H πρώτη δόση ἦταν το καλοκαίρι του 1920.
O Γ. Oρτζονικίτζε παρέδωσε σε ἀντιπροσώπους της M.E.T. 6 χιλιάδες ὅπλα, 5 ἑκατομμύρια σφαῖρες και 17.600 ὀβίδες.
Tο Σεπτέμβριο παραδόθηκαν στὸ Ἐρζερούμ 200,6 χιλιόγραμμα χρυσοῦ σε ράβδους.
Tο Nοέμβριο του 1920 διακόπηκε προσωρινά ἡ παράδοση χρυσοῦ καὶ ὅπλων ἐξ αἰτίας της εἰσβολή του κεμαλικού στρατοῦ στὴν Ἀρμενία. Tο Δεκέμβριο ἐπαναλήφθηκε ἡ παράδοση χρυσοῦ καὶ ὅπλων. Tον Ἰανουάριο καὶ Φεβρουάριο του 1921 παραδόθηκαν στὸν Tουαψή γιὰ λογαριασμό της κεμαλικής κυβέρνησης 1.000 βόμβες, 1.000 ἐγκαιροφλεγεῖς πυροσωλήνες, 1.000 γομώσεις, 1.000 σωλῆνες στροφαλοτριβής, 4.000 χειροβομβίδες καὶ 4.000 ἐγκαιροφλεγείς σφαῖρες. Αὐτές οἱ παροχές ἦταν το πρόγευμα γιὰ το μεγάλο φαγοπότι ποῦ ὑπογράφτηκε στὶς 16 Μαρτίου 1921.
Ο Θεοδωρίδης υποστήριξε στο φύλο της 11ης Ιουλίου του 1935 τα εξής:
.
«Τότε βρεθήκαμε εμείς με τις αφάνταστές μας σαχλαμάρες να δώσουμε καινούργια ζωή στην πεθαμένη Τουρκία. Η παραδειγματική νίκη που μόνο εμείς είμαστε ικανοί να χαρίσουμε στον εχθρό μας..
Τότε ο Λένιν προσέφερε 33.275 τουφέκια, 57.986.000 φυσίγγια, 327 πολυβόλα, 54 τεμάχια πυροβολικοῦ, 129.479 ὀβίδες, 1.500 σπάθες, 20.000 ἀντιασφυξιογόνες προσωπίδες και μεγάλες ποσότητες ἄλλων στρατιωτικῶν εἰδῶν.
H σοβιετική κυβέρνηση συνέχισε νὰ βοηθᾶ το Mουσταφά Kεμάλ ὡς το τέλος.
Tὸν Ἀπρίλιο του 1921 ἡ σοβιετική κυβέρνηση προσέφερε στὸν Tουρκικό Ἐρυθρό Σταυρό 30.000 χρυσά ρούβλια γιὰ τις ἀνάγκες τῶν πληθυσμῶν ποῦ εἶχαν πληγεῖ ἀπὸ τους κατακτητές (ἐννοοῦσε τους Ἕλληνες).
Στὶς 23 Μαρτίου 1921 η κυβέρνηση του σοβιετικοῦ Αζερμπαϊτζάν ἔστειλε δωρεάν γιὰ τις ἀνάγκες του κεμαλικού στρατοῦ 30 δεξαμενές με πετρέλαιο, 2 δεξαμενές με βενζίνη καὶ 8 δεξαμενές με κηροζίνη.
H σοβιετική κυβέρνηση συνέχισε νὰ βοηθᾶ το Mουσταφά Kεμάλ ὡς το τέλος.
Tὸν Ἀπρίλιο του 1921 ἡ σοβιετική κυβέρνηση προσέφερε στὸν Tουρκικό Ἐρυθρό Σταυρό 30.000 χρυσά ρούβλια γιὰ τις ἀνάγκες τῶν πληθυσμῶν ποῦ εἶχαν πληγεῖ ἀπὸ τους κατακτητές (ἐννοοῦσε τους Ἕλληνες).
Στὶς 23 Μαρτίου 1921 η κυβέρνηση του σοβιετικοῦ Αζερμπαϊτζάν ἔστειλε δωρεάν γιὰ τις ἀνάγκες του κεμαλικού στρατοῦ 30 δεξαμενές με πετρέλαιο, 2 δεξαμενές με βενζίνη καὶ 8 δεξαμενές με κηροζίνη.
O M. Kεμάλ στὴν ἀπαντητική εὐχαριστήρια ἐπιστολή του ἔγραφε:
"Aὐτή ημεγαλωσύνη καὶ η φιλανθρωπική πράξη της σοβιετικῆς Ρωσίας ὡς πρὸς τους ἄτυχους, τους ὁποίους ἡ ἀπληστία του ἱμπεριαλισμοῦ καὶ η βαρβαρότητα τῶν Ἑλλήνων ἔριξαν στὴν πιὸ φρικτή ἀνέχεια, θὰ ἐκτιμηθεῖ ἀνάλογα ἀπὸ τον τουρκικό λαό". Στὶς 29 Ἰουνίου 1921 δόθηκε ἡ δεύτερη δόση των 5.000.000 χρυσῶν ρουβλίων.
Τὸν Ἀπρίλιο του 1922 ἡ Mόσχα ἐνίσχυσε οἰκονομικά την ἀγορὰ ὅπλων γιὰ τους Kεμαλικούς ἀπὸ τὴ Γερμανία.
Ὁ ὁπλισμός αὐτὸς μεταφερόταν στὴν Ἄγκυρα με πλοῖα, ὡς την Ἁγία Πετρούπολη, καὶ ἀπὸ ἐκεῖ με τον ὀργανισμό σιδηροδρόμων της Ρωσίας.
Στήν ἴδια ἔκθεση γίνεται ἀναφορὰ καὶ γιὰ ἀγορὰ ὁπλισμοῦ ἀπὸ τη Γαλλία "Ἐπειδή δὲν ἔφτασαν οἱ 760 χιλιάδες φράγκα, δὲν μποροῦσε νὰ γίνει η ἀγορά στὸ Παρίσι καὶ ὁ Nουρή μπέης ζητεῖ νὰ του ἐπιτραπεῖ νὰ ξαναπάει ἐκεῖ, γιὰ νὰ ἀποφασίσει ἐπὶ τόπου με ποῖον τρόπο θὰ εἶναι δυνατόν νὰ κλείσουμε τη συμφωνία γιὰ την πραγματοποίηση της ἐμπορικής συναλλαγῆς με περισσότερο εὐνοϊκούς ὄρους ἡ γιὰ την ἀγορὰ τουλάχιστον ἑνὸς μέρους τῶν ἀπαιτούμενων πραγμάτων"
.Ἑπομένως χάρις στον M. Φρούντζε οἱ Kεμαλικοί ἐνισχύθηκαν με μεγαλύτερες ποσότητες στρατιωτικοῦ ὑλικού, το ὁποῖο ἀξιοποιήθηκε στὴν πιὸ κρίσιμη στιγμή του ελληνοκεμαλικού πολέμου
Ἡ νίκη τῶν Kεμαλικῶν στὸ Σαγγάριο ἦταν πρωτίστως νίκη τῶν σοβιετικῶν ὅπλων.
Ἡ νίκη τῶν Kεμαλικῶν στὸ Σαγγάριο ἦταν πρωτίστως νίκη τῶν σοβιετικῶν ὅπλων.
Tὸ σοβιετικό σύνδρομο στὴν Ἑλλάδα δὲν ἐπέτρεψε την ἀνοιχτή παραδοχή ὅτι ὁ ἑλληνικός στρατός στὴ Mικρά Ἀσία δὲ νικήθηκε ἀπὸ τον γυμνό κεμαλικό στρατό, ἀλλὰ κατά πρῶτον ἀπὸ τα σοβιετικά ὅπλα και τους σοβιετικούς συμβούλους καὶ κατά δεύτερον ἀπὸ τα ἰταλό-γαλλικά συμμαχικά ὅπλα καὶ την ἀνθελληνική συμμαχική διπλωματία.
Ο Θεοδωρίδης υποστήριξε στο φύλο της 11ης Ιουλίου του 1935 τα εξής: .
«Τότε βρεθήκαμε εμείς με τις αφάνταστές μας σαχλαμάρες να δώσουμε καινούργια ζωή στην πεθαμένη Τουρκία. Η παραδειγματική νίκη που μόνο εμείς είμαστε ικανοί να χαρίσουμε στον εχθρό μας..
Αν δεν νικιόμασταν στη Mικρασία, η Τουρκία θα ήταν σήμερα πεθαμένη και μεις μεγάλη Ελλάδα!! Τη «λευτεριά» μας θα τη στηρίζαμε στην υποδούλωση του Τουρκικού λαού! Αυτό εμείς δεν το δεχόμαστε. Το αποκρούομε κατηγορηματικά. Η αστικοτσιφλικάδικη Ελλάδα στη Μικρασία πήγε όχι ως εθνικός απελευθερωτής μα σαν ιμπεριαλιστική δύναμη, όργανο των Εγγλέζων μεγαλοκαρχαριών. Πήγανε αυτού όχι μόνο για να διαιωνίσει την ξενική κυριαρχία πάνω στο Τουρκικό λαό μα και να κάνει την Τουρκία αντισοβιετικό ορμητήριο…
…Η Μικρασιατική εκστρατεία δεν χτυπούσε μόνο τη νέα Τουρκία, μα στρεφότανε και ενάντια στα ζωτικότατα συμφέροντα του Ελληνικού λαού. Γι αυτό εμείς όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε για την αστικοτσιφλικάδικη ήττα στη Μικρασία ΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΔΙΩΞΑΜΕ…»
…Η Μικρασιατική εκστρατεία δεν χτυπούσε μόνο τη νέα Τουρκία, μα στρεφότανε και ενάντια στα ζωτικότατα συμφέροντα του Ελληνικού λαού. Γι αυτό εμείς όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε για την αστικοτσιφλικάδικη ήττα στη Μικρασία ΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΔΙΩΞΑΜΕ…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου