Το 549 π.Χ., 60 χρόνια πρὶν τὴ μάχη του Μαραθῶνα, ὁ Κῦρος ὁ Μέγας ἑνοποίησε ὅλες τις φυλές στὸ τμῆμα αὐτό πού σήμερα εἶναι γνωστό ὥς Κεντρικό Ἰράν. Ξεχύθηκε ἀπὸ τα βουνά μ’ ἕνα στρατό ποῦ ἀποτελεῖτο ἀπὸ ἐλαφρύ καὶ βαρύ πεζικό, καθώς καὶ ἀπὸ ἱππικὸ. Ἦταν αὐτὸς ποὺ συνειδητοποίησε τὴ σπουδαιότητα του ἱππικοῦ καὶ προσλάμβανε φυλές ποὺ εἶχαν μεγαλώσει με τα ἄλογα, ξεκινῶντας ἔτσι την παράδοση του ἱππικοῦ στὸν περσικό στρατό. Ὅταν ὁ περσικός στρατός ἄρχιζε τις ἐχθροπραξίες, συνήθως ἀποτελείτω κατά 80% ἀπὸ πεζικό καὶ κατά 20% ἀπὸ ἱππικὸ. Αὐτὸς ὁ συνδυασμός καθιστοῦσε τους Πέρσες ἀσταμάτητους στὶς ἀνοιχτές πεδιάδες της Ἀσίας. Καθώς το πεζικό χτυποῦσε το μέτωπο της ἐχθρικῆς γραμμῆς, τὸ ἱππικὸ ὑπετίθετο ἀπὸ τα πλευρά, προκαλῶντας τὴ διάσπαση της ἐχθρικῆς γραμμῆς.
Μέσα σε εἰκόσι χρόνια, ὁ Κῦρος κατέκτησε τέσσερα μεγάλα βασίλεια σε ὅλη την Ἀσία: τὴ Μυδία, τὴ Λυκία, τὴ Λυδία καὶ τελικά το 539 π.Χ. ἀνέτρεψε την ἰσχυρή Βαβυλῶνα. Κυβερνοῦσε τώρα μία αὐτοκρατορία ποῦ ἐκτεινόταν ἀπὸ την Ἰνδία μέχρι την Αἴγυπτο. Ἡ Περσική αὐτοκρατορία ἦταν ἡ μεγαλύτερη καὶ πιὸ ἐπιτυχημένη αὐτοκρατορία στὴ μακρά ἱστορία τῶν αὐτοκρατοριῶν της Ἐγγύς Ἀνατολῆς.
Διαίρεσε την αὐτοκρατορία του σε ἐπαρχίες, ποὺ ὀνομάστηκαν σατραπεῖες. Ἀντὶ νὰ ἀναγκάσει τους κατακτημένους λαούς νὰ υἱοθετήσουν τις περσικές πεποιθήσεις, ὁ Κῦρος τους ἐπέτρεψε νὰ αὐτοκυβερνοῦνται καὶ νὰ ἀσκοῦν τὴ δική τους θρησκεία. Ἄν καὶ ἔπρεπε νὰ πληρώνουν φόρους στὴν κεντρική κυβέρνηση, μποροῦσαν νὰ διατηροῦν βασικά τον τρόπο ζωή τους. Ἔτσι δὲν ὑπῆρχε προσπάθεια ἐπιβολῆς μιᾶς ἑνιαίας θρησκείας ἡ ἑνὸς ἑνιαίου πολιτικοῦ κώδικα. Πολλοί θεωροῦσαν τον Κῦρο ὡς ἀπελευθερωτή. Αὐτή ἡ μορφή διακυβέρνησης ἦταν σχεδόν ἀνήκουστη στὸν ἀρχαῖο κόσμο. Μήπως ὅμως αὐτὸ ὁδήγησε ἀκούσια στὴν ἀντίσταση τῶν Ἀθηναίων στὸν Μαραθῶνα;
Διαίρεσε την αὐτοκρατορία του σε ἐπαρχίες, ποὺ ὀνομάστηκαν σατραπεῖες. Ἀντὶ νὰ ἀναγκάσει τους κατακτημένους λαούς νὰ υἱοθετήσουν τις περσικές πεποιθήσεις, ὁ Κῦρος τους ἐπέτρεψε νὰ αὐτοκυβερνοῦνται καὶ νὰ ἀσκοῦν τὴ δική τους θρησκεία. Ἄν καὶ ἔπρεπε νὰ πληρώνουν φόρους στὴν κεντρική κυβέρνηση, μποροῦσαν νὰ διατηροῦν βασικά τον τρόπο ζωή τους. Ἔτσι δὲν ὑπῆρχε προσπάθεια ἐπιβολῆς μιᾶς ἑνιαίας θρησκείας ἡ ἑνὸς ἑνιαίου πολιτικοῦ κώδικα. Πολλοί θεωροῦσαν τον Κῦρο ὡς ἀπελευθερωτή. Αὐτή ἡ μορφή διακυβέρνησης ἦταν σχεδόν ἀνήκουστη στὸν ἀρχαῖο κόσμο. Μήπως ὅμως αὐτὸ ὁδήγησε ἀκούσια στὴν ἀντίσταση τῶν Ἀθηναίων στὸν Μαραθῶνα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου