ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ

Περὶ τὸ κλέος ( γύρο απο τὴν δόξα )


ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Ἀλέξανδροs : Παρὰ τὸ ἐπανεξεῖν τῆ πατρίδι τοῖσ πολεμίοισ ἤ παρὰ τὸ ἄλεξιν, εἶναι ἀνδρῶν ἤγουν βοήθεια .

Ὁ Ἀλέξανδροs λοιπὸν Προέρχεται ἀπὸ τὸ ρῆμα << ἀλέξω>> καὶ τὸ ὄνομα << ἀνήρ - ἀνδρὸσ >> τὸ ρῆμα ἀλέξω

(= προστατεύω , ἀποτρέπω, ἀπομακρύνω, ) δὲν λέγεται βαιβαίωσ σήμερα, μᾶσ ἔχει ὅμωσ ἀφήσει πολλὲσ λέξειs

ὄπωs τὸ Ἀλεξι- κέραυνο, τὸ Ἀλεξί - σφαιρο, τὸ Ἀλεξι - βρόχιο, τὸ Ἀλεξί - πτωτο, καὶ κυρὶοs τὸν Ἀλέξ - ανδρο .)

Ἡρακλῆs

 Ὁ ἥρωs παρὰ τὴν ἔραν καὶ τὸ κλὲοs ὁ ἐν τῆ γῆ ἔνδοξοs . Ἔστιν ἔρα ἡ γῆ. / Ὁ Ἡρακλῆs προέρχεται ἀπὸ

τὴν << ἔρα >> ποὺ θὰ πῆ καὶ τὸ << κλέοs >> ποὺ θὰ πῆ <<δόξα >> << Ἤ ἀπὸ τοῦ Ἥρα, ὅ σημαίνει τὴν δαίμονα . καὶ τοῦ

κλέοs .>> / Ἄλλη ἐκδοχὴ εἶναι ὅτι Προέρχεται ἀπὸ τὴν Θεὰ Ἥρα καὶ τὸ κλὲοs (=δόξα ).


ΑΧΙΛΛΕΥΣ

Ἀχιλλεύs : παρὰ τὸ ἄχοσ λὺειν : Ἰατρὸs γὰρ ἦν

* διὰ τὸ ἄχοs (ὅ ἐστι λύπη ) ἐπενεγκεῖν τῆ μητρὶ καὶ τοῖσ Ἰλεεῦσιν.

* Ἤ διὰ τὸ μὴ θὶγειν χείλεῦσι χιλῆs , ὁ ἐστι τροφῆσ * ὅλωσ γὰρ οὺ μετέσχε γάλακτοs , ἀλλὰ μυελοῖσ ἐλάφων ἐτράφη ὑπὸ
χείρωνοs .

Ὁ Ἀχιλλεὺs ὠνομάσθηκε ἔτσι διότι λὺει τὸ ἄχοσ ( = λὺπη ). Διὸτι ἦταν Ἰατρὸs .

* Ἄλλη ἔκδοχὴ εἶναι ὅτι ὠνομάσθηκε ἔτσι διότι ἔφερε ἄχοs (= λύπη ) στὴν μητέρα του θέτιδα καὶ τοὺσ κατοίκουs τοῦ  Ἰλὶου ( = Τρῶεσ ). Μὶα τρὶτη λὲει ὅτι ὠνομὰσθηκε τσὶ ἐπειδὴ δὲν ἀκούμπησε στὰ χεὶλη του τροφὴ / Α ( = Οὐ ) + Χιλὴ ( = τροφὴ ). Διοτὶ δὲν ἐτρὰφὴ μὲ γὰλα ἀλλὰ μὲ μυελοὺs ἐλαφιῶν ἀπὸ τὸν χείρωνα.


ΘΗΣΕΥΣ

Θησεὺs : Ὡνόμασται διὰ τὴν τῶν γνωρισμάτων θέσιν , τοῦ τε ξίφουσ, καὶ τῶν πεδίλων , ὡσ ἡ Ἱστορία δηλοῖ. >> / Θησεὺσ

ἔχει ὀνομασθῆ γιὰ τὴν θὲση τῶν γνωρισμάτων του δηλαδὴ τοῦ τῶν πεδίλων τον.

ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ

Τερψιχὸρη: ἔκ τοῦ τέρψισ ( = εὐχαρίστηση ) καὶ χορὸσ


ΚΑΛΛΙΟΠΗ

Καλλιὸπη : Ἐκ τοῦ << Κάλλλασ >> ( = ὀμορφιὰ ) καὶ ὁρῶ βλὲπω.

Καλλιόπη  εἶναι  ἡ πιὸ  ὄμορφη  στὴν  ὄψη.

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ

Δημοσθὲνησ : Ἐκ τοῦ δῆμοσ ( = λαὸs ) καὶ σθὲνοs ( = δύναμη )