Το τέλος των μνηστήρων

Κανένα ὄνομα στὰ Ὁμηρικά ἔπη δὲν εἶναι δοσμένο στὴν τύχη!
Ὁ ὍΜΗΡΟ δημιουργός τους ἔχει κρύψει τα δῶρα τους καί τα νοήματα τους στὸ ἄντρο των Ναϊδων ὑστέρα ἀπὸ τον διάλογο του με την Ἀθηνᾶ κάτω ἀπὸ μία ἐλιὰ πρίν ξεκινήσει την διαδρομή γιὰ το παλάτι του Νοῦ καὶ διεκδικήσει την 'EΛΕΥΘΕΡΙΑ του με μία εὐθύγραμμη δρασκελιά.
Στὸ χέρι μας εἶναι νὰ τα ἀποκρυπτογραφήσουμε καὶ νὰ πάρουμε την ζωή μας πίσω με ὅλα τα ὄνειρα ποῦ κάναμε σὰν ΤΗΛΕΜΑΧΟΙ ΠΑΙΔΙΑ.
Γιατί ὁ Οδυσσέας ξεκινᾶ ἀπὸ τον 'Aντίνοο ποὺ εἶναι ἰσχυρότερος ἀντίπαλός του;
Ἡ λέξη μιλᾶ ἀπὸ μόνη της. Εἶναι ἡ 'AΝΤΙΝΟΗΣΗ. Βρίσκεται πίσω από κάθε παράλογη λογική ποὺ στραγγαλίζει σκοτώνει τον ἄνθρωπο καὶ ὅτι γύρω του ἀνθεῖ μαζί με τον ΜΕΛΑΝΘΙΟ ποὺ τον ὑπηρετεῖ. Ὅμως εἶναι καὶ το κέντρο των ἀποφάσεων ποὺ βρίσκεται στὸ λαιμό. Ἔτσι ὁ Ὀδυσσέας παίρνει πίσω την ἱκανότητα νὰ ἀποφασίζει σταθερά καὶ με διαύγεια.
Ὁ ἑπόμενος εἶναι ΕΥΡΥΜΑΧΟΣ ΕΥΡΥΝΟΜΟΣ , μεγάλος μνηστῆρας της μάχης με μεγάλη νομή καὶ φθαρεῖς νόμους καὶ νομούς, πολλά παραθυράκια γιὰ νὰ ξεφεύγει, ἀνούσιες μάχες ἐντυπώσεων καὶ ἐπιδείξεων μπαλκόνια καὶ ζητωκραυγές. Ὁ Ὀδυσσέας σημαδεύει το συκώτι του. Γιατί το συκώτι; Γιατί ἡ ἄνομη ἐξουσία των μεγάλων καταχρήσεων ἀπὸ το συκώτι της φαίνεται .Ὁ τρίτος ποὺ σκοτώνεται ἀπὸ τον ΤΗΛΕΜΑΧΟ εἶναι ὁ ΑΜΦΙΝΟΜΟΣ. Ἡ διαστρέβλωση μαζί με τα παραθυράκια του ἄδικου νόμου, εἶναι ὁ μνηστῆρας με την τριγύρω νομή καὶ ἔκταση των ἀμφιλεγόμενων νόμων του.
Ὅταν φθάνει στὴ Ἰθάκη ὁ Ὀδυσσέας κατευθύνεται στὸ καλύβι του Εύμαῖου. Δὲν πηγαίνει ἀμέσως στὸ παλάτι γιατί θέλει νὰ ἀνιχνεύσει την κατάσταση καὶ νὰ δεῖ πὼς ἔχουν τα πράγματα. Δὲν προσπαθεῖ νὰ μιλήσει στὸν λαό. Εἶναι μάταιο. Ὁ λαός της Ἰθάκης εἶναι ἀδιάφορος, ἀποχαυνωμένος, κουρασμένος, ἐξαντλημένος ἀπὸ τις ἐργασιακές καὶ οἰκονομικές συνθῆκες ποὺ φυτοζωεῖ. Ἡ παιδεία του συστήματος ἔχει σακατέψει το μυαλό του καὶ δὲν μπορεῖ νὰ σκεφτεῖ. Δὲν μπορεῖ νὰ καταλάβει ποῖος εἶναι ὁ ρόλος των μνηστήρων πού ἔχουν στρογκυλοκαθίσσει στὸ τραπέζι καὶ τρῶνε καὶ πίνουν σε βάρος του. Τους γνωρίζει ἀλλὰ νιώθει ἀνήμπορος νὰ κάνει ὁτιδήποτε γιατί ἔχει προδοθεῖ πολλές φορές ἀπὸ τους ἴδιους. Στην συνέλευση ποὺ καλεῖ ὁ Τηλέμαχος παραμένει ἀμέτοχος καὶ με παρέμβαση των Μνηστήρων παίρνει ἕνα πλοῖο νὰ μεταβεῖ στὴ Πύλο καὶ στὴν Σπάρτη, με σκοπό φυσικά την ἐξόντωση του στὸ καρτέρι της Ἀστερίδος. Ὁ Ὀδυσσέας φορά την τετράπυχη ἀσπίδα, συμβουλεύει τον Ἀμφίνομο νὰ ἀποχωρήσει καὶ νὰ ἐξετάσει τον ρόλο του ἀλλὰ αὐτός παραμένει.
Οἱ ἑπόμενοι εἶναι οἱ κάτωθι σε σειρά ἑρμηνευτική:
Ὁ ΑΓΕΛΑΟΣ.
Αὐτὸς ποὺ ἄγει τον λαό, ποὺ τον παρασύρει με την βοήθεια του Ἀντίνοου.
Ποὺ τον μετατρέπει σε κατευθυνόμενη ἀγέλη. Με τις πλάτες καὶ την ὑποστήριξη των δύο ἀρχηγικῶν μνηστήρων, ὁ Ἀγέλαος ἀπὸ ἕνα ἄκρατο ἰδεαλισμό ποδηγετεῖ τον λαό φθάνοντας μέχρι ἕνα στυγνό ὑλισμό .Δικτάτωρ, λαϊκιστής, τυχοδιώκτης, πνευματιστής, ὑλιστής, θεοκρατικός, προλεταριακός, ὁδηγεῖ τις ἀμορφοποίητες μᾶζες σε μιά ἄσκοπη αἱματοχυσία.. Ὁ Εὐρύμαχος - Εὐρύνομος τον προωθεῖ με τα ἑκάστοτε μαζικά μέσα ἀποβλάκωσης της ἐποχῆς καὶ τα παράθυρα, τις μάχες, τις πόρτες καὶ τους νόμους ποὺ ἀνοίγει.
ΛΕΙΩΔΗΣ
Ὁ λεῖος γυαλιστερός Λειώδης εἶναι ἕνας μάντης. Ἕνας γλοιώδης μάντης των μνηστήρων ποὺ προφητεύει ὅτι ὁ Ὀδυσσέας ἔχει χαθεῖ καὶ οἱ τραπεζοφάγοι ὀργιάζουν ἀνενόχλητα.
Καφετζοῦδες, χαρτορίχτρες, ρούνοι, ἀστρόπληκτοι, λεῖες γυάλινες σφαῖρες, καὶ ἐντόσθια ζώων ἐπιδίδονται στὴν μαντεία καὶ στὴν κερδοσκοπία. Ἀπὸ τον ἀναίσχυντο τσαρλατανισμό στὴν … βαθειά ἀγνοίᾳ. Γιατί συντρώγει με τους μνηστῆρες παρά τους πόδας του Αντίνοου καὶ του Ευρύμαχου;
Ἡ ἀδυναμία του ἀνθρώπου νὰ ἐξηγήσει κάποια φαινόμενα, ἡ ἀβεβαιότητα καὶ ἡ ὁμίχλη ἑνός δρόμου, ἡ ἐλλείψει αὐτογνωσίας, ὁ φόβος του θανάτου τον ὁδηγοῦν σε ἱστούς ἀραχνῶν καὶ μελλοντολόγων.
ΕΥΡΥΔΑΜΑΣ γόνος του δήμου μεγάλος, τα τζάκια, τα μαγαζιά της οἰκογενειοκρατίας μιᾶς μαφίας, μεγάλα ὀνόματα σε συνεχῆ βασιλεία. Γιοί, κόρες ξαδέρφια, ἐγγονοί καὶ ἀνεψιοί καὶ οἱ γυναῖκες τους, κουμπάροι συμπεθέροι.
ΔΗΜΟΠΤΟΛΕΜΟΣ, ὁ πόλεμος του λαοῦ σε ξέφρενες πορεῖες, σπασμένα κεφάλια σπασμένα τζάμια, σπασμένες βιτρίνες λεηλατημένα καταστήματα, νεκρά παιδιά χειραγωγούμενος ἀπὸ τον μεγάλο μνηστῆρα, το κράτος βίας καὶ ἀναρχίας.
ΠΟΛΥΒΟΣ πλούσιος πολύ με πολλά βόδια, ποδοσφαιρικές ὁμάδες, πλοιοκτήτης καὶ φιλανθρωπικά σωματεῖα, ἀλληλοβοηθείας ἐπωνύμων με γκαλά καὶ φλάς της δημοσιότητας.
ΚΤΗΣΙΠΠΟΣ, ὁ ἔχων στὴν κατοχή του, ἄλογα καὶ ἔλλογα μέσα ποὺ τρέχουν συνεχῶς ἐφημερίδες κανάλια πρακτορεῖα.
ΠΕΙΣΑΝΔΡΟΣ, ἡ κλίκα των μεγαλοδικηγόρων ρητόρων, λύνουν δένουν ἀγορεύουν, κόβουν καὶ ράβουν τους νόμους στὰ μέτρα τους καὶ μόνο αὐτοί μποροῦνε νὰ τους γνωρίζουν τόσο πολύπλοκοι ποὺ εἶναι, ἐσκεμμένα γιὰ νὰ μὴν βγάζει κανείς ἄκρη Ἕνας ἀθῶος ἄνθρωπος, ἂν βρεθεῖ στὸ ἔλεος τους θὰ καταλήξει φτωχός καὶ δὲν θὰ βρεῖ το δίκιο του. Μαζί με τα περισσότερα τσιράκια των καναλαρχῶν των δημοσιοκάφρων μιλοῦν ἀτελείωτα ἀπὸ καθέδρας καὶ πείθουν τους ἄντρες καὶ τον κόσμο ὅτι «ὁ γάιδαρος πετάει» μαζί με παράλογη λογική τους. «Οἱ ἄνθρωποι θὰ σκεφτοῦν ὅτι τους πῶ ἐγώ» λέει ὁ πολίτης Καίην.
ΈΛΑΤΟΣ , ἐλατός καὶ ὂλκιμος, ἰσοπεδωμένος καὶ ἰσοπεδωτικός δασόβιος καταπατητής ἐθνικῶν δρυμών παράνομος βιλοκράτης οἰκοπεδοῦχος καταστροφέας ἐλάτων καὶ δημιουργός ἀναψυκτήριων. Μαλακή συνείδηση ἐλασματική και ἐλαστική. Νὰ χωράει παντοῦ.
ΕΥΡΥΑΔΗΣ, λαίμαργος τρώει πολύ φουσκωμένοι λογαριασμοί χρηματιστήρια ἑταιρεῖες, κοντεύει νὰ σκάσει ἀπὸ το πολύ φαγητό. Συσσωρεύει ἀδιάκοπα θησαυρίζει ἀσταμάτητα, ἀντικείμενα, ὑποκείμενα, χαρτοφυλάκια, θησαυροφυλάκια.
ΑΜΦΙΜΕΔΩΝ, βασιλεύει ὁλόγυρα σὰν τον Ἀμφίνομο που βόσκει παντοῦ συλλέγοντας πληροφορίες και μένοντας σε αὐτὲς χωρίς πρωτότυπη σκέψη πρωτογενῆ γιατί του λείπει το κέντρο ἀναφοράς και βάρους. Αποδώ και από ἐκεῖ τριγυρίζει και δεν μπορεῖ να τις φιλτράρει και να τις συνδέσει. Διπλωματία και προσποιητή ευγένεια. Παπαγάλος. Να τα έχουμε καλά με ὅλους και να έχουμε τα κεφάλι μας ἥσυχο. Ἄς βγάλει ἄλλος το φίδι από την τρύπα. Κάτι θα κερδίσουμε από αυτό και ἐκεῖ ἀποσκοπεῖ ὅταν δεν είναι σε θέση διακρίνει το σωστό από το λάθος, το άδικο από το δίκιό. Βολεμένες συνειδήσεις, ἀπαθεῖς, ἀδιάφορες ,η αβάσταχτη ελαφρότητα του μικροαστισμού και του τυποποιημένου καθωσπρεπισμού. Αυτάρεσκοι κύριοι, μπλαζέ ὕφος, κερδοσκοπική νοοτροπία, ρηχότητα, ωραιοπαθείς κυρίες, ναρκισσιστές, χαμένοι στην μετάφραση.