Ἕλληνα – Ἀρβανίτη ΜΑΡΚΟ ΜΠΟΤΣΑΡΗ.

— Τελικά, το Ἄρβανο, το Σούλη, ἡ Ἑλλάδα, οἱ μῆτρες ἀπὸ τις ὁποῖες γεννήθηκαν οἱ περισσότεροι ἥρωες, ἀποδείχθηκα ὅτι δὲν ἦσαν ἀρκετὲς γιὰ ἐπαναστάτες – γίγαντες, σὰν τον Ἕλληνα – Ἀρβανίτη ΜΑΡΚΟ ΜΠΟΤΣΑΡΗ. Χρειάζεται ἡ οἰκουμένη!!!!!!
=== Διονυσίου Σολωμοῦ: Εἰς τὸν Μάρκο Μπότσαρη
καὶ ὁ Φθόνος τοῦ στέκει ζερβά,

μὲ μάτια, μὲ χείλη πικρά.

— Ἀλλ᾿ ὅποτε ἡ μοίρα τοῦ γράψει

τὸν δρόμον τοῦ κόσμου νὰ πάψει,

ἡ Δόξα καθίζει μονάχη

στὴν πλάκα τοῦ τάφου λαμπρή,

καὶ ὁ Φθόνος ἀλλοῦ περπατεῖ.

— Στὴν πλάκα τοῦ Μάρκου καθίζει

ἡ Δόξα λαμπράδες γιομάτη.

Κλεισμένο γιὰ πάντα τὸ μάτι,

ὁποῦχε πολέμου φωτιά. -

Ἐλᾶτε ν᾿ ἀκοῦστε, παιδιά!

— Σοφοὶ λεξιθῆρες μακρύα,

μὴ λάχῃ σᾶς βλάψω τ᾿ αὐτία.

Τρεχάτε στὰ μνήματα μέσα,

καὶ ψάλτε μὲ λόγια τρελλὰ -

ἐλᾶτε ν᾿ ἀκοῦστε, παιδιά!

— Τὸ λείψανο, ποῦχε γλυτώσει

ὁ Πρίαμος μὲ θρήνους, μὲ δῶρα,

ἐγύριζε ὀπίσω τὴν ὥρα

ποὺ πέφτει στὴν ὄψι τῆς γῆς

τὸ φῶς τὸ γλυκὸ τῆς αὐγῆς.

ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ 2 ΠΟΙΗΜΑ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΣΟΛΩΜΟΥ — Ἐβγῆκαν μαζὶ τῆς θλιμμένης

Τρωάδας ἀπ᾿ ὅλα τὰ μέρη

γυναῖκες, παιδάκια καὶ γέροι,

θρηνώντας, νὰ ἰδοῦν τὸ κορμὶ

ποὺ χάνει γι᾿ αὐτοὺς τὴν ψυχή.

— Κλεισμένο δὲν ἔμεινε στόμα

ἀπάνου στοῦ Μάρκου τὸ σῶμα.

Ἀπέθαν᾿ ἀπέθαν᾿ ὁ Μάρκος.

Μία θλίψη, μία ἄκρα βοή,

καὶ θρῆνος καὶ κλάψα πολλή.

— Παρόμοια ἠχὼ θὰ λαλήσει,

τοῦ κόσμου τὴν ὕστερη μέρα,

παντοῦ στὸν καινούργιον ἀέρα.

Παρόμοια στοὺς τάφους θὰ ἐμβεῖ

νὰ κάμει καθένας νὰ ἐβγεῖ.