Ἀθήνα καὶ Σπάρτη... δύο ὀνόματα ποὺ σφράγισαν τὴν Ἱστορία. Ὅμως, ἀνάμεσά τους, ὑπῆρχε μιὰ πόλη ποὺ γιὰ λίγο ἔλαμψε πιὸ δυνατὰ ἀπ’ ὅλες: ἡ Θήβα. Καὶ στὴν καρδιὰ αὐτῆς τῆς δόξας, βρισκόταν ἕνας ἄνδρας... ὁ Πελοπίδας. Ἕνας στρατηγός, ἕνας ἥρωας, ἕνας θρῦλος.»
Ἡ ἱστορία του εἶναι ἱστορία θάρρους, θυσίας καὶ στρατηγικῆς ἰδιοφυΐας. Καὶ τώρα, ἦρθε ἡ ὥρα νὰ τὴν ξαναζήσεις.
👉 Μεῖνε συντονισμένος στὸ blog μας γιὰ ἀκόμη περισσότερους σκοτεινοὺς καὶ ἡρωικοὺς θρύλους τῆς ἀρχαιότητας.
Πατέρας του ἦταν ὁ Ἱπποκλής, ἕνας Θηβαῖος εὐγενής. Ἂν καὶ μεγάλωσε μέσα σὲ πλούτη, ὁ Πελοπίδας ἀνέπτυξε ἀκέραιο χαρακτῆρα, ἀκολουθῶντας λιτὸ καὶ ἁπλὸ βίο. Γυμναζόταν συχνά, καὶ ἀπὸ τὶς ἀγαπημένες του ἀσχολίες ἦταν ἡ πάλη καὶ τὸ κυνήγι, ὅπως ἀναφέρει ὁ Πλούταρχος.
Διέθετε ὅλο του τὸ χρόνο του γιὰ τὶς ἀνάγκες τῆς πόλης του, γεγονὸς ποὺ οὐσιαστικὰ δὲν τοῦ ἄφηνε περιθώρια νὰ διαχειριστεῖ ἐπικερδῶς τὴν περιουσία του, μὲ ἀποτέλεσμα αὐτὴ νὰ συρρικνωθεῖ, ἂν καὶ οὐδόλως φαίνεται νὰ τὸν ἐνδιέφερε κάτι τέτοιο. Ἐπιπλέον βοηθοῦσε ἀφειδῶς τοὺς φτωχούς.
Χαρακτηριστικά, καταγράφεται ἕνα περιστατικὸ ὅπου οἱ φίλοι του τὸν νουθετοῦσαν ὅτι παραμελεῖ τὰ χρήματα, τὰ ὁποῖα εἶναι κάτι ἀναγκαῖο. Τότε αὐτός τους ἔδειξε τὸν Νικόδημο, ἕναν κουτσὸ καὶ τυφλό, καὶ εἶπε: "Αὐτοὺς εἶναι ἀναγκαῖο νὰ μὴν παραμελοῦμε".
Ἡ φιλία μὲ τὸν Ἐπαμεινώνδα.
«Ἐκεῖ ἐμφανίζεται ὁ Πελοπίδας. Γενναῖος πολεμιστής, μὰ καὶ ἄνθρωπος τοῦ καθήκοντος. Δίπλα του, ὁ φίλος καὶ σύμμαχός του, ὁ Ἐπαμεινώνδας. Μαζὶ ὁραματίστηκαν μιὰ Θήβα ἐλεύθερη καὶ ἰσχυρή.»
🎙 «Το 379 π.Χ.,μὲ τόλμη καὶ κίνδυνο θανάτου, οἱ δύο ἄνδρες ἀπελευθέρωσαν τὴ Θήβα ἀπὸ τοὺς τυράννους καὶ ἔδιωξαν τοὺς Σπαρτιᾶτες.»
Ἀπὸ νωρὶς συνδέθηκε μέσῳ στενῆς φιλίας μὲ τὸν Ἐπαμεινώνδα. Συμπλήρωναν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον ὡς προσωπικότητες καὶ τοὺς ἕνωνε μιὰ κοινὴ φιλοδοξία, ἡ καταξίωση τῆς πόλης τους στὸ πολιτικὸ στερέωμα τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδας.
Ἡ φιλία τους ἔγινε πιὸ δυνατὴ κατὰ τὴ διάρκεια μιᾶς ἐκστρατείας τῶν Σπαρτιατῶν στὴν Ἀρκαδία, τὸ 385 π.Χ. Ἡ Θήβα, σύμμαχος τῆς Σπάρτης τότε, εἶχε συνδράμει τοὺς Λακεδαιμόνιους μὲ ἕνα στρατιωτικὸ σῶμα, στὸ ὁποῖο ἐντάσσονταν ὁ Πελοπίδας καὶ ὁ Ἐπαμεινώνδας. Στὴ Μαντίνεια διεξήχθη μάχη, στὴν ὁποία ὁ Πελοπίδας δεχόμενος ἑπτὰ τραύματα ἔπεσε στὸ ἔδαφος.
Ὁ Ἐπαμεινώνδας, παρ' ὅλο ποὺ τὸν θεώρησε νεκρό, ἔσπευσε νὰ τὸν ὑπερασπιστεῖ, μόνος ἐναντίον πλήθους ἐχθρῶν. Σύντομα καὶ ὁ ἴδιος πληγώθηκε ἀπὸ λόγχη στὸ στῆθος καὶ ἀπὸ ξίφος στὸν βραχίονα. Ὡστόσο ἡ ἀνέλπιστη παρέμβαση τοῦ Σπαρτιάτη βασιλιᾶ Ἀγησιπόλιδος, ὁ ὁποῖος ἀφίχθη στὸ σημεῖο, τοὺς ἔσωσε ἀπὸ βέβαιο θάνατο.
Ἡ Θήβα πρὶν τὸν Πελοπίδα.
«Στὶς ἀρχὲς τοῦ 4ου αἰῶνα π.Χ., ἡ Θήβα δὲν ἦταν ἐλεύθερη. Οἱ Σπαρτιᾶτες εἶχαν ἐπιβάλει φρουρὰ μέσα στὴν ἴδια τήν πόλη, κρατῶντας τοὺς Θηβαίους σκλαβωμένους. Ὁ λαὸς ἔβραζε ἀπὸ ἀγανάκτηση. Χρειαζόταν ἕναν ἡγέτη γιὰ νὰ ξεσηκωθε ί.»
Ἡ ἄνοδος τοῦ Πελοπίδα
Το 382 π.Χ. τρεῖς Θηβαῖοι ὀλιγαρχικοί, ὁ Ἀρχίας, ὁ Λεοντίδας καὶ ὁ Φίλιππος προσκάλεσαν τὸν Σπαρτιάτη στρατηγὸ Φοιβίδα νὰ τοὺς βοηθήσει νὰ καταλάβουν τὴν ἐξουσία. Ὁ Φοιβίδας πράγματι πείσθηκε καὶ κατέλαβε αἰφνιδιαστικά την Καδμεία, ἀκρόπολη τῆς Θήβας, τὴν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς των Θεσμοφορίων.
Στὴν πόλη ἐγκαθιδρύθηκε ὀλιγαρχία, ἐνῷ ἡ δημοκρατικὴ μερίδα, στὴν ὁποία ἀνῆκε ὁ Πελοπίδας, ὑπέστη διώξεις. Ὁ Ἰσμηνίας, ἕνας ἐκ τῶν ἡγετῶν της, μεταφέρθηκε αἰχμάλωτος στὴ Σπάρτη. Ὁ Πελοπίδας καὶ ἄλλα μέλη της κατέφυγαν στὴν Ἀθήνα. Στὴν Καδμεία παρέμεινε σπαρτιατικὴ φρουρά .
Στὶς ἀρχὲς τῆς ἄνοιξης τοῦ 379 π.Χ. ὁ Πελοπίδας καὶ ἄλλοι δημοκρατικοὶ ὀργάνωσαν συνωμοσία γιὰ τὴν ἀνατροπὴ τῶν ὀλιγαρχικῶν. Εἰσερχόμενοι ἐν μέσῳ χιονοθύελλας στὴ Θήβα μεταμφιεσμένοι σὲ γεωργοὺς καὶ κυνηγοὺς καὶ ἀρχικὰ κρύφτηκαν σὲ φιλικὰ σπίτια. Μιὰ νύχτα τὸ σχέδιο τοὺς ἐτέθη σὲ ἐφαρμογή.
Ἡ ὁμάδα του Πελοπίδα ἀνέλαβε τὸ δύσκολο ἔργο νὰ δολοφονήσει τον Λεοντιάδα, ὁ ὁποῖος περιγράφεται ὡς νηφάλιος καὶ ἀνδρεῖος. Φτάνοντας στὴν οἰκεία του, χτύπησαν γιὰ ἀρκετὴ ὥρα τὴν πόρτα καὶ ὅταν ἕνας ὑπηρέτης τους ἄνοιξε, εἰσέβαλλαν.
Ὁ Λεοντιάδας ξύπνησε ἀπὸ τὸν θόρυβο καὶ ἀντιλαμβανόμενος τὰ τεκτενόμενα σηκώθηκε, ὁπλίστηκε καὶ ἐπιτέθηκε στὸν πρῶτο ποὺ συνάντησε, τὸν Κιφησόδωρο, σκοτώνοντας τον. Ἀμέσως μετὰ συνεπλάκη μὲ τὸν ἑπόμενο, ποὺ ἔτυχε νὰ εἶναι ὁ Πελοπίδας. Μετὰ ἀπὸ σκληρὴ μονομαχία, λόγῳ τῆς στενότητας τοῦ χώρου καὶ τοῦ νεκροῦ ποὺ ἀποτελοῦσε ἐμπόδιο, ὁ Πελοπίδας φόνευσε τὸν Λεοντιάδα. Τῆς ἰδίας μοίρας ἔτυχαν καὶ οἱ ἄλλοι ὀλιγαρχικοί.
Τὴν ἑπομένη ἡμέρα ἐπικυρώθηκε καὶ τυπικὰ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Δήμου ἡ ἀποκατάσταση τοῦ δημοκρατικοῦ πολιτεύματος. Ὁ Πελοπίδας ἀκολούθως ἔλαβε τὸ ἀξίωμα τοῦ Βοιωτάρχη καὶ πολιόρκησε τὴν σπαρτιατικὴ φρουρὰ στὴν Καδμεία. Καθότι σύντομα ἔφθασαν νέα πὼς ὁ σπαρτιατικὸς στρατὸς βρισκόταν στὰ Μέγαρα, στοὺς πολιορκημένους ἐπετράπη ἡ ἀποχώρηση, ἔπειτα ἀπὸ συμφωνία. Ἔκτοτε ἡ ἐκτίμηση τῶν συμπολιτῶν του πρὸς τὸ πρόσωπο τοῦ ἦταν ἔκδηλη, καθὼς δὲν πέρασε ἔτος ὡς τὸν θάνατο του, ποὺ νὰ μὴν τὸν ἐκλέξουν εἴτε Βοιωτάρχη εἴτε διοικητὴ τοῦ Ἱεροῦ Λόχου.
Ἡ τροπὴ τῶν ἐξελίξεων κατέστησε τὴ σύγκρουση μὲ τὴ Σπάρτη ἀναπόφευκτη. Παρ' ὅτι οἱ Σπαρτιᾶτες θεωροῦνταν οἱ καλύτεροι πολεμιστὲς τῆς Ἑλλάδας ἐκείνη τὴν ἐποχή, τὸ ἑπόμενο διάστημα οἱ Θηβαῖοι σημείωσαν κάποιες σποραδικὲς ἐπιτυχίες στὴ Βοιωτία ἐναντίον τους. Σὺν τοῖς ἄλλοις ὁ Πελοπίδας μὲ τέχνασμα πέτυχε νὰ στρέψει τοὺς Ἀθηναίους κατὰ τῶν Σπαρτιατῶν.
Μετὰ τὴ μάχη της Τεγύρας τὸ 375 π.Χ., στὴν ὁποία ὁ Πελοπίδας ἐπί κεφαλῆς τοῦ Ἱεροῦ Λόχου ἐπέδειξε ἀπαράμιλλο θάρρος καὶ γενναιότητα νικῶντας ὑπέρτερες δυνάμεις, οἱ Σπαρτιᾶτες, ἀποφασισμένοι νὰ ἀπαντήσουν δυναμικά, καὶ μὲ ἀφορμὴ τὶς ἡγεμονικὲς ἀξιώσεις τῶν Θηβαίων ἐπὶ τῶν ὑπολοίπων Βοιωτῶν εἰσέβαλλαν στὴ Βοιωτία μὲ τὸν βασιλιᾶ Κλεόμβροτο.
Οἱ Θηβαῖοι προετοιμάστηκαν γιὰ τὴν κρίσιμη μάχη ποὺ θὰ ἐπακολουθοῦσε. Ὅταν ὁ Πελοπίδας ἔφευγε, ἡ σύζυγος τοῦ γνωρίζοντας τὸν ὁρμητικό του χαρακτῆρα στὴ μάχη τὸν παρακάλεσε δακρυσμένη νὰ προσέξει τὴ ζωή του. Ἐκεῖνος τῆς ἀπάντησε " γι' αὐτό, γυναῖκα, πρέπει νὰ παρακινεῖς τοὺς στρατιῶτες, τοὺς ἄρχοντες ὅμως (νὰ τοὺς παρακινεῖς) νὰ σώζουν τοὺς ἄλλους".
Προσερχόμενος στὸ στρατόπεδο τῶν Βοιωτῶν ὑποστήριξε τὴ γνώμη του Ἐπαμεινώνδα γιὰ διαξαγωγὴ μάχης, τὴ στιγμὴ ποὺ οἱ ὑπόλοιποι εἶχαν διχαστεῖ καὶ κυριευθεῖ ἀπὸ ἡττοπάθεια. Ἡ συνηγορία του ὑπὲρ τῆς μάχης τους ἐνέπνευσε ἐμπιστοσύνη καὶ ἐλπίδα. Στὴ μάχη των Λεύκτρων τὸ 371 π.Χ. ποὺ ἀκολούθησε, οἱ Θηβαῖοι ἐπικράτησαν.
Ὁ Πελοπίδας εἶχε μέγιστη συνεισφορὰ πολεμῶντας μὲ ὁρμὴ καὶ ἀνδρεῖα, διασπῶντας ὡς ἀρχηγὸς τοῦ Ἱεροῦ Λόχου τὶς γραμμὲς τῶν Σπαρτιατῶν ὁπλιτῶν καὶ προκαλῶντας τους μεγάλες ἀπώλειες. Ἡ νίκη στὰ Λεύκτρα ἔθραυσε συντριπτικὰ τὴν δύναμη τῆς Σπάρτης καὶ ἀνέδειξε τὴ Θήβα ὡς τὴν ἰσχυρότερη πόλη-κράτος στὴν Ἑλλάδα, σηματοδοτῶντας τὴν ἀρχὴ τῆς περιόδου τῆς Θηβαϊκῆς ἡγεμονίας.
Ἡ ἀναγέννηση τῆς Θηβαϊκῆς Δύναμης
🎙 «Μετὰ τὴν ἀπελευθέρωση, ἡ Θήβα δὲν ἔμεινε ἀδύναμη. Ὁ Πελοπίδας καὶ ὁ Ἐπαμεινώνδας ἀναδιοργάνωσαν τὸν στρατό. Δημιούργησαν τὸν περίφημο Ἱερὸ Λόχο, μιὰ ἐλὶτ μονάδα 300 ἀνδρῶν, δεμένων μὲ ὅρκο πίστης μέχρι θανάτου .»
🎙 «Αὐτὴ ἡ δύναμη ἔμελλε νὰ γράψει ἱστορία .»
Ἡ δράση του κατὰ τὴν περίοδο τῆς Θηβαϊκῆς ἡγεμονίας
Κατὰ τὸ 370 π.Χ. μαζὶ μὲ τὸν Ἐπαμεινώνδα εἰσέβαλλαν στὴν Πελοπόννησο μὲ ἰσχυρὸ στρατό, γιὰ νὰ ὑποστηρίξουν τὸ νεοσύστατο Κοινὸ τῶν Ἀρκάδων, οἱ ὁποῖοι μετὰ τὰ Λεύκτρα ἀποφάσισαν νὰ ἀνεξαρτητοποιηθοῦν, ἐνῷ καὶ ἄλλα μέλη τῆς Πελοποννησιακῆς Συμμαχίας, ἡγέτιδα τῆς ὁποίας ἦταν ἀνέκαθεν ἡ Σπάρτη, ὁδηγήθηκαν σὲ ἀποστασία, ὅπως ἡ Ἠλεία καὶ τὸ Ἄργος.
Ἐπίσης, τὸν ἑπόμενο χρόνο συνέβαλλαν καὶ στὴν ἐπανασύσταση τοῦ κράτους των Μεσσηνίων, ποὺ οἱ Σπαρτιᾶτες εἶχαν καταλύσει ἀπὸ τὸν καιρὸ τῶν Μεσσηνιακῶν Πολέμων. Ἀκολούθως ὁ Πελοπίδας καὶ ὁ Ἐπαμεινώνδας κατηγορήθηκαν ἀπὸ ἀντιπάλους τους, ἐπειδὴ κατὰ τὴν ἐκστρατεία αὐτὴ διατήρησαν τὸ ἀξίωμα τοῦ Βοιωτάρχη γιὰ τέσσερις ἐπιπλέον μῆνες μετὰ τὴ λήξη τῆς θητείας τους. Γι' αὐτὸ τὸ λόγο δικάστηκαν ἀλλὰ τελικῶς ἀφέθησαν ἐλεύθεροι.
Τὸ 369 π.Χ. ἀντιπρόσωποι θεσσαλικῶν πόλεων ἔφθασαν στὴ Θήβα, ζητῶντας βοήθεια ἐναντίον τοῦ τυράννου των Φερῶν Ἀλεξάνδρου. Ὁ Πελοπίδας ἐξεστράτευσε μὲ δύναμη στὴ Θεσσαλία, ἀπωθῶντας τὸν Ἀλέξανδρο καὶ σώζοντας προσωρινά τους Θεσσαλοὺς ἀπὸ τὴν ἐπιθετικότητα καὶ τὴ σκληρότητα του. Ἀφοῦ διευθέτησε πρὸς ὥρας τὰ θέματα τῆς Θεσσαλίας, ἔλαβε πρόσκληση νὰ μεσολαβήσει στὴ διαμάχη γιὰ τὸν θρόνο τῆς Μακεδονίας, ποὺ εἶχε ξεσπάσει μεταξὺ τοῦ Ἀλεξάνδρου Β' καὶ τοῦ σφετεριστῆ Πτολεμαίου.
Ἀξιοσημείωτο εἶναι πὼς ἀφοῦ ἐπέλυσε τὴ διαμάχη, γιὰ νὰ διασφαλίσει τὴν τήρηση τῶν συμφωνηθέντων πῆρε στὴ Θήβα τριάντα νέους, γόνους εὐγενῶν, ὡς ὁμήρους. Μεταξὺ αὐτῶν ἦταν καὶ ὁ μελλοντικὸς βασιλιᾶς Φίλιππος Β', πατέρας τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου.
Σύντομα ἔφθασαν νέα πὼς ὁ Ἀλέξανδρος τῶν Φερῶν ἐπανέλαβε τὶς ἐπιθέσεις του κατὰ θεσσαλικῶν πόλεων. Ὁ Πελοπίδας ἔσπευσε καὶ πάλι στὴ Θεσσαλία, χωρὶς στρατὸ αὐτὴ τὴ φορά, μὲ σκοπὸ νὰ ὀργανώσει τοὺς ἰδίους τους Θεσσαλοὺς κατὰ τοῦ τυράννου.
Παράλληλα ὅμως πληροφορήθηκε πὼς ὁ Πτολεμαῖος δολοφόνησε τὸν Ἀλέξανδρο Β' καὶ ἅρπαξε τὸ θρόνο τῆς Μακεδονίας. Ὁ Πελοπίδας τότε συγκέντρωσε ἕνα στρατὸ μισθοφόρων καὶ κινήθηκε κατὰ τοῦ Πτολεμαίου, ἐκεῖνος ὅμως τοὺς ἐξαγόρασε ὁδηγῶντας τους σὲ λιποταξία.
Ὡστόσο φοβούμενος τὴ δύναμη τῆς Θήβας καὶ τὴ φήμη του Πελοπίδα, ὁ Πτολεμαῖος προέτεινε νὰ παραμείνει ὡς ἀντιβασιλέας, διαφυλάσσοντας τὸν θρόνο γιὰ τοὺς ἀδελφοὺς τοῦ δολοφονηθέντος βασιλιᾶ, καὶ φυσικὰ σύμμαχος τῶν Θηβαίων. Ἐπίσης, παρέδωσε τὸν υἱὸ τοῦ Φιλόξενο ὡς ὅμηρο στὸν Πελοπίδα, μαζὶ μὲ ἄλλους πενῆντα παῖδες φίλων του ὡς ἐγγύηση.
Ἐπιστρέφοντας ὁ Πελοπίδας στὴ Θεσσαλία πληροφορήθηκε πὼς οἱ οἰκογένειες τῶν λιποτακτῶν μισθοφόρων τοῦ βρίσκονταν στὴ Φάρσαλο. Κατερχόμενος ἐκεῖ μὲ ὁρισμένους ἄοπλους Θεσσαλοὺς συναντήθηκε μὲ τὸν Ἀλέξανδρο τῶν Φερῶν καὶ τοὺς στρατιῶτες του. Ἐκεῖνος, ἐκμεταλευόμενος τὴν περίσταση, κατέλαβε τὴν Φάρσαλο καὶ συνέλαβε τὸν Πελοπίδα, ὁδηγῶντας τον στὶς Φερὲς ὅπου τὸν φυλάκισε.
Οἱ Θηβαῖοι ὀργάνωσαν ἐκστρατεία γιὰ νὰ τὸν ἀπελευθερώσουν, ὅμως ἀπέβη ἄκαρπη ἀφοῦ οἱ ἀρχηγοί της ἀπεδείχθησαν κατώτεροι τῶν περιστάσεων. Ἔτσι ὀργανώθηκε δεύτερη ἐκστρατεία, μὲ ἐπί κεφαλῆς τον Ἐπαμεινώνδα αὐτὴ τὴ φορά. Τὸ ὄνομα καὶ ἡ φήμη του ξεσήκωσε τὴν Θεσσαλία καὶ πάλι κατὰ τοῦ Ἀλεξάνδρου των Φερῶν, ὁ ὁποῖος τελικὰ ἀναγκάσθηκε νὰ ἔλθει σὲ συμφωνία μαζί του, ἀπελευθερώνοντας τὸν Πελοπίδα.
Τὸ 365 π.Χ. ἐπισκέφθηκε ὡς ἀντιπρόσωπος τῆς Θήβας τὸν Πέρση βασιλιᾶ Ἀρταξέρξη Β' ὅπου ἐξασφάλισε χρηματοδότηση τῆς πόλης του. Μὲ τὰ χρήματα αὐτὰ οἱ Θηβαῖοι ἔφτιαξαν ἰσχυρὸ στόλο μὲ τὸν ὁποῖο ἀπέσπασαν περιοχὲς ποὺ ἄνηκαν στὴν δεύτερη Ἀθηναϊκὴ συμμαχία.
Ἡ μάχη της Λεύκτρας
🎙 «371 π.Χ. –Στὸ πεδίο της Λεύκτρας, ἡ Θήβα στέκεται ἀπέναντι στὴ Σπάρτη. Γιὰ πρώτη φορά, οἱ πανίσχυροι Σπαρτιᾶτες τρέμουν. Ὁ Ἐπαμεινώνδας ἐφαρμόζει μιὰ νέα στρατηγική: ἀντὶ γιὰ ἰσομερῆ παράταξη, συγκεντρώνει τὶς δυνάμεις του σὲ μιὰ γωνία συντριβῆς .»
🎙 «Στὴν πρώτη γραμμή, ὁ Πελοπίδας μὲ τὸν Ἱερὸ Λόχο. Ἡ μάχη εἶναι λυσσαλέα. Μὰ στὸ τέλος... οἱ Σπαρτιᾶτες νικιοῦνται. Γιὰ πρώτη φορὰ στὴν ἱστορία, ἡ Σπάρτη χάνει σὲ μάχη σῶμα μὲ σῶμα. »
🎙 «Ἡ Θήβα θριαμβεύει. Ὁ κόσμος ἀλλάζει .»
Ο θάνατος του Πελοπίδα
🎙 «Ἀλλὰ ἡ μοῖρα δὲν ἄφησε τὸν Πελοπίδα νὰ χαρεῖ τὴ δόξα του γιὰ πολύ. Σὲ ἐκστρατεία στὴ Θεσσαλία, τὸ 364 π.Χ., ἔπεσε νεκρὸς στὴ μάχη. Οἱ Θηβαῖοι θρήνησαν τὸν ἥρωά τους. Ἔχασαν τὸν πολεμιστὴ ποὺ τοὺς εἶχε ὁδηγήσει στὴ νίκη .»
