Ὁ Χριστός σταυρώθηκε ὡς ἀρνητὴς του Μωσαϊκοῦ νόμου - Το ἀκοῦτε γιαχβεδιστές;

Διαβάστε το ἔγγραφο, το ὁποῖο ὑπέγραψε ὁ Πόντιος Πιλάτος γιὰ την ἀποφάσει της Σταύρωσης του Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τους Ἑβραίους.

Παρέμεινε μέχρι το 1309 μ..Χ. τελείως ἄγνωστο, ὅταν καὶ βρέθηκε στὴν γνωστή σε ὅλους σήμερα γιὰ τον καταστροφικό σεισμό πόλη (L’Aquila) της Κεντρικῆς Ἰταλίας.

Ἀποτελεῖ ἱστορική ἀπόδειξη γιὰ την ἱστορική ὑπάρξη του Χριστοῦ, την ὁποία πολλοί προσπαθοῦν νὰ ἀμφισβητήσουν.

Το 1381 το κείμενο μεταφέρθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη, ἐνῶ το 1643 μεταφράστηκε ἀπὸ τον Οἰκουμενικό Πατριάρχη Διονύσιο.

Χαρακτηριστικό της ἀπόφασης, την ὁποία ἀναγκαστικά ὑπέγραψε ὁ Πόντιος Πιλάτος, εἶναι ὅτι ὁ Χριστός κατηγορήθηκε καὶ σταυρώθηκε μετά ἀπὸ πιέσεις τῶν Ἑβραίων ὡς στασιαστής, ἀρνητὴς δηλαδή, του Μωσαϊκοῦ νόμου, τὸν ὁποῖο το 380 μ.Χ. Ἔβαλαν οἱ Ἑβραῖοι μέσῳ «ἁγίων» δίπλα ἀπὸ τα Λόγια του Χριστοῦ καὶ σήμερα ἡ Ἐκκλησία ἔχει την Παλαιά Διαθήκη, την αἰτία δηλαδή γιὰ την ὁποία σταυρώθηκε ὁ Θεάνθρωπος, ὥς ἱερὸ βιβλίο.

Διαβάστε το ἔγγραφο μεταφρασμένο:

«Τῷ ἑβδόμῳ καὶ δεκάτῳ Τιβερίου Καίσαρος, Βασιλέως Ρωμαίων, μονάρχου ἀνικήτου, Ὀλυμπιάδος διακοσιοστῆς πρώτης, Ἠλιάδος ὀγδόης ἀπὸ κτίσεως κόσμου, κατά τον ἡμέτερον μερισμόν τῶν Ἑβραίων τετράκισχίλια καὶ ἑκατὸν ἑβδομήκοντα τέσσερα ἔτη καὶ καταβολῆς τῶν Ρωμαίων βασιλείας ἔτη ἑβδομήκοντα τρία καὶ ἀπὸ της ἐλευθερίας της δουλωσύνης Βαβυλῶνος ἔτη πεντακόσια ἑβδομήκοντα καὶ καταστροφῆς του Ἱεροῦ

βασιλείου ἔτη ἐννενήκοντα καὶ ἑπτὰ, ἐπὶ ὑπάτου τοῦ λαοῦ των Ρωμαίων Λουκίου Ζιζονίου καὶ Μάρκου Συννίου καὶ ἀνθυπάτου του Ἰλλιρικοῦ Παλιστέρα, κοινοῦ διοικητοῦ της χώρας τῶν Ἰουδαίων Κουίντου Φλαβίου, ἐπὶ τῆς διοικήσεως Ἱερουσαλήμ ἡγεμόνος κρατίστου

Ποντίου Πιλάτου, ἐπιστάτου της Κάτω Γαλιλαίας Ἡρώδου του Ἀντιπάτρου, της ἄκρας ἀρχιερωσύνης Ἄννα καὶ Καιᾶφα Ἀλλιάσου καὶ Ματίλ μεγιστάνων εἰς τον ναόν, Ραμπᾶλ Ἀμαμπέλ Πιοκτένου ἐκατόνταρχου ὑπάτου Ρωμαίων της πόλεως Ἱερουσαλήμ Σουμπιμασάξιου Ποπιλίου Ρούφου.

Ἐγὼ Πόντιος Πιλάτος, ἡγεμὼν διὰ της βασιλείας των Ρωμαίων, ἐπὶ του Πραιτωρίου της ἀρχιηγεμονίας, κρίνω καὶ κατακρίνω καὶ καταψηφίζω εἰς θάνατον σταυρικόν τον Ἰησοῦ λεγόμενον ὑπὸ του πλήθους Χριστόν,καὶ ἀπὸ πατρίδος Γαλιλαίας, ἄνθρωπον στασιώτη κατά τον Νόμο του Μωσαϊκοῦ καὶ ἐναντίον του μεγαλοπρεποῦς βασιλέως Ρωμαίων Τιβερίου Καίσαρος καὶ ὁρίζω καὶ ἀποφαίνομαι τον θάνατον αὐτοῦ σταυρικόν μετά τῶν ἄλλων κατά το σύνηθές τῶν καταδίκων, 

ἐπεὶ συνοίθρησεν αὐτὸς πλῆθος ἀνθρώπων πλουσίων καὶ φτωχῶν, οὐκ ἔπαυσε θορύβους ἐγείρων, ένοχλείν την Ἰουδαίαν ποιῶν ἑαυτόν Υἱόν Θεοῦ καὶ βασιλέα της Ἱερουσαλήμ, ἀπειλῶν φθοράν της Ἱερουσαλήμ καὶ του Ἱεροῦ Ναοῦ, 

ἀπαρνούμενος τον φόρον του Καίσαρος καὶ τολμήσας εἰσελθεῖν μετά βαΐων θριαμβευτής καὶ πλείστου ὀχλοῦ ὥσπερ τις Ρῆξ ἐντὸς της πόλεως Ἱερουσαλήμ ὡς τον Ι. Ναόν καὶ διορίζομεν τον ἡμέτερον πρῶτον ἑκατόνταρχον Κουϊντον Κορνήλιον 

περιᾶξαι τοῦτον παρρησία εἰς την χώραν Ἱερουσαλήμ δεδεμένον, μαστιζόμενον καὶ ἐνδεδυμένον πορφύραν, ἐστεφανωμένον ἀκάνθινω στεφάνῳ καὶ βαστάζοντα τον ἴδιον σταυρόν ἐπὶ ὤμου αὐτοῦ, ἶνα εἰπ παράδειγμα τοῖς ἄλλοις καὶ πᾶσι τοῖς κακοποιοῖς μεθ’ οὗ βούλομαι συνάγεσθαι δύο ληστάς φονεῖς καὶ ἐξέρχεσθαι διὰ της πύλης Γιαμπαρόλας, της νῦν Ἀντωνιανής, Ἀναχθῆναι δὲ Αὐτὸν τον Χριστόν παρρησία ἐπὶ το ὀρὸς τῶν κακούργων ὀνόματι Κολβάριον, 

οὗτινος σταυρωθέντος μεῖναι το σῶμα ἐν τῷ σταυρῶ εἰς κοινόν θεῶρημα πάντων των κακούργων, καὶ ἄνω του σταυροῦ τίτλου τεθῆναι γεγραμμένου τρισί γλώσσας τον ΙΗΣΟΥΣ ΑΛΟΝ Ο ΙΛΗΣ ΙΟΔΑΜ (Ἑβραϊστί) ΙΗΣΟΥΣ Ο ΝΑΖΩΡΑΙΟΣ

ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΙΟΥΔΑΙΩΝ (Ἑλληνιστί) ΙΕΖΟΥΣ ΝΑΖΩΡΑΙΟΥΣ ΡΕΞ ΙΟΥΔΑΙΟΡΟΥΜ

(Ῥωμαϊστί).

Ὁρίζομεν οὖν μηδένα των ἡστινοσοῦν τάξεις καὶ ποιότητος τομήσαι ἀπερισκέπτως της τοιαύτην ἐμποδίσαι δίκην, ὡς ὑπ’ ἐμοῦ ὡρισμένην μετά πάσης σεμνότητος εἰς ποινήν της αὐτομολίας τούτου, Ἑβραίου ὄντος κατά τα ψηφίσματα καὶ τους Νόμους της τῶν Ρωμαίων Βασιλείας.

ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΗΜΕΤΕΡΑΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ

– Ἀπὸ της φιλῆς Ἰσραήλ: Ρωδιέ, Δανιήλ, Ραμπινήλ, Ιονακείν, Μπανικάν, Ροτάμ, Ιουταβέλ και Περκουλάμ.

– Ἀπὸ της Βασιλείας καὶ ἡγεμονίας Ρωμαίων: Λούκιος, Σεξτίλιος και Μαξιμίλιος.

– Ἀπὸ τῶν Φαρισαίων: Μπαρμπάς Συμεῶν καὶ Μπονέλη.

– Ἀπὸ τῶν ὑπάτων καὶ δικαστῶν των Ρωμαίων: Λούκιος, Μπαντάνης, καὶ Μακαρόλας.

– Ἀπὸ της ἀρχιερωσύνης: Ρωάν, Ἰουάδους και Μπουκασόλης.

– Νομικός δημόσιος ἀπὸ τῶν ἐγκλημάτων τῶν Ἑβραίων: Μπουτάν».