Ἡρακλῆς ἀπελευθερώνει τον Θησέα

«καὶ πάλιν φασίν ὅτι ὁ Ἡρακλῆς κατῆλθεν εἰς Ἅιδου καὶ τὸν Θησέα ἔλαβεν πείσας τὸν Κέρβερον κύνα• καί τινες πάλιν ἐροῦσιν ὅτι Κύων τις γέγονεν ἀπηνὴς ἄνθρωπος. ψεῦδος δέ• ἀλλὰ κύων ἐστίν ἡ ἐλεγκτικὴ ζωή, ὁ οὖν Ἡρακλῆς εὐδαίμων ὤν καὶ μέγιστος ἐλέγχων πάντας ἔσῳζεν. καὶ γὰρ οἱ ιβ αὐτοῦ ἆθλοι ἕτερα σημαίνουσιν.» (Βλ., Ὀλυμπιόδωρος «Εἰς τον Πλάτωνος Γοργίαν σχόλια» 44.6.6 – 44.6.12)

Δηλαδή:

«Καὶ πάλι λένε ὅτι ὁ Ἡρακλῆς κατῆλθε στόν Άἱδη καὶ πῆρε-ἔλαβε τον Θησέα πείθοντας τον σκύλο-κύνα Κέρβερο. Καὶ πάλι λένε ὅτι ὁ Σκύλος-Κύων ἔγινε σκληρός ἄνθρωπος Ψεῦδος αὐτὰ Ο κύων εἶναι ἡ ἐλεγκτική ζωή, καὶ ὁ Ἡρακλῆς καθώς ἦταν εὐδαίμων καὶ μέγιστος ἐλεγκτής ὅλους ἔσωζε Καὶ οἱ 12 ἄθλοι του, ἀλλὰ σημαίνουν.»

Ἐξ’ οὐ καὶ ὁ Σωκράτης ὁρκιζόταν στόν Κύνα, ὅταν ἔλεγε «Νὴ τὸν κύνα», μιᾶς καὶ ὁ Σωκράτης ἤλεγχε τους συνομιλητές του.

Ο ὅρκος προέρχεται ἀπὸ τον ἀδελφό του Μίνωα, Ῥαδάμανθυ, ὡς πληροφορούμεθα ἀπὸ τα «Πλατωνικά σχόλια σε Ἀπολογία- Φαῖδρο-Πολιτεία”» [«νὴ τὸν κύνα Ῥαδαμάνθυος ὅρκος οὗτος ὁ κατὰ χηνὸς ἢ κυνὸς ἢ πλατάνου ἢ κριοῦ ἤ τινος ἄλλου τοιούτου οἷς ἦν μέγιστος ὅρκος ἅπαντι λόγῳ κύων, ἔπειτα χήν, θεοὺς δ᾽ ἐσίγων.»]
Ἐπιπλέον:
Ὅσο ἀφορᾶ τον Σωκρατικό ὅρκο «νὴ τὸν κύνα»,
ὁ Ἐρμείας ἀναφέρει:
«ὁ κύων τῷ Ἑρμῇ ἀνάκειται καὶ ἔτσι τελευταῖον ἴχνος τῆς Ἑρμαϊκῆς σειρᾶς, περὶ δὲ λόγων ἦν ἡ παροῦσα ὑπόθεσις (τοῦ γὰρ Λυσίου λόγου ἦν ἔφορος ὁ Ἑρμῆς), εἰκότως κατὰ τοῦ κυνὸς ὄμνυσι.»

(Βλ., Ἐρμείας «Εἰς Πλάτωνος Φαῖδρον σχόλια» 26.4 - 26.6)
Δηλαδή:
«ὁ κύων-σκύλος ἀποδίδεται στόν Ἑρμῆ καὶ εἶναι το τελευταῖο ἴχνος της Ἑρμαϊκῆς σειράς, καὶ ἀφοῦ ἡ παροῦσα ὑπόθεση ἀφορᾶ τους λόγους (ὁ Ἑρμῆς εἶναι ἔφορος του λόγου του Λυσίου), δικαίως ὁρκίζεται στόν κύνα-σκύλο»
•κύων=ἡ ἐλεγκτική ζωή ποῦ πραγματοποιεῖται διὰ τον Λόγο..