ΟΙ ΣΚΛΑΒΟΙ ΤΩ ΜΠΑΡΜΠΑΡΕΣΣΩ
Ἥλιε, ποῦ βγαίνεις το ταχύ, 'ς οὖλον τον κόσμο δούδεις,
'ς οὖλον τον κόσμ' ἀνάτειλε, 'ς οὖλην την οἰκουμένη,
'ς τῷ Μπαρμπαρέσσω τοῖς αὐλαῖς, ἥλιε, μὴν ἀνατείλης,
κι' ἄν ἀνατείλης, ἥλιε μου, νὰ γοργοβασιλέψης,
γιατ' ἔχουν σκλάβους ἔμορφους, πολλά παραπονιάρους,
καὶ θὰ γραθοῦ οἱ γιαχτίδες σου ποῦ τῷ σκλάβῳ τα δάκρυα.
4
[Το ἆσμα διεκτραγωδεῖ τα δεινοπαθήματα τῶν Πελοποννησίων μετά την καταστολήν της ἐπαναστάσεως του 1769 ὑπὸ των ἐπιδραμόντων ἀλβανικῶν στιφῶν].
Τα παλληκάρια του Μοριά κ’ οἱ ἔμορφαις της Πάτρας
ποτές δὲν καταδέχονταν πεζοί νὰ περπατήσουν,
καὶ τώρα πώς κατάντησαν σκλάβοι 'ς τους Ἀρβανίταις!
Κλαίγουν οἱ μαύρη τὴ σκλαβιά, ὁποῦ εἶναι σκλαβωμένοι,
κλαίγουν καὶ τον ξεχωρισμό, το πώς θὰ ξεχωρίσουν.
Ο ζωντανός ὁ χωρισμός παρηγοριά δὲν ἔχει!
Ἀφήνει ἡ μάννα το παιδὶ καὶ το παιδί τὴ μάννα,
χωρίζει κ’ ἐν’ ἀντρόγυνο, μία μέρα ἀνταμωμένο.
Ἥλιε, ποῦ βγαίνεις το ταχύ, 'ς οὖλον τον κόσμο δούδεις,
'ς οὖλον τον κόσμ' ἀνάτειλε, 'ς οὖλην την οἰκουμένη,
'ς τῷ Μπαρμπαρέσσω τοῖς αὐλαῖς, ἥλιε, μὴν ἀνατείλης,
κι' ἄν ἀνατείλης, ἥλιε μου, νὰ γοργοβασιλέψης,
γιατ' ἔχουν σκλάβους ἔμορφους, πολλά παραπονιάρους,
καὶ θὰ γραθοῦ οἱ γιαχτίδες σου ποῦ τῷ σκλάβῳ τα δάκρυα.
4
[Το ἆσμα διεκτραγωδεῖ τα δεινοπαθήματα τῶν Πελοποννησίων μετά την καταστολήν της ἐπαναστάσεως του 1769 ὑπὸ των ἐπιδραμόντων ἀλβανικῶν στιφῶν].
Τα παλληκάρια του Μοριά κ’ οἱ ἔμορφαις της Πάτρας
ποτές δὲν καταδέχονταν πεζοί νὰ περπατήσουν,
καὶ τώρα πώς κατάντησαν σκλάβοι 'ς τους Ἀρβανίταις!
Κλαίγουν οἱ μαύρη τὴ σκλαβιά, ὁποῦ εἶναι σκλαβωμένοι,
κλαίγουν καὶ τον ξεχωρισμό, το πώς θὰ ξεχωρίσουν.
Ο ζωντανός ὁ χωρισμός παρηγοριά δὲν ἔχει!
Ἀφήνει ἡ μάννα το παιδὶ καὶ το παιδί τὴ μάννα,
χωρίζει κ’ ἐν’ ἀντρόγυνο, μία μέρα ἀνταμωμένο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου