Η Ναυμαχία τῆς Σαλαμῖνος Έβδομη

 

( 20^η Βοηδρομιῶνος 480 π.Χ.

<< Μέγα τὸ τῆς Θαλάττης κράτος >>

( Τὸ ἠθικὸ ἔμβλημα τῶν Ἑλλήνων

Ναυμάχων).

Οἱ ὑπάνθρωποι βάρβαροι ἀφοῦ καταλήστεψαν , λεηλάτησαν καὶ ἔκαψαν τὴν Ἑλλάδα. ^{ἔνθ. Ἄν Η΄33-36} εὑρίσκονται ἀπέναντι του ἱεροῦ Ἑλληνικοῦ Ναυτικοῦ !

Κάποιοι, ὅμως , ἀπὸ αὐτοὺς εἶχαν πάθει πολλὰ στοὺς Δελφοὺς καὶ ἦσαν συγκρατημένοι ! Πῆγαν νὰ συλήσουν τους Ἱερούς χώρους καὶ ἐτιμωρήθησαν ἀπὸ τὸν θεὸ ! Ὁ Ἱερεύς τῶν Δελφῶν , Ἀκρήτος , τοῦς εἶχε προειδοποιήσει γιὰ τὰ ἱερὰ Ὅπλα τῶν Ἑλλήνων , τὰ ὁποία ἐνεφανίσθησαν : << Ὅπλα ἀρήϊα αὐτόματα φανῆναι ἔξω προκείμενα τοῦ νηοὺ >> ^{ἔνθ. Ἄν Η΄ 37} Ὁ Θεὸς δὲν τοῦς ἤθελε στὸν Ἱερὸ ναὸ του.

Αὐτὰ τὰ Ὅπλα θὰ τοῦς κατέστρεφαν σήμερα στὴν Σαλαμῖνα 20η Βοηδρομιῶνος τοῦ 480 π.χ. !

..........Καὶ τελοῦνται τὰ Ἐλευσίνια Μυστήρια ἀπέναντί της Σαλαμῖνος ! Ὁρίστε τί ἐγνώριζαν ὁ μέγας Θεμιστοκλῆς, ὁ γιὸς του Νεοκλέους καὶ ὁ μέγας Εὐρυβιάδης, γιὸς τοῦ Εὐρικλείδη ἀπὸ τὴν Σπάρτη, ὁ ἀρχιναύαρχός μας ! Ἥσαν μυημένη - ὄντες - καὶ ἀκολούθησαν , εὐτυχῶς τίς ὁδηγίες τῶν Ἑλλήνων Ἱερέων !

Ἄς ἔρθουμε στὰ τῆς Ναυμαχίας

Ξημερώνοντας ἡ ἔνδοξη ἡμέρα τῆς Ναυμαχίας , ἕνας τρομερός σεισμὸς ἐκδηλώνεται συνοδευόμενος ἀπὸ βοή πού, ὅπως εἶπαν οἱ Πέρσες Ἱερεῖς τους φάνηκε ὥς πολεμικὴ Ἰαχή ποῦ ἔρχονταν ἀπὸ τὴν Ἐλευσῖνα !*⁴ Δὲν εἶχαν ἄδικο οἱ Πέρσες ἱερεῖς ....

Ἀμέσως συμβουλεύουν τὸν Ξέρξει νὰ ἐπιστρέψουν στὴν πατρίδα τους , λέγοντας του ὅτι << θὰ μᾶς εὕρουν πολλὰ κακὰ σήμερα μὲ τοῦς θεοῦς τῶν Ἑλλήνων >>.

Ὁ βλακοδέστατος Ξέρξης ἀπαντᾶ εἰρωνικότατα;

<< Τοὺς Θεοὺς τους, τοῦς κατέστρεψα στὴν Ἀθήνα >>! Τότε λαμβάνει τὴν ἀπάντηση τοῦ Πέρσου ἀρχιερέως Περβάνη : Στοὺς Δελφούς θυμᾶσαι βασιλεύς τί ἔγινε ; >>.

Ὁ ὑπάνθρωπος ὑβριστὴς τῶν Θεῖων ἀπαντᾶ ... οὐδὲν . Τὶ νὰ πεῖ ὁ ἄθλιος ;

Διατάζει τοῦς ὑπηρέτες του νὰ στήσουν τὸν θρόνο του στὸ ὅρος Αἰγάλεω γιὰ νὰ βλέπει καλύτερα τὴν ἐξέλιξη τῆς Ναυμαχίας !

Τή νύχτα διεδραματίσθη ἕνα περίεργο περιστατικὸ στὴν ναυαρχίδα τοῦ Θεμιστοκλέους :

Ὁ Ναύαρχος τῶν Κορινθίων Ἀδείματος , γιὸς τοῦ Ὡκύτου εἶχε διαφορετικὴ ἄποψη περὶ τοῦ μέρους ὅπου θὰ ἐδίδετο ἡ ναυμαχία.

Ἀρκετοὶ Ἕλληνες παρασύρθησαν ἀπὸ τὴν γνώμη του καὶ εἶπαν πῶς τὸ πρωί θὰ ἀναχωρήσουν γιὰ τὸν ἰσθμό .^{ἔνθ. Ἄν Η΄ 56}

Ὁ Ἀρχιναύρχος τῶν Ἑλλήνων Εὐρυβιάδης, τὰ ἕχει χαμένα ! Εἶναι δυνατῶν νὰ φεύγουν τὴν τελευταία στιγμή:

Ὁ Θεμιστοκλῆς εἶναι στενοχωρημένος ! Τελείωσαν ὅλα, λοιπὸν : Ξαφνικὰ ὁ Μνησίφιλος , << ἀνήρ Ἀθηναῖος , ἀνεβαίνει στὸ πλοῖο τοῦ Θεμιστοκλέους καὶ τὸν ἐρώτησε τί ἔχει ἀποφασισθεῖ . ( γιὰ νὰ δεχθεῖ ὁ Θεμιστοκλῆς , σίγουρα ἦτο ἕνα ἱερώτατο σπουδαιότατο πρόσωπο )!

Ὁ Θεμιστοκλῆς τοῦ λέγει τί συμφωνήθηκε καὶ ὁ Μνησίφιλος του λέγει << Σίγουρα ὅταν ὁ Στόλος ἐκπλέυσει ἀπὸ τὴ Σαλαμῖνα δὲν θὰ ναυμαχήσετε γιὰ καμία πατρίδα ! Τὸ σχέδιο εἶναι παράλογο καὶ θὰ ὁδηγήσει σὲ καταστροφή τὴν Ἑλλάδα . Συνεργάσου μὲ τὸν Εὐρυβιάδη καὶ νὰ μεταπείσεται τοῦς ὑπολοίπους ...>>! ^{ἔνθ. Ἄν Η΄ 57} Ὁ Ἡρόδοτος μᾶς ἀναφέρει ὅτι ὁ Μνησίφιλος << καὶ ἀλλά πολλὰ προστσιθεῖς >, τὰ ὁποῖα δὲν γνωρίζουμε; ^{ἔνθ. Ἄν Η΄ 58}

φρονῶ ὅτι ἦσαν λόγια μεταξύ μυημένων ἀνδρῶν Ἑλλήνων καὶ λόγο εὐσεβείας τοῦ Ἡρόδοτου πρὸς τὸ θεῖον δέν ἀναφέρθησαν . 

 Ἀμέσως ὁ Θεμιστοκλῆς πηγαίνει στὸν Εὐρυβιάδη , τοῦ ἀναφέρει τὰ τῆς συναντήσεως μὲ τὸν Μνησίφιλο καὶ σὲ λίγο συγκαλεῖται τὸ Συμβούλιο τῶν ἀρχηγῶν τοῦ Ἑλληνικοῦ Στόλου ! 

 Ὁ Ἀδείμαντος ἀρχίζει καὶ προκαλεῖ τὸν Θεμιστοκλῆ μάλιστα τὸν προσβάλει λέγοντας πῶς ὁ Θεμιστοκλῆς εἶναι χωρίς πατρίδα !

Ὁ Θεμιστοκλῆς εἶναι ἀτάραχος ἀλλὰ δὲν ἀμύνεται ! Τότε λέγει στὸν Εὐριβιάδη -προφανῶς ὑπῆρξε μεταξύ τους κάποια προσυνεννόηση ὅτι << Ἄν θὰ μείνης ἐδῶ θὰ ἀποδειχθεῖς << ἀνὴρ ἀγαθὸς >> καὶ ἄλλα πατριτικὰ λόγια. Ὁ Εὐριβιάδης συμφωνεῖ μὲ τὸν Θεμιστοκλῆ ἀμέσως ^{ἔνθ. Ἄν Η΄, 62,}

Στὸ σημεῖο αὐτὸ θὰ γίνει μία συγκλονιστική ἀποκάλυψη ΠΟΥΘΕΝΑ δὲν ἀναφέρεται ὅτι ὁ Εὐριβιάδης σήκωσε τὸ μπαστουνάκι του νὰ χτυπήση τὸν Θεμιστοκλῆ ! Οὔτε βεβαίως , ὁ λαμπρὸς Ἡρόδοτος ἀναφέρει κάτι ! Μᾶς δίδει τόσες λεπτομέρειες , δὲν θὰ ὑποχωροῦσε σ αὐτήν ! << Ποιοί τὸ διέδωσαν αὐτό;

Αὐτὸς ποῦ θὰ τὸ ἔκανε εὐχαρίστως , σίγουρα πρέπει νὰ ἦτο ὁ Ἀδείμαντος ὁ Κορίνθιος Στρατηγός.

Συνεχίζουμε ...

Ὁ λαμπρὸς Ἀλικαρνασσεύς μᾶς λέγει γιὰ τὸ δίκαιο , γιὸ του Θεοκύδη, ἕναν Ἀθηναῖο ἐξόριστο ὁ ὁποῖος προειδοποιεῖ γιὰ τὴν ἐπερχόμενη καταστροφὴ τῶν βαρβάρων, διότι ( δείχνοντας ὁ Δίκαιος ἕνα τεράστιο σύννεφο σκόνη ποῦ ἐρχόταν ἀπὸ τὴν Ἐλευσῖνα), << δὲν θὰ ἀφήσουν ἡ Μητέρα καὶ ἡ Κόρη ! >> Ἀκοῦστε καὶ τὸν ὕμνο τοῦ Ἰάκχου ποῦ ἔρχεται ἀπὸ τὴν Ἀθήνα ... ἀφοῦ δὲν ὑπάρχη κανείς ζωντανὸς στὴν πόλη... ἡ φωνὴ ἀνήκει σὲ Θεὸ . Ὁ θεὸς αὐτὸς φέρει βοήθεια ἀπὸ τὴν Ἐλευσῖνα στὴν Ἀθήνα καὶ τοῦς ὑπόλοιπους Ἕλληνες...... ^{ἔνθ. Ἄν Η΄, 65,}

Τὸ δὲ σύννεφο σκόνης ἐκ τοῦ ὁποῖου ἀκούγονταν ἡ μυστήρια αὐτὴ φωνή ὑψώθηκε (!!!) ψηλὰ στὸν οὐρανῶν καὶ ἀπομακρύνθηκε πετῶντας ( μεταριωθέν φέρεσθαι ) στὴν Σαλαμῖνα ^{ἔνθ. Ἄν Η΄, 65,}

Ὁ Ξέρξης ἀντὶ νὰ ἐπιστρέψη στὴν πατρίδα του συνεχίζει νὰ ὑβρίζει τοῦ Ἕλληνες Θεούς καὶ τὰ <<καμώματά>> τους . Μὰ τόσα συνέβησαν αὐτὲς τίς ἡμέρες, τίποτα δὲν κατάλαβε; Ἀργότερα ἔλεγε << ἀληθινοί θεοὶ εἰσίν τῶν Ἑλλήνων >>, ὅπως <<κάποιοι >> μὲ Ἄλλον μετὰ ἀπὸ χρόνια θὰ ἔλεγαν τὸ ἴδιο !

Τίποτε δὲν ἔμαθαν οἱ <<Ἰουδαιοφοινικοανθέλληνες >> ἀπὸ τὴν Ἱστορία μας : Δὲν ἔμαθαν ὅτι ΠΑΝΤΟΤΕ μᾶς προστατεύει ὁ θεός.

Ἄς εἶναι, συνεχίζουμε Ὁ Θεμιστοκλῆς στέλλει τὸν ὑπηρέτη του Σίκιννο στοὺς Πέρσες καὶ τοῦς παραπλανᾶ! Τοὺς λέγει πῶς << οἱ Ἕλληνες διαφωνοῦν μεταξύ τους καὶ αὐτοὶ ποῦ εἶναι μὲ τὸ μέρος σας μυστικὰ θὰ ἐπιτεθοῦν στοὺς λοιποὺς Ἕλληνες >> ^{ἔνθ. Ἄν Η΄, 75,}

Οἱ Ἕλληνες θυσιάζουν καὶ προσεύχονται . Οἱ μυημένη λέγουν ὅτι ἡ θέα Νίκη σήμερα θὰ καλύψει τὰ πλοῖα μας . Γνωρίζουν τὸν χρησμὸ ποῦ λέγει τὸ ἐξῆς προφητικά καὶ ἀληθινά:

<<Ἄλλ΄ ὅταν Ἀρτέμιδος χυσαόρου ἱερὸ αὐτὴν

νηυσί γεφυρώση καὶ εἰναλίην Κυνόσουραν,

ἐλπίδι μαινομένη λιπαρὰς Πέρσαντες Ἀθηνᾶς,

διὰ Δίκη σβέσσει κρατερόν Κόρον , Ὕβριος ὑιόν,

Χαλκὸς γὰρ χαλκῶ συμμίξεται, αἵματα δ΄ Ἄρης

Πόντον φοινίξει . Τότ ἐλεύθερον Ἑλλάδος ἦμαρ

Εὐρύοπα Κρονίδης ἐπάγει καὶ Πότνια Νίκη>>.

Ἀπόδοσις

<< Ἀλλὰ ὅταν τῆς Ἀρτέμιδος τὴν ἱερή αὐτὴ μὲ τὸ χρυσὸ ξίφος καλύψουν μὲ πλοῖα καὶ τὴν παραλιακὴ Κυνόσουρα , ἀφοῦ ἔχουν συνεπαρθεῖ ἀπὸ ἐλπίδες μετὰ τὴν καταστροφὴ της γλυκιᾶς Ἀθηνᾶς , τότε ἡ φωτεινὴ Δικαιοσύνη θὰ σβήσει τὴν Ὑπερβολή, ποῦ εἶναι παιδί τῆς Ἀλαζονείας , φοβερὴ καὶ ἔξαλλη, ἕτοιμη νὰ καταπιεῖ τὰ πάντα . Ὁ χαλκὸς θὰ κτυπηθεῖ μὲ τὸν χαλκὸ καὶ μὲ αἷμα ὁ Ἄρης τὴν θάλασσα θὰ κοκκινίσει. Τότε ἡμέρα ἐλεύθερη θὰ φέρουν στὴν Ἑλλάδα ὁ πανεπόπτης Ζεύς ( γιός τοῦ Κρόνου : Κρονίδης ) καὶ Σεμνὴ Νίκη >>!

Ξαφνικὰ συμβαίνει ἕνα ἐκπληκτικό γεγονὸς ποῦ κάνει τοῦς βάρβαρους ἀνθέλληνες οἱ ὁποῖοι ἤθελαν νὰ ἀφανίσουν διὰ πυρός καὶ σιδήρου τὴν Ἑλλάδα, νὰ ἀρχίζουν νὰ χάνουν στὴν θάλασσα κάτω ἀπὸ τὰ μιασμένα πλοῖα τους καὶ τοῦς Ἕλληνες νὰ ἀναπτερώνη τ[ο ἠθικὸ τους! Ὁ Ἀριστείδης, ὁ ὁποῖος ἦτο ἐξόριστος μὲ μία γενναία ἐφόρμηση σπάζει τὸν κλοιό τῶν ἐχθρῶν καὶ ἐν μέσο ζητωκραυγῶν τῶν ἀδελφῶν τοῦ Ἑλλήνων, φθάνει στὸν Ἑλληνικὸ στόλο καὶ ἀγκαλιάζεται μὲ τὸν Θεμιστοκλῆ !

Τὸ τὶ γίνεται περιγράφεται ... Ὁ Εὐρυβιάδης καὶ οἱ ἄλλοι στρατηγοί συγκινημένοι δακρύζουν ! Οἱ ναῦτες χοροπηδοῦν ἐπάνω στὰ πλοῖα... Οἱ πανηγυρισμοί, ὅμως, δὲν ἔχουν τέλος ! Μὰ, τὶ συμβαίνει ἐπιτέλους , σήμερα;

Μία τριήρης τῆς νήσου Τήνου μὲ πλοίαρχο του Παναίτιο , γιὸ τοῦ Σωσιμένους ποῦ εἶχε βιαίως ναυτολογηθεῖ ἀπὸ τοῦς βαρβάρους, φεύγει ἀπὸ τὴν Περσική παράταξη καὶ πλέει πρὸς τὸ μέρος τῶν ἀδελφῶν τριηρῶν !

Οἱ Ἕλληνες πλέον εὑρίσκονται σὲ ἄλλη ... διάσταση ! Ὁ Παναίττιος ἀγκαλιάζεται - καὶ αὐτὸς μέ τὴν σειρά του - μὲ τοῦς ἀδελφοὺς Ἕλληνες ! Τὸ ὄνομα Τηνίων θὰ χαραχθεῖ ἀργότερα στὸν Τρίποδα τῶν Δελφῶν , μεταξύ τῶν ὑπολοίπων πόλεων ποῦ βοήθησαν τὴν πατρίδα τους ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν τοῦ Φωτὸς καὶ το πολιτισμοῦ ! ^{ἔνθ. Ἄν Η΄, 82,}

Μία μυριόστομη φωνὴ ἀκούγεται ἀπὸ τὸ μέρος τῶν Ἑλλήνων :

<< ΖΕΥΣ ΣΩΤΗΡ ΝΙΚΗ >>!

Ὁ Εὐρυβιάδης καὶ ὁ Θεμιστοκλῆς κατανοοῦν τὴν Ἱερότητα τῶν στιγμῶν καὶ πρίν πᾶνε ὁ καθένας στὸ πλοῖο του, μέσα στίς ζητωκραυγές τῶν ναυτῶν τῆς Ἑλλάδος, εὔχονται << ἀλλήλοις >> Καλὴ Νίκη !

Τὰ Ἑλληνικά πλοῖα εἶναι 382 καὶ οἱ ἄνδρες 75,000 περίπου

Ἀπὸ τὴ μία πλευρὰ ὁ πολιτισμός , ἡ ἐλευθερία !

Τὰ Περσικὰ 1.101 μὲ 270,000ἄνδρες περίπου .

Ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρὰ ὁ μισελληνισμός , ἡ σκλαβιὰ, τὸ σκοτάδι !

 Ἀρχιναύαρχος τῶν Ἑλλήνων παραμένει ὁ Εὐρυβιάδης , γιὸς τοῦ Εύρυκλεῖδου ἀπὸ τὴν Σπάρτη .

 Εἶναι ντροπὴ νὰ λέγουν ὁρισμένοι αὐθαίρετες γνῶμες γιὰ τὸν Ευρυβιάδη . 

 Ὁ Σπαρτιάτης αὐτὸς ὑπῆρξε πανέξυπνος , μὲ μεγάλη πνευματικὴ εὐστροφία καὶ στρατηγικότατος νοῦς ! Ἄν δὲν ἦτο ἔτσι , πῶς θὰ τὸν ἐμπιστευόταν ὁ Θεμιστοκλῆς καὶ οἱ ὑπόλοιποι Ἕλληνες ; Ἐξάλλου εἶναι αὐτὸς ποῦ ὁμίλησε ΠΡΩΤΟΣ γιὰ τὴν Εὐρώπη ὅταν οἱ Εὐρωπαῖοι ἡ δὲν ὑπῆρχαν ἡ ἔτρωγαν τοῦς νεκροὺς τους ἡ ἀκόμη ἦσαν στὰ κλαδάκια !^{ἔνθ. Ἄν Η΄, 108}

Οἱ σημερινὴ Εὐρωπαῖοι πρέπει νὰ στήσουν ἀνδριάντα ἔηω ἀπὸ τὴν εἴσοδο τοῦ κτιρίου τῆς Εὐρωβουλής ! Ἄς δοῦμε τὴν Ἑλληνικὴ παράταξη καὶ ποιούς εἶχαν ἀπέναντι τους καὶ.... μὴ στεναχωριέστε ! Ὁ Μάρτης ποτὲ δὲν λείπει ἀπὸ τὴν Σαρακοστή !

Ὁ Ἀρχιναύρχος Εὐρυβιάδης μετὰ ἀπὸ διαταγὴ του Θεμιστοκλέους, τοποθετεῖται στὸ ΤΙΜΗΤΙΚΟ δεξιὸ κέρας τῆς παρατάξεως ! Δίπλα του ἔρχονται οἱ Κορίνθιοι τοῦ Ἀδειμάντου καὶ κατόπιν : Μεγαρεῖς καὶ Αἰγινῆτες . Στὴ μέση τῆς παρατάξεως τοποθετοῦνται τὰ πλοῖα τῶν ἄλλων Ἑλληνικῶν πόλεων τέλος , στὸ ἀριστερὸ κέρας εὑρίσκεται ὁ Ἀθηναϊκὸς στόλος !

Ἀπέναντι τῶν Ἀθηναῖων τὸ ἐχθρικὸ ναυαρχεῖο τοποθετεῖ ...... τοῦς Φοίνικες . Τόση σιγουριὰ καὶ αὐτοπεποίθηση εἶχαν οἱ ἑβραιοφοίνικες γιὰ τὴν ναυμαχία : Σὲ τελικὴ ἀνάλυση ποτὲ δὲν νίκησαν τοῦς Ἕλληνες ! Τὰ σημεῖα τῆς ἡμέρας δὲν τὰ ἐξήγησαν σωστὰ :

Τότε ἀκούγεται ὁ << Παιάν >> , τὸ πολεμικὸ ἄσμα τῶν Ἑλλήνων ποῦ διάδωσε ὁ Αἰσχύλος, ὁ ὁποῖος ἦτο καὶ στὴν Ναυμαχία τῆς Σαλαμῖνος παρὼν στὸ κάλεσμα τῆς πατρίδος .

Ὡ παῖδες Ἑλλήνων Ἴτε,

ἐλευθεροῦτε πατρίδ΄ ἐλευθεροῦτε δὲ

παῖδας γυναῖκας , θεῶν τέ παρῶων ἔδη

θήκας τέ προγόνων, Νῦν ὑπέρ πάντων ἀγῶν >>,

Ἀπόδοσις : << Ὥ παιδιὰ τῶν Ἑλλήνων ! Προχωρεῖτε ἐλευθερῶστε τὴν πατρίδα , ἐλευθερῶστε τὰ παιδιὰ , τίς γυναῖκες , τὰ ἱερὰ τῶν πατρῶων θεῶν καὶ τοῦς τάφους τῶν προγόνων ! Τώρα ὁ ἀγῶνας μας εἶναι γιὰ ὅλους ! >> ^{ΑΙΣΧΥΛΟΣ : << Πέρσαι στὶχ. 396 – 400}

Τότε ὁ Ἀμεινίας τοῦ Εὐφορίωνος , ἀδελφός τοῦ Αἰσχύλου ποῦ εἶχε διακριθεῖ στὸν Μαραθῶνα καὶ στὸ Ἀρτεμίσιο , συνεπαρμένος καὶ χωρὶς νὰ δοθεῖ τὸ σύνθημα .... ἐφορμᾶ ἐναντίον ἑνὸς φοινικικοῦ πλοίου . 

 Τὸ ἐμβολίζει μὲ τέτοια δύναμη ποῦ τὰ δύο πλοῖα μένουν κολλημένα ! Τότε ὁ Ἀμεινίας σύρει τὸ ξίφος καὶ ὁρμᾶ μὲ τοῦς πεζοναύτες του στοὺς Φοίνικες , οἱ ὁποῖοι σὲ λίγο ταξιδεύουν νὰ βροῦν τοῦς προγόνους τους Μελαχία, τὸν συνετὸ Αὐνάν κ.λ.π.

Ἡ ναυαρχίς τοῦ Θεμιστοκλέους ἔχει ἔμβλημα τῆς τὸν ἀετό! Ἐφορμᾶ ἐν μέσο ἀλαλαγμῶν. Πιό κάτω διακρίνουμε τὸν Νάξιο πλοίαρχο . Δημόκριτο, γιό τοῦ Σπιτάλου, ὁ ὁποῖος ὲμβολίζει σὲ μικρὸ διάστημα ... ἔξη πλοῖα !

.... Οἱ Φοίνικες δὲν μποροῦν νὰ ἀντιμετωπίσουν τοῦς Ἀθηναῖους Τὰ πλοῖα τους γίνονται καταφύγια ...ἰχθύων τοῦ Σαρωνικοῦ κόλπου ἡ στὴν καλύτερη περίπτωση

καταλαμβάνονται !

Ὁ Ἀθηναῖος Τριήραρχος Λυκομήδης , γιὸς τοῦ Αἰσχρέου, πρῶτος κυριεύει μία περσική τρηίρη καὶ θὰ λάβη τὴν ἐπόμενη τὸ << Ἀριστεῖον Ἀνδρείας >> !

Ὁ ἀνεπανάληπτος Ἀμεινίας ἐμβολίζει τὴν περσική ναυαρχίδα ὅπου εὑρίσκετο ὁ ναύαρχος τῶν Περσῶν, Ἀριβίγνης !

Οἱ μισέλληνες πέφτουν στὴν Θάλασσα καὶ ἐπειδή δὲν γνωρίζουν κολύμβηση πνίγονται ! Τὶ στὸ καλὸ ναυτικὸ ἦτο αὐτὸ ; Τέτοιοι ἦρθαν νὰ ἀφανίσουν τὴν Ἑλλάδα καὶ νὰ καταλάβουν ἀκολοῦθος τὴν Εὐρώπη!

Ἡ νίκη τῶν Ἑλλήνων εἶναι περιφανής ! Οἱ Ἕλληνες ἀπώλεσαν περὶ τῶν 60 πλοῖων μὲ τὴ διαφορὰ ὅτι ὅσοι εὑρίσκοντο στὴν θάλασσα κολυμποῦσαν καὶ ἀνέβαιναν στὰ φίλα πλοῖα . ^{ΗΡΟΔΟΤΟΣ <<Ἱστορία >> Ἡ΄ , 89}

Οἱ βάρβαροι κατὰ μὲν τὸν Διόδωρο τὸν Σικελιῶτη ἀπώλεσαν 200 πλοῖα κατὰ δὲ τὸν Κτησία 500 * ^{Κτησίας : Περίφημος ἱστοριογράφος καὶ ἰατρὸς τοῦ Ἀρταξέρξη. Ἐγεννήθη τὸ 432 π.χ κα ἀπέθανε τὸ 355 π.Χ Συνέγραψε τὴν Ἱστορία >> τῶν Περσῶν , Ἀσσυρίων καὶ Ἰνδῶν σὲ 20 βιβλία ἐκ τῶν ὁποῖων σώζονται ἀποσπάσματα.}

Κατὰ τὴν περιγραφὴ τοῦ Αἰσχύλου , ὁ ὁποῖος ἔλαβε μέρος καὶ στὴ Ναυμαχία τῆς Σαλαμῖνος , ἀδελφὸς τοῦ θρυλικοῦ πλέον Ἀμεινία, οἱ ἀκτὲς τῆς Σαλαμῖνος γέμισαν ἀπὸ πτώματα τῶν ἐχθρῶν τὰ ὁποῖα ἐξεβράσθησαν στὴν παραλία καὶ στὶς γύρω περιοχές :

<< Πλήθουσι νεκρῶν δυσπότμως ἐφθαρμένων Σαλαμῖνος ἀκταίπας τὲ πρόσχωρος τόπος >>. ^{ΑΙΣΧΥΛΟΣ << Πέρσαι >> στ. 372}

Καὶ πιὸ κάτω ἀναφέρει τὸ ἐξῆς :

<< Μηδαμ΄ ἡμέρα μία πλῆθος τοσουράριθμον ἀνθρώπους θανείντων >> Δηλαδή : << Πότε δὲ συνέβη σὲ μία μόνο ἡμέρα νὰ πεθάνουν τόσοι πολλοί ἄνθρωποι ! ^{Ἐνθ. Ἄν στιχ 431 – 432.}

Ὁ Ξέρξης σκίζει τὸν χιτῶνα !

Κατησχυμένος πλέον , ὁ βάρβαρος Ξέρξης, μαζεύει τὰ οἱκτρά ἀπομεινάρια του ξεκινᾶ γιὰ νὰ ἐπιστρέψει στὴν χώρα του ! Ἦτο βεβαίως , μία ἔξυπνη κίνηση του διότι σὲ περίπτωση ποῦ οἱ Ἕλληνες τὸν πρόφθαναν στὸν Ἑλλήσποντο, ὁ στόλος του θὰ παρέμενε στὴν Εὐρώπη καὶ θὰ χανόταν ὁριστικῶς.

Ἀφήνει ὅμως, ὅμως τὸν Μαρδόνιο - Μαρδοχαϊ μὲ ἀρκετὴ δύναμη γιὰ νὰ ἐξακολουθήσει τὸν πόλεμο . Ὁ ἴδιος ὡς ἀνιαρὸς ὑποχωρεῖ.

Γεγονὸς εἶναι ὅτι ὁ μεγαλύτερος στόλος τοῦ κόσμου εἶχε κατὰ κράτος καταναυμαχηθεῖ καὶ καταστραφῇ ! Ἡ Ἑλλὰς καὶ ἡ Εὐρώπη ἐσώθησαν , ὅπως ὁ Πολιτισμός , ἡ Ἐλευθερία καὶ ἡ Δημοκρατία !

Μόλις τὸ νέο μαθεύτηκε στὴν Περσία, ὅλοι οἱ Πέρσες ἐπίσημοι καὶ ἀνώτεροι ἀξιωματικοί ἔριξαν τίς εὐθύνες στὸν Μαρδόνιο:

<< Μαρδόνιον ἐν αἰτίη πίθεντες >> ^{ΗΡΟΔΟΤΟΣ : << Ἰστορία >> Η΄ 99} Βεβαίως , ὁ ὕπουλος Μαρδόνιος – Μαρδοχαϊ σκέφτεται πῶς ἄν ἐπιστρέψει στὴν Περσία τὸν Ἀναμένει ἡ τιμωρία τοῦ βασιλέως του , ἀλλὰ καὶ ἡ συνέπεια ποῦ ........ στοιχήματος ποῦ ἔβαλε μὲ τὸν λογικὸ καὶ δίκαιο Περση στρατηγὸ, Ἀρτάβανο θεῖο τοῦ Ξέρη!

Καὶ σκέφθηκε νὰ παραμείνει στὴν Ἑλλάδα γιὰ νὰ ἐξακολουθήσει τὸν πόλεμο ! Τὸ μῖσος τοῦ δὲν ἔσβησε ἀκόμη ! ^{ἔνθ. Ἄν Η΄ 100 – 101}

Ὁ Ἰουδαῖος στρατηγὸς τοῦ Ξέρξη ὑποχωρεῖ πρὸς τὴν Θῆβα καὶ ἐπειδή ὁ χειμῶνας ἦρθε νωρὶς , θὰ στρατοπεδεύσει στὴν Θεσσαλία.

Ὁ ὑπερήφανος στρατὸς του Ξέρξη ἐπιστρέφει στὴν Περσία. Οἱ Ἕλληνες , ὅμως ἀφοῦ μαθεύτικε ἡ μεγάλη νίκη στὴν Σαλαμῖνα,τοῦς ἐπιτίθενται ὅπου τοῦς συναντήσουν !

 Μὲ μεγάλες ἀπώλειες καὶ σὲ 50 ἡμέρες, ὅτι ἔχει ἀπομείνει φθὰνει στὸν Ἑλλήσποντο !

Ἡ Ἑλλὰς διῆλθε << διὰ πυρὸς καὶ σιδήρου >> τῆς Ναυμαχίας ,

Μὲ λαμπρὲς τελετές θὰ ταφοῦν οἱ νεκροί μας καὶ θὰ στηθεῖ στὴν Ψυτάλλεια τὸ τρόπαιο τῆς νίκης !

Οἱ στιγμὲς εἶναι συγκινητικὲς !

Ἀπονέμονται τὰ << Ἀριστεῖα Ἀνδρείας >> : Πρῶτος καὶ καλύτερος ὁ ἀκαταπόνητος Ἀμεινίας τοῦ Εὐφορίωνος, ἀπὸ τὴν Παλλἠνη Ἀττικῆς, ὁ ἀδελφός τοῦ Αἰσχύλου! ^{ἔνθ. Ἄν Η΄93}

Ἀκολουθοῦν : ὁ Δ ημόκριτος, στρατηγὸς τῶν Ναξίων , ὁ Λυκομήδης τοῦ Αἱσχρέος . Ἀθηναῖος Τριήραρχος , ὁ Αἰγινίτης Τριήραρχος Πολύκριτος γιὸς τοῦ Κριοῦ , ὁ   Εὐμένης ὁ Ἀναγυράσιος κ.α.

σὲ κάποια στιγμὴ ἐμφανίζονται οἱ ἀρχηγοί τῶν Ἑλλήνων Θεμιστοκλῆς του Νεοκλέους ὁ Ἀθηναῖος καὶ Εὐρυβιάδης τοῦ Εὐρυκλεῖδου ὁ Σπαρτιάτης . Ὁ Εὐρυβιάδης ἐλαφρὸς τραυματισμένος ὑποβαστάζεται ἀπὸ τὸν ἀδελφό του Θεμιστοκλῆ . Λαὸς καὶ Στράτευμα παραληροῦν ......

Ἡ Σπάρτη καλεῖ τὸν Θεμιστοκλῆ νὰ ἔρθει μαζί μὲ τὸ ἡρωικὸ Τέκνο της, Εὐρυβιάδη γιὰ νὰ τὸν τιμήσει ὡς ἀρχηγὸ τῶν Ἑλλήνων !

Στὴν ὑποδοχὴ ποῦ γίνεται στὴν Σπάρτη , ἔχουμε νὲο παραλήρημα καὶ πανηγυρισμούς!

Ὁ Εὐρυβιάδης λαμβάνει ἐξαιρετικὲς τιμές ! Λαμβάνει καὶ στεφάνι ἐλιᾶς ὡς ἀριστεῖο ἀνδρείας , σοφίας καὶ δεξιότητος, τὸ ἴδιο στεφάνη ἀπονέμεται καὶ στὸν Θεμιστοκλῆ ! Οἱ τιμές ὅμως στὸν Θεμιστοκλῆ δὲν ἔχουν τέλος! Οἱ Σπαρτιᾶτες του χαρίζουν τὴν ὀμορφότερη ἅμαξα τῆς πόλεως καὶ ὅταν ἐξεκίνησε νὰ ἐπιστρέψει στὴν Ἀθήνα τὸν συνόδευαν .... 300 ἐπίλεκτοι ἱππεῖς Σπαρτιᾶτες ἑως τὴν Τεγέα !!! ^{ἔνθ ἄν Η΄ 124}

Σὲ στήλη , στὰ Ἀμπελάκια τῆς Σαλαμῖνος , ὁ μέγας ἐπιγραμματοποιός Σιμωνίδης ὁ Κείος χάραξε τὸ ἐξῆς

<< Ἐνθάδε Φοινίσσας νήας καὶ Πέρσας ἐλόντες

καὶ Μήδους Ἱεράν Ἑλλάδα ρυόμεθα >>

Ἀπόδοσις : << Ἐδῶ ἀπελευθερώσαμε τὴν Ἱερή Ἑλλάδα μας ἀπὸ τὰ φοινικικά

πλοῖα καὶ ἀπὸ τοῦς εἰσβάλλοντες Πέρσες καὶ Μήδους >>!

Ἐγνώριζε πολὺ καλὰ ὁ Σιμωνίδης τοῦ θανάσιμους ἐχθροὺς τοῦ Ἑλληνισμοῦ, γι΄ αὐτὸ καὶ τοῦς ἐτοποθέτησε σὲ σειρὰ << προτεραιότητος >>!

Ἀποκαλύψεις - Ἐπισημάνσεις

Ἐπειδή ἡ ἱστορία εἶναι ὁ φόβος κριτής τῶν προσώπων καὶ τῶν γεγονότων ποῦ διεδραμάτισαν σοβαρό τίς ἐξελίξεις της, δὲν θὰ ἦτο δυνατόν νὰ μὴν ἀναφερθοῦν ὀρισμένα γεγονότα ποῦ ἀποκαλύπτουν τὸν ὕπουλο καὶ ἀνθελληνικὸ ρόλο τῶν φοινικογεφυραῖων κατὰ τὴν Ναυμαχία τῆς Σαλαμῖνος :

α) Στὸν χαμὸ ποῦ γινόταν στὴ Ναυμαχία ἀρκετοί φοίνικες ποῦ βυθίσθηκαν τὰ πλοῖα τους ἄφησαν (! ) τὸν ἀγῶνα καὶ ἀνέβηκαν ἕως στὸν θρόνο τοῦ Ξέρξη λέγοντας του ὅτι ἡ συντριβή τους ὡφείλετο στοὺς Ἴωνες διότι δὲν πολεμοῦσαν . Ἐκείνη τὴν στιγμὴ, ἐνῶ ὁ Ξέρξης παρακολουθοῦσε τὴν ἐξέλιξη τῆς Ναυμαχίας , ἕνα πλοῖο τῶν Ἰώνων ἐμβολίζει ἕνα Ἀθηναϊκὸ καὶ τὸ βουλιάζει ! Ἀμέσως ἐπιτίθεται σ΄ ἕνα Αἰγινήτικο καὶ οἱ Ἴωνες ἐφορμοῦν ἐναντίον τῶν Αἰγινήτων ἐπάνω στὸ κατάστρωμα καὶ καταλαμβάνουν ! Αὐτὸ ἔσωσε τοῦς Ἴωνες καὶ ὁ Ξέρξης ἀφοῦ εἶδε << ἰδίοις ὄμμασι >> τὴν ἀγωνιστικότητα τῶν Ἰώνων διατάζει νὰ ἐκτελεσθοῦν ἐμπρὸς του οἱ Φοίνικες διότι συκοφαντοῦν τοῦς καλύτερούς του ! Ὁ Πἐρσης ἀξιωματικὸς Ἀριαράμνης μετὰ χαρὰς ἐξετέλεσε τοῦς ὕπουλους καὶ συκοφάντες σημιτοφοίνικες ! ^{ἔνθ. Ἄν Η΄ 90.}

Β) Ἕνα περιστατικὸ τῆς Ναυμαχίας εἶναι ὁ ρόλος τῆς Ἀρτεμισίας , βασιλίσσης τῆς Καρίας, Ἰωνίας ! Ἦτο κόρη τοῦ Αὐγδάμιδος καὶ συμμετεῖχε στὴν ἐκστρατεία στὴν ἐκστρατεία τοῦ Ξέρξη ἐναντίον τῶν ἀδελφῶν της !

Ὅμως !

Ἐνῶ ὁ Ξέρξης ἦτο γοητευμένος μαζί της   δὲν εἶπε τίποτε ὅταν αὐτοὶ ἐμβόλισε μὲ δύναμη ἕνα φοινικικό πλοῖο καὶ αὐτὸ ποῦ τήν ἔσωσε ἦτο ὅτι δὲν ἔζησε κανεὶς γιὰ νὰ τὴν ἀναφέρει! Εἶπαν ὅτι τὸ ἔκανε γιὰ νὰ παραπλανήσει διερχόμενο Ἑλληνικό κ.λπ. κ.λ.π

Ἀλλὰ Ὁ Ἡρόδοτος δέν ἀναφέρει τίποτε γιὰ τὸν θάνατο - δολοφονία τῆς Ἀρτεμισίας μετεννόησε τὴν ἡμέρα ποῦ ξημέρωνε ἡ Ἱστορία καὶ ἦτο φυσικὸ νὰ μὴ μπορέσει νὰ αὐτομολήσει , διότι ἐτάχθη μαζί μὲ τοῦς Φοίνικες ἀπέναντι τῶν Ἀθηναίων , στὴν βαρβαρικὴ παράταξη.

Κί ὅμως ἀπ΄ ἐκεῖ ἔκανε τὸ ἔργο της . Τό πτῶμα τῆς εὑρέθη μέσα στὰ ναυάγια ἀπὸ τὸν Ἀμεινία καὶ τὸν Σωκλὴ τὸν Πελιέα, τὸ ὁποῖο πτῶμα τῆς Ἀρτεμισίας ἦτο γεμάτο πληγὲς ,,, στὴν πλάτη ! Παρεδόθη στὸν Ξέρξη ὅπου καὶ ἀνεγνωρίσθη ἀπ΄ αὐτὸν , ^{ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ << Θεμιστοκλῆς >> ιδ , 4 & ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΣ : << ἀποσπάσματα >>}

ποιοῖ δολοφόνησαν τὴν πανέμορφη Ἀρτεμισία ἡ ὁποῖα μετεννόησε καὶ δὲν ἤθελε νὰ πολεμήσει τὰ ἀδέλφια της ; Ἄς ποῦμε ὅτι δὲν ἦσαν οἱ σημιτοφοίνικες , ἐλᾶτε τώρα καταλαβαίνω, ἄς ὑποθέσουμε, ὅτι δὲν ἦσαν αὐτοί ! Τότε ποῖοι ἦσαν;

Τί τῆς εἶπε ὁ Σίκκινος , ὁ ὑπηρέτης τοῦ Θεμιστοκλέους , ὅταν πῆγε δῆθεν νὰ δώση πληροφορίες στὸν Ξέρξη ; Ἡ συνάντησή τους ἦτο γρήγορή . Μήπως προηγήθη καὶ ἄλλῃ ἡ ἄλλες συναντήσεις μὲ τὴν πανέμορφη Ἑλληνίδα τῆς Ἰωνίας ; Μόνο ἡ Ἀρτεμισία, ὁ Σίκκινος, ὁ Θεμιστοκλῆς καὶ ὁ Εὐρυβιάδης τὸ γνωνίζουν ,,,,,,

Η ναυμαχία τοῦ Ἀρτεμισίου Έκτη

 

                                   

(15η Μεταγειτνιώνος 480 π.χ.




<< Ἀρχή γάρ ὄντος τοῦ νικάν τὸ θαρρεῖν >>



( Πλούταρχος: << Θεμιστοκλῆς >>, 8)




Ἐνῶ στὶς Θερμές Πύλες ἐδίδετο ἡ μεγάλη μάχη τῶν πεζικῶν τμημάτων τῶν Ἑλλήνων, μοῖρα ἀποτελούμενη ἀπὸ 270 τριήρεις ἐκ τῶν ὁποῖον 100 ἦσαν Ἀθηναϊκὲς , εἶναι ἤδη στὸ ἀκρωτήριο Ἀρτεμίσιον στὸ Εὐβοϊκό , γιὰ νὰ ἐμποδίσει τὴν διέλευση τοῦ βαρβαρικοῦ στόλου.

Ὁ Θεμιστοκλῆς , ὅπως ἀναφέρθη προηγουμένως ἦτο ἐνήμερος τὸν κινήσεων τοῦ Ξέρξη ἀφοῦ εἶχε συστήσει ἕνα καταπληκτικὸ δίκτυο πληροφοριῶν . Ὁ Ἡρόδοτος μᾶς δίδει καὶ ὀνόματα τῶν Ἑλλήνων κατασκόπων ποῦ ἔκαναν τέτοια δουλεία.

Ὁ Σκυλλίς ἀπὸ τὴν Σκιώνη τῆς Χαλκιδικὴς ὁ Ἀθηναῖος Ἀβρώνυχος ποῦ ἐπαρακολούθησε τὴν μάχη τῶν Θερμοπυλῶν , ὁ Πολύας ὁ Ἀντικύριος ποῦ ἦτο ναυτικὸς κατάσκοπος κ.α

Ὁ Ξέρξης δίδει ἐντολή στὸν στόλο του νὰ ἐκπλεύσει ἀπὸ τὴν θέρμη (Θεσ/κης ) καὶ νὰ περιπλεύσει τὸν Εὐβοϊκό .

Κάποιος ὅμως ἔχει ἀρχίσει νὰ κολυμπᾶ ὑποβρυχίως χωρίς νὰ τὸν πάρουν εἴδηση οἱ Πέρσες ! Εἶναι ὁ Ὀλυμπιονίκης Σκυλλίας ἀπὸ τὴν Σκιώνη τῆς Χαλκιδικὴς , δεινός κολυμβητής , ὁ ὁποῖος κολυμπὰ 800(!) στάδια 160 χιλιόμετρα περίπου καὶ φθάνει πρὶν ἀπὸ τοῦς Πέρσες στὸ Ἀρτεμίσιον καὶ ἀναφέρει στὸν Ἕλληνα Ναύαρχο Εὐρυβιάδη τὸν Σπαρτιάτη .

Μετὰ τοῦς Μηδικοῦς πολέμους ὁ Σκύλλίας ἐτιμήθη ἀπὸ τὴν πατρίδα καὶ δὺο ἀγάλματα εἶναι δικά του καὶ ἑνὰ τῆς κόρης του .

Κοσμοῦσαν τὸν Ἱερὸ χῶρο τῆςὈλυμπίας πρὸς ἀνάμνηση τοῦ κατορθώματός του! Ἄν δὲν ἐπρολάβαινε , ὁ στόλος μας , θὰ ἐγκλωβίζετο !

Ὁ Περσικὸς στόλος φθάνει τὴν ἑπομένη κοντὰ στὴν Σημπιάδα ἄκρα . Τότε συμβαίνει κάτι ἀναπάντεχο ποῦ οἱ Ἕλληνες ὀνομάζουν ἐπέμβαση τοῦ θεοῦ !

Ἰσχυρότατος << Ἑλλησπόντιος >> βορειοανατολικός, γκρεκοτραμουντάνα γιὰ τοῦς ναυτικοῦς σήμερα ἄνεμος προσβάλλει τὸν βαραβαρικὸν στόλο καὶ περίπου 400 Περσικὲς τριήρεις , μέγας ἀριθμὸς μεταγωγικῶν πλοίων τσακίζονται στὰ βράχια τῶν ἀκτῶν τῆς Μαγνησίας , συμπαρασύροντας δεκάδες χιλιάδες ἄνδρες στὴν ἀπώλεια !

Ὁ Θεὸς ἔκανε τὸ θαῦμα του, ὅπως χαρακτηριστικὰ λέγει ὁ Ἡρόδοτος .

<< Ἐποιέετὸ τὲ πᾶν ὑπὸ τοῦ θεοῦ ὅπως ἐξισωθεῖ τον Ἑλληνικῶν μὲ Περσικόν ...>> Ἡροδοτος <<ἱστορία , ΣΤ 45 )

Στὴ συνάντηση τῶν δύο στόλων οἱ Ἕλληνές διαπρέπουν !

Οἱ Πέρσες ἐκπλήσσονται ὅταν βλέπουν τὰ Ἑλληνικὰ πλοῖα νὰ ἔρχονται καταπάνω τους ! Ξαφνικὰ τὰ Ἑλληνικὰ πλοῖα σχηματίζουν κύκλο μὲ τίς πρύμνες πρὸς τὸ κέντρο τοῦ κύκλου καὶ μὲ τὸ σύνθημα ἀρχίσει ἡ μάχη .

Ὁ Ἀθηναῖος τριήραρχος Λυκομήδης τὸ Αἰσχρέου καταναυμαχεί καὶ κυριεύει πρῶτος ἕνα βαρβαρικὸ πλοῖο . Γιὰ τὸ κατόρθωμα αὐτὸ θὰ τιμηθεῖ μὲ τὸ << Ἀριστεῖον Ἀνδρείας >> ἀπὸ τὴν Ἀθηναϊκὴ Πολιτεία .

Οἱ Ἕλληνες αἰχμαλωτίζουν βαρβαρικὰ πλοῖα ! Μεταξύ τῶν βαρβάρων αἰχμαλώτων ναυτικῶν συγκαταλέγεται , δυστυχῶς ὁ Φιλάων ἀδελφὸς τοῦ βασιλέως τῆς Κυπριακῆς Σαλαμῖνος , Γόργου, ὁ ὁποῖος ἐτιμᾶτο ἀπὸ τὸν Ξέρξη ! Θυμηθεῖτε τὴν Ἰωνικὴ Ἐπανάσταση ....

Περὶ τὸ μέσον τῆς Ναυμαχίας ὁ ἔκ Λήμνου τριήραρχος Ἀντίδωρος, γιὸς του Θεοδώρου, ὁ ὁποῖος ἐστρατολογήθη διὰ τῆς βίας ἀπὸ τὸν Ξέρξη, αὐτομολεῖ ἀπ΄ τοῦς βαρβάρους καὶ συντάσσεται μὲ τὰ ἀδέλφια του ! Στὴν Σαλαμῖνα θὰ ἐπιδείξει μεγάλη ἀνδρεία καὶ ἡ Ἀθηναϊκή Πολιτεία θὰ τὸν τιμήσει μὲ τὸ <<Ἀριστείων Ἀνδρείας >> Καὶ τοῦ παραχωρήσει ἔκταση γῆς στὴν Ἱερὰ Νῆσο Σαλαμῖνα .

<< Ὄτε ἡ νύξ ἐπελθοῦσα >> οἱ ἐχροπραξίες λαμβάνουν τέλος . Οἱ Ἕλληνες γιοί τῶν θεῶν , ἀναπαύονται , ἀφοῦ πρῶτα εὐχαρίστησαν μὲ θυσίες καὶ θυμιάματα τὸν Θεὸ ! Χαράματα τῆς ἑπομένης ὁ Θεμιστοκλῆς καὶ ὁ ναύαρχος Εὐρυβιάδης συγκινημένοι βλέπουν τίς ἐνισχύσεις ἐκ 55 τριήρων ποῦ ἔρχονταν ἀπὸ τὴν Ἀθήνα !

Τὸ μεσημέρι ἀρχίζει ἡ Ναυμαχία καὶ πάλι ! Ὁ σχηματισμὸς ὅμως τοῦ Ἑλληνικοῦ Στόλου ἀλλάζει. Ἐφορμοῦν ἐναντίον τῶν πλοίων τῶν Κιλίκων . Οἱ ὑπόλοιποι βάρβαροι τὰ ἔχουν χαμένα !

Ἦρθαν νὰ ὑποδουλώσουν ἡ νὰ κάψουν τὴν Ἑλλάδα, ἀλλὰ συναντοῦν δυσκολίες ! Ἀκόμη καὶ ὁ Θεὸς εἶναι ἐναντίον τους ...

Οἱ Ἑλληνικὲς τριήρεις καταναυμαχοῦν τους ἄσχετους βαρβάρους .

Ἐπέρχεται ἡ νύκτα . Οἱ Ἕλληνες εὐχαριστοῦν τοῦς θεούς καὶ πάλι.

Οὔτε πανηγυρισμοί οὔτε συμπόνια ὅμως . Ἐπικρατεῖ σύνεση ψυχραιμία . Ἡ ἑπόμενη μέρα γνωρίζουν τὶ θὰ φέρει. Κάποιοι ὅμως γνώριζαν ....

Τὸ μεσημέρι τῆς τρίτης ἡμέρας οἱ Πέρσες ὁρμοῦν ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων . Μὰ πάλι εἶναι εἶναι ἕτοιμοι οἱ Ἕλληνες .

Ἡ Ναυμαχία εἶναι ἄγρια στὴ μορφή της . Ἡ διαμάχη ποιότητος καὶ ποσότητος ....

Οἱ Πέρσες σχηματίζουν ἡμικύκλιο γιὰ νὰ ἐγκλωβίσουν τοῦς Ἕλληνες .

Ὁ Εὐρυβιάδης δίδει σοφὲς διαταγὲς καὶ σὲ λίγο.. ἑκατοντάδες βαρβαρικὰ πλοῖα γίνονται καταφύγιο .... τῶν ἐχθρῶν τοῦ Αἰγαῖου μας ! Ἀπὸ τίς δικὲς μας τριήρες 19 τὸν ἀριθμὸ , ὑπέστησαν ζημιὲς καὶ ἐτέθησαν ἐκτός ἀγῶνος.

Οἱ βάρβαροι ἄρχισαν νὰ ὀπισθοχωροῦν , ἀλλὰ ὁ Θεὸς πᾶν εἰσέρχεται στὰ <<χωρικὰ ὕδατα >> τοῦ ἀδελφοῦ του Ποσειδῶνος καὶ ἀναγκάζει τοῦς βαρβάρους , μὲσα στὸν Πᾶν -ἱκό τους νὰ συγκρούονται τὰ πλοῖα μεταξύ των !

Τὰ Τέκνα τοῦ Ποσειδῶνος εἶναι κυρίαρχα στὴν θάλασσα. Ἡ βάρβαροι ἐπιστρέφουν στοὺς Ἀφέντες τῆς Μαγνησίας .

Ἡ νύκτα εἶναι ἥσυχή καὶ οἱ Γιοὶ τῶν Θεῶν ἀναπαύονται, ἀφοῦ νωρίτερα τίμησαν τοῦς ἔνδοξους νεκροὺς ! Τὸ πρωί δίδονται τὰ <<Ἀριστεία >> ! Μεταξύ τῶν τιμηθέντων εἶναι ὁ Ἀθηναῖος Κλεινίας , πατέρας τοῦ θρυλικοῦ Ἀλκιβιάδη !

Στὸ Ἱερὸ τῆς Παρθένου Ἀρτέμιδος , ποῦ ἐστήθη πρὸς ἀνάμνηση τῆς Νίκης στὸ Ἀρτεμίσιο σὲ μία ἀπὸ δύο στῆλες ἐγράφη τὸ ἐξῆς:

<< Παντοδάπων ἀνδρῶν γενεάς Ἀσίας ἀπὸ χώρας παῖδες Ἀθηναῖων τῷδε ποτ΄ ἕν πελάγει ναυμαχία δαμάσαντες ἐπεὶ στρατὸς ὥλετο Μήδων σήματα ταύτ΄ ἔθεσαν παρθένων Ἀρτέμιδί >>.

Ἀπόδοσίς

<< Στὴν θάλασσα αὐτὴ τὰ παιδία τῶν Ἀθηναῖων ἐδάμασαν κάποτε κάθε λογῆς ἄνδρες ἀπὸ τίς χῶρες της Ἀσίας Ἀφοῦ κατεστράφη ὁ Μηδικὸς στρατὸς , ἔστησαν στὴν Παρθένο Ἄρτεμη τοῦτα τὰ μνημεῖα >>!

Τό μεσημέρι καὶ ἐνῶ συσκέπτοντο οἱ πλοίαρχοι, ὑπὸ τὴν ἀρχηγία του Εὐρυβιάδου, φθάνει ὁ Ἀβρῶνυχος μὲ λυπητερὸ νέο ὅτι << Οἱ γενναῖοι ὑπὸ τὸν Λεωνίδα ὑπερασπιστὲς τῶν Θερμοπυλῶν, ὑπέκυψαν μέχρι ἑνὸς >>. Τούς λέγει, ἀκολούθως, ὅτι ὁ Ξέρξης κατέβαλε τίς χερσαῖες ὀδοὺς , ἀφοῦ << ἐκχυθεῖς >> ὁ βαρβαρικὸς στρατὸς στὴν Στερεὰ Ἑλλάδα << ἐρήμωσε τὴν Φωκίδα, ἔκαυσε τίς Θεσπιές καὶ τίς Πλαταιές >> καὶ προχωρεῖ πρὸς τὴν Ἀττική.

Ἀμέσως ὁ Εὐρυβιάδης διατάσσει τὴν <<ὰπαρσιν >> τοῦ στόλου καὶ ἀφοῦ διέπλευσαν, οἱ Ἕλληνες, τὸν Εὐοϊκό κόλπο ἔκαμψαν τὸ Σούνιο καὶ κατέπλευσαν, μὲ ὁδηγία του Θεμιστοκλῆ στὴ νῆσο Σαλαμῖνα.

Νωρίτερα ὅμως ὁ Θεμιστοκλῆς ἔδωσε ἐντολή νὰ ἀνάψουν πολλὲς φωτιὲς στὸ Ἀρτεμίσιο , κάτι ποῦ ἔκαναν κάθε νύκτα γιὰ νὰ νομίζουν οἱ βάρβαροι πῶς δὲν ἔφυγαν οἱ Ἕλληνες !!

<< Κάποιος >> κάτοικος τῆς Ἰστιαίας εἰδοποίει τοῦς βαρβάρους ὅτι οἱ Ἕλληνες ἔχουν φύγη ἀπὸ τὸ Ἀρτεμίσιο . Μὲ φόβο καὶ τρόμο στέλνουν ἕνα μικρό πλοῖο νὰ ἀξιολογήσει τὴν κατάσταση καὶ ὅταν τὴν ἄλλῃ ἡμέρα τὸ διεπίστωσαν, τότε ξεκίνησαν καὶ ἔφθασαν μετὰ τριήμερον στὸν ὅρμο τοῦ φαλήρου.



Η ΑΘΗΝΑ ΠΥΡΠΟΛΕΙΤΑΙ





Ἡ εἰδήσει ὅτι καταφθάνουν οἱ Πέρσες ἔφερε μία μικρὴ ἀνησυχία στὴν ἀρχὴ . << Κάποιοι φρόντισαν νὰ γίνει ἡ ἀνησυχία πραγματικὸς πανικός .

Ὁμάδες παραφρονούντων πολιτῶν ἔτρεχαν στὴν πόλη ἔχοντας στὶς ἀγκαλιές τὰ ὑπάρχοντά τους . Οἱ βουλευτές ἦσαν .... χαμένοι .

Ὁ Θεμιστοκλῆς , μὲ μία μεγάλη ὁμάδα ἀξιωματικῶν , περιφέροντο στὴν Ἀθήνα καὶ συνιστοῦσαν ἠρεμία καὶ ὄχι << ὑστερίην >>!

Ὁ χρησμὸς περὶ << ξύλινων >> τείχων λειτουργεῖ ἀντίθετα . Οἱ θρῆσκοι Ἀθηναῖοι ἔπεισαν τους ἑαυτοῦς τους ὅτι , μόνο τὰ ξύλινα τείχη της Ἀκροπόλεως θὰ τους σώσουν καὶ ὄχι τὰ πλοῖα, ποῦ εἶπε ὁ Θεμιστοκλῆς .

Ὁ Θεμιστοκλῆς μυημένος ὄν ἐγνώριζε ποιὰ ἦσαν τὰ ξύλινα τείχη , πρᾶγμα τὸ ὁποῖον ἀποδείχθη στὴν Σαλαμῖνα . Ὁ Θεμιστοκλῆς ἀναγκάσθηκε νὰ παρακαλέσει τοῦς ἱερεῖς , ὅπως εἴπουν στὸν κόσμο ὅτι << ἐδραπέτευσε >> ὁ οἰκουρός ὄφις τῆς Ἀθηνᾶ μαζί μὲ τὸ ἄγαλμα της καὶ πῆγαν στὰ πλοῖα >>! ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ << Θεμιστοκλῆς >>10

Κατ΄ αὐτὸν τὸν τρόπο εὐτυχῶς πολλοί Ἀθηναῖοι ἐσώθησαν καὶ οἱ θρῆσκοι ἐπείσθησαν ὅτι θεῖα θέληση νὰ

ἀφήσουν τὴν πόλη καὶ νὰ ἐπιβιβασθοῦν στὰ πλοῖα μὲ προορισμό τὴν Σαλαμῖνα. ἩΡΟΔΟΤΟΣ: << ἱστορία Η ΄ 41





Οἱ Βάρβαροι εὑρίσκουν τὴν Ἀθήνα << ἐρήμην κατοίκων >> καὶ ἀφοῦ ἔβαλαν φωτιὰ σὲ ὅλη τὴν πόλη , ἀνέβηκαν στὴν Ἀκρόπολη ὅπου παρέμεναν οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ ταμίες τοῦ Ἱεροῦ τῆς Παλλάδος Ἀθηνᾶς << φυλάττοντες τὰ τῶν θεῶν >>.

Μαζί τους ἦσαν διάφοροι θρῆσκοι ποῦ δὲν ἄκουσαν τὸν Θεμιστοκλῆ, ὅπως ἐπίσης, καὶ λίγοι ἀσθενεῖς .

Ὅλοι αὐτοὶ περιέφραξαν τὴν Ἀκρόπολη μὲ σανίδες καὶ ξύλα ἀμυνόμενοι κατὰ τῶν βαρβάρων μισελλήνων δολοφόνων .

Οἱ Βάρβαροι ἱερόσυλοι ἔβαλαν με τόξα καὶ βέλη τοὺς πολιορκούμενους τῆς Ἀκροπόλεως , στὰ ὁποῖα βέλη ἐμπρὸς στὴν αἰχμή τους ὑπῆρχαν ἀναμμένα στυπεία τὸ γνωστὸ μας <<στουπί >> καὶ ἔκαιγαν τὸ ξύλινο περίφραγμα .

Οἱ Ἀθηναῖοι ποῦ ἐπολιορκοῦντο στὴν Ἀκρόπολη ἀμυνόταν μὲ σθένος .

Σὲ κάποια στιγμή τῆς πολιορκίας ὁ Ἱππίας τους ἔστειλε προτάσεις συνθηκολογήσεως , οἱ ὁποῖες ἀπερρίφθησαν μὲ βαρεῖς χαρακτηρισμούς ἐναντίον τῶν κηρύκων καὶ τοῦ Ἱππία ! Χαρακτηριστικό εἶναι ὅτι ἔριχναν μεγάλους λίθους πρὸς τους κήρυκες καὶ τὸν Ἱππία .

Μετὰ ὅμως ἀρκετές ὧρες οἱ βάρβαροι εἰσῆλθαν ἐπὶ τοῦ Ἱεροῦ βράχου τῆς Ἀκροπόλεως καὶ σκότωσαν ὅλους ὅσους βρῆκαν ζωντανούς .

Κατόπιν, ἐσύλησαν στὴν Ἀκρόπολη καὶ ἔβαλαν φωτιά παντοῦ οἱ ὑπάνθρωποι, τὰ ἀποκτηνωμὲνα ἀνθρωπάρια ἩΡΟΔΟΤΟΣ <<ἱστορια Η΄53 Τὸ γεγονὸς τοῦ ἐμπρησμοῦ τῆς Ἀκροπόλεως , ὁ ὑπάνθρωπος Ξέρξης , τὸ ἀνήγγειλε μὲ ὑπερηφάνεια στὰ Σοῦσα μέσο εἰδικοῦ ἀγγελιαφόρου .

Μεταξύ τῶν μνημείων ποῦ κάηκαν ἦτο τὸ Ἱερὸ τοῦ Ἐρεχθέως . Οἱ ὑπάνθρωποι δολοφόνοι προέβησαν καὶ σὲ ἄλλες πράξεις << ἑλληνοπερσικῆς φιλίας >> - ἔτσι ἔλεγαν τότε τὴν ἑλληνοτουρκική -καὶ μάλιστα μία ἀπὸ αὐτὲς ἦτο καὶ ἡ πυρπόληση τοῦ δένδρου τῆς ἐλιᾶς ποῦ εἶχαν φυτεύσει οἱ Ἀθηναῖοι πρὸς τιμῆς τῆς Ἀθηνᾶς .

Τὴν ἑπόμενη ἡμέρα, ὅμως ὅσοι ἀπὸ τοῦς ὑπανθρώπους αὐτούς ἀνέβηκαν στὴν Ἀκρόπολη, εἶδαν ἄφωνοι ὅτι ἕνα κλαδὶ μήκους ἑνὸς πῆχυ εἶχε βλαστήσει ! ἔνθ. Ἄν Η΄54- 55

Ἄς δοῦμε τώρα τί ἔλεγε τὸ χρησμόδωμα ( χρησμὸς ) γιὰ τὰ ξύλινα τείχη !

<< Τεῖχος Τριτογενὲς ξύλινος διδοὶ εὐρύοπα . Ζεύς μοῦνον ἀπόρθητον τελέθειν , τὸ σὲ τέκνα τ΄ ὀνήστει . Μηδὲ οὐ γι΄ ἱπποσύνην τὲ μένει καὶ πεζόν ἰόντα πολλὸν ἀπ΄ ἠπείρου στρατὸν ἥσυχος ἀλλ΄ ὑποχωρεῖν νῶτον ἐπιστρέψας ἔτι τοί ποτὲ καντίος ἔσση >>





Ἀπόδοσις

<< Ὁ πανεπόπτης Ζεὺς κάνει τὴν χάρη τῆς Ἀθηνᾶς , νὰ μείνει ἀπόρθητο μόνο τὸ ξύλινο τεῖχος , αὐτὸ θὰ σώσει ἐσένα καὶ τὰ παιδιά σου . Μὴν περιμένεις ἥσυχα τὸ ἱππικὸ οὔτε τὸν πεζὸ στρατὸς , ἀλλὰ ὑποχώρησε καὶ στρέψε τὰ νῶτα. Καὶ θὰ ἔρθει ὁ καιρὸς νὰ ἀντισταθεῖς >> .

Αὐτὸ τὸ σημεῖο τοῦ χρησμοῦ ἐκμεταλλεύθηκε ὁ Θεμιστοκλῆς καὶ ἐξήγησε ὅτι, τὸ ξύλινο τεῖχος εἶναι τὰ ξύλινα πλοία .

Ὁ χρησμὸς κατέληγε ὥς κάτωθι:

<< Ὠ Θείη Σαλαμίς , ἀποτελεῖς δὲ σὺ τέκνα γυναικῶν ἦπου

σκιδναμένης Δημήτερος , ἡ συνιούσης>>.

Ἀπόδοσης

<< Ὡ θεῖα Σαλαμίς , ἐσὺ θὰ ἀποτελέσεις παιδιὰ γυναικῶν, σὲ ὥρα σπορὰς , ἡ συνάξεως τῶν Δημητριακῶν καρπῶν >>!

Ἡ Ἑλλάδα περνᾶ κρίσιμες στιγμὲς . Οἱ ὑπάνθρωποι βάρβαροι περνοῦν << διὰ πυρὸς καὶ σιδήρου >>!

Φωτιὲς καὶ καταστροφὲς Τὴν ἱεροσυλία τοῦ ὑπάνθριπου. Ξέρξη θὰ ἀνταποδώσει ἡ ἐταιρία Θα ῒς στὴν Περσία κατὰ τὴν ἐκστρατεῖα τοῦ Μ. Ἀλεξάνδρου . Ἡ Θαῒς ἦτο ἐρωμένη καὶ ἔπειτα σύζυγος του Πτολεμαῖου Θάνατος καὶ ἀφανισμὸς ! Τὶ θὰ γίνει τώρα ; Σκέφτονται ὅλοι καὶ τὰ βλέμματά τους ἀτενίζουν τὸν Θεὸ καὶ τὴν Ἐλευσῖνα , ὅπου ἄρχισαν νὰ τελοῦνται τὰ Θεῖα καὶ τὰ Ἱερὰ Ἐλευσίνια Μυστήρια .....

Μία θεία Μορφή χαμογελᾶ καὶ ἁπλώνει προστατευτικὰ τὰ χέρια . Της στὸ Ἑλληνικὸ Ναυτικὸ καὶ στοὺς κατοίκους τῶν Ἀθηνῶν ποῦ ξεσπιτώθηκαν !

Μὲ μία τραχιὰ φωνὴ λέγει , κοιτῶντας πρὸς τοῦς βαρβάρους : <<Αὔριο στὴν Σαλαμῖνα, Ξέρξη! >>



Καὶ γυρίζει τὸ βλέμμα Της πρὸς τὰ παιδία Της , λέγοντας : << Νῦν, ὑπὲρ πάντων ὁ Ἀγῶν ! >>

Ἡ ἔνδοξή Μάχη τῶν Θερμῶν Πυλῶν . Πέμπτη

              

(  7η  Μεταγειτνιῶνος  480  π.Χ. )

<< Τοῖς κείνων ρήμασι πειθόμενοι >>

Μετὰ τὴν συντριβή τοῦ Μαραθῶνος ἡ βαρβαρικὴ στρατιὰ ἐπέστρεψε ντροπιασμένη στὴν Περσία.

Ὁ Δαρεῖος ἐξεμάνη πάρα πολὺ καὶ διέταξε τὴν σύσταση νέας καὶ πολυπληθέστερης στρατιᾶς , ἀναλαμβάνοντας ὁ ἴδιος νὰ ἡγηθεῖ ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων!

Συμφώνως πρὸς τὰ περσικὰ ἔθιμα, ὁ βασιλεύς ἐὰν ἡγεῖτο ἐκστρατείας, θὰ ἔπρεπε νὰ ὁρίσει διάδοχο, ὁ Δαρεῖος εἶχε δύο γιοὺς, τὸν Ἀρτοβάζανο ἀπὸ τὴν προηγούμενη σύζυγο του καὶ τὸν Ξέρξη ἀπὸ τὴν τωρινή σύζυγο του καὶ κόρη τοῦ Κύρου τὴν Ἀτοσσα.

Ὁ Δαρεῖος ἐξέλεξε τὸν Ξέρξη, διότι ὅταν ἐγεννήθη – ὁ Ξέρξεις - ἦτο ἤδη βασιλεύς, δηλαδὴ ὁ Ξέρξεις ἦτο << πορφυρογέννητος >> ἀλλὰ καὶ ὁ μοιραῖος ἄνθρωπος τῶν γεγονότων ποῦ ἀκολούθησαν . Κατὰ τὸ τρίτο ἔτος τῆς προετοιμασίας τοῦ στρατεύματος ὁ Δαρεῖος ἀπέθανε καὶ ὁ μοιραῖος ἄνθρωπος ἀνεβαίνει στὸν θρόνο, Ξέρξης ὁ Α΄΄

Ὅλος ὁ μισελληνικὸς κόσμος τῆς ἐποχῆς ἐκείνης ἐπιστρατεύτηκε γιὰ νὰ ὑποδουλώσει τὴν Ἑλλάδα << διὰ πυρὸς καὶ σιδήρου >>!

Γράφοντας αὐτὲς τίς γραμμές θυμήθηκα ἐκεῖνο ποὺ ἔγραψε ὁ Ἡρόδοτος στὴν << Πολύμνια >>; <<Πολλοὶ μὲν ἄνθρωποι εἴεν ὀλίγοι δὲ ἄνδρες >>, δηλαδὴ : << Ὑπάρχουν πολλοί ἄνθρωποι, λίγοι ὅμως ἄνδρες >> ! ^{ἩΡΟΔΟΤΟΣ: Ἱστορία Ζ΄10)}

Ἐδῶ ὅμως πρέπει νὰ ἀναφέρω τὸ ἐξῆς ; Ὅταν ξεκινᾶ κάποιος νὰ ἀφανίσει ἕναν ἄλλο, χωρὶς λόγος αὐτὸ δὲν εἶναι ἀνδρειοσύνη ἀλλὰ ....τερψιπροκτωσύνη !

Ὅταν ὅμως θέλει νὰ τὸν ἀφανίσει γιὰ λόγους ζηλοφθονίας ἐπειδὴ ἔδωσε Φῶς καὶ Γνώση, αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος πέφτει πολλὰ σκαλοπάτια καὶ γίνεται ὑπάνθρωπος !

Τέτοιος ἦτο ὁ Ξέρξης καὶ οἱ ὅμοιοί του Μαρδόνιος – Μαρδοχάϊ, Ἐσθῆρ, Μεγάβυζος ( στρατηγὸς ), Σμερδομένης (στρατηγὸς ), Γέργης καὶ Τρινταχαίμης ( ἐπίσης στρατηγοί ) καὶ οἱ ναύαρχοί Ἀριαβίνης, Πρηξάσπης, καὶ Ἀχαιμένης, ὁ ἀδελφός τοῦ Ξέρξη.

Θὰ ἐρχόταν τότε ἀντιπρόσωπος τοῦ σιωνισμοῦ καὶ τῆς παγκοσμιοποιήσεως << ἔλθω τὲ καὶ πυρώσω τὰς Ἀθήνας >>, δηλαδὴ << ναὰ κυριεύσω καὶ νὰ καύσω τὴν Ἀθήνα>> ! Ἀπὸ φωτιά, λοιπὸν θὰ περάσει τὴν Ἑλλάδα ὁ ὑπάνθρωπος.

Δύο συγκλονιστικὰ γεγονότα ( ἀποκαλύψεις ) λαμβάνουν χώρα καὶ τὰ σχέδια τοῦ ὑπανθρώπου μαθεύονται στὴν Ἑλλάδα ! Βλέπετε, ὅταν ὑπάρχη ἑνότητα πῶς νικοῦμε ; Ἄς δοῦμε μὲ ποιοὺς τρόπους μαθεύτηκε ἡ ὅλη ἐπιχείρηση στὴν Ἑλλάδα.

α) Ὁ Θεμιστοκλῆς τοῦ Νεοκλέους, Ἀθηναῖος Στρατηγὸς καὶ Μαραθωνομάχος, ἀναλαμβάνει τὴν ἡγεσία τῶν Ἀθηνῶν διότι οἱ πολιτικοὶ ἐβοήθησαν καὶ δὲν ἀναλάμβανε κανεὶς τους στὴν στρατηγία . Παραιτήθησαν τῶν ἀξιωμάτων τους καὶ ἡ Ἀθήνα ἔμεινε ἀκυβέρνητη. Ὁ Θεμιστοκλῆς ἐδιεκδίκησε τὴν ἐξουσία, ὅλα τὰ ἀξιώματα. Κάποιος Ἐπικύδης ἐστάθη ἐμπόδιο τοῦ Θεμιστοκλέους. Ὁ δημαγωγὸς αὐτὸς << ἐξηγοράσθη χρημάτων >> καὶ ἀπεσύρθη. Τί ἄλλο θὰ ἔκανε ὁ δοτὸς αὐτὸς δημαγωγὸς μόλις εἶδε τὰ χρήματα.

Ἀμέσως ὁ Θεμιστοκλῆς συνέστησε μία καταπληκτικὴ ὑπηρεσία πληροφοριῶν! Ἀρχηγὸς της ἦτο ὁ βασιλεύς τῶν Μακεδόνων Ἀλέξανδρος Β΄ τοῦ Ἀμύντα, ὁ ὁποῖος ἔδωσε τὴν << μεγάλην >> πληροφορία γιὰ τὴν ἀλλαγὴ δρομολογίου τῶν βαρβάρων ὅταν κατέβαιναν πρὸς τὴν Θεσσαλία καὶ εἰδοποίησε πώς θὰ διέλθουν μέσω τῆς χώρας τῶν Περραιβών, δίπλα ἀπὸ τὴν πόλη Γόννοι καὶ ἔτσι δὲν ἀπεκόπησαν τὰ Ἑλληνικὰ τμήματα στὴν Θεσσαλία καὶ ἐπέστρεψαν στὸν Ἰσθμό!

Β) Ἐκείνη τὴν ἐποχὴ ζοῦσε στὴν Περσία ἐξόριστος ὁ πρώην βασιλεύς τῆς Σπάρτης, Δημαράτος. Βλέποντας ὅλες αὐτὲς τίς προετοιμασίες καὶ δεχόμενος τὴν ὑπερηφάνεια τοῦ Ξέρξη γιὰ τὸ τεράστιο στράτευμα του, θὰ πάθεις καταστροφή >>!

Μετὰ τὸ γεγονός αὐτὸ ὁ Ξέρξης διέταξε νὰ εἶναι πιὸ <<προσεκτική >> ἡ διαμονή τοῦ Δημαράτου, στοὺς φρουρούς ποῦ φύλασσαν τὴν οἰκία του πρώην βασιλέως τῆς Σπάρτης.

Ἡ Ἑλληνικὴ του Ψυχή δὲν ἡσύχασε. Ἔπρεπε νὰ εἰδοποιήσει μὲ κάποιο τρόπο τὴν πατρίδα του. Καὶ βρήκε:

Ἔλαβε μία ξύλινη πινακίδα καὶ ξύνοντας τὸ κερὶ της, χάραξε στὸ ξύλο τὸ μήνυμά του ἔχυσε ἐπάνω στὰ γράμματα τὸ κερί καὶ μέ αὐτὸν τὸν τρόπο ἡ πλάκα ἐφαίνετο ἄγραφη. Ἔτσι δὲν ἐκίνησε τίς ὑποψίες τῶν φρουρῶν στὴν βασιλική ὁδό.

Ἀκολούθως, βρῆκε τρόπο καὶ ἡ ξύλινη πινακίδα ἔφθασε στὴν Σπάρτη. Οἱ Σπαρτιᾶτες δὲν κατανοοῦσαν γιατὶ ἦλθε ἡ πινακίδα αὐτὴ στὴν πόλη τους, καὶ τί ἐσήμαινε αὐτὴ ἡ κίνηση. Ἡ σύζυγος τοῦ βασιλέως Λεωνίδα τοῦ Α΄ τοῦ Ἀλεξανδρίδη, ἡ πανέμορφη καὶ πανέξυπνη Γοργῷ, κόρη τοῦ Κλεομένους κάτι ὑποψιάστηκε καὶ εἶπε νὰ ξυθεῖ τὸ κερί μήπως κάποιος στέλνει στέλνει μήνυμα. Ἡ γνώμη τῆς βασιλίσσης εἰσακούσθηκε καὶ σὲ λίγο ἐδιαβάζετο τὸ μήνυμα. Οἱ ἐξελίξεις ἦσαν ραγδαῖες ( Ἐνθ. Ἄν Ζ΄ 239 )

Ἀγγελιαφόροι ἔφυγαν γιὰ τὴν ὑπόλοιπη Ἑλλάδα καὶ οἱ Ἕλληνες ἄρχισαν νὰ προετοιμάζονται, πάλι, γιὰ νὰ ὑπερασπισθοῦν τὰ ὅσια καὶ καὶ τὰ ἱερά τους !

Ἄς ἔλθουμε τώρα στὰ τῆς ἐκστρατείας τοῦ Ξέρξη κατὰ τῆς Πατρίδος μας, ποῦ ὅταν θὰ ἔθανε στὴν Ἑλλάδα ὅπως εἶπε καὶ ὁ ἴδιος, θὰ μᾶς ἀφάνιζε! Γνώριζε μὲ ὅποιους εἶχε νὰ κάνει ; Ἡ ἀπάντησι εἶναι, Ναί Διότι: Ἐκάλεσε ὅλους τοῦς εὐγενεῖς τῆς Περσίας καὶ τοῦς ἀνήγγειλε τὴν ἀπόφαση του ὁρισμένοι ἦσαν συγκρατημένοι καὶ ὑπεχώρησαν. Ὁ μόνος ποῦ εἶπε τὴν ἀλήθεια ἦτο ὁ θεῖος του, ἀδελφός τοῦ θανόντος πατρός του Δαρεῖου, ὁ συνετὸς στρατηγὸς Ἀρτάβανος. ^{Οὐδεμία σχέση μὲ τὸν Ὑρκάνο Ἀρταβανο ἐ ποῦ δολοφόνησε τὸν Ξέρξη τὸ 465 π.χ.}

Ὁ συνετὸς Ἀρταβάνος ἐξέθεσε τὴν ἄρνηση του πρὸς τὸν ἀνεψιό καὶ βασιλέα του Ξέρξη λέγοντας του πῶς , << οἱ Ἕλληνες θυσιάζονται γιὰ τὴν Πατρίδα τους χωρὶς νὰ λαμβάνουν δῶρα ἡ χρήματα καὶ σὲ ἀνάλυση, ἐπειδὴ δέν θὰ εἰσακουσθῶ θὰ μάθεις ἀπὸ κοντὰ μὲ ποιοὺς ἔχεις νὰ κάνεις >>!

Στὴν συνέχεια ὁ Ἀρτάβανος ἀπευθύνεται στὸν Μαρδόνιο Μαροδοχαϊ ποῦ ὑποκινοῦσε τὸν Ξέρξη γιὰ τὴν ἐκστρατεία κατὰ τῆς Ἑλλάδος καὶ τοῦ λέγει:

<< Ἐμεῖς οἱ δύο, Μαρδόνιε, θὰ στοιχηματίσουμε τὴν ζωή τῶν τέκνων μας! Θὰ ἐκστρατεύσεις μὲ ὅσον στρατὸ θέλεις καὶ ἐάν νικήσεις, ὅπως εἶσαι βέβαιος, τότε θὰ θανατωθοῦν τὰ παιδιά μου κι΄ ἐγὼ βεβαίως.

Ἐάν ὅμως βγεῖ ἀληθινή ἡ πρόβλεψή μου καὶ ἡττηθεῖς, τότε θὰ θανατωθοῦν τὰ παιδιά σου καί ἐσύ βεβαίως, ἐάν ἐπιστρέψεις ζωντανός! Ἐάν τώρα δὲν συμφωνήσεις μὲ τὴν πρότασὴ μου καὶ ἐπικρατήσει ἡ γνώμη σου νὰ ἡγηθεῖς τοῦ στρατοῦ μας στὴν Ἑλλάδα τότε μαντεύω πῶς θὰ ἀκουσθεῖ τὸ νέο ὅτι ὁ Μαρδόνιος μέγα κακὸ ἐπροκάλεσε στὴν Περσία καὶ τό σῶμα του ἔγινε λεῖα τῶν σκύλων καί τῶν ὀρνέων κάπου στὴν γῆ τῶν Ἀθηναῖων ἡ τῶν Σπαρτιατῶν ἡ καθ΄ ὁδόν πρός τὰ ἐκεῖ. Ἔτσι μόνο θὰ μάθεις νὰ πρός ποῖους ἄνδρας προτρέπεις τόν βασιλέα νὰ πολεμήση >> ! Προφητικότατος καί λογικότατος ὁ Ἀρτάβανος, στρατηγός τῶν Περσῶν καὶ θεῖος του βασιλέως Ξέρξη.

Τὴν διάλεξη, πράγματι, τοῦ Ἀρταβάνου μᾶς διασώζει ὁ Ἡρόδοτος. ^{( ἩΡΟΔΟΤΟΣ <<Ἱστορία >> Ζ΄ 10 )}

Ὁ Ἀρταβάνος δὲν εἰσακούσθηκε καὶ κάποια ἡμέρα ὁ στρατὸς τοῦ Ξέρξη ἦτο πανέτοιμος νά εἰσβάλλει στὴν Ἱερὰ Γῆ τῶν Ἑλλήνων.

Μαζεύτηκε ὅλο τὸ κακὸ συναπάντημα τῆς ἀνατολῆς, κάθε λογῆς ἀπίθανου λαοῦ ! Ὅλοι ἐναντίον τοῦ Αἰωνίου Φωτός καὶ Ροῆς τῆς Ζωῆς ! Διαβάστε ὀνόματα λαῶν :

Φοίνικες 108 Χοράσμιοι 109 ^{Λάος στὰ σύνορα Ὑρκανίας -Παρθίας} Γανδάριοι ^{Λάος τὴς βορειοδυτικὴς Ἰνδίας μεταξὺ Ἰνδοῦ ποταμοῦ καὶ τοῦ Σουάστη} Δαδίκες ^{Λάος τῆς Σογδιανὴς , μεταξὺ του Ἰοξάρτου ποταμου καὶ τοῦ Ἰμάου ὄρους} Σάραγγες ^{Λαὸς τῆς Περιοχῆς Ἀρμενίας - Παρθίας} Οὔτιοι, ^{Λαὸς τῆς Περιοχῆς Ἀρμενία καὶ Μηδίας} Μύκοι ^{Περσικὸς λαὸς ἀγνώστου θέσεως (!) ( Ἡρόδ Γ΄ , 93).} Πάκτυες 115 ^{Ἄγνωστος λαὸς τῆς Σκυθίας, ὅμορος τῶν Ἀρκτείων καὶ Λελίων} Καβιλεῖς ^{Λαὸς τῆς νοτίου Μ. Ἀσίας , μεταξὺ . Λυκίας καὶ Παμφυλίας (ἡΡΌΔ. Γ΄,90} Ματιανοί ^{Λαὸς δυτικῶς τῆς κασπίας μεταξὺ Ἀρμενίων καὶ Κισσίων .} Μόχοι ^{Λαὸς του Εὐξείνου Πόντου πλησίον τὴς Κοχλίδος ( Ἡρόδ Γ΄ 94} Αίθίοπες Λίβυοι, Τιβαρηνοί, ^{Λαὸς τοῦ πόντου Ἄνηκαν στὸν 9° φορολ. Νόμο τῶν Περσῶν,} Μοσσύνοικοι, ^{Λαὸς του Πόντου,} Λίγνες ^{Ἀγνώστου θέσεως λαὸς της Σογδιανής} κ.λ.π , πράγματι φίλοι καὶ φίλες τὸ κακὸ συναπάντημα. Οἱ ἄγνωστοι λαοί ἐναντίον τοῦ Λαοῦ τῆς Γνώσεως καὶ τῆς Ἀρετῆς !

Ὅπως ἀναφέρη ὁ ἐξαίρετος καθηγητής καὶ διαπρεπής Ἕλλην ^κος Κων/νος Πλεύρης στὸ ἔργο του << ( Οἱ βάρβαροι )>> , ἐκδ. << νέα θέσης>> Ἀθήνα 1994 σελίς 55): << Ἐπρόκειτο περί ἀγριάνθρώπων ἄσχετων μὲ τὸν ἀνθρώπινον πολιτισμόν >>! Μπροστά στὴν γνώμη τοῦ κ. Πλεύρη σιωποῦμε διότι ὅπως δεῖτε στίς σημειώσεις ἐπρόκειτο πράγματί, περί ἀγριανθρώπων.

Ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι ἔκοβαν μὲ πέλεκυν τὰ πόδια του ἀλόγου τους ἐπειδή ἐσηκώθησαν στὰ πίσω πόδια λόγῳ φόβου ἀπὸ κάτι διερχόμενο ἡ μεγάλο θόρυβο, θεωροῦνται πολιτισμένοι;

Τέτοιοι ὑπάνθρωποι θὰ ὑποδούλωναν τὸ Αἰώνιο φῶς.

Οἱ βάρβαροι ἐπὶ μία ἑβδομάδα διέρχοντο τὸν Ἑλλήσποντον καὶ πλημμυρίζουν τὴν Θράκη. Στὴν περιοχὴ τοῦ Δορίσκου ἔγινε ἡ καταμέτρηση τοῦ στρατοῦ καὶ τοῦ στόλου τοῦ βάρβαρου Ξέρξη.

Ὁ στόλος ἀπετελεῖτο ἀπὸ 3.000 πλοῖα ἐκ, τῶν ὁποῖων τὰ 1.207 ἦσαν Περσικά. Ὁ δὲ στρατὸς ξηράς, ὑπολογισμένου καὶ τοῦ συνόλου τῶν βοηθητικῶν εὐνούχων μαγειρισσῶν, παλλακίδων κ.λ.π, ἔφθανε στὸν ἀριθμό ... 5.283,220 ἀνθρώπων, ὅπως μᾶς ἀναφέρει ὁ Ἡρόδοτος στὴν <<<Πολύμνια >> ( Ζ΄ βιβλίο ) ! Ἀναφέρονται μάλιστα καὶ σκύλοι καὶ ὑποζύγια.

Ὁ Ἱερὸς Ἑλληνικός Στρατὸς ποῦ ἀνέμενε τὸ βαρβαρικό σκυλολόϊ ἦτο ὁ ἐξῆς ὀνομαστικός καὶ ἀριθμητικός:

Σπάρτη: 300 ἄνδρες βαρέως ὁπλισμένοι

Τεγέα: 500

Μαντίνεια: 500 ἄνδρες

Ὀρχομενός Ἀρκαδίας 120

Ἀρκαδία ( ὑπόλοιπη ) 1000 βαρέως ὁπλισμένοι

Κόρινθος: 400

Φλειοῦς: 200

Μύκήνες: 80

Θεσπιές: 700 ἄνδρες βαρέως ὁπλισμένοι

Θήβα: 400 ( ἀπόδειξη ὅτι ὁ λαός δὲν ἐμήδιζε )

Λοκρίς: Πανστρατιά ( 1.000 ἄνδρες )

Τέλος στὸ κάλεσμα τῆς πατρίδος ἦλθαν καὶ 1.000 Φωκεῖς.

Ἡ Ἑλληνική θάλασσα ἐφυλάσσετο καλὰ ἀπὸ τό στόλο τῶν Ἀθηναῖων, τῶν Αἰγινητῶν καὶ ἄλλον ναυτικῶν δυνάμεων.

Ὁ στρατὸς τοῦ Ξέρξη φθάνει καὶ στρατοπεδεύει στὴν Τραχίνα της Μάλίδος, οἱ δὲ Ἕλληνες εἶναι πανέτοιμοι καὶ ἀναμένουν τὸν ἐχθρό στὴν περιοχή τῶν στενῶν ποῦ ὀνομάζοντα << Θερμαί Πύλαι >>, οἱ δὲ ἐντόπιοι τὶς ὀνομάζουν ἁπλῶς << Πύλαι >> .

Κάθε Ἑλληνική πόλη, μὲ τὸ στράτευμα ποῦ ἔστειλε , εἶχε ὁρίσει καὶ ἕναν στρατηγό. Μὲ τὴν ὁμόφωνη γνώμη τῶν στρατηγῶν καὶ σὲ κλίμα ἑνότητας ἀγάπης καὶ πανηγυρισμῶν, ὁρίσθηκε Ἀρχιστράτηγος τῶν Ἑλλήνων ὁ βασιλεύς τῆς Σπάρτης, γιός τοῦ Ἀλεξανδρίδη ὁ ΛΕΩΝΙΔΑΣ ὁ Α΄ ! Ἕνας λόγος ποῦ ἐξελέγη ὁ ἡμίθεος αὐτὸς, εἶναι ὅτι εἷλκε τὴν καταγωγή τοῦ κατ εὐθεῖαν ἀπὸ τόν ἩΡΑΚΛΗ 122 Ἦτο ἀπὸ τὸ γένος τῶν Ἀγιαδῶν καὶ διεδέχθη τὸν ἐτεροθαλἠ ἀδελφό τοῦ Κλεομένη.

<< Τοῦ Ξέρξη γράψαντος << πέμψον τὰ ὅπλα >> ,

ἀντέγραψε << μολῶν λαβέ >>

( Πλούταρχος : << Ἀποφθέγματά Λακωνικά >>,

225,11 )

Ἀπόδοση: ( Ὅταν ὁ Ξέρξης πρότεινε << δῷς μου ( στείλλε ) τὰ ὅπλα, ἀντιπρότεινε ὁ (Λεωνίδας) << ἔλα νὰ τὰ πάρεις>> ) !

Ὁ Λεωνίδας ὁ Α΄ τοῦ Ἀλεξανδριδη ὡς βασιλεύς τῆς Σπάρτης καὶ Ἀρχιερεύς, ἐδιάλεξε μόνος του τοῦς τριακόσιους, οἱ ὁποῖοι: Ἔπρεπε νὰ ἔχουν γιοὺς, οὗτος ὥστε σὲ περίπτωση θανάτου νὰ ἔχουν διαδόχους .

Ἐρώτηση πρὸς τοῦς ἀνιστόρητους καὶ ἀνήθικους: Καὶ οἱ τριακόσιοι πατεράδες ἦσαν ὁμοφυλόφιλοι; Σάν δὲν ντρέπεστε.....

Ἄς διαβάσουν τόν Ἡρόδοτο.

Ἡ Σπάρτη, λοιπόν, ἄν καὶ ἑορτάζετο ἡ ἑορτή τῶν << Καρνείων >> ἀποστέλλει τὸν βασιλέα της μὲ τριακόσιους καὶ μετά τό τέλος τῶν ἑορτῶν θὰ ἔσπευδαν πανστρατιά.

Πανστρατιά, ὅμως θὰ ἐξεστράτευαν καὶ οἱ ὑπόλοιπες Ἑλληνικές πόλεις μόλις θὰ τελείωναν οἱ Ὀλυμπιακοί ἀγῶνες.

Ὁ Ξέρξης στέλνει κήρυκες γιὰ << γῆν καὶ καὶ ὕδωρ >> ὄχι σὲ Σπάρτη Καὶ Ἀθήνα διότι ἐνθυμεῖτο τί ἔπαθαν πρίν δέκα χρόνια.

Ἡ ἀπάντηση τῶν ὑπολοίπων Ἑλληνικῶν πόλεων ἦτο ὄχι φυσικά κάποιοι κήρυκες εἶχαν τὴν τύχη ἐκείνων ποῦ πρίν δέκα χρόνια πῆγαν γιὰ τὸν ἴδιο λόγο σὲ Ἀθήνα καὶ Σπάρτη.

Ὁ Ξέρξης ἔστειλε στὴν Ἀθήνα ἀπεσταλμένους γιὰ νὰ ζητήσουν τὴν παράδοση. Τοῦ ἀπάντησαν ὄχι. Ὁ Θεμιστοκλῆς διέταξε καὶ συνελήφθη ὁ διερμηνέας Ἕλλην, γιατὶ ἐτόλμησε νὰ χρησιμοποιήσει τὴν Ἑλληνική γλῶσσα μεταφέροντας τίς προσταγές τῶν βαρβάρων ! Γιὰ νὰ δοῦμε τί ἔγινε σ΄ αὐτὴν τὴν περίπτωση.

<< Ἑρμηνεία γάρ συλλαβῶν διὰ ψηφίσματα ἀπέκτεινε

( ἐθανάτωσε), ὅτι φωνῆς

Ἑλληνίδα βαρβάροις προστάγμασιν ἐτόλμησε χρῆσαι>> 122

Ἄλλοι καιροί, ἄλλα ἤθη..

σὲ κάποιο σημεῖο τῆς συσκέψεως τῶν Ἑλλήνων ἐτέθη τὸ θέμα τῆς ὑποστηρίξεως τοῦ Ἰσθμοῦ σὲ περίπτωση διασπάσεως τῶν Θερμοπυλῶν. Πολλοί συμφώνησαν σ΄ αὐτὸ καὶ ρώτησαν τόν Ἀρχιστράτηγο τί θὰ κάνει. Ὁ Λεωνίδας ἀπάντησε ἤρεμα καὶ λακωνικά :

<< Θά μείνω μὲ τοῦς τριακόσιους >>

Τότε κρατῶντας τήν περικεφαλαία του στὸ ἀριστερό του χέρι καὶ ἀγκαλιάζοντας τῶν Λεωνίδα ὁ Δημόφιλος ὁ στρατηγός τῶν Θεσπιέων τοῦ λέγει :

<<Καὶ ἐμεῖς μαζί σου Λεωνίδα ( παῖ τοῦ Ἀλεξανδρίδου ) οἱ ἑπτακόσιοι Θεσπιεῖς >>. Καὶ συμπληρώνη χαριτολογῶντας ὁ ἐξαίρετος ἐκεῖνος Ἄνδρας;

<< Ἔχεις τὴν ἐντύπωση, γιέ μου Ἀλεξανδρίδη, ὅτι θὰ πάρεις μόνο σου τὴν δόξα τῶν Θερμοπυλῶν;>>

Συγκινημένος ὁ Λεωνίδας τὸν κοιτάζει στὰ μάτια καὶ τοῦ λέγει τρεῖς λέξεις << Ἑτοίμασε τὸν Στρατό >>!

Οἱ ἑπτακόσιοι Θεσπιεῖς καὶ οἱ τριακόσιοι Σπαρτιάτες προχωροῦν στὸ πεπρωμένο τους. Δὲν εἶχαν νὰ φοβηθοῦν τίποτε καὶ τὸ μόνο τοῦς ἐνδιέφερε, ἦτο ἡ ὑπεράσπιση τῶν ὁσίων καὶ τῶν ἱερῶν τους.

Ὁ Ξέρξεις στέλνει ἕναν ἱππέα κατάσκοπο γιά νὰ πληροφορηθεῖ τί κάνουν οἱ Ἕλληνες . Ὁ ἱππέας ἐπιστρέφει καὶ .... ἀφήνει ἄναυδο τὸν βασιλέα του:

<< Λούζονται, χτενίζονται καὶ ἀστειεύονται μεταξύ τους >>

Ξημερώνη ἡ πρώτη ἡμέρα ...Ὁ Ξέρξης στέλνει τοῦς Μήδους καὶ τοῦς Κισσίους. Ἡ συμπλοκή διαρκεῖ πολλές ὧρες. Οἱ βάρβαροι ὑποχωροῦν (!) ἀφήνοντας ἑκατοντάδες νεκρούς. Ὁ Ξέρξης διατάζει ἐπίθεση καὶ πάλι. Τό ἴδιο, ὅμως ἀποτέλεσμα. Αὐτό γίνεται ἐπί τέσσερις ἡμέρες. Οἱ βάρβαροι νεκροί ἔχουν γεμίσει τόν τόπο καὶ οἱ ἐπιτιθέμενοι ἀναγκάζονται νὰ πατοῦν ἐπάνω τους γιὰ νά περάσουν ! Δείγματα πολιτισμοῦ ....

Στέλνονται τμήματα συνέχεια. Τά τμήματα κυριολεκτικά σφάζονται. Τρεῖς φορὲς ὁ Ξέρξης πετάχτηκε ἀπὸ τον θρόνο του ! Δέν μπορεῖ νὰ κατανοήσει τήν συνεχῆ σφαγή τοῦ στρατοῦ του. Ὀργισμένος διατάζει τοῦς << Ἀθάνατους >> του νά ἐπιτεθοῦν. ^{<<Οἱ ἈΘΑΝΑΤΟΙ >> ἀποτελοῦσαν τὴν φρουρὰ καὶ ἦσαν ἄριστοι πολεμιστὲς. Ὀνομάζοντο <<Ἀθάνατοι >> διότι ὅταν κάποιος σκοτωνόταν ἀναλάμβανε ἄλλος τὴν θέση του . Ὁ ἀριθμὸς του ἦτο δέκα χιλιάδες καὶ πάντα σταθερός} Ὑδράνης, ὁ ἀρχηγὸς τῶν << Ἀθανάτων >> διατάζει τήν ἐπίθεση καὶ σὲ λίγο χρονικό διάστημα, οἱ << Ἀθάνατη >>.....διαψεύδουν τήν ὀνομασία τους ! Ὑποχωροῦν μὲ τρομοκρατικές ἀπώλειες ! Ὁ Ξέρξης διατάζει νὰ μαστιγώνονται καὶ νὰ φονεύονται ὅσοι ὑποχωροῦν . Οὔτε αὐτό τό μέτρο ἀπέδωσε κάποιο καλό ἀποτέλεσμα.

Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά οἱ Ἕλληνες ἔχουν..... μόνο τραυματίες ! Οἱ Σπαρτιᾶτες καὶ οἱ Θεσπιεῖς, ὡς Ἕλληνες, εἶναι τέλεια ἐκπαιδευμένοι στήν πολεμική τέχνη, ἔχουν τέλεια ἐπίσης, φυσική κατάσταση εἶναι ἄριστα ἐκπαιδευμένοι σέ συμπλοκή τμημάτων , ὥστε.... εἶναι σάν νά παίζουν μέ τοῦς βαρβάρους . Ὅταν οἱ Ἕλληνες βλέπουν τοῦς βαρβάρους , κάνουν πῶς ὑποχωροῦν πανικόβλητοι. Ἀμέσως κάνουν μεταβολή καὶ τρέχουν πίσω. Οἱ βάρβαροι τοῦ καταδιώκουν. Ἕνας ἀξιωματικός δίδει τὸ σύνθημα. Τότε, οἱ Ἕλληνες σταματᾶνε καὶ .... σφάζουν τοῦς βαρβάρους .

Τό γόητρο τοῦ << μεγάλου βασιλέως >> ἐξευτελίσθηκε καὶ μάζί μ΄ αὐτό τὸ βαρβαρομάνι του. Τό μῖσος ἐναντίον τοῦ Λεωνίδα ἔχει γεμίσει τήν βαρβαρική ψυχή τους .

Τήν τελευταῖα ἡμέρα στέλνονται στήν μάχη τά πάντα. Μέχρι λυβικά ἅρματα μέ καμῆλες ἐνεφανίσθησαν . Οἱ Ἕλληνες ἔχουν << κουρασθεῖ >> νά σκοτώνουν τοῦς βαρβάρους.

Σὲ κάποια στιγμή ποῦ οἱ Σπαρτιᾶτες ἔτρωγαν τόν μέλανα ζωμό, ἐμφανίζονται. ...Αἰθίοπες μέ φτερά γιὰ νὰ τρομάξουν τοῦς Ἕλληνες . Τότε σηκώθηκαν λίγοι μόνο καὶ ἀφοῦ θέρισαν τοῦς Αἰθίοπες ἐπέστρεψαν για νά συνεχίσουν τό φαγητό τους.

Τά φτερά καὶ τά πούπουλα τῶν Αἰθιόπων ἀκόμη ἔπεφταν ...

Τό ἀπόγευμα συναντώτε σὲ μία πηγὴ τὰ περίπολα τῶν ἀντιπάλων στρατῶν. Ὁ Πέρσης ἀξιωματικός Τραχίνιος ἀπευθύνεται στὸν Ἕλληνα περιπολάρχη, τὸν Σπαρτιάτη Διηνέκτη λέγοντας :

<<Αὔριο θὰ σᾶς ρίξουμε τόσα βέλη ποῦ θὰ σκεπάσουν τὸν Ἥλιο >> καὶ ὁ Ἕλληνας τοῦ ἀπαντᾶ μὲ σαφῆ περιφρόνηση : << Καλύτερα, διότι μὲ τέτοιο ἥλιο θὰ πολεμήσου με σκιά >> !!!

Τὸ βράδυ ποῦ ἦλθε εἶναι τὸ τελευταῖο. Ἡ ἱστορία δὲν διαλέγει μέσα γιὰ νὰ γραφεῖ . Γράφεται καὶ μὲ προδοσίες.

Ἐμφανίζεται ὁ Ἐφιάλτης ἡ Ἐπιάλτης καὶ δείχνει ἕνα κρυφό μονοπάτι. Ὅλα πιὰ εἶναι θέμα λίγων ὡρῶν ....

Τὴν ἴδια στιγμὴ ὁ Μάντης Μεγιστίας ὁ Ἀκαρνάν προφήτευσε τὰ μελλούμενα ( μέλλοντα ἔσεσθαι ) . Κανείς δὲν φοβήθηκε.

Ἡ ἡμέρα ἔρχεται . Λαμβάνουν τὸ <<ἄριστον >> (πρωινό ). Ὁ Λεωνίδας σηκώνη τὸ κύπελλο του κοιτᾶ τὸν Δημόφιλο καὶ τοῦ λέγει :

<<Συστρατιῶτες μου . Νὰ φάγετε ἐλαφρός γιὰ νὰ μὴν ἔχετε βάρος ! Τὸ βράδυ ὁ Πλούτων μᾶς ἔχει πλούσιο δεῖπνο >>!

Αἰώνιοι Ἕλληνες !

Ὁ στρατὸς παρατάσσεται! Ἡ ζέστη εἶναι ἔντονη . Ἕνας δοῦλος σπρώχνει εὐγενικὰ τοῦς στρατιῶτες ἀνοίγοντας δρόμο γιὰ τὸν κύριό του τὸν Εὔριτο . Ὁ Εὔρητος ἄν καὶ τυφλός , φορὰ τὴν πανοπλία του καὶ ἵσταται στὴν πρώτη γραμμή .

Ὁ θάνατος παρόμοια περιφρόνηση δὲν εἶχε γνωρίσει !!!

Ὁ Λεωνίδας δίδει τὸ σύνθημα καὶ τὰ Ἱερὰ Τέκνα τῆς Ἑλλάδος ὁρμοῦν ἐναντίον τοῦ σκότους καὶ τοῦ μισελληνισμοῦ . Οἱ βάρβαροι ὑποχωροῦν καὶ πάλι . Τὰ πτώματα γεμίζουν τὸν τόπο καὶ πάλι . Ἄλλοι τρέχουν στὴν θάλασσα καὶ πνίγονται .

Ὁ Ξέρξης σὲ ἀντίθεση μὲ τὸν Ἄνδρα Λεωνίδα , εἶναι μερικὰ χιλιόμετρα μακριὰ καὶ ... βλέπει τὴν μάχη περιορίζεται πλέον, στὰ δύο νεκρὰ σώματα τῶν ἀρχηγῶν ποῦ τὰ ὑπερασπίζονται οἱ στρατιῶτες τους.

Σ΄ αὐτὸ τὸ σημεῖο φονεύονται καὶ τὰ ἀδέλφια τοῦ Ξέρξη Ὑπεράνθης καὶ Ἀβροκόμης.

Σὲ λίγο ἡ μάχη σταματᾶ . Ὁ Ξέρξης στέλλει κήρυκες :

<< Σὰς δίδω ὅτι θελήσετε καὶ σώσατέ τὴν ζωὴ σας . Προτείνω τέλος τῶν ἐχθροπραξιῶν >>. Οἱ Σπαρτιᾶτες καὶ οἱ Θεσπιεῖς ἀποδιώχνουν τοῦς κήρυκες , λέγοντας : << Μένουμε

μὲ τοῦς ἀρχηγούς μας >>!

Σὲ λίγο τὰ χιλιάδες βέλη τῶν βαρβάρων κρύβουν πράγματι τὸν ἥλιο οἱ ἀκτῖνες τοῦ ὁποίου ὅμως παραλαμβάνουν τίς ψυχές τῶν Ἑλλήνων καὶ τίς μεταφέρουν στὸν Ὄλυμπο καὶ

σὲ ὅλα τὰ Ἱερά μέρη τῶν Ἑλλήνων . Ἔπεσαν συνολικῶς 4.000 Ἕλληνες στὶς Θερμοπύλες !

Τελευταῖος ἔπεσε ἀπὸ τοῦς Σπαρτιᾶτες ὁ Μάρων , γιός Ὀρσιφάνου καὶ ἀπὸ τοῦς Θεσπιεῖς ὁ Διθύραμβος , γιὸς τοῦ Ἀρματίδη !

Μαζί μὲ τοῦς στρατιῶτες ἔπεσαν ἡρωικῶς μαχόμενοι καὶ οἱ δοῦλοι τῶν Σπαρτιατῶν καὶ τῶν Θεσπιέων, μὴν λησμονοῦμε καὶ αὐτοὺς τοῦς ἥρωες Ἕλληνες.

Ὕστερα ἀπὸ λίγο καιρό ἀφοῦ ἐκδιωχθοῦν τελικῶς οἱ βάρβαροι ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Γῆ θὰ γίνει ἡ συλλογή τῶν ἡρωικῶν νεκρῶν καὶ ἡ ταφή τους θὰ γίνει στὸ σημεῖο ὅπου καὶ ἔπεσαν μαχόμενοι.

Στὸν τάφο θὰ τοποθετήσουν οἱ Ἀμφικτύονες μία ἐπιστήλιο ἐπιγραφή πρὸς τιμήν ὅλων τῶν στρατιωτῶν :

<< Μυριάσιν ποτὲ τήδε τριακοσίαις ἐμάχοντο ἔκ Πελοποννήσου χιλιάδες τέτορες >>.

Ἀπόδοση: << Σ΄ αὐτήν τὴν γῆ κάποτε, τέσσερις χιλιάδες ἄνδρες ἐκ Πελοποννήσου πολέμησαν ἐναντίον τριῶν ἑκατομμυρίων !>>

Εἰδικός γιά τοῦς Λακεδαιμονίους ὁ ἐπιγραμματοποιός Σιμωνίδης ὁ Κείος ἔγραψε στὴν ἐπιτάφιο στήλη :

<<Ὦ ξεῖν ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις , ὅτι τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων ρήμασι πειθόμενοι >>

Ἀπόδοση : << Ὦ διαβάτη ποῦ περνᾷς ! Νὰ ἀναγγείλεις στοὺς Λακεδαιμονίους ὅτι κείμεθα σ΄ αὐτὴν τὴν γῆ ἀφοῦ ὑπακούσαμε στοὺς νόμους τους >>

Ὁ Σιμωνίδης ἔγραψε καὶ ἕνα ἐπίγραμμα πρὸς τιμὴν του φίλου του Μεγιστία τοῦ Μάντη ποῦ ἔλεγε :

<< Μνῆμα τόδε λεινοίο , Μεγιστία , ὅν ποτὲ Μῆδοι Σπερχειόν ποταμόν κτείναν ἀμειψάμενοι, μάντιος , ὅς τε κῆρας ἐπερχομένας σαφῆ εἰδῶς οὐκ ἔτλη Σπάρτης ἡγεμόνας προλιπεῖν >>.

Ἀπόδοση : << Εἶναι θαμμένος σ΄ αὐτὸ τὸ μνῆμα τὸ ἔνδοξος Μεγιστίας , τὸν ὁποῖον σκότωσαν οἱ Μῆδοι , ὅταν πέρασαν τὸν Σπερχειό . Ἕνας μάντης ὁ ὁποῖος ἄν καὶ ἐγνώριζε τὸν ἐρχομό του θανάτου δὲν θέλησε νὰ ἐγκαταλείψει τὸν βασιλιὰ τῆς Σπάρτης >>!

Κρίνο σκόπιμο νὰ ἀναφερθοῦν δύο χαρακτηριστικά γεγονότα τῆς ἔνδοξης μάχης τῶν Θερμῶν Πυλῶν :

α) Εἴχαμε καὶ κρούσματα ἀνυπακοῆς πρὸς τὸν Λεωνίδα ! Γιὰ νὰ δοῦμε τὶ εἴδους ἀνυπακοῆς ἦτο αὐτοί : Τὸ τελευταῖο βραδύ πρὶν τὴν 12^η Μεταγειτνιώνος , ὁ Λεωνίδας συνέταξε τὸ ἡμερολόγιο ἀναφορά πρὸς τὴν Πολιτεία , ὥς ὤφειλε.Ἀφοῦ ἐσφράγισε τὸ κείμενο τὸ δίδει σ΄ ἕναν στρατιώτη , τὸν Ἀλφεόν , γιὸ τοῦ Ὁρσιφάνου, ὀνομαστοῦν γιὰ τὴν ταχύτητα του στὸ τρέξιμο γιὰ νὰ τὸ παραδώσει στοὺς Ἐφόρους . Καὶ ἰδοῦ τὶ ἀπάντησε ὁ Ἀλφεός τοῦ βασιλέα του ;  << Ἐγώ ἦρθα γιὰ νὰ πολεμήσω καὶ ὄχι νὰ κάνω τὸν ταχυδρόμο >>! Καὶ γύρισε τὴν πλάτη του , ἐπιστρέφοντας στὸν ἀδελφὸ τοῦ Μάρωνα, μὲ τὸν ὁποῖο θὰ πέσουν ἡρωικῶς μαχόμενοι τὴν ἑπομένην .

Ἔκπληκτος ὁ Λεωνίδας γιὰ τὴν <<ἀνυπακοή >> καλεῖ τὸν Χαρίλαο γιὸ τοῦ Ἀριστοδήμου καὶ τὸν διατάσσει μὲ αὐστηρότητα ! Δεῖτε τὴν ἀπάντηση τοῦ Χαριλάου .

<< Γιατί διαλέγεις ἐμένα ; Στεῖλε ἄλλον .....ἄν βρεῖς >>!

Ὁ Λεωνίδας ἐκπλήσσεται γιὰ τὴν ἀνυπακοή , πρᾶγμα πρωτοφανές γιὰ τὸν στρατὸ Λακεδαίμονος !

Τότε διαλέγει τὸν Εὔρυτο ( ὄχι τὸν τυφλό ποῦ περίγραψα τὴν σκήνη προηγουμένως ) καὶ τὸν Ἀριστόδημο , γιὸ τοῦ Παντίτου.

Ἀρνοῦνται καὶ αὐτοί ! Μὲ τὴν ἀπειλή ὅμως τῆς (δῆθεν ) ἐκτελέσεως συμμορφώνονται ! Κάπως ἔπρεπε νὰ σταλεῖ ἡ ἀναφορὰ ἔστω καὶ μὲ τὸν ψεύτικο τρόπο ἐκτελέσεως !

Ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς δύο ἥρωες μας εἶναι γνωστὰ τὰ γεγονότα τῶν τελευταίων ὡρῶν , πρὶν ἀπὸ τὸν ἔνδοξο θάνατο !

Ὁ Εὔρυτος ἐπρόλαβε τὴν μάχη καὶ ἔπεσε μαχόμενος . Ὁ Ἀριστόδημος , ὅμως , ἐπειδὴ -λόγο βαθμοῦ - τὸν κράτησαν οἱ Ἔφοροι γιὰ τίς λεπτομέρειες ἄργησε καὶ πῆγε στὶς Θερμοπύλες μετὰ τὴν μάχη.

Τὸ ἔφερε βαρέως . Μετὰ ὅμως ἀπὸ ἕναν χρόνο θὰ πέσει ἡρωικῶς μαχόμενος στίς Πλαταιές (479 ) , ἀφοῦ <<ἀπέκτεινεν τοῦς Πέρσας μανιωδῶς >> ! Ἄς εἶναι ΑΙΩΝΙΑ ἡ Ἱερὰ Μνήμη ΟΛΟΝ τῶν Θερμοπυλομάχων Ἡμιθέων

2) Τὴν δεύτερη ἡμέρα τῆς μάχης ἐπέστρεφαν στὰ μέρη τους κάποιοι Ἀρκάδες , οἱ ὁποῖοι ἦσαν ταξιδιῶτες . Τοὺς αἰχμαλώτισαν οἱ περίπολοι τῶν Περσῶν καὶ τοῦς παρουσίασαν στὸν Ξέρξη. Αὐτὸς τοῦς ἐρώτησε πονηρά : << Τὶ κάνουν τώρα οἱ Ἕλληνες ;

Ἀπάντηση : << Παρακολουθοῦν τοῦς ἀγῶνες τῆς Ὀλυμπίας >>.

Ἐρώτηση : << καὶ τὸ ἔπαθλο ἡ δῶρο γιὰ τοῦς νικητές ποιὸ εἶναι >>

Ἀπάντηση : << Ἕνα στεφάνη ἀπὸ ἐλιᾶς >>.

Τότε ὁ Τρινταταίχμης , ἕνας ἀπὸ τοῦς ἀρχηγούς τοῦ πεζικοῦ, γιὸς τοῦ Ἀρταβάνη , ἀκούγοντας ὅτι ἔπαθλο δὲν ἦτο χρῆμα ἡ κάτι πλούσιο σὲ ὕλη, σηκώθηκε καὶ εἶπε στὸ Μαρδόνιο

Μαρδοχαϊ << ΠΩ! Μαρδόνιε ! Ἐναντίον ποίων ἀνδρῶν μας ἔφερες νὰ πολεμήσουμε, ὅταν αὐτοί ἀντί γιὰ χρήματα καὶ πλούτη, μάχονται ( ἀγωνίζονται ) γιὰ τὴν ἀερτή!>>! *³

Ἀναμφισβήτητο γεγονὸς εἶναι ὅτι ὁ Ξέρξης ὑποκινήθηκε γιὰ τὴν ἐκστρατεία ἐναντίον τῆς Ἑλλάδας ἀπὸ τὸν Μαρδόνιο Μαρδοχάϊ καὶ τὴν σύζυγο του Ἐσθῆρ, ἀπὸ τὴν φυλὴ Βενιαμίν .  ^{(<<Μεγάλη Ἑλληνική Εὐκυκλοπαίδεια >> Τόμος 11ος σελις 629 λέξις Εσθήρ>>)}

Ἡ νεαρὴ Ἐσθῆρ ἦτο ἐξαίσιας καλλονῆς καὶ μὲ τὴν προτροπή τοῦ θεῖου της Μαρδονόυ -Μαρδοχάϊ ἐνεφανίσθη ἐμπρος τοῦ Ξέρξη , ὅταν αὐτὸς ἔβγαλε ἕνα διάταγμα γιὰ νὰ εὑρεθεῖ μία κοπέλα οὕτως ὥστε νὰ γίνει σύζυγος καὶ βασίλισσα του Ξέρξη καὶ τῆς Περσίας .

Ὁ Ξέρξης κατέστη ἄθυρμα στὰ χέρια τῶν Μαρδονίου καὶ Ἐσθὴρ , ἀφοῦ ἐδιῶρισε τὸν πρῶτον , πρωθυπουργό του καὶ ἀκολοῦθος μὲ τὴν προτροπή τῆς μισελληνίδος Ἐσθήρ ἐθανάτωσε τὸν προηγούμενο πρωθυπουργό τοῦ Ἀμὰν Ἀμαθάδου τοῦ Μακεδόνος ! ^{125 ( Π. ΔΙΑΘΗΚΗ: << Εσθήρ >> Θ΄ 24 )}

Εἶναι γνωστὸ ὅτι ὁ Ξέρξης στὴν Π. Διαθήκη ἀναφέρεται ὡς Ἀχασβήρος . Λόγο σκοπίμου λάθους στὸ κεφάλαιο << Ἐσθήρ >> οἱ μεταφραστὲς << ἔβαλαν >> τὸ ὄνομα Ἀρταξέρξης !

Οἱ χρονολογίες , τὰ γεγονότα καὶ τὰ στοιχεῖα ἄλλα δείχνουν : Πῶς ὅλα συνέβησαν ἐπὶ Ξέρξου τοῦ Α΄, Γνωστοί πάντοτε γιὰ τίς παραποιήσεις τίς διαστρεβλώσεις καὶ τίς <<προσθῆκες >>

Ὁ Ξέρξης λοιπόν , ἦτο ἕνα ἄβουλο πλάσμα καὶ οἱ δύο Ἰουδαῖοι θεῖος καὶ ἀνεψιά τὸν ἔκαναν ὅτι ἤθελαν . Χαρακτηριστικό γεγονός εἶναι τὸ ὅτι τοῦς χορήγησε τὸ δακτυλίδι του , τὴν προσωπικὴ του σφραγῖδα δηλαδὴ καὶ τοῦς εἶπε ὅτι κάθε ἐπιθυμία τους ἄς γράφεται καὶ ἄς ὑπογράφεται μὲ τὸ δακτυλίδι !

Τὸ ὄνομα τοῦ Ξέρξη ἑλληνιστὶ εἶναι Κσαϊάρσα . Ἀπὸ τὸν Ἡρόδοτο περιγράφεται ὡς ἰδιότροπος , φιλήδονος καὶ σκληρός ἄνθρωπος κάτι τὸ ὁποῖο ταιριάζει μὲ τὸ χαρακτῆρα τοῦ στὸ κεφάλαιο <<Ἐσθὴρ >> τῆς Π. Διαθήκης .

Αὐτὸ φαίνεται καὶ ἀπὸ τὸν γελοῖο λόγο ποῦ χώρισε τὴν πρώτη του γυναῖκα του Ἀστίν, ἡ ὁποῖα ἀρνήθηκε νὰ ἐπιδείξει τὰ κάλλη της ἐμπρὸς στὸν λαὸ καὶ στοὺς ἡγεμόνες τῆς αὐτοκρατορίας ποῦ ἐφιλοξένησε ὁ Ξέρξη^{126 ( ἔνθ. Ἀνωτ. Α΄ 1, 9-12}

Μετὰ ἀπὸ προτροπή τῶν συμβούλων του ἀπεφάσισε νὰ ἀναζητήσει νέα σύζυγο! Τὰ ὀνόματα τῶν συμβούλων του μόνο περσικὰ δὲν ἤτανε ^{127 Μαλησεάρ Μουχαίος Σαρσαθαίος καὶ ἄλλοι}

Ἡ συνέχεια δίδεται μὲ λεπτομέρειες στὸ κεφάλαιο << Ἐσθήρ >> ὅπου συμφώνως μὲ τὴν ὁδηγία τοῦ Μαρδοχαίου -Μαρδονίου , ἡ Ἐσθήρ δὲν ἀποκαλύπτει τὴν καταγωγή της καὶ

τὸν λαὸ ποῦ ἀνῆκε. ¹²⁸ Ὁ -Μαρδόνιος -Μαρδοχάϊ ἦτο γιὸς τοῦ Ἰαϊρου γιοῦ τοῦ Σεμεϊου γιοῦ τοῦ Κισσαίου , ἀπὸ τὴν φυλὴ Βενιαμίν καὶ ἦτο ἀνάμεσα στοὺς αἰχμαλώτους ποῦ ὁ Ναβουχοδονόσωρ ἔφερε στὰ Ἱεροσόλυμα . Ἦτο κηδεμὼν τῆς Ἐσθήρ κόρης τοῦ Ἀμιναδάβ. ^{128 ( Π, Διαθήκη << Εσθήρ >> Α΄2, 5 5-14}

Ὁ Μαρδόνιος ὑπερηφανεύετο γιὰ τὴν καταγωγὴ του καὶ ἔλεγε συνεχῶς : << Ἐγὼ εἶμαι Ἰουδαῖος >>! ^{( Ἔνθ. Ἀνωτ. Α΄ 3,4} Δὲν εἶναι κακὸ νὰ ὑπερηφανεύετο γιὰ τὴν καταγωγὴ του , ἄν εἶναι

δυνατὸν !

Ἁπλῶς ἀποδείκνυε τὴν καταγωγὴ του καὶ ἔχουμε πλέον ἀποδείξεις μέσω τοῦ κεφαλαίου τὴς << Ἐσθήρ >>, ἀπὸ τὴν Π. Διαθήκη.

Ἡ μισελληνίδα Ἐσθήρ ἀφοῦ ἔχει γίνει βασίλισσα ἀρχίζει νὰ ἀποκαλύπτει τὴν καταγωγή της, πρᾶγμα τὸ ὁποῖον δὲν ἐνδιέφερε τὸν Ξέρξη. Μετὰ ἀπὸ συκοφαντία ἴδιον τῆς φυλῆς δολοφονεῖται ὁ Μακεδὼν πρωθυπουργός τοῦ Ξέρξη , ὁ Ἀμάν ! ^{( ἔΝΘ. Ἀνωτ. Δ΄7, 1-10)} Ἐκδίδεται διάταγμα ὅπου οἱ Ἰουδαίοι σφάζουν περὶ τοῦς 6.000 τῆς <<ἄλλης φυλής >> ( ἐνν. Οἱ ἕλληνες ) καὶ ἡ ἡμέρα τοῦ <<Πουρείμ καθίσταται << ἐθνική >> ἑορτή τους ! Ζοῦν πλέον μὲ τοῦς δικούς τους νόμους , ὀργανώνουν τὴν ὑπεράσπισή τους καὶ τοῦ ἐπιτρέπεται νὰ ἀντιμετωπίζουν τοῦς ἐχθρούς τους ὅπως θέλουν ! ^{(Ἔνθ. Ἀνωτ. Δ΄8. 1-12)} Γιὰ τὴν καταγωγὴ τοῦ Ἀμάν, γιοῦ τοῦ Ἀμαδαθου τοῦ Μακεδόνος μας πληροφορεῖ τὸ κεφάλαιο

<< Ἐσθήρ >> καθώς καὶ τίς λεπτομέρειες τοῦ περιεχόμενου τῆς διαταγῆς τοῦ Ξέρξη γιὰ τοῦς Ἰουδαίους, * ^{( ἔΝΘ. Ἀνωτ. Ε΄1-21)} τὸ δὲ κεφάλαιο Ε΄ τῆς <<Ἐσθήρ >> βρίθει ἀπὸ ἀνθελληνισμὸ καὶ << καλὲ πράξεις >> τῶν Ἰουδαίων ἐναντίον τῶν Ἑλληνικῶν πληθυσμῶν τῆς αὐτοκρατορίας ! Διαβάστε τὸ καὶ θὰ φρίξεται Ἕλληνες.

Χαρακτηριστικό εἶναι τὸ σημεῖο ὅπου ὁ ὑπάνθρωπος Ξέρξης λέγει στὴν σύζυγό του: << Μόνο στὰ Σοῦσα οἱ Ἰουδαῖοι σκότωσαν πεντακοσίους ἄνδρες μαζί μὲ τοῦς γιοὺς του

Ἀμὰν Φαντάσου τὶ ἔγινε στὶς ἐπαρχίες. Τὶ ἄλλο θέλεις ; Θὰ σοῦ τὸ ἐκπληρώσω >> * ^{( ἔΝΘ. Ἀνωτ. Ε΄9-12)} Ἡ Ἐσθὴρ τοῦ ἀπαντᾶ : << Νὰ ἐπιτραπεῖ στοὺς Ἰουδαίους ποῦ κατοικοῦν στὰ Σοῦσα, νὰ πράξουν καὶ αὔριο ὅσα ἔπραξαν σήμερα . Ἐπίσης νὰ κρεμάσουν δημοσίως τὰ σώματά τῶν γιῶν τοῦ Ἀμάν . ^{( ἔΝΘ. Ἀνωτ. Ε΄9-13)}

Θαυμάστε μισελληνισμὸ καὶ μισανθρωπισμὸ !

Καὶ κάτι ποῦ θυμίζει τὰ σημερινὰ ἐγκλήματα τῶν ἀπαγογῶν τους στὴν Παλαιστίνη:

<< Οἱ Ἰουδαῖοι τῶν Σούσων συγκεντρώθηκαν καὶ σκότωσαν τριακοσίους ἀκόμη ἄνδρες. Λεηλασίες δὲν ἔκαναν ὅμως >>!!! ^{( ἔΝΘ. Ἀνωτ. Ε΄9-16 19)}

Τὸ ἄκρον ἄωτον τῆς ὑποκρισίας καὶ τοῦ ἀρρωστημένου νοῦ μερικῶν τοῦς , Σκότωσαν ἀλλὰ σὰν καλοί ἄνθρωποι δὲν λεηλατοῦσαν ! Βδελύγματα τῆς ἐρημώσεως !

Καὶ φυσικὰ μὲ διαταγὴ τῆς μυσαρὴς Ἐσθὴρ ἐπεκυρώθη « Πουρεὶμ » ὡς « ἐθνικὴ » ἑορτὴ τους . 136 Τὸ κουβαράκι ξετυλίχθηκε ! ὁ Μαρδόνιος -Μαρδοχαϊ, δὲν μποροῦσε νὰ ξεχάσῃ αὐτὸ ποῦ ἔπαθε στὴν Θράκη καὶ Μακεδονία ἀπὸ τοῦς Βρύγες τὸ 490, 137 Ἦτο ὑπέρμαχος τῆς ἐκστρατείας του Ξέρξη ἐναντίων τῆς ἑλλάδος. ^{( ἔΝΘ. Ἀνωτ.Η 82)}

Τὸ Σατανικὸ σχέδιο θεῖου καὶ ἀνεψιὰς γιὰ ἐξόντωση τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἄρχισε νὰ πετυχαίνει μιὰς καὶ ὁ Ξέρξης εἶχε μία « καλὴ » σύζυγο ποῦ τὸν ἐπροστάτευε μέσο τοῦ θεῖου της ἀπὸ τοῦς διαφόρους « συνωμότες » τοῦ τύπου Ἀμαν!

Εἶναι ἀπορίας ἄξιον πῶς αὐτὸς ὁ Μαρδόνιος -Μαρδοχαϊ εὑρίσκετο κοντὰ στὶς συνωμοτικὲς ὁμιλίες καὶ μετὰ τὰ ἀπεκάλυπτε στὸν Ξέρξη!!

Ὅπως, ἐπίσης , ἀπορίας ἄξιον εἶναι τὸ γεγονὸς ὅτι ὅταν ὁ Ξέρξης ἐξέδωσε τὸ διάταγμα πρὸς ἀποκατάσταση τοῦ ἰουδαϊκοῦ λαοῦ δὲν ἐδιευκρίνησε ποιοὶ ἦσαν αὐτοὶ οἱ ἐχθροί του !

Μήπως ἦσαν Ἕλληνες καὶ κανεὶς ἄλλος;

Καὶ πῶς νὰ πιστέψει κάποιος ἄνθρωπος πῶς οἱ μηδικοὶ πόλεμοι ἔγιναν ἀποκλειστικῶς γιὰ χάρη τῶν Περσῶν καὶ ὄχι γιὰ χάρη τῶν Φοινικογεφυραίων; !

ἡ ἐξαγωγὴ τῶν συμπερασμάτων εἶναι εὔκολη καὶ σ΄ αὐτὸ σημαίνουν καὶ τὰ στοιχεῖα ποῦ παρετέθησαν .

Ἐμπόδιο ὁ Ἕλληνας ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων στὰ ἀρρωστημένα σχέδια τῶν τότε « παγκοσμιοποιητῶν » ἀνθελλήνων .

Καὶ ἔπρεπε νὰ ἀφανισθεῖ ὁ Ἑλληνισμὸς διὰ πυρὸς καὶ σιδήρου !

Κι΄ ὅμως ΕΠΙΖΗΣΑΜΕ!