( 7η Μεταγειτνιῶνος 480 π.Χ. )
<< Τοῖς κείνων ρήμασι πειθόμενοι >>
Μετὰ τὴν συντριβή τοῦ Μαραθῶνος ἡ βαρβαρικὴ στρατιὰ ἐπέστρεψε ντροπιασμένη στὴν Περσία.
Ὁ Δαρεῖος ἐξεμάνη πάρα πολὺ καὶ διέταξε τὴν σύσταση νέας καὶ πολυπληθέστερης στρατιᾶς , ἀναλαμβάνοντας ὁ ἴδιος νὰ ἡγηθεῖ ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων!
Συμφώνως πρὸς τὰ περσικὰ ἔθιμα, ὁ βασιλεύς ἐὰν ἡγεῖτο ἐκστρατείας, θὰ ἔπρεπε νὰ ὁρίσει διάδοχο, ὁ Δαρεῖος εἶχε δύο γιοὺς, τὸν Ἀρτοβάζανο ἀπὸ τὴν προηγούμενη σύζυγο του καὶ τὸν Ξέρξη ἀπὸ τὴν τωρινή σύζυγο του καὶ κόρη τοῦ Κύρου τὴν Ἀτοσσα.
Ὁ Δαρεῖος ἐξέλεξε τὸν Ξέρξη, διότι ὅταν ἐγεννήθη – ὁ Ξέρξεις - ἦτο ἤδη βασιλεύς, δηλαδὴ ὁ Ξέρξεις ἦτο << πορφυρογέννητος >> ἀλλὰ καὶ ὁ μοιραῖος ἄνθρωπος τῶν γεγονότων ποῦ ἀκολούθησαν . Κατὰ τὸ τρίτο ἔτος τῆς προετοιμασίας τοῦ στρατεύματος ὁ Δαρεῖος ἀπέθανε καὶ ὁ μοιραῖος ἄνθρωπος ἀνεβαίνει στὸν θρόνο, Ξέρξης ὁ Α΄΄
Ὅλος ὁ μισελληνικὸς κόσμος τῆς ἐποχῆς ἐκείνης ἐπιστρατεύτηκε γιὰ νὰ ὑποδουλώσει τὴν Ἑλλάδα << διὰ πυρὸς καὶ σιδήρου >>!
Γράφοντας αὐτὲς τίς γραμμές θυμήθηκα ἐκεῖνο ποὺ ἔγραψε ὁ Ἡρόδοτος στὴν << Πολύμνια >>; <<Πολλοὶ μὲν ἄνθρωποι εἴεν ὀλίγοι δὲ ἄνδρες >>, δηλαδὴ : << Ὑπάρχουν πολλοί ἄνθρωποι, λίγοι ὅμως ἄνδρες >> ! ἩΡΟΔΟΤΟΣ: Ἱστορία Ζ΄10)
Ἐδῶ ὅμως πρέπει νὰ ἀναφέρω τὸ ἐξῆς ; Ὅταν ξεκινᾶ κάποιος νὰ ἀφανίσει ἕναν ἄλλο, χωρὶς λόγος αὐτὸ δὲν εἶναι ἀνδρειοσύνη ἀλλὰ ....τερψιπροκτωσύνη !
Ὅταν ὅμως θέλει νὰ τὸν ἀφανίσει γιὰ λόγους ζηλοφθονίας ἐπειδὴ ἔδωσε Φῶς καὶ Γνώση, αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος πέφτει πολλὰ σκαλοπάτια καὶ γίνεται ὑπάνθρωπος !
Τέτοιος ἦτο ὁ Ξέρξης καὶ οἱ ὅμοιοί του Μαρδόνιος – Μαρδοχάϊ, Ἐσθῆρ, Μεγάβυζος ( στρατηγὸς ), Σμερδομένης (στρατηγὸς ), Γέργης καὶ Τρινταχαίμης ( ἐπίσης στρατηγοί ) καὶ οἱ ναύαρχοί Ἀριαβίνης, Πρηξάσπης, καὶ Ἀχαιμένης, ὁ ἀδελφός τοῦ Ξέρξη.
Θὰ ἐρχόταν τότε ἀντιπρόσωπος τοῦ σιωνισμοῦ καὶ τῆς παγκοσμιοποιήσεως << ἔλθω τὲ καὶ πυρώσω τὰς Ἀθήνας >>, δηλαδὴ << ναὰ κυριεύσω καὶ νὰ καύσω τὴν Ἀθήνα>> ! Ἀπὸ φωτιά, λοιπὸν θὰ περάσει τὴν Ἑλλάδα ὁ ὑπάνθρωπος.
Δύο συγκλονιστικὰ γεγονότα ( ἀποκαλύψεις ) λαμβάνουν χώρα καὶ τὰ σχέδια τοῦ ὑπανθρώπου μαθεύονται στὴν Ἑλλάδα ! Βλέπετε, ὅταν ὑπάρχη ἑνότητα πῶς νικοῦμε ; Ἄς δοῦμε μὲ ποιοὺς τρόπους μαθεύτηκε ἡ ὅλη ἐπιχείρηση στὴν Ἑλλάδα.
α) Ὁ Θεμιστοκλῆς τοῦ Νεοκλέους, Ἀθηναῖος Στρατηγὸς καὶ Μαραθωνομάχος, ἀναλαμβάνει τὴν ἡγεσία τῶν Ἀθηνῶν διότι οἱ πολιτικοὶ ἐβοήθησαν καὶ δὲν ἀναλάμβανε κανεὶς τους στὴν στρατηγία . Παραιτήθησαν τῶν ἀξιωμάτων τους καὶ ἡ Ἀθήνα ἔμεινε ἀκυβέρνητη. Ὁ Θεμιστοκλῆς ἐδιεκδίκησε τὴν ἐξουσία, ὅλα τὰ ἀξιώματα. Κάποιος Ἐπικύδης ἐστάθη ἐμπόδιο τοῦ Θεμιστοκλέους. Ὁ δημαγωγὸς αὐτὸς << ἐξηγοράσθη χρημάτων >> καὶ ἀπεσύρθη. Τί ἄλλο θὰ ἔκανε ὁ δοτὸς αὐτὸς δημαγωγὸς μόλις εἶδε τὰ χρήματα.
Ἀμέσως ὁ Θεμιστοκλῆς συνέστησε μία καταπληκτικὴ ὑπηρεσία πληροφοριῶν! Ἀρχηγὸς της ἦτο ὁ βασιλεύς τῶν Μακεδόνων Ἀλέξανδρος Β΄ τοῦ Ἀμύντα, ὁ ὁποῖος ἔδωσε τὴν << μεγάλην >> πληροφορία γιὰ τὴν ἀλλαγὴ δρομολογίου τῶν βαρβάρων ὅταν κατέβαιναν πρὸς τὴν Θεσσαλία καὶ εἰδοποίησε πώς θὰ διέλθουν μέσω τῆς χώρας τῶν Περραιβών, δίπλα ἀπὸ τὴν πόλη Γόννοι καὶ ἔτσι δὲν ἀπεκόπησαν τὰ Ἑλληνικὰ τμήματα στὴν Θεσσαλία καὶ ἐπέστρεψαν στὸν Ἰσθμό!
Β) Ἐκείνη τὴν ἐποχὴ ζοῦσε στὴν Περσία ἐξόριστος ὁ πρώην βασιλεύς τῆς Σπάρτης, Δημαράτος. Βλέποντας ὅλες αὐτὲς τίς προετοιμασίες καὶ δεχόμενος τὴν ὑπερηφάνεια τοῦ Ξέρξη γιὰ τὸ τεράστιο στράτευμα του, θὰ πάθεις καταστροφή >>!
Μετὰ τὸ γεγονός αὐτὸ ὁ Ξέρξης διέταξε νὰ εἶναι πιὸ <<προσεκτική >> ἡ διαμονή τοῦ Δημαράτου, στοὺς φρουρούς ποῦ φύλασσαν τὴν οἰκία του πρώην βασιλέως τῆς Σπάρτης.
Ἡ Ἑλληνικὴ του Ψυχή δὲν ἡσύχασε. Ἔπρεπε νὰ εἰδοποιήσει μὲ κάποιο τρόπο τὴν πατρίδα του. Καὶ βρήκε:
Ἔλαβε μία ξύλινη πινακίδα καὶ ξύνοντας τὸ κερὶ της, χάραξε στὸ ξύλο τὸ μήνυμά του ἔχυσε ἐπάνω στὰ γράμματα τὸ κερί καὶ μέ αὐτὸν τὸν τρόπο ἡ πλάκα ἐφαίνετο ἄγραφη. Ἔτσι δὲν ἐκίνησε τίς ὑποψίες τῶν φρουρῶν στὴν βασιλική ὁδό.
Ἀκολούθως, βρῆκε τρόπο καὶ ἡ ξύλινη πινακίδα ἔφθασε στὴν Σπάρτη. Οἱ Σπαρτιᾶτες δὲν κατανοοῦσαν γιατὶ ἦλθε ἡ πινακίδα αὐτὴ στὴν πόλη τους, καὶ τί ἐσήμαινε αὐτὴ ἡ κίνηση. Ἡ σύζυγος τοῦ βασιλέως Λεωνίδα τοῦ Α΄ τοῦ Ἀλεξανδρίδη, ἡ πανέμορφη καὶ πανέξυπνη Γοργῷ, κόρη τοῦ Κλεομένους κάτι ὑποψιάστηκε καὶ εἶπε νὰ ξυθεῖ τὸ κερί μήπως κάποιος στέλνει στέλνει μήνυμα. Ἡ γνώμη τῆς βασιλίσσης εἰσακούσθηκε καὶ σὲ λίγο ἐδιαβάζετο τὸ μήνυμα. Οἱ ἐξελίξεις ἦσαν ραγδαῖες ( Ἐνθ. Ἄν Ζ΄ 239 )
Ἀγγελιαφόροι ἔφυγαν γιὰ τὴν ὑπόλοιπη Ἑλλάδα καὶ οἱ Ἕλληνες ἄρχισαν νὰ προετοιμάζονται, πάλι, γιὰ νὰ ὑπερασπισθοῦν τὰ ὅσια καὶ καὶ τὰ ἱερά τους !
Ἄς ἔλθουμε τώρα στὰ τῆς ἐκστρατείας τοῦ Ξέρξη κατὰ τῆς Πατρίδος μας, ποῦ ὅταν θὰ ἔθανε στὴν Ἑλλάδα ὅπως εἶπε καὶ ὁ ἴδιος, θὰ μᾶς ἀφάνιζε! Γνώριζε μὲ ὅποιους εἶχε νὰ κάνει ; Ἡ ἀπάντησι εἶναι, Ναί Διότι: Ἐκάλεσε ὅλους τοῦς εὐγενεῖς τῆς Περσίας καὶ τοῦς ἀνήγγειλε τὴν ἀπόφαση του ὁρισμένοι ἦσαν συγκρατημένοι καὶ ὑπεχώρησαν. Ὁ μόνος ποῦ εἶπε τὴν ἀλήθεια ἦτο ὁ θεῖος του, ἀδελφός τοῦ θανόντος πατρός του Δαρεῖου, ὁ συνετὸς στρατηγὸς Ἀρτάβανος. Οὐδεμία σχέση μὲ τὸν Ὑρκάνο Ἀρταβανο ἐ ποῦ δολοφόνησε τὸν Ξέρξη τὸ 465 π.χ.
Ὁ συνετὸς Ἀρταβάνος ἐξέθεσε τὴν ἄρνηση του πρὸς τὸν ἀνεψιό καὶ βασιλέα του Ξέρξη λέγοντας του πῶς , << οἱ Ἕλληνες θυσιάζονται γιὰ τὴν Πατρίδα τους χωρὶς νὰ λαμβάνουν δῶρα ἡ χρήματα καὶ σὲ ἀνάλυση, ἐπειδὴ δέν θὰ εἰσακουσθῶ θὰ μάθεις ἀπὸ κοντὰ μὲ ποιοὺς ἔχεις νὰ κάνεις >>!
Στὴν συνέχεια ὁ Ἀρτάβανος ἀπευθύνεται στὸν Μαρδόνιο Μαροδοχαϊ ποῦ ὑποκινοῦσε τὸν Ξέρξη γιὰ τὴν ἐκστρατεία κατὰ τῆς Ἑλλάδος καὶ τοῦ λέγει:
<< Ἐμεῖς οἱ δύο, Μαρδόνιε, θὰ στοιχηματίσουμε τὴν ζωή τῶν τέκνων μας! Θὰ ἐκστρατεύσεις μὲ ὅσον στρατὸ θέλεις καὶ ἐάν νικήσεις, ὅπως εἶσαι βέβαιος, τότε θὰ θανατωθοῦν τὰ παιδιά μου κι΄ ἐγὼ βεβαίως.
Ἐάν ὅμως βγεῖ ἀληθινή ἡ πρόβλεψή μου καὶ ἡττηθεῖς, τότε θὰ θανατωθοῦν τὰ παιδιά σου καί ἐσύ βεβαίως, ἐάν ἐπιστρέψεις ζωντανός! Ἐάν τώρα δὲν συμφωνήσεις μὲ τὴν πρότασὴ μου καὶ ἐπικρατήσει ἡ γνώμη σου νὰ ἡγηθεῖς τοῦ στρατοῦ μας στὴν Ἑλλάδα τότε μαντεύω πῶς θὰ ἀκουσθεῖ τὸ νέο ὅτι ὁ Μαρδόνιος μέγα κακὸ ἐπροκάλεσε στὴν Περσία καὶ τό σῶμα του ἔγινε λεῖα τῶν σκύλων καί τῶν ὀρνέων κάπου στὴν γῆ τῶν Ἀθηναῖων ἡ τῶν Σπαρτιατῶν ἡ καθ΄ ὁδόν πρός τὰ ἐκεῖ. Ἔτσι μόνο θὰ μάθεις νὰ πρός ποῖους ἄνδρας προτρέπεις τόν βασιλέα νὰ πολεμήση >> ! Προφητικότατος καί λογικότατος ὁ Ἀρτάβανος, στρατηγός τῶν Περσῶν καὶ θεῖος του βασιλέως Ξέρξη.
Τὴν διάλεξη, πράγματι, τοῦ Ἀρταβάνου μᾶς διασώζει ὁ Ἡρόδοτος. ( ἩΡΟΔΟΤΟΣ <<Ἱστορία >> Ζ΄ 10 )
Ὁ Ἀρταβάνος δὲν εἰσακούσθηκε καὶ κάποια ἡμέρα ὁ στρατὸς τοῦ Ξέρξη ἦτο πανέτοιμος νά εἰσβάλλει στὴν Ἱερὰ Γῆ τῶν Ἑλλήνων.
Μαζεύτηκε ὅλο τὸ κακὸ συναπάντημα τῆς ἀνατολῆς, κάθε λογῆς ἀπίθανου λαοῦ ! Ὅλοι ἐναντίον τοῦ Αἰωνίου Φωτός καὶ Ροῆς τῆς Ζωῆς ! Διαβάστε ὀνόματα λαῶν :
Φοίνικες
108 Χοράσμιοι 109 Λάος
στὰ σύνορα Ὑρκανίας -Παρθίας
Γανδάριοι Λάος
τὴς βορειοδυτικὴς Ἰνδίας μεταξὺ
Ἰνδοῦ ποταμοῦ καὶ τοῦ Σουάστη
Δαδίκες Λάος τῆς
Σογδιανὴς , μεταξὺ του Ἰοξάρτου
ποταμου καὶ τοῦ Ἰμάου ὄρους
Σάραγγες Λαὸς
τῆς Περιοχῆς Ἀρμενίας - Παρθίας
Οὔτιοι, Λαὸς τῆς
Περιοχῆς Ἀρμενία καὶ Μηδίας
Μύκοι Περσικὸς λαὸς
ἀγνώστου θέσεως (!) ( Ἡρόδ Γ΄ , 93).
Πάκτυες 115 Ἄγνωστος
λαὸς τῆς Σκυθίας, ὅμορος τῶν Ἀρκτείων
καὶ Λελίων Καβιλεῖς Λαὸς
τῆς νοτίου Μ. Ἀσίας , μεταξὺ . Λυκίας
καὶ Παμφυλίας (ἡΡΌΔ. Γ΄,90
Ματιανοί Λαὸς δυτικῶς
τῆς κασπίας μεταξὺ Ἀρμενίων καὶ
Κισσίων . Μόχοι Λαὸς
του Εὐξείνου Πόντου πλησίον τὴς
Κοχλίδος ( Ἡρόδ Γ΄ 94 Αίθίοπες
Λίβυοι, Τιβαρηνοί, Λαὸς
τοῦ πόντου Ἄνηκαν στὸν 9° φορολ. Νόμο
τῶν Περσῶν, Μοσσύνοικοι,
Λαὸς του Πόντου,
Λίγνες Ἀγνώστου
θέσεως λαὸς της Σογδιανής
κ.λ.π , πράγματι φίλοι καὶ φίλες τὸ κακὸ συναπάντημα. Οἱ ἄγνωστοι λαοί ἐναντίον τοῦ Λαοῦ τῆς Γνώσεως καὶ τῆς Ἀρετῆς !
Ὅπως ἀναφέρη ὁ ἐξαίρετος καθηγητής καὶ διαπρεπής Ἕλλην κος Κων/νος Πλεύρης στὸ ἔργο του << ( Οἱ βάρβαροι )>> , ἐκδ. << νέα θέσης>> Ἀθήνα 1994 σελίς 55): << Ἐπρόκειτο περί ἀγριάνθρώπων ἄσχετων μὲ τὸν ἀνθρώπινον πολιτισμόν >>! Μπροστά στὴν γνώμη τοῦ κ. Πλεύρη σιωποῦμε διότι ὅπως δεῖτε στίς σημειώσεις ἐπρόκειτο πράγματί, περί ἀγριανθρώπων.
Ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι ἔκοβαν μὲ πέλεκυν τὰ πόδια του ἀλόγου τους ἐπειδή ἐσηκώθησαν στὰ πίσω πόδια λόγῳ φόβου ἀπὸ κάτι διερχόμενο ἡ μεγάλο θόρυβο, θεωροῦνται πολιτισμένοι;
Τέτοιοι ὑπάνθρωποι θὰ ὑποδούλωναν τὸ Αἰώνιο φῶς.
Οἱ βάρβαροι ἐπὶ μία ἑβδομάδα διέρχοντο τὸν Ἑλλήσποντον καὶ πλημμυρίζουν τὴν Θράκη. Στὴν περιοχὴ τοῦ Δορίσκου ἔγινε ἡ καταμέτρηση τοῦ στρατοῦ καὶ τοῦ στόλου τοῦ βάρβαρου Ξέρξη.
Ὁ στόλος ἀπετελεῖτο ἀπὸ 3.000 πλοῖα ἐκ, τῶν ὁποῖων τὰ 1.207 ἦσαν Περσικά. Ὁ δὲ στρατὸς ξηράς, ὑπολογισμένου καὶ τοῦ συνόλου τῶν βοηθητικῶν εὐνούχων μαγειρισσῶν, παλλακίδων κ.λ.π, ἔφθανε στὸν ἀριθμό ... 5.283,220 ἀνθρώπων, ὅπως μᾶς ἀναφέρει ὁ Ἡρόδοτος στὴν <<<Πολύμνια >> ( Ζ΄ βιβλίο ) ! Ἀναφέρονται μάλιστα καὶ σκύλοι καὶ ὑποζύγια.
Ὁ Ἱερὸς Ἑλληνικός Στρατὸς ποῦ ἀνέμενε τὸ βαρβαρικό σκυλολόϊ ἦτο ὁ ἐξῆς ὀνομαστικός καὶ ἀριθμητικός:
Σπάρτη: 300 ἄνδρες βαρέως ὁπλισμένοι
Τεγέα: 500
Μαντίνεια: 500 ἄνδρες
Ὀρχομενός Ἀρκαδίας 120
Ἀρκαδία ( ὑπόλοιπη ) 1000 βαρέως ὁπλισμένοι
Κόρινθος: 400
Φλειοῦς: 200
Μύκήνες: 80
Θεσπιές: 700 ἄνδρες βαρέως ὁπλισμένοι
Θήβα: 400 ( ἀπόδειξη ὅτι ὁ λαός δὲν ἐμήδιζε )
Λοκρίς: Πανστρατιά ( 1.000 ἄνδρες )
Τέλος στὸ κάλεσμα τῆς πατρίδος ἦλθαν καὶ 1.000 Φωκεῖς.
Ἡ Ἑλληνική θάλασσα ἐφυλάσσετο καλὰ ἀπὸ τό στόλο τῶν Ἀθηναῖων, τῶν Αἰγινητῶν καὶ ἄλλον ναυτικῶν δυνάμεων.
Ὁ στρατὸς τοῦ Ξέρξη φθάνει καὶ στρατοπεδεύει στὴν Τραχίνα της Μάλίδος, οἱ δὲ Ἕλληνες εἶναι πανέτοιμοι καὶ ἀναμένουν τὸν ἐχθρό στὴν περιοχή τῶν στενῶν ποῦ ὀνομάζοντα << Θερμαί Πύλαι >>, οἱ δὲ ἐντόπιοι τὶς ὀνομάζουν ἁπλῶς << Πύλαι >> .
Κάθε Ἑλληνική πόλη, μὲ τὸ στράτευμα ποῦ ἔστειλε , εἶχε ὁρίσει καὶ ἕναν στρατηγό. Μὲ τὴν ὁμόφωνη γνώμη τῶν στρατηγῶν καὶ σὲ κλίμα ἑνότητας ἀγάπης καὶ πανηγυρισμῶν, ὁρίσθηκε Ἀρχιστράτηγος τῶν Ἑλλήνων ὁ βασιλεύς τῆς Σπάρτης, γιός τοῦ Ἀλεξανδρίδη ὁ ΛΕΩΝΙΔΑΣ ὁ Α΄ ! Ἕνας λόγος ποῦ ἐξελέγη ὁ ἡμίθεος αὐτὸς, εἶναι ὅτι εἷλκε τὴν καταγωγή τοῦ κατ εὐθεῖαν ἀπὸ τόν ἩΡΑΚΛΗ 122 Ἦτο ἀπὸ τὸ γένος τῶν Ἀγιαδῶν καὶ διεδέχθη τὸν ἐτεροθαλἠ ἀδελφό τοῦ Κλεομένη.
<< Τοῦ Ξέρξη γράψαντος << πέμψον τὰ ὅπλα >> ,
ἀντέγραψε << μολῶν λαβέ >>
( Πλούταρχος : << Ἀποφθέγματά Λακωνικά >>,
225,11 )
Ἀπόδοση: ( Ὅταν ὁ Ξέρξης πρότεινε << δῷς μου ( στείλλε ) τὰ ὅπλα, ἀντιπρότεινε ὁ (Λεωνίδας) << ἔλα νὰ τὰ πάρεις>> ) !
Ὁ Λεωνίδας ὁ Α΄ τοῦ Ἀλεξανδριδη ὡς βασιλεύς τῆς Σπάρτης καὶ Ἀρχιερεύς, ἐδιάλεξε μόνος του τοῦς τριακόσιους, οἱ ὁποῖοι: Ἔπρεπε νὰ ἔχουν γιοὺς, οὗτος ὥστε σὲ περίπτωση θανάτου νὰ ἔχουν διαδόχους .
Ἐρώτηση πρὸς τοῦς ἀνιστόρητους καὶ ἀνήθικους: Καὶ οἱ τριακόσιοι πατεράδες ἦσαν ὁμοφυλόφιλοι; Σάν δὲν ντρέπεστε.....
Ἄς διαβάσουν τόν Ἡρόδοτο.
Ἡ Σπάρτη, λοιπόν, ἄν καὶ ἑορτάζετο ἡ ἑορτή τῶν << Καρνείων >> ἀποστέλλει τὸν βασιλέα της μὲ τριακόσιους καὶ μετά τό τέλος τῶν ἑορτῶν θὰ ἔσπευδαν πανστρατιά.
Πανστρατιά, ὅμως θὰ ἐξεστράτευαν καὶ οἱ ὑπόλοιπες Ἑλληνικές πόλεις μόλις θὰ τελείωναν οἱ Ὀλυμπιακοί ἀγῶνες.
Ὁ Ξέρξης στέλνει κήρυκες γιὰ << γῆν καὶ καὶ ὕδωρ >> ὄχι σὲ Σπάρτη Καὶ Ἀθήνα διότι ἐνθυμεῖτο τί ἔπαθαν πρίν δέκα χρόνια.
Ἡ ἀπάντηση τῶν ὑπολοίπων Ἑλληνικῶν πόλεων ἦτο ὄχι φυσικά κάποιοι κήρυκες εἶχαν τὴν τύχη ἐκείνων ποῦ πρίν δέκα χρόνια πῆγαν γιὰ τὸν ἴδιο λόγο σὲ Ἀθήνα καὶ Σπάρτη.
Ὁ Ξέρξης ἔστειλε στὴν Ἀθήνα ἀπεσταλμένους γιὰ νὰ ζητήσουν τὴν παράδοση. Τοῦ ἀπάντησαν ὄχι. Ὁ Θεμιστοκλῆς διέταξε καὶ συνελήφθη ὁ διερμηνέας Ἕλλην, γιατὶ ἐτόλμησε νὰ χρησιμοποιήσει τὴν Ἑλληνική γλῶσσα μεταφέροντας τίς προσταγές τῶν βαρβάρων ! Γιὰ νὰ δοῦμε τί ἔγινε σ΄ αὐτὴν τὴν περίπτωση.
<< Ἑρμηνεία γάρ συλλαβῶν διὰ ψηφίσματα ἀπέκτεινε
( ἐθανάτωσε), ὅτι φωνῆς
Ἑλληνίδα βαρβάροις προστάγμασιν ἐτόλμησε χρῆσαι>> 122
Ἄλλοι καιροί, ἄλλα ἤθη..
σὲ κάποιο σημεῖο τῆς συσκέψεως τῶν Ἑλλήνων ἐτέθη τὸ θέμα τῆς ὑποστηρίξεως τοῦ Ἰσθμοῦ σὲ περίπτωση διασπάσεως τῶν Θερμοπυλῶν. Πολλοί συμφώνησαν σ΄ αὐτὸ καὶ ρώτησαν τόν Ἀρχιστράτηγο τί θὰ κάνει. Ὁ Λεωνίδας ἀπάντησε ἤρεμα καὶ λακωνικά :
<< Θά μείνω μὲ τοῦς τριακόσιους >>
Τότε κρατῶντας τήν περικεφαλαία του στὸ ἀριστερό του χέρι καὶ ἀγκαλιάζοντας τῶν Λεωνίδα ὁ Δημόφιλος ὁ στρατηγός τῶν Θεσπιέων τοῦ λέγει :
<<Καὶ ἐμεῖς μαζί σου Λεωνίδα ( παῖ τοῦ Ἀλεξανδρίδου ) οἱ ἑπτακόσιοι Θεσπιεῖς >>. Καὶ συμπληρώνη χαριτολογῶντας ὁ ἐξαίρετος ἐκεῖνος Ἄνδρας;
<< Ἔχεις τὴν ἐντύπωση, γιέ μου Ἀλεξανδρίδη, ὅτι θὰ πάρεις μόνο σου τὴν δόξα τῶν Θερμοπυλῶν;>>
Συγκινημένος ὁ Λεωνίδας τὸν κοιτάζει στὰ μάτια καὶ τοῦ λέγει τρεῖς λέξεις << Ἑτοίμασε τὸν Στρατό >>!
Οἱ ἑπτακόσιοι Θεσπιεῖς καὶ οἱ τριακόσιοι Σπαρτιάτες προχωροῦν στὸ πεπρωμένο τους. Δὲν εἶχαν νὰ φοβηθοῦν τίποτε καὶ τὸ μόνο τοῦς ἐνδιέφερε, ἦτο ἡ ὑπεράσπιση τῶν ὁσίων καὶ τῶν ἱερῶν τους.
Ὁ Ξέρξεις στέλνει ἕναν ἱππέα κατάσκοπο γιά νὰ πληροφορηθεῖ τί κάνουν οἱ Ἕλληνες . Ὁ ἱππέας ἐπιστρέφει καὶ .... ἀφήνει ἄναυδο τὸν βασιλέα του:
<< Λούζονται, χτενίζονται καὶ ἀστειεύονται μεταξύ τους >>
Ξημερώνη ἡ πρώτη ἡμέρα ...Ὁ Ξέρξης στέλνει τοῦς Μήδους καὶ τοῦς Κισσίους. Ἡ συμπλοκή διαρκεῖ πολλές ὧρες. Οἱ βάρβαροι ὑποχωροῦν (!) ἀφήνοντας ἑκατοντάδες νεκρούς. Ὁ Ξέρξης διατάζει ἐπίθεση καὶ πάλι. Τό ἴδιο, ὅμως ἀποτέλεσμα. Αὐτό γίνεται ἐπί τέσσερις ἡμέρες. Οἱ βάρβαροι νεκροί ἔχουν γεμίσει τόν τόπο καὶ οἱ ἐπιτιθέμενοι ἀναγκάζονται νὰ πατοῦν ἐπάνω τους γιὰ νά περάσουν ! Δείγματα πολιτισμοῦ ....
Στέλνονται τμήματα συνέχεια. Τά τμήματα κυριολεκτικά σφάζονται. Τρεῖς φορὲς ὁ Ξέρξης πετάχτηκε ἀπὸ τον θρόνο του ! Δέν μπορεῖ νὰ κατανοήσει τήν συνεχῆ σφαγή τοῦ στρατοῦ του. Ὀργισμένος διατάζει τοῦς << Ἀθάνατους >> του νά ἐπιτεθοῦν. <<Οἱ ἈΘΑΝΑΤΟΙ >> ἀποτελοῦσαν τὴν φρουρὰ καὶ ἦσαν ἄριστοι πολεμιστὲς. Ὀνομάζοντο <<Ἀθάνατοι >> διότι ὅταν κάποιος σκοτωνόταν ἀναλάμβανε ἄλλος τὴν θέση του . Ὁ ἀριθμὸς του ἦτο δέκα χιλιάδες καὶ πάντα σταθερός Ὑδράνης, ὁ ἀρχηγὸς τῶν << Ἀθανάτων >> διατάζει τήν ἐπίθεση καὶ σὲ λίγο χρονικό διάστημα, οἱ << Ἀθάνατη >>.....διαψεύδουν τήν ὀνομασία τους ! Ὑποχωροῦν μὲ τρομοκρατικές ἀπώλειες ! Ὁ Ξέρξης διατάζει νὰ μαστιγώνονται καὶ νὰ φονεύονται ὅσοι ὑποχωροῦν . Οὔτε αὐτό τό μέτρο ἀπέδωσε κάποιο καλό ἀποτέλεσμα.
Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά οἱ Ἕλληνες ἔχουν..... μόνο τραυματίες ! Οἱ Σπαρτιᾶτες καὶ οἱ Θεσπιεῖς, ὡς Ἕλληνες, εἶναι τέλεια ἐκπαιδευμένοι στήν πολεμική τέχνη, ἔχουν τέλεια ἐπίσης, φυσική κατάσταση εἶναι ἄριστα ἐκπαιδευμένοι σέ συμπλοκή τμημάτων , ὥστε.... εἶναι σάν νά παίζουν μέ τοῦς βαρβάρους . Ὅταν οἱ Ἕλληνες βλέπουν τοῦς βαρβάρους , κάνουν πῶς ὑποχωροῦν πανικόβλητοι. Ἀμέσως κάνουν μεταβολή καὶ τρέχουν πίσω. Οἱ βάρβαροι τοῦ καταδιώκουν. Ἕνας ἀξιωματικός δίδει τὸ σύνθημα. Τότε, οἱ Ἕλληνες σταματᾶνε καὶ .... σφάζουν τοῦς βαρβάρους .
Τό γόητρο τοῦ << μεγάλου βασιλέως >> ἐξευτελίσθηκε καὶ μάζί μ΄ αὐτό τὸ βαρβαρομάνι του. Τό μῖσος ἐναντίον τοῦ Λεωνίδα ἔχει γεμίσει τήν βαρβαρική ψυχή τους .
Τήν τελευταῖα ἡμέρα στέλνονται στήν μάχη τά πάντα. Μέχρι λυβικά ἅρματα μέ καμῆλες ἐνεφανίσθησαν . Οἱ Ἕλληνες ἔχουν << κουρασθεῖ >> νά σκοτώνουν τοῦς βαρβάρους.
Σὲ κάποια στιγμή ποῦ οἱ Σπαρτιᾶτες ἔτρωγαν τόν μέλανα ζωμό, ἐμφανίζονται. ...Αἰθίοπες μέ φτερά γιὰ νὰ τρομάξουν τοῦς Ἕλληνες . Τότε σηκώθηκαν λίγοι μόνο καὶ ἀφοῦ θέρισαν τοῦς Αἰθίοπες ἐπέστρεψαν για νά συνεχίσουν τό φαγητό τους.
Τά φτερά καὶ τά πούπουλα τῶν Αἰθιόπων ἀκόμη ἔπεφταν ...
Τό ἀπόγευμα συναντώτε σὲ μία πηγὴ τὰ περίπολα τῶν ἀντιπάλων στρατῶν. Ὁ Πέρσης ἀξιωματικός Τραχίνιος ἀπευθύνεται στὸν Ἕλληνα περιπολάρχη, τὸν Σπαρτιάτη Διηνέκτη λέγοντας :
<<Αὔριο θὰ σᾶς ρίξουμε τόσα βέλη ποῦ θὰ σκεπάσουν τὸν Ἥλιο >> καὶ ὁ Ἕλληνας τοῦ ἀπαντᾶ μὲ σαφῆ περιφρόνηση : << Καλύτερα, διότι μὲ τέτοιο ἥλιο θὰ πολεμήσου με σκιά >> !!!
Τὸ βράδυ ποῦ ἦλθε εἶναι τὸ τελευταῖο. Ἡ ἱστορία δὲν διαλέγει μέσα γιὰ νὰ γραφεῖ . Γράφεται καὶ μὲ προδοσίες.
Ἐμφανίζεται ὁ Ἐφιάλτης ἡ Ἐπιάλτης καὶ δείχνει ἕνα κρυφό μονοπάτι. Ὅλα πιὰ εἶναι θέμα λίγων ὡρῶν ....
Τὴν ἴδια στιγμὴ ὁ Μάντης Μεγιστίας ὁ Ἀκαρνάν προφήτευσε τὰ μελλούμενα ( μέλλοντα ἔσεσθαι ) . Κανείς δὲν φοβήθηκε.
Ἡ ἡμέρα ἔρχεται . Λαμβάνουν τὸ <<ἄριστον >> (πρωινό ). Ὁ Λεωνίδας σηκώνη τὸ κύπελλο του κοιτᾶ τὸν Δημόφιλο καὶ τοῦ λέγει :
<<Συστρατιῶτες μου . Νὰ φάγετε ἐλαφρός γιὰ νὰ μὴν ἔχετε βάρος ! Τὸ βράδυ ὁ Πλούτων μᾶς ἔχει πλούσιο δεῖπνο >>!
Αἰώνιοι Ἕλληνες !
Ὁ στρατὸς παρατάσσεται! Ἡ ζέστη εἶναι ἔντονη . Ἕνας δοῦλος σπρώχνει εὐγενικὰ τοῦς στρατιῶτες ἀνοίγοντας δρόμο γιὰ τὸν κύριό του τὸν Εὔριτο . Ὁ Εὔρητος ἄν καὶ τυφλός , φορὰ τὴν πανοπλία του καὶ ἵσταται στὴν πρώτη γραμμή .
Ὁ θάνατος παρόμοια περιφρόνηση δὲν εἶχε γνωρίσει !!!
Ὁ Λεωνίδας δίδει τὸ σύνθημα καὶ τὰ Ἱερὰ Τέκνα τῆς Ἑλλάδος ὁρμοῦν ἐναντίον τοῦ σκότους καὶ τοῦ μισελληνισμοῦ . Οἱ βάρβαροι ὑποχωροῦν καὶ πάλι . Τὰ πτώματα γεμίζουν τὸν τόπο καὶ πάλι . Ἄλλοι τρέχουν στὴν θάλασσα καὶ πνίγονται .
Ὁ Ξέρξης σὲ ἀντίθεση μὲ τὸν Ἄνδρα Λεωνίδα , εἶναι μερικὰ χιλιόμετρα μακριὰ καὶ ... βλέπει τὴν μάχη περιορίζεται πλέον, στὰ δύο νεκρὰ σώματα τῶν ἀρχηγῶν ποῦ τὰ ὑπερασπίζονται οἱ στρατιῶτες τους.
Σ΄ αὐτὸ τὸ σημεῖο φονεύονται καὶ τὰ ἀδέλφια τοῦ Ξέρξη Ὑπεράνθης καὶ Ἀβροκόμης.
Σὲ λίγο ἡ μάχη σταματᾶ . Ὁ Ξέρξης στέλλει κήρυκες :
<< Σὰς δίδω ὅτι θελήσετε καὶ σώσατέ τὴν ζωὴ σας . Προτείνω τέλος τῶν ἐχθροπραξιῶν >>. Οἱ Σπαρτιᾶτες καὶ οἱ Θεσπιεῖς ἀποδιώχνουν τοῦς κήρυκες , λέγοντας : << Μένουμε
μὲ τοῦς ἀρχηγούς μας >>!
Σὲ λίγο τὰ χιλιάδες βέλη τῶν βαρβάρων κρύβουν πράγματι τὸν ἥλιο οἱ ἀκτῖνες τοῦ ὁποίου ὅμως παραλαμβάνουν τίς ψυχές τῶν Ἑλλήνων καὶ τίς μεταφέρουν στὸν Ὄλυμπο καὶ
σὲ ὅλα τὰ Ἱερά μέρη τῶν Ἑλλήνων . Ἔπεσαν συνολικῶς 4.000 Ἕλληνες στὶς Θερμοπύλες !
Τελευταῖος ἔπεσε ἀπὸ τοῦς Σπαρτιᾶτες ὁ Μάρων , γιός Ὀρσιφάνου καὶ ἀπὸ τοῦς Θεσπιεῖς ὁ Διθύραμβος , γιὸς τοῦ Ἀρματίδη !
Μαζί μὲ τοῦς στρατιῶτες ἔπεσαν ἡρωικῶς μαχόμενοι καὶ οἱ δοῦλοι τῶν Σπαρτιατῶν καὶ τῶν Θεσπιέων, μὴν λησμονοῦμε καὶ αὐτοὺς τοῦς ἥρωες Ἕλληνες.
Ὕστερα ἀπὸ λίγο καιρό ἀφοῦ ἐκδιωχθοῦν τελικῶς οἱ βάρβαροι ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Γῆ θὰ γίνει ἡ συλλογή τῶν ἡρωικῶν νεκρῶν καὶ ἡ ταφή τους θὰ γίνει στὸ σημεῖο ὅπου καὶ ἔπεσαν μαχόμενοι.
Στὸν τάφο θὰ τοποθετήσουν οἱ Ἀμφικτύονες μία ἐπιστήλιο ἐπιγραφή πρὸς τιμήν ὅλων τῶν στρατιωτῶν :
<< Μυριάσιν ποτὲ τήδε τριακοσίαις ἐμάχοντο ἔκ Πελοποννήσου χιλιάδες τέτορες >>.
Ἀπόδοση: << Σ΄ αὐτήν τὴν γῆ κάποτε, τέσσερις χιλιάδες ἄνδρες ἐκ Πελοποννήσου πολέμησαν ἐναντίον τριῶν ἑκατομμυρίων !>>
Εἰδικός γιά τοῦς Λακεδαιμονίους ὁ ἐπιγραμματοποιός Σιμωνίδης ὁ Κείος ἔγραψε στὴν ἐπιτάφιο στήλη :
<<Ὦ ξεῖν ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις , ὅτι τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων ρήμασι πειθόμενοι >>
Ἀπόδοση : << Ὦ διαβάτη ποῦ περνᾷς ! Νὰ ἀναγγείλεις στοὺς Λακεδαιμονίους ὅτι κείμεθα σ΄ αὐτὴν τὴν γῆ ἀφοῦ ὑπακούσαμε στοὺς νόμους τους >>
Ὁ Σιμωνίδης ἔγραψε καὶ ἕνα ἐπίγραμμα πρὸς τιμὴν του φίλου του Μεγιστία τοῦ Μάντη ποῦ ἔλεγε :
<< Μνῆμα τόδε λεινοίο , Μεγιστία , ὅν ποτὲ Μῆδοι Σπερχειόν ποταμόν κτείναν ἀμειψάμενοι, μάντιος , ὅς τε κῆρας ἐπερχομένας σαφῆ εἰδῶς οὐκ ἔτλη Σπάρτης ἡγεμόνας προλιπεῖν >>.
Ἀπόδοση : << Εἶναι θαμμένος σ΄ αὐτὸ τὸ μνῆμα τὸ ἔνδοξος Μεγιστίας , τὸν ὁποῖον σκότωσαν οἱ Μῆδοι , ὅταν πέρασαν τὸν Σπερχειό . Ἕνας μάντης ὁ ὁποῖος ἄν καὶ ἐγνώριζε τὸν ἐρχομό του θανάτου δὲν θέλησε νὰ ἐγκαταλείψει τὸν βασιλιὰ τῆς Σπάρτης >>!
Κρίνο σκόπιμο νὰ ἀναφερθοῦν δύο χαρακτηριστικά γεγονότα τῆς ἔνδοξης μάχης τῶν Θερμῶν Πυλῶν :
α) Εἴχαμε καὶ κρούσματα ἀνυπακοῆς πρὸς τὸν Λεωνίδα ! Γιὰ νὰ δοῦμε τὶ εἴδους ἀνυπακοῆς ἦτο αὐτοί : Τὸ τελευταῖο βραδύ πρὶν τὴν 12η Μεταγειτνιώνος , ὁ Λεωνίδας συνέταξε τὸ ἡμερολόγιο ἀναφορά πρὸς τὴν Πολιτεία , ὥς ὤφειλε.Ἀφοῦ ἐσφράγισε τὸ κείμενο τὸ δίδει σ΄ ἕναν στρατιώτη , τὸν Ἀλφεόν , γιὸ τοῦ Ὁρσιφάνου, ὀνομαστοῦν γιὰ τὴν ταχύτητα του στὸ τρέξιμο γιὰ νὰ τὸ παραδώσει στοὺς Ἐφόρους . Καὶ ἰδοῦ τὶ ἀπάντησε ὁ Ἀλφεός τοῦ βασιλέα του ; << Ἐγώ ἦρθα γιὰ νὰ πολεμήσω καὶ ὄχι νὰ κάνω τὸν ταχυδρόμο >>! Καὶ γύρισε τὴν πλάτη του , ἐπιστρέφοντας στὸν ἀδελφὸ τοῦ Μάρωνα, μὲ τὸν ὁποῖο θὰ πέσουν ἡρωικῶς μαχόμενοι τὴν ἑπομένην .
Ἔκπληκτος ὁ Λεωνίδας γιὰ τὴν <<ἀνυπακοή >> καλεῖ τὸν Χαρίλαο γιὸ τοῦ Ἀριστοδήμου καὶ τὸν διατάσσει μὲ αὐστηρότητα ! Δεῖτε τὴν ἀπάντηση τοῦ Χαριλάου .
<< Γιατί διαλέγεις ἐμένα ; Στεῖλε ἄλλον .....ἄν βρεῖς >>!
Ὁ Λεωνίδας ἐκπλήσσεται γιὰ τὴν ἀνυπακοή , πρᾶγμα πρωτοφανές γιὰ τὸν στρατὸ Λακεδαίμονος !
Τότε διαλέγει τὸν Εὔρυτο ( ὄχι τὸν τυφλό ποῦ περίγραψα τὴν σκήνη προηγουμένως ) καὶ τὸν Ἀριστόδημο , γιὸ τοῦ Παντίτου.
Ἀρνοῦνται καὶ αὐτοί ! Μὲ τὴν ἀπειλή ὅμως τῆς (δῆθεν ) ἐκτελέσεως συμμορφώνονται ! Κάπως ἔπρεπε νὰ σταλεῖ ἡ ἀναφορὰ ἔστω καὶ μὲ τὸν ψεύτικο τρόπο ἐκτελέσεως !
Ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς δύο ἥρωες μας εἶναι γνωστὰ τὰ γεγονότα τῶν τελευταίων ὡρῶν , πρὶν ἀπὸ τὸν ἔνδοξο θάνατο !
Ὁ Εὔρυτος ἐπρόλαβε τὴν μάχη καὶ ἔπεσε μαχόμενος . Ὁ Ἀριστόδημος , ὅμως , ἐπειδὴ -λόγο βαθμοῦ - τὸν κράτησαν οἱ Ἔφοροι γιὰ τίς λεπτομέρειες ἄργησε καὶ πῆγε στὶς Θερμοπύλες μετὰ τὴν μάχη.
Τὸ ἔφερε βαρέως . Μετὰ ὅμως ἀπὸ ἕναν χρόνο θὰ πέσει ἡρωικῶς μαχόμενος στίς Πλαταιές (479 ) , ἀφοῦ <<ἀπέκτεινεν τοῦς Πέρσας μανιωδῶς >> ! Ἄς εἶναι ΑΙΩΝΙΑ ἡ Ἱερὰ Μνήμη ΟΛΟΝ τῶν Θερμοπυλομάχων Ἡμιθέων
2) Τὴν δεύτερη ἡμέρα τῆς μάχης ἐπέστρεφαν στὰ μέρη τους κάποιοι Ἀρκάδες , οἱ ὁποῖοι ἦσαν ταξιδιῶτες . Τοὺς αἰχμαλώτισαν οἱ περίπολοι τῶν Περσῶν καὶ τοῦς παρουσίασαν στὸν Ξέρξη. Αὐτὸς τοῦς ἐρώτησε πονηρά : << Τὶ κάνουν τώρα οἱ Ἕλληνες ;
Ἀπάντηση : << Παρακολουθοῦν τοῦς ἀγῶνες τῆς Ὀλυμπίας >>.
Ἐρώτηση : << καὶ τὸ ἔπαθλο ἡ δῶρο γιὰ τοῦς νικητές ποιὸ εἶναι >>
Ἀπάντηση : << Ἕνα στεφάνη ἀπὸ ἐλιᾶς >>.
Τότε ὁ Τρινταταίχμης , ἕνας ἀπὸ τοῦς ἀρχηγούς τοῦ πεζικοῦ, γιὸς τοῦ Ἀρταβάνη , ἀκούγοντας ὅτι ἔπαθλο δὲν ἦτο χρῆμα ἡ κάτι πλούσιο σὲ ὕλη, σηκώθηκε καὶ εἶπε στὸ Μαρδόνιο
Μαρδοχαϊ << ΠΩ! Μαρδόνιε ! Ἐναντίον ποίων ἀνδρῶν μας ἔφερες νὰ πολεμήσουμε, ὅταν αὐτοί ἀντί γιὰ χρήματα καὶ πλούτη, μάχονται ( ἀγωνίζονται ) γιὰ τὴν ἀερτή!>>! *3
Ἀναμφισβήτητο γεγονὸς εἶναι ὅτι ὁ Ξέρξης ὑποκινήθηκε γιὰ τὴν ἐκστρατεία ἐναντίον τῆς Ἑλλάδας ἀπὸ τὸν Μαρδόνιο Μαρδοχάϊ καὶ τὴν σύζυγο του Ἐσθῆρ, ἀπὸ τὴν φυλὴ Βενιαμίν . (<<Μεγάλη Ἑλληνική Εὐκυκλοπαίδεια >> Τόμος 11ος σελις 629 λέξις Εσθήρ>>)
Ἡ νεαρὴ Ἐσθῆρ ἦτο ἐξαίσιας καλλονῆς καὶ μὲ τὴν προτροπή τοῦ θεῖου της Μαρδονόυ -Μαρδοχάϊ ἐνεφανίσθη ἐμπρος τοῦ Ξέρξη , ὅταν αὐτὸς ἔβγαλε ἕνα διάταγμα γιὰ νὰ εὑρεθεῖ μία κοπέλα οὕτως ὥστε νὰ γίνει σύζυγος καὶ βασίλισσα του Ξέρξη καὶ τῆς Περσίας .
Ὁ Ξέρξης κατέστη ἄθυρμα στὰ χέρια τῶν Μαρδονίου καὶ Ἐσθὴρ , ἀφοῦ ἐδιῶρισε τὸν πρῶτον , πρωθυπουργό του καὶ ἀκολοῦθος μὲ τὴν προτροπή τῆς μισελληνίδος Ἐσθήρ ἐθανάτωσε τὸν προηγούμενο πρωθυπουργό τοῦ Ἀμὰν Ἀμαθάδου τοῦ Μακεδόνος ! 125 ( Π. ΔΙΑΘΗΚΗ: << Εσθήρ >> Θ΄ 24 )
Εἶναι γνωστὸ ὅτι ὁ Ξέρξης στὴν Π. Διαθήκη ἀναφέρεται ὡς Ἀχασβήρος . Λόγο σκοπίμου λάθους στὸ κεφάλαιο << Ἐσθήρ >> οἱ μεταφραστὲς << ἔβαλαν >> τὸ ὄνομα Ἀρταξέρξης !
Οἱ χρονολογίες , τὰ γεγονότα καὶ τὰ στοιχεῖα ἄλλα δείχνουν : Πῶς ὅλα συνέβησαν ἐπὶ Ξέρξου τοῦ Α΄, Γνωστοί πάντοτε γιὰ τίς παραποιήσεις τίς διαστρεβλώσεις καὶ τίς <<προσθῆκες >>
Ὁ Ξέρξης λοιπόν , ἦτο ἕνα ἄβουλο πλάσμα καὶ οἱ δύο Ἰουδαῖοι θεῖος καὶ ἀνεψιά τὸν ἔκαναν ὅτι ἤθελαν . Χαρακτηριστικό γεγονός εἶναι τὸ ὅτι τοῦς χορήγησε τὸ δακτυλίδι του , τὴν προσωπικὴ του σφραγῖδα δηλαδὴ καὶ τοῦς εἶπε ὅτι κάθε ἐπιθυμία τους ἄς γράφεται καὶ ἄς ὑπογράφεται μὲ τὸ δακτυλίδι !
Τὸ ὄνομα τοῦ Ξέρξη ἑλληνιστὶ εἶναι Κσαϊάρσα . Ἀπὸ τὸν Ἡρόδοτο περιγράφεται ὡς ἰδιότροπος , φιλήδονος καὶ σκληρός ἄνθρωπος κάτι τὸ ὁποῖο ταιριάζει μὲ τὸ χαρακτῆρα τοῦ στὸ κεφάλαιο <<Ἐσθὴρ >> τῆς Π. Διαθήκης .
Αὐτὸ φαίνεται καὶ ἀπὸ τὸν γελοῖο λόγο ποῦ χώρισε τὴν πρώτη του γυναῖκα του Ἀστίν, ἡ ὁποῖα ἀρνήθηκε νὰ ἐπιδείξει τὰ κάλλη της ἐμπρὸς στὸν λαὸ καὶ στοὺς ἡγεμόνες τῆς αὐτοκρατορίας ποῦ ἐφιλοξένησε ὁ Ξέρξη126 ( ἔνθ. Ἀνωτ. Α΄ 1, 9-12
Μετὰ ἀπὸ προτροπή τῶν συμβούλων του ἀπεφάσισε νὰ ἀναζητήσει νέα σύζυγο! Τὰ ὀνόματα τῶν συμβούλων του μόνο περσικὰ δὲν ἤτανε 127 Μαλησεάρ Μουχαίος Σαρσαθαίος καὶ ἄλλοι
Ἡ συνέχεια δίδεται μὲ λεπτομέρειες στὸ κεφάλαιο << Ἐσθήρ >> ὅπου συμφώνως μὲ τὴν ὁδηγία τοῦ Μαρδοχαίου -Μαρδονίου , ἡ Ἐσθήρ δὲν ἀποκαλύπτει τὴν καταγωγή της καὶ
τὸν λαὸ ποῦ ἀνῆκε. 128 Ὁ -Μαρδόνιος -Μαρδοχάϊ ἦτο γιὸς τοῦ Ἰαϊρου γιοῦ τοῦ Σεμεϊου γιοῦ τοῦ Κισσαίου , ἀπὸ τὴν φυλὴ Βενιαμίν καὶ ἦτο ἀνάμεσα στοὺς αἰχμαλώτους ποῦ ὁ Ναβουχοδονόσωρ ἔφερε στὰ Ἱεροσόλυμα . Ἦτο κηδεμὼν τῆς Ἐσθήρ κόρης τοῦ Ἀμιναδάβ. 128 ( Π, Διαθήκη << Εσθήρ >> Α΄2, 5 5-14
Ὁ Μαρδόνιος ὑπερηφανεύετο γιὰ τὴν καταγωγὴ του καὶ ἔλεγε συνεχῶς : << Ἐγὼ εἶμαι Ἰουδαῖος >>! ( Ἔνθ. Ἀνωτ. Α΄ 3,4 Δὲν εἶναι κακὸ νὰ ὑπερηφανεύετο γιὰ τὴν καταγωγὴ του , ἄν εἶναι
δυνατὸν !
Ἁπλῶς ἀποδείκνυε τὴν καταγωγὴ του καὶ ἔχουμε πλέον ἀποδείξεις μέσω τοῦ κεφαλαίου τὴς << Ἐσθήρ >>, ἀπὸ τὴν Π. Διαθήκη.
Ἡ μισελληνίδα Ἐσθήρ ἀφοῦ ἔχει γίνει βασίλισσα ἀρχίζει νὰ ἀποκαλύπτει τὴν καταγωγή της, πρᾶγμα τὸ ὁποῖον δὲν ἐνδιέφερε τὸν Ξέρξη. Μετὰ ἀπὸ συκοφαντία ἴδιον τῆς φυλῆς δολοφονεῖται ὁ Μακεδὼν πρωθυπουργός τοῦ Ξέρξη , ὁ Ἀμάν ! ( ἔΝΘ. Ἀνωτ. Δ΄7, 1-10) Ἐκδίδεται διάταγμα ὅπου οἱ Ἰουδαίοι σφάζουν περὶ τοῦς 6.000 τῆς <<ἄλλης φυλής >> ( ἐνν. Οἱ ἕλληνες ) καὶ ἡ ἡμέρα τοῦ <<Πουρείμ καθίσταται << ἐθνική >> ἑορτή τους ! Ζοῦν πλέον μὲ τοῦς δικούς τους νόμους , ὀργανώνουν τὴν ὑπεράσπισή τους καὶ τοῦ ἐπιτρέπεται νὰ ἀντιμετωπίζουν τοῦς ἐχθρούς τους ὅπως θέλουν ! (Ἔνθ. Ἀνωτ. Δ΄8. 1-12) Γιὰ τὴν καταγωγὴ τοῦ Ἀμάν, γιοῦ τοῦ Ἀμαδαθου τοῦ Μακεδόνος μας πληροφορεῖ τὸ κεφάλαιο
<< Ἐσθήρ >> καθώς καὶ τίς λεπτομέρειες τοῦ περιεχόμενου τῆς διαταγῆς τοῦ Ξέρξη γιὰ τοῦς Ἰουδαίους, * ( ἔΝΘ. Ἀνωτ. Ε΄1-21) τὸ δὲ κεφάλαιο Ε΄ τῆς <<Ἐσθήρ >> βρίθει ἀπὸ ἀνθελληνισμὸ καὶ << καλὲ πράξεις >> τῶν Ἰουδαίων ἐναντίον τῶν Ἑλληνικῶν πληθυσμῶν τῆς αὐτοκρατορίας ! Διαβάστε τὸ καὶ θὰ φρίξεται Ἕλληνες.
Χαρακτηριστικό εἶναι τὸ σημεῖο ὅπου ὁ ὑπάνθρωπος Ξέρξης λέγει στὴν σύζυγό του: << Μόνο στὰ Σοῦσα οἱ Ἰουδαῖοι σκότωσαν πεντακοσίους ἄνδρες μαζί μὲ τοῦς γιοὺς του
Ἀμὰν Φαντάσου τὶ ἔγινε στὶς ἐπαρχίες. Τὶ ἄλλο θέλεις ; Θὰ σοῦ τὸ ἐκπληρώσω >> * ( ἔΝΘ. Ἀνωτ. Ε΄9-12) Ἡ Ἐσθὴρ τοῦ ἀπαντᾶ : << Νὰ ἐπιτραπεῖ στοὺς Ἰουδαίους ποῦ κατοικοῦν στὰ Σοῦσα, νὰ πράξουν καὶ αὔριο ὅσα ἔπραξαν σήμερα . Ἐπίσης νὰ κρεμάσουν δημοσίως τὰ σώματά τῶν γιῶν τοῦ Ἀμάν . ( ἔΝΘ. Ἀνωτ. Ε΄9-13)
Θαυμάστε μισελληνισμὸ καὶ μισανθρωπισμὸ !
Καὶ κάτι ποῦ θυμίζει τὰ σημερινὰ ἐγκλήματα τῶν ἀπαγογῶν τους στὴν Παλαιστίνη:
<< Οἱ Ἰουδαῖοι τῶν Σούσων συγκεντρώθηκαν καὶ σκότωσαν τριακοσίους ἀκόμη ἄνδρες. Λεηλασίες δὲν ἔκαναν ὅμως >>!!! ( ἔΝΘ. Ἀνωτ. Ε΄9-16 19)
Τὸ ἄκρον ἄωτον τῆς ὑποκρισίας καὶ τοῦ ἀρρωστημένου νοῦ μερικῶν τοῦς , Σκότωσαν ἀλλὰ σὰν καλοί ἄνθρωποι δὲν λεηλατοῦσαν ! Βδελύγματα τῆς ἐρημώσεως !
Καὶ φυσικὰ μὲ διαταγὴ τῆς μυσαρὴς Ἐσθὴρ ἐπεκυρώθη « Πουρεὶμ » ὡς « ἐθνικὴ » ἑορτὴ τους . 136 Τὸ κουβαράκι ξετυλίχθηκε ! ὁ Μαρδόνιος -Μαρδοχαϊ, δὲν μποροῦσε νὰ ξεχάσῃ αὐτὸ ποῦ ἔπαθε στὴν Θράκη καὶ Μακεδονία ἀπὸ τοῦς Βρύγες τὸ 490, 137 Ἦτο ὑπέρμαχος τῆς ἐκστρατείας του Ξέρξη ἐναντίων τῆς ἑλλάδος. ( ἔΝΘ. Ἀνωτ.Η 82)
Τὸ Σατανικὸ σχέδιο θεῖου καὶ ἀνεψιὰς γιὰ ἐξόντωση τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἄρχισε νὰ πετυχαίνει μιὰς καὶ ὁ Ξέρξης εἶχε μία « καλὴ » σύζυγο ποῦ τὸν ἐπροστάτευε μέσο τοῦ θεῖου της ἀπὸ τοῦς διαφόρους « συνωμότες » τοῦ τύπου Ἀμαν!
Εἶναι ἀπορίας ἄξιον πῶς αὐτὸς ὁ Μαρδόνιος -Μαρδοχαϊ εὑρίσκετο κοντὰ στὶς συνωμοτικὲς ὁμιλίες καὶ μετὰ τὰ ἀπεκάλυπτε στὸν Ξέρξη!!
Ὅπως, ἐπίσης , ἀπορίας ἄξιον εἶναι τὸ γεγονὸς ὅτι ὅταν ὁ Ξέρξης ἐξέδωσε τὸ διάταγμα πρὸς ἀποκατάσταση τοῦ ἰουδαϊκοῦ λαοῦ δὲν ἐδιευκρίνησε ποιοὶ ἦσαν αὐτοὶ οἱ ἐχθροί του !
Μήπως ἦσαν Ἕλληνες καὶ κανεὶς ἄλλος;
Καὶ πῶς νὰ πιστέψει κάποιος ἄνθρωπος πῶς οἱ μηδικοὶ πόλεμοι ἔγιναν ἀποκλειστικῶς γιὰ χάρη τῶν Περσῶν καὶ ὄχι γιὰ χάρη τῶν Φοινικογεφυραίων; !
ἡ ἐξαγωγὴ τῶν συμπερασμάτων εἶναι εὔκολη καὶ σ΄ αὐτὸ σημαίνουν καὶ τὰ στοιχεῖα ποῦ παρετέθησαν .
Ἐμπόδιο ὁ Ἕλληνας ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων στὰ ἀρρωστημένα σχέδια τῶν τότε « παγκοσμιοποιητῶν » ἀνθελλήνων .
Καὶ ἔπρεπε νὰ ἀφανισθεῖ ὁ Ἑλληνισμὸς διὰ πυρὸς καὶ σιδήρου !
Κι΄ ὅμως ΕΠΙΖΗΣΑΜΕ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου