(15η Μεταγειτνιώνος 480 π.χ.
<< Ἀρχή γάρ ὄντος τοῦ νικάν τὸ θαρρεῖν >>
( Πλούταρχος: << Θεμιστοκλῆς >>, 8)
Ἐνῶ στὶς Θερμές Πύλες ἐδίδετο ἡ μεγάλη μάχη τῶν πεζικῶν τμημάτων τῶν Ἑλλήνων, μοῖρα ἀποτελούμενη ἀπὸ 270 τριήρεις ἐκ τῶν ὁποῖον 100 ἦσαν Ἀθηναϊκὲς , εἶναι ἤδη στὸ ἀκρωτήριο Ἀρτεμίσιον στὸ Εὐβοϊκό , γιὰ νὰ ἐμποδίσει τὴν διέλευση τοῦ βαρβαρικοῦ στόλου.
Ὁ Θεμιστοκλῆς , ὅπως ἀναφέρθη προηγουμένως ἦτο ἐνήμερος τὸν κινήσεων τοῦ Ξέρξη ἀφοῦ εἶχε συστήσει ἕνα καταπληκτικὸ δίκτυο πληροφοριῶν . Ὁ Ἡρόδοτος μᾶς δίδει καὶ ὀνόματα τῶν Ἑλλήνων κατασκόπων ποῦ ἔκαναν τέτοια δουλεία.
Ὁ Σκυλλίς ἀπὸ τὴν Σκιώνη τῆς Χαλκιδικὴς ὁ Ἀθηναῖος Ἀβρώνυχος ποῦ ἐπαρακολούθησε τὴν μάχη τῶν Θερμοπυλῶν , ὁ Πολύας ὁ Ἀντικύριος ποῦ ἦτο ναυτικὸς κατάσκοπος κ.α
Ὁ Ξέρξης δίδει ἐντολή στὸν στόλο του νὰ ἐκπλεύσει ἀπὸ τὴν θέρμη (Θεσ/κης ) καὶ νὰ περιπλεύσει τὸν Εὐβοϊκό .
Κάποιος ὅμως ἔχει ἀρχίσει νὰ κολυμπᾶ ὑποβρυχίως χωρίς νὰ τὸν πάρουν εἴδηση οἱ Πέρσες ! Εἶναι ὁ Ὀλυμπιονίκης Σκυλλίας ἀπὸ τὴν Σκιώνη τῆς Χαλκιδικὴς , δεινός κολυμβητής , ὁ ὁποῖος κολυμπὰ 800(!) στάδια 160 χιλιόμετρα περίπου καὶ φθάνει πρὶν ἀπὸ τοῦς Πέρσες στὸ Ἀρτεμίσιον καὶ ἀναφέρει στὸν Ἕλληνα Ναύαρχο Εὐρυβιάδη τὸν Σπαρτιάτη .
Μετὰ τοῦς Μηδικοῦς πολέμους ὁ Σκύλλίας ἐτιμήθη ἀπὸ τὴν πατρίδα καὶ δὺο ἀγάλματα εἶναι δικά του καὶ ἑνὰ τῆς κόρης του .
Κοσμοῦσαν τὸν Ἱερὸ χῶρο τῆςὈλυμπίας πρὸς ἀνάμνηση τοῦ κατορθώματός του! Ἄν δὲν ἐπρολάβαινε , ὁ στόλος μας , θὰ ἐγκλωβίζετο !
Ὁ Περσικὸς στόλος φθάνει τὴν ἑπομένη κοντὰ στὴν Σημπιάδα ἄκρα . Τότε συμβαίνει κάτι ἀναπάντεχο ποῦ οἱ Ἕλληνες ὀνομάζουν ἐπέμβαση τοῦ θεοῦ !
Ἰσχυρότατος << Ἑλλησπόντιος >> βορειοανατολικός, γκρεκοτραμουντάνα γιὰ τοῦς ναυτικοῦς σήμερα ἄνεμος προσβάλλει τὸν βαραβαρικὸν στόλο καὶ περίπου 400 Περσικὲς τριήρεις , μέγας ἀριθμὸς μεταγωγικῶν πλοίων τσακίζονται στὰ βράχια τῶν ἀκτῶν τῆς Μαγνησίας , συμπαρασύροντας δεκάδες χιλιάδες ἄνδρες στὴν ἀπώλεια !
Ὁ Θεὸς ἔκανε τὸ θαῦμα του, ὅπως χαρακτηριστικὰ λέγει ὁ Ἡρόδοτος .
<< Ἐποιέετὸ τὲ πᾶν ὑπὸ τοῦ θεοῦ ὅπως ἐξισωθεῖ τον Ἑλληνικῶν μὲ Περσικόν ...>> Ἡροδοτος <<ἱστορία , ΣΤ 45 )
Στὴ συνάντηση τῶν δύο στόλων οἱ Ἕλληνές διαπρέπουν !
Οἱ Πέρσες ἐκπλήσσονται ὅταν βλέπουν τὰ Ἑλληνικὰ πλοῖα νὰ ἔρχονται καταπάνω τους ! Ξαφνικὰ τὰ Ἑλληνικὰ πλοῖα σχηματίζουν κύκλο μὲ τίς πρύμνες πρὸς τὸ κέντρο τοῦ κύκλου καὶ μὲ τὸ σύνθημα ἀρχίσει ἡ μάχη .
Ὁ Ἀθηναῖος τριήραρχος Λυκομήδης τὸ Αἰσχρέου καταναυμαχεί καὶ κυριεύει πρῶτος ἕνα βαρβαρικὸ πλοῖο . Γιὰ τὸ κατόρθωμα αὐτὸ θὰ τιμηθεῖ μὲ τὸ << Ἀριστεῖον Ἀνδρείας >> ἀπὸ τὴν Ἀθηναϊκὴ Πολιτεία .
Οἱ Ἕλληνες αἰχμαλωτίζουν βαρβαρικὰ πλοῖα ! Μεταξύ τῶν βαρβάρων αἰχμαλώτων ναυτικῶν συγκαταλέγεται , δυστυχῶς ὁ Φιλάων ἀδελφὸς τοῦ βασιλέως τῆς Κυπριακῆς Σαλαμῖνος , Γόργου, ὁ ὁποῖος ἐτιμᾶτο ἀπὸ τὸν Ξέρξη ! Θυμηθεῖτε τὴν Ἰωνικὴ Ἐπανάσταση ....
Περὶ τὸ μέσον τῆς Ναυμαχίας ὁ ἔκ Λήμνου τριήραρχος Ἀντίδωρος, γιὸς του Θεοδώρου, ὁ ὁποῖος ἐστρατολογήθη διὰ τῆς βίας ἀπὸ τὸν Ξέρξη, αὐτομολεῖ ἀπ΄ τοῦς βαρβάρους καὶ συντάσσεται μὲ τὰ ἀδέλφια του ! Στὴν Σαλαμῖνα θὰ ἐπιδείξει μεγάλη ἀνδρεία καὶ ἡ Ἀθηναϊκή Πολιτεία θὰ τὸν τιμήσει μὲ τὸ <<Ἀριστείων Ἀνδρείας >> Καὶ τοῦ παραχωρήσει ἔκταση γῆς στὴν Ἱερὰ Νῆσο Σαλαμῖνα .
<< Ὄτε ἡ νύξ ἐπελθοῦσα >> οἱ ἐχροπραξίες λαμβάνουν τέλος . Οἱ Ἕλληνες γιοί τῶν θεῶν , ἀναπαύονται , ἀφοῦ πρῶτα εὐχαρίστησαν μὲ θυσίες καὶ θυμιάματα τὸν Θεὸ ! Χαράματα τῆς ἑπομένης ὁ Θεμιστοκλῆς καὶ ὁ ναύαρχος Εὐρυβιάδης συγκινημένοι βλέπουν τίς ἐνισχύσεις ἐκ 55 τριήρων ποῦ ἔρχονταν ἀπὸ τὴν Ἀθήνα !
Τὸ μεσημέρι ἀρχίζει ἡ Ναυμαχία καὶ πάλι ! Ὁ σχηματισμὸς ὅμως τοῦ Ἑλληνικοῦ Στόλου ἀλλάζει. Ἐφορμοῦν ἐναντίον τῶν πλοίων τῶν Κιλίκων . Οἱ ὑπόλοιποι βάρβαροι τὰ ἔχουν χαμένα !
Ἦρθαν νὰ ὑποδουλώσουν ἡ νὰ κάψουν τὴν Ἑλλάδα, ἀλλὰ συναντοῦν δυσκολίες ! Ἀκόμη καὶ ὁ Θεὸς εἶναι ἐναντίον τους ...
Οἱ Ἑλληνικὲς τριήρεις καταναυμαχοῦν τους ἄσχετους βαρβάρους .
Ἐπέρχεται ἡ νύκτα . Οἱ Ἕλληνες εὐχαριστοῦν τοῦς θεούς καὶ πάλι.
Οὔτε πανηγυρισμοί οὔτε συμπόνια ὅμως . Ἐπικρατεῖ σύνεση ψυχραιμία . Ἡ ἑπόμενη μέρα γνωρίζουν τὶ θὰ φέρει. Κάποιοι ὅμως γνώριζαν ....
Τὸ μεσημέρι τῆς τρίτης ἡμέρας οἱ Πέρσες ὁρμοῦν ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων . Μὰ πάλι εἶναι εἶναι ἕτοιμοι οἱ Ἕλληνες .
Ἡ Ναυμαχία εἶναι ἄγρια στὴ μορφή της . Ἡ διαμάχη ποιότητος καὶ ποσότητος ....
Οἱ Πέρσες σχηματίζουν ἡμικύκλιο γιὰ νὰ ἐγκλωβίσουν τοῦς Ἕλληνες .
Ὁ Εὐρυβιάδης δίδει σοφὲς διαταγὲς καὶ σὲ λίγο.. ἑκατοντάδες βαρβαρικὰ πλοῖα γίνονται καταφύγιο .... τῶν ἐχθρῶν τοῦ Αἰγαῖου μας ! Ἀπὸ τίς δικὲς μας τριήρες 19 τὸν ἀριθμὸ , ὑπέστησαν ζημιὲς καὶ ἐτέθησαν ἐκτός ἀγῶνος.
Οἱ βάρβαροι ἄρχισαν νὰ ὀπισθοχωροῦν , ἀλλὰ ὁ Θεὸς πᾶν εἰσέρχεται στὰ <<χωρικὰ ὕδατα >> τοῦ ἀδελφοῦ του Ποσειδῶνος καὶ ἀναγκάζει τοῦς βαρβάρους , μὲσα στὸν Πᾶν -ἱκό τους νὰ συγκρούονται τὰ πλοῖα μεταξύ των !
Τὰ Τέκνα τοῦ Ποσειδῶνος εἶναι κυρίαρχα στὴν θάλασσα. Ἡ βάρβαροι ἐπιστρέφουν στοὺς Ἀφέντες τῆς Μαγνησίας .
Ἡ νύκτα εἶναι ἥσυχή καὶ οἱ Γιοὶ τῶν Θεῶν ἀναπαύονται, ἀφοῦ νωρίτερα τίμησαν τοῦς ἔνδοξους νεκροὺς ! Τὸ πρωί δίδονται τὰ <<Ἀριστεία >> ! Μεταξύ τῶν τιμηθέντων εἶναι ὁ Ἀθηναῖος Κλεινίας , πατέρας τοῦ θρυλικοῦ Ἀλκιβιάδη !
Στὸ Ἱερὸ τῆς Παρθένου Ἀρτέμιδος , ποῦ ἐστήθη πρὸς ἀνάμνηση τῆς Νίκης στὸ Ἀρτεμίσιο σὲ μία ἀπὸ δύο στῆλες ἐγράφη τὸ ἐξῆς:
<< Παντοδάπων ἀνδρῶν γενεάς Ἀσίας ἀπὸ χώρας παῖδες Ἀθηναῖων τῷδε ποτ΄ ἕν πελάγει ναυμαχία δαμάσαντες ἐπεὶ στρατὸς ὥλετο Μήδων σήματα ταύτ΄ ἔθεσαν παρθένων Ἀρτέμιδί >>.
Ἀπόδοσίς
<< Στὴν θάλασσα αὐτὴ τὰ παιδία τῶν Ἀθηναῖων ἐδάμασαν κάποτε κάθε λογῆς ἄνδρες ἀπὸ τίς χῶρες της Ἀσίας Ἀφοῦ κατεστράφη ὁ Μηδικὸς στρατὸς , ἔστησαν στὴν Παρθένο Ἄρτεμη τοῦτα τὰ μνημεῖα >>!
Τό μεσημέρι καὶ ἐνῶ συσκέπτοντο οἱ πλοίαρχοι, ὑπὸ τὴν ἀρχηγία του Εὐρυβιάδου, φθάνει ὁ Ἀβρῶνυχος μὲ λυπητερὸ νέο ὅτι << Οἱ γενναῖοι ὑπὸ τὸν Λεωνίδα ὑπερασπιστὲς τῶν Θερμοπυλῶν, ὑπέκυψαν μέχρι ἑνὸς >>. Τούς λέγει, ἀκολούθως, ὅτι ὁ Ξέρξης κατέβαλε τίς χερσαῖες ὀδοὺς , ἀφοῦ << ἐκχυθεῖς >> ὁ βαρβαρικὸς στρατὸς στὴν Στερεὰ Ἑλλάδα << ἐρήμωσε τὴν Φωκίδα, ἔκαυσε τίς Θεσπιές καὶ τίς Πλαταιές >> καὶ προχωρεῖ πρὸς τὴν Ἀττική.
Ἀμέσως ὁ Εὐρυβιάδης διατάσσει τὴν <<ὰπαρσιν >> τοῦ στόλου καὶ ἀφοῦ διέπλευσαν, οἱ Ἕλληνες, τὸν Εὐοϊκό κόλπο ἔκαμψαν τὸ Σούνιο καὶ κατέπλευσαν, μὲ ὁδηγία του Θεμιστοκλῆ στὴ νῆσο Σαλαμῖνα.
Νωρίτερα ὅμως ὁ Θεμιστοκλῆς ἔδωσε ἐντολή νὰ ἀνάψουν πολλὲς φωτιὲς στὸ Ἀρτεμίσιο , κάτι ποῦ ἔκαναν κάθε νύκτα γιὰ νὰ νομίζουν οἱ βάρβαροι πῶς δὲν ἔφυγαν οἱ Ἕλληνες !!
<< Κάποιος >> κάτοικος τῆς Ἰστιαίας εἰδοποίει τοῦς βαρβάρους ὅτι οἱ Ἕλληνες ἔχουν φύγη ἀπὸ τὸ Ἀρτεμίσιο . Μὲ φόβο καὶ τρόμο στέλνουν ἕνα μικρό πλοῖο νὰ ἀξιολογήσει τὴν κατάσταση καὶ ὅταν τὴν ἄλλῃ ἡμέρα τὸ διεπίστωσαν, τότε ξεκίνησαν καὶ ἔφθασαν μετὰ τριήμερον στὸν ὅρμο τοῦ φαλήρου.
Η ΑΘΗΝΑ ΠΥΡΠΟΛΕΙΤΑΙ
Ἡ εἰδήσει ὅτι καταφθάνουν οἱ Πέρσες ἔφερε μία μικρὴ ἀνησυχία στὴν ἀρχὴ . << Κάποιοι φρόντισαν νὰ γίνει ἡ ἀνησυχία πραγματικὸς πανικός .
Ὁμάδες παραφρονούντων πολιτῶν ἔτρεχαν στὴν πόλη ἔχοντας στὶς ἀγκαλιές τὰ ὑπάρχοντά τους . Οἱ βουλευτές ἦσαν .... χαμένοι .
Ὁ Θεμιστοκλῆς , μὲ μία μεγάλη ὁμάδα ἀξιωματικῶν , περιφέροντο στὴν Ἀθήνα καὶ συνιστοῦσαν ἠρεμία καὶ ὄχι << ὑστερίην >>!
Ὁ χρησμὸς περὶ << ξύλινων >> τείχων λειτουργεῖ ἀντίθετα . Οἱ θρῆσκοι Ἀθηναῖοι ἔπεισαν τους ἑαυτοῦς τους ὅτι , μόνο τὰ ξύλινα τείχη της Ἀκροπόλεως θὰ τους σώσουν καὶ ὄχι τὰ πλοῖα, ποῦ εἶπε ὁ Θεμιστοκλῆς .
Ὁ Θεμιστοκλῆς μυημένος ὄν ἐγνώριζε ποιὰ ἦσαν τὰ ξύλινα τείχη , πρᾶγμα τὸ ὁποῖον ἀποδείχθη στὴν Σαλαμῖνα . Ὁ Θεμιστοκλῆς ἀναγκάσθηκε νὰ παρακαλέσει τοῦς ἱερεῖς , ὅπως εἴπουν στὸν κόσμο ὅτι << ἐδραπέτευσε >> ὁ οἰκουρός ὄφις τῆς Ἀθηνᾶ μαζί μὲ τὸ ἄγαλμα της καὶ πῆγαν στὰ πλοῖα >>! ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ << Θεμιστοκλῆς >>10
Κατ΄ αὐτὸν τὸν τρόπο εὐτυχῶς πολλοί Ἀθηναῖοι ἐσώθησαν καὶ οἱ θρῆσκοι ἐπείσθησαν ὅτι θεῖα θέληση νὰ
ἀφήσουν τὴν πόλη καὶ νὰ ἐπιβιβασθοῦν στὰ πλοῖα μὲ προορισμό τὴν Σαλαμῖνα. ἩΡΟΔΟΤΟΣ: << ἱστορία Η ΄ 41
Οἱ Βάρβαροι εὑρίσκουν τὴν Ἀθήνα << ἐρήμην κατοίκων >> καὶ ἀφοῦ ἔβαλαν φωτιὰ σὲ ὅλη τὴν πόλη , ἀνέβηκαν στὴν Ἀκρόπολη ὅπου παρέμεναν οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ ταμίες τοῦ Ἱεροῦ τῆς Παλλάδος Ἀθηνᾶς << φυλάττοντες τὰ τῶν θεῶν >>.