Ὁ θάνατος του
Μὲ τὴν ἐπάνοδο τοῦ στὴ Θήβα, ἔφθασαν καὶ πάλι πρέσβεις ἀπὸ τὴν Θεσσαλία ζητῶντας ξανὰ τὴ βοήθεια του, καθὼς ὁ τύραννος τῶν Φερῶν Ἀλέξανδρος κατέστρεφε καὶ ὑποδούλωνε τὶς πόλεις τους. Ἔτσι τὸ 364 π.Χ. ὁ Πελοπίδας ἑτοιμάστηκε νὰ ἐκστρατεύσει ξανὰ ἐναντίον του. Κατὰ τὴν ἀναχώρηση τοῦ σημειώθηκε ἔκλειψη ἡλίου. Καταφθάνοντας στὴ Θεσσαλία, συγκέντρωσε τὶς δυνάμεις των Θεσσαλῶν στὰ Φάρσαλα καὶ ἀμέσως κινήθηκε κατὰ τοῦ Ἀλεξάνδρου.
Οἱ δύο ἀντίπαλοι συγκρούστηκαν στὶς Κυνὸς Κεφαλὲς τῆς Θεσσαλίας. Ὁ Πελοπίδας, ὁ ὁποῖος ἔτρεφε μεγάλη ὀργὴ καὶ μῖσος γιὰ τὸν ἄνθρωπο ποὺ τὸν εἶχε φυλακίσει, προσπάθησε κατὰ τὴ διάρκεια τῆς μάχης νὰ τὸν συναντήσει καὶ νὰ τὸν σκοτώσει. Ὁ Ἀλέξανδρος ἀναζήτησε προστασία μεταξὺ τῶν σωματοφυλάκων του.
Ὁ Πελοπίδας τοὺς ἐπιτέθηκε, σκοτώνοντας καὶ τραυματίζοντας μερικούς, δέχθηκε καὶ ὁ ἴδιος ὅμως ἀρκετὰ πλήγματα ἀπὸ τὰ δόρατα τους. Παρ' ὅτι ὁ στρατός του τελικὰ ἐπικράτησε, ὁ ἴδιος πέθανε. Ὁ θάνατος τοῦ λύπησε βαθιὰ τοὺς Θηβαίους ἀλλὰ καὶ τοὺς Θεσσαλούς, οἱ ὁποῖοι ζήτησαν ἐκεῖνοι νὰ τὸν θαψουν, αἴτημα ποὺ ἔγινε δεκτό. Τοῦ ἀπεδώθησαν μεγάλες νεκρικὲς τιμές, ἐνῷ ἐπίσης ἐστήθη καὶ μεγάλος ἀνδριάντας στοὺς Δελφοὺς πρὸς τιμήν του.
Η Κληρονομιά
🎙 «Ἡ Θήβα ἔζησε γιὰ λίγο τὴν ἡγεμονία τῆς Ἑλλάδας. Μὰ χωρίς τον Πελοπίδα, καὶ λίγο ἀργότερα χωρίς τον Ἐπαμεινώνδα, ἡ δόξα της ἔσβησε. Κι ὅμως, ἡ ἱστορία κράτησε ζωντανὴ τὴ μνήμη ἐκείνων ποὺ τόλμησαν νὰ ἀναμετρηθοῦν μὲ τοὺς Σπαρτιᾶτες... καὶ νὰ νικήσουν .»
🎙 «Ὁ Πελοπίδας δὲν ἦταν ἁπλῶς στρατηγός. Ἦταν ἡ φωνὴ μιᾶς πόλης ποὺ ἀρνήθηκε νὰ ὑποταχθεῖ. Ἕνας ἥρωας ποὺ ἄλλαξε τὴν ἱστορία. Ἂν θὲς νὰ μάθεις περισσότερα γιὰ τοὺς θρύλους τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδας... κάνε ἐγγραφή, πάτα τὸ καμπανάκι, καὶ μπὲς μαζί μας στὰ σκοτεινὰ μονοπάτια τοῦ παρελθόντος. »
👉 Μεῖνε συντονισμένος στὸ blog μας γιὰ ἀκόμη περισσότερους σκοτεινοὺς καὶ ἡρωικοὺς θρύλους της ἀρχαιότητα
Βιβλιογραφία: Βίοι Παράλληλοι Ἠθικά
