Η Ναυμαχία τῆς Σαλαμῖνος Έβδομη

 

( 20^η Βοηδρομιῶνος 480 π.Χ.

<< Μέγα τὸ τῆς Θαλάττης κράτος >>

( Τὸ ἠθικὸ ἔμβλημα τῶν Ἑλλήνων

Ναυμάχων).

Οἱ ὑπάνθρωποι βάρβαροι ἀφοῦ καταλήστεψαν , λεηλάτησαν καὶ ἔκαψαν τὴν Ἑλλάδα. ^{ἔνθ. Ἄν Η΄33-36} εὑρίσκονται ἀπέναντι του ἱεροῦ Ἑλληνικοῦ Ναυτικοῦ !

Κάποιοι, ὅμως , ἀπὸ αὐτοὺς εἶχαν πάθει πολλὰ στοὺς Δελφοὺς καὶ ἦσαν συγκρατημένοι ! Πῆγαν νὰ συλήσουν τους Ἱερούς χώρους καὶ ἐτιμωρήθησαν ἀπὸ τὸν θεὸ ! Ὁ Ἱερεύς τῶν Δελφῶν , Ἀκρήτος , τοῦς εἶχε προειδοποιήσει γιὰ τὰ ἱερὰ Ὅπλα τῶν Ἑλλήνων , τὰ ὁποία ἐνεφανίσθησαν : << Ὅπλα ἀρήϊα αὐτόματα φανῆναι ἔξω προκείμενα τοῦ νηοὺ >> ^{ἔνθ. Ἄν Η΄ 37} Ὁ Θεὸς δὲν τοῦς ἤθελε στὸν Ἱερὸ ναὸ του.

Αὐτὰ τὰ Ὅπλα θὰ τοῦς κατέστρεφαν σήμερα στὴν Σαλαμῖνα 20η Βοηδρομιῶνος τοῦ 480 π.χ. !

..........Καὶ τελοῦνται τὰ Ἐλευσίνια Μυστήρια ἀπέναντί της Σαλαμῖνος ! Ὁρίστε τί ἐγνώριζαν ὁ μέγας Θεμιστοκλῆς, ὁ γιὸς του Νεοκλέους καὶ ὁ μέγας Εὐρυβιάδης, γιὸς τοῦ Εὐρικλείδη ἀπὸ τὴν Σπάρτη, ὁ ἀρχιναύαρχός μας ! Ἥσαν μυημένη - ὄντες - καὶ ἀκολούθησαν , εὐτυχῶς τίς ὁδηγίες τῶν Ἑλλήνων Ἱερέων !

Ἄς ἔρθουμε στὰ τῆς Ναυμαχίας

Ξημερώνοντας ἡ ἔνδοξη ἡμέρα τῆς Ναυμαχίας , ἕνας τρομερός σεισμὸς ἐκδηλώνεται συνοδευόμενος ἀπὸ βοή πού, ὅπως εἶπαν οἱ Πέρσες Ἱερεῖς τους φάνηκε ὥς πολεμικὴ Ἰαχή ποῦ ἔρχονταν ἀπὸ τὴν Ἐλευσῖνα !*⁴ Δὲν εἶχαν ἄδικο οἱ Πέρσες ἱερεῖς ....

Ἀμέσως συμβουλεύουν τὸν Ξέρξει νὰ ἐπιστρέψουν στὴν πατρίδα τους , λέγοντας του ὅτι << θὰ μᾶς εὕρουν πολλὰ κακὰ σήμερα μὲ τοῦς θεοῦς τῶν Ἑλλήνων >>.

Ὁ βλακοδέστατος Ξέρξης ἀπαντᾶ εἰρωνικότατα;

<< Τοὺς Θεοὺς τους, τοῦς κατέστρεψα στὴν Ἀθήνα >>! Τότε λαμβάνει τὴν ἀπάντηση τοῦ Πέρσου ἀρχιερέως Περβάνη : Στοὺς Δελφούς θυμᾶσαι βασιλεύς τί ἔγινε ; >>.

Ὁ ὑπάνθρωπος ὑβριστὴς τῶν Θεῖων ἀπαντᾶ ... οὐδὲν . Τὶ νὰ πεῖ ὁ ἄθλιος ;

Διατάζει τοῦς ὑπηρέτες του νὰ στήσουν τὸν θρόνο του στὸ ὅρος Αἰγάλεω γιὰ νὰ βλέπει καλύτερα τὴν ἐξέλιξη τῆς Ναυμαχίας !

Τή νύχτα διεδραματίσθη ἕνα περίεργο περιστατικὸ στὴν ναυαρχίδα τοῦ Θεμιστοκλέους :

Ὁ Ναύαρχος τῶν Κορινθίων Ἀδείματος , γιὸς τοῦ Ὡκύτου εἶχε διαφορετικὴ ἄποψη περὶ τοῦ μέρους ὅπου θὰ ἐδίδετο ἡ ναυμαχία.

Ἀρκετοὶ Ἕλληνες παρασύρθησαν ἀπὸ τὴν γνώμη του καὶ εἶπαν πῶς τὸ πρωί θὰ ἀναχωρήσουν γιὰ τὸν ἰσθμό .^{ἔνθ. Ἄν Η΄ 56}

Ὁ Ἀρχιναύρχος τῶν Ἑλλήνων Εὐρυβιάδης, τὰ ἕχει χαμένα ! Εἶναι δυνατῶν νὰ φεύγουν τὴν τελευταία στιγμή:

Ὁ Θεμιστοκλῆς εἶναι στενοχωρημένος ! Τελείωσαν ὅλα, λοιπὸν : Ξαφνικὰ ὁ Μνησίφιλος , << ἀνήρ Ἀθηναῖος , ἀνεβαίνει στὸ πλοῖο τοῦ Θεμιστοκλέους καὶ τὸν ἐρώτησε τί ἔχει ἀποφασισθεῖ . ( γιὰ νὰ δεχθεῖ ὁ Θεμιστοκλῆς , σίγουρα ἦτο ἕνα ἱερώτατο σπουδαιότατο πρόσωπο )!

Ὁ Θεμιστοκλῆς τοῦ λέγει τί συμφωνήθηκε καὶ ὁ Μνησίφιλος του λέγει << Σίγουρα ὅταν ὁ Στόλος ἐκπλέυσει ἀπὸ τὴ Σαλαμῖνα δὲν θὰ ναυμαχήσετε γιὰ καμία πατρίδα ! Τὸ σχέδιο εἶναι παράλογο καὶ θὰ ὁδηγήσει σὲ καταστροφή τὴν Ἑλλάδα . Συνεργάσου μὲ τὸν Εὐρυβιάδη καὶ νὰ μεταπείσεται τοῦς ὑπολοίπους ...>>! ^{ἔνθ. Ἄν Η΄ 57} Ὁ Ἡρόδοτος μᾶς ἀναφέρει ὅτι ὁ Μνησίφιλος << καὶ ἀλλά πολλὰ προστσιθεῖς >, τὰ ὁποῖα δὲν γνωρίζουμε; ^{ἔνθ. Ἄν Η΄ 58}

φρονῶ ὅτι ἦσαν λόγια μεταξύ μυημένων ἀνδρῶν Ἑλλήνων καὶ λόγο εὐσεβείας τοῦ Ἡρόδοτου πρὸς τὸ θεῖον δέν ἀναφέρθησαν . 

 Ἀμέσως ὁ Θεμιστοκλῆς πηγαίνει στὸν Εὐρυβιάδη , τοῦ ἀναφέρει τὰ τῆς συναντήσεως μὲ τὸν Μνησίφιλο καὶ σὲ λίγο συγκαλεῖται τὸ Συμβούλιο τῶν ἀρχηγῶν τοῦ Ἑλληνικοῦ Στόλου ! 

 Ὁ Ἀδείμαντος ἀρχίζει καὶ προκαλεῖ τὸν Θεμιστοκλῆ μάλιστα τὸν προσβάλει λέγοντας πῶς ὁ Θεμιστοκλῆς εἶναι χωρίς πατρίδα !

Ὁ Θεμιστοκλῆς εἶναι ἀτάραχος ἀλλὰ δὲν ἀμύνεται ! Τότε λέγει στὸν Εὐριβιάδη -προφανῶς ὑπῆρξε μεταξύ τους κάποια προσυνεννόηση ὅτι << Ἄν θὰ μείνης ἐδῶ θὰ ἀποδειχθεῖς << ἀνὴρ ἀγαθὸς >> καὶ ἄλλα πατριτικὰ λόγια. Ὁ Εὐριβιάδης συμφωνεῖ μὲ τὸν Θεμιστοκλῆ ἀμέσως ^{ἔνθ. Ἄν Η΄, 62,}

Στὸ σημεῖο αὐτὸ θὰ γίνει μία συγκλονιστική ἀποκάλυψη ΠΟΥΘΕΝΑ δὲν ἀναφέρεται ὅτι ὁ Εὐριβιάδης σήκωσε τὸ μπαστουνάκι του νὰ χτυπήση τὸν Θεμιστοκλῆ ! Οὔτε βεβαίως , ὁ λαμπρὸς Ἡρόδοτος ἀναφέρει κάτι ! Μᾶς δίδει τόσες λεπτομέρειες , δὲν θὰ ὑποχωροῦσε σ αὐτήν ! << Ποιοί τὸ διέδωσαν αὐτό;

Αὐτὸς ποῦ θὰ τὸ ἔκανε εὐχαρίστως , σίγουρα πρέπει νὰ ἦτο ὁ Ἀδείμαντος ὁ Κορίνθιος Στρατηγός.

Συνεχίζουμε ...

Ὁ λαμπρὸς Ἀλικαρνασσεύς μᾶς λέγει γιὰ τὸ δίκαιο , γιὸ του Θεοκύδη, ἕναν Ἀθηναῖο ἐξόριστο ὁ ὁποῖος προειδοποιεῖ γιὰ τὴν ἐπερχόμενη καταστροφὴ τῶν βαρβάρων, διότι ( δείχνοντας ὁ Δίκαιος ἕνα τεράστιο σύννεφο σκόνη ποῦ ἐρχόταν ἀπὸ τὴν Ἐλευσῖνα), << δὲν θὰ ἀφήσουν ἡ Μητέρα καὶ ἡ Κόρη ! >> Ἀκοῦστε καὶ τὸν ὕμνο τοῦ Ἰάκχου ποῦ ἔρχεται ἀπὸ τὴν Ἀθήνα ... ἀφοῦ δὲν ὑπάρχη κανείς ζωντανὸς στὴν πόλη... ἡ φωνὴ ἀνήκει σὲ Θεὸ . Ὁ θεὸς αὐτὸς φέρει βοήθεια ἀπὸ τὴν Ἐλευσῖνα στὴν Ἀθήνα καὶ τοῦς ὑπόλοιπους Ἕλληνες...... ^{ἔνθ. Ἄν Η΄, 65,}

Τὸ δὲ σύννεφο σκόνης ἐκ τοῦ ὁποῖου ἀκούγονταν ἡ μυστήρια αὐτὴ φωνή ὑψώθηκε (!!!) ψηλὰ στὸν οὐρανῶν καὶ ἀπομακρύνθηκε πετῶντας ( μεταριωθέν φέρεσθαι ) στὴν Σαλαμῖνα ^{ἔνθ. Ἄν Η΄, 65,}

Ὁ Ξέρξης ἀντὶ νὰ ἐπιστρέψη στὴν πατρίδα του συνεχίζει νὰ ὑβρίζει τοῦ Ἕλληνες Θεούς καὶ τὰ <<καμώματά>> τους . Μὰ τόσα συνέβησαν αὐτὲς τίς ἡμέρες, τίποτα δὲν κατάλαβε; Ἀργότερα ἔλεγε << ἀληθινοί θεοὶ εἰσίν τῶν Ἑλλήνων >>, ὅπως <<κάποιοι >> μὲ Ἄλλον μετὰ ἀπὸ χρόνια θὰ ἔλεγαν τὸ ἴδιο !

Τίποτε δὲν ἔμαθαν οἱ <<Ἰουδαιοφοινικοανθέλληνες >> ἀπὸ τὴν Ἱστορία μας : Δὲν ἔμαθαν ὅτι ΠΑΝΤΟΤΕ μᾶς προστατεύει ὁ θεός.

Ἄς εἶναι, συνεχίζουμε Ὁ Θεμιστοκλῆς στέλλει τὸν ὑπηρέτη του Σίκιννο στοὺς Πέρσες καὶ τοῦς παραπλανᾶ! Τοὺς λέγει πῶς << οἱ Ἕλληνες διαφωνοῦν μεταξύ τους καὶ αὐτοὶ ποῦ εἶναι μὲ τὸ μέρος σας μυστικὰ θὰ ἐπιτεθοῦν στοὺς λοιποὺς Ἕλληνες >> ^{ἔνθ. Ἄν Η΄, 75,}

Οἱ Ἕλληνες θυσιάζουν καὶ προσεύχονται . Οἱ μυημένη λέγουν ὅτι ἡ θέα Νίκη σήμερα θὰ καλύψει τὰ πλοῖα μας . Γνωρίζουν τὸν χρησμὸ ποῦ λέγει τὸ ἐξῆς προφητικά καὶ ἀληθινά:

<<Ἄλλ΄ ὅταν Ἀρτέμιδος χυσαόρου ἱερὸ αὐτὴν

νηυσί γεφυρώση καὶ εἰναλίην Κυνόσουραν,

ἐλπίδι μαινομένη λιπαρὰς Πέρσαντες Ἀθηνᾶς,

διὰ Δίκη σβέσσει κρατερόν Κόρον , Ὕβριος ὑιόν,

Χαλκὸς γὰρ χαλκῶ συμμίξεται, αἵματα δ΄ Ἄρης

Πόντον φοινίξει . Τότ ἐλεύθερον Ἑλλάδος ἦμαρ

Εὐρύοπα Κρονίδης ἐπάγει καὶ Πότνια Νίκη>>.

Ἀπόδοσις

<< Ἀλλὰ ὅταν τῆς Ἀρτέμιδος τὴν ἱερή αὐτὴ μὲ τὸ χρυσὸ ξίφος καλύψουν μὲ πλοῖα καὶ τὴν παραλιακὴ Κυνόσουρα , ἀφοῦ ἔχουν συνεπαρθεῖ ἀπὸ ἐλπίδες μετὰ τὴν καταστροφὴ της γλυκιᾶς Ἀθηνᾶς , τότε ἡ φωτεινὴ Δικαιοσύνη θὰ σβήσει τὴν Ὑπερβολή, ποῦ εἶναι παιδί τῆς Ἀλαζονείας , φοβερὴ καὶ ἔξαλλη, ἕτοιμη νὰ καταπιεῖ τὰ πάντα . Ὁ χαλκὸς θὰ κτυπηθεῖ μὲ τὸν χαλκὸ καὶ μὲ αἷμα ὁ Ἄρης τὴν θάλασσα θὰ κοκκινίσει. Τότε ἡμέρα ἐλεύθερη θὰ φέρουν στὴν Ἑλλάδα ὁ πανεπόπτης Ζεύς ( γιός τοῦ Κρόνου : Κρονίδης ) καὶ Σεμνὴ Νίκη >>!

Ξαφνικὰ συμβαίνει ἕνα ἐκπληκτικό γεγονὸς ποῦ κάνει τοῦς βάρβαρους ἀνθέλληνες οἱ ὁποῖοι ἤθελαν νὰ ἀφανίσουν διὰ πυρός καὶ σιδήρου τὴν Ἑλλάδα, νὰ ἀρχίζουν νὰ χάνουν στὴν θάλασσα κάτω ἀπὸ τὰ μιασμένα πλοῖα τους καὶ τοῦς Ἕλληνες νὰ ἀναπτερώνη τ[ο ἠθικὸ τους! Ὁ Ἀριστείδης, ὁ ὁποῖος ἦτο ἐξόριστος μὲ μία γενναία ἐφόρμηση σπάζει τὸν κλοιό τῶν ἐχθρῶν καὶ ἐν μέσο ζητωκραυγῶν τῶν ἀδελφῶν τοῦ Ἑλλήνων, φθάνει στὸν Ἑλληνικὸ στόλο καὶ ἀγκαλιάζεται μὲ τὸν Θεμιστοκλῆ !

Τὸ τὶ γίνεται περιγράφεται ... Ὁ Εὐρυβιάδης καὶ οἱ ἄλλοι στρατηγοί συγκινημένοι δακρύζουν ! Οἱ ναῦτες χοροπηδοῦν ἐπάνω στὰ πλοῖα... Οἱ πανηγυρισμοί, ὅμως, δὲν ἔχουν τέλος ! Μὰ, τὶ συμβαίνει ἐπιτέλους , σήμερα;

Μία τριήρης τῆς νήσου Τήνου μὲ πλοίαρχο του Παναίτιο , γιὸ τοῦ Σωσιμένους ποῦ εἶχε βιαίως ναυτολογηθεῖ ἀπὸ τοῦς βαρβάρους, φεύγει ἀπὸ τὴν Περσική παράταξη καὶ πλέει πρὸς τὸ μέρος τῶν ἀδελφῶν τριηρῶν !

Οἱ Ἕλληνες πλέον εὑρίσκονται σὲ ἄλλη ... διάσταση ! Ὁ Παναίττιος ἀγκαλιάζεται - καὶ αὐτὸς μέ τὴν σειρά του - μὲ τοῦς ἀδελφοὺς Ἕλληνες ! Τὸ ὄνομα Τηνίων θὰ χαραχθεῖ ἀργότερα στὸν Τρίποδα τῶν Δελφῶν , μεταξύ τῶν ὑπολοίπων πόλεων ποῦ βοήθησαν τὴν πατρίδα τους ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν τοῦ Φωτὸς καὶ το πολιτισμοῦ ! ^{ἔνθ. Ἄν Η΄, 82,}

Μία μυριόστομη φωνὴ ἀκούγεται ἀπὸ τὸ μέρος τῶν Ἑλλήνων :

<< ΖΕΥΣ ΣΩΤΗΡ ΝΙΚΗ >>!

Ὁ Εὐρυβιάδης καὶ ὁ Θεμιστοκλῆς κατανοοῦν τὴν Ἱερότητα τῶν στιγμῶν καὶ πρίν πᾶνε ὁ καθένας στὸ πλοῖο του, μέσα στίς ζητωκραυγές τῶν ναυτῶν τῆς Ἑλλάδος, εὔχονται << ἀλλήλοις >> Καλὴ Νίκη !

Τὰ Ἑλληνικά πλοῖα εἶναι 382 καὶ οἱ ἄνδρες 75,000 περίπου

Ἀπὸ τὴ μία πλευρὰ ὁ πολιτισμός , ἡ ἐλευθερία !

Τὰ Περσικὰ 1.101 μὲ 270,000ἄνδρες περίπου .

Ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρὰ ὁ μισελληνισμός , ἡ σκλαβιὰ, τὸ σκοτάδι !

 Ἀρχιναύαρχος τῶν Ἑλλήνων παραμένει ὁ Εὐρυβιάδης , γιὸς τοῦ Εύρυκλεῖδου ἀπὸ τὴν Σπάρτη .

 Εἶναι ντροπὴ νὰ λέγουν ὁρισμένοι αὐθαίρετες γνῶμες γιὰ τὸν Ευρυβιάδη . 

