A META ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΝ
Photius, Bibl. cod. 82,1 p. 64a, 11 (F. gr. Hist. II A, p. 461):
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
Ἀνεγνώσθησαν ἀπὸ τον Δέξιππο τα μετά Ἀλέξανδρον σε τέσσερις λόγους.
Ἄρχισε μετά τον θάνατο του Ἀλέξανδρου ἡ διανομή της βασιλείας με την ἀπονομή της Μακεδονίας εἰς τον ἐτεροθαλή ἀδελφὸ του Ἀλέξανδρου ποῦ γεννήθηκε ἀπὸ τον Φίλιππο καί την Φιλίνη την Λαρισαῖα, μαζί με τον μέλλοντα νά γεννηθεῖ ἀπὸ την Ρωξάνη γιό του Ἀλέξανδρου ποῦ την κατέστησε ἔγκυο πρὶν τον θάνατό του με την ἐπιτροπεία τοῦ Περδίκκα ποῦ ἐπιτρόπευε την διοίκηση της Μακεδονίας. Αὐτὸ εἶχε καθοριστεῖ ἀπὸ τον Ἀλέξανδρο
Η διανομή της Ἀσίας ἔγινε με αὐτὸν τον τρόπο.
Στὸν Πτολεμαῖο τον γιό του Λάγου ἐδόθη ἡ ἐξουσία της Αἰγύπτου της Λιβύης καί ὅλης πέραν της Αἰγύπτου Ἀφρικῆς, μὲ ὑπαρχηγό τον διορισμένο ἀπὸ την Ἀλέξανδρο σατράπη της περιοχῆς αὐτῆς Κλεομένη.
Ὁ Λαομέδων ἀπὸ την Μιτυλήνη ἔγινε ἡγεμόνας της Συρίας. Ο Φιλώτας της Κιλικίας, ὁ Πείθων της Μηδίας, ὁ Εὐμένης της Καπαδοκίας της Παφλαγονίας καί των νοτίων παραλίων του Πόντου μέχρι καί την Τραπεζοῦντα, ὁ Ἀντίγονος τῆς Παμφυλίας της Λυκίας μέχρι την Φρυγία, ὁ Ἄσανδρος τῆς Καρίας, ὁ Μένανδρος της Λυδίας, ὁ Λεόννατος τῆς Φρυγίας καί μέχρι τον Ἑλλήσποντο καί τῶν Ἀσιατικῶν ἀκτῶν του.
Ὁ Λυσίμαχος στὴν Θράκη καί την Χερσόνησο (της Καλλιπόλεως στὰ Δαρδανέλια).
Ὁ Ἀντίπατρος ἀνέλαβε διοικητής σε ὅλῃ την Μακεδονία, την ὑπόλοιπη Ἑλλάδα καί τις χῶρες των Ἰλλυριῶν, τῶν Τριβαλλῶν τῶν Ἀγριάνων καί τῆς Ἠπείρου ὅπου ὁ Ἀλέξανδρος τον εἶχε διορίσει στρατηγό. Την κηδεμονία καί προστασία της βασιλείας την ἀνέλαβε ὁ Κρατερός ποῦ ἦταν ἡ πλέον τιμητική διάκριση στοὺς Μακεδόνες.
Ὁ Περδίκκας ἀνέλαβε την χιλιαρχία τοῦ Ἡφαιστίωνα. (σημ.μεταφρ. «γενικός ἐπιτελάρχης»).
Την ἡγεμονία των Ἰνδιῶν την ἀνέλαβαν ὁ Πῶρὸς καί ὁ Ταξίλης, την μὲν περιοχή μεταξύ των ποταμῶν Ἰνδοῦ καί Ὑδάσπου ἀπὸ κοινοῦ, ὅλα δὲ τα ὑπόλοιπα ὁ Ταξίλης.
Ὁ Πείθων ἀνέλαβε τις ὅμορες περιοχές των Ἰνδιῶν, πλὴν τῶν Παραπαμισάδων. Στὸν Ὀξυάρτη ἄρχοντα της Βακτριανής, τὸν πατέρα της Ρωξάνης ὅλες τις φυλές του Καυκάσου, ἀπὸ την ὁποία γεννήθηκε παιδί μετά τον θάνατο του Ἀλεξάνδρου, το οποίο ἡ πλειοψηφία των Μακεδόνων θεώρησε σὰν διάδοχό του.
Στοὺς Ἀραχώσιους καί Γαρδώσιους παρέμεινε ἔπαρχος ὁ Σιβύρτιος, καί ὁ Στασάνωρ ὁ γιός του Σόλιου στοὺς Ἀρείους καί τοῦς Δράγγους. Ὁ Φίλιππος ἡγεῖτο τῶν Βακτριανών καί Σογδιανών, ὁ Ραδαφέρνης τους Ὑρκάνιους καί ὁ Νεοπτόλεμος την Ἀρμενία καί Καρμανία.
Ὁ Πευκέστας ἔγινε ἡγεμόνας τῶν Περσῶν Στοὺς Σουσιανούς ὁ Ὀρώπιος διετήρησε την βασιλεία ποῦ δὲν την εἶχε κληρονομικά ἀλλὰ του την ἔδωσε ὁ Ἀλέξανδρος Καὶ αὐτὸ γιατί δὲν συμμετεῖχε στὴν ἐπανάσταση ποῦ ἡγεῖτο ὁ Κοίνος.
Την Βαβυλωνία καί την περιοχή μεταξύ των ποταμῶν Τίγρητος καί Εὐφράτου ἀνέλαβε ὁ Σέλευκος, καί την Μεσοποταμία ὁ Ἀρχέλαος. Τόσος ἦταν ὁ ἀριθμός των ἐθνῶν στὰ ὁποία ὁ Περδίκας διένειμε μετά τον θάνατο του Ἀλέξανδρου τις ἐξουσίες
Πέραν ὅλων αἰτῶν, γιὰ τα ὑπόλοιπα ἀναφέρονται ἀπὸ τον Ἀρριανό μὲ τὸν ὁποῖο ὡς ἐπὶ το πλεῖστον συμφωνοῦμε
Photius, Bibl. cod. 82,1 p. 64a, 11 (F. gr. Hist. II A, p. 461):
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
Ἀνεγνώσθησαν ἀπὸ τον Δέξιππο τα μετά Ἀλέξανδρον σε τέσσερις λόγους.
Ἄρχισε μετά τον θάνατο του Ἀλέξανδρου ἡ διανομή της βασιλείας με την ἀπονομή της Μακεδονίας εἰς τον ἐτεροθαλή ἀδελφὸ του Ἀλέξανδρου ποῦ γεννήθηκε ἀπὸ τον Φίλιππο καί την Φιλίνη την Λαρισαῖα, μαζί με τον μέλλοντα νά γεννηθεῖ ἀπὸ την Ρωξάνη γιό του Ἀλέξανδρου ποῦ την κατέστησε ἔγκυο πρὶν τον θάνατό του με την ἐπιτροπεία τοῦ Περδίκκα ποῦ ἐπιτρόπευε την διοίκηση της Μακεδονίας. Αὐτὸ εἶχε καθοριστεῖ ἀπὸ τον Ἀλέξανδρο
Η διανομή της Ἀσίας ἔγινε με αὐτὸν τον τρόπο.
Στὸν Πτολεμαῖο τον γιό του Λάγου ἐδόθη ἡ ἐξουσία της Αἰγύπτου της Λιβύης καί ὅλης πέραν της Αἰγύπτου Ἀφρικῆς, μὲ ὑπαρχηγό τον διορισμένο ἀπὸ την Ἀλέξανδρο σατράπη της περιοχῆς αὐτῆς Κλεομένη.
Ὁ Λαομέδων ἀπὸ την Μιτυλήνη ἔγινε ἡγεμόνας της Συρίας. Ο Φιλώτας της Κιλικίας, ὁ Πείθων της Μηδίας, ὁ Εὐμένης της Καπαδοκίας της Παφλαγονίας καί των νοτίων παραλίων του Πόντου μέχρι καί την Τραπεζοῦντα, ὁ Ἀντίγονος τῆς Παμφυλίας της Λυκίας μέχρι την Φρυγία, ὁ Ἄσανδρος τῆς Καρίας, ὁ Μένανδρος της Λυδίας, ὁ Λεόννατος τῆς Φρυγίας καί μέχρι τον Ἑλλήσποντο καί τῶν Ἀσιατικῶν ἀκτῶν του.
Ὁ Λυσίμαχος στὴν Θράκη καί την Χερσόνησο (της Καλλιπόλεως στὰ Δαρδανέλια).
Ὁ Ἀντίπατρος ἀνέλαβε διοικητής σε ὅλῃ την Μακεδονία, την ὑπόλοιπη Ἑλλάδα καί τις χῶρες των Ἰλλυριῶν, τῶν Τριβαλλῶν τῶν Ἀγριάνων καί τῆς Ἠπείρου ὅπου ὁ Ἀλέξανδρος τον εἶχε διορίσει στρατηγό. Την κηδεμονία καί προστασία της βασιλείας την ἀνέλαβε ὁ Κρατερός ποῦ ἦταν ἡ πλέον τιμητική διάκριση στοὺς Μακεδόνες.
Ὁ Περδίκκας ἀνέλαβε την χιλιαρχία τοῦ Ἡφαιστίωνα. (σημ.μεταφρ. «γενικός ἐπιτελάρχης»).
Την ἡγεμονία των Ἰνδιῶν την ἀνέλαβαν ὁ Πῶρὸς καί ὁ Ταξίλης, την μὲν περιοχή μεταξύ των ποταμῶν Ἰνδοῦ καί Ὑδάσπου ἀπὸ κοινοῦ, ὅλα δὲ τα ὑπόλοιπα ὁ Ταξίλης.
Ὁ Πείθων ἀνέλαβε τις ὅμορες περιοχές των Ἰνδιῶν, πλὴν τῶν Παραπαμισάδων. Στὸν Ὀξυάρτη ἄρχοντα της Βακτριανής, τὸν πατέρα της Ρωξάνης ὅλες τις φυλές του Καυκάσου, ἀπὸ την ὁποία γεννήθηκε παιδί μετά τον θάνατο του Ἀλεξάνδρου, το οποίο ἡ πλειοψηφία των Μακεδόνων θεώρησε σὰν διάδοχό του.
Στοὺς Ἀραχώσιους καί Γαρδώσιους παρέμεινε ἔπαρχος ὁ Σιβύρτιος, καί ὁ Στασάνωρ ὁ γιός του Σόλιου στοὺς Ἀρείους καί τοῦς Δράγγους. Ὁ Φίλιππος ἡγεῖτο τῶν Βακτριανών καί Σογδιανών, ὁ Ραδαφέρνης τους Ὑρκάνιους καί ὁ Νεοπτόλεμος την Ἀρμενία καί Καρμανία.
Ὁ Πευκέστας ἔγινε ἡγεμόνας τῶν Περσῶν Στοὺς Σουσιανούς ὁ Ὀρώπιος διετήρησε την βασιλεία ποῦ δὲν την εἶχε κληρονομικά ἀλλὰ του την ἔδωσε ὁ Ἀλέξανδρος Καὶ αὐτὸ γιατί δὲν συμμετεῖχε στὴν ἐπανάσταση ποῦ ἡγεῖτο ὁ Κοίνος.
Την Βαβυλωνία καί την περιοχή μεταξύ των ποταμῶν Τίγρητος καί Εὐφράτου ἀνέλαβε ὁ Σέλευκος, καί την Μεσοποταμία ὁ Ἀρχέλαος. Τόσος ἦταν ὁ ἀριθμός των ἐθνῶν στὰ ὁποία ὁ Περδίκας διένειμε μετά τον θάνατο του Ἀλέξανδρου τις ἐξουσίες
Πέραν ὅλων αἰτῶν, γιὰ τα ὑπόλοιπα ἀναφέρονται ἀπὸ τον Ἀρριανό μὲ τὸν ὁποῖο ὡς ἐπὶ το πλεῖστον συμφωνοῦμε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου