Ἡ ἀπολυτρωτική διδασκαλία του Ὀρφέως

Ἡ ἀπολυτρωτική διδασκαλία του Ὀρφέως
«ΔΙΑ ΤΟΥ ΟΡΦΕΩΣ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΓΕΝΕΣΙΝ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ Η ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ. ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟΝ ΕΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΕΖΗΣΕΝ ΕΝ ΘΡΑΚΗ ΠΡΟΣΩΠΟΝ ΥΠΟ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΟΡΦΕΥΣ.
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥΤΟΥ ΔΥΝΑΝΤΑΙ ΝΑ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΛΟΓΟΙ. ΔΙ΄ ΗΜΑΣ, ΕΙΤΕ Ο ΟΡΦΕΥΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΟΣΤΙΣ ΠΡΩΤΟΣ ΚΑΤΕΔΕΙΞΕΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΤΗΝ ΛΑΤΡΕΙΑΝ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΚΑΙ ΙΔΡΥΣΕ ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ, ΕΙΤΕ ΤΟ ΕΡΓΟΝ ΤΟΥΤΟ ΔΕΟΝ ΝΑ ΑΠΟΔΟΘΗ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΩΣ ΜΑΘΗΤΑΣ ....
ΤΟΥ ΦΕΡΟΜΕΝΟΥΣ ΜΟΥΣΑΙΟΝ, ΛΙΝΟΝ, ΘΑΜΥΡΙΝ, ΚΑΙ ΑΜΦΙΩΝΑ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟΝ. Η ΟΥΣΙΑ ΕΓΚΕΙΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΟΤΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗΝ ΕΚΕΙΝΗΝ ΙΔΡΥΘΗΣΑΝ ΕΝ ΘΡΑΚΗ ΔΙΑ ΠΡΩΤΗΝ ΦΟΡΑΝ ΚΑΙ ΗΡΧΙΣΑΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΜΕΛΛΟΝ ΣΥΝ ΤΩ ΧΡΟΝΩ ΝΑ ΕΞΑΠΛΩΘΟΥΝ ΚΑΘ΄ΑΠΑΣΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΓΕΝΕΣΙΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΥΠΕΡΟΧΟΝ ΕΚΕΙΝΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΝ ΔΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΕΚΤΟΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΣ ΣΕΜΝΥΝΕΤΑΙ.
ΠΟΘΕΝ ΟΜΩΣ ΜΕΤΗΝΕΧΘΗΣΑΝ ΕΙΣ ΘΡΑΚΗΝ ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΑΥΤΑ; ΕΙΣ ΠΟΙΑΝ ΩΡΑΝ ΜΕΤΕΒΗ Ο ΟΡΦΕΥΣ ΔΙΑ ΝΑ ΜΥΗΘΗ ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΝΩΤΕΡΑΣ ΠΕΡΙ ΘΕΟΥ, ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ; ΜΟΛΟΝΟΤΙ ΗΜΕΙΣ ΑΤΟΜΙΚΩΣ ΔΕΝ ΘΕΩΡΟΥΜΕΝ ΩΣ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΝ ΤΗΝ ΦΟΙΤΗΣΙΝ ΠΑΡΑ ΤΙΝΙ ΣΧΟΛΗ ΤΟΥ ΟΡΦΕΩΣ , ΔΙΟΤΙ Η ΘΕΙΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΔΙΔΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΠΡΟΗΓΜΕΝΑΣ ΨΥΧΑΣ ΑΣΧΕΤΩΣ ΤΟΠΟΥ, ΕΙΜΕΘΑ ΟΜΩΣ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΩΜΕΝ ΤΗΝ ΣΧΕΤΙΚΩΣ ΟΜΟΦΩΝΟΝ ΓΝΩΜΗΝ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ, ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΦΟΙΤΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΟΡΦΕΩΣ ΠΑΡΑ ΤΟΙΣ ΑΙΓΥΠΤΙΟΙΣ. “ΟΤΙ ΔΕ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΟΝΥΣΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΝΤΟΙ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΕΣΜΟΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΛΕΥΣΙΝΙΩΝ ΤΑΣ ΤΕΛΕΤΑΣ ΟΡΦΕΥΣ, ΑΝΗΡ ΟΔΡΥΣΗΣ, ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΘΗΝΑΣ ΕΚΟΜΙΣΕ ΚΑΙ ΕΙΣ ΑΙΓΥΠΤΟΝ ΑΦΙΚΟΜΕΝΟΣ ΤΑ ΤΗΣ ΙΣΙΔΟΣ ΚΑΙ ΟΣΙΡΙΔΟΣ ΕΙΣ ΤΑ ΤΗΣ ΔΗΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΜΕΤΑΤΕΘΗΚΕΝ ΟΡΓΙΑ, ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΜΕΝ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΔΕ ΚΑΙ Ο ΣΙΚΕΛΙΩΤΗΣ ΔΙΟΔΩΡΟΣ, ΜΕΜΝΗΤΑΙ ΔΕ ΚΑΙ Ο ΡΗΤΩΡ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΚΑΙ ΦΗΣΙ ΤΟΝ ΟΡΦΕΑ ΤΑΣ ΑΓΙΩΤΑΤΑΣ ΑΥΤΟΙΣ ΤΕΛΕΤΑΣ ΚΑΤΑΔΕΙΞΑΙ” (ΟΡΦΙΚΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ, ΘΕΟΔΩΡΗΤ.).
ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ: “ΑΠΕΔΗΜΗΣΕ ΜΕΝ ΕΙΣ ΑΙΓΥΠΤΟΝ (ΟΡΦΕΥΣ) ΚΑΚΕΙ ΠΟΛΛΑ ΠΡΟΣΕΠΙΜΑΘΩΝ ΜΕΓΙΣΤΟΝ ΕΓΕΝΕΤΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΕΝ ΤΕ ΤΑΙΣ ΤΕΛΕΤΑΙΣ ΚΑΙ ΤΑΙΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΙΣ”. (ΔΙΟΔΩΡΟΣ ΙV, 25).
ΕΚ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ ΠΕΡΙΚΟΠΩΝ ΚΑΤΑΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΙΣ ΗΝ ΑΠΕΔΙΔΕΝ Η ΑΡΧΑΙΟΤΗΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΦΕΑ. ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΩΣ ΕΚ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΤΩΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΩΝ ΤΑΣ ΟΠΟΙΑΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΕΚΕΙΝΟΣ ΜΥΣΤΑΓΩΓΟΣ ΕΚΗΡΥΤΤΕΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΚΛΕΚΤΟΥΣ, ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΟΝ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΔΥΣΚΟΛΟΝ ΝΑ ΑΝΑΣΥΝΘΕΣΩΜΕΝ ΠΛΗΡΩΣ ΑΥΤΑΣ, ΕΚ ΤΩΝ ΟΛΙΓΙΣΤΩΝ ΟΜΩΣ ΨΙΧΙΩΝ ΤΑ ΟΠΙΟΑ ΜΕΧΡΙΣ ΗΜΩΝ ΔΙΕΣΩΘΗΣΑΝ, ΔΙΑΚΡΙΝΕΙ ΤΙΣ ΟΤΙ ΕΝ ΘΡΑΚΗ ΕΤΕΛΟΥΝΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑΙ ΜΥΗΤΙΚΑΙ ΤΕΛΕΤΑΙ, ΑΠΟΣΚΟΠΟΥΣΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΙΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΠΟ ΤΩΝ ΣΥΝΕΧΩΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΕΝΣΑΡΚΩΣΕΩΝ. ΠΑΡΕΔΕΧΟΝΤΟ ΟΤΙ Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΨΥΧΗ ΔΕΣΜΕΥΜΕΝΗ ΕΝ ΤΩ “ΚΥΚΛΩ ΤΩΝ ΓΕΝΝΗΣΕΩΝ”, ΩΦΕΙΛΕ ΝΑ ΕΝΣΑΡΚΟΥΤΑΙ ΔΙΗΝΕΚΩΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ, ΜΕΧΡΙΣ ΟΤΟΥ ΔΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΟΥΣ ΒΕΛΤΙΩΣΕΩΣ, ΒΟΗΘΟΥΝΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ, ΕΦΘΑΝΕ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΔΙΕΣΠΑ ΤΑΣ ΑΛΥΣΕΙΣ ΑΙΤΙΝΕΣ ΤΗΝ ΣΥΝΕΚΡΑΤΟΥΝ ΔΕΣΜΙΟΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ. ΓΝΩΣΤΗ ΕΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΩ Η ΑΝΤΙΛΗΨΙΣ ΤΩΝ ΟΡΦΙΚΩΝ, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΚΑΤΟΠΙΝ ΠΑΡΕΛΑΒΟΝ ΟΙ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ “ΣΗΜΑ”, ΤΟΝ ΤΑΦΟΝ ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΦ΄ ΟΣΟΝ ΤΟ ΕΓΩ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΥΡΗΤΑΙ ΔΕΣΜΕΥΜΕΝΟΝ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΤΟΥΤΟΥ, ΔΕΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΑΣ ΘΕΙΑΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΑΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟΝ ΚΑΠΟΤΕ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΗ. ΤΟΤΕ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΧΩΡΑΝ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΕΚΑΛΟΥΝ “ΑΛΛΑΓΗΝ” Ή “ΕΞΑΛΛΑΓΗΝ”, Η ΟΠΟΙΑ ΣΥΝΙΣΤΑΤΟ ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΕΤΑΒΟΛΗΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΨΥΧΗΣ ΕΙΣ ΘΕΙΑΝ ΨΥΧΗΝ, ΕΙΣ ΘΕΙΟΝ ΔΑΙΜΟΝΑ. ΕΚΤΟΤΕ Ο ΜΥΣΤΗΣ ΕΚΕΙΝΟΣ ΔΕΝ ΗΤΟ ΠΛΕΟΝ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ ΥΠΟ ΤΗΣ ΕΙΜΑΡΜΕΝΗΣ ΝΑ ΕΝΣΑΡΚΟΥΤΑΙ ΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΣΩΜΑΤΑ, ΕΑΝ ΔΕ ΤΟΥΤΟ ΣΥΝΕΒΑΙΝΕ ΕΓΙΝΕΤΟ ΚΑΤΟΠΙΝ ΣΥΓΚΑΤΑΘΕΣΕΩΣ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΣΚΟΠΟΝ ΤΗΝ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΙΝ ΚΑΙ ΠΟΔΗΓΕΤΗΣΙΝ ΤΩΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΩΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΑΚΟΜΗ ΕΝΣΑΡΚΟΥΜΕΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΑΥΤΗΣ ΤΟΥ ΛΥΤΡΩΘΕΝΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΗΝ ΟΥΤΟΣ ΠΑΡΕΧΕΙ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΕΙΣ ΤΑ ΛΟΙΠΑΣ ΨΥΧΑΣ, ΜΑΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΕΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΙΖΟΝΤΟΣ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ: “ΑΙ Δ΄ ΑΠΗΛΛΑΓΜΕΝΑΙ ΓΕΝΕΣΕΩΣ ΨΥΧΑΙ, ΚΑΙ ΣΧΟΛΑΖΟΥΣΑΙ ΤΟ ΛΟΙΠΟΝ ΑΠΟ ΣΩΜΑΤΟΣ, ΔΑΙΜΟΝΕΣ (ΔΑΗΜΟΝΕΣ) ΕΙΣΙΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΣ. ΩΣ ΓΑΡ ΑΘΛΗΤΑΣ ΚΑΤΑΛΥΣΑΝΤΑΣ ΑΣΚΗΣΙΝ ΥΠΟ ΓΗΡΩΣ, ΟΥ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΠΟΛΕΙΠΕΙ ΤΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟΝ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΩΜΑΤΟΝ, ΑΛΛ΄ ΕΤΕΡΟΥΣ ΑΣΚΟΥΝΤΑΣ ΟΡΩΝΤΕΣ ΗΔΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΣΙ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΡΑΘΕΟΥΣΙΝ, ΟΥΤΩΣ ΟΙ ΠΕΠΑΥΜΕΝΟΙ ΤΩΝ ΠΕΡΙ ΤΟΝ ΒΙΟΝ ΑΓΩΝΩΝ ΔΙ΄ ΑΡΕΤΗΝ ΨΥΧΗΣ ΓΕΝΟΜΕΝΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ, ΟΥ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΤΙΜΑΖΟΥΣΙ ΤΑ ΕΝΤΑΥΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΤΟΙΣ ΕΠΙ ΤΑΥΤΟ ΓΥΜΝΑΖΟΜΕΝΟΙΣ ΤΕΛΟΣ ΕΥΜΕΝΕΙΣ ΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΦΙΛΟΤΙΜΟΥΜΕΝΟΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΡΕΤΗΝ, ΕΓΚΕΛΕΥΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΣΥΝΕΞΟΡΜΩΣΙΝ, ΟΤΑΝ ΕΓΓΥΣ ΗΔΗ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΟΣ ΑΜΙΛΛΩΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΨΑΥΟΝΤΑΣ ΟΡΩΣΙΝ. ΟΥΤΩΣ Ο ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΙΟΥ ΤΡΟΠΟΣ... ΗΜΑΣ ΒΑΠΤΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΥΠΟ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΑ ΠΟΛΛΑ, ΚΑΘΑΣΠΕΡ ΟΧΗΜΑΤΑ, ΜΕΤΑΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΑΥΤΟΥΣ ΕΞΑΜΙΛΛΑΣΘΑΙ, ΚΑΙ ΜΑΚΡΟΘΥΜΕΙΝ, ΔΙ΄ ΟΙΚΕΙΑΣ ΠΕΙΡΩΜΕΝΟΥΣ ΑΡΕΤΗΣ ΣΩΖΕΣΘΑΙ ΚΑΙ ΤΥΓΧΑΝΕΙΝ ΛΙΜΕΝΟΣ. ΗΤΙΣ Δ΄ ΑΝ ΗΔΗ ΔΙΑ ΜΥΡΙΩΝ ΓΕΝΕΣΕΩΝ ΗΓΩΝΙΣΜΕΝΗ ΜΑΚΡΟΥΣ ΑΓΩΝΑΣ, ΕΥ ΚΑΙ ΠΡΟΘΥΝΩΣ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΣΥΜΠΕΡΑΙΝΟΜΕΝΗΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΣΑ, ΚΑΙ ΦΙΛΟΤΙΜΟΥΜΕΝΗ ΠΕΡΙ ΤΗΝ ΕΚΒΑΣΙΝ ΙΔΡΩΤΙ ΠΟΛΛΩ ΑΝΩ ΠΡΟΣΦΕΡΗΤΑΙ, ΤΑΥΤΗ ΤΟΝ ΟΙΚΕΙΟΝ ΟΥ ΝΕΜΕΣΑ ΔΑΙΜΟΝΑ ΒΟΗΘΕΙΝ Ο ΘΕΟΣ, ΑΛΛ΄ ΑΦΙΗΣΙ ΤΩ ΠΡΟΘΥΜΟΥΜΕΝΩ ΠΡΟΘΥΜΕΙΤΑΙ Δ΄ ΑΛΛΟΣ ΑΛΛΗΝ ΑΝΑΣΩΖΕΙΝ ΕΓΚΕΛΕΥΟΜΕΝΟΣ. Η ΔΕ ΣΥΝΑΚΟΥΕΙ ΔΙΑ ΤΟ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙΝ ΑΙ ΣΩΖΕΤΑΙ. ΜΗ ΠΕΙΘΟΜΕΝΗ ΔΕ, ΑΠΟΛΙΠΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΟΣ, ΟΥΚ ΕΥΤΥΧΩΣ ΑΠΑΛΛΑΣΕΙ”. (ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ, ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΙΟΥ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ, 23).
ΜΟΛΟΝΟΤΙ Η ΑΝΩΤΕΡΩ ΘΕΩΡΙΑ ΔΕΟΝ ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΗ ΜΑΛΛΟΝ ΩΣ ΠΥΘΑΓΟΡΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΙΣ, ΕΧΟΜΕΝ ΛΟΓΟΥΣ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΩΜΕΝ ΟΤΙ Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΙΣ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΟΡΦΙΚΗ, ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟΝ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΤΥΧΩΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΨΥΧΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΟΡΦΕΩΣ. ΜΙΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΙΣ ΤΗΣ ΓΝΩΜΗΣ ΗΜΩΝ ΤΑΥΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ ΑΝΑΠΑΡΑΓΟΜΕΝΑΙ ΟΡΦΙΚΑΙ ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ, ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΕΥΡΕΘΗΣΑΝ ΚΕΧΑΡΑΓΜΕΝΑΙ ΕΠΙ ΧΡΥΣΩΝ ΠΛΑΚΩΝ ΕΙΣ ΠΛΕΙΣΤΑΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΚΑΤΩ ΙΤΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ, ΕΝΤΟΣ ΤΑΦΩΝ ΟΡΦΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΩΝ. ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗΝ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΩΝ (KERN, KRANZ, CAPELLE Κ.Α.) ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΔΕΜΙΑ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ΟΤΙ ΑΙ ΟΡΦΙΚΑΙ ΑΥΤΑΙ ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΑΡΧΑΙΩΝ ΟΡΦΙΚΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ. ΝΟΜΙΖΟΥΣΙ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΟΤΙ ΕΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΟ ΑΥΤΑΙ ΥΠΟ ΤΩΝ ΟΠΑΔΩΝ ΤΩΝ ΟΡΦΙΚΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΠΡΟΣ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΙΝ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΤΩΝ ΤΕΘΝΕΩΝΤΩΝ ΕΝ ΤΗ ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΖΩΗ. ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ Η ΙΔΙΑ ΓΝΩΜΗ ΗΤΙΣ ΔΙΕΤΥΠΩΘΗ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ “ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ”, ΤΩΝ ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ.
ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙ ΤΗΣ “ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑΝ ΑΙΓΥΠΤΟΝ” ΔΙΑΤΡΙΒΗΝ ΗΜΩΝ ΑΠΕΔΕΙΞΑΜΕΝ ΤΟ ΑΣΤΑΘΕΣ ΤΗΣ ΤΟΙΑΥΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΕΩΣ ΚΑΙ ΥΠΕΣΤΗΡΙΞΑΜΕΝ ΤΗΝ ΘΕΣΙΝ ΟΤΙ ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΩΣ ΑΙ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΤΟΥ “ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ” ΕΙΧΟΝ ΩΣ ΣΚΟΠΟΝ ΤΗΝ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΙΝ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ ΖΩΝΤΟΣ ΜΥΣΤΟΥ ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΟΝΤΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΑΟΡΑΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΙΣ ΟΝ ΕΙΣΗΡΧΕΤΟ. ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟΝ ΑΥΤΟΝ ΣΚΟΠΟΝ ΥΠΑΡΞΕΩΣ ΕΙΧΟΝ ΚΑΙ ΑΙ ΟΡΦΙΚΑΙ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ. Ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΚΡΙΝΗ ΕΑΝ ΔΙΑΛΟΓΙΣΘΗ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΤΩΝ. ΜΙΑ ΕΞ ΑΥΤΩΝ ΦΕΡΟΥΣΑ ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟΝ ΤΙΤΛΟΝ “ΚΑΤΑΒΑΣΙΣ ΕΙΣ ΑΪΔΟΥ” ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΕΙΣΑ ΕΝ ΤΗ ΠΟΛΕΙ ΠΕΤΗΛΙΑ, ΠΛΗΣΙΟΝ ΤΟΥ ΚΡΟΤΩΝΟΣ, ΛΕΓΕΙ: “ΕΙΣ ΤΑ ΔΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΔΟΥ (ΚΑΤΕΡΧΟΜΕΝΟΣ) ΘΕΛΕΙΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ ΠΡΟΣ Τ΄ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΜΙΑΝ ΚΡΗΝΗΝ, ΠΛΗΣΙΟΝ ΔΕ ΑΥΤΗΣ ΝΑ ΙΣΤΑΤΑΙ ΛΕΥΚΗ ΚΥΠΑΡΙΣΣΟΣ. ΑΠΟΦΥΓΕ ΝΑ ΠΛΗΣΙΑΣΗΣ ΤΗΝ ΚΡΗΝΗΝ ΤΑΥΤΗΝ. ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΘΑ ΕΥΡΗΣ ΜΙΑΝ ΑΛΛΗΝ ΚΡΗΝΗΝ, ΑΠΟ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΡΕΕΙ ΨΥΧΡΟΝ ΥΔΩΡ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΟΝ ΕΚ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΗΣ. ΦΥΛΑΚΕΣ ΙΣΤΑΝΤΑΙ ΠΡΟ ΑΥΤΗΣ (ΚΑΙ ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΣΙ ΝΙ ΠΙΗ ΤΙΣ). ΘΑ ΕΙΠΗΣ: “ΥΙΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΣΤΕΡΟΕΝΤΟΣ ΟΥΡΑΝΟΥ ΕΙΜΑΙ, ΕΠΟΜΕΝΩΣ Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΘΕΙΑ. ΤΟΥΤΟ ΑΛΛΩΣ ΤΕ ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ. ΕΚ ΔΙΨΗΣ ΤΥΡΑΝΝΟΥΜΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΜΑΙ. ΔΟΤΕ ΜΟΙ ΤΑΧΕΩΣ ΨΥΧΡΟΝ ΥΔΩΡ ΕΚ ΤΟΥ ΠΗΓΑΖΟΝΤΟΣ ΕΚ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΗΣ”. ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΘΑ ΣΟΙ ΔΩΣΟΥΝ ΝΑ ΠΙΗΣ ΕΚ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΚΡΗΝΗΣ, ΟΠΟΤΕ ΘΕΛΕΙΣ ΕΙΣ ΤΟ ΕΞΗΣ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΗΡΩΩΝ”.
ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΕΥΡΕΘΕΙΣΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΘΟΥΡΙΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ ΔΙΕΞΟΔΙΚΩΤΕΡΑ. Ο ΜΥΣΤΗΣ ΑΠΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΝ ΛΕΓΕΙ: “ΚΑΘΑΡΟΣ ΕΚ ΚΑΘΑΡΩΝ ΕΡΧΟΜΑΙ ΠΡΟΣ ΣΕ, ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΟΥ ΥΠΟΧΘΟΝΙΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΥΚΛΗΣ, ΕΥΒΟΥΛΕΥΣ ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΑΛΛΟΙ ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΘΕΟΙ. ΔΙΟΤΙ ΕΧΩ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑΝ ΚΑΙ ΕΓΩ ΝΑ ΑΝΗΚΩ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΔΙΚΗΝ ΣΑΣ ΜΑΚΑΡΙΑΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΝ. ΠΛΗΝ Η ΘΕΑ ΤΗΣ ΤΥΧΗΣ ΟΥΤΩΣ ΗΘΕΛΗΣΕ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΘΕΟΙ...(ΚΕΝΟΝ). ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΔΙΕΞΕΦΥΓΟΝ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ, ΤΟΥ ΠΛΗΡΟΥΣ ΘΛΙΨΕΩΝ ΚΑΙ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΩΝ, ΚΑΙ ΜΕ ΣΠΟΥΔΗΝ ΕΙΣΗΛΘΟΝ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΘΥΜΗΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΤΩΝ ΘΕΩΝ.
(ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΘΕΑΣ) : ΕΥΔΑΙΜΩΝ, ΜΑΚΑΡΙΕ. ΘΕΟΣ ΕΓΕΝΟΥ ΕΞ ΑΝΘΡΩΠΟΥ”.
ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΟΥΤΟ ΤΗΣ ΣΤΕΝΗΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΘΕΩΝ, ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΝ ΤΩ ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΟΡΦΙΚΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΡΩΤΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ, ΔΙΕΒΙΒΑΣΘΗ ΕΞ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟΝ ΘΕΟΣΟΦΙΑΝ. ΠΡΑΓΜΑΤΕΥΟΜΕΝΟΙ ΚΑΤΩΤΕΡΩ ΤΟΝ ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ ΜΥΘΟΝ ΤΩΝ ΟΡΦΙΚΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ, ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΔΙΟΝΥΣΟΥ, ΘΕΛΟΜΕΝ ΜΕΛΕΤΗΣΕΙ ΤΑΣ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΠΛΕΥΡΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΑΣ ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΑΠΟΡΡΕΟΥΣΙΝ ΕΚ ΤΗΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΑΣ ΤΑΥΤΗΣ. ΑΡΚΟΥΜΕΘΑ ΜΟΝΟΝ ΕΝΤΑΥΘΑ ΝΑ ΕΙΠΩΜΕΝ ΟΤΙ ΩΣ ΕΚ ΤΗΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΑΣ, ΕΚ ΤΗΣ “ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ” ΤΑΥΤΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΘΕΩΝ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΑΠΕΡΡΕΕ ΤΡΟΠΟΝ ΤΙΝΑ ΤΟ ΑΝΑΠΑΛΟΤΡΙΩΤΟΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΝΑ ΖΗΤΗΣΗ ΝΑ ΠΙΗ ΕΚ ΤΟΥ ΥΔΑΤΟΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΗΣ, ΟΠΕΡ ΩΣ ΘΑ ΕΝΘΥΜΗΤΑΙ Ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΙΣΟΔΥΝΑΜΕΙ ΜΕ ΤΟ ΥΔΩΡ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ, ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΙΝ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ. Η ΙΔΕΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΘΕΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗΝ ΒΑΣΙΝ ΤΗΣ ΛΥΤΡΩΣΕΩΣ, ΔΙΟΤΙ ΔΙΔΕΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΟΝ ΒΕΒΑΙΩΣΙΝ ΟΤΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΑΚΡΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥ ΝΑ ΘΕΩΡΗ ΕΑΥΤΟΝ ΩΣ ΕΝΑ ΑΤΕΛΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΥΠΗΤΟΝ ΚΟΚΚΟΝ ΑΜΜΟΥ, ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΤΑΣ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑΣ ΚΑΙ ΘΛΙΨΕΙΣ ΤΟΥ ΓΗΪΝΟΥ ΒΙΟΥ, ΠΕΡΙΚΛΕΙΕΙ ΕΝ ΕΑΥΤΩ ΚΑΤΙ ΤΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΠΟΛΥΤΙΜΟΝ, ΚΑΤΙ ΤΟ ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΟΝ, ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΜΕΛΛΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΣΤΗΣΗ ΗΜΕΡΑΝ ΤΙΝΑ ΕΥΤΥΧΗ ΚΑΙ ΙΣΟΤΙΜΟΝ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ. ΤΟΝ ΤΡΟΠΟΝ ΔΕ ΕΠΙΤΕΥΞΕΩΣ ΤΟΥ ΤΟΙΟΥΤΟΥ ΕΔΕΙΚΝΥΟΝ ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΞΙΑΣ ΨΥΧΑΣ ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΕΝ ΓΕΝΕΙ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΤΑ ΟΡΦΙΚΑ».