 Ὁ Σπαρτιάτης αὐτὸς ὑπῆρξε πανέξυπνος , μὲ μεγάλη πνευματικὴ εὐστροφία καὶ στρατηγικότατος νοῦς ! Ἄν δὲν ἦτο ἔτσι , πῶς θὰ τὸν ἐμπιστευόταν ὁ Θεμιστοκλῆς καὶ οἱ ὑπόλοιποι Ἕλληνες ; Ἐξάλλου εἶναι αὐτὸς ποῦ ὁμίλησε ΠΡΩΤΟΣ γιὰ τὴν Εὐρώπη ὅταν οἱ Εὐρωπαῖοι ἡ δὲν ὑπῆρχαν ἡ ἔτρωγαν τοῦς νεκροὺς τους ἡ ἀκόμη ἦσαν στὰ κλαδάκια !^{ἔνθ. Ἄν Η΄, 108}

Οἱ σημερινὴ Εὐρωπαῖοι πρέπει νὰ στήσουν ἀνδριάντα ἔηω ἀπὸ τὴν εἴσοδο τοῦ κτιρίου τῆς Εὐρωβουλής ! Ἄς δοῦμε τὴν Ἑλληνικὴ παράταξη καὶ ποιούς εἶχαν ἀπέναντι τους καὶ.... μὴ στεναχωριέστε ! Ὁ Μάρτης ποτὲ δὲν λείπει ἀπὸ τὴν Σαρακοστή !

Ὁ Ἀρχιναύρχος Εὐρυβιάδης μετὰ ἀπὸ διαταγὴ του Θεμιστοκλέους, τοποθετεῖται στὸ ΤΙΜΗΤΙΚΟ δεξιὸ κέρας τῆς παρατάξεως ! Δίπλα του ἔρχονται οἱ Κορίνθιοι τοῦ Ἀδειμάντου καὶ κατόπιν : Μεγαρεῖς καὶ Αἰγινῆτες . Στὴ μέση τῆς παρατάξεως τοποθετοῦνται τὰ πλοῖα τῶν ἄλλων Ἑλληνικῶν πόλεων τέλος , στὸ ἀριστερὸ κέρας εὑρίσκεται ὁ Ἀθηναϊκὸς στόλος !

Ἀπέναντι τῶν Ἀθηναῖων τὸ ἐχθρικὸ ναυαρχεῖο τοποθετεῖ ...... τοῦς Φοίνικες . Τόση σιγουριὰ καὶ αὐτοπεποίθηση εἶχαν οἱ ἑβραιοφοίνικες γιὰ τὴν ναυμαχία : Σὲ τελικὴ ἀνάλυση ποτὲ δὲν νίκησαν τοῦς Ἕλληνες ! Τὰ σημεῖα τῆς ἡμέρας δὲν τὰ ἐξήγησαν σωστὰ :

Τότε ἀκούγεται ὁ << Παιάν >> , τὸ πολεμικὸ ἄσμα τῶν Ἑλλήνων ποῦ διάδωσε ὁ Αἰσχύλος, ὁ ὁποῖος ἦτο καὶ στὴν Ναυμαχία τῆς Σαλαμῖνος παρὼν στὸ κάλεσμα τῆς πατρίδος .

Ὡ παῖδες Ἑλλήνων Ἴτε,

ἐλευθεροῦτε πατρίδ΄ ἐλευθεροῦτε δὲ

παῖδας γυναῖκας , θεῶν τέ παρῶων ἔδη

θήκας τέ προγόνων, Νῦν ὑπέρ πάντων ἀγῶν >>,

Ἀπόδοσις : << Ὥ παιδιὰ τῶν Ἑλλήνων ! Προχωρεῖτε ἐλευθερῶστε τὴν πατρίδα , ἐλευθερῶστε τὰ παιδιὰ , τίς γυναῖκες , τὰ ἱερὰ τῶν πατρῶων θεῶν καὶ τοῦς τάφους τῶν προγόνων ! Τώρα ὁ ἀγῶνας μας εἶναι γιὰ ὅλους ! >> ^{ΑΙΣΧΥΛΟΣ : << Πέρσαι στὶχ. 396 – 400}

Τότε ὁ Ἀμεινίας τοῦ Εὐφορίωνος , ἀδελφός τοῦ Αἰσχύλου ποῦ εἶχε διακριθεῖ στὸν Μαραθῶνα καὶ στὸ Ἀρτεμίσιο , συνεπαρμένος καὶ χωρὶς νὰ δοθεῖ τὸ σύνθημα .... ἐφορμᾶ ἐναντίον ἑνὸς φοινικικοῦ πλοίου . 

 Τὸ ἐμβολίζει μὲ τέτοια δύναμη ποῦ τὰ δύο πλοῖα μένουν κολλημένα ! Τότε ὁ Ἀμεινίας σύρει τὸ ξίφος καὶ ὁρμᾶ μὲ τοῦς πεζοναύτες του στοὺς Φοίνικες , οἱ ὁποῖοι σὲ λίγο ταξιδεύουν νὰ βροῦν τοῦς προγόνους τους Μελαχία, τὸν συνετὸ Αὐνάν κ.λ.π.

Ἡ ναυαρχίς τοῦ Θεμιστοκλέους ἔχει ἔμβλημα τῆς τὸν ἀετό! Ἐφορμᾶ ἐν μέσο ἀλαλαγμῶν. Πιό κάτω διακρίνουμε τὸν Νάξιο πλοίαρχο . Δημόκριτο, γιό τοῦ Σπιτάλου, ὁ ὁποῖος ὲμβολίζει σὲ μικρὸ διάστημα ... ἔξη πλοῖα !

.... Οἱ Φοίνικες δὲν μποροῦν νὰ ἀντιμετωπίσουν τοῦς Ἀθηναῖους Τὰ πλοῖα τους γίνονται καταφύγια ...ἰχθύων τοῦ Σαρωνικοῦ κόλπου ἡ στὴν καλύτερη περίπτωση

καταλαμβάνονται !

Ὁ Ἀθηναῖος Τριήραρχος Λυκομήδης , γιὸς τοῦ Αἰσχρέου, πρῶτος κυριεύει μία περσική τρηίρη καὶ θὰ λάβη τὴν ἐπόμενη τὸ << Ἀριστεῖον Ἀνδρείας >> !

Ὁ ἀνεπανάληπτος Ἀμεινίας ἐμβολίζει τὴν περσική ναυαρχίδα ὅπου εὑρίσκετο ὁ ναύαρχος τῶν Περσῶν, Ἀριβίγνης !

Οἱ μισέλληνες πέφτουν στὴν Θάλασσα καὶ ἐπειδή δὲν γνωρίζουν κολύμβηση πνίγονται ! Τὶ στὸ καλὸ ναυτικὸ ἦτο αὐτὸ ; Τέτοιοι ἦρθαν νὰ ἀφανίσουν τὴν Ἑλλάδα καὶ νὰ καταλάβουν ἀκολοῦθος τὴν Εὐρώπη!

Ἡ νίκη τῶν Ἑλλήνων εἶναι περιφανής ! Οἱ Ἕλληνες ἀπώλεσαν περὶ τῶν 60 πλοῖων μὲ τὴ διαφορὰ ὅτι ὅσοι εὑρίσκοντο στὴν θάλασσα κολυμποῦσαν καὶ ἀνέβαιναν στὰ φίλα πλοῖα . ^{ΗΡΟΔΟΤΟΣ <<Ἱστορία >> Ἡ΄ , 89}

Οἱ βάρβαροι κατὰ μὲν τὸν Διόδωρο τὸν Σικελιῶτη ἀπώλεσαν 200 πλοῖα κατὰ δὲ τὸν Κτησία 500 * ^{Κτησίας : Περίφημος ἱστοριογράφος καὶ ἰατρὸς τοῦ Ἀρταξέρξη. Ἐγεννήθη τὸ 432 π.χ κα ἀπέθανε τὸ 355 π.Χ Συνέγραψε τὴν Ἱστορία >> τῶν Περσῶν , Ἀσσυρίων καὶ Ἰνδῶν σὲ 20 βιβλία ἐκ τῶν ὁποῖων σώζονται ἀποσπάσματα.}

Κατὰ τὴν περιγραφὴ τοῦ Αἰσχύλου , ὁ ὁποῖος ἔλαβε μέρος καὶ στὴ Ναυμαχία τῆς Σαλαμῖνος , ἀδελφὸς τοῦ θρυλικοῦ πλέον Ἀμεινία, οἱ ἀκτὲς τῆς Σαλαμῖνος γέμισαν ἀπὸ πτώματα τῶν ἐχθρῶν τὰ ὁποῖα ἐξεβράσθησαν στὴν παραλία καὶ στὶς γύρω περιοχές :

<< Πλήθουσι νεκρῶν δυσπότμως ἐφθαρμένων Σαλαμῖνος ἀκταίπας τὲ πρόσχωρος τόπος >>. ^{ΑΙΣΧΥΛΟΣ << Πέρσαι >> στ. 372}

Καὶ πιὸ κάτω ἀναφέρει τὸ ἐξῆς :

<< Μηδαμ΄ ἡμέρα μία πλῆθος τοσουράριθμον ἀνθρώπους θανείντων >> Δηλαδή : << Πότε δὲ συνέβη σὲ μία μόνο ἡμέρα νὰ πεθάνουν τόσοι πολλοί ἄνθρωποι ! ^{Ἐνθ. Ἄν στιχ 431 – 432.}

Ὁ Ξέρξης σκίζει τὸν χιτῶνα !

Κατησχυμένος πλέον , ὁ βάρβαρος Ξέρξης, μαζεύει τὰ οἱκτρά ἀπομεινάρια του ξεκινᾶ γιὰ νὰ ἐπιστρέψει στὴν χώρα του ! Ἦτο βεβαίως , μία ἔξυπνη κίνηση του διότι σὲ περίπτωση ποῦ οἱ Ἕλληνες τὸν πρόφθαναν στὸν Ἑλλήσποντο, ὁ στόλος του θὰ παρέμενε στὴν Εὐρώπη καὶ θὰ χανόταν ὁριστικῶς.

Ἀφήνει ὅμως, ὅμως τὸν Μαρδόνιο - Μαρδοχαϊ μὲ ἀρκετὴ δύναμη γιὰ νὰ ἐξακολουθήσει τὸν πόλεμο . Ὁ ἴδιος ὡς ἀνιαρὸς ὑποχωρεῖ.

Γεγονὸς εἶναι ὅτι ὁ μεγαλύτερος στόλος τοῦ κόσμου εἶχε κατὰ κράτος καταναυμαχηθεῖ καὶ καταστραφῇ ! Ἡ Ἑλλὰς καὶ ἡ Εὐρώπη ἐσώθησαν , ὅπως ὁ Πολιτισμός , ἡ Ἐλευθερία καὶ ἡ Δημοκρατία !

Μόλις τὸ νέο μαθεύτηκε στὴν Περσία, ὅλοι οἱ Πέρσες ἐπίσημοι καὶ ἀνώτεροι ἀξιωματικοί ἔριξαν τίς εὐθύνες στὸν Μαρδόνιο:

<< Μαρδόνιον ἐν αἰτίη πίθεντες >> ^{ΗΡΟΔΟΤΟΣ : << Ἰστορία >> Η΄ 99} Βεβαίως , ὁ ὕπουλος Μαρδόνιος – Μαρδοχαϊ σκέφτεται πῶς ἄν ἐπιστρέψει στὴν Περσία τὸν Ἀναμένει ἡ τιμωρία τοῦ βασιλέως του , ἀλλὰ καὶ ἡ συνέπεια ποῦ ........ στοιχήματος ποῦ ἔβαλε μὲ τὸν λογικὸ καὶ δίκαιο Περση στρατηγὸ, Ἀρτάβανο θεῖο τοῦ Ξέρη!

Καὶ σκέφθηκε νὰ παραμείνει στὴν Ἑλλάδα γιὰ νὰ ἐξακολουθήσει τὸν πόλεμο ! Τὸ μῖσος τοῦ δὲν ἔσβησε ἀκόμη ! ^{ἔνθ. Ἄν Η΄ 100 – 101}

Ὁ Ἰουδαῖος στρατηγὸς τοῦ Ξέρξη ὑποχωρεῖ πρὸς τὴν Θῆβα καὶ ἐπειδή ὁ χειμῶνας ἦρθε νωρὶς , θὰ στρατοπεδεύσει στὴν Θεσσαλία.

Ὁ ὑπερήφανος στρατὸς του Ξέρξη ἐπιστρέφει στὴν Περσία. Οἱ Ἕλληνες , ὅμως ἀφοῦ μαθεύτικε ἡ μεγάλη νίκη στὴν Σαλαμῖνα,τοῦς ἐπιτίθενται ὅπου τοῦς συναντήσουν !

 Μὲ μεγάλες ἀπώλειες καὶ σὲ 50 ἡμέρες, ὅτι ἔχει ἀπομείνει φθὰνει στὸν Ἑλλήσποντο !

Ἡ Ἑλλὰς διῆλθε << διὰ πυρὸς καὶ σιδήρου >> τῆς Ναυμαχίας ,

Μὲ λαμπρὲς τελετές θὰ ταφοῦν οἱ νεκροί μας καὶ θὰ στηθεῖ στὴν Ψυτάλλεια τὸ τρόπαιο τῆς νίκης !

Οἱ στιγμὲς εἶναι συγκινητικὲς !

Ἀπονέμονται τὰ << Ἀριστεῖα Ἀνδρείας >> : Πρῶτος καὶ καλύτερος ὁ ἀκαταπόνητος Ἀμεινίας τοῦ Εὐφορίωνος, ἀπὸ τὴν Παλλἠνη Ἀττικῆς, ὁ ἀδελφός τοῦ Αἰσχύλου! ^{ἔνθ. Ἄν Η΄93}

Ἀκολουθοῦν : ὁ Δ ημόκριτος, στρατηγὸς τῶν Ναξίων , ὁ Λυκομήδης τοῦ Αἱσχρέος . Ἀθηναῖος Τριήραρχος , ὁ Αἰγινίτης Τριήραρχος Πολύκριτος γιὸς τοῦ Κριοῦ , ὁ   Εὐμένης ὁ Ἀναγυράσιος κ.α.

σὲ κάποια στιγμὴ ἐμφανίζονται οἱ ἀρχηγοί τῶν Ἑλλήνων Θεμιστοκλῆς του Νεοκλέους ὁ Ἀθηναῖος καὶ Εὐρυβιάδης τοῦ Εὐρυκλεῖδου ὁ Σπαρτιάτης . Ὁ Εὐρυβιάδης ἐλαφρὸς τραυματισμένος ὑποβαστάζεται ἀπὸ τὸν ἀδελφό του Θεμιστοκλῆ . Λαὸς καὶ Στράτευμα παραληροῦν ......

Ἡ Σπάρτη καλεῖ τὸν Θεμιστοκλῆ νὰ ἔρθει μαζί μὲ τὸ ἡρωικὸ Τέκνο της, Εὐρυβιάδη γιὰ νὰ τὸν τιμήσει ὡς ἀρχηγὸ τῶν Ἑλλήνων !

Στὴν ὑποδοχὴ ποῦ γίνεται στὴν Σπάρτη , ἔχουμε νὲο παραλήρημα καὶ πανηγυρισμούς!

Ὁ Εὐρυβιάδης λαμβάνει ἐξαιρετικὲς τιμές ! Λαμβάνει καὶ στεφάνι ἐλιᾶς ὡς ἀριστεῖο ἀνδρείας , σοφίας καὶ δεξιότητος, τὸ ἴδιο στεφάνη ἀπονέμεται καὶ στὸν Θεμιστοκλῆ ! Οἱ τιμές ὅμως στὸν Θεμιστοκλῆ δὲν ἔχουν τέλος! Οἱ Σπαρτιᾶτες του χαρίζουν τὴν ὀμορφότερη ἅμαξα τῆς πόλεως καὶ ὅταν ἐξεκίνησε νὰ ἐπιστρέψει στὴν Ἀθήνα τὸν συνόδευαν .... 300 ἐπίλεκτοι ἱππεῖς Σπαρτιᾶτες ἑως τὴν Τεγέα !!! ^{ἔνθ ἄν Η΄ 124}

Σὲ στήλη , στὰ Ἀμπελάκια τῆς Σαλαμῖνος , ὁ μέγας ἐπιγραμματοποιός Σιμωνίδης ὁ Κείος χάραξε τὸ ἐξῆς

<< Ἐνθάδε Φοινίσσας νήας καὶ Πέρσας ἐλόντες

καὶ Μήδους Ἱεράν Ἑλλάδα ρυόμεθα >>

Ἀπόδοσις : << Ἐδῶ ἀπελευθερώσαμε τὴν Ἱερή Ἑλλάδα μας ἀπὸ τὰ φοινικικά

πλοῖα καὶ ἀπὸ τοῦς εἰσβάλλοντες Πέρσες καὶ Μήδους >>!

Ἐγνώριζε πολὺ καλὰ ὁ Σιμωνίδης τοῦ θανάσιμους ἐχθροὺς τοῦ Ἑλληνισμοῦ, γι΄ αὐτὸ καὶ τοῦς ἐτοποθέτησε σὲ σειρὰ << προτεραιότητος >>!

Ἀποκαλύψεις - Ἐπισημάνσεις

Ἐπειδή ἡ ἱστορία εἶναι ὁ φόβος κριτής τῶν προσώπων καὶ τῶν γεγονότων ποῦ διεδραμάτισαν σοβαρό τίς ἐξελίξεις της, δὲν θὰ ἦτο δυνατόν νὰ μὴν ἀναφερθοῦν ὀρισμένα γεγονότα ποῦ ἀποκαλύπτουν τὸν ὕπουλο καὶ ἀνθελληνικὸ ρόλο τῶν φοινικογεφυραῖων κατὰ τὴν Ναυμαχία τῆς Σαλαμῖνος :

α) Στὸν χαμὸ ποῦ γινόταν στὴ Ναυμαχία ἀρκετοί φοίνικες ποῦ βυθίσθηκαν τὰ πλοῖα τους ἄφησαν (! ) τὸν ἀγῶνα καὶ ἀνέβηκαν ἕως στὸν θρόνο τοῦ Ξέρξη λέγοντας του ὅτι ἡ συντριβή τους ὡφείλετο στοὺς Ἴωνες διότι δὲν πολεμοῦσαν . Ἐκείνη τὴν στιγμὴ, ἐνῶ ὁ Ξέρξης παρακολουθοῦσε τὴν ἐξέλιξη τῆς Ναυμαχίας , ἕνα πλοῖο τῶν Ἰώνων ἐμβολίζει ἕνα Ἀθηναϊκὸ καὶ τὸ βουλιάζει ! Ἀμέσως ἐπιτίθεται σ΄ ἕνα Αἰγινήτικο καὶ οἱ Ἴωνες ἐφορμοῦν ἐναντίον τῶν Αἰγινήτων ἐπάνω στὸ κατάστρωμα καὶ καταλαμβάνουν ! Αὐτὸ ἔσωσε τοῦς Ἴωνες καὶ ὁ Ξέρξης ἀφοῦ εἶδε << ἰδίοις ὄμμασι >> τὴν ἀγωνιστικότητα τῶν Ἰώνων διατάζει νὰ ἐκτελεσθοῦν ἐμπρὸς του οἱ Φοίνικες διότι συκοφαντοῦν τοῦς καλύτερούς του ! Ὁ Πἐρσης ἀξιωματικὸς Ἀριαράμνης μετὰ χαρὰς ἐξετέλεσε τοῦς ὕπουλους καὶ συκοφάντες σημιτοφοίνικες ! ^{ἔνθ. Ἄν Η΄ 90.}

Β) Ἕνα περιστατικὸ τῆς Ναυμαχίας εἶναι ὁ ρόλος τῆς Ἀρτεμισίας , βασιλίσσης τῆς Καρίας, Ἰωνίας ! Ἦτο κόρη τοῦ Αὐγδάμιδος καὶ συμμετεῖχε στὴν ἐκστρατεία στὴν ἐκστρατεία τοῦ Ξέρξη ἐναντίον τῶν ἀδελφῶν της !

Ὅμως !

Ἐνῶ ὁ Ξέρξης ἦτο γοητευμένος μαζί της   δὲν εἶπε τίποτε ὅταν αὐτοὶ ἐμβόλισε μὲ δύναμη ἕνα φοινικικό πλοῖο καὶ αὐτὸ ποῦ τήν ἔσωσε ἦτο ὅτι δὲν ἔζησε κανεὶς γιὰ νὰ τὴν ἀναφέρει! Εἶπαν ὅτι τὸ ἔκανε γιὰ νὰ παραπλανήσει διερχόμενο Ἑλληνικό κ.λπ. κ.λ.π

Ἀλλὰ Ὁ Ἡρόδοτος δέν ἀναφέρει τίποτε γιὰ τὸν θάνατο - δολοφονία τῆς Ἀρτεμισίας μετεννόησε τὴν ἡμέρα ποῦ ξημέρωνε ἡ Ἱστορία καὶ ἦτο φυσικὸ νὰ μὴ μπορέσει νὰ αὐτομολήσει , διότι ἐτάχθη μαζί μὲ τοῦς Φοίνικες ἀπέναντι τῶν Ἀθηναίων , στὴν βαρβαρικὴ παράταξη.

Κί ὅμως ἀπ΄ ἐκεῖ ἔκανε τὸ ἔργο της . Τό πτῶμα τῆς εὑρέθη μέσα στὰ ναυάγια ἀπὸ τὸν Ἀμεινία καὶ τὸν Σωκλὴ τὸν Πελιέα, τὸ ὁποῖο πτῶμα τῆς Ἀρτεμισίας ἦτο γεμάτο πληγὲς ,,, στὴν πλάτη ! Παρεδόθη στὸν Ξέρξη ὅπου καὶ ἀνεγνωρίσθη ἀπ΄ αὐτὸν , ^{ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ << Θεμιστοκλῆς >> ιδ , 4 & ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΣ : << ἀποσπάσματα >>}

ποιοῖ δολοφόνησαν τὴν πανέμορφη Ἀρτεμισία ἡ ὁποῖα μετεννόησε καὶ δὲν ἤθελε νὰ πολεμήσει τὰ ἀδέλφια της ; Ἄς ποῦμε ὅτι δὲν ἦσαν οἱ σημιτοφοίνικες , ἐλᾶτε τώρα καταλαβαίνω, ἄς ὑποθέσουμε, ὅτι δὲν ἦσαν αὐτοί ! Τότε ποῖοι ἦσαν;

Τί τῆς εἶπε ὁ Σίκκινος , ὁ ὑπηρέτης τοῦ Θεμιστοκλέους , ὅταν πῆγε δῆθεν νὰ δώση πληροφορίες στὸν Ξέρξη ; Ἡ συνάντησή τους ἦτο γρήγορή . Μήπως προηγήθη καὶ ἄλλῃ ἡ ἄλλες συναντήσεις μὲ τὴν πανέμορφη Ἑλληνίδα τῆς Ἰωνίας ; Μόνο ἡ Ἀρτεμισία, ὁ Σίκκινος, ὁ Θεμιστοκλῆς καὶ ὁ Εὐρυβιάδης τὸ γνωνίζουν ,,,,,,

Ἡ ἔνδοξή Μάχη τῶν Θερμῶν Πυλῶν . Πέμπτη

              

(  7η  Μεταγειτνιῶνος  480  π.Χ. )

<< Τοῖς κείνων ρήμασι πειθόμενοι >>

Μετὰ τὴν συντριβή τοῦ Μαραθῶνος ἡ βαρβαρικὴ στρατιὰ ἐπέστρεψε ντροπιασμένη στὴν Περσία.

Ὁ Δαρεῖος ἐξεμάνη πάρα πολὺ καὶ διέταξε τὴν σύσταση νέας καὶ πολυπληθέστερης στρατιᾶς , ἀναλαμβάνοντας ὁ ἴδιος νὰ ἡγηθεῖ ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων!

Συμφώνως πρὸς τὰ περσικὰ ἔθιμα, ὁ βασιλεύς ἐὰν ἡγεῖτο ἐκστρατείας, θὰ ἔπρεπε νὰ ὁρίσει διάδοχο, ὁ Δαρεῖος εἶχε δύο γιοὺς, τὸν Ἀρτοβάζανο ἀπὸ τὴν προηγούμενη σύζυγο του καὶ τὸν Ξέρξη ἀπὸ τὴν τωρινή σύζυγο του καὶ κόρη τοῦ Κύρου τὴν Ἀτοσσα.

Ὁ Δαρεῖος ἐξέλεξε τὸν Ξέρξη, διότι ὅταν ἐγεννήθη – ὁ Ξέρξεις - ἦτο ἤδη βασιλεύς, δηλαδὴ ὁ Ξέρξεις ἦτο << πορφυρογέννητος >> ἀλλὰ καὶ ὁ μοιραῖος ἄνθρωπος τῶν γεγονότων ποῦ ἀκολούθησαν . Κατὰ τὸ τρίτο ἔτος τῆς προετοιμασίας τοῦ στρατεύματος ὁ Δαρεῖος ἀπέθανε καὶ ὁ μοιραῖος ἄνθρωπος ἀνεβαίνει στὸν θρόνο, Ξέρξης ὁ Α΄΄

Ὅλος ὁ μισελληνικὸς κόσμος τῆς ἐποχῆς ἐκείνης ἐπιστρατεύτηκε γιὰ νὰ ὑποδουλώσει τὴν Ἑλλάδα << διὰ πυρὸς καὶ σιδήρου >>!

Γράφοντας αὐτὲς τίς γραμμές θυμήθηκα ἐκεῖνο ποὺ ἔγραψε ὁ Ἡρόδοτος στὴν << Πολύμνια >>; <<Πολλοὶ μὲν ἄνθρωποι εἴεν ὀλίγοι δὲ ἄνδρες >>, δηλαδὴ : << Ὑπάρχουν πολλοί ἄνθρωποι, λίγοι ὅμως ἄνδρες >> ! ^{ἩΡΟΔΟΤΟΣ: Ἱστορία Ζ΄10)}

Ἐδῶ ὅμως πρέπει νὰ ἀναφέρω τὸ ἐξῆς ; Ὅταν ξεκινᾶ κάποιος νὰ ἀφανίσει ἕναν ἄλλο, χωρὶς λόγος αὐτὸ δὲν εἶναι ἀνδρειοσύνη ἀλλὰ ....τερψιπροκτωσύνη !

Ὅταν ὅμως θέλει νὰ τὸν ἀφανίσει γιὰ λόγους ζηλοφθονίας ἐπειδὴ ἔδωσε Φῶς καὶ Γνώση, αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος πέφτει πολλὰ σκαλοπάτια καὶ γίνεται ὑπάνθρωπος !

Τέτοιος ἦτο ὁ Ξέρξης καὶ οἱ ὅμοιοί του Μαρδόνιος – Μαρδοχάϊ, Ἐσθῆρ, Μεγάβυζος ( στρατηγὸς ), Σμερδομένης (στρατηγὸς ), Γέργης καὶ Τρινταχαίμης ( ἐπίσης στρατηγοί ) καὶ οἱ ναύαρχοί Ἀριαβίνης, Πρηξάσπης, καὶ Ἀχαιμένης, ὁ ἀδελφός τοῦ Ξέρξη.

Θὰ ἐρχόταν τότε ἀντιπρόσωπος τοῦ σιωνισμοῦ καὶ τῆς παγκοσμιοποιήσεως << ἔλθω τὲ καὶ πυρώσω τὰς Ἀθήνας >>, δηλαδὴ << ναὰ κυριεύσω καὶ νὰ καύσω τὴν Ἀθήνα>> ! Ἀπὸ φωτιά, λοιπὸν θὰ περάσει τὴν Ἑλλάδα ὁ ὑπάνθρωπος.

Δύο συγκλονιστικὰ γεγονότα ( ἀποκαλύψεις ) λαμβάνουν χώρα καὶ τὰ σχέδια τοῦ ὑπανθρώπου μαθεύονται στὴν Ἑλλάδα ! Βλέπετε, ὅταν ὑπάρχη ἑνότητα πῶς νικοῦμε ; Ἄς δοῦμε μὲ ποιοὺς τρόπους μαθεύτηκε ἡ ὅλη ἐπιχείρηση στὴν Ἑλλάδα.

α) Ὁ Θεμιστοκλῆς τοῦ Νεοκλέους, Ἀθηναῖος Στρατηγὸς καὶ Μαραθωνομάχος, ἀναλαμβάνει τὴν ἡγεσία τῶν Ἀθηνῶν διότι οἱ πολιτικοὶ ἐβοήθησαν καὶ δὲν ἀναλάμβανε κανεὶς τους στὴν στρατηγία . Παραιτήθησαν τῶν ἀξιωμάτων τους καὶ ἡ Ἀθήνα ἔμεινε ἀκυβέρνητη. Ὁ Θεμιστοκλῆς ἐδιεκδίκησε τὴν ἐξουσία, ὅλα τὰ ἀξιώματα. Κάποιος Ἐπικύδης ἐστάθη ἐμπόδιο τοῦ Θεμιστοκλέους. Ὁ δημαγωγὸς αὐτὸς << ἐξηγοράσθη χρημάτων >> καὶ ἀπεσύρθη. Τί ἄλλο θὰ ἔκανε ὁ δοτὸς αὐτὸς δημαγωγὸς μόλις εἶδε τὰ χρήματα.

Ἀμέσως ὁ Θεμιστοκλῆς συνέστησε μία καταπληκτικὴ ὑπηρεσία πληροφοριῶν! Ἀρχηγὸς της ἦτο ὁ βασιλεύς τῶν Μακεδόνων Ἀλέξανδρος Β΄ τοῦ Ἀμύντα, ὁ ὁποῖος ἔδωσε τὴν << μεγάλην >> πληροφορία γιὰ τὴν ἀλλαγὴ δρομολογίου τῶν βαρβάρων ὅταν κατέβαιναν πρὸς τὴν Θεσσαλία καὶ εἰδοποίησε πώς θὰ διέλθουν μέσω τῆς χώρας τῶν Περραιβών, δίπλα ἀπὸ τὴν πόλη Γόννοι καὶ ἔτσι δὲν ἀπεκόπησαν τὰ Ἑλληνικὰ τμήματα στὴν Θεσσαλία καὶ ἐπέστρεψαν στὸν Ἰσθμό!

Β) Ἐκείνη τὴν ἐποχὴ ζοῦσε στὴν Περσία ἐξόριστος ὁ πρώην βασιλεύς τῆς Σπάρτης, Δημαράτος. Βλέποντας ὅλες αὐτὲς τίς προετοιμασίες καὶ δεχόμενος τὴν ὑπερηφάνεια τοῦ Ξέρξη γιὰ τὸ τεράστιο στράτευμα του, θὰ πάθεις καταστροφή >>!

Μετὰ τὸ γεγονός αὐτὸ ὁ Ξέρξης διέταξε νὰ εἶναι πιὸ <<προσεκτική >> ἡ διαμονή τοῦ Δημαράτου, στοὺς φρουρούς ποῦ φύλασσαν τὴν οἰκία του πρώην βασιλέως τῆς Σπάρτης.

Ἡ Ἑλληνικὴ του Ψυχή δὲν ἡσύχασε. Ἔπρεπε νὰ εἰδοποιήσει μὲ κάποιο τρόπο τὴν πατρίδα του. Καὶ βρήκε:

Ἔλαβε μία ξύλινη πινακίδα καὶ ξύνοντας τὸ κερὶ της, χάραξε στὸ ξύλο τὸ μήνυμά του ἔχυσε ἐπάνω στὰ γράμματα τὸ κερί καὶ μέ αὐτὸν τὸν τρόπο ἡ πλάκα ἐφαίνετο ἄγραφη. Ἔτσι δὲν ἐκίνησε τίς ὑποψίες τῶν φρουρῶν στὴν βασιλική ὁδό.

Ἀκολούθως, βρῆκε τρόπο καὶ ἡ ξύλινη πινακίδα ἔφθασε στὴν Σπάρτη. Οἱ Σπαρτιᾶτες δὲν κατανοοῦσαν γιατὶ ἦλθε ἡ πινακίδα αὐτὴ στὴν πόλη τους, καὶ τί ἐσήμαινε αὐτὴ ἡ κίνηση. Ἡ σύζυγος τοῦ βασιλέως Λεωνίδα τοῦ Α΄ τοῦ Ἀλεξανδρίδη, ἡ πανέμορφη καὶ πανέξυπνη Γοργῷ, κόρη τοῦ Κλεομένους κάτι ὑποψιάστηκε καὶ εἶπε νὰ ξυθεῖ τὸ κερί μήπως κάποιος στέλνει στέλνει μήνυμα. Ἡ γνώμη τῆς βασιλίσσης εἰσακούσθηκε καὶ σὲ λίγο ἐδιαβάζετο τὸ μήνυμα. Οἱ ἐξελίξεις ἦσαν ραγδαῖες ( Ἐνθ. Ἄν Ζ΄ 239 )

Ἀγγελιαφόροι ἔφυγαν γιὰ τὴν ὑπόλοιπη Ἑλλάδα καὶ οἱ Ἕλληνες ἄρχισαν νὰ προετοιμάζονται, πάλι, γιὰ νὰ ὑπερασπισθοῦν τὰ ὅσια καὶ καὶ τὰ ἱερά τους !

Ἄς ἔλθουμε τώρα στὰ τῆς ἐκστρατείας τοῦ Ξέρξη κατὰ τῆς Πατρίδος μας, ποῦ ὅταν θὰ ἔθανε στὴν Ἑλλάδα ὅπως εἶπε καὶ ὁ ἴδιος, θὰ μᾶς ἀφάνιζε! Γνώριζε μὲ ὅποιους εἶχε νὰ κάνει ; Ἡ ἀπάντησι εἶναι, Ναί Διότι: Ἐκάλεσε ὅλους τοῦς εὐγενεῖς τῆς Περσίας καὶ τοῦς ἀνήγγειλε τὴν ἀπόφαση του ὁρισμένοι ἦσαν συγκρατημένοι καὶ ὑπεχώρησαν. Ὁ μόνος ποῦ εἶπε τὴν ἀλήθεια ἦτο ὁ θεῖος του, ἀδελφός τοῦ θανόντος πατρός του Δαρεῖου, ὁ συνετὸς στρατηγὸς Ἀρτάβανος. ^{Οὐδεμία σχέση μὲ τὸν Ὑρκάνο Ἀρταβανο ἐ ποῦ δολοφόνησε τὸν Ξέρξη τὸ 465 π.χ.}

Ὁ συνετὸς Ἀρταβάνος ἐξέθεσε τὴν ἄρνηση του πρὸς τὸν ἀνεψιό καὶ βασιλέα του Ξέρξη λέγοντας του πῶς , << οἱ Ἕλληνες θυσιάζονται γιὰ τὴν Πατρίδα τους χωρὶς νὰ λαμβάνουν δῶρα ἡ χρήματα καὶ σὲ ἀνάλυση, ἐπειδὴ δέν θὰ εἰσακουσθῶ θὰ μάθεις ἀπὸ κοντὰ μὲ ποιοὺς ἔχεις νὰ κάνεις >>!

Στὴν συνέχεια ὁ Ἀρτάβανος ἀπευθύνεται στὸν Μαρδόνιο Μαροδοχαϊ ποῦ ὑποκινοῦσε τὸν Ξέρξη γιὰ τὴν ἐκστρατεία κατὰ τῆς Ἑλλάδος καὶ τοῦ λέγει:

<< Ἐμεῖς οἱ δύο, Μαρδόνιε, θὰ στοιχηματίσουμε τὴν ζωή τῶν τέκνων μας! Θὰ ἐκστρατεύσεις μὲ ὅσον στρατὸ θέλεις καὶ ἐάν νικήσεις, ὅπως εἶσαι βέβαιος, τότε θὰ θανατωθοῦν τὰ παιδιά μου κι΄ ἐγὼ βεβαίως.

Ἐάν ὅμως βγεῖ ἀληθινή ἡ πρόβλεψή μου καὶ ἡττηθεῖς, τότε θὰ θανατωθοῦν τὰ παιδιά σου καί ἐσύ βεβαίως, ἐάν ἐπιστρέψεις ζωντανός! Ἐάν τώρα δὲν συμφωνήσεις μὲ τὴν πρότασὴ μου καὶ ἐπικρατήσει ἡ γνώμη σου νὰ ἡγηθεῖς τοῦ στρατοῦ μας στὴν Ἑλλάδα τότε μαντεύω πῶς θὰ ἀκουσθεῖ τὸ νέο ὅτι ὁ Μαρδόνιος μέγα κακὸ ἐπροκάλεσε στὴν Περσία καὶ τό σῶμα του ἔγινε λεῖα τῶν σκύλων καί τῶν ὀρνέων κάπου στὴν γῆ τῶν Ἀθηναῖων ἡ τῶν Σπαρτιατῶν ἡ καθ΄ ὁδόν πρός τὰ ἐκεῖ. Ἔτσι μόνο θὰ μάθεις νὰ πρός ποῖους ἄνδρας προτρέπεις τόν βασιλέα νὰ πολεμήση >> ! Προφητικότατος καί λογικότατος ὁ Ἀρτάβανος, στρατηγός τῶν Περσῶν καὶ θεῖος του βασιλέως Ξέρξη.

Τὴν διάλεξη, πράγματι, τοῦ Ἀρταβάνου μᾶς διασώζει ὁ Ἡρόδοτος. ^{( ἩΡΟΔΟΤΟΣ <<Ἱστορία >> Ζ΄ 10 )}

Ὁ Ἀρταβάνος δὲν εἰσακούσθηκε καὶ κάποια ἡμέρα ὁ στρατὸς τοῦ Ξέρξη ἦτο πανέτοιμος νά εἰσβάλλει στὴν Ἱερὰ Γῆ τῶν Ἑλλήνων.

Μαζεύτηκε ὅλο τὸ κακὸ συναπάντημα τῆς ἀνατολῆς, κάθε λογῆς ἀπίθανου λαοῦ ! Ὅλοι ἐναντίον τοῦ Αἰωνίου Φωτός καὶ Ροῆς τῆς Ζωῆς ! Διαβάστε ὀνόματα λαῶν :

Φοίνικες 108 Χοράσμιοι 109 ^{Λάος στὰ σύνορα Ὑρκανίας -Παρθίας} Γανδάριοι ^{Λάος τὴς βορειοδυτικὴς Ἰνδίας μεταξὺ Ἰνδοῦ ποταμοῦ καὶ τοῦ Σουάστη} Δαδίκες ^{Λάος τῆς Σογδιανὴς , μεταξὺ του Ἰοξάρτου ποταμου καὶ τοῦ Ἰμάου ὄρους} Σάραγγες ^{Λαὸς τῆς Περιοχῆς Ἀρμενίας - Παρθίας} Οὔτιοι, ^{Λαὸς τῆς Περιοχῆς Ἀρμενία καὶ Μηδίας} Μύκοι ^{Περσικὸς λαὸς ἀγνώστου θέσεως (!) ( Ἡρόδ Γ΄ , 93).} Πάκτυες 115 ^{Ἄγνωστος λαὸς τῆς Σκυθίας, ὅμορος τῶν Ἀρκτείων καὶ Λελίων} Καβιλεῖς ^{Λαὸς τῆς νοτίου Μ. Ἀσίας , μεταξὺ . Λυκίας καὶ Παμφυλίας (ἡΡΌΔ. Γ΄,90} Ματιανοί ^{Λαὸς δυτικῶς τῆς κασπίας μεταξὺ Ἀρμενίων καὶ Κισσίων .} Μόχοι ^{Λαὸς του Εὐξείνου Πόντου πλησίον τὴς Κοχλίδος ( Ἡρόδ Γ΄ 94} Αίθίοπες Λίβυοι, Τιβαρηνοί, ^{Λαὸς τοῦ πόντου Ἄνηκαν στὸν 9° φορολ. Νόμο τῶν Περσῶν,} Μοσσύνοικοι, ^{Λαὸς του Πόντου,} Λίγνες ^{Ἀγνώστου θέσεως λαὸς της Σογδιανής} κ.λ.π , πράγματι φίλοι καὶ φίλες τὸ κακὸ συναπάντημα. Οἱ ἄγνωστοι λαοί ἐναντίον τοῦ Λαοῦ τῆς Γνώσεως καὶ τῆς Ἀρετῆς !

Ὅπως ἀναφέρη ὁ ἐξαίρετος καθηγητής καὶ διαπρεπής Ἕλλην ^κος Κων/νος Πλεύρης στὸ ἔργο του << ( Οἱ βάρβαροι )>> , ἐκδ. << νέα θέσης>> Ἀθήνα 1994 σελίς 55): << Ἐπρόκειτο περί ἀγριάνθρώπων ἄσχετων μὲ τὸν ἀνθρώπινον πολιτισμόν >>! Μπροστά στὴν γνώμη τοῦ κ. Πλεύρη σιωποῦμε διότι ὅπως δεῖτε στίς σημειώσεις ἐπρόκειτο πράγματί, περί ἀγριανθρώπων.

Ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι ἔκοβαν μὲ πέλεκυν τὰ πόδια του ἀλόγου τους ἐπειδή ἐσηκώθησαν στὰ πίσω πόδια λόγῳ φόβου ἀπὸ κάτι διερχόμενο ἡ μεγάλο θόρυβο, θεωροῦνται πολιτισμένοι;

Τέτοιοι ὑπάνθρωποι θὰ ὑποδούλωναν τὸ Αἰώνιο φῶς.

Οἱ βάρβαροι ἐπὶ μία ἑβδομάδα διέρχοντο τὸν Ἑλλήσποντον καὶ πλημμυρίζουν τὴν Θράκη. Στὴν περιοχὴ τοῦ Δορίσκου ἔγινε ἡ καταμέτρηση τοῦ στρατοῦ καὶ τοῦ στόλου τοῦ βάρβαρου Ξέρξη.

Ὁ στόλος ἀπετελεῖτο ἀπὸ 3.000 πλοῖα ἐκ, τῶν ὁποῖων τὰ 1.207 ἦσαν Περσικά. Ὁ δὲ στρατὸς ξηράς, ὑπολογισμένου καὶ τοῦ συνόλου τῶν βοηθητικῶν εὐνούχων μαγειρισσῶν, παλλακίδων κ.λ.π, ἔφθανε στὸν ἀριθμό ... 5.283,220 ἀνθρώπων, ὅπως μᾶς ἀναφέρει ὁ Ἡρόδοτος στὴν <<<Πολύμνια >> ( Ζ΄ βιβλίο ) ! Ἀναφέρονται μάλιστα καὶ σκύλοι καὶ ὑποζύγια.

Ὁ Ἱερὸς Ἑλληνικός Στρατὸς ποῦ ἀνέμενε τὸ βαρβαρικό σκυλολόϊ ἦτο ὁ ἐξῆς ὀνομαστικός καὶ ἀριθμητικός:

Σπάρτη: 300 ἄνδρες βαρέως ὁπλισμένοι

Τεγέα: 500

Μαντίνεια: 500 ἄνδρες

Ὀρχομενός Ἀρκαδίας 120

Ἀρκαδία ( ὑπόλοιπη ) 1000 βαρέως ὁπλισμένοι

Κόρινθος: 400

Φλειοῦς: 200

Μύκήνες: 80

Θεσπιές: 700 ἄνδρες βαρέως ὁπλισμένοι

Θήβα: 400 ( ἀπόδειξη ὅτι ὁ λαός δὲν ἐμήδιζε )

Λοκρίς: Πανστρατιά ( 1.000 ἄνδρες )

Τέλος στὸ κάλεσμα τῆς πατρίδος ἦλθαν καὶ 1.000 Φωκεῖς.

Ἡ Ἑλληνική θάλασσα ἐφυλάσσετο καλὰ ἀπὸ τό στόλο τῶν Ἀθηναῖων, τῶν Αἰγινητῶν καὶ ἄλλον ναυτικῶν δυνάμεων.

Ὁ στρατὸς τοῦ Ξέρξη φθάνει καὶ στρατοπεδεύει στὴν Τραχίνα της Μάλίδος, οἱ δὲ Ἕλληνες εἶναι πανέτοιμοι καὶ ἀναμένουν τὸν ἐχθρό στὴν περιοχή τῶν στενῶν ποῦ ὀνομάζοντα << Θερμαί Πύλαι >>, οἱ δὲ ἐντόπιοι τὶς ὀνομάζουν ἁπλῶς << Πύλαι >> .

Κάθε Ἑλληνική πόλη, μὲ τὸ στράτευμα ποῦ ἔστειλε , εἶχε ὁρίσει καὶ ἕναν στρατηγό. Μὲ τὴν ὁμόφωνη γνώμη τῶν στρατηγῶν καὶ σὲ κλίμα ἑνότητας ἀγάπης καὶ πανηγυρισμῶν, ὁρίσθηκε Ἀρχιστράτηγος τῶν Ἑλλήνων ὁ βασιλεύς τῆς Σπάρτης, γιός τοῦ Ἀλεξανδρίδη ὁ ΛΕΩΝΙΔΑΣ ὁ Α΄ ! Ἕνας λόγος ποῦ ἐξελέγη ὁ ἡμίθεος αὐτὸς, εἶναι ὅτι εἷλκε τὴν καταγωγή τοῦ κατ εὐθεῖαν ἀπὸ τόν ἩΡΑΚΛΗ 122 Ἦτο ἀπὸ τὸ γένος τῶν Ἀγιαδῶν καὶ διεδέχθη τὸν ἐτεροθαλἠ ἀδελφό τοῦ Κλεομένη.

<< Τοῦ Ξέρξη γράψαντος << πέμψον τὰ ὅπλα >> ,

ἀντέγραψε << μολῶν λαβέ >>

( Πλούταρχος : << Ἀποφθέγματά Λακωνικά >>,

225,11 )

Ἀπόδοση: ( Ὅταν ὁ Ξέρξης πρότεινε << δῷς μου ( στείλλε ) τὰ ὅπλα, ἀντιπρότεινε ὁ (Λεωνίδας) << ἔλα νὰ τὰ πάρεις>> ) !

Ὁ Λεωνίδας ὁ Α΄ τοῦ Ἀλεξανδριδη ὡς βασιλεύς τῆς Σπάρτης καὶ Ἀρχιερεύς, ἐδιάλεξε μόνος του τοῦς τριακόσιους, οἱ ὁποῖοι: Ἔπρεπε νὰ ἔχουν γιοὺς, οὗτος ὥστε σὲ περίπτωση θανάτου νὰ ἔχουν διαδόχους .

Ἐρώτηση πρὸς τοῦς ἀνιστόρητους καὶ ἀνήθικους: Καὶ οἱ τριακόσιοι πατεράδες ἦσαν ὁμοφυλόφιλοι; Σάν δὲν ντρέπεστε.....

Ἄς διαβάσουν τόν Ἡρόδοτο.

Ἡ Σπάρτη, λοιπόν, ἄν καὶ ἑορτάζετο ἡ ἑορτή τῶν << Καρνείων >> ἀποστέλλει τὸν βασιλέα της μὲ τριακόσιους καὶ μετά τό τέλος τῶν ἑορτῶν θὰ ἔσπευδαν πανστρατιά.

Πανστρατιά, ὅμως θὰ ἐξεστράτευαν καὶ οἱ ὑπόλοιπες Ἑλληνικές πόλεις μόλις θὰ τελείωναν οἱ Ὀλυμπιακοί ἀγῶνες.

Ὁ Ξέρξης στέλνει κήρυκες γιὰ << γῆν καὶ καὶ ὕδωρ >> ὄχι σὲ Σπάρτη Καὶ Ἀθήνα διότι ἐνθυμεῖτο τί ἔπαθαν πρίν δέκα χρόνια.

Ἡ ἀπάντηση τῶν ὑπολοίπων Ἑλληνικῶν πόλεων ἦτο ὄχι φυσικά κάποιοι κήρυκες εἶχαν τὴν τύχη ἐκείνων ποῦ πρίν δέκα χρόνια πῆγαν γιὰ τὸν ἴδιο λόγο σὲ Ἀθήνα καὶ Σπάρτη.

Ὁ Ξέρξης ἔστειλε στὴν Ἀθήνα ἀπεσταλμένους γιὰ νὰ ζητήσουν τὴν παράδοση. Τοῦ ἀπάντησαν ὄχι. Ὁ Θεμιστοκλῆς διέταξε καὶ συνελήφθη ὁ διερμηνέας Ἕλλην, γιατὶ ἐτόλμησε νὰ χρησιμοποιήσει τὴν Ἑλληνική γλῶσσα μεταφέροντας τίς προσταγές τῶν βαρβάρων ! Γιὰ νὰ δοῦμε τί ἔγινε σ΄ αὐτὴν τὴν περίπτωση.

<< Ἑρμηνεία γάρ συλλαβῶν διὰ ψηφίσματα ἀπέκτεινε

( ἐθανάτωσε), ὅτι φωνῆς

Ἑλληνίδα βαρβάροις προστάγμασιν ἐτόλμησε χρῆσαι>> 122

Ἄλλοι καιροί, ἄλλα ἤθη..

σὲ κάποιο σημεῖο τῆς συσκέψεως τῶν Ἑλλήνων ἐτέθη τὸ θέμα τῆς ὑποστηρίξεως τοῦ Ἰσθμοῦ σὲ περίπτωση διασπάσεως τῶν Θερμοπυλῶν. Πολλοί συμφώνησαν σ΄ αὐτὸ καὶ ρώτησαν τόν Ἀρχιστράτηγο τί θὰ κάνει. Ὁ Λεωνίδας ἀπάντησε ἤρεμα καὶ λακωνικά :

<< Θά μείνω μὲ τοῦς τριακόσιους >>

Τότε κρατῶντας τήν περικεφαλαία του στὸ ἀριστερό του χέρι καὶ ἀγκαλιάζοντας τῶν Λεωνίδα ὁ Δημόφιλος ὁ στρατηγός τῶν Θεσπιέων τοῦ λέγει :

<<Καὶ ἐμεῖς μαζί σου Λεωνίδα ( παῖ τοῦ Ἀλεξανδρίδου ) οἱ ἑπτακόσιοι Θεσπιεῖς >>. Καὶ συμπληρώνη χαριτολογῶντας ὁ ἐξαίρετος ἐκεῖνος Ἄνδρας;

<< Ἔχεις τὴν ἐντύπωση, γιέ μου Ἀλεξανδρίδη, ὅτι θὰ πάρεις μόνο σου τὴν δόξα τῶν Θερμοπυλῶν;>>

Συγκινημένος ὁ Λεωνίδας τὸν κοιτάζει στὰ μάτια καὶ τοῦ λέγει τρεῖς λέξεις << Ἑτοίμασε τὸν Στρατό >>!

Οἱ ἑπτακόσιοι Θεσπιεῖς καὶ οἱ τριακόσιοι Σπαρτιάτες προχωροῦν στὸ πεπρωμένο τους. Δὲν εἶχαν νὰ φοβηθοῦν τίποτε καὶ τὸ μόνο τοῦς ἐνδιέφερε, ἦτο ἡ ὑπεράσπιση τῶν ὁσίων καὶ τῶν ἱερῶν τους.

Ὁ Ξέρξεις στέλνει ἕναν ἱππέα κατάσκοπο γιά νὰ πληροφορηθεῖ τί κάνουν οἱ Ἕλληνες . Ὁ ἱππέας ἐπιστρέφει καὶ .... ἀφήνει ἄναυδο τὸν βασιλέα του:

<< Λούζονται, χτενίζονται καὶ ἀστειεύονται μεταξύ τους >>

Ξημερώνη ἡ πρώτη ἡμέρα ...Ὁ Ξέρξης στέλνει τοῦς Μήδους καὶ τοῦς Κισσίους. Ἡ συμπλοκή διαρκεῖ πολλές ὧρες. Οἱ βάρβαροι ὑποχωροῦν (!) ἀφήνοντας ἑκατοντάδες νεκρούς. Ὁ Ξέρξης διατάζει ἐπίθεση καὶ πάλι. Τό ἴδιο, ὅμως ἀποτέλεσμα. Αὐτό γίνεται ἐπί τέσσερις ἡμέρες. Οἱ βάρβαροι νεκροί ἔχουν γεμίσει τόν τόπο καὶ οἱ ἐπιτιθέμενοι ἀναγκάζονται νὰ πατοῦν ἐπάνω τους γιὰ νά περάσουν ! Δείγματα πολιτισμοῦ ....

Στέλνονται τμήματα συνέχεια. Τά τμήματα κυριολεκτικά σφάζονται. Τρεῖς φορὲς ὁ Ξέρξης πετάχτηκε ἀπὸ τον θρόνο του ! Δέν μπορεῖ νὰ κατανοήσει τήν συνεχῆ σφαγή τοῦ στρατοῦ του. Ὀργισμένος διατάζει τοῦς << Ἀθάνατους >> του νά ἐπιτεθοῦν. ^{<<Οἱ ἈΘΑΝΑΤΟΙ >> ἀποτελοῦσαν τὴν φρουρὰ καὶ ἦσαν ἄριστοι πολεμιστὲς. Ὀνομάζοντο <<Ἀθάνατοι >> διότι ὅταν κάποιος σκοτωνόταν ἀναλάμβανε ἄλλος τὴν θέση του . Ὁ ἀριθμὸς του ἦτο δέκα χιλιάδες καὶ πάντα σταθερός} Ὑδράνης, ὁ ἀρχηγὸς τῶν << Ἀθανάτων >> διατάζει τήν ἐπίθεση καὶ σὲ λίγο χρονικό διάστημα, οἱ << Ἀθάνατη >>.....διαψεύδουν τήν ὀνομασία τους ! Ὑποχωροῦν μὲ τρομοκρατικές ἀπώλειες ! Ὁ Ξέρξης διατάζει νὰ μαστιγώνονται καὶ νὰ φονεύονται ὅσοι ὑποχωροῦν . Οὔτε αὐτό τό μέτρο ἀπέδωσε κάποιο καλό ἀποτέλεσμα.

Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά οἱ Ἕλληνες ἔχουν..... μόνο τραυματίες ! Οἱ Σπαρτιᾶτες καὶ οἱ Θεσπιεῖς, ὡς Ἕλληνες, εἶναι τέλεια ἐκπαιδευμένοι στήν πολεμική τέχνη, ἔχουν τέλεια ἐπίσης, φυσική κατάσταση εἶναι ἄριστα ἐκπαιδευμένοι σέ συμπλοκή τμημάτων , ὥστε.... εἶναι σάν νά παίζουν μέ τοῦς βαρβάρους . Ὅταν οἱ Ἕλληνες βλέπουν τοῦς βαρβάρους , κάνουν πῶς ὑποχωροῦν πανικόβλητοι. Ἀμέσως κάνουν μεταβολή καὶ τρέχουν πίσω. Οἱ βάρβαροι τοῦ καταδιώκουν. Ἕνας ἀξιωματικός δίδει τὸ σύνθημα. Τότε, οἱ Ἕλληνες σταματᾶνε καὶ .... σφάζουν τοῦς βαρβάρους .

Τό γόητρο τοῦ << μεγάλου βασιλέως >> ἐξευτελίσθηκε καὶ μάζί μ΄ αὐτό τὸ βαρβαρομάνι του. Τό μῖσος ἐναντίον τοῦ Λεωνίδα ἔχει γεμίσει τήν βαρβαρική ψυχή τους .

Τήν τελευταῖα ἡμέρα στέλνονται στήν μάχη τά πάντα. Μέχρι λυβικά ἅρματα μέ καμῆλες ἐνεφανίσθησαν . Οἱ Ἕλληνες ἔχουν << κουρασθεῖ >> νά σκοτώνουν τοῦς βαρβάρους.

Σὲ κάποια στιγμή ποῦ οἱ Σπαρτιᾶτες ἔτρωγαν τόν μέλανα ζωμό, ἐμφανίζονται. ...Αἰθίοπες μέ φτερά γιὰ νὰ τρομάξουν τοῦς Ἕλληνες . Τότε σηκώθηκαν λίγοι μόνο καὶ ἀφοῦ θέρισαν τοῦς Αἰθίοπες ἐπέστρεψαν για νά συνεχίσουν τό φαγητό τους.

Τά φτερά καὶ τά πούπουλα τῶν Αἰθιόπων ἀκόμη ἔπεφταν ...

Τό ἀπόγευμα συναντώτε σὲ μία πηγὴ τὰ περίπολα τῶν ἀντιπάλων στρατῶν. Ὁ Πέρσης ἀξιωματικός Τραχίνιος ἀπευθύνεται στὸν Ἕλληνα περιπολάρχη, τὸν Σπαρτιάτη Διηνέκτη λέγοντας :

<<Αὔριο θὰ σᾶς ρίξουμε τόσα βέλη ποῦ θὰ σκεπάσουν τὸν Ἥλιο >> καὶ ὁ Ἕλληνας τοῦ ἀπαντᾶ μὲ σαφῆ περιφρόνηση : << Καλύτερα, διότι μὲ τέτοιο ἥλιο θὰ πολεμήσου με σκιά >> !!!

Τὸ βράδυ ποῦ ἦλθε εἶναι τὸ τελευταῖο. Ἡ ἱστορία δὲν διαλέγει μέσα γιὰ νὰ γραφεῖ . Γράφεται καὶ μὲ προδοσίες.

Ἐμφανίζεται ὁ Ἐφιάλτης ἡ Ἐπιάλτης καὶ δείχνει ἕνα κρυφό μονοπάτι. Ὅλα πιὰ εἶναι θέμα λίγων ὡρῶν ....

Τὴν ἴδια στιγμὴ ὁ Μάντης Μεγιστίας ὁ Ἀκαρνάν προφήτευσε τὰ μελλούμενα ( μέλλοντα ἔσεσθαι ) . Κανείς δὲν φοβήθηκε.

Ἡ ἡμέρα ἔρχεται . Λαμβάνουν τὸ <<ἄριστον >> (πρωινό ). Ὁ Λεωνίδας σηκώνη τὸ κύπελλο του κοιτᾶ τὸν Δημόφιλο καὶ τοῦ λέγει :

<<Συστρατιῶτες μου . Νὰ φάγετε ἐλαφρός γιὰ νὰ μὴν ἔχετε βάρος ! Τὸ βράδυ ὁ Πλούτων μᾶς ἔχει πλούσιο δεῖπνο >>!

Αἰώνιοι Ἕλληνες !

Ὁ στρατὸς παρατάσσεται! Ἡ ζέστη εἶναι ἔντονη . Ἕνας δοῦλος σπρώχνει εὐγενικὰ τοῦς στρατιῶτες ἀνοίγοντας δρόμο γιὰ τὸν κύριό του τὸν Εὔριτο . Ὁ Εὔρητος ἄν καὶ τυφλός , φορὰ τὴν πανοπλία του καὶ ἵσταται στὴν πρώτη γραμμή .

Ὁ θάνατος παρόμοια περιφρόνηση δὲν εἶχε γνωρίσει !!!

Ὁ Λεωνίδας δίδει τὸ σύνθημα καὶ τὰ Ἱερὰ Τέκνα τῆς Ἑλλάδος ὁρμοῦν ἐναντίον τοῦ σκότους καὶ τοῦ μισελληνισμοῦ . Οἱ βάρβαροι ὑποχωροῦν καὶ πάλι . Τὰ πτώματα γεμίζουν τὸν τόπο καὶ πάλι . Ἄλλοι τρέχουν στὴν θάλασσα καὶ πνίγονται .

Ὁ Ξέρξης σὲ ἀντίθεση μὲ τὸν Ἄνδρα Λεωνίδα , εἶναι μερικὰ χιλιόμετρα μακριὰ καὶ ... βλέπει τὴν μάχη περιορίζεται πλέον, στὰ δύο νεκρὰ σώματα τῶν ἀρχηγῶν ποῦ τὰ ὑπερασπίζονται οἱ στρατιῶτες τους.

Σ΄ αὐτὸ τὸ σημεῖο φονεύονται καὶ τὰ ἀδέλφια τοῦ Ξέρξη Ὑπεράνθης καὶ Ἀβροκόμης.

Σὲ λίγο ἡ μάχη σταματᾶ . Ὁ Ξέρξης στέλλει κήρυκες :

<< Σὰς δίδω ὅτι θελήσετε καὶ σώσατέ τὴν ζωὴ σας . Προτείνω τέλος τῶν ἐχθροπραξιῶν >>. Οἱ Σπαρτιᾶτες καὶ οἱ Θεσπιεῖς ἀποδιώχνουν τοῦς κήρυκες , λέγοντας : << Μένουμε

μὲ τοῦς ἀρχηγούς μας >>!

Σὲ λίγο τὰ χιλιάδες βέλη τῶν βαρβάρων κρύβουν πράγματι τὸν ἥλιο οἱ ἀκτῖνες τοῦ ὁποίου ὅμως παραλαμβάνουν τίς ψυχές τῶν Ἑλλήνων καὶ τίς μεταφέρουν στὸν Ὄλυμπο καὶ

σὲ ὅλα τὰ Ἱερά μέρη τῶν Ἑλλήνων . Ἔπεσαν συνολικῶς 4.000 Ἕλληνες στὶς Θερμοπύλες !

Τελευταῖος ἔπεσε ἀπὸ τοῦς Σπαρτιᾶτες ὁ Μάρων , γιός Ὀρσιφάνου καὶ ἀπὸ τοῦς Θεσπιεῖς ὁ Διθύραμβος , γιὸς τοῦ Ἀρματίδη !

Μαζί μὲ τοῦς στρατιῶτες ἔπεσαν ἡρωικῶς μαχόμενοι καὶ οἱ δοῦλοι τῶν Σπαρτιατῶν καὶ τῶν Θεσπιέων, μὴν λησμονοῦμε καὶ αὐτοὺς τοῦς ἥρωες Ἕλληνες.

Ὕστερα ἀπὸ λίγο καιρό ἀφοῦ ἐκδιωχθοῦν τελικῶς οἱ βάρβαροι ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Γῆ θὰ γίνει ἡ συλλογή τῶν ἡρωικῶν νεκρῶν καὶ ἡ ταφή τους θὰ γίνει στὸ σημεῖο ὅπου καὶ ἔπεσαν μαχόμενοι.

Στὸν τάφο θὰ τοποθετήσουν οἱ Ἀμφικτύονες μία ἐπιστήλιο ἐπιγραφή πρὸς τιμήν ὅλων τῶν στρατιωτῶν :

<< Μυριάσιν ποτὲ τήδε τριακοσίαις ἐμάχοντο ἔκ Πελοποννήσου χιλιάδες τέτορες >>.

Ἀπόδοση: << Σ΄ αὐτήν τὴν γῆ κάποτε, τέσσερις χιλιάδες ἄνδρες ἐκ Πελοποννήσου πολέμησαν ἐναντίον τριῶν ἑκατομμυρίων !>>

Εἰδικός γιά τοῦς Λακεδαιμονίους ὁ ἐπιγραμματοποιός Σιμωνίδης ὁ Κείος ἔγραψε στὴν ἐπιτάφιο στήλη :

<<Ὦ ξεῖν ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις , ὅτι τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων ρήμασι πειθόμενοι >>

Ἀπόδοση : << Ὦ διαβάτη ποῦ περνᾷς ! Νὰ ἀναγγείλεις στοὺς Λακεδαιμονίους ὅτι κείμεθα σ΄ αὐτὴν τὴν γῆ ἀφοῦ ὑπακούσαμε στοὺς νόμους τους >>

Ὁ Σιμωνίδης ἔγραψε καὶ ἕνα ἐπίγραμμα πρὸς τιμὴν του φίλου του Μεγιστία τοῦ Μάντη ποῦ ἔλεγε :

<< Μνῆμα τόδε λεινοίο , Μεγιστία , ὅν ποτὲ Μῆδοι Σπερχειόν ποταμόν κτείναν ἀμειψάμενοι, μάντιος , ὅς τε κῆρας ἐπερχομένας σαφῆ εἰδῶς οὐκ ἔτλη Σπάρτης ἡγεμόνας προλιπεῖν >>.

Ἀπόδοση : << Εἶναι θαμμένος σ΄ αὐτὸ τὸ μνῆμα τὸ ἔνδοξος Μεγιστίας , τὸν ὁποῖον σκότωσαν οἱ Μῆδοι , ὅταν πέρασαν τὸν Σπερχειό . Ἕνας μάντης ὁ ὁποῖος ἄν καὶ ἐγνώριζε τὸν ἐρχομό του θανάτου δὲν θέλησε νὰ ἐγκαταλείψει τὸν βασιλιὰ τῆς Σπάρτης >>!

Κρίνο σκόπιμο νὰ ἀναφερθοῦν δύο χαρακτηριστικά γεγονότα τῆς ἔνδοξης μάχης τῶν Θερμῶν Πυλῶν :

α) Εἴχαμε καὶ κρούσματα ἀνυπακοῆς πρὸς τὸν Λεωνίδα ! Γιὰ νὰ δοῦμε τὶ εἴδους ἀνυπακοῆς ἦτο αὐτοί : Τὸ τελευταῖο βραδύ πρὶν τὴν 12^η Μεταγειτνιώνος , ὁ Λεωνίδας συνέταξε τὸ ἡμερολόγιο ἀναφορά πρὸς τὴν Πολιτεία , ὥς ὤφειλε.Ἀφοῦ ἐσφράγισε τὸ κείμενο τὸ δίδει σ΄ ἕναν στρατιώτη , τὸν Ἀλφεόν , γιὸ τοῦ Ὁρσιφάνου, ὀνομαστοῦν γιὰ τὴν ταχύτητα του στὸ τρέξιμο γιὰ νὰ τὸ παραδώσει στοὺς Ἐφόρους . Καὶ ἰδοῦ τὶ ἀπάντησε ὁ Ἀλφεός τοῦ βασιλέα του ;  << Ἐγώ ἦρθα γιὰ νὰ πολεμήσω καὶ ὄχι νὰ κάνω τὸν ταχυδρόμο >>! Καὶ γύρισε τὴν πλάτη του , ἐπιστρέφοντας στὸν ἀδελφὸ τοῦ Μάρωνα, μὲ τὸν ὁποῖο θὰ πέσουν ἡρωικῶς μαχόμενοι τὴν ἑπομένην .

Ἔκπληκτος ὁ Λεωνίδας γιὰ τὴν <<ἀνυπακοή >> καλεῖ τὸν Χαρίλαο γιὸ τοῦ Ἀριστοδήμου καὶ τὸν διατάσσει μὲ αὐστηρότητα ! Δεῖτε τὴν ἀπάντηση τοῦ Χαριλάου .

<< Γιατί διαλέγεις ἐμένα ; Στεῖλε ἄλλον .....ἄν βρεῖς >>!

Ὁ Λεωνίδας ἐκπλήσσεται γιὰ τὴν ἀνυπακοή , πρᾶγμα πρωτοφανές γιὰ τὸν στρατὸ Λακεδαίμονος !

Τότε διαλέγει τὸν Εὔρυτο ( ὄχι τὸν τυφλό ποῦ περίγραψα τὴν σκήνη προηγουμένως ) καὶ τὸν Ἀριστόδημο , γιὸ τοῦ Παντίτου.

Ἀρνοῦνται καὶ αὐτοί ! Μὲ τὴν ἀπειλή ὅμως τῆς (δῆθεν ) ἐκτελέσεως συμμορφώνονται ! Κάπως ἔπρεπε νὰ σταλεῖ ἡ ἀναφορὰ ἔστω καὶ μὲ τὸν ψεύτικο τρόπο ἐκτελέσεως !

Ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς δύο ἥρωες μας εἶναι γνωστὰ τὰ γεγονότα τῶν τελευταίων ὡρῶν , πρὶν ἀπὸ τὸν ἔνδοξο θάνατο !

Ὁ Εὔρυτος ἐπρόλαβε τὴν μάχη καὶ ἔπεσε μαχόμενος . Ὁ Ἀριστόδημος , ὅμως , ἐπειδὴ -λόγο βαθμοῦ - τὸν κράτησαν οἱ Ἔφοροι γιὰ τίς λεπτομέρειες ἄργησε καὶ πῆγε στὶς Θερμοπύλες μετὰ τὴν μάχη.

Τὸ ἔφερε βαρέως . Μετὰ ὅμως ἀπὸ ἕναν χρόνο θὰ πέσει ἡρωικῶς μαχόμενος στίς Πλαταιές (479 ) , ἀφοῦ <<ἀπέκτεινεν τοῦς Πέρσας μανιωδῶς >> ! Ἄς εἶναι ΑΙΩΝΙΑ ἡ Ἱερὰ Μνήμη ΟΛΟΝ τῶν Θερμοπυλομάχων Ἡμιθέων

2) Τὴν δεύτερη ἡμέρα τῆς μάχης ἐπέστρεφαν στὰ μέρη τους κάποιοι Ἀρκάδες , οἱ ὁποῖοι ἦσαν ταξιδιῶτες . Τοὺς αἰχμαλώτισαν οἱ περίπολοι τῶν Περσῶν καὶ τοῦς παρουσίασαν στὸν Ξέρξη. Αὐτὸς τοῦς ἐρώτησε πονηρά : << Τὶ κάνουν τώρα οἱ Ἕλληνες ;

Ἀπάντηση : << Παρακολουθοῦν τοῦς ἀγῶνες τῆς Ὀλυμπίας >>.

Ἐρώτηση : << καὶ τὸ ἔπαθλο ἡ δῶρο γιὰ τοῦς νικητές ποιὸ εἶναι >>

Ἀπάντηση : << Ἕνα στεφάνη ἀπὸ ἐλιᾶς >>.

Τότε ὁ Τρινταταίχμης , ἕνας ἀπὸ τοῦς ἀρχηγούς τοῦ πεζικοῦ, γιὸς τοῦ Ἀρταβάνη , ἀκούγοντας ὅτι ἔπαθλο δὲν ἦτο χρῆμα ἡ κάτι πλούσιο σὲ ὕλη, σηκώθηκε καὶ εἶπε στὸ Μαρδόνιο

Μαρδοχαϊ << ΠΩ! Μαρδόνιε ! Ἐναντίον ποίων ἀνδρῶν μας ἔφερες νὰ πολεμήσουμε, ὅταν αὐτοί ἀντί γιὰ χρήματα καὶ πλούτη, μάχονται ( ἀγωνίζονται ) γιὰ τὴν ἀερτή!>>! *³

Ἀναμφισβήτητο γεγονὸς εἶναι ὅτι ὁ Ξέρξης ὑποκινήθηκε γιὰ τὴν ἐκστρατεία ἐναντίον τῆς Ἑλλάδας ἀπὸ τὸν Μαρδόνιο Μαρδοχάϊ καὶ τὴν σύζυγο του Ἐσθῆρ, ἀπὸ τὴν φυλὴ Βενιαμίν .  ^{(<<Μεγάλη Ἑλληνική Εὐκυκλοπαίδεια >> Τόμος 11ος σελις 629 λέξις Εσθήρ>>)}

Ἡ νεαρὴ Ἐσθῆρ ἦτο ἐξαίσιας καλλονῆς καὶ μὲ τὴν προτροπή τοῦ θεῖου της Μαρδονόυ -Μαρδοχάϊ ἐνεφανίσθη ἐμπρος τοῦ Ξέρξη , ὅταν αὐτὸς ἔβγαλε ἕνα διάταγμα γιὰ νὰ εὑρεθεῖ μία κοπέλα οὕτως ὥστε νὰ γίνει σύζυγος καὶ βασίλισσα του Ξέρξη καὶ τῆς Περσίας .

Ὁ Ξέρξης κατέστη ἄθυρμα στὰ χέρια τῶν Μαρδονίου καὶ Ἐσθὴρ , ἀφοῦ ἐδιῶρισε τὸν πρῶτον , πρωθυπουργό του καὶ ἀκολοῦθος μὲ τὴν προτροπή τῆς μισελληνίδος Ἐσθήρ ἐθανάτωσε τὸν προηγούμενο πρωθυπουργό τοῦ Ἀμὰν Ἀμαθάδου τοῦ Μακεδόνος ! ^{125 ( Π. ΔΙΑΘΗΚΗ: << Εσθήρ >> Θ΄ 24 )}

Εἶναι γνωστὸ ὅτι ὁ Ξέρξης στὴν Π. Διαθήκη ἀναφέρεται ὡς Ἀχασβήρος . Λόγο σκοπίμου λάθους στὸ κεφάλαιο << Ἐσθήρ >> οἱ μεταφραστὲς << ἔβαλαν >> τὸ ὄνομα Ἀρταξέρξης !

Οἱ χρονολογίες , τὰ γεγονότα καὶ τὰ στοιχεῖα ἄλλα δείχνουν : Πῶς ὅλα συνέβησαν ἐπὶ Ξέρξου τοῦ Α΄, Γνωστοί πάντοτε γιὰ τίς παραποιήσεις τίς διαστρεβλώσεις καὶ τίς <<προσθῆκες >>

Ὁ Ξέρξης λοιπόν , ἦτο ἕνα ἄβουλο πλάσμα καὶ οἱ δύο Ἰουδαῖοι θεῖος καὶ ἀνεψιά τὸν ἔκαναν ὅτι ἤθελαν . Χαρακτηριστικό γεγονός εἶναι τὸ ὅτι τοῦς χορήγησε τὸ δακτυλίδι του , τὴν προσωπικὴ του σφραγῖδα δηλαδὴ καὶ τοῦς εἶπε ὅτι κάθε ἐπιθυμία τους ἄς γράφεται καὶ ἄς ὑπογράφεται μὲ τὸ δακτυλίδι !

Τὸ ὄνομα τοῦ Ξέρξη ἑλληνιστὶ εἶναι Κσαϊάρσα . Ἀπὸ τὸν Ἡρόδοτο περιγράφεται ὡς ἰδιότροπος , φιλήδονος καὶ σκληρός ἄνθρωπος κάτι τὸ ὁποῖο ταιριάζει μὲ τὸ χαρακτῆρα τοῦ στὸ κεφάλαιο <<Ἐσθὴρ >> τῆς Π. Διαθήκης .

Αὐτὸ φαίνεται καὶ ἀπὸ τὸν γελοῖο λόγο ποῦ χώρισε τὴν πρώτη του γυναῖκα του Ἀστίν, ἡ ὁποῖα ἀρνήθηκε νὰ ἐπιδείξει τὰ κάλλη της ἐμπρὸς στὸν λαὸ καὶ στοὺς ἡγεμόνες τῆς αὐτοκρατορίας ποῦ ἐφιλοξένησε ὁ Ξέρξη^{126 ( ἔνθ. Ἀνωτ. Α΄ 1, 9-12}

Μετὰ ἀπὸ προτροπή τῶν συμβούλων του ἀπεφάσισε νὰ ἀναζητήσει νέα σύζυγο! Τὰ ὀνόματα τῶν συμβούλων του μόνο περσικὰ δὲν ἤτανε ^{127 Μαλησεάρ Μουχαίος Σαρσαθαίος καὶ ἄλλοι}

Ἡ συνέχεια δίδεται μὲ λεπτομέρειες στὸ κεφάλαιο << Ἐσθήρ >> ὅπου συμφώνως μὲ τὴν ὁδηγία τοῦ Μαρδοχαίου -Μαρδονίου , ἡ Ἐσθήρ δὲν ἀποκαλύπτει τὴν καταγωγή της καὶ

τὸν λαὸ ποῦ ἀνῆκε. ¹²⁸ Ὁ -Μαρδόνιος -Μαρδοχάϊ ἦτο γιὸς τοῦ Ἰαϊρου γιοῦ τοῦ Σεμεϊου γιοῦ τοῦ Κισσαίου , ἀπὸ τὴν φυλὴ Βενιαμίν καὶ ἦτο ἀνάμεσα στοὺς αἰχμαλώτους ποῦ ὁ Ναβουχοδονόσωρ ἔφερε στὰ Ἱεροσόλυμα . Ἦτο κηδεμὼν τῆς Ἐσθήρ κόρης τοῦ Ἀμιναδάβ. ^{128 ( Π, Διαθήκη << Εσθήρ >> Α΄2, 5 5-14}

Ὁ Μαρδόνιος ὑπερηφανεύετο γιὰ τὴν καταγωγὴ του καὶ ἔλεγε συνεχῶς : << Ἐγὼ εἶμαι Ἰουδαῖος >>! ^{( Ἔνθ. Ἀνωτ. Α΄ 3,4} Δὲν εἶναι κακὸ νὰ ὑπερηφανεύετο γιὰ τὴν καταγωγὴ του , ἄν εἶναι

δυνατὸν !

Ἁπλῶς ἀποδείκνυε τὴν καταγωγὴ του καὶ ἔχουμε πλέον ἀποδείξεις μέσω τοῦ κεφαλαίου τὴς << Ἐσθήρ >>, ἀπὸ τὴν Π. Διαθήκη.

Ἡ μισελληνίδα Ἐσθήρ ἀφοῦ ἔχει γίνει βασίλισσα ἀρχίζει νὰ ἀποκαλύπτει τὴν καταγωγή της, πρᾶγμα τὸ ὁποῖον δὲν ἐνδιέφερε τὸν Ξέρξη. Μετὰ ἀπὸ συκοφαντία ἴδιον τῆς φυλῆς δολοφονεῖται ὁ Μακεδὼν πρωθυπουργός τοῦ Ξέρξη , ὁ Ἀμάν ! ^{( ἔΝΘ. Ἀνωτ. Δ΄7, 1-10)} Ἐκδίδεται διάταγμα ὅπου οἱ Ἰουδαίοι σφάζουν περὶ τοῦς 6.000 τῆς <<ἄλλης φυλής >> ( ἐνν. Οἱ ἕλληνες ) καὶ ἡ ἡμέρα τοῦ <<Πουρείμ καθίσταται << ἐθνική >> ἑορτή τους ! Ζοῦν πλέον μὲ τοῦς δικούς τους νόμους , ὀργανώνουν τὴν ὑπεράσπισή τους καὶ τοῦ ἐπιτρέπεται νὰ ἀντιμετωπίζουν τοῦς ἐχθρούς τους ὅπως θέλουν ! ^{(Ἔνθ. Ἀνωτ. Δ΄8. 1-12)} Γιὰ τὴν καταγωγὴ τοῦ Ἀμάν, γιοῦ τοῦ Ἀμαδαθου τοῦ Μακεδόνος μας πληροφορεῖ τὸ κεφάλαιο

<< Ἐσθήρ >> καθώς καὶ τίς λεπτομέρειες τοῦ περιεχόμενου τῆς διαταγῆς τοῦ Ξέρξη γιὰ τοῦς Ἰουδαίους, * ^{( ἔΝΘ. Ἀνωτ. Ε΄1-21)} τὸ δὲ κεφάλαιο Ε΄ τῆς <<Ἐσθήρ >> βρίθει ἀπὸ ἀνθελληνισμὸ καὶ << καλὲ πράξεις >> τῶν Ἰουδαίων ἐναντίον τῶν Ἑλληνικῶν πληθυσμῶν τῆς αὐτοκρατορίας ! Διαβάστε τὸ καὶ θὰ φρίξεται Ἕλληνες.

Χαρακτηριστικό εἶναι τὸ σημεῖο ὅπου ὁ ὑπάνθρωπος Ξέρξης λέγει στὴν σύζυγό του: << Μόνο στὰ Σοῦσα οἱ Ἰουδαῖοι σκότωσαν πεντακοσίους ἄνδρες μαζί μὲ τοῦς γιοὺς του

Ἀμὰν Φαντάσου τὶ ἔγινε στὶς ἐπαρχίες. Τὶ ἄλλο θέλεις ; Θὰ σοῦ τὸ ἐκπληρώσω >> * ^{( ἔΝΘ. Ἀνωτ. Ε΄9-12)} Ἡ Ἐσθὴρ τοῦ ἀπαντᾶ : << Νὰ ἐπιτραπεῖ στοὺς Ἰουδαίους ποῦ κατοικοῦν στὰ Σοῦσα, νὰ πράξουν καὶ αὔριο ὅσα ἔπραξαν σήμερα . Ἐπίσης νὰ κρεμάσουν δημοσίως τὰ σώματά τῶν γιῶν τοῦ Ἀμάν . ^{( ἔΝΘ. Ἀνωτ. Ε΄9-13)}

Θαυμάστε μισελληνισμὸ καὶ μισανθρωπισμὸ !

Καὶ κάτι ποῦ θυμίζει τὰ σημερινὰ ἐγκλήματα τῶν ἀπαγογῶν τους στὴν Παλαιστίνη:

<< Οἱ Ἰουδαῖοι τῶν Σούσων συγκεντρώθηκαν καὶ σκότωσαν τριακοσίους ἀκόμη ἄνδρες. Λεηλασίες δὲν ἔκαναν ὅμως >>!!! ^{( ἔΝΘ. Ἀνωτ. Ε΄9-16 19)}

Τὸ ἄκρον ἄωτον τῆς ὑποκρισίας καὶ τοῦ ἀρρωστημένου νοῦ μερικῶν τοῦς , Σκότωσαν ἀλλὰ σὰν καλοί ἄνθρωποι δὲν λεηλατοῦσαν ! Βδελύγματα τῆς ἐρημώσεως !

Καὶ φυσικὰ μὲ διαταγὴ τῆς μυσαρὴς Ἐσθὴρ ἐπεκυρώθη « Πουρεὶμ » ὡς « ἐθνικὴ » ἑορτὴ τους . 136 Τὸ κουβαράκι ξετυλίχθηκε ! ὁ Μαρδόνιος -Μαρδοχαϊ, δὲν μποροῦσε νὰ ξεχάσῃ αὐτὸ ποῦ ἔπαθε στὴν Θράκη καὶ Μακεδονία ἀπὸ τοῦς Βρύγες τὸ 490, 137 Ἦτο ὑπέρμαχος τῆς ἐκστρατείας του Ξέρξη ἐναντίων τῆς ἑλλάδος. ^{( ἔΝΘ. Ἀνωτ.Η 82)}

Τὸ Σατανικὸ σχέδιο θεῖου καὶ ἀνεψιὰς γιὰ ἐξόντωση τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἄρχισε νὰ πετυχαίνει μιὰς καὶ ὁ Ξέρξης εἶχε μία « καλὴ » σύζυγο ποῦ τὸν ἐπροστάτευε μέσο τοῦ θεῖου της ἀπὸ τοῦς διαφόρους « συνωμότες » τοῦ τύπου Ἀμαν!

Εἶναι ἀπορίας ἄξιον πῶς αὐτὸς ὁ Μαρδόνιος -Μαρδοχαϊ εὑρίσκετο κοντὰ στὶς συνωμοτικὲς ὁμιλίες καὶ μετὰ τὰ ἀπεκάλυπτε στὸν Ξέρξη!!

Ὅπως, ἐπίσης , ἀπορίας ἄξιον εἶναι τὸ γεγονὸς ὅτι ὅταν ὁ Ξέρξης ἐξέδωσε τὸ διάταγμα πρὸς ἀποκατάσταση τοῦ ἰουδαϊκοῦ λαοῦ δὲν ἐδιευκρίνησε ποιοὶ ἦσαν αὐτοὶ οἱ ἐχθροί του !

Μήπως ἦσαν Ἕλληνες καὶ κανεὶς ἄλλος;

Καὶ πῶς νὰ πιστέψει κάποιος ἄνθρωπος πῶς οἱ μηδικοὶ πόλεμοι ἔγιναν ἀποκλειστικῶς γιὰ χάρη τῶν Περσῶν καὶ ὄχι γιὰ χάρη τῶν Φοινικογεφυραίων; !

ἡ ἐξαγωγὴ τῶν συμπερασμάτων εἶναι εὔκολη καὶ σ΄ αὐτὸ σημαίνουν καὶ τὰ στοιχεῖα ποῦ παρετέθησαν .

Ἐμπόδιο ὁ Ἕλληνας ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων στὰ ἀρρωστημένα σχέδια τῶν τότε « παγκοσμιοποιητῶν » ἀνθελλήνων .

Καὶ ἔπρεπε νὰ ἀφανισθεῖ ὁ Ἑλληνισμὸς διὰ πυρὸς καὶ σιδήρου !

Κι΄ ὅμως ΕΠΙΖΗΣΑΜΕ!

ΜΗΔΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ τετάρτη

   Τὰ ἱερὰ τέκνα τῆς Ἑλλάδος σώζουν τὴν ἀνθρωπότητα

                                        490 -478 π.χ.       

Στὸν Μαραθῶνα τίς Θερμοπύλες , τὴν Σαλαμῖνα, τὸ Ἀρτεμίσιο, τίς Πλαταιές , καὶ Μυκάλη, ἐθραύσθησαν καὶ συνετρίβησαν τὰ ὕπουλα σχέδια τῆς ἐποχῆς ἐκείνης.




Ὅσο καὶ ἄν προσπάθησαν Μαρδόνιος ἡ Μαρδόχάϊ καὶ ἡ ἀνεψιὰ τοῦ Ἐσθήρ, νὰ ἀφανίσουν τὸν Ἑλληνισμὸ στὸ τέλος τὸ Ἑλληνικὸ ξίφος ἔκοψε χίλια κομματάκια τὰ ἀρρωστημένα ὄνειρα τους καὶ ἔστειλε μέγα μήνυμα:

<<ΝΕΝΙΚΗ ΚΑΜΕΝ>> Προϋπόθεση τῆς νίκης εἶναι δυναμικὴ ἀντίληψη τῆς ζωῆς .




Η Μεγάλη Μάχη τοῦ Μαραθώνιος



13η Μεταγειτνιώνος ( Αὐγούστου ) 490 π.χ. *2





<< .....Χρυσοφόρων Μήδων ἐστόρεσαν

δύναμιν >>..........

( ΣΙΜΩΝΙΔΗΣ Ο ΚΕΙΟΣ )



Ὁ Βασιλεύς τῶν Περσῶν, Δαρεῖος, μετὰ τὴν καταστολή τῆς Ἰωνικῆς ἐπαναστάσεως χρησιμοποιῶντας αὐτὴν ὡς πρόφαση γιὰ νὰ τιμωρήση ( ἰδατε θράσος ) τοῦς Ἀθηναῖους καὶ τοῦς Ἐρετριεῖς ποῦ βοήθησαν τοῦς Ἴωνες , ἐπεδίωξε τὴν ὁλοσχερῆ ὑποταγή τῆς Ἑλλάδος .

Γιὰ νὰ μὴν λησμονεῖ, διέταξε ἕναν ὑπηρέτη νὰ τοῦ θυμίζει τρεῖς φορὲς τὴν ἡμέρα : << Μεμνῆσθαι μιν Ἀθηναῖων >> Δηλαδή << Νὰ θυμᾶσαι τοῦς Ἀθηναῖους >>!

τὸ σχέδιο τῆς κατακτήσεως τῆς Ἑλλάδος , ὁ Δαρεῖος , τὸ ξεκίνησε τὸ 492 π.χ. ἀφοῦ ἀπέστειλε γιὰ τὸν σκοπό αὐτό ἰσχυρό στρατό καὶ στόλο ὑπὸ τὸν στρατηγὸ Μαρδόνιο ἡ μαρδοχαϊ .

Ὁ Περσικὸς στρατὸς διεπεραιώθηκε μέσω τοῦ Ἑλλήσποντου στὴν Θράκη ὑπέταξε τὴν Μακεδονία καὶ ἔφθασε μέχρι της χώρας τῶν βρυγῶν Βρύγες Λαός τῆς Θράκης , ὁ ὁποῖος πρῶτα διέμενε στὸ ὄρος Βέρμιο . Ὁ Ἡρόδοτος μᾶς ἀναφέρει ὅτι ἦσαν γείτονες τῶν Μακεδόνων καὶ ὅταν μετανάστευσαν στὴν Μ. Ἀσία, ἀπεκαλοῦντο Φρύγες . Ἡ μετανάστευσή τους αὐτὴ ἔγινε πρὶν τὰ χρόνια τοῦ Τρωικοῦ πολέμου ( << Ἡρόδοτος >> : Ἱστορία ΑΤ΄΄ , 45 ΚΑῚ Ζ΄ 73, 185. Στὴν χώρα τῶν Βρυγῶν ὅμως ὑπέστη ὁ Περσικός στρατός μεγάλη καταστροφή καὶ ὁ Μαρδόνιος -Μαρδοχαϊ τραυματίστηκε ( Ἡρόδ. ΣΤ΄, 45).

Ὁ Στόλος ἔπλεε στὰ παράλια τῆς Θράκης καὶ παρακολουθοῦσε τίς ἐπιχειρήσεις τοῦ στρατοῦ καὶ συνέτρεχε στὶς δύσκολες περιστάσεις. Τελικά ἔφθασε στὴν Ἱερισσό ὅπου καὶ ἐστάθμευσε . Τὰ σημεῖα τὰ ὁποία ἔδωσε ὁ Θεὸς τῶν Ἑλλήνων δὲν κατάλαβαν οἱ βάρβαροι, καὶ ἐξηγοῦμε .

Σφοδρότατη τρικυμία ποῦ ἦλθε ξαφνικὰ, ἐξώθησε στοὺς βράχους ὑπὲρ τῶν τριακοσίων πλοίων καὶ 20 χιλ. ναῦτες πνίγηκαν !

Τὸ πάθημα αὐτὸ τοῦ στόλου ὅπως καὶ ἡ καταστροφή τοῦ στρατοῦ ἀπὸ τοῦς Βρύγες ἀνάγκασαν τὸν Μρδόνιο -Μαρδοχαϊ νὰ ἐγκαταλείψει τὴν ὅλη ἐπιχείρηση καὶ νὰ ἐπιστρέψει στὴν Ἀσία.

Ἡ ἀποτυχία τοῦ Μαρδόνιου -Μαρδοχάϊ δὲν ἀποθάρρυνε τὸν Δαρεῖο, ὁ “ποῖος προπαρασκευάζεται καὶ πάλι γιὰ νὰ ἐκστρατεύσει ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος. Ὅλο τὸ ἔτος τοῦ 491 ἀφιερώθη στὶς ἑτοιμασίες τοῦ στρατοῦ καὶ στόλου .

Ὁ Δαρεῖος ὅμως χρειαζόταν πληροφορίες γιὰ τίς προθέσεις τῶν Ἑλλήνων καὶ ἔστειλε κήρυκες γιὰ νὰ ζητήσουν << γῆν τὲ καὶ ὕδωρ >>, τὰ στοιχεῖα τῆς ὑποταγῆς .

Οἱ Ἕλληνες ἐκείνης τῆς ἐποχῆς γνωρίζεται πῶς ἐδέχθησαν τοῦς κήρυκες τῆς τότε παγκοσμιοποιήσεις καὶ τοῦ τότε Ἑβραϊκοῦ συωνισμοῦ .

Στὴν Ἀθήνα τοῦς θεώρησαν ἐγκληματίες καὶ τοῦς ἔριξαν ἕνα πηγάδι << Ἵνα λάβωσιν ἐκεῖθεν γῆν καὶ ὕδωρ >> .

Ὁ Δαρεῖος παραμερίζει τὸν Μαρδόνιο – Μαρδοχαϊ καὶ καλεῖ στὰ σοῦσα τὸν νεαρό ἀνεψιό του Ἀρταφένη καὶ τὸν ἱκανότατο στρατηγό τῶν Μήδων , Δάτι.

Τοὺς δίδει προσωπικῶς τὴν ἐντολή γιὰ νὰ ἐκστρατεύσουν κατὰ τῶν Ἑλλήνων καὶ νὰ τοὺς ἀφανίσουν , Ἰδιαιτέρως , ὅμως , νὰ καταστραφοῦν οἱ Ἀθηναῖοι καὶ οἱ Ἐρετριεῖς οἱ ὁποῖοι βοήθησαν τοῦς Ἴωνες στὴν στὴν ἐπανάσταση τοῦ 500.

Οἱ διαταγὲς εἶναι σαφεῖς : Οἱ κάτοικοι τῶν Ἀθηναῖων καὶ τῆς Ἐρετρίας νὰ μεταφερθοῦν ἐνώπιον τοῦ Δαρεῖου ( ἐς ὄψιν ) , Ὁ ὁποῖος καὶ θὰ ἀποφάσιζε γιὰ τὴν τύχη τους .

Σὲ περίπτωση νὲας ἀποτυχίας , ὁ Δάτις , ποῦ ὡς μεγαλύτερος καὶ πιὸ ἔμπειρος του Ἀρταφέρνης ἀνέλαβε τὴν ἀρχιστρατηγία , θὰ ἐτιμωρεῖτο μὲ θὰνατο ! Οἱ δὺο στρατηγοὶ ἐπιστρέφουν στὴν Κιλικία καὶ ἐπιθεωροῦν τὸν στρατὸ καὶ τὸν στόλον τους.

Ὁ στόλος ἀποτελεῖται ἀπὸ 600 πλοῖα καὶ ὁ στρατὸς περίπου στοὺς 500.000 ἄνδρες ὅπως μᾶς ἀναφέρουν ὁ Πλάτων 83 (ΠΛΑΤΩΝ << Νόμου , Γ 698 γ) << Θανάτω αὐτὸ προειπών >> , ἦταν τὰ λόγια τοῦ Δαρεῖου. ( ΠΛΑΤΩΝ : << Μενέξενος >> , 10) καὶ ὁ Λυσίας . ( ΛΥΣΙΑΣ : Ἐπιτάφιος >> 21)

Δυστυχῶς δὲν ὑπάρχουν ἀκριβή στοιχεῖα διότι ἄλλοι ἀναφέρουν 150.000 ἄνδρες , ἄλλοι 300.000 καὶ ἕτεροι 600.000 ἄνδρες .

Ὁ Ἡρόδοτος μᾶς ἀναφέρει περὶ τοῦ στρατοῦ , ὅτι ἐπρόκειτο << περὶ πολλοῦ καὶ εὖ ἐσκευασμένου>>.

Σίγουρο εἶναι ὅτι οἱ Πέρσες δέν θὰ ξεκινοῦσαν τέτοια ἐκστρατεία μὲ ὀλιγάριθμο στράτευμα ἀλλὰ μὲ πολυάριθμο στράτευμα, πρᾶγμα τὸ ὁποῖο συνήθιζαν.

Ἔρχεται ἡ ἄνοιξη τοῦ 490 καὶ οἱ βάρβαροι ξεκινοῦν καὶ κατευθύνονται στὴν στὴν Ἱερὰ καὶ Θεῖα Ἑλλάδα .

Καταστρέφονται ἡ Σάμος καὶ ἡ Νάξος , φωτιὰ καὶ σίδερο παντοῦ .

Οἱ βάρβαροι δὲν σέβονται οὔτε κἄν τοῦς Ἱερούς Ναοὺς φθάνουν στὴν Εὔβοια καὶ καταλαμβάνουν τὴν Κάριστο .

Οἱ Ἐρετριεῖς ἀναμένουν τοῦς βαρβάρους καὶ διαθέτουν ὑψηλὸ φρόνημα .

Οἱ βάρβαροι δολοφόνοι τῆς ἀνατολὴς προσεγγίζουν ἤδη .

Οἱ Ἐρετριεῖς ἔχουν στείλει τοῦς θησαυρούς στὴν Ἀθήνα καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἀνταποκρίθησαν στὴν ἔκκληση γιὰ βοήθεια, ἀφοῦ ἀπέστειλαν 4.000 ὁπλῖτες .

Ἡ πολιορκία τῆς Ἐρέτριας διαρκεῖ ἕξη ἡμέρες .

Οἱ Ἐρετριεῖς ἀμύνονται τοῦ Πάτριου ἐδάφους καὶ τὰ πτώματα βαρβάρων ἔχουν γεμίσει τὴν περιοχὴ γύρω τῶν τειχῶν.

Τὴν ἑβδόμη ἡμέρα δύο προδότες , ὁ Φίλαγρος καὶ ὁ Εὔφορβος γιὸς τοῦ Ἀλκίμαχου , ἐσυνεννοήθησαν μὲ τοὺς βαρβάρους καὶ ἐπρόδωσαν τὰ ἱερά καὶ τὰ ὅσια.

Τὴν νύκτα μὲ τοῦς συνενόχους τοῦς σκότωσαν τους σκοποὺς κάποιας πύλης τοῦ τείχους καὶ ἡ θρυλική Ἐρέτρια ἔπεσε ! Ἡρόδοτος << ἡ πόλις καίγεται , τὰ ἀγόρια εὐνουχίζονται καὶ τὰ κορίτσια στέλνονται στὰ βάθη τῆς Ἀσίας . Οἱ Ἐρετριεῖς μετεφέρθησαν στὴν ἀρχή σ΄ ἕνα νησάκι, στὴν Αἰγιλία καὶ ἀκολούθως ὁδηγοῦνται στὰ Σοῦσα, ἐς ὄψιν Δαρεῖου , ὁ ὁποῖος διατάζει καὶ τοῦς πηγαίνουν στὴν ἔρημο τῶν Κισσίων , ὅπου καὶ ἔζησαν γιὰ πολὺ καιρό ἐργαζόμενοι σκληρά στὴν ἄντληση πετρελαίου >> ( ἩΡΟΔΟΤΟΣ : << Ἱστορία ΣΤ΄ , 119

Ὅσοι ἐπέζησαν -οἱ λίγοι -ἔχοντες τὴν συμπαράσταση ὅλων τῶν Ἑλλήνων ἀνοικοδόμησαν τὴν θρυλικὴ πόλη τους.

Στὶς Πλαταιές ( 479 ) 600 Ἐρετριεῖς θὰ ἐκδικηθοῦν αὐτοὺς ποῦ τοῦς ξεκλήρισαν . Εἶχε φθάσει τὸ ἦμαρ τότε ! Τὸ πρῶτο σχέδιο τῶν Περσῶν ἔληξε μὲ <<ἐπιτυχία >> Ὑπολειπόταν ἡ καταστροφὴ τῶν Ἀθηνῶν .

Οἱ βάρβαροι ἀπὸ τὰ πλοῖα τους ἀτενίζουν τὴν πεδιάδα του Μαραθῶνος .

Κατὰ σύσταση τοῦ Ἱππία, ὁ Περσικός στόλος ἀποβιβάζεται στὸν Μαραθῶνα , κοντὰ στόν σημερινό Σχοινία.

Ἡ περιοχή εἶναι βαλτώδης καὶ ὁ Δάτις ὡς ἔμπειρος στρατηγός ἐξετάζει ὅλο τὸ μέρος .

Κατάλαβε ὅτι ἡ ἀπόβαση ἔγινε σὲ λάθος περιοχή. Ἐπιλογή τελική ἦτο νὰ φύγουν μὲ τὰ πλοῖα .

Ἀρχίζει νὰ ἐπιβιβάζεται τὸ ἱππικό, διότι οὗτος ἡ ἄλλως δέν θὰ ἐχρησιμεύε σὲ τίποτα ἀφοῦ τὸ μέρος ἦταν βαλτώδες καὶ ἀκατάλληλο γιά ἐπιχειρήσεις ἱππικοῦ.

Τὴν ὥρα ποῦ ἀρχίζει νὰ ἐπιβιβάζεται τὸ πεζικό κάποιες ἱερές Μορφές ἐμφανίζονται ἀπέναντι τους , στὸ ὅρος Ἀργαλίκι.

Εἶναι ὁ Ἑλληνικός Στρατός , ὁ ὁποῖος θὰ ὑπερασπίσει τὰ ὅσια καὶ τὰ ἱερά. Οἱ << εἰρηνόφιλοι >> πολιτικοί της ἐποχῆς εἶχαν συσπειρωθεῖ σ΄ ἔνα (!) κόμμα καὶ διέσπειραν φῆμες τοῦ ὕφους , << ὁ πόλεμος θὰ φέρει καταστροφές >> << οἱ Πέρσες εἶναι πολὺ δυνατοί >> << θὰ ἀναπτυχθεῖ τὸ ἐμπόριο >> κ.α τέτοια προδοτικά.

Ὁ λαὸς δὲν τοῦς ἔδωσε σημασία καὶ ἔτρεξε στὸ καλεσμένο της πατρίδος.

Λόγο του ὅτι ἔπρεπε νὰ παραμείνη ἰσχυρὴ φρουρά στὴν Ἀθήνα, ὁ στρατὸς ποῦ ξεκίνησε μέσο ἐπευφημιῶν τοῦ λαοῦ μὲ τίς ἀστραφτερές περικεφαλαῖες καὶ τοῦς χάλκινους θώρακες ἔφθανε στὸν ἀριθμό τῶν 10.000. Ἐπίσης 10.000 ἱκέται ( δοῦλοι) οἱ ὁποῖοι ἦσαν ἄριστα ἐκπαιδευμένη ὡς ψιλοί, δηλαδὴ ἐλαφρὰ ὁπλισμένοι στρατιῶτες , ἀκολούθησαν τὸν στρατό γιὰ νὰ ἀγωνισθοῦν καὶ αὐτοὶ ὑπέρ βωμῶν καὶ ἑστιῶν.

Ἐμπρός του στρατεύματος ἔφιπποι προχωροῦν οἱ Στρατηγοί. Μὲ περηφάνια ὁ Πολέμαρχος Καλλίμαχος ὁ Ἀφιδναίου. Ποιὸ πίσω ὁ Μιλτιάδης τοῦ Κίμωνος , ὁ Ἀριστείδης τοῦ Λυσιμάχου , ὁ Θεμιστοκλῆς τοῦ Νεοκλέους , ὁ Στησίλαος τοῦ Θρασύλου , καὶ τὰ ὑπόλοιπα Ἱερὰ Τέκνα τῆς Ἑλλάδος , ποῦ βαδίζουν πρὸς τὸ πεπρωμένο τους!

Ἡ ἐντολὴ εἶναι σαφὴς περὶ της πορείας: Μαραθών!

Στὸ ὅρος Πεντέλη καὶ συγκεκριμένα στὸν ναὸ τοῦ Ἡρακλέους, ὁ Ἑλληνικὸς στρατὸς ἔστησε τὴν βάσι του,

ἔχοντας θέα τὴν πεδιάδα τοῦ Μαραθῶνος καὶ τὸν βαρβαρικὸ στόλο, Ἐκεῖ οἱ Ἀθηναῖοι << δοκίμασαν Χαρὰ Μεγάλην >>! Ὅλος ὁ Στρατὸς τῶν Πλαταιέων ( << πανδημεῖ >> ὅπως λέγει ὁ Ἡρόδοτος ἀνάμενε τοῦς Ἀθηναῖοι γιὰ νὰ πολεμήσουν μαζί τοῦς βαρβάρους ! Ὁ Μιλτιάδης καὶ ὁ Καλλίμαχος ἐστενοχωροῦντο γιὰ τοῦς Σπαρτιᾶτες .

Ἡ Σπάρτη δὲν ἀρνήθηκε τὴν βοήθεια, αὐτὸ τὸ γνωρίζουμε πολὺ καλὰ.

Ἁπλὸς τίς ἡμέρες ἐκεῖνες ἐόρταζαν τα << Κάρνεια >> καὶ ἀνέμεναν τὸ τέλος τῆς Πανσελήνου γιὰ νὰ σπεύσουν - οἱ Σπαρτιᾶτες - πρὸς βοήθεια τῶν Ἀθηναῖων . <<Κάρνεια;>> μεγάλη θρησκευτική ἐορτη τῶν Σπαρτιατῶν, πρὸς τιμὴ τοῦ Καρνεῖου Ἀπόλλωνος. Διαρκοῦσα ἐννέα ἡμέρες. Τὰ Κάρνεια ἐκτὸς ἀπὸ τὴν Σπάρτη ἑορτάζοντο στὴν Μεσσηνία, τὴν Θήρα, τὴν Σικυώνη καὶ τὴν Κυρήνη.

Ξημερώνη ἡ 17 τοῦ Μεταγειτνιώνος τοῦ τρίτου ἔτους τῆς 72ας Ὀλυμπιάδος ! Εἶναι ἡ ἡμέρα ποῦ τὸ Ἑλληνικὸ στράτευμα διοικεῖται ἀπὸ τὸν Μιλτιάδη . Ὁ στρατὸς μᾶς παρατάσσεται, ὡς ἐξῆς , γιὰ τὴν ὑπεράσπιση << Βωμῶν τὲ καὶ ἱερῶν>> :

Στὴν πιὸ τιμητικὴ θέση τοποθετεῖται ἡ Ἀντιοχίς φυλὴ μὲ ἀρχηγὸ τὸν Ἀριστείδη τοῦ Λυσιμάχου καὶ ἡ Λεοντίς φυλὴ μὲ ἀρχηγὸ τὸν Θεμιστοκλῆ τοῦ Νεοκλέους.

Κατόπιν τῆς δεξιάς πτέρυγος ἐτοποθετήθησαν οἱ ὑπόλοιπες φυλὲς μετὰ ἀπὸ κλήρωση .

Στὴν δὲ ἄκρα ἀριστερά ἐτάχθησαν οἱ ἡρωικοί Πλαταιεῖς.

Ἠ ἀπόσταση τῶν ἀντιπάλων στρατών εἶναι ὀκτὼ στάδια περίπου 1,500 μέτρα . Ὅλα εἶναι ἕτοιμα καὶ << κεκανονισμένα >> Τὸ σχέδιο τοῦ Μιλτιάδη προέβλεπε τὰ ἐξῆς : α) Ἀντιπαράταξη τοῦ Ἑλληνικοῦ στρατοῦ σε ὅλο τὸ μῆκος τῆς ἐχθρικῆς παρατὰξεως.

β) Ἐνίσχυση τῶν ἄκρων καὶ ἀποδυνάμωση τοῦ κέντρου

γ) Ἔφοδο.

δ) Νίκη τῶν ἄκρων .

ε) Στρατηγικὸ ἑλιγμὸ ὑποχωρήσεως τοῦ κέντρου.

στ) Ἀντιστροφὴ πρὸς τὰ ἔσω τῶν δύο ἄκρων , μὲ ταυτόχρονη ἀντεπίθεσι τοῦ ὑποχωρήσαντος κέντρου καὶ <<κλείσιμο >> τῶν βαρβάρων σὲ << ἡλάγρα >> Στρατιωτικος ὅρος ποῦ σημαίνη . Ὅπως κλείνει ἡ τανάλια. ζ) Καταδίωξη τῶν Βαρβάρων καὶ κάψιμο τῶν πλοίων τους . Ὅλο τὸ σχέδιο εἶχε ὡς << μυστικό >> τὴν ταχύτατη ἐκτέλεση τῶν ἑλιγμόν . Τώρα θὰ ρωτήσει κάποιος : Οἱ ἐντολές πῶς διεβιβάζοντο στὰ τμήματα ; Μήπως εἶχαν ἀσυρμάτους ;

Ὁ Μιλτιάδης εἶχε συστήσει μονάδα διαβιβάσεων, ἡ ὁποῖα λειτουργοῦσε μὲ διπλοῦς συνδέσμους μεταξὺ τῶν τμημάτων , καὶ τὸ << μυστικό >> τῆς μονάδος διαβιβάσεως ἦταν τὰ σήματα << δι΄ ἀντικατοπτρισμοῦ >> καὶ τὰ σήματα << δι΄ ἀνυψώσεως σημαιῶν>>. Οἱ περίφημη Σηματωροί

Ὁ Ἑλληνικός στρατὸς θυσιάζει πρὸς τοῦς θεοὺς καὶ παρακολουθεῖ τίς ἱεροτελεστίες 89 . Οἱ θυσίες δείχνουν αἴσιο ἀποτέλεσμα.

Ὁ Καλλίμαχος δίδει ἐντολή καὶ τὸ στράτευμα κατεβαίνει το ὅρος μέσα σὲ ἀπόλυτη τάξη καὶ σιγὴ . Στὴν πεδιάδα ἐπικρατεῖ μία περίεργη ἡσυχία .

Οἱ Ἕλληνες εἶναι ἀτάραχοι σὲ ἀντίθεση μὲ τοῦς βάρβαρους σὲ ἀπέναντί τους . Ξαφνικὰ ἀκούγεται ἡ πολεμικὴ κραυγή τῶν Ἑλλήνων.

Εἶναι ὁ ἀλαλαγμός ποῦ ἀπευθύνεται στὸν << Ἀλαλάξιον Ἄρην >> , ποῦ ἀκούγεται πρὶν τὴ μάχῃ . Ἀλαλαγμός; Νικηφόρα κραυγή, Οἱ Ἕλληνες ἐπιτίθενται.

Οἱ Πέρσες ἐνόμισαν ὅτι οἱ ἕλληνες παραφρόνησαν, διότι ἑνῶ ἦσαν τόσο λίγοι,

Ἔρχονταν, τρέχοντας , χωρὶς νὰ τοῦς προστατεύει ἱππικὸ καὶ τοξότες .

Οἱ Ἕλληνες ὅταν πλησίασαν ἀθρόοι τοῦς βαρβάρους, ξεκίνησαν τὴν μάχη μὲ ἀξιομνημόνευτη γενναιότητα καὶ ἀνδρεῖα.

Ἦσαν οἱ πρῶτοι Ἕλληνες -οἱ Ἀθηναῖοι -ποῦ ἐπέπεσαν μὲ φόρα κατὰ τῶν βαρβάρων καὶ πρῶτοι ἐπίσης ἀντίκρυσαν μὲ ἀταραξία ἀνθρώπους ποῦ φοροῦσαν Περσικὰ ἐνδύματα , ἐνῶ μέχρι τότε καὶ τὸ ὄνομα τῶν Περσῶν προκαλοῦσε φόβο.

Οἱ Πέρσες βεβαίως , δὲν ἐγνώριζαν ὅτι οἱ Ἕλληνες τίς λέξεις φόβος , καὶ θάνατος τὶς περιφρονοῦσαν !

Μ΄ Αὐτὸν τὸ τρόπο ἄρχισε ἡ Μεγάλη Μάχη τοῦ Μαραθῶνος , ἦσαν οἱ Πέρσες καὶ οἱ Σάκες 91 Πολεμικός λαός τῆς Σκυθίας (Ἀριανὸς : Γ΄8,3 Ληστρικὸς λαὸς νομάδων ὁ "ποῖος κατοικοῦσε σὲ σπιλιές καὶ ἐλήστευε τοῦς ἐμπόρους ( Πτολεμαίος Κλαύδιος <<Γεωγραφικἠ ἀφήγησης ΣΤ΄ Τέτοιοι ἦλθαν νὰ μᾶς ὑποδουλόσουν ;

Τὸ σχέδιο τοῦ Μιλτιάδη φέρνει τὰ ἀποτελέσματά του . Τὸ Ἑλληνικό κέντρο << ὑπαναχωρεῖ >> στὸ ἀρχικὸ του μέρος .

Σταματᾶ ἡ καταδίωξη τῶν βαρβάρων καὶ εἶναι ἡ ὥρα ποῦ τὰ δυὸ ἄκρα τῶν Ἑλλήνων τρέπονται πρὸς μέσα .

Τὸ κέντρο ἀντεπιτίθεται! Οἱ Ἕλληνες πετσοκόβουν τοῦς βαρβάρους χωρὶς ὁ Δάτις νὰ μπορέσει νὰ κάνει κάτι ! Προσπαθεῖ νὰ ἀπεγκλωβίσει τὰ τμήματα του, ἀλλὰ ἐπάνω τους πέφτουν οἱ Ἕλληνες !

Δὲν ἀνέμενε τὴν ἐπίθεση ὁ Πέρσης Μῆδος Στρατηγός , τοῦ ἀπομένει ὁ ἕνας δρόμος πλέον, τῆς φυγῆς ! Καὶ αὐτὸ κάνει... Ὁ Στρατὸς βλέποντας τοῦς ἀρχηγούς του νὰ τρέχουν ἐγκαταλείποντας τίς θέσεις τους , καταλαμβάνεται ἀπὸ πανικό! Οἱ Ἕλληνες καταδιώκουν τοῦς βάρβαρους καὶ τοῦς ἀποδεκατίζουν . Ὅταν τοῦς ἔριξαν στὴν θάλασσα ζητοῦσαν φωτιά γιὰ νὰ κάψουν τὰ πλοῖα τους .

Οἱ Ἕλληνες κυρίευσαν μόνο ἑπτά, τὰ ὑπόλοιπα χάνονται στὸν ὁρίζοντα, ὄχι γιὰ τὴν Ἀσία ἀλλὰ γιὰ τὴν Ἀθήνα.

Τὸ σχέδιο εἶναι νὰ τὴν κυριεύσουν καὶ νὰ τὴν κάψουν !

Ὁ Δάτις λέγει << Οἱ Ἕλληνες χαίρονται γιὰ τὴν νίκη τοῦς . Ἐμεῖς πλέουμε πρὸς Φάληρο....>>

Οἱ Ἕλληνες φυσικὰ ἐχαίροντο γιὰ τὴν νίκη τους ἀλλὰ δὲν ἦσαν ἡσυχασμὲνοι . Ὁ Μιλτιάδης σκέφτεται τί θὰ ἔπραττε στὴν θέση τοῦ Δάτι . Μά φυσικὰ θὰ πήγαινε στὴν Ἀθήνα !

Οἱ ὑποψίες του βγῆκαν ἀληθινές ὅταν μία λάμψη ἐφώτισε ἀπὸ τὴν κορυφή τῆς Πεντέλης .

Διεδόθη ὅτι ἦτο σῆμα τῆς Θέας Ἀθηνᾶς , οἱ ὁποῖα ἐχαίρετο καὶ αὐτοὶ γιὰ τὴν συντριβὴ τῶν βαρβάρων ! Ὁ Μιλτιάδης διαπιστώνει ὅτι πρόκειται γιὰ ἀντικατοπτρισμό. << κάποιος >> ἔκανε σήματα στοὺς βαρβάρους καὶ τοῦς εἰδοποιοῦσε ὅτι οἱ ἕλληνες εἶναι ἀκόμη στὸ πεδίον τῆς μάχης !

Διατάζει συγκέντρωση του στρατεύματος καὶ τοῦς ἀνακοινώνει ὅτι πρέπει νὰ ἐπιστρέψουν στὴν Ἀθήνα, διότι ἀπειλεῖται!

Οἱ Ἀθηναῖοι καὶ οἱ Πλαταιεῖς κουρασμένοι, ματωμένοι καὶ ἤρεμη πλέον, δὲν διστάζουν , ἔχουν πολλὰ ἀποθέματα ψυχικῶν καὶ σωματικῶν δυνάμεων .

Ὅλοι ἀκοῦνε μὲ προσοχὴ τὸν Ἀρχιστράτηγο:

<< Δὲν θὰ εἴμαστε νικητὲς ἐάν δὲν ἐπιστρέψουμε νὰ προστατεύσουμε τὴν Ἀθήνα. Κινδυνεύουν οἱ βωμοί, τὰ ἱερὰ, οἱ οἰκίες μας, οἱ γυναῖκες καὶ τὰ παιδιά μας. Πρέπει νὰ ξεκινήσουμε ἀμέσως προτοῦ προλάβουν οἱ βάρβαροι >>!

Οἱ βαρέος ὁπλισμένοι ἄνδρες παρ΄ ὅλη τὴν κούραση τῆς μάχης ξεσποῦν σὲ ζητωκραυγές.

Τρέχοντας ἀνεβαίνουν τὴν Πεντέλη, φθάνουν στὸ Κυνόσαργες καὶ στρατοπεδεύουν δίπλα στὸν Νάο τοῦ Ἡρακλέους.

Τὸ ἀπόγευμα εἰσέρχονται στὴν Ἀθήνα!

Οἱ Πέρσες τὸ βράδυ ἀγκυροβολοῦν στὸ φάληρο δὲν βιάζονται ...

Με τὸ πρῶτο φῶς του Ἥλιου .... ἀντικρίζουν τοῦς Μαραθώνομάχους στὴν παραλία ἕτοιμους γιὰ μάχη ! Δὲν τὸ πιστεύουν ,,,,

Μετὰ τὴν συνάντηση τῶν βαρβάρων στρατηγῶν ἀποφασίζεται η.......... ἐπιστροφὴ στὴν Ἀσία !

Οἱ Ἕλληνες ζητωκραυγάζουν ! Ἔτσι ἔπρεπε νὰ τελειώσουν μὲ τοῦς βάρβαρους καὶ ἔτσι ἔγινε !

Τὴν ἑπόμενη φθάνουν στην Ἀθήνα οἱ Σπαρτιᾶτες δυὸ χιλιάδες τὸν ἀριθμὸ! Πηγαίνουν κατευθεῖαν στὸν Μαραθῶνα καὶ συγχαίρουν τὰ ἀδέλφια τους γιὰ τὴν περίλαμπρη Νίκη !

Ἐπιστρέφουν στὴν Σπάρτη μὲ αἰσθήματα ντροπῆς διότι ἔχασαν τὴν εὐκαιρία νὰ δοξαστοῦν κάτι ποῦ ἐσήμαινε πάρα πολλὰ γιὰ τοῦς Ἕλληνες στὴν ἀρχαιότητα. (¨ΗΡΟΔΟΤΩΣ : << Ἱστορία ΣΤ΄112-120)

Στὴν ἔνδοξη μάχη τοῦ Μαραθῶνος ἔπεσαν ὑπέρ βωμῶν καὶ ἑστιῶν 192 Ἕλληνες.

Οἱ βάρβαροι ποῦ σκοτώθηκαν καὶ δὲν ἐτάφησαν , διὸτι δὲν ἄξιζαν τῆς τιμῆς νὰ ταφοῦν στὴν Ἀττική γῆ, ἦσαν 6,400 ἄνδρες. (¨ΗΡΟΔΟΤΩΣ : << Ἱστορία ΣΤ΄112-120)

Μεταξὺ τῶν Ἑλλήνων πεσόντων ἦσαν ὁ πολέμαρχος Καλλίμαχος καὶ ὁ Στρατηγός Στησίλαος τοῦ Θρασύλου. (¨ΗΡΟΔΟΤΩΣ : << Ἱστορία ΣΤ΄112-120)

Στὴν μάχη ἔπεσαν << πολλοὶ τὲ καὶ ὀνομαστοί>>! (¨ΗΡΟΔΟΤΩΣ : << Ἱστορία ΣΤ΄112-120)

Μεταξὺ αὐτῶν καὶ ὁ ἀδελφός τοῦ τραγικοῦ Αἰσχύλου, ὁ Κυναίγειρος. (¨ΗΡΟΔΟΤΩΣ : << Ἱστορία ΣΤ΄112-120)

Ὁ Ἥρως γιὸς τοῦ Εὐφορίωνος προσπάθησε νὰ κυριεύσει ἕνα περσικὸ πλοῖο μόνος του! Τοῦ ἔκοψαν τὰ χέρια μόλις τὸ ἔπιασε.

Μόλις , ὅμως προσπάθησε νὰ τὸ σταματήσει μὲ τὰ ......δόντια του τότε τὸν κτύπησαν στὸ κεφάλι μ΄ ἕνα πέλεκυ.

Ὁ ἀδελφὸς του Αἰσχύλος ὁ ὁποῖος δὲν ἔλειψε ἀπὸ καμία μάχη στὰ Μηδικά, παρακολουθοῦσε τὴν προσπάθεια αὐτοί ἔκθαμβος !

Εἶναι χαρακτηριστικὴ ἡ περίπτωση του ἡμεροδρόμου Φειδιππίδη : Λόγο τὴς ἰδιότητος του ἐστάλη ἀπὸ τὴν Ἀθήνα στὴν Σπάρτη γιὰ ἐνημερωθεῖ, τὸ << Κλεινόν Ἀστύ >>, πότε θὰ στείλουν οἱ Σπαρτιᾶτες τὴν βοήθεια τους στὸν ἀγῶνα.

Κατὰ τὴν ἐπιστροφή του ἀπὸ τὴν Σπάρτη καὶ συγκεκριμένα στὸ Παρθένιο ὅρος κοντὰ στὴν Τέγεα ἄκουσε μία φωνὴ ποῦ ποῦ τὸν φωνάζει βλέπει τὸν... θεὸ Πάνα, ὁ ὁποῖος τοῦ λέγει ὅτι ἔχει βοηθήσει πολλὲς φορές τους Ἀθηναῖους, ἀλλὰ αὐτοὶ τὸν λησμονοῦν.

Αὔριο μετὰ τὴν νίκη νὰ μὴν τὸν παραμελήσου!

Πράγματι μετὰ τὴν μάχη οἱ Ἀθηναῖοι δὲν θὰ παραμελήσουν τὸν θεὸ ποῦ <<ἐνέβαλε φόβον προκαλέσας τὸν πανικόν τῶν βαρβάρων >> !

τὸ ὄνομά τοῦ Φειδιππίδου ἀναφέρεται σὲ πολλούς ἱστορικούς, διότι ἦτο αὐτὸς ὁ ὁποῖος ἔτρεξε ἀπὸ τὸν Μαραθῶνα στὴν Ἀθήνα γιὰ νὰ ἀναγγείλει τὸ << Νενικήκαμεν >>. Κατ΄ ἄλλους ,ὅμως δέν ἦτο Φειδιππίδης.

Ἄλλῃ ἱστορική λεπτομέρεια τῆς ἐνδόξου μάχης του Μαραθῶνος εἶναι ἡ ἐξῆς;

Ὅταν ὁ Ἑλληνικὸς Στρατός ἔτρεξε πρὸς τὴν Ἀθήνα, μέσα της Πεντέλης, γιὰ νὰ τὴν ὑπερασπίσει, ἔμειναν στὸν Μαραθῶνα τμήματα τῆς Λεοντίδος καθώς καὶ τῆς Ἀντιοχίδος φιλῆς ὑπὸ τὸν Ἀριστείδη γιὰ νὰ φυλάξουν τὰ λάφυρα τῆς μάχης.

Τὰ τμήματα αὐτὰ ἦσαν στὸ κέντρο τῆς παρατάξεως καὶ εἶχαν πολλὲς ἀπώλειες, εἰδικὸς σὲ τραυματίες !

Στὸ χῶρο τῆς διεξαχθεῖς μάχη κατεσκευάσθησαν τρεῖς τύμβοι γιὰ τοῦς ἡρωικούς νεκροὺς .

Ὅλοι, βεβαίως ἀνεκηρύχθησαν ἩΡΩΕΣ καὶ ἀφοῦ ἀπετεφρώθησαν ἐτάφησαν σὲ εἰδικὸ τύμβο, ὁ ὁποῖος ὀνομάζεται << σωρὸς >>

Ἐστήθησαν, ἐπίσης δέκα λίθινες στῆλες , ἐπάνω στὶς ὁποῖες ἔγραφαν τὰ ὀνόματα τῶν στρατιωτῶν, κάθε μίας ἀπὸ δέκα φυλὲς, ποῦ ἔπεσαν ὑπὲρ βωμῶν καὶ ἑστιῶν, (ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ: <<Ἀττικά 32,3) Δίπλα του τύμβου τῶν Ἀθηναῖων ὑπάρχουν οἱ ἄλλοι τύμβοι, ποῦ ἐτάφησαν οἱ Ἡρωικοί Πλαταιεῖς καὶ οἱ δοῦλοι ποῦ ἀγωνίσθηκαν καὶ ἔπεσαν - καὶ αὐτοὶ - ὑπέρ βωμῶν καὶ ἑστιῶν.

Ἐμπρὸς τῶν τύμβων ἐστήθη τὸ περίφημο << Περήφανές >> τρόπαιον Εἶναι μνημείο ποῦ στήνεται στὸ πεδίο μάχης ἀπὸ τόν νικητή : κατασκευασμένο ἀπὸ λευκόλιθο, ὅπου ἔμειναν γιὰ πάντα τὰ λόγια τοῦ ἐπιγραμματοποιοὺ Σιμωνίδου τοῦ Κείου:

<< ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΟΜΑΧΟΥΝΤΕΣ ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΜΑΡΑΘΩΝΙ



ΧΡΥΣΟΦΟΡΩΝ ΜΗΔΩΝ ΕΣΤΟΡΕΣΑΝ ΔΥΝΑΜΙΝ>>!






Οἱ ἝΛΛΗΝΕΣ, ἀφιέρωσαν τὸ δέκατο τῶν λαφύρων στὸν Ἀπόλλωνα, τὴν Ἀθηνᾶ καὶ τὴν Ἄρτεμη. Ἀπὸ τὸ ἀφιερωμένο μέρος τῆς Ἀθηνᾶς , ὁ μέγας Φειδίας κατασκεύασε τὸ περίφημο ὕψους 12 μέτρων χάλκινο ἄγαλμα τῆς Θεάς , τὸ ὁποῖος ὀνομάσθη << Πρόμαχος Ἀθηνᾶ >>. Δὲν ἐλησμονήθη ὁ Θεὸς Παν. Ἀφιερώθηκε ἡ σπηλιὰ ποῦ εἶναι ἀπέναντι ἀπὸ τὸ ἱερὸ τῶν Εὐμενίδων τῆς Ἀκροπόλεώς καὶ καθιερώθησαν θυσίες καὶ λαμπαδηδρομίες πρὸς τιμὴν τοῦ Θεοῦ. Μέσα δὲ στὸ σπήλαιο ἐτοποθετήθη ἡ περίφημη << Εἰκὼν τοῦ θεοῦ >> ὅπου ὁ Σιμωνίδης ὁ Κείος ἐχάραξε τὰ ἐξῆς :

<< ΤΟΝ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΕΜΕ ΠΑΝΑ ΤΟΝ ΑΡΚΑΔΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑ ΜΗΔΩΝ ΤΟΝ ΜΕΤ΄ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΣΤΗΣΑΤΟ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ >> Ἀπόδοση Ἐμένα, τὸν τραγουδοῦν Πάνα, τὸ Ἀρκάδα ποὺ πολέμησα μὲ τοῦς Ἀθηναῖους, ὁ Μιλτιάδης μὲ ἔστησε ἐδῶ!

Γιὰ τοῦς Ἕλληνες ἦτο μεγάλη τιμὴ νὰ εἶχε πολεμήσει κάποιος στὴν ἔνδοξη μάχη τοῦ Μαραθῶνος. Μέγα παράδειγμα ὁ θεῖος Αἰσχύλος, ὁ ὁποῖος εἶχε δώσει ἐντολὴ - ὁ ὅπως καὶ ἐπραγματοποιήθη - στὸ ἐπίγραμμα τοῦ τάφου του νὰ γράφει ὅτι ἦτο Μαραθωνομάχος καὶ τίποτε ἄλλο !

Ἡ << Εἰκών >> τοῦ Μιλτιάδου ἀναρτήθηκε στὸ πρυτανεῖο καὶ χάλκινος ἀνδριάντας τοῦ κοσμοῦσε τοῦς Δελφούς!

Οἱ Πλαταιεῖς ἔλαβαν, ἐκτὸς τῶν πλουσίων λαφύρων, τὸ δικαίωμα τοῦ Ἀθηναῖου πολίτου καὶ οἱ ἱερεῖς τῶν Ἀθηναῖων τοῦς ἐμνημόνευαν κατὰ τὰ << Μεγάλα Παναθήναια >>!

Οἱ ζωγράφοι Μίκων καὶ Πάναινος ζωγράφισαν στιγμὲς ἀπὸ τήν μάχη τοῦ Μαραθῶνος.

Σ΄ αὐτὸ τὸ σημεῖο κρίνω σκόπιμο νὰ γραφεῖ καὶ κάτι ὡς ἀποκάλυψη τῆς ἑνότητος:

Τόσο βέβαιοι ἦσαν οἱ βάρβαροι γιὰ τὴ νίκη τους ποῦ μετέφεραν ἕναν τεράστιο ὄγκο ἀπὸ μάρμαρο ἐκ τῆς Πάρου, οὕτως ὥστε νὰ στήσουν τὸ << περηφανές τρόπαιό >> τοῦς στὸν Μαραθῶνα.

Τὸ λησμόνησαν, ὅμως, κατὰ τὴν ὑποχώρηση τους καὶ ὁ Φειδίας ἔτριβε τὰ χέρια του ἀπὸ χαρὰ! Κατασκεύασε το περιώνυμο ἄγαλμα τῆς τιμωροῦ θεὰς Μεμέσεως καὶ τὸ ἐτοποθέτησε στὸν Ναὸ τῆς θεὰς Νεμέσεως στὸν Ραμνούντα! Τὸ ἄγαλμα αὐτὸ τῆς θεὰς Νεμέσεως ἦτο ὕψος 5 μέτρων. Ἐπίσης : Κατὰ τὴν ἔναρξη τῆς μάχης οἱ Πέρσες καὶ Σάκες τοξότες ἐκτόξευσαν χιλιάδες βέλη ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων. Ὑπολογίζεται ὅτι Κάθε Ἕλληνας στρατιώτης ἐδέχθη τέσσερα ( !) βέλη στὸ Τίμιο Σῶμα του! Δὲν ἐπτοήθησαν ὅπως εἴδαμε παραπάνω μὲ τὸ γνωστὸ νικηφόρο ἀποτέλεσμα γιὰ τὰ Ἑλληνικὰ ὅπλα.

Ἄς ἔρθουμε ὅμως καὶ στὰ <<παράδοξα >> - ὄχι γιὰ τοὺς Ἕλληνες τῆς ἐποχῆς ἐκείνης -ποῦ συνέβησαν κατὰ τὴν διάρκεια τῆς μάχης: Ὁ Ἡρόδοτος (Ἡρόδοτος << Ιστορία >> ΣΤ

καὶ ὁ Παυσανίας ὁ Περιηγητής ( Παυσανίας ; Ἀττικά , 15) μᾶς ἀναφέρουν γιὰ ἐμφανίσεις τῆς θεὰς Ἀθηνᾶς. Τοῦ Θησέως καὶ τοῦ Ἡρακλέους ποῦ ἦσαν ἔμπροσθεν τῶν Ἑλλήνων καὶ τοῦς βοηθοῦσαν!

Ἐνεφανίσθη, ἐπίσης, ὁ Ἔχετλος ὡς γίγας ποῦ ἐξῆλθε ἀπὸ μία σπηλιὰ καὶ ἐμάχετο τοῦς Βαρβάρους, οἱ ὁποῖοι ἐτρομοκρατήθησαν τὴν ἐμφάνισή του καὶ τὸ μένος του!

Τό θεῖον ἐβοήθησε τὰ Ἱερὰ Τέκνα τῶν Ἑλλήνων ! ( Ἡρόδοτος; << Ἱστορία >> ΣΤ'119)

Νὰ ἐξετάσουμε, ὅμως τὸν ρόλο τῶν φοινικογεφυραίων τίς ἡμέρες ἐκεῖνες ποὺ ὁ ἑλληνισμὸς ἀγωνίζετο ὑπὲρ βωμῶν καὶ ἑστιῶν;

Οἱ Πέρσες ἔχουν ἀποπλεύσει καὶ πηγαίνουν πρὸς τὴν Ἀθήνα περιπλέοντες τὸ Σούνιο.

Ὁ Μιλτιάδης ἀναγνωρίζει τὴν περίεργη λάμψη ἀπὸ τὴν κορυφή της Πεντέλης, ὅπως εἴδαμε παραπάνω.

Νὰ δώσουμε τὴν συνέχεια στὸν Ἡρόδοτο;

<<.... Περιέπλευσαν τὸ Σούνιο γιατὶ ἤθελαν νὰ φθάσουν πρίν τους Ἀθηναίους, Διεδόθη μεταξύ τῶν Ἀθηναίων ὅτι οἱ Πέρσες τὸ σκέφθηκαν αὐτὸ , λόγο της πανουργίας τῶν Ἀλκμαιωνιδῶν,τὸν λόγο ὅτι οἱ Πέρσες συμφώνησαν μ΄ αὐτούς νὰ ὑψώσουν καὶ νὰ δείξουν ἀσπίδα κατὰ τὸ χρονικὸ διάστημα ποῦ αὐτοί ( οἱ Πέρσες) ἦσαν μέσα στὰ πλοῖα (Ἡρόδοτος << Ἱστορία>> Σ.Τ 115 )

Ἐδῶ θὰ ἐξηγήσω τὸ ἔξης Γνωρίζουν ὅτι οἱ Ἀλκαιωνίδες ἦσαν ὀνομαστὴ καὶ ἐπιφανής οἰκογένεια τῶν Ἀθηνῶν , οἱ ὁποῖοι ἀγωνίσθησαν ἐναντίον τῶν Πεισιστρατιδῶν ( Ἱππίας κ.α. ) Συνεπῶς λογικότατον εἶναι νὰ μὴν ἐσυνενοήθησαν μὲ τοῦς Πέρσες ἀφοῦ οἱ τελευταῖοι ὑποστήριζαν τὸν Ἱππία.

Ἑπομένως: Ποιοί θὰ ὑψώσουν καὶ θὰ ἔδειχναν τὴν ἀσπίδα, ὡς σῆμα στοὺς Πέρσες;

Εἶναι εὔκολο νὰ φαντασθοῦμε διότι θὰ ἦσαν αὐτοί ποῦ μισοῦσαν τὸν Μιλτιάδη ἀπὸ παλιὰ καὶ ἤθελαν νὰ τὸν δολοφονήσουν , ὅπως μᾶς ἀποκαλύπτει τοῦς Φοινικογεφυραῖους, ὁ Ἡρόδοτος! (Ἐνθ.ἀν ΣΤ΄104 )

Βεβαίως, δὲν θὰ κάνουμε << λοξοματία>> γιὰ τὸν

Ἱππία ποῦ ὁδήγησε στὸ Μαραθῶνα τοῦς Πέρσες ἡ τὴν φιλομηδικὴ πάντα ἡγεσία τῶν Θηβαί ων. (Ἐνθ. Ἄν ΣΤ'108)

Ὁπότε ὡς κατακλεῖδι, ἄς θέσουμε τὴν ἐρώτηση: Πρὸς τί τὸ μῖσος τῶν Φοινίκων κατὰ τῶν Ἑλλήνων καὶ οἱ << αἰώνιες >> συμμαχίες τους μὲ Πέρσες καὶ λοιποὺς ἀνθυποβαρβάρους, πρὸς ἐξόντωση τῶν Ἑλλήνων; Ἐξ΄ ἄλλου μᾶς εἶναι γνωστὸ τὸ μῖσος ποὺ ἔτρεφαν κατὰ τοῦ Ἀρχιστρατήγου στὸν Μαραθῶνα, τοῦ ἐνδόξου Μιλτιάδη, ἀρκετὸ καιρὸ πρὶν τοῦς πέταξε στὴν Θάλασσα τοῦ Μαραθῶνος, ὁ γιὸς του Κίμωνος!

Τὸ ἐπαναλαμβάνω σκοπίμως τὸ παραπάνω γιὰ ἐμπέδωση τῶν γραφομένων καὶ ἐξαγωγή συμπερασμάτων, τὰ ὁποῖα θὰ σᾶς βοηθήσουν πολὺ στὴν συνέχεια τῆς ἐξιστορήσεως τῶν γεγονότων. Οἱ ἀποκαλύψεις εἶναι ἀλήθεια καὶ λαμπερὸ φῶς ! Ἄς δοῦμε λοιπὸν τὰ συγκλονιστικά αὐτὰ στοιχεῖα γιὰ τίς σχέσεις τῶν βαρβάρων βασιλέων τῆς Περσίας καὶ τῶν φοινικογεφυραῖων :

α) Ὁ Προφήτης Δανιήλ ἀναφέρει στὴν << παλαιὰ Διαθήκη >> << Καὶ τὸ πρῶτο ἔτος τοῦ Δαρεῖου τοῦ Μήδου ἐγώ στάθηκα ἐνδυναμωτής καὶ φρούριο γι΄ αὐτὸν. Καὶ τώρα θὰ σοῦ εἴπω ὅλη τὴν ἀλήθεια. Κοιτᾶξτε ! Ἀκόμη τρεῖς βασιλεῖς θὰ σηκωθοῦν στὴν Περσία καὶ ὁ τέταρτος μόλις καταστεῖ δυνατὸς καὶ πλούσιος, θὰ ξεσηκώσει τὰ πάντα ἐναντίον τής Ἑλλάδας....>>

β) Ὁ μεγάλος ἱστορικὸς τῶν ἑβραῖων, Ἱώσηπος, ἀναφέρει στὸ ἔργο του : << Καὶ τὸν ἀρχαιότερο ποιητὴ μας Χοίριλο, τὸ ἔθνος μας τὸν μνημονεύει, γιατὶ συστρατεύθηκε μὲ τὸν βασιλέα Ξέρξη τῶν Περσῶν ἐναντίον τῆς Ἑλλάδας . Γιατὶ ἀφοῦ μέτρησε ὅλα τά ἔθνη ( ὁ Ξέρξης ), τελευταῖο ἐνέταξε στὸ στράτευμά του ( ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΔΩ ) τὸ δικό μας ἔθνος >>! ( ΦΛΑΒΙΟΣ ΙΩΣΗΠΟΣ << Ἱουδαϊκή Ἀρχαιολογία >>, κεφ22, 172 ) Ἑπομένως: Καὶ στῆς Θερμοπύλες καὶ στῆς Πλαταιές μᾶς πολέμησαν Ἑβραῖοι στρατιῶτες ! Ὅπως βλέπετε δὲν εἶναι δικά μου λόγια ἡ φαντασιοπληξίες ! Μόνοι τους ἀποκαλύπτονται !

γ) Ἀνοίγουμε τὴν Παλαιά Διαθήκη στὸ κεφάλαιο << Ἐσδρας >>, ὅπου βλέπουμε τὴν ἀγάπη καὶ τὴν φιλία τοῦ Δαρεῖου Α΄ μὲ τοῦς Ἑβραῖους. Οἱ Ἑβραῖοι τοῦ δίδουν ὡς σύμβουλο καὶ ὑπαρχηγὸ του τὸν φανατικὸ ἱερέα Ζοροβάβελ ! ( Π. ΔΙΑΘΗΚΗ: << Ἔσδρας >> κεφ. 5)



Αἰώνια τὸ μῖσος καὶ ἡ συμμαχία πρὸς ἀφανισμὸ τῶν Ἑλλήνων. Εὐτυχῶς ποῦ σὲ τέτοιες περιστάσεις κατεβαίνει κάποιος ἘΧΕΤΛΟΣ καὶ κόβει τὰ ἀρρωστημένα σχέδια τῶν μισελλήνων .