Τὰ μαρμάρινα παιδιὰ τῆς Ἀρτέμιδος…

Τὰ μαρμάρινα παιδιὰ τῆς Ἀρτέμιδος…
Εἶναι αὐτὰ τὰ παιδικὰ πρόσωπα, τὰ χαμογελαστά, ποὺ σχηματίζουν τὴν πομπὴ τῆς Θεᾶς ἡ ὁποία τὰ προστατεύει ἀπὸ τὴν στιγμὴ τῆς γέννησής τους.
Εἶναι οἱ μικρὲς ἄρκτοι, (ὅπως τὶς ὀνόμαζαν οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοι)· αὐτὰ τὰ μαρμάρινα κορίτσια τοῦ 4ου π.Χ. αἰ. μὲ τὸ τρυφερὸ βλέμμα καὶ τὶς πλεξοῦδες στὰ μαλλιά. Πέφτουν ἀνάλαφρα οἱ πτυχωτοὶ χιτῶνες πάνω τους καὶ ὀρισμένα κρατοῦν ζωάκια στὰ χέρια τους. Σχηματίζουν πομπὴ πρὸς τὴ θεὰ Ἄρτεμη…
Τὰ εὐρήματα τοῦ ἱεροῦ τῆς Βραυρωνίας Ἀρτέμιδος ἀναδεικνύουν τὸν πολυσχιδή χαρακτῆρα τῆς φημισμένης θεᾶς, ἡ ὁποία ἄλλοτε τόνιζε τὴ θηλυκὴ καὶ εὐαίσθητη πλευρά της καὶ ἄλλοτε πρόβαλλε μία πιὸ δυναμικὴ καὶ χειραφετημένη ὄψη. Προστάτιδα τοῦ γάμου, τῆς γονιμότητος, τῶν παιδιῶν, τῆς χειροτεχνίας καὶ τῆς ὑφαντικῆς ἀπὸ τὴ μία, κι ἀπὸ τὴν ἄλλη Κυνηγέτιδα, Ταυροπόλος, Ποτνία Θηρῶν μὲ τὰ βέλη στὸν ὦμο καὶ συντροφιὰ τὸ ἐλάφι της.
Τὰ πλούσια καὶ ποικίλα ἀναθήματα μαρτυροῦν τὴ φύση τῆς λατρείας της καὶ τὰ λατρευτικὰ δρώμενα ποὺ τὴ συνόδευαν. Μία μεγαλοπρεπὴς πομπὴ ξεκινοῦσε κᾶθε πέντε χρόνια ἀπὸ τὴν Ἀκρόπολη τῶν Ἀθηνῶν γιὰ νὰ γιορτάσῃ τὰ Βραυρώνια στὸ ἱερὸ τῆς Αρτέμιδος. Ἐκεῖ γίνονταν θυσίες ἀλλὰ καὶ ἀθλητικοί, μουσικοὶ καὶ ἱππικοὶ ἀγῶνες.
Ἡ Ἀρκτία ἀποτελοῦσε τὴ σημαντικότερη λατρευτικὴ ἐκδήλωση τῆς γιορτῆς καὶ εἶχε τὸ χαρακτῆρα θητείας καὶ μύησης γιὰ τὴν ἐνηλικίωση καὶ τὸ γάμο. Ἡ Ἄρτεμις καθοδηγοῦσε τὰ κορίτσια γιὰ τὸ πέρασμά τους ἀπὸ τὴν παιδικὴ στὴν ἐφηβικὴ ἠλικία καὶ τὰ προετοίμαζε γιὰ τὸν κύριο ρόλο τους στὴν κοινωνία.
Τὸ κοριτσάκι (320 π.Χ.) μὲ τὸν πολύπτυχο χιτῶνα ζωσμένο ψηλὰ, συγκρατεῖ τὸ ἰμάτιο μὲ τὸ ἀριστερό της χέρι, καὶ στὸ δεξί φωλιάζει ἕνα λαγουδάκι. Δίπλα του, τὸ γυμνό αγόρι, κρατάει ἕνα πτηνό, καὶ στὸ ἄλλο χέρι, ἕνα τόπι. Στὸ τέλος τῆς πομπῆς τὸ ψηλὸ κορίτσι (300-275 π.Χ.), στέκει ἀγέρωχο καὶ συνάμα μελαγχολικό…
Στὶς αἴθουσες τοῦ μουσείου βλέπουμε πολλὰ ἀναθηματικὰ ἀνάγλυφα, καθῶς οἱ ἀρχαῖοι πίστευαν ὅτι μὲ τὴν ἀνάθεση καὶ τὴ θυσία θὰ ἀποκτοῦσαν τὴν εὔνοια τῶν θεῶν. Ὑπάρχουν ἀγάλματα παιδιῶν τὰ ὁποῖα οἱ γονεῖς ἀφιέρωναν στὴν Ἄρτεμη εἴτε ἔπειτα ἀπὸ μἰα αἴσια ἔκβαση γέννας ἤ ἔπειτα ἀπό ἴαση κάποιας ἀρρώστιας. Τὰ κορίτσια χάριζαν τὰ παιχνίδια τους στὶς προστάτιδες θεὲς τοῦ γάμου, πρὶν ἀπὸ τὴν ἐνηλικίωσή τους.
Ἡ ἀτμόσφαιρα γλυκαίνει ἀπὸ τὰ σφαιρικὰ προσωπάκια μὲ τὰ πλούσια βοστρυχωτὰ μαλλιὰ· καὶ σὲ ἄλλα ἀγαλματάκια, οἱ λεπτοδουλεμένες κοτσίδες καὶ οἱ χωρίστρες φωτίζονται μέσα στὶς προθῆκες. Μαζὶ μὲ μέλη παιδικῶν ἀγαλμάτων, μὲ σύμβολα παιχνίδια (τόπι, πάπια, αὐγό κ.ἄ.) δηλώνουν μαζὶ μὲ τὰ κορίτσια καὶ τὰ ἀγόρια ὅτι ἡ Βραυρωνική Ἄρτεμις ἦταν καὶ θεὰ τοῦ τοκετοῦ…
Τὸ μαρμάρινο ἀγόρι κρατάει ἕνα πτηνὸ καὶ ἕνα τόπι…
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΒΡΑΥΡΩΝΟΣ

Οἱ Προφητεῖες του Ἁγίου Ἀνδρέα γιὰ την ἔξοδο των Νεφελίμ

Έτοιμο το σ

Οἱ Προφητεῖες του Ἁγίου Ἀνδρέα γιὰ την ἔξοδο των Νεφελίμ




Οἱ προφητεῖες δίνονται ἀπὸ τον Θεό μέσῳ ἀνθρώπων ποὺ Ἐκεῖνος ἐπιλέγει, με τέτοιο ἁπλοϊκό τρόπο, ὥστε νὰ τις καταλαβαίνει καὶ πιὸ "χαζούλης" χαριτολογῶντας.

Δὲν χρειάζονται καμία ἑρμηνεία , οὔτε ἐννοεῖ κάτι ὁ προφήτης , δὲν εἶναι ποιητής γιὰ νὰ ἐννοεῖ , εἶναι προφήτης.΄Ὅλα ἰσχύουν κατὰ λέξη.

Λέει ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας ὁ διά τον Χριστόν σαλός

« Θεσσαλονικέων ἡ πόλις , σῦ νικήσεις τους ἐχθροὺς σου , καύχημα γὰρ ἁγίων σῦ ὑπάρχεις , καὶ ἡγίασε σε ὁ Κύριος.

Τότε δὲ μακάριοι καὶ τρισμακάριοι οἱ ἕν ὄρεσι καὶ σπηλαίοις τῷ Κυρίῳ δουλεύοντες , ἐπειδή τα δημοσίως γενόμενα δεινά οὐ θεάσονται , ἀλλ' ἔσονται ἰδίως ἐκδεχόμενοι την μετά του Ἀντιχρίστου μάχην καὶ πόλεμον.»

ὅπερ σημαίνει :

« Πόλης των Θεσσαλονικέων! Ἐσὺ θα νικήσεις τους ἐχθρούς σου, γιατί εἶσαι καύχημα τῶν ἁγίων, καὶ σε ἁγίασε ὁ Κύριος».

Μακάριοι τότε καὶ τρισμακάριοι ὅσοι θὰ ἀγωνίζονται γιὰ τον Κύριο στὰ ὄρη καὶ στὰ σπήλαια, γιατί δὲν θὰ βλέπουν το κακό ποὺ θὰ γίνεται στὸν κόσμο. Αὐτοί θὰ περιμένουν την μάχη καὶ τον πόλεμο ἐναντίον του Ἀντίχριστου.

Ἐν ἐκείνῳ γὰρ τῷ καιρῷ ἀποφράξει Κύριος ὁ Θεός τας πύλας τας ἐν Ἰνδαλία ἄς ἔκλεισεν Ἀλέξανδρος ὁ τῶν Μακεδόνων βασιλεύς καὶ ἐξελεύσονται οἱ ἑβδομήκοντα δύο βασιλεῖς μετά του λαοῦ αἰτῶν , τα λεγόμενα ρυπαρά γένη , τα βδελυρώτατα πάσης συγχασίας καὶ δυσωδίας , καὶ διασκορπισθήσονται ἕν ταῖς χώραις ταῖς ὑπ οὐρανόν , σάρκας ζώντων ἀνθρώπων ἐσθίοντες καὶ το αἷμα πίνοντες , κύνας καὶ μυίας καὶ βατράχους νεμόμενοι καὶ πᾶσαν ρυπαρίαν. Οὐαί δὲ τὴ οἰκουμένη πάσῃ ἐν ἡ πορεύσονται ἀπὸ προσώπου αὐτῶν . Τας μὲν οὖν ἡμέρας ἐκείνας , μὴ ἔστω χριστιανός Κύριε, εἰ δυνατόν ἤν. Ἀλλ' οἴδα ὅτι ἔσονται.

Κατά τό ἔτος ἐκεῖνο θ' ἀνοίξει ὁ Κύριος τίς πύλες τῶν Ίνδιῶν πού ἔκλεισε ὁ βασιλιάς τῶν Μακεδόνων Ἀλέξανδρος. Θά βγοῦν τότε ἀπ' ἐκεῖ οἱ ἑβδομήκοντα δύο βασιλεῖς (τών Νεφελίμ) μέ τόν λαό τους, τά λεγόμενα ρυπαρά γένη, πού εἶναι πιό σιχαμερά ἀπό κάθε ἀηδία καί δυσωδία. Αὐτὰ θά διασκορπισθοῦν σ' ὅλες τις χῶρες ὑπὸ τον οὐρανὸ (το τονίζει αὐτό , διότι τώρα δὲν βρίσκονται στὶς χῶρες ὑπὸ τον οὐρανὸ, ἀλλὰ μέσα στὰ τάρταρα.).Θά τρῶνε ζωντανούς τούς ἀνθρώπους καί θά πίνουν τό αἷμα τους. Θά καταβροχθίζουν ἐπίσης μέ μεγάλη ἡδονή μῦγες, βατράχους, σκυλιά καί κάθε ἀκαθαρσία. Ἀλλοίμονο στίς περιοχές, ἀπ' ὁποῦ θά περάσουν! Ἄν εἶναι δυνατόν, Κύριε, ἄς μὴν ὑπάρχουν τότε Χριστιανοί! Γνωρίζω ὅμως ὅτι θὰ ὑπάρχουν.

Ὅταν οὖν ἤδη τις τα βδελυρά ἔθνη εἰς τον κόσμον ἐξεληλυθότα , τότε ἂς γινώσκει ὅτι ἐπὶ θύραις πάντα

Ὅταν λοιπόν κάποιος δεῖ τα βδελυρά γένη ( Νεφελίμ) νὰ ἔχουν βγεῖ (ἀπὸ τα τάρταρα) ἔξω στὸν κόσμο, τότε νὰ ξέρει ὅτι ὅλα ἐπὶ θύραις.

Βλέπουμε πῶς πολύ καθαρά μιλάει γιὰ την πόλη του Ἀραντίς, ἀπ ὁπού θὰ ξεκινήσει ἡ παγκόσμια ἐκστρατεία του Πολεμάρχου του Θεοῦ ὅπως ἔχει πεῖ γιὰ την ἔξοδο τῶν Νεφελίμ ἀπὸ τις πύλες ποὺ ἔκλεισε ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος,τονίζοντας μάλιστα το ὅτι τα ρυπαρά γένη θὰ βγοῦν ἀπὸ τις πύλες στὶς χῶρες ὑπὸ τον οὐρανὸ. Καμία λέξη δὲν χρησιμοποιεῖται τυχαία. Ἐπίσης μιλάει γιὰ ἐκείνους καὶ ἐκεῖνες ποὺ θὰ ἔχουν φύγει ἀπὸ τις πόλεις καὶ θὰ μάχονται στὰ βουνά γιὰ νὰ ἐπιβιώσουν περιμένοντας την μάχη ἐναντίον του Ἀντιχρίστου. Καὶ ἀφοῦ περιγράφει το τι θὰ κάνουν τα ρυπαρά γένη,οἱ Νεφελίμ καὶ τα βιορομπότ τους λέει, πῶς ὅποιος δεῖ τους Νεφελίμ νὰ ἔχουν βγεῖ ἔξω τότε νὰ ξέρει ὅτι τα πάντα εἶναι ἐπὶ θύραις.

Πράγματι, τότε θὰ πλησιάζει ἡ ὥρα ποὺ θὰ ἐμφανιστεῖ ὁ Πολέμαρχος του Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ξεκινῶντας ἀπὸ την Θεσσαλονίκη, το ἀρχαῖο Ἀραντίς με 144.000 Ἕλληνες Ἄνδρες ὅπως λέει ἡ Ἀποκάλυψη, ἀλλὰ καὶ ἄλλους τόσους καὶ τόσες βοηθούς θὰ ξεκινήσει την μεγάλη ἐκστρατεία γιὰ νὰ χωρίσει ἡ ἤρα ἀπ το σιτάρι καὶ νὰ φέρει δίκαιο ἔστω καὶ προσωρινά σε αὐτόν τον ἄδικο εἰκονικό κόσμο του Σαμαέλ , το πεδίο δοκιμῶν οὐσιαστικά τῶν ἀποστατημένων ἀπὸ τον παράδεισο ἀνθρώπων.

Ὅλα εἶναι γραμμένα , σίγουρα ὄχι με ὅλες τις λεπτομέρειες , ἀλλὰ εἶναι. Πρωτίστως στὴν Ἀποκάλυψη του Ἰωάννου καὶ στὰ λόγια του ἴδιου του Χριστοῦ στὰ εὐαγγέλια. Μετέπειτα σε διάφορες προφητεῖες πού ἄν τις συνδέσουμε ὅλες, σε συνδυασμό ἐννοεῖται, με την Ἀποκάλυψη, τότε ἔχουμε γνώση γιὰ την σειρά των ἐπερχόμενων γεγονότων ποὺ ἔχει ἀναφερθεῖ ξανά καὶ ξανά , ἀλλὰ καὶ ὅπως πολλοί γεροντάδες λένε, θὰ γίνουν στὶς μέρες μας.

Ὡστόσο μὴν ξεχνοῦμε, πῶς ὁτιδήποτε κι ἄν γίνει ἡ δὲν γίνει στὸν κόσμο αὐτὸ , ἀκόμη, ὅπως λέει καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ἀκόμη καὶ ἄν οἱ προφητεῖες καταργηθοῦν, ΤΩΡΑ εἶναι ἡ εὐκαιρία , γιὰ τον καθένα καὶ την καθεμία , νὰ ἐφαρμόσει τα λόγια του Χρηστοῦ καὶ νὰ φύγει ἀπὸ αὐτὸν τον παλιόκοσμο, ὅταν ἔρθει ἡ ὥρα καὶ το ψεύτικο σῶμα πεθάνει. Αὐτὸ νὰ εἶναι ὁ σκοπός καὶ το ὄνειρο του καθενός/μιᾶς. Νὰ ἐπιστρέψει στὴν φωτεινή πατρίδα, στὴν ἀληθινή ζωή καὶ μπροστά σε αὐτὸ ὁ καθένας ὀφείλει νὰ εἶναι ἀδίστακτος, ὅσον ἀφορᾶ δηλαδή το νὰ πετύχει την ἐπιστροφή του ἐκεῖ με κάθε κόστος.

Ὅσον ἀφορᾶ τον ψεύτικο κόσμο των ὀνείρων καὶ τους ἀνόμους, Πεπρωμένο φυγεῖν ἀδύνατο.

ΟΚΤΩΜΒΡΙΟΣ

Μὴν Ἀττικὴ -- Σπάρτη
Πυανεψιών -- Ἡράσιος


Πυανεψιών μὴν Ἀθηνησιν   δ , 

 ἐν ὧ καὶ τα πύανα ἔψεται εἰς τιμὴν τοῦ Ἀπόλλωνος  πύανα,      δὲ πάντα τὰ ἀπὸ γῆς   ἐδώδιμα *     

ὁσπριώδι ἃ συνάγοντες  ἔψουσιν ἐν χύτραις   ἀθήραν  ποιοῦντες

Φωτίου Λεξικὸν

/ Ὁ πυανεψιών ἦταν ὁ   δ    μῆνας τῶν Ἀθηναίων, κατὰ τον ὁποῖον  βράζονται    τὰ  πύανα    πρὸς   τιμήν  τοῦ  Ἀπόλλωνος.  

πύανα          δὲ εἶναι ὅλα τὰ ἐδώδιμα *    ( τὰ προοριζόμενα γιὰ τροφὴ ) ὄσπρια ποὺ παίρνουμε ἀπὸ τὴν γῆ , τὰ ὁποῖα τὰ μαζεύουν , τὰ βράζουν σὲ χύτρες καὶ κάνουν τὴν ἀθύρα ( =εἶδος φαγητοῦ )

{ Ἐδωδὴ τροφὴ,   βρῶσις. ἐδώδιμος   τρωκτὸς , βρώσιμος

ΣΥΓΧΡΟΝΗ λέξη << ἔδεσμα >>

( Ἐδωδὴ    Παρὰ τὸ ἐδῶ τὸ ἐσθίω , ἐδὴ καὶ κατὰ ἀναδιπλασιασμὸν , ἐδωδὴ.
{ ἔστι δὲ ἡ ἀθήρα ἡ ἐκ πυρῶν ἐψημένων καὶ διακεχυμένων τροφὴ .}

                                                           

Δρυίδες

Δρυίδες

Η κοινωνία των Δρυίδων ἀποτελεῖ μέρος της πνευματικῆς κάστας τῶν Ἀρχαίων Κελτῶν ποῦ περιλαμβάνει ἐπίσης τους «Βάρδους - Ποιητές» καὶ τους «Νομικούς - Νομοθέτες». Οἱ ἄλλες δύο κάστες της κελτικής κοινωνίας, ποὺ τοποθετεῖται χρονικά στὴν 1η χιλιετία π.Χ., εἷναι ἡ ἀριστοκρατία τῶν Πολεμιστῶν καὶ ὁ ὑπόλοιπος ἁπλὸς λαός. Διακρίνουμε τους Κέλτες καὶ ἑπομένως τους Δρυίδες, τῶν βρετανικῶν νησιῶν καὶ κυρίως της Ἰρλανδίας καὶ αὐτούς της «πέραν τών Ἄλπεων» Γαλατίας ( Δυτ. Εὐρώπη ὡς τις Ἄλπεις ).

Πηγές

Ἐλάχιστες ἱστορικές πηγές ὑπάρχουν ἀπ' ὁποῦ θὰ μπορούσαμε νὰ ἀντλήσουμε στοιχεῖα γιὰ τους Κέλτες καὶ, συνεπῶς, την ἰδιαίτερη τάξη των Δρυίδων καὶ ἀπ' αὐτὲς ἡ ἐγκυρότερη φαίνεται νὰ εἶναι τα ἔργα του Ἰουλίου Καίσαρα καὶ του ἱστορικοῦ Τάκιτου. Γενικότερα, Ρωμαῖοι καὶ Ἕλληνες ἱστορικοί ἄφησαν κάποια στοιχεῖα ποὺ χάνουν ὅμως την ἀξία τους μέσα στὴν περιφρονητική, ἐπικριτική καὶ καθόλου φιλική διάθεση καὶ στάση των παραπάνω ἀπέναντι στοὺς Κέλτες.

Ὀνομασία

1. Η λέξη «Druid» ( = δρυίδης ) προέρχεται ἀπὸ τα «dru» καὶ «vid» ποὺ σημαίνουν αὐτόν ποὺ βλέπει καλά, τον ὀξυδερκῆ ἡ μεταφορικά τον μάγο. Κατά την Ἰρλανδική παράδοση «druid» σημαίνει μάγος. Πιθανῶς ἐσφαλμένα ὡς τώρα  προέλευση της λέξης «χρεωνόταν» στὸ ἑλληνικό «δρῦς» ποῦ σημαίνει την βελανιδιά, ἕνα δέντρο με ξεχωριστή, κατά τ' ἄλλα, σημασία γιά τους Δρυίδες.
2.
3. Ρόλος
4.
Οἱ Δρυίδες ήταν τα πλέον μορφωμένα ἄτομα της κέλτικης κοινωνίας. Ο κύριος ρόλος τους ἦταν αὐτὸς του ἱερέα, του θρησκευτικοῦ λειτουργοῦ ποὺ κατεῖχε τις θεολογικές γνώσεις καὶ  ἐκτελοῦσε τις θρησκευτικές τελετές. Το πλῆθος ὅμως καὶ ἡ ποικιλία των γνώσεων τους προσέδιδαν στοὺς Δρυίδες καὶ ἄλλες λειτουργίες ὅπως του μάγου, του θεραπευτή, του ἱστορικοῦ, τοῦ μαθηματικοῦ, του ἀστρολόγου, του ἀστρονόμου, του φιλοσόφου, τοῦ βασιλικοῦ συμβούλου ἡ ἀκόμα καὶ του δικαστή. Η τελευταία αὐτή ἰδιότητά τους ἀφοροῦσε συγχρόνως σε ἀποθέσεις ἰδιωτικοῦ καὶ δημοσίου δικαίου καὶ ἡ ἐκτίμηση στὸ πρόσωπο καὶ την κρίση του δρυίδη ἦταν, μάλιστα, τόση ὥστε ἡ ὁποία ἀπόφαση του ἦταν «νόμος» καὶ ἡ ἀρνήση της ἐφαρμογή της ἀπὸ ὁποιονδήποτε μποροῦσε νὰ καταλήξει στὸν ἀφορισμό καὶ την ἐξορία του, τὴ σοβαρότερη ποινή κατά τα κέλτικα δεδομένα.
Ἡ ἰδιότητα του δρυίδη δὲν ἦταν κληρονομικό προνόμιο. Πλῆθος νέοι μαθήτευαν πλάϊ στοὺς Δρυίδες, λίγοι ἦταν ὅμως αὐτοὶ πού μετά ἀπὸ πολυετῆ ἐκπαίδευση - μποροῦσε νὰ ξεπεράσει τα 20 χρόνια - καὶ την τελική κρίση τῶν Δρυίδων ἀποκτοῦσαν οἱ ἴδιοι τον τίτλο. Ἡ ἐκπαίδευσή τους περιελάμβανε την ἀπόκτηση πλήθους καὶ ποικίλων γνώσεων καθώς καὶ την ἐξάσκησή τους σε θέματα μυστικισμοῦ. Οἱ ἴδιοι οἱ Δρυίδες κατεῖχαν βαθιές γνώσεις Ἐσωτερισμοῦ ποὺ δὲν κοινοποιοῦσαν ὡστόσο στὸν ἁπλὸ κέλτικο λαό.
Ὑπῆρχαν καὶ γυναῖκες δρυίδες, οἱ «δρυιδίδες» ( druidess/ess ).Οἱ Δρυίδες ἦταν ἀπαλλαγμένοι ἀπὸ φόρους καὶ στρατιωτικές ὑποχρεώσεις. Η γραφή ἦταν γιὰ αὐτούς ἀπαγορευμένη γιὰ την ἀσφάλεια τῶν γνώσεων πού κατεῖχαν καὶ η παράδοση της σοφίας τους ἦταν μόνο προφορική. Εἶναι ὁ κύριος λόγος της μεγάλης ἔλλειψης ἱστορικῶν στοιχείων γιὰ την κοινωνία τους.

«Δρυιδισμός»

Βασικά σημεῖα της θεωρίας του Δρυιδισμού ἦταν ἡ ἀθανασία της ψυχῆς, ἡ μετενσάρκωση καὶ ἡ μετεμψύχωση. Η πίστη ὅτι μετά το φυσικό θάνατο (θάνατος του σώματος) ἡ ἀνθρώπινη ψυχή ἐξακολουθεῖ νὰ ὑπάρχει ὡς ξεχωριστή ὀντότητα συνεπαγόταν μεγάλη ἀγάπη γιὰ τις Ἀρετές, ἀφοβία μπροστά στὸ θάνατο, γενναιότητα στὶς πολεμικές μάχες, ἀκόμα ὅμως καὶ κάποια ἐπιρρέπεια στὴν αὐτοκτονία.

Η ψυχή ὡστόσο μετά ἀπὸ ἕνα φυσικό θάνατο θὰ ἔχει την εὐκαιρία - ἴσως την ἀναγκαιότητα - νὰ ἐπανέλθει στὸ φυσικό ὑλικὸ κόσμο σε νέο σῶμα, ὥστε νὰ ἐμπλουτιστεῖ με νέες ἐμπειρίες καὶ, ἔτσι, νὰ ἐξελιχθεῖ (θεωρία της μετενσάρκωσης). Κάποιες φορές μάλιστα μπορεῖ νὰ εἰσέλθει σε σῶμα ζώου κυρίως σὰν ἀποτέλεσμα μιᾶς ὄχι καὶ τόσο συνετῆς ζωῆς (θεωρία της μετεμψύχωσης). Μεγάλη σημασία εἶχε λοιπόν στὴ δρυιδική φιλοσοφία ἡ ἐλεύθερη βούληση του ἀτόμου καὶ ἡ δυνατότητα ἐπιλογή του γιὰ ὀρθὲς ἡ ὄχι πράξεις στὴ ζωή του.

Ὁ ἀριθμός 3 εἶχε ἱερὴ σημασία γιὰ τους Δρυίδες. Ἀπὸ μία πρωταρχική τριάδα θεῶν πλάστηκε ὁ κόσμος καὶ προῆλθαν ὅλες οἱ ὑπόλοιπες θεότητες (πολυθεϊσμός), τρεῖς εἶναι οἱ Κύκλοι της Ζωῆς, τρεῖς οἱ κόσμοι του ἀνθρώπου (σῶμα - ψυχή - πνεῦμα), με βάση το 3 εἶναι φτιαγμένα τα ρητά σοφίας ποὺ περιγράφουν την δρυιδική πίστη (Τριάδες).

Οἱ Δρυίδες συγκεντρώνονταν σε φυσικές περιοχές, δάση καὶ ξέφωτα γιὰ τις θρησκευτικές τους τελετές, μακριά ἀπὸ τα μάτια του ἁπλοῦ κόσμου. Ἐκεῖ πιθανότητα λάμβαναν μέρος ἀνθρωποθυσίες με ἐξιλαστήριο ἡ μαντικό χαρακτῆρα. (Η πίστη στὴν ἀθανασία της ψυχῆς καθιστοῦσε ἕνα κατεστημένο ἀνθρωποθυσιῶν ὄχι τόσο παράλογο ἡ βίαιο ποὺ ἴσως φανεῖ σήμερα). Στὶς συνευρέσεις τους ἔπαιρναν κυκλικό σχηματισμό καὶ ὀνομάτιζαν την περιοχή με κάποια προστατευτική γιὰ αὐτή θεότητα. Την ἔννοια του ναοῦ ἀντικαθιστοῦσαν μεγάλοι ὀγκόλιθοι συμβολικῆς καὶ ἱερῆς σημασίας, τα μενίρ καὶ σχηματισμοί θρησκευτικῶν μνημείων ἀπὸ πολλά μενίρ μαζί, τα ντολμέν.

Στὸ Δρυιδισμό συναντοῦμε ἀρκετὰ σύμβολα. Το γκυ, φυτό με μαγικές καὶ θεραπευτικές ἰδιότητες ποὺ παρασιτεῖ στοὺς κορμούς της βελανιδιᾶς, το τετράφυλλο τριφύλλι, σύμβολο μεγάλης καλοτυχίας, το σταυρό, θρησκευτικό σύμβολο, τον ἀετό, σύμβολο του ὑπέρτατου Θεοῦ, το πράσινο χρῶμα, σύμβολο της ἐλπίδας, το σκοτάδι, σύμβολο ἄγνοιας, το φῶς, σύμβολο της γνώσης, την Πεντάλφα, σύμβολο κάποιας θεότητας καὶ ἄλλα πολλά.

«Τι ἀπέγινε;»

Στὰ χρόνια του Καίσαρα Αὐγούστου ἀπαγορεύτηκε ὁ Δρυιδισμός καὶ ἐπὶ Καίσαρα Κλαυδίου οἱ Δρυίδες ὑπέστησαν ἐπίμονους διωγμούς. Τα παραπάνω μαζί με την ἐξαπλώση του Χριστιανισμοῦ στὴν Εὐρώπη συντέλεσαν στὴν ἐξαφάνιση σίγα - σιγά της κοινωνίας των Δρυίδων ὄχι ὅμως καὶ της πάνσοφης Δρυιδικής διδασκαλίας. Πραγματικά, ἡ σοφία τῶν Δρυίδων ἀποτέλεσε ἕναν ἀπὸ τους σημαντικότερους κρίκους της Δυτικῆς Ἐσωτερικῆς Παράδοσης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

-Μεγάλη Ἑλληνική Ἐγκυκλοπαίδεια, Π. Δρανδάκης
-Πάπυρος Larousse Britannica, τόμος 33
-Παγκόσμια Ἱστορία Ἐκδοτική Ἀθηνῶν
-Μῦθοι τῶν Κελτῶν, ἐκδ. Παπαδήμα
-Ἐγκυκλοπαίδεια Ὑδρία, τόμος 33
-Παγκόσμια Μυθολογία Felix Guirand, ἐκδ. οἶκος Βίβλος
-Περιοδικό Ἱστορία
-Περιοδικά Asterix




.

Πειραιάς, 1841....

Πειραιάς, 1841....


Στον δρόμο που σήμερα είναι η εκκλησία της Ευαγγελίστριας, ζητιάνευε ένας ρακένδυτος και σχεδόν τυφλός.


Αντιλήφθηκε ότι τον ζύγωνε κάποιος, που από την φορεσιά του φαινόταν ότι είναι ξένος και μάζωξε αμέσως το χέρι του που είχε απλωμένο για να ζητιανεύει.


- Τι κάνετε Στρατηγέ μου; Ρώτησε ο ξένος τον ζητιάνο.


- Απολαμβάνω την ελεύθερη πατρίδα μου, αποκρίθηκε περήφανα ο ζητιάνος.


- Μα εδώ την απολαμβάνετε, καθισμένος στο δρόμο; Επέμενε ο ξένος.


- Η πατρίδα μου μ’ έχει χορηγήσει σύνταξη για να περνώ καλά, αλλά έρχομαι εδώ για να παίρνω μία ιδέα πώς περνά ο κόσμος που για την λευτεριά του πολέμησα, αποκρίθηκε και πάλι περήφανα ο ζητιάνος.


Ο ξένος κατάλαβε και φεύγοντας, άφησε διακριτικά να του πέσει ένα πουγκί με χρυσά φλουριά!


Ο σχεδόν τυφλός ζητιάνος, άκουσε τον ήχο, έπιασε το πουγκί και φώναξε προς τον ξένο: "Σου έπεσε το πουγκί σου. Πάρ’ το μην το βρει κανένας και το χάσεις».


Ο ξένος ήταν ο τότε πρεσβευτής της Ρωσίας στην Ελλάδα και ο ζητιάνος ο Νικήτας Σταματελόπουλος (Νικηταράς ο Τουρκοφάγος)!

Σαν σήμερα πέθανε τυφλός και ο πάμφτωχος ο Νικηταράς

Σαν σήμερα πέθανε τυφλός και ο πάμφτωχος ο Νικηταράς


0 Νικήτας Σταματελόπουλος ή Νικηταράς o ΤΟΥΡΚΟΦΑΓΟΣ γεννήθηκε το 1772 στο χωριό Αναστασίτσα και μεγάλωσε στο χωριό Τουρκολέκα της Επαρχίας Μεγαλοπόλεως.Πέθανε στον Πειραιά στις 25 Σεπτεμβρίου 1849 και ετάφη στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, δίπλα στο μεγάλο θείο του,Θεόδωρο Κολοκοτρώνη.Το δημοτικό τραγούδι θέλει τον Νικηταρά Τουρκλεκιώτη: Ποιος είν’ αυτός όπου ’ρχεται στης Μαρμαριάς τον κάμπο; Αυτός είν’ ο Νικηταράς από το Τουρκολέκα». Ο Νικηταράς ήταν ανιψιός του Κολοκοτρώνη και κατείχε επάξια την δεύτερη θέση στην ιεραρχία μετά τον Κολοκοτρώνη. Επίσης, χρημάτισε αρχιστράτηγος, γενικός αρχηγός, αντιπρόεδρος του εκτελεστικού κλπ. Η ζωή του Νικηταρά, όπως ο ίδιος την διηγείται αρχίζει από 11 χρονών, όταν για πρώτη φορά τουφέκισε έναν Τούρκο στο Λεοντάρι Μεγαλοπόλεως. Ο Νικηταράς μαθήτευσε κοντά στα δυο ξεφτέρια του κλεφτοπόλεμου, τον Ζαχαριά και τον Κολοκοτρώνη. Ο Νικηταράς πήρε γυναίκα του την κόρη του πρωτοκλέφτη Ζαχαριά, την Αγγελίνα, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά, την Σοφία, την Ρεγγίνα και τον Γιάννη. Το 1805 πέρασε στη Ζάκυνθο, όπου κατετάγη στο Ρωσικό στρατό που πολεμούσε το Ναπολέοντα. Ο Ναπολέων νίκησε τους Ρώσους στο Αούστερλιτς και ο Νικηταράς επέστρεψε στα Επτάνησα, τα οποία παραδόθηκαν στο Ναπολέοντα και μπήκε στη δούλεψη των Γάλλων, μαζί με τον θείο του Κολοκοτρώνη, που εκείνη την εποχή ασκούσε το επάγγελμα του ζωέμπορου και χασάπη. Στη συνέχεια τα Επτάνησα πέρασαν στους Άγγλους και έτσι ο Νικηταράς κατετάγη στον Αγγλικό στρατό σαν εθελοντής αξιωματικός, υπό τις διαταγές του κατοπινού αρχιστράτηγου του ελληνικού στρατού Ριχάρδου Τσουρτς. Το 1816 οι Τούρκοι πιάνουν στα Βάτικα της Λακωνίας τον πατέρα του Σταματέλο, τον αδελφό του και τον κουνιάδο του, τους κόβουν τα κεφάλια και τα στέλνουν στην Τρίπολη στον Τούρκο διοικητή. Μαθαίνοντας τα άσχημα μαντάτα ο Νικηταράς ορκίζεται ότι όσο ζει θα σκοτώνει Τούρκους, έως ότου απαλλαγεί ο τόπος από δαύτους. Το 1818 ορκίζεται από τον Φιλικό Χρυσοσπάθη και γίνεται μέλος της Φιλικής Εταιρείας. Τον Φλεβάρη του 1821 ξεμπαρκάρει στη Μάνη. Λίγο πιο πριν είχαν βγει Κολοκοτρώνης, Παπαφλέσσας και Αναγνωσταράς και προετοίμαζαν τον ξεσηκωμό του γένους. Στις 22-23 του Μάρτη μπήκαν στην Καλαμάτα με δυο χιλιάδες στρατό, Κολοκοτρώνης, Νικηταράς, Παπαφλέσσας, Πετρόμπεης, Μούρτζινος κλπ. και ξεκίνησαν την Επανάσταση. Στρατολογώντας ο Νικηταράς στα χωριά του Λεονταρίου στην περιοχή Σκορτσινού, βρήκε ένα τσοπανόπουλο με τ’ όνομα Θανάσης Τσοτσολάς. Αφού τον πλησίασε και πιάσαν τη συζήτηση, του είπε: - Τέτοιο παλικάρι σαν εσένα τούτη την ώρα δεν είναι να φυλάει πρόβατα. – Και τι να κάνω, του είπε ο Θανάσης. – Να ’ρθεις κοντά μας να πολεμήσεις, να ελευθερώσουμε το γένος μας. – Ρώτα τον πατέρα μου, του λέει. – Μπάρμπα, του λέει ο Νικηταράς, δώσ’ μου το παλικάρι σου να ’ρθει μαζι μου να πολεμήσει την Τουρκιά. – Και ποιος είσαι συ που μου ζητάς το γιο μου; – Εγώ είμα...

Μετά τις 23 Σεπτεμβρίου, άλλες 6 φορές που δεν ήρθε το τέλος του κόσμου

Μετά τις 23 Σεπτεμβρίου, άλλες 6 φορές που δεν ήρθε το τέλος του κόσμου


η 23η Σεπτεμβρίου (η πιο πρόσφατη ημερομηνία κατά την οποία αναμενόταν η συντέλεια του κόσμου) αποδεικνύεται επίσης...άσφαιρη, αξίζει να δει κανείς έξι πρόσφατες ημερομηνίες κατά τις οποίες συνωμοσιολόγοι (και μη) περίμεναν Το Τέλος, το οποίο όμως δεν ήρθε.


Η βρετανική Mirror δημοσιεύει λίστα με τις εν λόγω ημερομηνίες, από την διάσημη μέχρι πριν λίγα χρόνια «προφητεία των Μάγια» μέχρι την...κότα-προφήτη του Λιντς.του Λιντς.

1-Η Προφητεία των Μάγια

Ο αρχαίος πολιτισμός των Μάγια είχε δημιουργήσει ημερολόγια μεγάλης ακρίβειας, τα οποία όμως φαίνονταν να τελειώνουν στο τέλος του Δεκεμβρίου του 2012. Ως εκ τούτου, πολλοί υπέθεταν ότι οι Μάγια «ήξεραν κάτι» που ο σύγχρονος πολιτισμός αγνοούσε.

Τελικά τα ημερολόγια αποδείχτηκαν λιγότερο ακριβή από ό,τι αναμενόταν.

2-Millennium Bug

Υπήρχε ο φόβος ότι στο τέλος της χιλιετίας, στην αλλαγή από 1999 σε 2000, οι υπολογιστές θα αδυνατούσαν να «αντιληφθούν» τη μετάβαση (καθώς πολλά συστήματα αποθήκευαν μόνο τα δύο τελευταία ψηφία) και θα «νόμιζαν» ότι θα βρίσκονταν πίσω στο 1900. Κάποιοι φοβούνταν κατάρρευση αγορών, ακόμα και πολέμους. Σημειώνεται ότι αποτελούσε και το θέμα του πρώτου ελληνικού βιντεοπαιχνιδιού πολεμικής θεματολογίας («Κρίση στο Αιγαίο»), με τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις να εξαπολύουν αιφνιδιαστική επίθεση κατά της Ελλάδας καθώς τα συστήματα υπολογιστών τους «έβλεπαν» ελληνική επίθεση.

3-Χάρολντ Έγκμπερτ Κάμπινγκ

Ο Αμερικανός ραδιοφωνικός παραγωγός έχει κάνει πολλές δυσοίωνες προβλέψεις ανά τα χρόνια. Αναλύοντας τη Βίβλο, ισχυρίζεται ότι έχει εντοπίσει μαθηματικούς «κύκλους», τους οποίους έχει επεκτείνει στη σύγχρονη εποχή, προβλέποντας ότι ο Ιησούς Χριστός θα επέστρεφε το 1994 για να πάρει τους πιστούς στον ουρανό. Μετά το 1994, μετακίνησε την ημερομηνία το 2011. Κάπου εκεί δήλωσε έκπληκτος που δεν είχε πέσει μέσα.

4-Νοστράδαμος

Ο διάσημος «προφήτης» προέβλεπε την άφιξη του «βασιλιά του Τρόμου» από τον ουρανό το 1999. Αν και...καταφέραμε να επιβιώσουμε, υπάρχουν ακόμα κάποιοι οι οποίοι λένε ότι ο Νοστράδαμος προέβλεψε τη 9/11, την άνοδο του ISIS και έναν επερχόμενο Παγκόσμιο Πόλεμο, διαρκείας 27 ετών. Σημειώνεται ότι υπάρχουν ουκ ολίγες ερμηνείες που λένε ότι «στην πραγματικότητα» προέβλεψε το τέλος του κόσμου το 2242.

5-True Way Cult

Ο Χον Μινγκ Τσεν, ο ηγέτης της, είχε προβλέψει την άφιξη του Θεού με UFO στη Γη τον Μάρτιο του 1998. Θα ήταν εμφανισιακά ίδιος με αυτόν και η άφιξη θα μεταδιδόταν τηλεοπτικά.

6-Η κότα-προφήτης του Λιντς

Οι άνθρωποι-προφήτες πέφτουν έξω, οπότε προσπάθησε και...μια κότα, η οποία υποτίθεται ότι το 1806 άρχισε να γεννά αυγά με την επιγραφή «ο Χριστός έρχεται». Υπήρξε μαζική προσέλευση επισκεπτών στην πόλη. Αποδείχτηκε ότι τα μηνύματα τα έγραφε ο ιδιοκτήτης της κότας.