ΜΗΔΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ τετάρτη

   Τὰ ἱερὰ τέκνα τῆς Ἑλλάδος σώζουν τὴν ἀνθρωπότητα

                                        490 -478 π.χ.       

Στὸν Μαραθῶνα τίς Θερμοπύλες , τὴν Σαλαμῖνα, τὸ Ἀρτεμίσιο, τίς Πλαταιές , καὶ Μυκάλη, ἐθραύσθησαν καὶ συνετρίβησαν τὰ ὕπουλα σχέδια τῆς ἐποχῆς ἐκείνης.




Ὅσο καὶ ἄν προσπάθησαν Μαρδόνιος ἡ Μαρδόχάϊ καὶ ἡ ἀνεψιὰ τοῦ Ἐσθήρ, νὰ ἀφανίσουν τὸν Ἑλληνισμὸ στὸ τέλος τὸ Ἑλληνικὸ ξίφος ἔκοψε χίλια κομματάκια τὰ ἀρρωστημένα ὄνειρα τους καὶ ἔστειλε μέγα μήνυμα:

<<ΝΕΝΙΚΗ ΚΑΜΕΝ>> Προϋπόθεση τῆς νίκης εἶναι δυναμικὴ ἀντίληψη τῆς ζωῆς .




Η Μεγάλη Μάχη τοῦ Μαραθώνιος



13η Μεταγειτνιώνος ( Αὐγούστου ) 490 π.χ. *2





<< .....Χρυσοφόρων Μήδων ἐστόρεσαν

δύναμιν >>..........

( ΣΙΜΩΝΙΔΗΣ Ο ΚΕΙΟΣ )



Ὁ Βασιλεύς τῶν Περσῶν, Δαρεῖος, μετὰ τὴν καταστολή τῆς Ἰωνικῆς ἐπαναστάσεως χρησιμοποιῶντας αὐτὴν ὡς πρόφαση γιὰ νὰ τιμωρήση ( ἰδατε θράσος ) τοῦς Ἀθηναῖους καὶ τοῦς Ἐρετριεῖς ποῦ βοήθησαν τοῦς Ἴωνες , ἐπεδίωξε τὴν ὁλοσχερῆ ὑποταγή τῆς Ἑλλάδος .

Γιὰ νὰ μὴν λησμονεῖ, διέταξε ἕναν ὑπηρέτη νὰ τοῦ θυμίζει τρεῖς φορὲς τὴν ἡμέρα : << Μεμνῆσθαι μιν Ἀθηναῖων >> Δηλαδή << Νὰ θυμᾶσαι τοῦς Ἀθηναῖους >>!

τὸ σχέδιο τῆς κατακτήσεως τῆς Ἑλλάδος , ὁ Δαρεῖος , τὸ ξεκίνησε τὸ 492 π.χ. ἀφοῦ ἀπέστειλε γιὰ τὸν σκοπό αὐτό ἰσχυρό στρατό καὶ στόλο ὑπὸ τὸν στρατηγὸ Μαρδόνιο ἡ μαρδοχαϊ .

Ὁ Περσικὸς στρατὸς διεπεραιώθηκε μέσω τοῦ Ἑλλήσποντου στὴν Θράκη ὑπέταξε τὴν Μακεδονία καὶ ἔφθασε μέχρι της χώρας τῶν βρυγῶν Βρύγες Λαός τῆς Θράκης , ὁ ὁποῖος πρῶτα διέμενε στὸ ὄρος Βέρμιο . Ὁ Ἡρόδοτος μᾶς ἀναφέρει ὅτι ἦσαν γείτονες τῶν Μακεδόνων καὶ ὅταν μετανάστευσαν στὴν Μ. Ἀσία, ἀπεκαλοῦντο Φρύγες . Ἡ μετανάστευσή τους αὐτὴ ἔγινε πρὶν τὰ χρόνια τοῦ Τρωικοῦ πολέμου ( << Ἡρόδοτος >> : Ἱστορία ΑΤ΄΄ , 45 ΚΑῚ Ζ΄ 73, 185. Στὴν χώρα τῶν Βρυγῶν ὅμως ὑπέστη ὁ Περσικός στρατός μεγάλη καταστροφή καὶ ὁ Μαρδόνιος -Μαρδοχαϊ τραυματίστηκε ( Ἡρόδ. ΣΤ΄, 45).

Ὁ Στόλος ἔπλεε στὰ παράλια τῆς Θράκης καὶ παρακολουθοῦσε τίς ἐπιχειρήσεις τοῦ στρατοῦ καὶ συνέτρεχε στὶς δύσκολες περιστάσεις. Τελικά ἔφθασε στὴν Ἱερισσό ὅπου καὶ ἐστάθμευσε . Τὰ σημεῖα τὰ ὁποία ἔδωσε ὁ Θεὸς τῶν Ἑλλήνων δὲν κατάλαβαν οἱ βάρβαροι, καὶ ἐξηγοῦμε .

Σφοδρότατη τρικυμία ποῦ ἦλθε ξαφνικὰ, ἐξώθησε στοὺς βράχους ὑπὲρ τῶν τριακοσίων πλοίων καὶ 20 χιλ. ναῦτες πνίγηκαν !

Τὸ πάθημα αὐτὸ τοῦ στόλου ὅπως καὶ ἡ καταστροφή τοῦ στρατοῦ ἀπὸ τοῦς Βρύγες ἀνάγκασαν τὸν Μρδόνιο -Μαρδοχαϊ νὰ ἐγκαταλείψει τὴν ὅλη ἐπιχείρηση καὶ νὰ ἐπιστρέψει στὴν Ἀσία.

Ἡ ἀποτυχία τοῦ Μαρδόνιου -Μαρδοχάϊ δὲν ἀποθάρρυνε τὸν Δαρεῖο, ὁ “ποῖος προπαρασκευάζεται καὶ πάλι γιὰ νὰ ἐκστρατεύσει ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος. Ὅλο τὸ ἔτος τοῦ 491 ἀφιερώθη στὶς ἑτοιμασίες τοῦ στρατοῦ καὶ στόλου .

Ὁ Δαρεῖος ὅμως χρειαζόταν πληροφορίες γιὰ τίς προθέσεις τῶν Ἑλλήνων καὶ ἔστειλε κήρυκες γιὰ νὰ ζητήσουν << γῆν τὲ καὶ ὕδωρ >>, τὰ στοιχεῖα τῆς ὑποταγῆς .

Οἱ Ἕλληνες ἐκείνης τῆς ἐποχῆς γνωρίζεται πῶς ἐδέχθησαν τοῦς κήρυκες τῆς τότε παγκοσμιοποιήσεις καὶ τοῦ τότε Ἑβραϊκοῦ συωνισμοῦ .

Στὴν Ἀθήνα τοῦς θεώρησαν ἐγκληματίες καὶ τοῦς ἔριξαν ἕνα πηγάδι << Ἵνα λάβωσιν ἐκεῖθεν γῆν καὶ ὕδωρ >> .

Ὁ Δαρεῖος παραμερίζει τὸν Μαρδόνιο – Μαρδοχαϊ καὶ καλεῖ στὰ σοῦσα τὸν νεαρό ἀνεψιό του Ἀρταφένη καὶ τὸν ἱκανότατο στρατηγό τῶν Μήδων , Δάτι.

Τοὺς δίδει προσωπικῶς τὴν ἐντολή γιὰ νὰ ἐκστρατεύσουν κατὰ τῶν Ἑλλήνων καὶ νὰ τοὺς ἀφανίσουν , Ἰδιαιτέρως , ὅμως , νὰ καταστραφοῦν οἱ Ἀθηναῖοι καὶ οἱ Ἐρετριεῖς οἱ ὁποῖοι βοήθησαν τοῦς Ἴωνες στὴν στὴν ἐπανάσταση τοῦ 500.

Οἱ διαταγὲς εἶναι σαφεῖς : Οἱ κάτοικοι τῶν Ἀθηναῖων καὶ τῆς Ἐρετρίας νὰ μεταφερθοῦν ἐνώπιον τοῦ Δαρεῖου ( ἐς ὄψιν ) , Ὁ ὁποῖος καὶ θὰ ἀποφάσιζε γιὰ τὴν τύχη τους .

Σὲ περίπτωση νὲας ἀποτυχίας , ὁ Δάτις , ποῦ ὡς μεγαλύτερος καὶ πιὸ ἔμπειρος του Ἀρταφέρνης ἀνέλαβε τὴν ἀρχιστρατηγία , θὰ ἐτιμωρεῖτο μὲ θὰνατο ! Οἱ δὺο στρατηγοὶ ἐπιστρέφουν στὴν Κιλικία καὶ ἐπιθεωροῦν τὸν στρατὸ καὶ τὸν στόλον τους.

Ὁ στόλος ἀποτελεῖται ἀπὸ 600 πλοῖα καὶ ὁ στρατὸς περίπου στοὺς 500.000 ἄνδρες ὅπως μᾶς ἀναφέρουν ὁ Πλάτων 83 (ΠΛΑΤΩΝ << Νόμου , Γ 698 γ) << Θανάτω αὐτὸ προειπών >> , ἦταν τὰ λόγια τοῦ Δαρεῖου. ( ΠΛΑΤΩΝ : << Μενέξενος >> , 10) καὶ ὁ Λυσίας . ( ΛΥΣΙΑΣ : Ἐπιτάφιος >> 21)

Δυστυχῶς δὲν ὑπάρχουν ἀκριβή στοιχεῖα διότι ἄλλοι ἀναφέρουν 150.000 ἄνδρες , ἄλλοι 300.000 καὶ ἕτεροι 600.000 ἄνδρες .

Ὁ Ἡρόδοτος μᾶς ἀναφέρει περὶ τοῦ στρατοῦ , ὅτι ἐπρόκειτο << περὶ πολλοῦ καὶ εὖ ἐσκευασμένου>>.

Σίγουρο εἶναι ὅτι οἱ Πέρσες δέν θὰ ξεκινοῦσαν τέτοια ἐκστρατεία μὲ ὀλιγάριθμο στράτευμα ἀλλὰ μὲ πολυάριθμο στράτευμα, πρᾶγμα τὸ ὁποῖο συνήθιζαν.

Ἔρχεται ἡ ἄνοιξη τοῦ 490 καὶ οἱ βάρβαροι ξεκινοῦν καὶ κατευθύνονται στὴν στὴν Ἱερὰ καὶ Θεῖα Ἑλλάδα .

Καταστρέφονται ἡ Σάμος καὶ ἡ Νάξος , φωτιὰ καὶ σίδερο παντοῦ .

Οἱ βάρβαροι δὲν σέβονται οὔτε κἄν τοῦς Ἱερούς Ναοὺς φθάνουν στὴν Εὔβοια καὶ καταλαμβάνουν τὴν Κάριστο .

Οἱ Ἐρετριεῖς ἀναμένουν τοῦς βαρβάρους καὶ διαθέτουν ὑψηλὸ φρόνημα .

Οἱ βάρβαροι δολοφόνοι τῆς ἀνατολὴς προσεγγίζουν ἤδη .

Οἱ Ἐρετριεῖς ἔχουν στείλει τοῦς θησαυρούς στὴν Ἀθήνα καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἀνταποκρίθησαν στὴν ἔκκληση γιὰ βοήθεια, ἀφοῦ ἀπέστειλαν 4.000 ὁπλῖτες .

Ἡ πολιορκία τῆς Ἐρέτριας διαρκεῖ ἕξη ἡμέρες .

Οἱ Ἐρετριεῖς ἀμύνονται τοῦ Πάτριου ἐδάφους καὶ τὰ πτώματα βαρβάρων ἔχουν γεμίσει τὴν περιοχὴ γύρω τῶν τειχῶν.

Τὴν ἑβδόμη ἡμέρα δύο προδότες , ὁ Φίλαγρος καὶ ὁ Εὔφορβος γιὸς τοῦ Ἀλκίμαχου , ἐσυνεννοήθησαν μὲ τοὺς βαρβάρους καὶ ἐπρόδωσαν τὰ ἱερά καὶ τὰ ὅσια.

Τὴν νύκτα μὲ τοῦς συνενόχους τοῦς σκότωσαν τους σκοποὺς κάποιας πύλης τοῦ τείχους καὶ ἡ θρυλική Ἐρέτρια ἔπεσε ! Ἡρόδοτος << ἡ πόλις καίγεται , τὰ ἀγόρια εὐνουχίζονται καὶ τὰ κορίτσια στέλνονται στὰ βάθη τῆς Ἀσίας . Οἱ Ἐρετριεῖς μετεφέρθησαν στὴν ἀρχή σ΄ ἕνα νησάκι, στὴν Αἰγιλία καὶ ἀκολούθως ὁδηγοῦνται στὰ Σοῦσα, ἐς ὄψιν Δαρεῖου , ὁ ὁποῖος διατάζει καὶ τοῦς πηγαίνουν στὴν ἔρημο τῶν Κισσίων , ὅπου καὶ ἔζησαν γιὰ πολὺ καιρό ἐργαζόμενοι σκληρά στὴν ἄντληση πετρελαίου >> ( ἩΡΟΔΟΤΟΣ : << Ἱστορία ΣΤ΄ , 119

Ὅσοι ἐπέζησαν -οἱ λίγοι -ἔχοντες τὴν συμπαράσταση ὅλων τῶν Ἑλλήνων ἀνοικοδόμησαν τὴν θρυλικὴ πόλη τους.

Στὶς Πλαταιές ( 479 ) 600 Ἐρετριεῖς θὰ ἐκδικηθοῦν αὐτοὺς ποῦ τοῦς ξεκλήρισαν . Εἶχε φθάσει τὸ ἦμαρ τότε ! Τὸ πρῶτο σχέδιο τῶν Περσῶν ἔληξε μὲ <<ἐπιτυχία >> Ὑπολειπόταν ἡ καταστροφὴ τῶν Ἀθηνῶν .

Οἱ βάρβαροι ἀπὸ τὰ πλοῖα τους ἀτενίζουν τὴν πεδιάδα του Μαραθῶνος .

Κατὰ σύσταση τοῦ Ἱππία, ὁ Περσικός στόλος ἀποβιβάζεται στὸν Μαραθῶνα , κοντὰ στόν σημερινό Σχοινία.

Ἡ περιοχή εἶναι βαλτώδης καὶ ὁ Δάτις ὡς ἔμπειρος στρατηγός ἐξετάζει ὅλο τὸ μέρος .

Κατάλαβε ὅτι ἡ ἀπόβαση ἔγινε σὲ λάθος περιοχή. Ἐπιλογή τελική ἦτο νὰ φύγουν μὲ τὰ πλοῖα .

Ἀρχίζει νὰ ἐπιβιβάζεται τὸ ἱππικό, διότι οὗτος ἡ ἄλλως δέν θὰ ἐχρησιμεύε σὲ τίποτα ἀφοῦ τὸ μέρος ἦταν βαλτώδες καὶ ἀκατάλληλο γιά ἐπιχειρήσεις ἱππικοῦ.

Τὴν ὥρα ποῦ ἀρχίζει νὰ ἐπιβιβάζεται τὸ πεζικό κάποιες ἱερές Μορφές ἐμφανίζονται ἀπέναντι τους , στὸ ὅρος Ἀργαλίκι.

Εἶναι ὁ Ἑλληνικός Στρατός , ὁ ὁποῖος θὰ ὑπερασπίσει τὰ ὅσια καὶ τὰ ἱερά. Οἱ << εἰρηνόφιλοι >> πολιτικοί της ἐποχῆς εἶχαν συσπειρωθεῖ σ΄ ἔνα (!) κόμμα καὶ διέσπειραν φῆμες τοῦ ὕφους , << ὁ πόλεμος θὰ φέρει καταστροφές >> << οἱ Πέρσες εἶναι πολὺ δυνατοί >> << θὰ ἀναπτυχθεῖ τὸ ἐμπόριο >> κ.α τέτοια προδοτικά.

Ὁ λαὸς δὲν τοῦς ἔδωσε σημασία καὶ ἔτρεξε στὸ καλεσμένο της πατρίδος.

Λόγο του ὅτι ἔπρεπε νὰ παραμείνη ἰσχυρὴ φρουρά στὴν Ἀθήνα, ὁ στρατὸς ποῦ ξεκίνησε μέσο ἐπευφημιῶν τοῦ λαοῦ μὲ τίς ἀστραφτερές περικεφαλαῖες καὶ τοῦς χάλκινους θώρακες ἔφθανε στὸν ἀριθμό τῶν 10.000. Ἐπίσης 10.000 ἱκέται ( δοῦλοι) οἱ ὁποῖοι ἦσαν ἄριστα ἐκπαιδευμένη ὡς ψιλοί, δηλαδὴ ἐλαφρὰ ὁπλισμένοι στρατιῶτες , ἀκολούθησαν τὸν στρατό γιὰ νὰ ἀγωνισθοῦν καὶ αὐτοὶ ὑπέρ βωμῶν καὶ ἑστιῶν.

Ἐμπρός του στρατεύματος ἔφιπποι προχωροῦν οἱ Στρατηγοί. Μὲ περηφάνια ὁ Πολέμαρχος Καλλίμαχος ὁ Ἀφιδναίου. Ποιὸ πίσω ὁ Μιλτιάδης τοῦ Κίμωνος , ὁ Ἀριστείδης τοῦ Λυσιμάχου , ὁ Θεμιστοκλῆς τοῦ Νεοκλέους , ὁ Στησίλαος τοῦ Θρασύλου , καὶ τὰ ὑπόλοιπα Ἱερὰ Τέκνα τῆς Ἑλλάδος , ποῦ βαδίζουν πρὸς τὸ πεπρωμένο τους!

Ἡ ἐντολὴ εἶναι σαφὴς περὶ της πορείας: Μαραθών!

Στὸ ὅρος Πεντέλη καὶ συγκεκριμένα στὸν ναὸ τοῦ Ἡρακλέους, ὁ Ἑλληνικὸς στρατὸς ἔστησε τὴν βάσι του,

ἔχοντας θέα τὴν πεδιάδα τοῦ Μαραθῶνος καὶ τὸν βαρβαρικὸ στόλο, Ἐκεῖ οἱ Ἀθηναῖοι << δοκίμασαν Χαρὰ Μεγάλην >>! Ὅλος ὁ Στρατὸς τῶν Πλαταιέων ( << πανδημεῖ >> ὅπως λέγει ὁ Ἡρόδοτος ἀνάμενε τοῦς Ἀθηναῖοι γιὰ νὰ πολεμήσουν μαζί τοῦς βαρβάρους ! Ὁ Μιλτιάδης καὶ ὁ Καλλίμαχος ἐστενοχωροῦντο γιὰ τοῦς Σπαρτιᾶτες .

Ἡ Σπάρτη δὲν ἀρνήθηκε τὴν βοήθεια, αὐτὸ τὸ γνωρίζουμε πολὺ καλὰ.

Ἁπλὸς τίς ἡμέρες ἐκεῖνες ἐόρταζαν τα << Κάρνεια >> καὶ ἀνέμεναν τὸ τέλος τῆς Πανσελήνου γιὰ νὰ σπεύσουν - οἱ Σπαρτιᾶτες - πρὸς βοήθεια τῶν Ἀθηναῖων . <<Κάρνεια;>> μεγάλη θρησκευτική ἐορτη τῶν Σπαρτιατῶν, πρὸς τιμὴ τοῦ Καρνεῖου Ἀπόλλωνος. Διαρκοῦσα ἐννέα ἡμέρες. Τὰ Κάρνεια ἐκτὸς ἀπὸ τὴν Σπάρτη ἑορτάζοντο στὴν Μεσσηνία, τὴν Θήρα, τὴν Σικυώνη καὶ τὴν Κυρήνη.

Ξημερώνη ἡ 17 τοῦ Μεταγειτνιώνος τοῦ τρίτου ἔτους τῆς 72ας Ὀλυμπιάδος ! Εἶναι ἡ ἡμέρα ποῦ τὸ Ἑλληνικὸ στράτευμα διοικεῖται ἀπὸ τὸν Μιλτιάδη . Ὁ στρατὸς μᾶς παρατάσσεται, ὡς ἐξῆς , γιὰ τὴν ὑπεράσπιση << Βωμῶν τὲ καὶ ἱερῶν>> :

Στὴν πιὸ τιμητικὴ θέση τοποθετεῖται ἡ Ἀντιοχίς φυλὴ μὲ ἀρχηγὸ τὸν Ἀριστείδη τοῦ Λυσιμάχου καὶ ἡ Λεοντίς φυλὴ μὲ ἀρχηγὸ τὸν Θεμιστοκλῆ τοῦ Νεοκλέους.

Κατόπιν τῆς δεξιάς πτέρυγος ἐτοποθετήθησαν οἱ ὑπόλοιπες φυλὲς μετὰ ἀπὸ κλήρωση .

Στὴν δὲ ἄκρα ἀριστερά ἐτάχθησαν οἱ ἡρωικοί Πλαταιεῖς.

Ἠ ἀπόσταση τῶν ἀντιπάλων στρατών εἶναι ὀκτὼ στάδια περίπου 1,500 μέτρα . Ὅλα εἶναι ἕτοιμα καὶ << κεκανονισμένα >> Τὸ σχέδιο τοῦ Μιλτιάδη προέβλεπε τὰ ἐξῆς : α) Ἀντιπαράταξη τοῦ Ἑλληνικοῦ στρατοῦ σε ὅλο τὸ μῆκος τῆς ἐχθρικῆς παρατὰξεως.

β) Ἐνίσχυση τῶν ἄκρων καὶ ἀποδυνάμωση τοῦ κέντρου

γ) Ἔφοδο.

δ) Νίκη τῶν ἄκρων .

ε) Στρατηγικὸ ἑλιγμὸ ὑποχωρήσεως τοῦ κέντρου.

στ) Ἀντιστροφὴ πρὸς τὰ ἔσω τῶν δύο ἄκρων , μὲ ταυτόχρονη ἀντεπίθεσι τοῦ ὑποχωρήσαντος κέντρου καὶ <<κλείσιμο >> τῶν βαρβάρων σὲ << ἡλάγρα >> Στρατιωτικος ὅρος ποῦ σημαίνη . Ὅπως κλείνει ἡ τανάλια. ζ) Καταδίωξη τῶν Βαρβάρων καὶ κάψιμο τῶν πλοίων τους . Ὅλο τὸ σχέδιο εἶχε ὡς << μυστικό >> τὴν ταχύτατη ἐκτέλεση τῶν ἑλιγμόν . Τώρα θὰ ρωτήσει κάποιος : Οἱ ἐντολές πῶς διεβιβάζοντο στὰ τμήματα ; Μήπως εἶχαν ἀσυρμάτους ;

Ὁ Μιλτιάδης εἶχε συστήσει μονάδα διαβιβάσεων, ἡ ὁποῖα λειτουργοῦσε μὲ διπλοῦς συνδέσμους μεταξὺ τῶν τμημάτων , καὶ τὸ << μυστικό >> τῆς μονάδος διαβιβάσεως ἦταν τὰ σήματα << δι΄ ἀντικατοπτρισμοῦ >> καὶ τὰ σήματα << δι΄ ἀνυψώσεως σημαιῶν>>. Οἱ περίφημη Σηματωροί

Ὁ Ἑλληνικός στρατὸς θυσιάζει πρὸς τοῦς θεοὺς καὶ παρακολουθεῖ τίς ἱεροτελεστίες 89 . Οἱ θυσίες δείχνουν αἴσιο ἀποτέλεσμα.

Ὁ Καλλίμαχος δίδει ἐντολή καὶ τὸ στράτευμα κατεβαίνει το ὅρος μέσα σὲ ἀπόλυτη τάξη καὶ σιγὴ . Στὴν πεδιάδα ἐπικρατεῖ μία περίεργη ἡσυχία .

Οἱ Ἕλληνες εἶναι ἀτάραχοι σὲ ἀντίθεση μὲ τοῦς βάρβαρους σὲ ἀπέναντί τους . Ξαφνικὰ ἀκούγεται ἡ πολεμικὴ κραυγή τῶν Ἑλλήνων.

Εἶναι ὁ ἀλαλαγμός ποῦ ἀπευθύνεται στὸν << Ἀλαλάξιον Ἄρην >> , ποῦ ἀκούγεται πρὶν τὴ μάχῃ . Ἀλαλαγμός; Νικηφόρα κραυγή, Οἱ Ἕλληνες ἐπιτίθενται.

Οἱ Πέρσες ἐνόμισαν ὅτι οἱ ἕλληνες παραφρόνησαν, διότι ἑνῶ ἦσαν τόσο λίγοι,

Ἔρχονταν, τρέχοντας , χωρὶς νὰ τοῦς προστατεύει ἱππικὸ καὶ τοξότες .

Οἱ Ἕλληνες ὅταν πλησίασαν ἀθρόοι τοῦς βαρβάρους, ξεκίνησαν τὴν μάχη μὲ ἀξιομνημόνευτη γενναιότητα καὶ ἀνδρεῖα.

Ἦσαν οἱ πρῶτοι Ἕλληνες -οἱ Ἀθηναῖοι -ποῦ ἐπέπεσαν μὲ φόρα κατὰ τῶν βαρβάρων καὶ πρῶτοι ἐπίσης ἀντίκρυσαν μὲ ἀταραξία ἀνθρώπους ποῦ φοροῦσαν Περσικὰ ἐνδύματα , ἐνῶ μέχρι τότε καὶ τὸ ὄνομα τῶν Περσῶν προκαλοῦσε φόβο.

Οἱ Πέρσες βεβαίως , δὲν ἐγνώριζαν ὅτι οἱ Ἕλληνες τίς λέξεις φόβος , καὶ θάνατος τὶς περιφρονοῦσαν !

Μ΄ Αὐτὸν τὸ τρόπο ἄρχισε ἡ Μεγάλη Μάχη τοῦ Μαραθῶνος , ἦσαν οἱ Πέρσες καὶ οἱ Σάκες 91 Πολεμικός λαός τῆς Σκυθίας (Ἀριανὸς : Γ΄8,3 Ληστρικὸς λαὸς νομάδων ὁ "ποῖος κατοικοῦσε σὲ σπιλιές καὶ ἐλήστευε τοῦς ἐμπόρους ( Πτολεμαίος Κλαύδιος <<Γεωγραφικἠ ἀφήγησης ΣΤ΄ Τέτοιοι ἦλθαν νὰ μᾶς ὑποδουλόσουν ;

Τὸ σχέδιο τοῦ Μιλτιάδη φέρνει τὰ ἀποτελέσματά του . Τὸ Ἑλληνικό κέντρο << ὑπαναχωρεῖ >> στὸ ἀρχικὸ του μέρος .

Σταματᾶ ἡ καταδίωξη τῶν βαρβάρων καὶ εἶναι ἡ ὥρα ποῦ τὰ δυὸ ἄκρα τῶν Ἑλλήνων τρέπονται πρὸς μέσα .

Τὸ κέντρο ἀντεπιτίθεται! Οἱ Ἕλληνες πετσοκόβουν τοῦς βαρβάρους χωρὶς ὁ Δάτις νὰ μπορέσει νὰ κάνει κάτι ! Προσπαθεῖ νὰ ἀπεγκλωβίσει τὰ τμήματα του, ἀλλὰ ἐπάνω τους πέφτουν οἱ Ἕλληνες !

Δὲν ἀνέμενε τὴν ἐπίθεση ὁ Πέρσης Μῆδος Στρατηγός , τοῦ ἀπομένει ὁ ἕνας δρόμος πλέον, τῆς φυγῆς ! Καὶ αὐτὸ κάνει... Ὁ Στρατὸς βλέποντας τοῦς ἀρχηγούς του νὰ τρέχουν ἐγκαταλείποντας τίς θέσεις τους , καταλαμβάνεται ἀπὸ πανικό! Οἱ Ἕλληνες καταδιώκουν τοῦς βάρβαρους καὶ τοῦς ἀποδεκατίζουν . Ὅταν τοῦς ἔριξαν στὴν θάλασσα ζητοῦσαν φωτιά γιὰ νὰ κάψουν τὰ πλοῖα τους .

Οἱ Ἕλληνες κυρίευσαν μόνο ἑπτά, τὰ ὑπόλοιπα χάνονται στὸν ὁρίζοντα, ὄχι γιὰ τὴν Ἀσία ἀλλὰ γιὰ τὴν Ἀθήνα.

Τὸ σχέδιο εἶναι νὰ τὴν κυριεύσουν καὶ νὰ τὴν κάψουν !

Ὁ Δάτις λέγει << Οἱ Ἕλληνες χαίρονται γιὰ τὴν νίκη τοῦς . Ἐμεῖς πλέουμε πρὸς Φάληρο....>>

Οἱ Ἕλληνες φυσικὰ ἐχαίροντο γιὰ τὴν νίκη τους ἀλλὰ δὲν ἦσαν ἡσυχασμὲνοι . Ὁ Μιλτιάδης σκέφτεται τί θὰ ἔπραττε στὴν θέση τοῦ Δάτι . Μά φυσικὰ θὰ πήγαινε στὴν Ἀθήνα !

Οἱ ὑποψίες του βγῆκαν ἀληθινές ὅταν μία λάμψη ἐφώτισε ἀπὸ τὴν κορυφή τῆς Πεντέλης .

Διεδόθη ὅτι ἦτο σῆμα τῆς Θέας Ἀθηνᾶς , οἱ ὁποῖα ἐχαίρετο καὶ αὐτοὶ γιὰ τὴν συντριβὴ τῶν βαρβάρων ! Ὁ Μιλτιάδης διαπιστώνει ὅτι πρόκειται γιὰ ἀντικατοπτρισμό. << κάποιος >> ἔκανε σήματα στοὺς βαρβάρους καὶ τοῦς εἰδοποιοῦσε ὅτι οἱ ἕλληνες εἶναι ἀκόμη στὸ πεδίον τῆς μάχης !

Διατάζει συγκέντρωση του στρατεύματος καὶ τοῦς ἀνακοινώνει ὅτι πρέπει νὰ ἐπιστρέψουν στὴν Ἀθήνα, διότι ἀπειλεῖται!

Οἱ Ἀθηναῖοι καὶ οἱ Πλαταιεῖς κουρασμένοι, ματωμένοι καὶ ἤρεμη πλέον, δὲν διστάζουν , ἔχουν πολλὰ ἀποθέματα ψυχικῶν καὶ σωματικῶν δυνάμεων .

Ὅλοι ἀκοῦνε μὲ προσοχὴ τὸν Ἀρχιστράτηγο:

<< Δὲν θὰ εἴμαστε νικητὲς ἐάν δὲν ἐπιστρέψουμε νὰ προστατεύσουμε τὴν Ἀθήνα. Κινδυνεύουν οἱ βωμοί, τὰ ἱερὰ, οἱ οἰκίες μας, οἱ γυναῖκες καὶ τὰ παιδιά μας. Πρέπει νὰ ξεκινήσουμε ἀμέσως προτοῦ προλάβουν οἱ βάρβαροι >>!

Οἱ βαρέος ὁπλισμένοι ἄνδρες παρ΄ ὅλη τὴν κούραση τῆς μάχης ξεσποῦν σὲ ζητωκραυγές.

Τρέχοντας ἀνεβαίνουν τὴν Πεντέλη, φθάνουν στὸ Κυνόσαργες καὶ στρατοπεδεύουν δίπλα στὸν Νάο τοῦ Ἡρακλέους.

Τὸ ἀπόγευμα εἰσέρχονται στὴν Ἀθήνα!

Οἱ Πέρσες τὸ βράδυ ἀγκυροβολοῦν στὸ φάληρο δὲν βιάζονται ...

Με τὸ πρῶτο φῶς του Ἥλιου .... ἀντικρίζουν τοῦς Μαραθώνομάχους στὴν παραλία ἕτοιμους γιὰ μάχη ! Δὲν τὸ πιστεύουν ,,,,

Μετὰ τὴν συνάντηση τῶν βαρβάρων στρατηγῶν ἀποφασίζεται η.......... ἐπιστροφὴ στὴν Ἀσία !

Οἱ Ἕλληνες ζητωκραυγάζουν ! Ἔτσι ἔπρεπε νὰ τελειώσουν μὲ τοῦς βάρβαρους καὶ ἔτσι ἔγινε !

Τὴν ἑπόμενη φθάνουν στην Ἀθήνα οἱ Σπαρτιᾶτες δυὸ χιλιάδες τὸν ἀριθμὸ! Πηγαίνουν κατευθεῖαν στὸν Μαραθῶνα καὶ συγχαίρουν τὰ ἀδέλφια τους γιὰ τὴν περίλαμπρη Νίκη !

Ἐπιστρέφουν στὴν Σπάρτη μὲ αἰσθήματα ντροπῆς διότι ἔχασαν τὴν εὐκαιρία νὰ δοξαστοῦν κάτι ποῦ ἐσήμαινε πάρα πολλὰ γιὰ τοῦς Ἕλληνες στὴν ἀρχαιότητα. (¨ΗΡΟΔΟΤΩΣ : << Ἱστορία ΣΤ΄112-120)

Στὴν ἔνδοξη μάχη τοῦ Μαραθῶνος ἔπεσαν ὑπέρ βωμῶν καὶ ἑστιῶν 192 Ἕλληνες.

Οἱ βάρβαροι ποῦ σκοτώθηκαν καὶ δὲν ἐτάφησαν , διὸτι δὲν ἄξιζαν τῆς τιμῆς νὰ ταφοῦν στὴν Ἀττική γῆ, ἦσαν 6,400 ἄνδρες. (¨ΗΡΟΔΟΤΩΣ : << Ἱστορία ΣΤ΄112-120)

Μεταξὺ τῶν Ἑλλήνων πεσόντων ἦσαν ὁ πολέμαρχος Καλλίμαχος καὶ ὁ Στρατηγός Στησίλαος τοῦ Θρασύλου. (¨ΗΡΟΔΟΤΩΣ : << Ἱστορία ΣΤ΄112-120)

Στὴν μάχη ἔπεσαν << πολλοὶ τὲ καὶ ὀνομαστοί>>! (¨ΗΡΟΔΟΤΩΣ : << Ἱστορία ΣΤ΄112-120)

Μεταξὺ αὐτῶν καὶ ὁ ἀδελφός τοῦ τραγικοῦ Αἰσχύλου, ὁ Κυναίγειρος. (¨ΗΡΟΔΟΤΩΣ : << Ἱστορία ΣΤ΄112-120)

Ὁ Ἥρως γιὸς τοῦ Εὐφορίωνος προσπάθησε νὰ κυριεύσει ἕνα περσικὸ πλοῖο μόνος του! Τοῦ ἔκοψαν τὰ χέρια μόλις τὸ ἔπιασε.

Μόλις , ὅμως προσπάθησε νὰ τὸ σταματήσει μὲ τὰ ......δόντια του τότε τὸν κτύπησαν στὸ κεφάλι μ΄ ἕνα πέλεκυ.

Ὁ ἀδελφὸς του Αἰσχύλος ὁ ὁποῖος δὲν ἔλειψε ἀπὸ καμία μάχη στὰ Μηδικά, παρακολουθοῦσε τὴν προσπάθεια αὐτοί ἔκθαμβος !

Εἶναι χαρακτηριστικὴ ἡ περίπτωση του ἡμεροδρόμου Φειδιππίδη : Λόγο τὴς ἰδιότητος του ἐστάλη ἀπὸ τὴν Ἀθήνα στὴν Σπάρτη γιὰ ἐνημερωθεῖ, τὸ << Κλεινόν Ἀστύ >>, πότε θὰ στείλουν οἱ Σπαρτιᾶτες τὴν βοήθεια τους στὸν ἀγῶνα.

Κατὰ τὴν ἐπιστροφή του ἀπὸ τὴν Σπάρτη καὶ συγκεκριμένα στὸ Παρθένιο ὅρος κοντὰ στὴν Τέγεα ἄκουσε μία φωνὴ ποῦ ποῦ τὸν φωνάζει βλέπει τὸν... θεὸ Πάνα, ὁ ὁποῖος τοῦ λέγει ὅτι ἔχει βοηθήσει πολλὲς φορές τους Ἀθηναῖους, ἀλλὰ αὐτοὶ τὸν λησμονοῦν.

Αὔριο μετὰ τὴν νίκη νὰ μὴν τὸν παραμελήσου!

Πράγματι μετὰ τὴν μάχη οἱ Ἀθηναῖοι δὲν θὰ παραμελήσουν τὸν θεὸ ποῦ <<ἐνέβαλε φόβον προκαλέσας τὸν πανικόν τῶν βαρβάρων >> !

τὸ ὄνομά τοῦ Φειδιππίδου ἀναφέρεται σὲ πολλούς ἱστορικούς, διότι ἦτο αὐτὸς ὁ ὁποῖος ἔτρεξε ἀπὸ τὸν Μαραθῶνα στὴν Ἀθήνα γιὰ νὰ ἀναγγείλει τὸ << Νενικήκαμεν >>. Κατ΄ ἄλλους ,ὅμως δέν ἦτο Φειδιππίδης.

Ἄλλῃ ἱστορική λεπτομέρεια τῆς ἐνδόξου μάχης του Μαραθῶνος εἶναι ἡ ἐξῆς;

Ὅταν ὁ Ἑλληνικὸς Στρατός ἔτρεξε πρὸς τὴν Ἀθήνα, μέσα της Πεντέλης, γιὰ νὰ τὴν ὑπερασπίσει, ἔμειναν στὸν Μαραθῶνα τμήματα τῆς Λεοντίδος καθώς καὶ τῆς Ἀντιοχίδος φιλῆς ὑπὸ τὸν Ἀριστείδη γιὰ νὰ φυλάξουν τὰ λάφυρα τῆς μάχης.

Τὰ τμήματα αὐτὰ ἦσαν στὸ κέντρο τῆς παρατάξεως καὶ εἶχαν πολλὲς ἀπώλειες, εἰδικὸς σὲ τραυματίες !

Στὸ χῶρο τῆς διεξαχθεῖς μάχη κατεσκευάσθησαν τρεῖς τύμβοι γιὰ τοῦς ἡρωικούς νεκροὺς .

Ὅλοι, βεβαίως ἀνεκηρύχθησαν ἩΡΩΕΣ καὶ ἀφοῦ ἀπετεφρώθησαν ἐτάφησαν σὲ εἰδικὸ τύμβο, ὁ ὁποῖος ὀνομάζεται << σωρὸς >>

Ἐστήθησαν, ἐπίσης δέκα λίθινες στῆλες , ἐπάνω στὶς ὁποῖες ἔγραφαν τὰ ὀνόματα τῶν στρατιωτῶν, κάθε μίας ἀπὸ δέκα φυλὲς, ποῦ ἔπεσαν ὑπὲρ βωμῶν καὶ ἑστιῶν, (ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ: <<Ἀττικά 32,3) Δίπλα του τύμβου τῶν Ἀθηναῖων ὑπάρχουν οἱ ἄλλοι τύμβοι, ποῦ ἐτάφησαν οἱ Ἡρωικοί Πλαταιεῖς καὶ οἱ δοῦλοι ποῦ ἀγωνίσθηκαν καὶ ἔπεσαν - καὶ αὐτοὶ - ὑπέρ βωμῶν καὶ ἑστιῶν.

Ἐμπρὸς τῶν τύμβων ἐστήθη τὸ περίφημο << Περήφανές >> τρόπαιον Εἶναι μνημείο ποῦ στήνεται στὸ πεδίο μάχης ἀπὸ τόν νικητή : κατασκευασμένο ἀπὸ λευκόλιθο, ὅπου ἔμειναν γιὰ πάντα τὰ λόγια τοῦ ἐπιγραμματοποιοὺ Σιμωνίδου τοῦ Κείου:

<< ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΟΜΑΧΟΥΝΤΕΣ ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΜΑΡΑΘΩΝΙ



ΧΡΥΣΟΦΟΡΩΝ ΜΗΔΩΝ ΕΣΤΟΡΕΣΑΝ ΔΥΝΑΜΙΝ>>!






Οἱ ἝΛΛΗΝΕΣ, ἀφιέρωσαν τὸ δέκατο τῶν λαφύρων στὸν Ἀπόλλωνα, τὴν Ἀθηνᾶ καὶ τὴν Ἄρτεμη. Ἀπὸ τὸ ἀφιερωμένο μέρος τῆς Ἀθηνᾶς , ὁ μέγας Φειδίας κατασκεύασε τὸ περίφημο ὕψους 12 μέτρων χάλκινο ἄγαλμα τῆς Θεάς , τὸ ὁποῖος ὀνομάσθη << Πρόμαχος Ἀθηνᾶ >>. Δὲν ἐλησμονήθη ὁ Θεὸς Παν. Ἀφιερώθηκε ἡ σπηλιὰ ποῦ εἶναι ἀπέναντι ἀπὸ τὸ ἱερὸ τῶν Εὐμενίδων τῆς Ἀκροπόλεώς καὶ καθιερώθησαν θυσίες καὶ λαμπαδηδρομίες πρὸς τιμὴν τοῦ Θεοῦ. Μέσα δὲ στὸ σπήλαιο ἐτοποθετήθη ἡ περίφημη << Εἰκὼν τοῦ θεοῦ >> ὅπου ὁ Σιμωνίδης ὁ Κείος ἐχάραξε τὰ ἐξῆς :

<< ΤΟΝ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΕΜΕ ΠΑΝΑ ΤΟΝ ΑΡΚΑΔΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑ ΜΗΔΩΝ ΤΟΝ ΜΕΤ΄ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΣΤΗΣΑΤΟ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ >> Ἀπόδοση Ἐμένα, τὸν τραγουδοῦν Πάνα, τὸ Ἀρκάδα ποὺ πολέμησα μὲ τοῦς Ἀθηναῖους, ὁ Μιλτιάδης μὲ ἔστησε ἐδῶ!

Γιὰ τοῦς Ἕλληνες ἦτο μεγάλη τιμὴ νὰ εἶχε πολεμήσει κάποιος στὴν ἔνδοξη μάχη τοῦ Μαραθῶνος. Μέγα παράδειγμα ὁ θεῖος Αἰσχύλος, ὁ ὁποῖος εἶχε δώσει ἐντολὴ - ὁ ὅπως καὶ ἐπραγματοποιήθη - στὸ ἐπίγραμμα τοῦ τάφου του νὰ γράφει ὅτι ἦτο Μαραθωνομάχος καὶ τίποτε ἄλλο !

Ἡ << Εἰκών >> τοῦ Μιλτιάδου ἀναρτήθηκε στὸ πρυτανεῖο καὶ χάλκινος ἀνδριάντας τοῦ κοσμοῦσε τοῦς Δελφούς!

Οἱ Πλαταιεῖς ἔλαβαν, ἐκτὸς τῶν πλουσίων λαφύρων, τὸ δικαίωμα τοῦ Ἀθηναῖου πολίτου καὶ οἱ ἱερεῖς τῶν Ἀθηναῖων τοῦς ἐμνημόνευαν κατὰ τὰ << Μεγάλα Παναθήναια >>!

Οἱ ζωγράφοι Μίκων καὶ Πάναινος ζωγράφισαν στιγμὲς ἀπὸ τήν μάχη τοῦ Μαραθῶνος.

Σ΄ αὐτὸ τὸ σημεῖο κρίνω σκόπιμο νὰ γραφεῖ καὶ κάτι ὡς ἀποκάλυψη τῆς ἑνότητος:

Τόσο βέβαιοι ἦσαν οἱ βάρβαροι γιὰ τὴ νίκη τους ποῦ μετέφεραν ἕναν τεράστιο ὄγκο ἀπὸ μάρμαρο ἐκ τῆς Πάρου, οὕτως ὥστε νὰ στήσουν τὸ << περηφανές τρόπαιό >> τοῦς στὸν Μαραθῶνα.

Τὸ λησμόνησαν, ὅμως, κατὰ τὴν ὑποχώρηση τους καὶ ὁ Φειδίας ἔτριβε τὰ χέρια του ἀπὸ χαρὰ! Κατασκεύασε το περιώνυμο ἄγαλμα τῆς τιμωροῦ θεὰς Μεμέσεως καὶ τὸ ἐτοποθέτησε στὸν Ναὸ τῆς θεὰς Νεμέσεως στὸν Ραμνούντα! Τὸ ἄγαλμα αὐτὸ τῆς θεὰς Νεμέσεως ἦτο ὕψος 5 μέτρων. Ἐπίσης : Κατὰ τὴν ἔναρξη τῆς μάχης οἱ Πέρσες καὶ Σάκες τοξότες ἐκτόξευσαν χιλιάδες βέλη ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων. Ὑπολογίζεται ὅτι Κάθε Ἕλληνας στρατιώτης ἐδέχθη τέσσερα ( !) βέλη στὸ Τίμιο Σῶμα του! Δὲν ἐπτοήθησαν ὅπως εἴδαμε παραπάνω μὲ τὸ γνωστὸ νικηφόρο ἀποτέλεσμα γιὰ τὰ Ἑλληνικὰ ὅπλα.

Ἄς ἔρθουμε ὅμως καὶ στὰ <<παράδοξα >> - ὄχι γιὰ τοὺς Ἕλληνες τῆς ἐποχῆς ἐκείνης -ποῦ συνέβησαν κατὰ τὴν διάρκεια τῆς μάχης: Ὁ Ἡρόδοτος (Ἡρόδοτος << Ιστορία >> ΣΤ

καὶ ὁ Παυσανίας ὁ Περιηγητής ( Παυσανίας ; Ἀττικά , 15) μᾶς ἀναφέρουν γιὰ ἐμφανίσεις τῆς θεὰς Ἀθηνᾶς. Τοῦ Θησέως καὶ τοῦ Ἡρακλέους ποῦ ἦσαν ἔμπροσθεν τῶν Ἑλλήνων καὶ τοῦς βοηθοῦσαν!

Ἐνεφανίσθη, ἐπίσης, ὁ Ἔχετλος ὡς γίγας ποῦ ἐξῆλθε ἀπὸ μία σπηλιὰ καὶ ἐμάχετο τοῦς Βαρβάρους, οἱ ὁποῖοι ἐτρομοκρατήθησαν τὴν ἐμφάνισή του καὶ τὸ μένος του!

Τό θεῖον ἐβοήθησε τὰ Ἱερὰ Τέκνα τῶν Ἑλλήνων ! ( Ἡρόδοτος; << Ἱστορία >> ΣΤ'119)

Νὰ ἐξετάσουμε, ὅμως τὸν ρόλο τῶν φοινικογεφυραίων τίς ἡμέρες ἐκεῖνες ποὺ ὁ ἑλληνισμὸς ἀγωνίζετο ὑπὲρ βωμῶν καὶ ἑστιῶν;

Οἱ Πέρσες ἔχουν ἀποπλεύσει καὶ πηγαίνουν πρὸς τὴν Ἀθήνα περιπλέοντες τὸ Σούνιο.

Ὁ Μιλτιάδης ἀναγνωρίζει τὴν περίεργη λάμψη ἀπὸ τὴν κορυφή της Πεντέλης, ὅπως εἴδαμε παραπάνω.

Νὰ δώσουμε τὴν συνέχεια στὸν Ἡρόδοτο;

<<.... Περιέπλευσαν τὸ Σούνιο γιατὶ ἤθελαν νὰ φθάσουν πρίν τους Ἀθηναίους, Διεδόθη μεταξύ τῶν Ἀθηναίων ὅτι οἱ Πέρσες τὸ σκέφθηκαν αὐτὸ , λόγο της πανουργίας τῶν Ἀλκμαιωνιδῶν,τὸν λόγο ὅτι οἱ Πέρσες συμφώνησαν μ΄ αὐτούς νὰ ὑψώσουν καὶ νὰ δείξουν ἀσπίδα κατὰ τὸ χρονικὸ διάστημα ποῦ αὐτοί ( οἱ Πέρσες) ἦσαν μέσα στὰ πλοῖα (Ἡρόδοτος << Ἱστορία>> Σ.Τ 115 )

Ἐδῶ θὰ ἐξηγήσω τὸ ἔξης Γνωρίζουν ὅτι οἱ Ἀλκαιωνίδες ἦσαν ὀνομαστὴ καὶ ἐπιφανής οἰκογένεια τῶν Ἀθηνῶν , οἱ ὁποῖοι ἀγωνίσθησαν ἐναντίον τῶν Πεισιστρατιδῶν ( Ἱππίας κ.α. ) Συνεπῶς λογικότατον εἶναι νὰ μὴν ἐσυνενοήθησαν μὲ τοῦς Πέρσες ἀφοῦ οἱ τελευταῖοι ὑποστήριζαν τὸν Ἱππία.

Ἑπομένως: Ποιοί θὰ ὑψώσουν καὶ θὰ ἔδειχναν τὴν ἀσπίδα, ὡς σῆμα στοὺς Πέρσες;

Εἶναι εὔκολο νὰ φαντασθοῦμε διότι θὰ ἦσαν αὐτοί ποῦ μισοῦσαν τὸν Μιλτιάδη ἀπὸ παλιὰ καὶ ἤθελαν νὰ τὸν δολοφονήσουν , ὅπως μᾶς ἀποκαλύπτει τοῦς Φοινικογεφυραῖους, ὁ Ἡρόδοτος! (Ἐνθ.ἀν ΣΤ΄104 )

Βεβαίως, δὲν θὰ κάνουμε << λοξοματία>> γιὰ τὸν

Ἱππία ποῦ ὁδήγησε στὸ Μαραθῶνα τοῦς Πέρσες ἡ τὴν φιλομηδικὴ πάντα ἡγεσία τῶν Θηβαί ων. (Ἐνθ. Ἄν ΣΤ'108)

Ὁπότε ὡς κατακλεῖδι, ἄς θέσουμε τὴν ἐρώτηση: Πρὸς τί τὸ μῖσος τῶν Φοινίκων κατὰ τῶν Ἑλλήνων καὶ οἱ << αἰώνιες >> συμμαχίες τους μὲ Πέρσες καὶ λοιποὺς ἀνθυποβαρβάρους, πρὸς ἐξόντωση τῶν Ἑλλήνων; Ἐξ΄ ἄλλου μᾶς εἶναι γνωστὸ τὸ μῖσος ποὺ ἔτρεφαν κατὰ τοῦ Ἀρχιστρατήγου στὸν Μαραθῶνα, τοῦ ἐνδόξου Μιλτιάδη, ἀρκετὸ καιρὸ πρὶν τοῦς πέταξε στὴν Θάλασσα τοῦ Μαραθῶνος, ὁ γιὸς του Κίμωνος!

Τὸ ἐπαναλαμβάνω σκοπίμως τὸ παραπάνω γιὰ ἐμπέδωση τῶν γραφομένων καὶ ἐξαγωγή συμπερασμάτων, τὰ ὁποῖα θὰ σᾶς βοηθήσουν πολὺ στὴν συνέχεια τῆς ἐξιστορήσεως τῶν γεγονότων. Οἱ ἀποκαλύψεις εἶναι ἀλήθεια καὶ λαμπερὸ φῶς ! Ἄς δοῦμε λοιπὸν τὰ συγκλονιστικά αὐτὰ στοιχεῖα γιὰ τίς σχέσεις τῶν βαρβάρων βασιλέων τῆς Περσίας καὶ τῶν φοινικογεφυραῖων :

α) Ὁ Προφήτης Δανιήλ ἀναφέρει στὴν << παλαιὰ Διαθήκη >> << Καὶ τὸ πρῶτο ἔτος τοῦ Δαρεῖου τοῦ Μήδου ἐγώ στάθηκα ἐνδυναμωτής καὶ φρούριο γι΄ αὐτὸν. Καὶ τώρα θὰ σοῦ εἴπω ὅλη τὴν ἀλήθεια. Κοιτᾶξτε ! Ἀκόμη τρεῖς βασιλεῖς θὰ σηκωθοῦν στὴν Περσία καὶ ὁ τέταρτος μόλις καταστεῖ δυνατὸς καὶ πλούσιος, θὰ ξεσηκώσει τὰ πάντα ἐναντίον τής Ἑλλάδας....>>

β) Ὁ μεγάλος ἱστορικὸς τῶν ἑβραῖων, Ἱώσηπος, ἀναφέρει στὸ ἔργο του : << Καὶ τὸν ἀρχαιότερο ποιητὴ μας Χοίριλο, τὸ ἔθνος μας τὸν μνημονεύει, γιατὶ συστρατεύθηκε μὲ τὸν βασιλέα Ξέρξη τῶν Περσῶν ἐναντίον τῆς Ἑλλάδας . Γιατὶ ἀφοῦ μέτρησε ὅλα τά ἔθνη ( ὁ Ξέρξης ), τελευταῖο ἐνέταξε στὸ στράτευμά του ( ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΔΩ ) τὸ δικό μας ἔθνος >>! ( ΦΛΑΒΙΟΣ ΙΩΣΗΠΟΣ << Ἱουδαϊκή Ἀρχαιολογία >>, κεφ22, 172 ) Ἑπομένως: Καὶ στῆς Θερμοπύλες καὶ στῆς Πλαταιές μᾶς πολέμησαν Ἑβραῖοι στρατιῶτες ! Ὅπως βλέπετε δὲν εἶναι δικά μου λόγια ἡ φαντασιοπληξίες ! Μόνοι τους ἀποκαλύπτονται !

γ) Ἀνοίγουμε τὴν Παλαιά Διαθήκη στὸ κεφάλαιο << Ἐσδρας >>, ὅπου βλέπουμε τὴν ἀγάπη καὶ τὴν φιλία τοῦ Δαρεῖου Α΄ μὲ τοῦς Ἑβραῖους. Οἱ Ἑβραῖοι τοῦ δίδουν ὡς σύμβουλο καὶ ὑπαρχηγὸ του τὸν φανατικὸ ἱερέα Ζοροβάβελ ! ( Π. ΔΙΑΘΗΚΗ: << Ἔσδρας >> κεφ. 5)



Αἰώνια τὸ μῖσος καὶ ἡ συμμαχία πρὸς ἀφανισμὸ τῶν Ἑλλήνων. Εὐτυχῶς ποῦ σὲ τέτοιες περιστάσεις κατεβαίνει κάποιος ἘΧΕΤΛΟΣ καὶ κόβει τὰ ἀρρωστημένα σχέδια τῶν μισελλήνων .