωνσταντῖνος Μπράβος, Διονύσιος Ἐλ. Σκλήρης, Ἠλίας Σκλήρης, Σπύρος Ξιάρχος, Σπύρος Τζαβελέας, Χρῆστος Νερούλιας, Ἀλέξανδρος Καραβίτης, Θόδωρος Καραβίτης, Παναγιώτης Νέζης, Γεώργιος Νέζης, Κωνσταντῖνος Μάνεσης, Κυριάκος Μακρής, Χρῆστος Γεωργανάς...
Δὲν τοὺς ξεχνοῦμε. Οἰκογένειες ὁλόκληρες Ἑλλήνων ξεκληρίστηκαν διαχειρός τους.
Ὁ ἴδιος ὁ Καραμούζης γράφει ὅτι «ὁ Ἄρης καὶ οἱ ἀντιπρόσωποι τοῦ κόμματος Κουλαμπὰς καὶ Ν. Μπελογιάννης εἶχαν πάρει τὴν ἀπόφασιν.
Ὅλοι ἔπρεπε νὰ ἐκτελεσθοῦν...».......


Τὰ φρικτὰ βασανιστήρια

«Οἱ εἰς τὸ Μπεζεστένι εὑρισκόμενοι ἦσαν εἰς τὴν διάθεσιν του κάθε καπετάνιου, ὅστις πήγαινε μέσα καὶ συνελάμβανε ὅποιον ἤθελε τῆς ἀρεσκείας του, ὅπως ὁ τσοπάνος διαλέγει τὸ σφακτὸ ποὺ θέλει νὰ σφάξῃ, τὸν ὁδηγοῦσε ἔξω καὶ τὸν ἐκτελοῦσε.


Τοὺς ἔκοβαν, ἄλλων τὸ κεφάλι, τὰ χέρια, τὴν μύτην, δηλαδὴ τοὺς κακοποιοῦσαν, τοὺς ἐβασάνιζαν πρῶτα ἐπάνω εἰς ἕνα κορμὸν συκιᾶς μὲ μάχαιραν ἢ πέλεκυν καὶ τοὺς ἔρριπτον εἰς τὴν Πηγάδα ἕως ὅτου ἐκκαθάριζον ἐκείνους ποὺ ἤθελον», μαρτυρεῖ ὁ ἱερέας Παν. Παπαδόπουλος.

Ἔσπαζαν σὲ πολλὲς περιπτώσεις ὅλα τὰ ἄκρα τῶν θυμάτων καὶ τοὺς τύφλωναν, ἐνῶ δολοφονοῦσαν τὰ παιδιὰ μὲ τσεκούρια καὶ μπαλτᾶδες (ἀλλὰ καὶ μὲ κλαδευτήρια!) μπροστὰ στοὺς γονεῖς, ἱκανοποιῶντας ἔτσι τὰ σαδιστικά τους ἔνστικτα.


Οἱ δολοφονημένοι στὴν Πηγάδα ὑπολογίζονται σὲ 1154 (ἄνω τῶν 50 ἦταν γυναῖκες, ἐνῶ ὑπάρχει καὶ ἀριθμὸς ἀνήλικων θυμάτων, μεταξύ τους καὶ κοριτσιῶν), ἐνῶ ὁ Καραμούζης ἀνεβάζει τὸν ἀριθμὸ στοὺς 1200.
Μιλᾶμε γιὰ περίπου 13 κουστωδίες κρατουμένων...
Ἡ σφαγὴ τῶν (κυρίως ἀμάχων) διήρκεσε ἀπὸ τίς 17 ὡς τίς 20 Σεπτεμβρίου.


Oι κομμουνιστὲς δὲν σταμάτησαν ποτὲ νὰ προκαλοῦν
Κι ὅμως ἀκολούθησαν περισσότερες κομμουνιστικὲς μεθοδεύσεις, ὅπως ἡ συστηματικὴ σπίλωση τῆς μνήμης τῶν θυμάτων μὲ σκοπὸ τὴν ἠθικὴ δολοφονία τους, μετὰ τὴ φυσική.
Ἡ ἀγυρτεία καὶ ἡ ἀλητεία στὸ ἀπόγειό τους!



Γιὰ τὴν ἱστορία: ἀπὸ τὴν Πηγάδα ἡ Ἰατροδικαστικὴ Ὑπηρεσία Ἀθηνῶν ἔβγαλε 500 ὡς 600 πτώματα (ἀδύνατον νὰ ἀναγνωριστοῦν οἱ περισσότεροι, λόγῳ προχωρημένης ἀποσύνθεσης, ἡ ἴδια κατάσταση καὶ στὸ Φενεὸ) τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 1945 καὶ σταμάτησε λόγῳ τῶν συνθηκῶν καὶ τῆς ἀπειλῆς κατὰ τῆς δημόσιας ὑγείας, ἂν καὶ ὑπῆρχαν ἀκόμα πολλὰ πτώματα στὸ βάραθρο.


Γιὰ τὴ σφαγὴ στὸ Μελιγαλὰ δικάστηκαν 31 ἄτομα ἀπὸ τὸ στρατοδικεῖο τῆς Καλαμάτας τὸ καλοκαίρι τοῦ 1949.


Ἐξ αὐτῶν, ὅπως μᾶς πληροφορεῖ ὁ Γιάννης Μπουγὰς (ἐπικαλούμενος δημοσιεύματα τῆς ἐποχῆς τῶν ἐφημερίδων τῆς πόλης «Θάρρος» καὶ «Σημαία»), 13 κομμουνιστὲς φονιᾶδες καταδικάστηκαν σὲ θάνατο, 11 σὲ ἰσόβια καὶ ἑπτὰ ἀθωώθηκαν.
Ἐμεῖς δὲν ξεχνοῦμε καὶ κάθε χρόνο τέτοια ἐποχή .

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2018

Ἡ ἀπάντηση του Ζέρβα στὴν διαταγή των Συμμάχων περί ἀπόρριψης των γερμανικῶν προτάσεων ἀνακωχῆς



Ἡ ἀπάντηση του Ζέρβα στὴν διαταγή των Συμμάχων περί ἀπόρριψης των γερμανικῶν προτάσεων ἀνακωχῆς

Σε συνέχεια της προ-προηγούμενης ἀνάρτησής μας σχετικά με την στάση του Ζέρβα ἀπέναντι στὶς γερμανικές προτάσεις ανακωχής, παραθέτουμε παρακάτω την ἀπάντηση του ΈλλἝλληνα στρατηγοῦ στὸ τηλεγράφημα ποῦ ἐστάλη απ΄το Στρατηγεῖο της Μέσης Ἀνατολή:


("Φενάκη καὶ σβάστικα" του Κώστα Ἰωάννου, σελ.234)

Ἐπειδή δέν φαίνεται καθαρά, ἐδῶ μποροῦμε νά δοῦμε καθαρογραμμένο το μήνυμα του Ζέρβα:


       ("Φενάκη καὶ σβάστικα" του Κώστα Ἰωάννου, σελ.233)

                         Τα πολλά λόγια εἷναι φτώχεια.

Τα ντοκουμέντα εἶναι ἀναμφισβήτητα καὶ διαλύουν ὁποιονδήποτε ὑπαινιγμό κατά του Ζέρβα.
                Συνοψίζοντας, οἱ κομμουνιστές ἦταν ὑπόλογοι:
α) γιὰ την ἐπιθέση κατά του ΕΔΕΣ,
β) γιὰ την παράλληλη σύναψη ανακωχής με τους Γερμανούς παρά τις σαφεῖς ἀντίθετες διαταγές του Στρατηγείου Μέσης Ανατολής
γ) καὶ γιὰ την ἀνήθικη συκοφάντηση του Ναπολέοντα Ζέρβα. Σε αὐτὸ φέρουν μεγάλη εὐθύνη καὶ οἱ διάφοροι παραμυθολόγοι της ἀριστεράς ποῦ ἀναπαράγουν τις κομμουνιστικές συκοφαντίες καὶ ἀποκρύπτουν τις τεράστιες εὐθύνες του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀλήθεια καὶ ὅλα τ'άλλα εἶναι ιστοἱστορίες γιὰ....

Ἡ προδοσία τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940 ἀπὸ τὸ ΚΚΕ.






Ἡ Προδοσία της 28ης Ὀκτωβρίου 1940 ἀπὸ το ΚΚΕ.φωτο..Ὁ «πατερούλης» Στάλιν με τον Ὑπουργόν Εξωτερικών








«Δὲν ἐπετέθη ἡ Χιτλερική Γερμανία ἐναντίον της Ἀγγλίας
καὶ της Γαλλίας, αλλ’ αὐταί ἐπετέθησαν ἐναντίον της Γερμανίας».
Δήλωσις Στάλιν εἰς «Πράβδα» 30 Νοεμβρίου 1939.

Το ρωσόδουλον ΚΚΕ εὐθυγραμμίσθη με το γερμανό-σοβιετικόν σύμφωνον Ρίμπεντροπ-Μολότωφ της 23 Αὔγουστο 1939 καὶ διεκήρυττε, ὅτι δὲν πρέπει νὰ πολεμήσωμεν κατά του Ἄξονος καὶ κατηγορεῖ τον Μεταξά ὅτι… προετοιμάζει πόλεμον. Ἀπίστευτον κι ὅμως ἀληθινόν Παραθέτω τα ἀναμφισβήτητα κείμενα.

Κατ’ ἀρχὴν, ἡ Κ.Ε. του ΚΚΕ εἰς Μανιφέστον της 20 Ἀπριλίου 1940 («Ριζοσπάστης» 2 Μαΐου 1940) διεκήρυξε:




«Το πέρασμα της βασιλομεταξικής δικτατορίας στὴν ὑπηρεσία των αγγλογάλλων, συντελούμενον μέσα στὶς συνθῆκες της ἔντασης των σχέσεων τους με την Ἰταλίαν, σημαίνει -οὔτε λίγο οὔτε πολύ- πρόσκληση πρὸς τους ἰμπεριαλιστές νὰ βγάλουν τα μάτια τους πάνω στὰ ἑλληνικά ἐδάφη καὶ ἐξουσιοδότηση τους νὰ μὴν ἀφήσουν πέτρα πάνω στὴν ἄλλη, στὴν δυστυχισμένη πατρίδα μας» (ὅρα εἰς ἔκδοσιν Κ.Ε. του ΚΚΕ με τίτλον:
 «Το ΚΚΕ ἀπὸ το 1918 ὡς το 1931», τόμ. Α’ «Το ΚΚΕ ἀπὸ το 1918 ὡς το 1926» εἰς παράρτημα κειμένων της περιόδου 1932-1941, σελ. 498).

Το ΚΚΕ την 30ην Ἀπριλίου 1940 κυκλοφορεῖ προκήρυξιν πρὸς τον Ἑλληνικόν Λαόν, ὅπου ἔλεγε τα ἀκόλουθα:

«Ὁ πόλεμος, ὅπου ἡ δικτατορία ἑτοιμάζεται νὰ σκοτώσει τα παιδιά σου, νὰ φέρει τον θάνατον στὰ γυναικόπαιδα καὶ την καταστροφή καὶ τον ἀφανισμό σ’ ὁλόκληρη τὴ χώρα, δὲν εἶναι ἀγῶνας γιὰ την πατρίδα μας… Ὁ πόλεμος ποὺ ἑτοιμάζει ἡ δικτατορία θὰ μας ὁδηγήσει στὴ μοῖρα του Πολωνικοῦ λαοῦ Ἡ δικτατορία κατεβαίνει στὸν πόλεμο αὐτὸ με μοναδικό «σύμμαχο» την ἰμπεριαλιστικήν Ἀγγλία» (ένθ. άνωτ. σελ. 507-508).

Κι ὅταν μας ἐπετέθησαν ἡ Ἰταλοί, ἡ Κ.Ε. του ΚΚΕ ἐξέδωσε Μανιφέστο (7 Δεκεμβρίου 1940) ὅπου διεκήρυττε τα ἐξῆς:

«Ὁ πόλεμος αὐτὸς ποὺ προκλήθηκε ἀπὸ τὴ βασιλομεταξική σπεῖρα, ποὺ διατάχτηκε ἀπὸ τους ἐγγλέζους ἰμπεριαλιστές, δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει την παραμικρή σχέση με την ὑπεράσπιση της πατρίδος μας. Οὔτε εἶναι βέβαια «πόλεμος κατά του φασισμοῦ», ὅπως δήλωσε κυνικά ὁ ἀρχιφασίστας Μεταξάς, ὁ δήμιος του λαοῦ μας. Μὰ οὔτε καὶ πόλεμος γιὰ την ἀπελευθέρωση των ἑλληνικῶν μειονοτήτων της Ἀλβανίας ἀπ’ το ζυγό του ιταλικού φασισμοῦ καὶ της Αλβανικής αστοτσιφλικάδικης κλίκας, γι’ αὐτὸ ὁ πόλεμος αὐτὸς δὲν μπορεῖ νάχει καμμιά σχέση με την ἐλευθερία» (ένθ. άνωτ. σ. 509-510).

Ἄν δὲν ὑπῆρχαν τα ἔγγραφα, ποὺ προέρχονται ἀποκλειστικῶς ἐκ κομμουνιστικῶν πηγῶν οὐδείς θὰ ἐπίστευε, ὅτι ἦτο δυνατόν νὰ γραφοῦν τέτοιαι προδοσίαι.

Μετά την κήρυξιν του πολέμου, ὁ Ζαχαριάδης ἔγραψε μίαν ἐπιστολήν με ἡμερομηνίαν 31 Ὀκτωβρίου 1940 καὶ ἐκάλει τους Ἕλληνας κομμουνιστάς «νὰ δώσουν ὅλες τους τις δυνάμεις, δίχως ἐπιφύλαξη, στὸν πόλεμον αὐτόν, ποὺ τον διευθύνει ἡ κυβέρνηση Μεταξά». Κατόπιν, την 26 Νοεμβρίου 1940, ὁ Ν. Ζαχαριάδης ἀνακαλεῖ την προηγουμένην ἐπιστολήν του καὶ ἰσχυρίζεται ὅτι ἡ Ἑλλάς κάνει κατακτητικόν πόλεμον!!! Πλέον αὐτοῦ του «ἀνοιχτοῦ γράμματος» ὁ Ν. Ζαχαριάδης στέλνει καὶ τρίτην ἐπιστολήν (15 Ιαν. 1941) πρὸς τα μέλη καὶ στελέχη του ΚΚΕ ὅπου χαρακτηρίζει τον πόλεμο φασιστικό, καταχτητικό, ἰμπεριαλιστικό ἀπὸ Ἑλληνικῆς πλευράς καὶ ὑποστηρίζει ὅτι ὁ Μεταξάς εἶναι ὁ ὑπ’ αριθμ. 1 ἐχθρὸς του λαοῦ καὶ της χώρας!!!

Ὁ Βούλγαρος κομμουνιστής Γ. Δημητρώφ ὁμιλῶν την 23ην Αὐγούστου 1940 ἀπὸ ραδιοφώνου σχετικῶς με το γερμανοσοβιετικόν σύμφωνον εἶπεν τα ἐξῆς ἀνισόρροπα:

«Το γερμανοσοβιετικό σύμφωνο ἀποτελεῖ ἕνα ὄργανο εἰρήνης Δὲν ἐξασφάλισε μονάχα την εἰρήνη στοὺς λαούς της Ε.Σ.Σ.Δ. μὰ ἔδωσε τὴ δυνατότητα καὶ στοὺς ἄλλους λαούς, ἰδιαίτερα τους βαλκανικούς, νὰ γλυτώσουν ἀπ’ τον πόλεμο. Μὰ ἡ βαλκανικές Κυβερνήσεις δὲν ἐπωφελήθηκαν ἀπ’ την εὐκαιρία αὐτὴ κι ὁ πόλεμος απειλεί σήμερα νὰ τραβήξει στὰ δίχτυα του τις βαλκανικές χῶρες Πιὸ ἄμεσα ἀπ’ ὅλες ἀπειλεῖται ἀπ’ τὴ μεγαλύτερη καταστροφή ἡ Ἑλλάδα ἐξ αἰτίας της πολιτικῆς της κυβέρνησης της, ποὺ προκάλεσε τὴ δυσπιστία καὶ των δύο ἐμπολέμων παρατάξεων» («Ριζοσπάστης» 30 Αυγ. 1940).

Ἐπανέρχομαι στὰ γράμματα του Ζαχαριάδη. Μόλις ἐκηρύχθη ὁ πόλεμος του ’40, ὁ Ζαχαριάδης ἔστειλε τρεῖς ἐπιστολάς (ἀνοιχτά γράμματα) τα ὁποία παραθέτω καὶ σας καλῶ νὰ τα μελετήσετε.

Ἐπιστολή πρώτη της 31 Ὀκτωβρίου 1940, δημοσιευθεῖσα στὸν καθημερινόν τύπον της 2 Νοεμβρίου 1940:

«Πρὸς τον Ὑφυπουργό Δημοσίας Ἀσφαλείας

Ἀνοιχτὸ Γράμμα

Ὁ φασισμός τον Μουσσολίνι χτύπησε την Ἑλλάδα πισώπλατα, δολοφονικά καὶ ξετσίπωτα με σκοπό νὰ την ὑποδουλώσει καὶ ἐξανδραποδίσει Σήμερα ὅλοι οἱ Ἕλληνες παλεύουμε γιὰ τὴ λευτεριά, την τιμή, την ἐθνική μας ἀνεξαρτησία Ἡ πάλη θὰ εἶναι πολύ δύσκολη καὶ πολύ σκληρή.
 Μὰ ἕνα ἔθνος ποῦ θέλει νὰ ζήσει πρέπει νὰ παλεύει, ἀψηφῶντας τους κινδύνους καὶ τις θυσίες. 
Ὁ λαός της Ἑλλάδας διεξάγει σήμερα ἕναν πόλεμο ἐθνικοαπελευθερωτικό, ἐνάντια στὸ φασισμό του Μουσσολίνι. 
Δίπλα στὸ κύριο μέτωπο καὶ Ὁ ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Ἡ ΚΑΘΕ ΡΕΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, Ἡ ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ, ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ.

Κάθε πράκτορας του φασισμού πρέπει νὰ ἐξοντωθεῖ ἀλύπητα Στὸν πόλεμο αὐτὸ ποῦ τον διευθύνει ἡ κυβέρνηση Μεταξά, ὅλοι μας πρέπει νὰ δώσουμε ὅλες μας τις δυνάμεις, δίχως ἐπιφύλαξη 
Ἔπαθλο γιὰ τον ἐργαζόμενο λαό καὶ ἐπιστέγασμα γιὰ το σημερινό του ἀγῶνα, πρέπει νὰ εἶναι καὶ θὰ εἶναι μία καινούργια Ἑλλάδα της δουλειᾶς, της λευτεριᾶς, λυτρωμένη ἀπὸ κάθε ξενική, ἰμπεριαλιστική ἐξάρτηση, μ’ ἕναν πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό. 
Ὅλοι στὸν ἀγῶνα, ὁ καθένας στὴ θέση του καὶ ἡ νίκη θὰ εἶναι νίκη της Ἑλλάδας καὶ του λαοῦ της.
 Οἱ ἐργαζόμενοι ὅλου του κόσμου στέκουν στὸ πλευρό μας.

ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ
Γραμματέας της Κεντρικῆς Επιτροπής του ΚΚΕ.»

Ἐπιστολή δευτέρα της 26 Νοεμβρίου 1940, ἀναδημοσιευθεῖσα εἰς «Ριζοσπάστην» (9 Μαρτίου 1947):

«Μεταβάν Πρωθυπουργόν

Ἀνοιχτὸ Γράμμα

Ὁλόκληρος ὁ λαός της Ἑλλάδας ξεσηκώθηκε σὰν ἕνας ἄνθρωπος καὶ χάλασε τα σχέδια του φασισμοῦ Με το αἷμα του ὁ λαός ἐξασφάλισε τὴ λευτεριά καὶ την ἀνεξαρτησία του.
 Ἔξω ἀπ’ αὐτὰ ἡ Ἑλλάδα δὲν ἔχει καμμιά θέση στὸν ἰμπεριαλιστικό πόλεμο ἀνάμεσα στὴν Ἀγγλία καὶ Ἰταλία-Γερμανία Ἀφοῦ ὁ λαός μας ὑπερασπίσει ἀποτελεσματικά την ἀνεξαρτησία καὶ την ἐθνική λευτεριά του, σήμερα ἕνα μοναχά πρᾶμα θέλει: 
Εἰρήνη καὶ οὐδετερότητα με τούτους τους ὄρους:

1) Νὰ ξανάρθουν τα πράγματα ὅπως ἦταν στὶς 28 του Οχτώβρη 1940 δίχως καμιά ἐδαφική- οἰκονομική- πολιτική ζημία σε βάρος της Ἑλλάδας

2) Οἱ πολεμικές δυνάμεις της Ἀγγλίας νὰ φύγουν ὅλες ἀπ’ τα χώματα καὶ τα νερά της Ἑλλάδας

Με βάση τους δύο αὐτούς ὄρους νὰ ζητήσουμε ἀμέσως ἀπό την κυβέρνηση της Ε.Σ.Σ.Δ. νὰ μεσολαβήσει γιὰ νὰ γίνει ελληνοϊταλική εἰρήνη Αὐτὸ σήμερα εἶναι το μοναδικό εθνικολαϊκό συμφέρον. Καὶ ἡ πράξη ἔχει ἀποδείξει ὅτι μόνον ἡ Ε.Σ.Σ.Δ. σήμερα ἔσωσε την εἰρήνη καὶ οὐδετερότητα της Γιουγκοσλαβίας – Βουλγαρίας – Τουρκίας.

26 του Νοέμβρη 1940
Ν. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ

Υ.Γ. Εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νὰ ζητήσουμε εἰρήνη ἔντιμη καὶ δίχως κυρώσεις καὶ γιὰ νὰ ξεκαθαρίσουμε ἄλλῃ μία φορά τόσο τον ἐθνικό-ἀμυντικό-ἀπελευθερωτικό χαρακτῆρα του πολέμου ποῦ κάνουμε, ὅσο καὶ ὅτι εἴμαστε ξένοι πρὸς τον ἰμπεριαλιστικό πόλεμο ποῦ κάνουν οἱ πλουτοκρατικές μεγάλες δυνάμεις. 
Ἄν σήμερα δὲν δουλέψουμε γιὰ μία ἔντιμη εἰρήνη, ὁ πόλεμος θὰ χάσει γιὰ μας τον ἐθνικό ἀμυντικό χαρακτῆρα του, θὰ γίνει κατακτητικός καὶ τότε θὰ ἔχει ἀντίθετο το λαό.»

Τρίτη ἐπιστολή της 15 Ἰανουαρίου 1941 πρὸς ὅλα τα μέλη του ΚΚΕ:

«Το γράμμα αὐτὸ το γράφω, γιατί παρουσιάστηκε μία βασική ριζική διαφωνία μου με την Προσωρινή Διοίκηση ποῦ παρουσιάζεται σὰν ἐκπρόσωπος του ΚΚΕ ἀπό το Σεπτέμβρη του 1940.
 Εἶχα δεχτεῖ την πολιτική μόνο συνεργασία με την Προσωρινή Διοίκηση (παρά τους σοβαρούς δισταγμούς μου), γιατί εἶχα ἐμπιστευθεῖ σ’ ἕνα παλιό σύντροφο νὰ καθαρίσει το ΚΚΕ ἀπό τὴ χαφιεδική σφηκοφωλιά του Μάθεση – Παπαγιάννη.

Ἀπὸ την πρώτη στιγμή εἶχα παρατηρήσει σοβαρά λάθη στὴν πολιτική γραμμή της Προσωρινῆς Διοίκησης, ποῦ αὐτή παρά τις ὑποδείξεις μου ἀρνήθηκε νὰ τα διορθώσει, ὅπως δὲν δέχτηκε καὶ ἄλλες ὑποδείξεις μου. 
Ἡ βασική, ὅμως, διαφωνία μας, ποῦ θ’ ἀναφέρω πιὸ κάτω, με ἀναγκάζει νὰ μιλήσω ἀνοιχτά Το γράμμα μου ποῦ δημοσιεύτηκε στὶς ἐφημερίδες στὶς 2 του Νοέμβρη 1940 ἀποβλέπει στὰ παρακάτω: 
1)Νὰ δώσει ἔγκυρη ἑνιαία κατεύθυνση στοὺς κομμουνιστές ὅλης της χώρας. 
2) Νὰ κινητοποιήσει το λαό στὴν ἀντιφασιστική ἐξόρμηση γιὰ την ἐθνική ἀνεξαρτησία καὶ λευτεριά. 
3) Νὰ ἀποκαταστήσει στὸ ἐσωτερικό τις λαϊκές ἐλευθερίες, μία λαϊκή αντιπλουτοκρατική πολιτική.
 4) Νὰ κάμει τον πόλεμο ἐθνικό αντιφασιστικό, αντιϊμπεριαλιστικό με βασικό καὶ μοναδικό σκοπό την ἐξασφάλιση της ἐθνικῆς μας ἀνεξαρτησίας, της εἰρήνης καὶ οὐδετερότητας μας, ἔξω ἀπό τον γενικό ἰμπεριαλιστικό πόλεμο. 
Αὐτὸ θὰ μπορούσαμε νὰ το πετύχουμε μόνο μ’ ἕναν ὁλόπλευρο προσανατολισμό στὴν Ε.Σ.Σ.Δ. καὶ με μία πραγματική βαλκανική συνεργασία. 

Ὁ Μεταξάς ἀπό την πρώτη στιγμή ἔκανε το ἀντίθετο, ἔκανε πόλεμο φασιστικό, κατακτητικό πόλεμο. 
Ἐνῶ, ἀφοῦ διώξαμε τους Ἰταλούς ἀπό την Ἑλλάδα, βασική προσπάθεια μας ἔπρεπε νὰ εἶναι νὰ κάνουμε μία ξεχωριστή, ἔντιμη καὶ δίχως παραχωρήσεις ἑλληνοϊταλική εἰρήνη, πρᾶγμα ποῦ μποροῦσε νὰ γίνει με τὴ μεσολάβηση της Ε.Σ.Σ.Δ., 
ἡ μοναρχοφασιστική δικτατορία συνέχισε τον πόλεμο γιὰ λογαριασμό, ὄχι του λαοῦ της Ἑλλάδας, μὰ της πλουτοκρατίας καὶ του αγγλικού ιμπεριαλισμού
Μετά το διώξιμο δὲ των Ἰταλῶν ἀπό την Ἑλλάδα, το αἷμα των φαντάρων μας χύνεται ἄδικα, σήμερα δὲ ὁ εγγλέζικος ἰμπεριαλισμός εἰσπράττει σε αἷμα των παιδιῶν της Ἑλλάδας, τους τόκους των κεφαλαίων ποῦ διέθεσε το 1935-36 γιὰ την παλινόρθωση του Γεωργίου καὶ την ἐγκαθίδρυση της μοναρχοφασιστικής δικτατορίας του Μεταξά. 
Ἀφοῦ δὲ ὁ Μεταξάς αρνιέται νὰ ἀποκαταστήσει τις ἐλευθερίες του λαοῦ, νὰ ἐξασφαλίσει την εἰρήνη της Ἑλλάδας καὶ κάνει πόλεμο κατακτητικό ἰμπεριαλιστικό, ποῦ ὅλα του τα βάρη τα πληρώνει ὁ λαός, παραμένει (ὁ Μεταξάς) κύριος ἐχθρὸς του λαοῦ καὶ της χώρας.
 Ἡ ἀνατροπή του εἶναι το πιὸ ἄμεσο καὶ ζωτικό συμφέρον του λαοῦ μας. 
Λαός καὶ στρατός πρέπει νὰ πάρουν στὰ χέρια τους τὴ διαχείριση της χώρας καὶ του πολέμου με σκοπό εἰρήνη, ἐθνική ἀνεξαρτησία, ἐσωτερικό ἀντιφασιστικό, ἀντιπλουτοκρατικό λαϊκό καθεστώς, ὁλόπλευρη προσέγγιση πρὸς την Ε.Σ.Σ.Δ. καὶ βαλκανική συνεργασία με βάση την εἰρηνική λύση των εσωβαλκανικών διαφορῶν
 Ὅλες τις ἀπόψεις μου αὐτὲς τις ἀνέπτυξα σε ἕνα ἀνοιχτό γράμμα καὶ ἕνα σχέδιο ἀπόφασης ποῦ στὶς 22-11-1940 ἔστειλα στὴν Προσωρινή Διοίκηση. Αὐτὴ ἀρνήθηκε νὰ δεχτεῖ καὶ νὰ δημοσιεύσει ἀναπτύσσοντας μιά καθαρά σοσιαλπατριωτική ἐπιχειρηματολογία ποῦ ἔχει αὐτή τὴ βάση:
 Ὁ πόλεμος της Ἑλλάδας ἐναντίον της Ἰταλίας στὴν Ἀλβανία εἶναι παρόμοιος με τον πόλεμο της Ε.Σ.Σ.Δ. – Φιλλανδίας καὶ ὅτι ὁ Μεταξάς εἶναι ὁ πρωτεργάτης στὸν παγκόσμιο ἀντιφασιστικό ἀγῶνα
Ἡ Προσωρινή Διοίκηση θέλει νὰ ὑποδουλώσει ὁλοκληρωτικά το ΚΚΕ στὴν μοναρχοφασιστική δικτατορία ἀντὶ νὰ ὀργανώσει την ἀνατροπή της.
 Ἔτσι ἡ Προσωρινή Διοίκηση καὶ το ἀνοιχτό γράμμα μου της 2-11-1940 (ποῦ ἀκέραια την εὐθύνη του την ἔχω ἐγὼ μπροστά στὸ ΚΚΕ καὶ στὴν Κ.Δ.) το καταντᾶ ἕνα καθαρό σοσιαλπατριωτικό ντοκουμέντο ποῦ πάει νὰ λερώσει την τιμή του ΚΚΕ. Αὐτὴ εἶναι ἡ διαφωνία μου καὶ ἡ στάση της Προσωρινῆς Διοίκησης. 
Ἔτσι, πίσω ἀπό τὴ στάση αὐτή καθαρίζει ὁλότελα καὶ τοῦτο: Ὅτι ἡ Προσωρινή Διοίκηση εἶναι δημιούργημα καὶ ὄργανο του Μανιαδάκη καὶ ὅτι ὁ Γιάννης Μιχαηλίδης, Ψηλός, Κατσαναίβης, Κάμος πρόδωσε την ἐντολὴ ποῦ εἶχε νὰ καθαρίσει το ΚΚΕ ἀπό τὴ σπεῖρα του Μάθεση, πουλήθηκε στὴ μοναρχοφασιστική δικτατορία. 
Ὕστερα ἀπό ὅλα αὐτὰ, ἡ στάση ὅλων των μελῶν καὶ στελεχῶν ὀργανώσεων του ΚΚΕ καὶ της ΟΚΝΕ μέσα στὴ χώρα καὶ το μέτωπο πρέπει νὰ εἶναι αὐτὴ: 

Ὁ λαός της Ἑλλάδας ὑπερασπίζει στὸν πόλεμο αὐτὸ μόνον την ἐθνική του ἀνεξαρτησία
 Εἶναι ξένος ἐναντία στὸν ἰμπεριαλιστικό πόλεμο Ἀγγλίας-Γερμανίας καὶ Σία.

 Θέλει χωριστή, ἔντιμη, ἄμεση εἰρήνη με τὴ μεσολάβηση της Ε.Σ.Σ.Δ. Ἀναγνωρίζει την ἀρχὴ της αὐτοδιάθεσης μέχρις ἀποχωρισμοῦ γιὰ ὅλους Θέλει την ἐλευθερία του, τὴ δουλειά του, την ἐπικράτηση της θέλησης του ποῦ του πνίγει ὁ Μεταξάς. 
Ἐξωτερική συμμαχία με την Ε.Σ.Σ.Δ. καὶ ἀληθινή βαλκανική συνεννόηση.
 Οἱ λαοί καὶ φαντάροι της Ἑλλάδας καὶ Ἰταλίας δὲν εἶναι ἐχθροὶ μὰ ἀδέρφια καὶ ἡ συναδέλφωση τους στὸ μέτωπο θὰ σταματήσει τον πόλεμο ποῦ κάνουν οἱ ἐκμεταλλευτές κεφαλαιοκράτες του.
 Γιὰ νὰ γίνουν ὅλα αὐτὰ, λαός καὶ στρατός πρέπει νὰ ἀνατρέψουν τὴ μοναρχοφασιστική δικτατορία του Μεταξά ποῦ εἶναι ὁ κύριος καὶ βασικός ἐχθρὸς τους καὶ νὰ ἐγκαθιδρύσουν τὴ λαϊκή αντιφασιστική κυβέρνηση. 
Γιὰ νὰ μπορεῖ ἕνας λαός νὰ κρατεῖ την ἐθνική λευτεριά, πρέπει νὰ εἶναι καὶ ἐσωτερικά λεύτερος. Λαός ἐσωτερικά σκλάβος δὲν θάναι ἄξιος νὰ κρατήσει καὶ την ἐθνική του ἀνεξαρτησία καὶ κάθε νίκη του ἐσωτερικοῦ του τυράννου θὰ δυναμώνει τὴ σκλαβιά του.

Αὐτὸς εἶναι σήμερα ὁ δρόμος του ΚΚΕ. Κάθε μέλος-στέλεχος ὀργάνωσης αὐτή τὴ γραμμή πρέπει νὰ μπάσει στὶς μᾶζες καὶ ὀργανώνοντας τες γύρω απ’ αὐτή, νὰ την επιβάλει νικηφόρα. 
Ἀκόμα μὴν ξεχνᾶτε οὔτε στιγμή τους φυλακισμένους καὶ ἐξορίστους μας.
 Στήν Κέρκυρα κάθε στιγμή ἡ ζωή των καλυτέρων παιδιῶν μας, Νεφελούδη, Σιάντου, Παρτσαλίδη καὶ τόσων ἄλλων, εἶναι σε ἄμεσο κίνδυνο ἀπό το μαχαίρι του Μεταξά καὶ τις μπότες του Μουσσολίνι. Ἐγὼ εἶμαι γερός καὶ καλά. Ὅλῃ μου ἡ σκέψη καὶ ἡ καρδιά μου εἶναι στὸ Κόμμα, ὅπως καὶ ἡ ζωή μου εἶναι δοσμένη σ’ αὐτὸ

Ζήτω το ΚΚΕ! Ζήτω ἡ Κ.Δ.!

Ἀθήνα, κρατητήρια Γενικῆς Ἀσφαλείας 15-1-1941

Γιὰ – χαρά
ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ»

Ἡ προσωρινή διοίκησις του ΚΚΕ ἔστειλε ἐπιστολήν στὸν Ζαχαριάδη την 3 Δεκεμβρίου 1940. Στὴν ἐπιστολήν αὐτὴν ἀπήντησε ὁ Ζαχαριάδης την 6 Ἰανουαρίου 1941. Παραθέτω το ἀποκαλυπτικόν κείμενον καὶ φωτοτυπίαν ἐκ του πρωτοτύπου της ἰδιοχείρου ἀπαντήσεως του Ζαχαριάδη.

Ἡ ἐπιστολή Ζαχαριάδη της 6 Ἰανουαρίου 1941:

«Θὰ τα πῶ ἔξω ἀπ’ τα δόντια. Δὲν εἴμαστε παιδιά γιὰ νὰ λέμε καὶ ξελέμε.
 Ὅσα εἶπα ἦταν καλῶς εἰπωμένα Μάλιστα ἡ «ἐπιχειρηματολογία» σας με κατέπεισε ὁλοκληρωτικά ὅτι ἔχω 100% δίκηο! Χτυπᾶτε το μηχανισμό καὶ λέτε ὅτι στὴν τωρινή κατάσταση της Ἑλλάδας ἀνακαλύψατε το «νέο». 
Μὰ στὴν πραγματικότητα το «νέο» αὐτὸ εἶναι ὁ πολύ παλιός σοσιαλπατριωτισμός του 1914 καὶ 1939! Κατακεραυνώνετε τον μηχανισμό. Καὶ ὅμως… λέτε: ἡ περίπτωση Ἑλλάδας-Ἀλβανίας εἶναι ἡ ἴδια με την περίπτωση Ε.Σ.Σ.Δ. – Φιλλανδίας!!!
 Συγκρίνετε τὴ δήλωση του Στάλιν (διαστρεβλώνοντας την) γιὰ τους γαλλ. εξοπλ. στὴν ἐποχῆ του γαλλοσοβιετικού με την Ἑλλάδα της μοναρχοφασιστικής διχτατορίας.
 Γιατί νὰ μὴν συγκρίνετε το Ντελαντιέ του 1939-40 με τὴ σημερινή Ἑλλάδα; Δὲν είνε πιὸ σωστό; (Ἡ διαστρέβλωση του Στάλιν εἶναι αὐτὴ: τότε ὁ Λαβάλ στὴ Μόσχα ζήτησε μία δήλωση ἀπ’ το Στάλιν γιὰ τους γαλλ. ἐξοπλ.
 Ὁ Στ. την ἔκανε ἀπὸ συμφώνου με την Κ.Δ. καὶ τον Τορρές. 
Τότε ἡ ἀντίδραση στὴ Γαλλία θέλησε νὰ βρεῖ ἀντίθεση ἀνάμεσα στὸν Στάλιν καὶ το Κ.Κ. Γαλλίας. Καὶ αὐτὸ ἀπάντησε με το περίφημο πλακάτ: 
Ὁ Στάλιν ἔχει δίκηο!     Μὰ τί σχέση μποροῦν νὰ ἔχουν ὅλα αὐτὰ με τὴ σημερινή Ἑλλάδα; Καὶ ὅμως κατατροπώνετε το μηχανισμό!!!) Λέτε: ἡ εἴσοδος της Ἑλλάδας στὸν πόλεμο μετάτρεψε τον ἰμπεριαλιστικό πόλεμο σε αντιφασιστικό (!) γιὰ την ἐλευθερία της Ἑλλ., των Βαλκανίων, της Ε.Σ.Σ.Δ. καὶ… βάλε!! 
Μὴ χειρότερα!! Λέτε: ὁ λαός κάνει αντιφασιστικό πόλεμο. Μὰ ὁ Μεταξάς; Κατά την ἰδία λογική ἐπειδὴ καὶ γιὰ τα ἐσωτερικά ἑλληνικά ζητήματα ὁ λαός εἶναι αντιφασιστικός στὴν Ἑλλάδα δέν ἔχουμε μοναρχοφασιστική δικτατορία μὰ λαοκρατία! 
Ὅσο γιὰ τον ἐνθουσιασμό του Λαοῦ (αὐτὰ ποῦ λέτε θυμίζουν ἀρθρογραφία «Ἑστίας» καὶ Σία) δέν ξέρετε τι γίνεται οὔτε στὸ Μέτωπο οὔτε σταστα μετόπισθεν.
 Γενικά τα ἐπιχειρήματα σας εἶναι «πιστόν ἀντίγραφον» με τον ἀντιφασισμό κλπ. ποῦ κοπανάει τόσο ὁ Μεταξάς καὶ Σία ὅσο καὶ ὁ εγγλέζ. ἰμπεριαλισμός (Τώρα βλέπω ὅτι τα λάθη στὴν ἀρθρογραφία του «Ρίζου» καὶ ἀλλοῦ -ποῦ παρά τις ἀνατάσεις μου δέν διορθώσατε- δέν ἦταν τυχαία).
 Μιλᾶτε πολύ γιὰ το συμφέρον της Ε.Σ.Σ.Δ. ξεχνῶντας ὅτι το συμφέρον αὐτὸ εἶναι διαφορετικό καὶ ἀντίθετο πρὸς το συμφέρον τόσο του ἄξονα ὅσο καὶ της Ἀγγλίας καὶ ἄν ὁ ἄξονας θέλει νὰ κάνει τα Βαλκάνια φασιστικό προγεφύρωμα, ἡ Ἀγγλία τα θέλει ὄχι μόνο αντιαξονικό μὰ καὶ αντισοβιετικό ὁρμητήριο ξέροντας το βασικό στὴν περιοχή αὐτὴ σοβιετ. ἐνδιαφέρον
 Καὶ αὐτούς ἀκριβῶς τους σκοπούς της Ἀγγλίας ἐξυπηρετεῖ σήμερα ὁ Μεταξάς. Ἐσεῖς λέτε ὅτι ὁ Μετ. πολεμᾶ σήμερα κατά του φασισμοῦ καὶ γιὰ την ἐλευθερία Ελλ. Βαλκ. κ.λπ… Γιατί τότε ἐφαρμόζει ἐσωτερικό φασισμό, δὲ δίνει αμνηστεία στοὺς κόμ. γιατί ζητᾶ ἀπὸ τους εθελοντές πιστοποιητικά κοινωνικῶν φρονημάτων, γιατί πιάνει φαντάρους κομμουνιστές του Μετώπου καὶ τόσα καὶ τόσα παρόμοια;

Στραβοκαταλάβατε ἀπόλυτα τὴ γραμμή της Κ.Δ. καὶ του ΚΚΕ. Το βασικό δέν εἶναι ἄν ἡ Ἑλλάδα βρίσκεται στὴν Ἀλβανία, μὰ ποῖα Ἑλλάδα βρίσκεται στὴν Ἀλβανία καὶ γιατί. 
Ἡ Ἑλλάδα αὐτὴ εἶναι του Μεταξά + ἐγγλεζ. ιμπεριαλ. καὶ τους καταχτητικούς φασιστικούς σκοπούς της τους ξεκαθάρισε καὶ πάλι ὁ Μεταξάς (πρωτοχρον. διαγγέλματα του + συνέντευξη του).
 Ἡ πολιτική του ΚΚΕ απόβλεπε στὸ ν’ ἀποσπάσει την Ἑλλάδα ἀπ’ την Ἀγγλία καὶ νὰ την προσεγγίσει στὴν Ε.Σ.Σ.Δ. μαζί με ἐσωτερικές ἀλλαγές 
Αὐτοῦ ἀπόβλεπε καὶ το «ἀνοιχτὸ γράμμα» μου της 31 -Χ. (ποῦ τὴ δημοσίευσή του, την ἀποστολή του ἔτσι ὅπως ἦταν γραμμένο, την ὑπαγόρευσε κυρίως καὶ ἡ ἐσωτερική κρίση του ΚΚΕ καὶ ἡ ἀνάγκη νὰ δοθεῖ σ’ ὅλους τους κομμουνιστές της Ἑλλάδας ἔγκυρη ἑνιαία κατεύθυνση). 
Πάντως το γράμμα ἐκεῖνο, καμουφλαρισμένο, τάλεγε ὅλα καὶ μιλοῦσε γιὰ ἐξόντωση καὶ του εσωτερικού φασισμοῦ Πάντως το γράμμα ἐκεῖνο ἦταν μονάχα μία προσπάθεια ποῦ προϋπόθετε ὅλους τους κατοπινούς ἑλιγμούς ποῦ θὰ γινόταν ἀναγκαστικά (Ἐσεῖς, ἀντίθετα, δένετε ὁριστικά το ΚΚΕ στὸ Μεταξά καὶ στὸ σοσιαλσωβινισμό καὶ ἔτσι παθαίνει το μεγαλύτερο ΑΙΣΧΟΣ στὴν ἱστορία του). 
Τα πράγματα εἶναι καθαρά:
 Ὁ λαός θέλει μόνο τὴ Λευτεριά καὶ ἀνεξαρτησία του ἐσωτερική καὶ ἐξωτερική Αὐτὸ εἶναι δυνατό μόνο με ἐσωτερική αντιφασιστική στροφή + σύμπραξη με Ε.Σ.Σ.Δ.
 Ὁ Μεταξάς κάνει τα ἀντίθετα, μας δένει ὁριστικά στὸν ιμπερ. πόλεμο γιὰ λ/σμό της Αγγλ. μας μπλέκει καὶ με τὴ Γερμ. (βλέπε γερμ. βοήθεια στὴν Ἰταλία) καὶ κάνει πόλεμο φασιστικό – ιμπεριαλ. – πλουτοκρ. – καταχτητικό. Καθῆκον του ΚΚΕ: Νὰ ζητήσει ἡ Ἑλλάδα μεσολάβηση Ε.Σ.Σ.Δ. γιὰ ἔντιμη εἰρήνη Ὁ πόλεμος στὰ χέρια στρατού-Λαού: ἀνατροπή Μεταξά. Αὐτὸς εἶναι ὁ κύριος ἐχθρός! 
Λαϊκή Δημοκρατική ἐξουσία (Ἄν ὅπως λέτε ὁ Λαός είνε με το Μεταξά, τότε το ΚΚΕ πρέπει νὰ πάει ἐναντία στὸ ρέμα. Ἀπ’ την Κορυτσά καὶ πέρα οἱ στρατιῶται μας σφάζονται ἄδικα, γιὰ ξένα συμφέροντα). 
Αὐτὴ εἶναι ἡ γνώμη μου. «Παληός» μαρξισμός θὰ πεῖτε Ναὶ μὰ ὄχι σοσιαλσωβινισμός. 
Καὶ ἔχετε ὑποχρέωση τιμῆς τὴ γνώμη μου αὐτὴ, δηλ. το ἀνοιχτὸ γράμμα ποῦ δέν δημοσιεύσατε
 2): το σχέδιο ἀπόφασης ποῦ σᾶς πρότεινα καὶ πιστή ἀπόδοση αὐτοῦ ἐδῶ του γράμματος νὰ τα δημοσιεύσετε στὸ «Ριζ.» συνοδεύοντάς τα με ὅλες τις ἀντιρρήσεις σας κ.τ.λ. ἄν δέν πειστεῖτε ὅτι ἔχω δίκηο. 
(Κοκορέβεστε ὅτι ἀνακαλύψατε το «νέο» καὶ ὅμως δέν βλέπετε το ΝΕΟ στὴν κατάσταση ποῦ ἐπιβάλλει τὴ στροφή ποῦ σας προτείνω.
 Δίχως τὴ στροφή αὐτὴ καὶ το «ἀνοιχτὸ γράμμα» μου της 31. Χ καταντᾶ ἕνα σοσιαλπατριωτικό προδοτικό ντοκουμέντο. Ἔχετε ὑποχρέωση τιμῆς νὰ κάνετε ἀμέσως τις δημοσιεύσεις ποῦ ζητῶ πιὸ πάνω. 
Αλλοιώς θὰ πεισθῶ τελειωτικά ὅτι πίσω ἀπ’ τὴ Π.Δ. κρύβεται ὕποπτη βρωμοδουλειά του Μανιαδάκη καὶ της ἀσφάλειας 
Ὅταν ὁ Μανιαδάκης πῆρε τα τελευταία μέτρα ἐναντία μου χάρηκα γιατί τα ἀπέδωσα στὴ δημοσίευση καὶ τοιχοκόλληση τον νέου γράμματος μου.
 Ἔπεσα ἔξω Ἴσως τα μέτρα νὰ ὀφείλονται στὸ ὅτι ὁ Μανιαδάκης ἔλαβε «ἁρμοδίως» γνώση του νέου αὐτοῦ γράμματος. 
Ποῖος ξαίρει; Κάποτε εἶπα στὸν Εἰρηνοδίκη ὅτι τὴ φωλιά του την σκότωσε. Καὶ αὐτὸς «φρονίμως ποιῶν» δέν ἀπάντησε! Τώρα ποῖος είνε ὁ Εἰρηνοδίκης ἴσως νὰ θυμᾶται ὁ Κάτσος). Καὶ κάτι ἄλλο: Κάποιος ἀπὸ σας κάνει το «θεωρητικό». 
Μὰ του πῆρε ὁ διάολος τον πατέρα. Λιγώτερη φλυαρία – Λιγώτεροι ἱστορικοί παραλληλισμοί (ὅπως λ.χ. της Φινλανδίας!!!) γιατί εἶναι κακοτοπιές!

Πάντως το παράδειγμα του Κ.Κ. Κίνας κυρίως ἀπ’ την αἰχμαλωσία του Τσάγκ-Κάι-Σέκ καὶ δῶ κάτι μπορεῖ νὰ τον ὠφελήσει
 Γιὰ τις μικροδιαφορές μας: Ἐσεῖς μπορεῖ νὰ στέλνετε πολλά, μὰ ἐγώ παίρνω πολύ λίγα. 
Ἀπόδειξη: Ἀπ’ τον πόλεμο καὶ δῶ πῆρα μόνο τον 1ο πολεμικό «Ρίζο» καὶ το «Δελτίο» με την ἀπόφαση σας. 
Τίποτε ἄλλο Πρὶν 1 μῆνα λέγατε: Σε 4 μέρες θὰ πάρεις την 1η πολεμική προκήρυξη μας καὶ το «Ρ.» τον Δεκέμβρη. Ἀκόμα νὰ τα πάρω!
 Θέλω ὅλα τα ὑλικά σας (ἔντυπα) ἀπ’ τον πόλεμο καὶ δῶ ὅσα δὲν πῆρα (Ἀπ’ τον Κατσ. ἐγώ εἶχα ζητήσει ἐξηγήσεις Αὐτὸς δὲν μου ἔδωσε Μετά ζητήσατε σεῖς ἀπό μένα. Μπορεῖτε νὰ τις πάρετε ἀπ’ τον ἴδιον). 
Ὅταν μου εἴπατε ὅτι το Χόντζα δὲν τον ξέρετε σας ἀπήντησα ὅτι δὲν πρόκειται γιὰ Χόντζα μὰ γιὰ ΧΟΧΟΝΖΑ καὶ σας ξαναρωτοῦσα, ἄν τον ξέρετε. Δὲν ἀπαντήσατε (Μου ζητήσατε διευκολύνσεις γιὰ σύνδεση σας με πρόσωπα γιὰ λεφτά κ.τ.λ… Σας ἀπάντησα ΟΧΙ. 
Μόνο πολιτικές γνῶμες δίνω). Οἱ γνῶμες μου γιὰ τον πόλεμο νὰ μποῦν στὸ αχτίφ Κ. καὶ ΚΝ.. Πάντως ἡ συνέχιση της συζήτησης μεταξύ μας δὲν ἔχει νόημα. ΕΡΓΑ χρειάζονται. Νὰ γράφετε πιό ζωηρά καὶ ἀραιά νὰ τα βγάζω εὔκολα καὶ γρήγορα.
 (Ἄν ἡ προσπάθεια της Π.Δ. εἶνε παστρικιά δουλειά μὴ ξεχνᾶτε ὅτι δὲν ἔχετε δικαίωμα νὰ ἀτιμάσετε το ΚΚΕ). 
(Ἄν δὲν κάνετε τις δημοσιεύσεις θὰ προσπαθήσω νὰ χρησιμοποιήσω ἕνα μέσο ποῦ ἴσως προσωπικά μου κοστίσει ἀκριβά μὰ το ΚΚΕ θὰ το ὠφελήσει) 
Ἄν ἀποφασίσετε τὴ δημοσίευση μὴν ἀργεῖτε οὔτε δεφτερόλεφτο. Τα γραφτά μου ὅλα νὰ τα φυλάχτε. (Ὁ σύνδεσμος μας κάνει ἀνοησίες)

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΚΚΕ- ΓΚΕΣΤΑΠΟ


AΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Ἡ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΚΚΕ- ΓΚΕΣΤΑΠΟ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΣΙΑΝΤΟΥ…!! ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΚΑΙ ΤΙ ΣΥΜΦΩΝΉΘΗΚΕ ΜΕΤΑΞΎ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΝΑΖΙΣΤΩΝ…. .





«Ὕστερα ἀπὸ διαπραγματεύσεις με τή Γερμανική Διοίκηση καταλήξαμε μαζί της σε συμφωνίες ποῦ θὰ πρέπη στὸ μέλλον νὰ τις ἐφαρμόσουμε πιστά γιατί αὐτὸ ἐπιβάλλουν τα κομματικά μας συμφέροντα.

Σύμφωνα μ αὐτὲς κάθε «σαμποτάζ» ἡ ὁποιαδήποτε ἄλλη ἐνέργεια μας ἐναντία ὁπλιτῶν ἤ βαθμοφόρων του Στρατοῦ Κατοχῆς θὰ γίνεται ὑστέρα ἀπὸ σχετικές ὑποδείξεις του αρχηγού της Γκεστάπο.

Δῶστε ἑπομένως ἐντολή στὶς Ἀχτῖδες νὰ πάψουν στὸ ἐξῆς οἱ ξεκάρφωνες ἐνέργειες Ὁπλισμός μας ἐξασφαλίστηκε ἀρκετός

Σὰν ὑπεύθυνο γιά τή δουλειά αὐτή ἤ Γερμανική Διοίκηση ὅρισε τον ….. Ταγματάρχη Όττο του Β’ Γραφείου.


Ἀκόμα ανάλαβαν την ὑποχρέωση νὰ μας εἰδοποιοῦν γιά τα μπλόκα καὶ τις συλλήψεις ὥστε κανείς νὰ μὴν ὑπάρχη κίνδυνος γιά τα μέλη της ὀργανώσεως μας. Παράλληλη ὑποχρέωση ἀναλάβαμε καὶ μεῖς γιά την περίπτωση της ἀναχώρησης τους ἀπὸ την Ἑλλάδα Κανένας δὲν πρέπει νὰ ἐνοχληθῆ 

                                                                            ΑΘΗΝΑ
                                                                              13/8/44
                                                                          Ι.   ΣΙΑΝΤΟΣ»



Οἱ ἐπιθέσεις του ΕΛΑΣ ἐναντίον του ΕΔΕΣ τον Μάϊο του 1943

Οἱ ἐπιθέσεις του ΕΛΑΣ ἐναντίον του ΕΔΕΣ τον Μάϊο του 1943


Ἥ καχυποψία καὶ οἱ τοπικές ἁψιμαχίες μεταξύ ΕΛΑΣ-ΕΔΕΣ ἦταν συχνό φαινόμενο ἤδη απ’τις ἀρχὲς του 1943, δηλαδή πολλούς μῆνες πρὶν την γενική σύρραξη μεταξύ τους τον Ὀκτώβριο του ἰδίου ἔτους Κατά κύριο λόγο οἱ ἁψιμαχίες σημειώνονταν στὴν Ἤπειρο καὶ στὴν επαἐπαρχία Βάλτου στὴν ΑιτΑιτωλοακαρνανία, ὅπου ἤδη ἦταν ἀρκετά ἰσχυρός ὁ ΕΔΕΣ, γι'αυτό καὶ οἱ προσπάθειες του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ νὰ ἐπικρατήσει στὶς περιοχές αὐτὲς δὲν στέφθηκαν με ἐπιτυχία

Μπροστά στὸ ἐνδεχόμενο του νὰ ἐκτραχυνθείς περισσότερο ἤ κατάσταση καὶ λόγῳ της ἐπιχειρούμενης ἐπίτευξης συμφωνίας μεταξύ των ἀντάρτικων ὁμάδων (ποῦ τελικά ἔγινε πράξη το καλοκαίρι του 1943) με την μεσολάβηση των Ἄγγλων, ὁ Ζέρβας παρενέβη στὶς 10/04/1943 με την παρακάτω γενική διαταγή πρὸς τους ἀντάρτες καὶ τα μέλη του ΕΔΕΣ:



(Ἥ Ἐθνικὴ Ἀντίστασις των Ἑλλήνων 1941-1945 του Στυλιανοῦ Χούτα, σελ.151-2)

Ἐνῶ θὰ περίμενε κάποιος, ὅτι αὐτὴ ἤ κίνηση του Ζέρβα πρὸς ἐκτόνωση της κατάστασης θὰ έἔβρισκε ἀνταπόκριση απ΄την ἄλλη πλευρά, τελικά συνέβη ἀκριβῶς το ἀντίθετο Ὁ ΕΛΑΣ χτύπησε καὶ διέλυσε τα μικρότερα καὶ λιγότερο ισχυρά τμήματα του ΕΔΕΣ ποῦ εἶχαν συγκροτηθεῖ σε γειτονικές περιοχές.

Στὶς 07/05/1943 ὁ ΕΛΑΣ ἐπιτέθηκε καὶ διέλυσε αιματηρώς την αντάρτικη ὁμάδα του ΕΔΕΣ Τριχωνίδας του γιατροῦ Παπαϊωάννου τον ὁποῖο καὶ συνέλαβαν. (στὸ ίδιο, σελ.173-4)

Στὶς 14/05/1943 ὁ ΕΛΑΣ ἐπιτέθηκε καὶ διέλυσε την αντάρτικη ὁμάδα του ΕΔΕΣ Ξηρομέρου του ταγματάρχη Καραμπέκιου. Μία μικρή ὁμάδα 30 ἀνδρών κατάφερε νὰ διασπάσει τον κλοιό των ελασιτών καὶ διέφυγε πρὸς τον Βάλτο. Συγχρόνως διαλύθηκε απ’τον ΕΛΑΣ καὶ μία μικρή ὁμάδα του ΕΔΕΣ στὴν Ευρυτανία. Ὅσα μέλη της διέφυγαν κατέφυγαν ἐπίσης στὸν Βάλτο.

(στὸ ἴδιο, σελ.178)
Μετά ἀπὸ αὐτὰ τα γεγονότα οἱ ἰσχυρότερες δυνάμεις του ΕΔΕΣ στὴν Ἤπειρο καὶ στὸν Βάλτο πῆραν τα μέτρα τους γιὰ νὰ μὴν ἔχουν την ἴδια τύχη καθώς υπήρχαν πληροφορίες γιὰ μετακίνηση μεγάλων δυνάμεων του ΕΛΑΣ πρὸς τις περιοχές τους. Τελικῶς ὁ ΕΛΑΣ ἐπιτέθηκε ανεπιτυχώς το βράδυ της 16ης πρὸς 17η Μαΐου πρὸς κατάληψη της γέφυρας Τατάρνης στὸν Βάλτο.

(στὸ ἴδιο σελ.186-7)
Παρά την διαμορφωθεῖσα ἐμφυλιοπολεμική κατάσταση ὁ Ζέρβας ἔβγαλε στὶς 17/05/1943 την παρακάτω ἑνωτική προκήρυξη:

(στὸ ἴδιο, σελ.184)
Τελικῶς, οἱ συγκρούσεις του Μαΐου δὲν γενικεύτηκαν. Αυτό ὀφείλεται στοὺς ἐξῆς λόγου- Στὴν ἤπια στάση του Ζέρβα ποῦ πλέον εἶχε κερδίσει την ἐμπιστοσύνη των Ἄγγλων,

- Στὴν ἔντονη πρόθεση των τελευταίων νὰ ἐπιτύχουν κάποια συνεργασία μεταξύ των ελληνικών ὀργανώσεων, προκειμένου νὰ εεἶναι πιό ἀποτελεσματικός ὁ ἀντάρτικο ἀγῶνας σε βάρος των κατακτητῶν,

- Στὴν ἀποτυχία του ΕΛΑΣ στὸν Βάλτο, ποῦ ἔδειξε ὅτι δὲν ἦταν ἀκόμη ἕτοιμος νὰ καταφέρει ἀποφασιστικό χτύπημα στὸν ΕΔΕΕΔΕΣ,

- Στό ὅτι ὁ ΕΛΑΣ εἶχε ἤδη ἐκτεθεῖ πέραν του δεόντως ἀφοῦ τις ἴδιες μέρες διέλυε ἀναίτια (γιά πρώτη φορά, ἀκολούθησαν ἄλλες δύο διαλύσεις) το Σύνταγμα 5/42 του Ψαρρού στὴν Στρωμνή στὶς 13/05/1943, εἶχε συλλάβει τον ἴδιο καὶ τον εἶχε κρατούμενο μαζί με τον Παπαϊωάννου του ΕΔΕΣ Τριχωνίδας. Αν σε αὐτὰ προστεθεῖ καὶ ἡ διάλυση της ὁμάδας Σαράφη-Κωστόπουλου τον Μάρτιο του ἰδίου ἔτους ποῦ εἶχε προκαλέσει ἀλγεινή ἐντύπωση, τότε ὅλοιοι ἀντιλαμβάνονται το πόσο εἶχαν ἐκτεθεῖ οἱ προθέσεις του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ.

Έτσι, οἱ συμπλοκές του Μαΐου μεταξύ ΕΛΑΣ-ΕΔΕΣ τελείωσαν χωρίς κάποιο οὐσιαστικό ἀποτέλεσμα Ἦταν ὅμως ἐνδεικτικές των προθέσεων των κομμουνιστῶν καὶ ἁπλᾶ ὁ προάγγελος των ὅσων θὰ ἐπακολουθούσανε στὴν ἴδια περιοχή απ’τον Ὀκτώβριο καὶ μετά…

Το κάλεσμα του Ζέρβα πρὸς τον Βελουχιώτη νὰ σταματήσει ὁ ἐμφύλιος καὶ νὰ πολεμήσουν ἀπὸ κοινοῦ τον κατακτητή

Το κάλεσμα του Ζέρβα πρὸς τον Βελουχιώτη νὰ σταματήσει ὁ ἐμφύλιος καὶ νὰ πολεμήσουν ἀπὸ κοινοῦ τον κατακτητή

Εἴχαμε δεῖ την προσπάθεια του ὑπαρχηγοῦ του Ζέρβα, Κομνηνοῦ Πυρομάγλου νὰ πείσει τον Βελουχιώτη καὶ τον καπετάνιο Κόζιακα νὰ ἑνώσουν τις δυνάμεις τους καὶ νὰ χτυπήσουν μαζί τους Γερμανούς ποῦ διεξήγαγαν ἐκκαθαριστικές ἐπιχειρήσεις τότε στὴν Ἤπειρο.




Εἴχαμε ἐπίσης δεῖ  εδώ  την κίνηση καλῆς θέλησης του Ζέρβα νὰ ἀπελευθερώσει τον συλληφθέντα, απ'τις πρῶτες μέρες των ἐχθροπραξιῶν μεταξύ ΕΛΑΣ-ΕΔΕΣ, στρατιωτικό διοικητή του 3/40 συντάγματος του ΕΛΑΣ, Γεράσιμο Μαλτέζο καὶ νὰ τον επανεξοπλίσει προκειμένου νὰ πολεμήσουν τον κατακτητή.

Τόσο ἡ προσπάθεια του Πυρομάγλου ὅσο καὶ ἡ κίνηση καλῆς θέλησης του Ζέρβα ἔπεσαν στὸ κενό. Οἱ ἐλασίτες ἦταν ἀδιάλλακτοι καθώς το πρώτιστο μέλημά τους ἦταν ἡ διάλυση του ΕΔΕΣ καὶ ὄχι ὁ ἀντιστασιακός ἀγῶνας Ὁ δὲ Μαλτέζος ὄχι μόνο ἀθέτησε την ὑπογραφή ποῦ ἔβαλε στὸ σύμφωνο συνεργασίας με τον Ζέρβα κατά των Γερμανῶν, ἀλλὰ δέν δίστασε νὰ ξαναστραφεί κατά τῶν ἀνταρτῶν του ΕΔΕΣ στὴν Νεράϊδα

Συμπληρωματικά στὶς δύο παραπάνω ἀναρτήσεις, παρατίθεται παρακάτω:

α) ἡ ἀνακοίνωση του γενικοῦ ἀρχηγείου του ΕΔΕΣ ποῦ ἀναφερόταν στὴν σύλληψη του Μαλτέζου-Τζουμερκιώτη:


                             "Ἡ Ἐθνικὴ Ἀντίστασις των Ἑλλήνων 1941-45" του Στυλιανού Χούτα, σελ.430

καὶ β) το μήνυμα ποῦ ἀπέστειλε ὁ Ζέρβας στὸν Βελουχιώτη καὶ τον Κόζιακα με το ὁποῖο τους ἐνημέρωνε γι την ἀπελευθέρωση του Μαλακίζου καὶ τους ξανακαλούσε νά ἑνώσουν τις δυνάμεις τους κατά των Γερμανῶν:

"Ἡ Ἐθνικὴ Ἀντίστασις των Ἑλλήνων 1941-45" του Στυλιανοῦ Χούτα, σελ.432-3

Φυσικά, καὶ αὐτή ἡ ἐκκλήσει του Ζέρβα ἔπεσε στὸ κενό. Ὅπως ἔγινε καὶ με ὁποιαδήποτε ἄλλη προσπάθεια συνεννόησης. Ὑπενθυμίζουμε εδώ την προσπάθειά του νά μὴν γενικευτεῖ ἡ σύγκρουση με τον ΕΛΑΣ τον Μάϊο του 1943.
Ἀναμφίβολα, ἡ εὐθύνη γιὰ την συνέχιση του ἐμφύλιου σπαραγμοῦ (ποῦ συνεχίστηκε ὡς τον Φεβρουάριο 1944, ὁπότε καὶ σταμάτησε προσωρινά) μεταξύ ΕΛΑΣ-ΕΔΕΣ δὲν βαραίνει τους εδεσίτες ποῦ πρότειναν, με ἔργα καὶ λόγια, συμπόρευση κατά των κατακτητῶν, ἀλλὰ τους ἀδιάλλακτους κομμουνιστές του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ.

Επιστολή Ζέρβα προς ΕΛΑΣ: Γνωρίζαμε οτι υπογράψατε ανακωχή με τους ναζί από τον Οκτώβριο του 43 αλλα θέλαμε Εθνική Ενότητα και δεν σας βερακώσαμε



Επιστολή Ζέρβα προς ΕΛΑΣ: Γνωρίζαμε οτι υπογράψατε ανακωχή με τους ναζί από τον Οκτώβριο του 43 αλλα θέλαμε Εθνική Ενότητα και δεν σας βερακώσαμε

Έγγραφο του Ζέρβα προς το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ σχετικά με την υπογραφή της συμφωνίας μεταξύ ελασιτών-Γερμανών
Λίγες μέρες μετά την συμφωνία του Μυρόφυλου-Πλάκας, όπου και συμφωνήθηκε η εκεχειρία μεταξύ ΕΛΑΣ-ΕΔΕΣ, ο Ζέρβας έστειλε το παρακάτω έγγραφο στην ηγεσία του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ:

("Η αλήθεια από τον Άρη" του Κώστα Ιωάννου σελ.57)

Όπως φαίνεται, ο Ζέρβας τους γράφει ότι αν και γνώριζε πολύ καλά για την σύναψη ανακωχής που έκαναν με τους Γερμανούς στην Ήπειρο τον Οκτώβριο του 1943 κατά παράβαση των διαταγών του Συμμαχικού Στρατηγείου, εντούτοις αποφάσισε να μην την δημοσιεύσει.

Τα σχετικά με την συμφωνία ΕΛΑΣ-Γερμανών τα είχαμε δει εδώ:
Ο Ζέρβας με την παραπάνω κίνησή του έδειξε για μία ακόμη φορά, ότι δεν επιθυμούσε να τραβήξει στα άκρα την σύγκρουση με το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και μία συμβιβασική λύση ήταν μες στις προθέσεις του, πάντα εντός λογικών πλαισίων.

Αντίστοιχες κινήσεις καλής θέλησης εκ μέρους του Ζέρβα για την εξομάλυνση των σχέσεων με το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ είχαμε δει στις παρακάτω αναρτήσεις:

Η εξέλιξη των πραγμάτων έδειξε ότι δεν υπήρξε ανταπόκριση απ'την πλευρά των κομμουνιστών.

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2018

Οἱ ἐδεσίτες ζήταγαν μάταια απ΄τον ΕΛΑΣ νὰ σταματήσει ὁ ἐμφύλιος καὶ νὰ χτυπήσουν μαζί τους κατακτητές



Στὸ ξεκίνημα του γενικευμένου ἐμφυλίου ΕΛΑΣ-ΕΔΕΣ στὴν Ἤπειρο, ὁ ὑπαρχηγός του Ζέρβα Κομνηνός Πυρομάγλου βρισκόταν στὰ Πράμαντα στὶς 16-17-18 Ὀκτωβρίου 1943 ἐπικεφαλής ἀποσπάσματος του ΕΔΕΣ. Βρισκόταν μεταξύ δύο πυρῶν, γερμανῶν καὶ ἐλασιτῶν. Στὶς 19/10/1943 ὁ Πυρομάγλου ἐπικοινώνησε τηλεφωνικῶς με τον καπετάν Κόζιακα (καπετάνιο της 1ης μεραρχίας του ΕΛΑΣ) καὶ του ζήτησε νὰ ἐνωθοῦν οἱ δυνάμεις τους καὶ νὰ χτυπήσουν ἀπὸ κοινοῦ τους Γερμανούς. Ὁ Κόζιακας του ἀπάντησε:

"Νά μας παραδώσετε τα Πράμαντα. Ἐγώ μόνον θὰ κτυπήσω τους Γερμανούς διότι ἔχω βαρύ ὁπλισμό Θὰ φύγετε ἡ θὰ σας σφάξω ὅλους"
Ὁ Πυρομάγλου ἀπάντησε:

"Το δικαίωμα του ἀγῶνος κατά του κατακτητή καὶ της θυσίας δὲν το ἔχεις μόνο ἐσὺ Εἶναι ζήτημα τιμῆς γιὰ μένα νὰ ἀντιμετωπίσω τους κατακτητές καὶ ἑπομένως θὰ ἀντιμετωπίσω ταυτοχρόνως καὶ τους κατακτητές καὶ ἐσένα"

Κατόπιν, ἡ τηλεφωνική ἐπικοινωνία συνεχίστηκε με τον Κόζιακα καὶ τον συνταγματάρχη Τομ Μπαρνς, σύνδεσμο των Ἄγγλων στὸν ἜΔΕΣΕ

Ὁ Κόζιακας του εἶπε: "Μεγαλύτερος ἐχθρὸς μας εἶναι ὁ Ζέρβας καὶ ὄχι οἱ Γερμανοί".




Τα παραπάνω τα κατέθεσε ὁ Πυρομάγλου στὸ συνέδριο του Λιβάνου τον Μάϊο του 1944 καὶ καταγράφηκαν στὰ ἐπίσημα πρακτικά.




Πολλοί ἀριστεροί πιθανόν νὰ τα ἀμφισβητήσουν διότι τα γράφει ἕνας εδεσίτης.

Μόνο ποῦ ὁ Πυρομάγλου ἦταν ἐκ των πλέον μετριοπαθῶν στελεχῶν του ΕΔΕΣ καὶ ἄλλωστε μεταπολεμικά διαχώρισε την θέση του απ'τον Ζέρβα καὶ κατέληξε νὰ ἐκλεγεῖ καὶ βουλευτής της αριστερής ΕΔΑ!




Πέραν αὐτοῦ ὅμως, στὸ θέμα της τηλεφωνικῆς ἐπικοινωνίας Πυρομάγλου-Κόζιακα ἀναφέρεται καὶ ὁ Βελουχιώτης στὴν ἔκθεση του ὁπού περιγράφει την ἐπίθεση κατά του ΕΔΕΣ το 1943.

Ἡ ἐκθέση δημοσιεύτηκε στὴν "προοδευτική" Ἐλευθεροτυπία στὶς 05/10/1982 απ'τον ἀριστερό ἱστορικό καὶ πρώην ελασίτη Σόλωνα Γρηγοριάδη.

Παραθέτουμε αὐτούσιο το σχετικό ἀπόσπασμα:




Ἡ περιγραφή του Βελουχιώτη διαφέρει ἐλαφρῶς ἀπὸ αὐτὴ του Πυρομάγλου (ὁ Πυρομάγλου λέει ὅτι δὲν ρώτησε τον Ζέρβα, ἀλλὰ ἀπάντησε ὁ ἴδιος ἀρνητικά στὸν Κόζιακα, βλ."Ἡ Ἐθνική Ἀντίστασις" του Κομνηνοῦ Πυρομάγλου σελ.344, κάτι σαφῶς πιθανότερο), καὶ αὐτὸ εἶναι φυσιολογικό, ἀλλὰ ἡ οὐσία παραμένει ἴδια
 Ὁ Βελουχιώτης ἐπιβεβαιώνει την τηλεφωνική συνομιλία Πυρομάγλου-Κόζιακα, την πρόταση του πρώτου νὰ χτυπήσουν ἀπὸ κοινοῦ τους Γερμανούς, καὶ την ἄρνηση του δεύτερου γιὰ περαιτέρω συζήτηση ἄν δὲν ἐγκαταλείψουν οἱ εδεσίτες τα Πράμαντα.

 Ἐπίσης ὁ Βελουχιώτης ἄθελα του ἐπιβεβαιώνει την κίνηση καλῆς θέλησης ἐκ μέρους του ΕΔΕΣ νὰ ἀπελευθερώσει ελασίτες ἀξιωματικούς ποῦ εἶχαν συλληφθεῖ μετά τις εχθροπραξίες των πρώτων ἡμερῶν
 Εἶναι προφανές ὅτι ἡ προτεραιότητα των ἐλασιτῶν ἦταν νὰ πλήξουν τον ΕΔΕΣ καὶ ὄχι τους Γερμανούς. Αὐτὸ το ἔχουμε ἤδη καταδείξει καὶ εδώ με τις συμφωνίες ανακωχής ΕΛΑΣ-Γερμανῶν καὶ εδώ με την γνωστή διαταγή του Βελουχιώτη πρὸς την 8η μεραρχία του ΕΛΑΣ στὶς 20/10/1943, ποῦ ἔλεγε:

 "Κατά την γνώμη μου εἶναι χίλιες φορές προτιμότερο νὰ διανοίξουν οἱ Γερμανοί την ὁδόν Ἰωαννίνων - Μετσόβου - Καλαμπάκας, παρά νὰ ἐξακολουθήσει ὑφιστάμενος ὁ ΕΔΕΣ, ἔστω γιὰ μία ἑβδομάδα ἀκόμη"


    Στὸ ἴδιο μῆκος κύματος εἶναι καὶ ἡ παρακάτω διαταγή πρὸς την 8η μεραρχία του ΕΛΑΣ: 

("Η αλήθεια από τον Άρη" του Κώστα Ιωάννου, σελ.86)

Ὁ Ζέρβας ἀπελευθέρωσε αἰχμάλωτους ελασίτες, ὑπέγραψε μαζί τους συμφωνία γιά ἀπὸ κοινοῦ δράση κατά των Γερμανῶν, ἀλλὰ αὐτοὶ ξαναστρέφονταν ἐναντίον του!

Ὁ Ζέρβας ἀπελευθέρωσε αἰχμάλωτους ελασίτες, ὑπέγραψε μαζί τους συμφωνία γιά ἀπὸ κοινοῦ δράση κατά των Γερμανῶν, ἀλλὰ αὐτοὶ ξαναστρέφονταν ἐναντίον του!
Εἴχαμε παραθέσει εδώ ἕνα ἀπόσπασμα απ΄την ἔκθεση του Βελουχιώτη πρὸς το Γενικό Στρατηγεῖο του ΕΛΑΣ, ὅπου μεταξύ ἄλλων γινόταν ἀναφορά στὴν ἀπελευθέρωση του ελασίτη αξιωματικού Γεράσιμου Μαλτέζου (γνωστοῦ με το ψευδώνυμο Τζουμερκιώτης) ποῦ εἶχε συλληφθεῖ απ΄τον ΕΔΕΣ κατά τον ἐμφύλιο μεταξύ των δύο ἀντάρτικων ὀργανώσεων: 



Ὁ Μαλτέζος-Τζουμερκιώτης καὶ ἄλλοι ελασίτες ἀφέθηκαν ἐλεύθεροι, καὶ ὑπέγραψαν στὶς 22/10/1943 ἕνα σχετικό συμφωνικό με τον Ζέρβα με το ὅποιο δεσμεύονταν νὰ πολεμήσουν ἀπὸ κοινοῦ τους Γερμανούς:
 "Η αλήθεια από τον Άρη" του Κ Ιωάννου,σελ.145

Γιὰ την ἱστορία, το συμφωνικό πρωτοδημοσίευσε ὁ Κομνηνός Πυρομάγλου στὸ "Ἐθνικὴ Ἀντίστασις", σελ.354-5.
Αὐτή ἡ συμφιλιωτική πράξη του Ζέρβα μεσούντος του ἐμφυλίου, ἐπιδοκιμάστηκε απ΄το Στρατηγεῖο της Μέσης Ανατολής με τηλεγράφημα στὶς 02/11/1943. ("Ἐθνικὴ Ἀντίσταση καὶ κοινωνική ἐπανάσταση του Ἡρακλῆ Πετιμεζά, σελ.319)
Δυστυχῶς ὅμως, οἱ απελευθερωθένες ελασίτες δὲν τήρησαν την ὑπογραφή τους, καὶ ἀντὶ νὰ πολεμήσουν τους κατακτητές ἔστρεψαν ξανά τα ὅπλα σε βάρος αὐτῶν ποῦ τους εἶχαν ἀπελευθερώσει!
 Εἰδικὰ ὁ Μαλτέζος-Τζουμερκιώτης συμμετεῖχε ἐνεργά στὴν ἐπιχείρηση του ΕΛΑΣ ἐναντίον του Ζέρβα στὴν περιοχή της Νεράϊδας στὶς 30-31 Ὀκτωβρίου 1943.
 Αὐτὸ το κατήγγειλε ὁ Ζέρβας με τηλεγράφημά του πρὸς το Στρατηγεῖο της Μέσης Ανατολής στὶς 03/11/1943 ("Ἐθνικὴ Ἀντίσταση καὶ κοινωνική ἐπανάσταση του Ἡρακλῆ Πετιμεζά, σελ.320).
Ἀκόμα καὶ ὁ ἴδιος ὁ Βελουχιώτης ἀναφέρει ρητῶς την συμμετοχή του Μαλτέζου στὴν ἐπιχείρηση του ΕΛΑΣ κατά του ΕΔΕΣ στὴν Νεράϊδα ("Ἡ ἀλήθεια ἀπὸ τον Ἄρη" του Κώστα Ἰωάννου, σελ.146).

Πρόκειται γιά μία ἀκόμη ἀπόδειξη της προδοτικῆς στάσης του ΕΛΑΣ στὴν σύγκρουση με τον ΕΔΕΣ.

Ὅταν οἱ Γερμανοί ἁλώνιζαν στὴν Ἤπειρο, οἱ ελασίτες προτιμοῦσαν νὰ ἀγνοήσουν τις κινήσεις καλῆς θέλησης του Ζέρβα, νὰ μὴν τηρήσουν τις ὑπογραφές τους, καὶ νὰ ξαναστραφούν ἐναντίον του ΕΔΕΣ.

Τέτοια συμπεριφορά δὲν ἁρμόζει σε ἀντιστασιακούς, ἀλλὰ σε προδότες.

Παρασκευή 6 Απριλίου 2018

Ἀπρίλης 1947: Ὁ ἱερέας Γεώργιος Σκρέκας ΚΡΕΜΑΤΑΙ ΕΠΙ ΞΥΛΟΥ ἀπὸ τοὺς ἄθεους τοῦ ΕΑΜ/ΕΛΑΣ!



Μέσα στοὺς ἑκατοντάδες Ἕλληνες ἱερεῖς ποὺ βρῆκαν μαρτυρικὸ θάνατο στὰ αἱμοσταγῆ χέρια τῶν ντόπιων ἀντίχριστων, ξεχωριστὴ θέση κατέχει ὁ ἱερέας Γεώργιος Σκρέκας. Σίγουρα, ὁ πανταχοῦ παρὼν Χριστὸς θὰ ἔχει τὴν ψυχὴ τοῦ Μάρτυρα δίπλα Του, στὸν Παράδεισο. Καθὼς πλησιάζει τὸ Πάσχα, ἂς θυμηθοῦμε τοὺς ἀληθινοὺς σύγχρονους Ἅγιους τῆς Ἑλλάδας μας καὶ ἂς ἀνάψουμε ἕνα κερὶ στὴ Μνήμη τους.

H ΣΤΑΥΡΩΣΙΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΣΚΡΕΚΑ

H Μεγάρχη εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ ὄμορφα καὶ μεγάλα χωριά, (κάτοικοι 1301 κατὰ τὴν ἀπογραφὴ τοῦ 1951), του Νομοῦ Τρικάλων. Ἔχει καὶ αὕτη τὴν δική της τραγικὴ ἱστορία. Τὴν ἱστορία ποῦ ἔγραψε μὲ τὸ αἷμα του καὶ τὴν ὑπέρτατη θυσία του, στὸν Βωμὸ τοῦ καθήκοντος, ὁ ΓΕΩΡΓΙΟΣ παπᾶ ΣΚΡΕΚΑΣ, καὶ παραμένει ἔκτοτε τὸ αἰώνιο σύμβολο ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΑΦΟΣΙΩΣΕΩΣ τῆς Πατρίδος του.

O Γεώργιος παπᾶ Σκρέκας, γεννήθηκε τὸ 1910 στὴν Μεγάρχη ἀπὸ εὐσεβεῖς γονεῖς, οἱ ὅποιοι τὸν ἐγαλούχησαν μὲ τὰ Ἔλληνο - Χριστιανικὰ Ἰδεώδη. Στὸ χωριό του διδάχθηκε τὴν στοιχειώδη μόρφωση καὶ κατόπιν φοίτησε στὸ Ἑλληνικὸ Σχολεῖο Τρικάλων. Ἀπὸ μαθητὴς ἀκόμη ἐξεδήλωσε τὴν ἐπιθυμία νὰ ἀφοσιωθῇ στὴν ἐκκλησία. 0ι γονεῖς του δὲν ἀντέδρασαν. Ἔτσι περιεβλήθῃ τὸ σεπτὸ ράσο. Τὸ 1938 χειροτονήθηκε Ἱερέας. Λαϊκὸς παντρεύτηκε μιὰ θαυμάσια κοπέλα χριστιανικῶν ἀρχῶν, τὴν συγχωριανή του ΕΥΘΥΜΙΑ ΝΤΟΥΜΑ. Ἀπέκτησαν ἕξη (6) ἀγόρια. Τούς: ΙΩΑΝΝΗ, ΣΤΕΦΑΝΟ, ΒΑΣΙΛΗ, ΑΝΔΡΕΑ, ΑΧΙΛΛΕΑ καὶ ΓΙΩΡΓΟ.
Ὁ παπᾶ ΓΙΩΡΓΗΣ, ὅπως τὸν ὀνόμαζαν, ἦταν πολὺ ἀγαπητός, ὄχι μόνο στὴν ἰδιαιτέρα του πατρίδα ἀλλὰ καὶ στὰ γύρῳ χωριὰ καὶ ἰδίως στὰ Κρανιὰ καὶ Καλονέρι στὰ ὅποια εἶχε ὑπηρετήσει. Ἀπὸ τὸ 1944 τοποθετήθηκε ὁριστικὰ στὴν Μεγάρχη. Ἦταν τὸ καύχημα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως. Καὶ μὲ τὴν εὐγένεια ποὺ τὸν διέκρινε, τὴν ἀγαθοσύνη τῆς ψυχῆς του καὶ τίς ἀγαθοεργίες του, ἀγαπήθηκε ἀπὸ τὸ χριστεπώνυμο κοινὸ ὅλης τῆς περιοχῆς.
Ὑπῆρξε ἡ προσωποποίηση τῆς καλοσύνης καὶ δικαιοσύνης. Μὲ τὴν ἄοκνη δραστηριότητα τοῦ, τὴν γλυκύτητα τῶν λόγων του, τίς φιλάνθρωπες πράξεις του, τίς σοφὲς συμβουλές του, ὀμόρφαινε τίς ἀσχήμιες τῆς ζωῆς, γλυκαίνοντας τὴν πίκρα τῶν συνανθρώπων του καὶ λιγοστεύοντας τὸν πόνο τους.




Ἦταν ὁ φάρος καὶ ὁ ὁδηγὸς τῶν πιστῶν του, τοὺς ὁποίους προέτρεπε νὰ εἶναι πάντοτε καλοὶ Χριστιανοί, ἀφοσιωμένοι στὴν Πατρίδα, τὴν Θρησκεία, τὴν Οἰκογένεια, γιὰ νὰ ἔχουν τὴν εὐλογία τοῦ Κυρίου. Ἀγωνίζονταν νὰ θωράκιση τίς ψυχὲς τῶν ἁπλοϊκῶν συγχωριανῶν του, ὥστε νὰ συντρίβεται στὸ χαλύβδινο αὐτὸ ἀνθρώπινο τεῖχος τῶν πιστῶν του, κάθε ἀπόπειρα κομμουνιστικῆς προπαγάνδας καὶ παραπλανήσεως.


Στὶς δύσκολες ὧρες τῆς Ἐθνικῆς μας δοκιμασίας, ἐπειδὴ ὑπῆρξε ὁ κήρυκας τῶν χριστιανικῶν ἀληθειῶν, καυτηριάζοντας τίς ἄνομες πράξεις των ξενοκινήτων κομμουνιστῶν, τοὺς ὁποίους ἀποκαλοῦσε ΛΥΚΟΥΣ, οἱ φίλοι του καὶ οἱ συγγενεῖς του τὸν πιέζανε νὰ ἐγκαταλείψῃ τὴν Μεγάρχη δια νὰ μὴ τοῦ συμβῇ κανένα κακό. Ἡ ἀπάντησις τοῦ ἦταν ἀρνητική: «Πῶς νὰ ἐγκαταλείψω τὸ ποίμνιον μοῦ; Θὰ τὸ κατασπαράξουν οἱ ἀγριόλυκοι, οἱ ἄθρησκοι αὐτοὶ ποὺ δὲν φείδονται κανενός. Ὄχι! Θὰ μείνω πλησίον τοῦ νὰ τὸ προστατεύσω. Ἡ θέσις μου εἶναι κοντά του.»


Οἱ κομμουνιστοσυμμορίτες, γνωστοὶ ἀντίχριστοι, ἄθεοι ὑλιστές, δὲν ἠνείχοντο κληρικοὺς ἐμπνευσμένους κοντὰ στὸν λαό, διότι ἦσαν τὰ μεγάλα ἐμπόδια στὶς σκοτεινές των ἐπιδιώξεις. Γιὰ νὰ ἐξουδετερώσουν τελείως τὴν ἀντίδρασι τοῦ Παπᾶ Σκρέκα, ἐνήργησαν κατὰ τὸν συνηθισμένο ὕπουλο τρόπο τους:

Ἀργὰ τὸ βράδυ, στὶς 27 Μαρτίου 1947, ὅταν ὅλο τὸ χωριὸ κοιμότανε καὶ ὁ παπᾶς ξεκουράζονταν ἀπὸ τοὺς κόπους τῆς ἡμέρας, περὶ τοὺς πενῆντα ὁπλισμένους συμμορῖτες ὑπὸ τὸν Καπετὰν Φαρμάκη —κατὰ κόσμο ΧΡΗΣΤΟ Τζιατζια— ἀρχισυμμορίτη τῆς περιοχῆς μὲ πολὺ κακοῦργα ἔνστικτα, τὸν Τσίνα Δημήτριο τοῦ Γεωργίου, Ἴτσιο Γεώργιο τοῦ Ἀθανασίου, Βακούφεση Δημήτριο τοῦ Νικολάου, τὴν αὐτοάμυνα τῆς Μεγάρχης καὶ τοὺς συμμορῖτες τῆς περιοχῆς καμιὰ πενηνταριά, ὅλοι τους ἀγριωποὶ στὴν ὄψι, μὲ κακοῦργα ἔνστικτα, χτύπησαν δυνατὰ παρατεταμένα τὴν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ του. Ὁ παπᾶς πετάχτηκε ἀνήσυχος, ἔτρεξε, ἄνοιξε, καὶ βρέθηκε μπροστὰ σὲ ἀπαίσιους γενειοφόρους κομμουνιστοσυμμορίτες του ΕΛΑΣ, οἱ ὁποῖοι ἦσαν ὁπλισμένοι. Μερικοὶ ὅρμησαν κατ' ἐπάνω του, τὸν ἔσυραν στὴν αὐλὴ τοῦ σπιτιοῦ του καὶ δέρνοντας τὸν ἀνελέητα, τὸν ἀκινητοποίησαν. Ἄλλοι συμμορῖτες ὅρμησαν στὸ σπίτι καταστρέφοντας τὰ πάντα, λεηλάτησαν ὅτι βρῆκαν ἀπὸ ρουχισμό, τρόφιμα, σιτάρι, καλαμπόκι, χρήματα, πῆραν ὅλα τὰ ζῶα, ἀναγκάζοντας τὸν γέρο πατέρα καὶ τὸν θεῖο τοῦ ἱερέως, νὰ ὁδηγήσουν τὰ ζωντανὰ μὲ συνοδεία δύο ὁπλισμένων συμμοριτῶν στὸ χωριὸ Πρόδρομος. Ταυτόχρονα ἔσυραν τὸν Ἱερέα σὲ ἕνα στάβλο τοῦ σπιτιοῦ του καὶ ἄρχισαν νὰ τὸν δέρνουν λυσσαλέα.


Ὁ ἄμοιρος Ἱερέας, κακοποιημένος ἀπάνθρωπα, καταματωμένος, μὲ οἰμωγὲς καὶ θρήνους, ζητοῦσε λίγο νερὸ νὰ σβήσει τὴν τρομερὴ δίψα του. Ἡ πρεσβυτέρα, στὶς ἱκεσίες τοῦ παπᾶ της καὶ σὲ ἄθλια ψυχικὴ κατάστασι ὅπως ἦταν, τοῦ πῆγε ἕνα κανάτι νερὸ νά τον ἀνακούφιση. Οἱ συμμορῖτες ἅρπαξαν τὸ δοχεῖο μὲ τὸ νερό, τὸ ἔρριξαν στὸν κακοποιημένο ἀπὸ αὐτοὺς ἱερέα καὶ ἄρχισαν νὰ ξυλοκοποῦν ἀγρίως καὶ τοὺς δύο μέχρις ἀναισθησίας. Τὸ μαρτύριο τοῦ παπα Σκρέκα διήρκεσε ὧρες.

Πολὺ πρὶν τὰ ξημερώματα, οἱ συμμορῖτες ἔφυγαν ἀπὸ τὴν Μεγάρχη, σέρνοντας τὸν παπᾶ Γιώργη ξυπόλυτο, ἡμίγυμνο, καταπληγιασμένο, καταματωμένο ἀπὸ τὸν ἄγριο ξυλοδαρμὸ καὶ τίς κακοποιήσεις, ἐνῶ στὸ σπίτι θρηνοῦσαν τὰ ἕξῃ τελείως ἀνήλικα παιδιά του, μὲ τὴν ἐπίσης κακοποιημένη πρεσβυτέρα μητέρα του.


Ὁ παπᾶ Σκρέκας, μεταφέρθηκε στὸ χωριὸ Γοργογύρι, κλείστηκε σὲ ἕναν ἀχυρῶνα καὶ κατὰ διαστήματα ἐδέρετο ἀπὸ διάφορους ἀγροίκους συμμορῖτες. Ὁ ἐφημέριος τοῦ χωριοῦ, μόλις πληροφορήθηκε τὸ τρομερὸ γεγονός, μὲ θάρρος ἔτρεξε κοντὰ στὸν κρατούμενο συλλείτουργο τοῦ. Παρεκάλεσε τοὺς συμμορῖτες νὰ τὸν ἐλευθερώσουν. Μάταια. Οἱ δύο παπᾶδες ἔκλαψαν μαζί. Καὶ ἦλθε ἡ ὥρα τῆς ἀναχωρήσεως ἀπὸ τὸ Γοργογύρι. Ὁ παπᾶ Σκρέκας, μὲ φανερὴ συγκίνησι καὶ δακρύβρεκτος, ἀσπάσθηκε τὸν συνάδελφο του λέγοντας τοῦ τὴν στιγμὴ τοῦ ἀποχωρισμοῦ των: «Ὁ Θεὸς γνωρίζει τί θὰ ἀπογίνω. Ἐὰν ὁ Κύριος μὲ καλέσει κοντά του διὰ μαρτυρίου, ἂς εἶναι εὐλογημένο τὸ ὄνομα τοῦ. Ἄς γίνει τὸ θέλημα Τοῦ»!


Οἱ συμμορίες ξεκίνησαν γι' ἀλλοῦ, σέρνοντας σχεδὸν ἡμιλιπόθυμο τὸν τόσο κακοποιημένο ἱερέα. Ἡ πρεσβυτέρα, ἀσθμαίνουσα, μὲ τὴν ψυχὴ στὸ στόμα, ἔφθασε στὸ Γοργογύρι. Γονάτισε μπροστὰ στοὺς συμμορῖτες, ἔκλαψε, παρεκάλεσε νὰ λυπηθοῦν τὸν καλὸν Ἱερέα καὶ πατέρα των ἕξῃ ἀνήλικων παιδιῶν τους. Ὁ παπᾶς βλέποντάς την, μὲ συγκρατημένη συγκίνησι τῆς φώναξε: «Ἐδῶ εἶσαι κι ἐσὺ παπαδιά; Ἔλπιζε στὸν Θεόν! Ἐκεῖνος διευθύνει. Ὑπομονή»!

Οἱ ἀγροῖκοι τὸν ἔσπρωξαν βάναυσα, ἀναγκάζοντας τὸν νὰ προχωρήσῃ. Στὴν παπαδιὰ δὲν ἐπέτρεψαν νὰ τοὺς ἀκολουθήση.ύστερα ἀπὸ ἐξαντλητικὴ πορεία ὡρῶν διὰ τῶν χωρίων Τύρνα καὶ Ξυλοπάροικον ἔφθασαν στὸ Νεραϊδοχώρι. Ἔρριξαν τὸν ἡμιθανῆ σχεδὸν παπᾶ Σκρέκα σὲ ἕνα σκοτεινὸ μπουντρούμι. Καθημερινῶς τὸν βασάνιζαν ἐπὶ ὧρες ἕως καὶ τὴν Μεγάλη Πέμπτη. Τὴν Μεγάλη Παρασκευὴ 11 'Ἀπριλίου 1947, ὁ ἀρχισυμμορίτης τῆς περιοχῆς Καπετὰν Φαρμάκης, κατὰ κόσμον Χρῆστος Τζιατζιάς, ὅπως προαναφέραμε, τὸν ὁποῖον πολλάκις καὶ προθύμως ἐβοήθησεν οἰκονομικῶς ὁ λαμπρὸς Λεβίτης κατὰ τὸ παρελθόν, μπῆκε στὸ μπουντρούμι, τὸν ἅρπαξε βάναυσα, βίαια καὶ τὸν ἔσυρε ἔξω.


Σ.Σ.: Ό ἄτεγκτος, ὁ ἀδίστακτος αὐτὸς δολοφόνος, ὁ ἀπάνθρωπος ἐκτελεστὴς ἑκατοντάδος καὶ ἴσως πολὺ περισσοτέρων ἁγνῶν Ἑλλήνων πατριωτῶν ἀαφοσιωμένων εἰς τὰ Ἑλληνοχριστιανικὰ ἰδεώδη, μὲ τὴν δοθεῖσα γενικὴ ἀμνηστία τὸν Σεπτέμβριο 1974 ἐπέστρεψε ἀπὸ τὸ παραπέτασμα ὅπου εἶχε καταφύγει, ὅπως καὶ πληθώρα ἄλλων ἐγκληματιῶν τοῦ γένους μας, τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 1977 στὴν Μεγάρχη, προκλητικὸς καὶ ἀμετανόητος, ὅπως δείχνει ἡ πολιτεία του.

Τὴν ἡμέρα τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς, ὁ καιρὸς ἦταν, ὅπως πάντα, μουντὸς βαριὰ σύννεφα κάλυπταν τὸν οὐρανό. Νόμιζε κάνεις ὀτι ἀπὸ στιγμὴ σὲ στιγμὴ θὰ ξεσποῦσε φοβερὴ μπόρα. Βαρύθυμες οἱ ψυχὲς καὶ οἱ μορφὲς τῶν πονεμένων ἀνθρώπων. Μέσα σ' αὐτὸν τὸν ἀνθρώπινο πόνο καὶ τὴν καταθλιπτικὴ ἀτμόσφαιρα, ἐκεῖ στὸ Νεραϊδοχώριο τοῦ ὄρους Κόζιακα, ὅπου ἦσαν τὰ λημέρια τῶν κομμουνιστοσυμμοριτῶν του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, δικάστηκε ἀπὸ Λαϊκὸ Δικαστήριο ὁ παπᾶ Σκρέκας. Χρέη Δικαστοῦ ἐκτελοῦσε ὁ συμμορίτης δάσκαλος ΜΑΝΑΦΑΣ, καταγόμενος ἀπὸ τὴν Ἁγία Μονὴ Τρικάλων. Ἐκτελεσταὶ ἦσαν οἱ Τζιατζιὰς Χρῆστος ἢ Καπετὰν Φαρμάκης, Μπακάλης Νικόλαος ἢ Καραπέτσας ἀπὸ τὸ Δενδροχώρι καὶ ἡ θηριώδης τὴν ὄψιν καὶ τὴν ψυχὴν συμμορίτισσα ἀπὸ τὴν Μεγάρχη, Οὐρανία Ντούμα.


Ἡ ἀπόφασις τοῦ Λαϊκοῦ Δικαστηρίου ἦταν ὅπως σὲ ὅλες τίς περιπτώσεις, ὁμόφωνα ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΙΚΗ.

Σὲ λίγο, κάπου ἐκεῖ κοντά, ἐπανελήφθῃ ἡ ἀπάνθρωπος, ἀνατριχιαστικὴ σκηνὴ τοῦ Γολγοθᾶ. Ὁ σεμνὸς καλοκάγαθος Παπᾶ - Σκρέκας, σταυρώθηκε κατὰ τὸν ἴδιο ἀκριβῶς τρόπο, ὅπως ὁ ΚΥΡΙΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ, σὲ ἕνα δίκορμο σταυροειδὲς ἔλατο, ἀφήνοντας ὀρφανὰ τὰ ἕξῃ ἀνήλικα παιδιά του, ἀπὸ ἡλικίας 10 χρόνων ἕως καὶ 6 μηνῶν, τὸ τελευταῖο ἀβάπτιστο βρέφος του, τὸ ὁποῖον καὶ φέρει τὸ ὄνομα τοῦ. Ὁ θάνατος τοῦ ὑπῆρξε μαρτυρικός. Ὅταν πλέον ξεψύχησε, τὸν πέταξαν —τὰ ἐγκληματικὰ αὐτὰ ἀποβράσματα τῆς Κοινωνίας— σὲ μιὰ παρακείμενη χαράδρα καὶ τὸν κάλυψαν μὲ κλαδιὰ καὶ πέτρες, γιὰ νὰ ἐξαφανίσουν τὰ ἴχνη του.


Λίγες ἡμέρες ἀργότερα, οἱ κομμουνιστοσυμμορίτες καταδιωκόμενοι ἀπὸ τίς ἔνδοξες Ἔνοπλες Δυνάμεις μας, ἐγκατέλειψαν τὸ Νεραϊδοχώρι. Κατὰ τίς ἐκκαθαριστικὲς ἐπιχειρήσεις τοῦ Στράτου μας, βρέθηκε τὸ πτῶμα τοῦ μάρτυρος ἱερέως τελείως ἀναλλοίωτο, χωρὶς καθόλου σημεῖα σήψεως. Ἡ ἰατροδικαστικὴ ἐξέτασις ἀπέδειξε ὀτι σταυρώθηκε ζωντανός. Ἐπιπλέον διαπιστώθηκε ἐξόρρυξις τῶν ὀφθαλμῶν του. Λογχισμὸς τῆς δεξιᾶς πλευρᾶς. Τὰ ὀστᾶ του ἦσαν καταθρυμματισμένα ἀπὸ τὰ ἀνελέητα φοβερὰ κτυπήματα. Ἐπίσης ὀτι εἶχε πυροβοληθεῖ στὸ μέτωπο καὶ στοὺς κροτάφους.

Ἀλήθεια, πόση κακία, πόση σκληρότητα, ἀπανθρωπιὰ καὶ πώρωσις, πόσο μῖσος ἐφώλιαζε στὶς ψυχὲς ὅλων ἐκείνων τῶν ἀπίστων καὶ ἄθεων, τοῦ συρφετοῦ τῶν καννιβάλων, ὥστε νὰ διαπράξουν ἕνα τόσο στυγερὸ ἀνοσιούργημα;

Ἡ κηδεία του τόσον ἀγρίως βασανισθέντος καὶ σταυρωθέντος Γεωργίου παπᾶ - Σκρέκα, ἔγινε στὰ Τρίκαλα δημοσία δαπάνη, μὲ τὴν συμμετοχὴ 60 ἱερέων ἐκ τοῦ Θεσσαλικοῦ κλήρου, πολιτικῶν καὶ στρατιωτικῶν Ἀρχῶν καὶ τοῦ κατασυγκινημένου λαοῦ, ποῦ προσῆλθε αὐθόρμητα μὲ κατανυκτικὴ εὐλάβεια γιὰ νὰ τίμηση τὸν Ἐθνομάρτυρα Ἱερέα.

Μετὰ δυόμιση χρόνια, τὸν Δεκέμβριο 1949 ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν σὲ πανηγυρικὴ Συνεδρία, ἀπένειμε χρυσὸ μετάλλιο «εἰς τὴν σεπτὴν ὁμάδα τῶν Ἑλλήνων Ἱερέων, τῶν ἀπὸ τοῦ 1941 ἕως καὶ Δεκέμβριον 1949, ὑπὲρ Πίστεως καὶ Πατρίδος μαρτυρησάντων, ἐκ τῶν ὁποίων ἄλλοι μὲν ἐτυφεκίσθησαν, ἄλλοι δὲ ἐσταυρώθησαν, ἄλλοι κατακρεουργήθηκαν, ἀπὸ τοὺς ἄθεους τῆς φυλῆς μας καὶ ἄλλοι ἐτάφησαν ζῶντες. Προτείνομεν ὅπως, «παρὰ τὸν ἀνδριάντα τοῦ σεπτοῦ Ἐθνομάρτυρος Ἱεράρχου Σμύρνης Χρυσοστόμου, ἀνεγερθῇ ἀντάξιον μνημεῖον τῆς Θυσίας ταύτης τῶν Ἱερέων, ἶνα,ἵνα ὑπενθυμίζῃ εἰς τοὺς Ἕλληνας καὶ τὰς γενεὰς τοῦ μέλλοντος, τὸ πρὸς τὴν Πίστιν καὶ τὴν Πατρίδα καθῆκον των καὶ τὴν ἀνήκουστον βαρβαρότητα τῶν ἀπίστων καὶ ἄθεων κομμουνιστοσυμμοριτῶν».


Τὸ Ἔθνος μας, διὰ τῆς Ἀκαδημίας, μεταξὺ τῶν μαρτύρων Ἱερέων, ἐτίμησε καὶ τὸν «παπᾶ Γεώργη Σκρέκα». Ἀνεγνώρισεν ὀτι ὁ Ἑλληνικὸς Κλῆρος ὑπῆρξε πρωτοπόρος καὶ πρωτεργάτης διὰ τὴν διατήρηση τῆς Ἐθνικῆς φλόγας καὶ ὁ ὁποῖος ἐπλήρωσε πάντοτε βαρὺ τίμημα διὰ τὴν πίστι του στὴν Θρησκεία καὶ τὴν ἀγάπη του στὴν Ἑλληνικὴ Πατρίδα. Μετὰ 12 χρόνια ἀπὸ τῆς συντριβῆς τοῦ συμμοριτισμοῦ καὶ μὲ πρωτοβουλία τοῦ Γενικοῦ Ἐπιτελείου Στρατοῦ, τοποθετήθηκε ἡ χάλκινη προτομὴ τοῦ εἰς τὸν χῶρο πρὸ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ «ΑΓΙΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ» Τρικάλων.

ΙΕΡΕΥΣ ΣΚΡΕΚΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΠΙΣΤΟΣ ΑΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ ΕΙΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ,

ΕΘΑΝΑΤΩΘΗ ΥΠΟ ΣΥΜΜΟΡΙΤΩΝ ΑΘΕΩΝ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΠΟΛΕΜΙΩΝ,

ΧΡΙΣΤΟΜΙΜΗΤΟΣ ΠΟΙΜΗΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΥΠΕΡΤΑΤΗΣ ΘΥΣΙΑΣ,

ΣΕΜΝΩΜΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, Ἀγλαϊσμα ΕΛΛΑΔΟΣ



(σ.σ. Ἡ προτομὴ τοῦ μάρτυρα ἱερέα Γιώργου Σκρέκα ξεθεμελιώθηκε καὶ κλάπηκε τὸ 1982 ἀπὸ κομμουνιστοσυμμορίτες -ὅπως εἰκάζεται- τῆς Μεγάρχης).

[Ἡ τελετὴ τῶν ἀποκαλυπτηρίων ἔγινε στὶς 18 Ἰουνίου 1961 μὲ κάθε ἐπισημότητα, παρουσία τῆς Οἰκογενείας ΣΚΡΕΚΑ, μὲ τὴν συμμετοχὴ Ἐκκλησιαστικῶν, Πολιτικῶν καὶ Στρατιωτικῶν Ἀρχῶν, Ἑνώσεως Ἀποστράτων Ἀξιωματικῶν, λειτουργῶν Δημοτικῆς καὶ Μέσης 'Ἐκπαιδεύσεως, Ἑνώσεως Ἀναπήρων καὶ Τραυματιῶν, Παλαιῶν Πολεμιστῶν, Ἐφεδροπολεμιστικῶν Ὀργανώσεων, διαφόρων ἄλλων Ὀργανισμῶν, μαθητιώσης νεολαίας καὶ σύμπαντος τοῦ λαοῦ τῶν Τρικάλων.

Ἡ σεμνὴ τελετὴ ὁλοκληρώθηκε μὲ ὁμιλίες, καταθέσεις στεφάνων, τήρηση σιγῆς ἑνὸς λεπτοῦ εἰς μνήμην Ἐθνομάρτυρος Ἱερέως Γεωργίου Σκρέκα καὶ τὴν ἀνάκρουση τοῦ 'Ἐθνικοῦ Ὕμνου. Ἡ Πατρίδα τίμησε τὸ ἐκλεκτό της τέκνο, τὸ ὁποῖον ὑπῆρξε καύχημα τῆς Ἐκκλησίας καὶ φωτεινὸ λαμπρὸ μετέωρο πίστεως καὶ αὐτοθυσίας τῆς νεωτέρας Ἑλλάδος.

Υ.Γ.: Γονεῖς Παπᾶ - Σκρέκα: ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ - ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ. Ἀδέλφια: ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΣ καὶ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ]