"Ο γενναῖος καθορίζεται με βάση τον ἀνθρώπινο φόβο καὶ το ἀνθρώπινο θάρρος δηλαδή ἄν κάποιος δείχνει θάρρος ἐκεῖ ποὺ οἱ περισσότεροι ἡ ὅλοι φοβοῦνται, εἶναι τότε γενναῖος.
Ἐπίσης ἐπειδή το θεωρεῖ καλό καὶ μπορεῖ νὰ ἐνεργεῖ ἔτσι ἀκόμα κι ἄν δὲν εἶναι κανένας παρών.
Δὲν πρέπει νὰ χαρακτηρίσουμε γενναῖο ἐκεῖνον ποῦ ἔχει θάρρος χάρη στὴν πείρα του ὅπως οἱ ἐπαγγελματίες στρατιῶτες γιατί χάρη στὴν πείρα τους ξέρουν ὅτι σε τοῦτο τον τόπο ἡ ἡ τον χρόνο ἡ κάτω ἀπ 'τις συγκεκριμένες συνθῆκες δὲν μποροῦν νὰ πάθουν κακό. Ἐπίσης οὔτε, καὶ ὅσοι δὲν ἔχουν πείρα σχετικά με τις ἐνδεχόμενες συνέπειες, πρέπει νὰ χαρακτηριστοῦν γενναῖοι γιατί εἶναι ἀπελευθερωμένοι ἀπὸ τον φόβο της ἀπειρίας τους.
Ὑπάρχουν κι ἐκεῖνοι ποῦ θεωροῦνται γενναῖοι ἐξ αἰτίας τῶν παθών τους ὅπως οἱ ἐρωτευμένοι ἡ οἱ θρησκευόμενοι. Οὔτε αὐτούς τους λέμε γενναίους, διότι ἂν τους στερήσουμε το πάθος τους, παύουν νὰ εἶναι γενναῖοι.
Οὔτε εἶναι ἀνδρεία ὅταν οἱ ἄνθρωποι ἀπομένουν τον κίνδυνο ἀπὸ ντροπή μπροστά στοὺς συμπολῖτες τους.
Ὄχι πῶς ἡ ἀνδρεία ἐμφανίζεται σε κάποιον χωρίς καθόλου πάθος καὶ ὁρμή. Ἀλλὰ ἡ ὁρμὴ πρέπει νὰ προέρχεται ἀπὸ τὴ λογική καὶ νὰ κατευθύνεται πρὸς το καλό. Ὅποιος λοιπόν ὠθεῖται ἀπὸ λογική ὁρμὴ καὶ ἀντιμετωπίζει τον κίνδυνο γιὰ χάρη του καλοῦ, εἶναι γενναῖος.
Δὲ σημαίνει ὅμως ἐπειδή δείχνει πάθος καὶ ὁρμὴ την ὥρα της ἀνδρείας πράξης, ὅτι ὁ γενναῖος ἄνθρωπος δὲν φοβᾶται καθόλου.
Γιατί δὲν εἶναι γενναῖος ἕνας ἄνθρωπος πού δὲν φοβᾶται τίποτα.
Τότε καὶ οἱ πέτρες καὶ τα ἄλλα ἄψυχα θὰ ἦταν γενναία.
Εἶναι ἀναγκαῖο νὰ ἀντιμετωπίζει τον κίνδυνο, παρά το ὅτι νιώθει τον φόβο διαφορετικά, ἄν τον ἀντιμετωπίζει χωρίς νὰ νιώθει φόβο, δὲν εἶναι γενναῖος."
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ - ΜΕΓΑΛΑ ΗΘΙΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου