Ὁ ἀρχαῖος Ἑλληνικός μῦθος της Ἀράχνης

... ... ... Ἀράχνη ἦταν κόρη του βαφέα Ἴδμονα ἀπῶ την Κολοφώνα. Κατοικοῦσε στὴν πόλη της Λυδίας Ὕπαιπα. Ἡ υφαντική της τέχνη ἦταν τόσο ξακουστή ὥστε ἀκόμα καὶ οἱ Νύμφες πήγαιναν γιὰ νὰ θαυμάσουν τα ἔργα της.

Ὅλοι πίστευαν πῶς ἡ Ἀράχνη εἶχε διδαχθεῖ την τέχνη της ἀπὸ τὴ θεά Ἀθηνᾶ. Ἐκείνη ὅμως το ἀρνιόταν καὶ προκάλεσε μάλιστα τὴ θεά σε διαγωνισμό γιὰ νὰ φανεῖ ποῖα ὑφαίνει καλύτερα. Ἡ Ἀθηνᾶ μεταμορφώθηκε σε γριά καὶ συμβούλεψε την κοπέλα ὅτι ἦταν ἀσέβεια νὰ προσπαθεῖ κάποιος νὰ ἀναμετρηθεῖ με τους θεούς. Ὅμως ἡ Ἀράχνη δὲν ἄκουσε τις συμβουλές της καὶ συνέχισε νὰ προκαλεῖ τὴ θεά. Τότε ἡ Ἀθηνᾶ πῆρε την κανονική της μορφή κι ὁ ἀγῶνας ἄρχισε.

Ἡ Ἀθηνᾶ στὸ ὑφαντὸ της παράστησε δυό θέματα. Το κεντρικό θέμα ἦταν ὁ ἀγῶνας της με τον Ποσειδῶνα γιὰ την προστασία της Ἀθήνας. Το ἄλλο ἀπεικόνιζε τέσσερις θνητούς (ἕνας σε κάθε γωνία του ὑφαντοῦ) νὰ τιμωροῦνται γιατί εἶχαν τολμήσει νὰ ἀναμετρηθοῦν με θνητούς. Ἢ Ἀράχνη στὸ δικό της ὑφαντὸ εἶχε παραστήσει τους ἔρωτες του Δία καὶ ἄλλων θεῶν με θνητές καθώς καὶ τις μορφές ποὺ εἶχαν πάρει γιὰ πετύχουν το σκοπό τους. Ἢ Ἀθηνᾶ πῆρε το ἔργο της Ἀράχνης στὰ χέρια της καὶ προσπάθησε νὰ του βρεῖ ψεγάδια.

Ὅταν δὲν κατάφερε νὰ του βρεῖ κάποιο ἐλάττωμα θυμωμένη ἀπὸ τις παραστάσεις του ὑφαντοῦ καὶ τυφλωμένη ἀπὸ την ζήλεια το ἔσκισε καὶ χτύπησε με το ἀδράχτι της την κοπέλα στὸ πρόσωπο. Ἡ Ἀράχνη ἀπὸ ντροπή γιὰ την προσβολή πού της ἔγινε ἐπιχείρησε νὰ κρεμαστεῖ. Ἡ θεά ὅμως δὲν την ἄφησε νὰ πεθάνει. Την μεταμόρφωσε στὸ γνωστό ἔντομο καὶ την καταράστηκε νὰ εἶναι πάντα κρεμασμένη καθώς θὰ ἐξασκεῖ την παλιά της τέχνη.

Ὁ δὲ Ζηνοδότειος Θεόφιλος ἱστορεῖ, ὡς ἄρα ἐν τῇ Ἀττικῇ δύο ἐγένοντο ἀδελφοὶ, Φάλαγξ μὲν ἄρσην, θήλεια δ' Ἀράχνη τοὔνομα· καὶ ὁ μὲν Φάλαγξ ἔμαθε παρὰ τῆς Ἀθηνᾶς τὰ περὶ τὴν ὁπλομαχίαν, ἡ δὲ Ἀράχνη τὰ περὶ τὴν ἱστοποιίαν· μιγέντας δὲ ἀλλήλοις στυγηθῆναι ὑπὸ τῆς θεοῦ καὶ μεταβληθῆναι εἰς ἑρπετὰ, ἃ δὴ καὶ συμβαίνει ὑπὸ τῶν ἰδίων τέκνων κατεσθίεσθαι.