Μαζί τους ἦσαν διάφοροι θρῆσκοι ποῦ δὲν ἄκουσαν τὸν Θεμιστοκλῆ, ὅπως ἐπίσης, καὶ λίγοι ἀσθενεῖς .
Ὅλοι αὐτοὶ περιέφραξαν τὴν Ἀκρόπολη μὲ σανίδες καὶ ξύλα ἀμυνόμενοι κατὰ τῶν βαρβάρων μισελλήνων δολοφόνων .
Οἱ Βάρβαροι ἱερόσυλοι ἔβαλαν με τόξα καὶ βέλη τοὺς πολιορκούμενους τῆς Ἀκροπόλεως , στὰ ὁποῖα βέλη ἐμπρὸς στὴν αἰχμή τους ὑπῆρχαν ἀναμμένα στυπεία τὸ γνωστὸ μας <<στουπί >> καὶ ἔκαιγαν τὸ ξύλινο περίφραγμα .
Οἱ Ἀθηναῖοι ποῦ ἐπολιορκοῦντο στὴν Ἀκρόπολη ἀμυνόταν μὲ σθένος .
Σὲ κάποια στιγμή τῆς πολιορκίας ὁ Ἱππίας τους ἔστειλε προτάσεις συνθηκολογήσεως , οἱ ὁποῖες ἀπερρίφθησαν μὲ βαρεῖς χαρακτηρισμούς ἐναντίον τῶν κηρύκων καὶ τοῦ Ἱππία ! Χαρακτηριστικό εἶναι ὅτι ἔριχναν μεγάλους λίθους πρὸς τους κήρυκες καὶ τὸν Ἱππία .
Μετὰ ὅμως ἀρκετές ὧρες οἱ βάρβαροι εἰσῆλθαν ἐπὶ τοῦ Ἱεροῦ βράχου τῆς Ἀκροπόλεως καὶ σκότωσαν ὅλους ὅσους βρῆκαν ζωντανούς .
Κατόπιν, ἐσύλησαν στὴν Ἀκρόπολη καὶ ἔβαλαν φωτιά παντοῦ οἱ ὑπάνθρωποι, τὰ ἀποκτηνωμὲνα ἀνθρωπάρια ἩΡΟΔΟΤΟΣ <<ἱστορια Η΄53 Τὸ γεγονὸς τοῦ ἐμπρησμοῦ τῆς Ἀκροπόλεως , ὁ ὑπάνθρωπος Ξέρξης , τὸ ἀνήγγειλε μὲ ὑπερηφάνεια στὰ Σοῦσα μέσο εἰδικοῦ ἀγγελιαφόρου .
Μεταξύ τῶν μνημείων ποῦ κάηκαν ἦτο τὸ Ἱερὸ τοῦ Ἐρεχθέως . Οἱ ὑπάνθρωποι δολοφόνοι προέβησαν καὶ σὲ ἄλλες πράξεις << ἑλληνοπερσικῆς φιλίας >> - ἔτσι ἔλεγαν τότε τὴν ἑλληνοτουρκική -καὶ μάλιστα μία ἀπὸ αὐτὲς ἦτο καὶ ἡ πυρπόληση τοῦ δένδρου τῆς ἐλιᾶς ποῦ εἶχαν φυτεύσει οἱ Ἀθηναῖοι πρὸς τιμῆς τῆς Ἀθηνᾶς .
Τὴν ἑπόμενη ἡμέρα, ὅμως ὅσοι ἀπὸ τοῦς ὑπανθρώπους αὐτούς ἀνέβηκαν στὴν Ἀκρόπολη, εἶδαν ἄφωνοι ὅτι ἕνα κλαδὶ μήκους ἑνὸς πῆχυ εἶχε βλαστήσει ! ἔνθ. Ἄν Η΄54- 55
Ἄς δοῦμε τώρα τί ἔλεγε τὸ χρησμόδωμα ( χρησμὸς ) γιὰ τὰ ξύλινα τείχη !
<< Τεῖχος Τριτογενὲς ξύλινος διδοὶ εὐρύοπα . Ζεύς μοῦνον ἀπόρθητον τελέθειν , τὸ σὲ τέκνα τ΄ ὀνήστει . Μηδὲ οὐ γι΄ ἱπποσύνην τὲ μένει καὶ πεζόν ἰόντα πολλὸν ἀπ΄ ἠπείρου στρατὸν ἥσυχος ἀλλ΄ ὑποχωρεῖν νῶτον ἐπιστρέψας ἔτι τοί ποτὲ καντίος ἔσση >>
Ἀπόδοσις
<< Ὁ πανεπόπτης Ζεὺς κάνει τὴν χάρη τῆς Ἀθηνᾶς , νὰ μείνει ἀπόρθητο μόνο τὸ ξύλινο τεῖχος , αὐτὸ θὰ σώσει ἐσένα καὶ τὰ παιδιά σου . Μὴν περιμένεις ἥσυχα τὸ ἱππικὸ οὔτε τὸν πεζὸ στρατὸς , ἀλλὰ ὑποχώρησε καὶ στρέψε τὰ νῶτα. Καὶ θὰ ἔρθει ὁ καιρὸς νὰ ἀντισταθεῖς >> .
Αὐτὸ τὸ σημεῖο τοῦ χρησμοῦ ἐκμεταλλεύθηκε ὁ Θεμιστοκλῆς καὶ ἐξήγησε ὅτι, τὸ ξύλινο τεῖχος εἶναι τὰ ξύλινα πλοία .
Ὁ χρησμὸς κατέληγε ὥς κάτωθι:
<< Ὠ Θείη Σαλαμίς , ἀποτελεῖς δὲ σὺ τέκνα γυναικῶν ἦπου
σκιδναμένης Δημήτερος , ἡ συνιούσης>>.
Ἀπόδοσης
<< Ὡ θεῖα Σαλαμίς , ἐσὺ θὰ ἀποτελέσεις παιδιὰ γυναικῶν, σὲ ὥρα σπορὰς , ἡ συνάξεως τῶν Δημητριακῶν καρπῶν >>!
Ἡ Ἑλλάδα περνᾶ κρίσιμες στιγμὲς . Οἱ ὑπάνθρωποι βάρβαροι περνοῦν << διὰ πυρὸς καὶ σιδήρου >>!
Φωτιὲς καὶ καταστροφὲς Τὴν ἱεροσυλία τοῦ ὑπάνθριπου. Ξέρξη θὰ ἀνταποδώσει ἡ ἐταιρία Θα ῒς στὴν Περσία κατὰ τὴν ἐκστρατεῖα τοῦ Μ. Ἀλεξάνδρου . Ἡ Θαῒς ἦτο ἐρωμένη καὶ ἔπειτα σύζυγος του Πτολεμαῖου Θάνατος καὶ ἀφανισμὸς ! Τὶ θὰ γίνει τώρα ; Σκέφτονται ὅλοι καὶ τὰ βλέμματά τους ἀτενίζουν τὸν Θεὸ καὶ τὴν Ἐλευσῖνα , ὅπου ἄρχισαν νὰ τελοῦνται τὰ Θεῖα καὶ τὰ Ἱερὰ Ἐλευσίνια Μυστήρια .....
Μία θεία Μορφή χαμογελᾶ καὶ ἁπλώνει προστατευτικὰ τὰ χέρια . Της στὸ Ἑλληνικὸ Ναυτικὸ καὶ στοὺς κατοίκους τῶν Ἀθηνῶν ποῦ ξεσπιτώθηκαν !
Μὲ μία τραχιὰ φωνὴ λέγει , κοιτῶντας πρὸς τοῦς βαρβάρους : <<Αὔριο στὴν Σαλαμῖνα, Ξέρξη! >>
Καὶ γυρίζει τὸ βλέμμα Της πρὸς τὰ παιδία Της , λέγοντας : << Νῦν, ὑπὲρ πάντων ὁ Ἀγῶν ! >>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου