«ΞΕΡΞΗΣ – Ὁ ΘΕΟΣ ΠΟΥ ἜΠΕΣΕ ὩΣ ἌΝΘΡΩΠΟΣ»
Ἡ Σκιά της Ἀμφισβήτησης – Προδότες, αὐλικοί, ἐχθροὶ τοῦ θρόνου.Το Πάθος καὶ ἡ
Προδοσία – Ἀρταΰντης, Ἀρταβάνος, Ἀμυστρίς.Η Δολοφονία – Η
τελετουργικὴ νύχτα τῆς πτώσης.Τι ἀπέμεινε ἀπὸ τὸν Μεγάλο Βασιλέα – Ἡ
ταφή, οἱ μυστικὲς συγκρούσεις.Το Μήνυμα τῆς Ἱστορίας – Ἡ Ὕβρις τιμωρεῖται ἀπὸ τὴν Μοῖρα.
Αφήγηση
«Ἐν τοῖς παλαιοῖς χρόνοις, ὅτε βασιλεῖς ἐθεωροῦντο ὡς θεοί ἐπὶ γῆς, ἀνέστη ἄνθρωπος ὀνόματι Ξέρξης,
ὁ τολμήσας τὸ ἀδύνατον·
νὰ καταλύσῃ τὴν ἐλευθερίαν τῶν Ἑλλήνων καὶ νὰ θέσῃ τὸν κόσμον ἅπαντα ὑπὸ τὴν πορφυρὰν αὐτοῦ σκιάν.»
Ὁ κόσμος ἐσείετο ὑπὸ τὴν βασιλικὴν αὐλοφύλακον· στρατηγοὶ, σατράπαι καὶ μάγοι ἀνέμενον ἐκ τῶν χειλέων του τὴν ἐπόμενην θεϊκὴν προσταγήν.
Ἀλλ’ ὁ ἄνθρωπος, ὅταν ἀνεβῇ ἐπὶ τὸν θρόνον τῆς ὕβρεως, ἤδη ἔχει θέσει τὴν πρώτην λίθον τοῦ τάφου του.
«Τριάκοντα ἔθνη, ἑκατὸ μυριάδες ψυχῶν ὑπό τὴν σφραγίδα τοῦ Μεγάλου Βασιλέως.
Ὁ Ξέρξης οὐκ ἐβάδιζεν· ἡ γῆ ἐσείετο ὑπὸ τὰ βήματα τοῦ στρατεύματός του.»
προετοιμαζόταν γιὰ τέσσερα ὁλόκληρα χρόνια. Ὁ περσικὸς στρατός, σύμφωνα μὲ τὸν Ἡρόδοτο,
ἀριθμοῦσε 1.700.000 πεζοὺς ἄνδρες καὶ 100.000 βοηθητικὸ προσωπικὸ ποὺ προέρχονταν ἀπὸ 46 ἔθνη
ἐνῷ ὁ Κορνήλιος Νέπως ἀναφέρει 700.000 πεζοὺς καὶ 400.000 ἱππεῖς. Οἱ σύγχρονοι μελετητὲς θεωροῦν
αὐτοὺς τοὺς ἀριθμοὺς ἐξαιρετικὰ διογκωμένους.
🎬 Εικόνα 3: Ο Ξέρξης διατάζει τη διάβαση του Ελλησπόντου
Ο Ξέρξης 𝜗ετά τὴν θάλασσα καὶ διατάσσει:«Μάστιξον τὴν θάλασσαν! Δεῖξον εἰς τὸ ὕδωρ ὅτι ὁ βασιλεὺς τῶν βασιλέων οὐ φοβεῖται θεόν, οὐδὲ φύσιν.»
«Καὶ τότε, ὁ Πέρσης βασιλεὺς προσέταξε τὴν θάλασσαν νὰ δουλωθῇ.
ὁ Ἡρόδοτος γράφει ὅτι ἐμαστίγωσε τὸ πέλαγος καὶ ἔριψε δεσμά εἰς τὰ κύματα λέγων·
“Ὦ θάλασσα, ἐγὼ σε τιμωρῶ διότι ἐτόλμησας νὰ ἀντισταθῇς.”»
Ὑπάλληλοι μαστιγῶνουν τὸν Ἑλλήσποντον – εἰκαστικὴ κορύφωσις ὕβρεως)
«Καὶ οὕτως ὁ Ξέρξης ἐστήριξεν τὴν ἐξουσίαν του ὄχι μόνον ἐπὶ ἀνθρώπων, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τῆς φύσεως αὐτῆς.
Ὁ Ἡρόδοτος λέγει ὅτι οἱ θεοί ἐσημείωσαν τὴν ὕβριν ταύτην καὶ ἐφύλαξαν τὴν τιμωρίαν διὰ ὕστερον.»
🎙 Αφήγηση
«Ἀπὸ τὴν ὥραν ἐκείνην, οὐκέτι ὁ Ξέρξης ἐβάδιζε πρὸς δόξαν· ἡ σκιά τῆς Μοίρας ἤρξατο νὰ βαδίζει πλάι τ ου.»
Οι Περσικές στρατιές περνούν από τα στενά, με Θερμοπύλες στον ορίζοντα. Στενά φαράγγια, λίγοι Έλληνες πολεμιστές σε υψηλά σημεία.
Ὁ Ξέρξης μὲ τὸ στρατό του πέρασε χωρὶς δυσκολία τὸν Ἑλλήσποντο, μὲ γέφυρες ποὺ κατασκεύασαν
ἀποκεφάλισε τοὺς μηχανικούς του καὶ διέταξε νὰ μαστιγώσουν τὴ θάλασσα γιατί δὲν ὑπάκουσε στίς
διαταγές του, ἐνῷ τῆς πέταξε καὶ ἁλυσίδες γιὰ νὰ τὴ δέσουν. Ἀκόμα γιὰ νὰ περάσει ὁ στόλος του
ἄνοιξε μιὰ διώρυγα στὴ χερσόνησο τοῦ Ἄθω καὶ ἔθεσε ἐπί κεφαλῆς τοῦ ἔργου, τοὺς Βούβαρη του
Μεγαβάζου καὶ Ἀρταχαίη του Ἀρταίου.
Πέρασε χωρὶς προβλήματα τὴ Θράκη, τὴ Μακεδονία καὶ τὴ Θεσσαλία καὶ ἔφτασε στὶς Θερμοπύλες,
ὅπου ἀντιμετώπισε τοὺς 300 Σπαρτιᾶτες τοῦ Λεωνίδα καὶ τοὺς 700 Θεσπιεῖς του Δημόφιλου στὴν τελική
φάση τῆς μάχης. Μετὰ τὴ νίκη του στὶς Θερμοπύλες ἔφτασε στὴν Ἀθήνα καὶ τὴν κατέλαβε. Οἱ κάτοικοί της
εἶχαν φύγει πρόσφυγες στὰ γύρω νησιά.
Ἡ ἀρετή νικᾷ τὸν ἀριθμόν.
Καὶ ἡ πρώτη αἷμα ἐχύθη·
ὁ Ξέρξης ἐθεώρει ἐκ τῶν ὕψη τὴν δύναμην τῆς ἀνθρώπινης θέλησης.» «Τριάκοντα χιλιάδες Πέρσες ἐναντίον τριάντα Ἀνδρῶν;
Αφήγηση:
«Καθώς ο Ξέρξης προχώρησε,
τα στενά των Θερμοπυλῶν σφραγίστηκαν από λίγους, ἀλλ’ ἀδάμαστους Ἕλληνας.
Λεωνίδας, ὁ βασιλεὺς τῶν Σπαρτιατῶν, ἔστησε τὸν θάνατό του ὡς φράγμα ἐναντίον ὕβρεως θεοῦ.»
«Ἡ αὐτοκρατορία του, ἡ μεγαλύτερη ποὺ εἶδε ποτέ ὁ ἥλιος,
ἐκτείνονταν ἀπὸ τὸν Ἰνδὸ ποταμὸ μέχρι τὰ ὄρη τῆς Θρᾴκης,
ἀπὸ τὴν Αἰθιοπία μέχρι τὰ ψυχρὰ παράλια τοῦ Εὐξείνου.
Καὶ ὁ Ξέρξης ἐθεώρει ὅτι ὅλη ἡ γῆ καὶ ὅλοι οἱ λαοὶ
ἦσαν γεννημένοι διὰ νὰ προσκυνοῦσι τὰ σανδάλιά του.»
«Ἑκατὸν καὶ εἴκοσι χιλιάδες ἱππεῖς,ἑξακόσιαι χιλιάδες πεζοὶ,
Ὁ Ἡρόδοτος ἀναφέρει ἀπὸ ποιά ἔθνη ἀποτελοῦνταν
ὁ στρατὸς τοῦ Ξέρξη καὶ ποιός διοικοῦσε τὰ στρατεύματα κάθε ἔθνους. Ἀναλυτικὰ ἦταν:
- Μῆδοι ὑπὸ τὶς διαταγές του Τιγράνη
- Κίσσιοι ὑπὸ τὶς διαταγές του Ἀνάφη, γιοῦ του Ὀτάνη
- Ἀσσύριοι ὑπὸ τὶς διαταγές του Ὀτάσπη
- Βάκτριοι καὶ Σάκες ὑπὸ τὶς διαταγές του Ὑστάσπη, ἀδελφοῦ του Ξέρξη
- Ἰνδοὶ ὑπὸ τὶς διαταγές του Φαρναζάρθη
- Ἄριοι ὑπὸ τὶς διαταγές του Σισάμνη
- Αἰγύπτιοι ὑπὸ τὶς διαταγές του Ἀρτάβανου
- Πάρθοι καὶ Χωράσμιοι ὑπὸ τὶς διαταγές του Ἀρτάβαζου
- Σόγδοι ὑπὸ τὶς διαταγές του Ἀζάνη
- Γανδάριοι καὶ Δαδίκες ὑπὸ τὶς διαταγές του Ἀρτύφιου
- Κάσπιοι ὑπὸ τὶς διαταγές του Ἀριόμαρδου, ἀδελφοῦ του Ἀρτύφιου
- Σαράγγες ὑπὸ τὶς διαταγές του Φερενδάτη
- Πάκτυες ὑπὸ τὶς διαταγές του Ἀρτάϋνου
- Οὔτιοι καὶ Μύκοι ὑπὸ τὶς διαταγές του Ἀρσαμένη, ἀδελφοῦ του Ξέρξη
- Παρικάνιοι ὑπὸ τὶς διαταγές του Σιρομήτρη
- Ἄραβες καὶ Αἰθίοπες ὑπὸ τὶς διαταγές του Ἀρσάμη, ἀδελφοῦ του Ξέρξη
- Λίβυοι ὑπὸ τὶς διαταγές του Μασάγη
- Παφλαγόνες καὶ οἱ Ματιηνοὶ ὑπὸ τὶς διαταγές του Δώτου
- Μαριανδυνοί, Σύροι καὶ Λίγυες ὑπὸ τὶς διαταγές του Γωβρύα, ἀδελφοῦ του Ξέρξη
- Φρύγες καὶ Ἀρμένιοι ὑπὸ τὶς διαταγές του Ἀρτόχμη, σύζυγος ἀδελφῆς του Ξέρξη
- Λυδοὶ καὶ Μυσοὶ ὑπὸ τὶς διαταγές του Ἀρταφέρνη, γιοῦ τοῦ ὁμώνυμου στρατηγοῦ ἀπὸ τὴ μάχη του
- Μαραθῶνα
- Κόλχοι, Θρᾶκες, Λασόνιοι, Μόσχοι, Μιλύες καὶ Πισίδες ἦταν ὑπὸ τὴν ἡγεσία ἄλλων
- ἀρχόντων-συγγενῶν του Ξέρξη
Τὴν ἡγεσία ὅλου τοῦ πεζικοῦ εἶχαν οἱ Μαρδόνιος καὶ Τριτανταίχμης, ἐξάδελφοι τοῦ Ξέρξη, ὁ Μασίστης,
μικρότερος ἀδελφὸς τοῦ βασιλιᾶ, ὁ Μεγαβύζος καὶ ὁ Σμερδομένης.
Τὸ ἱππικὸ διοικοῦσαν οἱ ἀδελφοὶ Τίθαιος καὶ Ἀρμαμίθρας, γιοὶ τοῦ στρατηγοῦ Δάτη, ποὺ εἶχε πάρει μέρος στὴ Μάχη τοῦ Μαραθῶνα.
Τὴν ἐπίλεκτη προσωπικὴ σωματοφυλακή του Ξέρξη, τοὺς 10.000 «Ἀθάνατους» διοικοῦσε ὁ Ὑδάρνης.Ὁ περσικὸς στόλος προερχόταν ἀπὸ τὶς ὑποτελεῖς περιοχὲς τῆς Περσικῆς Αὐτοκρατορίας, καθὼς οἱ Πέρσες
δὲν ἦταν ναυτικὸς λαός. Τὸν στόλο ἀποτελοῦσαν μοῖρες τῶν Φοινίκων ὑπὸ τὴν ἡγεσία του Μεγαβάζου,
τῶν Κιλίκων, τῶν Σύρων, τῶν Αἰγυπτίων ὑπὸ τὴν ἡγεσία του Ἀχαιμένη, τῶν Λυκίων, τῶν Ἐλλησπόντιων,
τῶν Παμφύλων, τῶν Κυπρίων, τῶν Ἰώνων τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καὶ τῶν Καρῶν ὑπὸ τὴν ἡγεσία του Ἀριαβίγνη. Οἱ στρατιωτικὲς δυνάμεις πάνω σὲ αὐτὰ ἦταν ὅλες ἰρανικῆς καταγωγῆς, δηλαδὴ Πέρσες, Μῆδοι καὶ Σάκες.
Τὴν ἀνώτερη ἡγεσία τοῦ στόλου εἶχε ὁ Ἀριαμένης.
με την ήττα στη Σαλαμίνα, την ταπείνωση και τα πρώτα σημάδια της πτώσης)
– Ο Ξέρξης βλέπει τη ναυμαχία από τον Θρόνο του
«ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, ὁ βασιλεὺς τῶν Περσῶν ἐκάθητο ἐπὶ χρυσοῦ θρόνου, ὡς θεός ἐπὶ γῆς·
ἡ θάλασσα ἦτο τὸ θέατρον τῆς θεϊκῆς Κρίσεως.
Οἱ Ἕλληνες, ὀλίγοι τὸν ἀριθμόν, ἀλλ’ ἀκαταμάχητοι τῇ ψυχῇ, ἐξώρμησαν ὡς λέοντες ἐναντίον μυρίων.»
«Ὁ Ξέρξης ὁρᾷ τὴν Ἑλλάδα ὡς πληγὴν ἐπὶ τοῦ σώματος τῆς ἀυτοκρατορίας.Οἱ Ἕλληνες, ἄνθρωποι μικρῶν πόλεων, ἀλλὰ μεγάλου φρονήματος,
ἀπετόλμησαν νὰ νικήσουν τὸν πατέρα του, Δαρεῖον, εἰς Μαραθῶνα.
Καὶ ἡ νίκην ἐκείνην, ὁ Ξέρξης ὀμνύει νὰ ἐξαλείψῃ ἀπὸ προσώπου γῆς.»
Ο Ξέρξης μιλά (δραματικός τόνος):
«Ἢ ἡ Ἑλλάς θὰ γονατίσῃ ἔμπροσθεν τοῦ στέμματος Περσῶν,
ἢ θὰ μεταβληθῇ εἰς στάκτην καὶ θρῆνον.»
– Η σύγκρουση κορυφώνεται
ἀποσύρθηκαν στὴν Περσία καὶ οἱ ἑλληνικὲς δυνάμεις ξεκίνησαν ἀπελευθερωτικὸ ἀγῶνα στὰ παράλια της Μικρᾶς Ἀσίας.
Νύχτα. Ὁ βασιλιᾶς παρακολουθεῖ τὴν μάχη ἀπὸ ψηλὸ ὕψωμα.
«Καὶ οἱ θεοί ἤδη ἐπέβαλαν τὴν κρίσην.
Ὁ Ξέρξης, ὁ μέγας, νιώθει τὸ βάρος τῆς μοίρας·
ἀλλ’ ὡς ὁρᾷ τὰ πρῶτα σημεῖα τῆς καταστροφῆς,
ἡ καρδία του ἐπιμένει ἐν ὕβρει.»
«Τότε ὁ θεὸς τῆς Ὕβρεως ἐγύμνωσε τὸν βασιλέα· ἐκεῖνος ὃς ἐπροσέταζε εἰς τὴν θάλασσαν νὰ δουλωθῇ, νῦν ἔβλεπε τὴν ὀργὴν τῶν κυμάτων ἐναντίον του.
– Το βλέμμα του Ξέρξη μεταβάλλεται
Ἡ ἐλπὶς ἐσβήσθη ἐντός του, καὶ ἡ Μοίρα ἤγγιζε τὸ σκήπτρον.»
Ἡ ἐλπὶς ἐσβήσθη ἐντός του, καὶ ἡ Μοίρα ἤγγιζε τὸ σκήπτρον.»
– Η απόφαση τῆς φυγῆς
«Ὁ Ξέρξης οὐκέτι εἶχε θέλησιν μάχεσθαι.
Κατὰ τὸν Διόδωρον, ἐπείσθη ὑπὸ τῶν στρατηγῶν νὰ ἐπιστρέψῃ·
ἡ ἀρχὴ τοῦ τέλους εἶχεν ἤδη τεθῇ.
Ἐπὶ νυκτός, ὡς κλέπτης, ὁ μέγας βασιλεὺς ἀπεσπάσθη ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα, ἀφήνων τὸ στράτευμα εἰς τὴν τύχην του.»
🌌 – Προοικονομία της Μοίρας
«Καὶ ὡς ὁ ἥλιος τῆς Περσικῆς δόξης ἤρξατο νὰ δυσῇ, ἡ σκιά τῆς προδοσίας ἐγεννήθη ἐν τῇ καρδίᾳ τῶν ἀνθρώπων τοῦ παλατίου. ἐξ Ἑλλάδος ἤρξατο ἡ πτῶσις, ἀλλ’ ἐν Περσίδι ἔμελλε νὰ τελειωθῇ.»
ΜΕΡΟΣ Β΄ – «Ἡ Σαλαμὶς: ἡ Ἀρχὴ τῆς Πτώσεως»
🏛️ : Προμήνυμα
▶ : Ἐπιστροφή στὸ Παλάτι
Ο Ξέρξης Α΄ μετά την ήττα στη Σαλαμίνα, αναγκάστηκε να επιστρέψει στη Βαβυλώνα για να καταπνίξει«Ὅταν ὁ βασιλεὺς ἐπέστρεψε, οὐκέτι ἦτο ὁ παντοδύναμος·
ἡ δόξα τῆς Περσικῆς αὐτοκρατορίας ἔσβηνε,
ἀφήνοντας τὴν ψυχὴ του ἐκτεθειμένη εἰς ἀνθρώπινα πάθη καὶ συνωμοσίας χείρας.»
νέα ἐπανάσταση ποὺ ὑποκινοῦσαν οἱ ἱερεῖς τοῦ Μαρδούκ. Ὕστερα ἀπὸ τὴν καταστολὴ τῆς ἐπανάστασης
σκότωσε τοὺς αὐλικούς του πού, ὅσο ἔλειπε, ἔκλεψαν τὸ βασιλικὸ θησαυρό του.
Τὰ νέα γιὰ τὶς ἧττες στὶς Πλαταιὲς καὶ στὴ Μυκάλη τὸν συντάραξαν ψυχολογικά, μὲ ἀποτέλεσμα νά
κλειστεῖ στὸν ἑαυτό του καὶ νὰ περνάει ὧρες μελετῶντας πολεοδομικὰ σχέδια καθὼς εἶχε στὸ μυαλό
τοῦ τὴν ἀνοικοδόμηση τῆς Περσέπολης καὶ τὴ δημιουργία ἑνὸς θαυμαστοῦ πολεοδομικοῦ συγκροτήματος ἐκεῖ.
Ὁ ἔρως πρὸς τὴν γυναῖκα τοῦ Μασίστου
«Ὁ Ἡρόδοτος διηγεῖται ὅτι ὁ Ξέρξης ἠράσθη τῆς γυναικὸς τοῦ ἀδελφοῦ του Μασίστου.
Ἡ πράξις αὕτη, ἐκ σπέρματος ἤδη ἐκφυλισμοῦ, ἔμελλε νὰ γεννήσῃ ἀλυσίδα αἱμάτων.»
🎙 ἔμαθεν τὴν ἁμαρτίαν,
ἐπικαλεῖται τὰς θεὰς τοῦ σκότους, καὶ ἐν ἑορτῇ ἀνθρωποθυσίας προστάσσει νὰ συλληφθῇ ἡ γυναίκα τοῦ Μασίστου.Ἡ ἐκδίκησις ἦτο ἀποτρόπαιος· ἐσχίσθη ζῶσα ἡ ἄτυχη, καὶ ἡ γῆ ἐπλήσθη φρίκης.»
⚡ – Ὁ ἀδελφὸς Μασίστις ἐπαναστατεῖ
🎙«Ὁ Μασίστις, μαθὼν τὸ δεινὸν, ἐπεχείρησε νὰ φύγῃ καὶ νὰ ἐπαναστατήσῃ·
ἀλλ’ ὁ Ξέρξης, ἤδη παραδομένος εἰς φόβον καὶ ἀνασφάλειαν, ἔπεμψεν ἄνδρας καὶ ἀπέκοψαν τὴν κεφαλὴν τοῦ ἀδελφοῦ του.
Ἐξ ἐκείνης τῆς ἡμέρας, ἡ ἀρχὴ ἔγινε τύραννος τοῦ ἑαυτοῦ της.»
Ὅμως καθὼς ἦταν κλειστὸς στὸν ἑαυτό του καὶ εὔκολος στόχος τῶν ραδιούργων ἐμφανίστηκαν πολλοί
ἐπίδοξοι διάδοχοί του. Αὐτὸς ἀγανακτισμένος καὶ στὰ ὅρια τῆς παράνοιας δολοφόνησε ὅλους τους
ἐπίδοξους διαδόχους, ἀνάμεσα στοὺς ὁποίους ἦταν καὶ ἀρκετοὶ στενοὶ συγγενεῖς του. Τελικὰ ἔπεσε
ὁ ἴδιος θῦμα μιᾶς αὐλικῆς συνωμοσίας τὸ 465 π.Χ..
🏰 – Ὁ Ἀρταβᾶνος, ὁ ἄνθρωπος τοῦ σκότους
🎙
«Ἐν τῷ σκότει ἤδη ἐκινήθη ὁ Ἀρταβᾶνος, ὁ μέγας εὐνοῦχος, φύλαξ τῆς νυκτός.
Ἄνθρωπος ἄνευ τιμῆς, ἀλλ’ ἔμπειρος ἐν δολοφονίαις καὶ μηχαναῖς.
Ἐνεφύσησεν ὁ διάβολος εἰς τὴν ψυχὴν του τὴν ἰδέαν· ὁ βασιλεὺς ἔπρεπε νὰ πεθάνῃ.»
«Ὁ Ἀρταβᾶνος, φύλαξ τῆς νυκτός, ἐδίδασκε τὴν καρδίαν τοῦ βασιλέως.
Ἀληθινὸς δαίμων τῆς προδοσίας, ὁρᾷ τὴν ὕβριν καὶ προετοιμάζει τὸ τέλος.»
🎙 «Ἔλεγε ὁ Ἡρόδοτος, ὅτι ἡ Μοίρα τῶν ὑπερηφάνων κινείται ὡς ἀόρατος χείρ,
ὅταν οἱ θεοὶ θελήσωσι νὰ ταπεινώσωσι βασιλέα,
ἐνθουσιάζουσιν ἐπ’ αὐτὸν τὸν ἑαυτοῦ φίλον.»
«Ἡ Δολοφονία τοῦ Ξέρξη – Ἡ Νύξ τῆς Ἀνταπόδοσης»
«Οἱ βασιλεῖς ἀνέρχονται ὡς ἀστέρες·
λάμπουν διὰ μίαν στιγμήν ἐπὶ τῆς γῆς,καὶ ὕστερον πίπτουσιν εἰς σκότος καὶ λήθην.
Ἀλλ’ ὁ Ξέρξης, ὁ μέγας Βασιλεὺς τῶν Περσῶν,
ἐτόλμησε νὰ ταράξῃ τὸν κόσμον ὅλον –
καὶ οἱ θεοὶ ἠγανάκτησαν.»
Αφήγηση:
«Ὁ Ξέρξης ἀνασηκώνεται ἐνστικτωδῶς·
ματοῦνται οἱ πόθοι τῆς δόξης, καὶ ὁ χρόνος ἐκλείπει.
Μία ἐνέργεια, μία λόγχη, καὶ ἡ ζωή τοῦ μέγα βασιλέως ἐσβήνεν.»
«Καθὼς ὁ βασιλεὺς κοιμάται,
ἡ μοίρα σφίγγει τὸ σκήπτρον.
Ὁ Ἀρταβᾶνος, μὲ λόγχην ἔτοιμον,
ἐκτελεῖ τὴν τελείαν κρίσιν τῆς ὕβρεως.»
Αφήγηση:
«Καὶ ἡ Περσική αὐτοκρατορία ἐπέζησε τῷ σώματι, ἀλλὰ ὁ βασιλεὺς τῆς ὕβρεως ἔπεσε.
Ὁ Ηρόδοτος καταγράφει:
“οὗτος ὁ αὐτοκράτωρ ἐν ὕβρει ἀπέθανεν, καὶ οἱ θεοί ἐτάχθησαν δικαιοσύνην.”
Ἡ μοῖρα, ἀόρατος χείρ, ἐπέστρεψεν τὴν τάξιν τοῦ κόσμου.»
Φθάνουμε, λοιπόν, στο τέλος τοῦ μυσταγωγικοῦ μας λόγου· ἀλλ’ ἡ ἀλήθεια ποὺ ἀποκαλύφθηκε δὲν τελειώνει ἐδῶ. Εἶναι κάλεσμα. Κάλεσμα νὰ θυμηθοῦμε ποιοί εἴμαστε, τί ἱερὸ αἷμα ῥέει μέσα μας, ποιά ἀποστολὴ μάς περιμένει.
Ἡ φωνὴ τῶν προγόνων δὲν σιγᾷ· ἀντηχεῖ μέσα στὴν ψυχὴ τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ μας προσκαλεῖ νὰ βαδίσουμε ὄχι στὸν δρόμο τοῦ φόβου, ἀλλὰ στὸ μονοπάτι τῆς ἀναγέννησης.
Καὶ ὅπως ἡ αὐγὴ διαλύει τὸ σκότος, ἔτσι καὶ ὁ Ἑλληνισμὸς θὰ ἀνατείλῃ πάλιν, ἀλώβητος, ἀθάνατος, θεόπνευστος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου