Ὅλοι εἴμαστε οἰκεῖοι με τὴ φράση ὅτι ἡ ἱστορία κάνει κύκλους ἡ ὅτι ἡ ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται.
Ἔτσι με την πάροδο των ἐτῶν ξανάρθε στὸ προσκήνιο το δόγμα της μετενσαρκώσεως. Ὅταν παρουσιάζεται ἕνα τέτοιο θέμα,σὰν ἐρευνητές ποὺ ἐπιθυμοῦμε νὰ ἐπικαλούμαστε, ὀφείλουμε πρίν ἀπορρίψουμε το ὁτιδήποτε νὰ ψάξουμε τα ὑπάρχοντα στοιχεῖα καὶ τις διάφορες πηγές ποὺ ἔχουμε στὰ χέρια μας. Ἄλλωστε ἡ τακτική ποὺ ἐφαρμόζουν οἱ σύγχρονοι "διανοούμενοι", ποὺ θέλουν με την χρησιμοποίηση μιᾶς προτάσεως του τύπου ¨δὲν ὑφίσταται, πᾶμε παρακάτω¨ γιὰ νὰ ἀποτινάξουν ὅ,τι ἐνοχλεῖ την ἰδιοσυγκρασία τους καὶ ταράζει τον λήθαργό τους, δὲν μας ἁρμόζει.
Καὶ ὁ Ἀριστοτέλης θὰ προσθέσει: «Εἶναι χαρακτηριστικό ἑνὸς ἐξελιγμένου μυαλοῦ νὰ φιλοξενεῖ μία σκέψη, ἔστω καὶ ἄν δὲν την ἀποδέχεται» ’Ὅποιος ἔχει τον Χριστό στὴν καρδιά του δὲν ἔχει νὰ φοβηθεῖ ἀπολύτως τίποτα. Ἐρευνᾶτε τας γραφάς (ιωάν.5,39) προέτρεψε ὁ ἀγαπημένος μας Ἐπουράνιος Πατέρας. Ὅποιος ἀναζητεῖ την Ἱερὴ Ἐπίγνωση της Ἀλήθειας, ἀναζητεῖ στὴν πραγματικότητα Τον Ἰησοῦ Χριστό(Ἐγὼ εἶμαι ἡ Ἀλήθεια).
Πᾶμε τώρα νὰ ξεδιπλώσουμε κάποια στοιχεῖα βασιζόμενοι κατά κύριο λόγο στὰ ¨ἱερὰ τέρατα¨της ἀρχαίας ἑλληνικῆς γραμματείας,σε ἀπόκρυφα κείμενα ἀπὸ τους παπύρους του Νάγκ Χαμμᾶντι, ἀλλὰ καὶ σε ἄλλες πηγές, ὡς τροφή γιὰ σκέψη, συγκριτική μελέτη ἀλλὰ καὶ γιὰ προβληματισμό. Ἐπὶ της εὐκαιρίας θὰ ἤθελα νὰ ἐπισημάνω ὅτι ἁπλᾶ παραθέτουμε καὶ μοιραζόμαστε σκέψεις καὶ ἰδέες καὶ ἐπ’οὐδενί λόγῳ δὲν προσηλυτίζουμε. Πάνω ἀπ’ὄλους καὶ ὅλα μόνο ὁ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ.
Μετενσάρκωση εἶναι το δόγμα ὁποῦ μετά τον ἀποχωρισμό της ψυχῆς ἀπὸ το σῶμα καὶ την μετέπειτα πορεία της στὰ ἐπέκεινα, ὁδηγεῖται ἐκ νέου σε ἕνα καινούργιο σῶμα/βιομπότ μέσα στὸ ὀλογραφικό κόσμο της πυκνῆς ὕλης/ἰλύος γιὰ νὰ ἐξελιχθεῖ καὶ νὰ κερδίσει ἐμπειρίες, ὥστε μετά ἀπὸ ἕνα ἀριθμὸ ἐνσαρκώσεων νὰ ἐπιστρέψει στὸν ἀρχικὸ τόπο καταγωγῆς της.
Νὰ διευκρινίσουμε ὅτι οἱ ἀρχαῖοι φιλόσοφοι θεωροῦσαν δεδομένο την ἀθανασία της ψυχῆς καὶ εἶχαν ὡς κύριο μέλημα τους την ἐξελίξη της καὶ την ἀπελευθέρωση της ἀπὸ τα δεσμά του μάταιου τούτου κόσμου, καθώς καὶ την ἐπιστροφή της στὰ παλάτια του οὐρανοῦ καὶ συγκεκριμένα στὸν βασιλέα Ἥλιο, διότι ἔλεγαν ὅτι ἡ ψυχή εἶναι ἡλιογέννητη.
Το δόγμα αὐτό δὲν εἶναι καινούργιο. Ἤδη ἀπὸ την ἐποχὴ του Ὀρφέα ἔχουμε τους ἱερεῖς τῶν Ἐλευσίνιων Μυστηρίων ποὺ την διδάσκονταν ,μέσο μυητικῶν διαδικασιῶν καὶ την ἐφάρμοζαν στὸν καθημερινό τους βίο. Μετέπειτα ὁ Πυθαγόρας ἀποδεχόμενος την κοσμογονία καὶ τους ὕμνους τῶν ὀρφικῶν, συνέχισε νὰ διδάσκει το θεώρημα αὐτὸ. Ὁ ἴδιος μάλιστα θυμότανε τους προηγούμενους βίους του καὶ κατά την διάρκεια της διδασκαλίας του συχνά διηγοῦνταν ἱστορίες ἀπὸ τις περιπέτειες του παρελθόντος του. Ἔλεγε καὶ ὑποστήριζε με ἀδιάσειστα τεκμήρια,ὅτι εἶχε ὑπάρξει σε προηγούμενη ζωή του ὥς ὁ Εὔφορβος,υἱός του Πάρθου! Μάλιστα συνήθιζε νὰ τραγουδάει παίζοντας λύρα,τους στοίχους ἐκείνους του Ὁμήρου,οἱ ὁποῖοι ἀφοροῦσαν στὸν θάνατο του ἰδίου ὥς Εὐφόρβου ἀπὸ τον Μενέλαο στὴν μάχη ἡ ὁποία ἐπακολούθησε γιὰ την κατοχή του σώματος του Πατρόκλου!(Ἰλιάδα, Ραψωδία Ρ, 50-60).Ἐπίσης συνήθιζε νὰ λέει ὅτι πρίν ἦταν ὁ Αἰθαλίδης καὶ εἶχε λάβει σὰν δῶρο ἀπὸ τον Ἔρμή την μνήμη τῶν ἐνσαρκώσεων του (Η ζωή τοῦ Πυθαγόρα, Διογένης Λαέρτιος)
Ὁ Ἡρόδοτος καθώς καὶ ὁ Διόδωρος ὁ Σικελιώτης ἐξιστοροῦν ὅτι οἱ ἀρχαῖοι Αἰγύπτιοι εἶχαν τα ἴδια πιστεύω με τον Πυθαγόρα, καθώς ὁ ἴδιος μυήθηκε στὰ μυστήριά τους.
Ὁ Ἐμπεδοκλῆς στὸ ποιητικό ἔργο του «Καθαρμοί» ἀφηγεῖται τις περιπέτειες της ψυχῆς ποὺ ὑπὸ την ἐπίδραση του νείκους ὑποπίπτει σε σοβαρό παράπτωμα καὶ χάνει την ἀρχικὴ της ἁγνότητα. Μέσω ἀλλεπάλληλων ἐνσαρκώσεων ἐπιστρέφει καὶ πάλι στὴν κατάσταση του ἀθάνατου ἀγαθοῦ δαίμονα, ἀφοῦ διαβεῖ ὅμως ὅλους τους κουραστικούς δρόμους της ζωῆς.
Ὁ Πίνδαρος σε ἀπόσπασμα ἑνὸς ποιήματος του ἀναφέρει τον διάλογο του Πλάτωνα,Μένων ἡ Περί Ἀρετῆς,ὅτι ἡ Περσεφόνη στέλνει τις ψυχές ποὺ δέχθηκε στὰ βασίλεια του Ἄδη γιὰ κάθαρση, στὸν πάνω κόσμο ὕστερα ἀπὸ ἐννέα χρόνια. Ἀπὸ τις ψυχές αὐτὲς προέρχονται μεγαλοφυεῖς βασιλιᾶδες καὶ δυνατοί ἄνδρες τόσο σε δύναμη ὅσο καὶ σε σοφία.
Παρακάτω συναντᾶμε τόν Ἀπολλώνιο Τυανέα στὸν διάλογο του με τον Ἰδό σοφό Ἱάρχα νὰ δέχεται καὶ αὐτὸς τον νόμο της Ἐπιστροφῆς της ψυχῆς ἀπὸ τον σκοτεινό καὶ παγερό Ἄδη(Φιλόστρατος ¨Βίος Ἀπολλώνιου Τυανέως¨)
Συνάμα ὁ θεῖος καὶ χαρισματικός Πλάτωνας στὸν ἐπίλογο τοῦ ἔργου του ¨Πολιτεία¨ καὶ συγκεκριμένα στὸ μῦθο του Ἦρος του Ἀρμένιου ἀπὸ την Παμφυλία ,ὑποστηρίζει την θεωρία αὐτὴ προσφέροντας ἕνα πλούσιο,συναρπαστικό καὶ μεταφυσικό ταξίδι, κυριολεκτικά πίσω ἀπὸ την κουρτίνα.
Γενικά οἱ πλατωνικοί καὶ μετέπειτα οἱ νεοπλατωνικοί ἀπὸ την σχολή της Ἀλεξάνδρειας, στὴν πλειοψηφία τους, πίστευαν καὶ δίδασκαν το δόγμα αὐτὸ. Οἱ Γνωστικοί (Βαλεντίνος, Βασιλείδης κ.α) ἀποδέχονταν την θεωρία αὐτὴ καὶ ὁ ἑβραῖος ἱστορικός Φλάβιος ἰώσηπος ἀναφέρει ὅτι ἤτανε ἀποδεκτὴ καὶ ἀπὸ τους Ἑσσαῖους οἱ ὁποῖοι θεωροῦνταν λάτρεις του πυθαγορισμοῦ.
Ὁ Βιργίλιος ἔλεγε(Αἰνειάδα):"ὅλες αὐτὲς οἱ ψυχές μετά την πάροδο χιλιάδων χρόνων συγκεντρώνονται ἀπὸ τις πιὸ θεϊκές σε σειρά στὸν Ληθαῖο ποταμό…. Ἔτσι με αὐτὸ τον τρόπο ξεχνοῦν την προηγούμενη ζωή καὶ ξαναεπισκέπτονται την βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἐπιθυμῶντας νὰ ξαναγυρίσουν σε ζῶντα σώματα"
Ὁ Ἀπουλήιος ποὺ ἔζησε τον 2ο αἰῶνα ἔλεγε (Ο Θεός του Σωκράτη): "ἡ ἀνθρώπινη ψυχή εἶναι ἕνας ἀθάνατος θεός. Η ψυχή γεννιέται σε τοῦτο το κόσμο,ἀφήνοντας τὴ ψυχή του κόσμου ὁποῦ προϋπῆρχε. Ἔτσι οἱ θεοί ποὺ βλέπουν ὅλες τις διαδοχικές ἐνσαρκώσεις ξεχωριστές καὶ σὰν σύνολο τιμωροῦν αὐτὴ μερικές φορές γιὰ ἁμαρτίες ποὺ διέπραξε κάποιος σε παλιότερη ζωή"
Ἐπίσης στὸ …
Ἀπόκρυφο Εὐαγγέλιο του Ἰωάννη διαβάζουμε: «Ὅταν ἡ ψυχή βγεῖ ἀπὸ το σῶμα, αὐτὴ παραδίδεται στὶς δυνάμεις ποῦ ἔχουν φτιαχτεῖ ἀπὸ αὐτούς πού ἔχουν βάλει τους κανόνες (δηλ. ἀπὸ τους ἄρχοντές του κόσμου τούτου),δεμένη με ἁλυσίδες καὶ πεταμένη πίσω στὴν φυλακή(του Ἄδη)ξανά. Γυρνάει πίσω ξανά (σε νέα ἐνσάρκωση) μέχρι νὰ καταφέρει νὰ ἐλευθερωθεῖ ἀπὸ την ἄγνοια/λήθη σχετικά με τὴ Γνώση (ὡς πρὸς το σε ποιανοῦ τον κόσμο βρίσκεται). Ἔτσι κάποια στιγμή γίνεται τέλεια καὶ σώζεται».
Σῦν τῷ χρόνῳ ὁ Ἰησοῦς δίνει ὁδηγίες στὸν Ἰάκωβο πώς νὰ ἀπελευθερωθεῖ ἀπὸ τις δυνάμεις των ἀρχόντων καὶ νὰ ἀπαλλαγεῖ ἀπὸ τις ἐξουσίες τους
1η Ἀποκάλυψη του Ἰακώβου :
«…Ο Κύριος του εἶπε: Πρόσεξε Ἰάκωβε θὰ σου ἀποκαλύψω τὴ λύτρωσή σου. Ὅταν καταλαμβάνεσαι καὶ ὑφίστασαι αὐτὲς τις ταλαιπωρίες/βάσανα(του θανάτου), ἕνα πλῆθος θὰ ὁπλιστεῖτε ἐναντίον σου, νὰ σε καταλάβει. Καὶ συγκεκριμένα τρεῖς ἀπὸ αὐτούς θὰ σε ἁρπάξουν. Αὐτὴ ποῦ κάθονται καὶ παρουσιάζουν τους ἑαυτούς τους ὡς εἰσπράκτορες διοδίων. Ὄχι μόνο σου ζητοῦν διόδια (τελωνισμός της ψυχῆς), ἀλλὰ ἐπίσης ἀφαιροῦν ψυχές… Ὅταν περιέλθεις κάτω ἀπὸ την ἐξουσία τους , ἕνας ἀπὸ αὐτούς ποὺ εἶναι ὁ φύλακας τους θὰ σου πεῖ:¨Ποιός εἶσαι καὶ ἀπὸ ποὺ ἔρχεσαι;¨ Ἐσὺ πρέπει νὰ πεῖς:¨Εἶμαι υἱός καὶ εἶμαι ἀπὸ τον Πατέρα¨.Αὐτὸς θὰ σου πεῖ:¨Τι εἴδους υἱός εἶσαι καὶ τι Πατέρα ἀνήκεις;¨Ἐσὺ πρέπει νὰ τους πεῖς:¨Εἶμαι ἀπὸ Τον Πρό-Ὑπάρχοντα Πατέρα καὶ υἱός του Πρό- Ὑπάρχοντος Ἑνὸς…Ὅταν ἐπίσης αὐτὸς σου πεῖ:¨Ποὺ θὰ πᾶς;¨Ἐσὺ πρέπει νὰ τους πεῖς:¨Στό μέρος ἀπὸ ἀπ΄ ὅπου ἔχω ἔλθει, ἐκεῖ θὰ πιστέψω¨Καὶ ἄν πεῖς αὐτὰ τα πράγματα ,θὰ διαφύγεις ἀπὸ τις ἐπιθέσεις τους».
Ἀπόκρυφο Εὐαγγέλιο του Θωμᾶ, §50: «Ὁ Ἰησοῦς εἶπε ἐὰν σας ρωτήσουν :"ἀπὸ πού εἶστε;" Πεῖτε τους "Γεννηθήκαμε ἀπὸ το Φῶς, ἐκεῖ ὅπου το φῶς γεννιέται ἀπὸ τον ἑαυτὸ του, στέκεται στητό καὶ ἀποκαλύπτεται μέσα στὴν εἰκόνα του. "Ἐάν σας ρωτήσουν: "Ποιοί εἶστε ἐσεῖς;" Ἀπαντῆστε: "Εἴμαστε οἱ γιοί Του καὶ εἴμαστε οἱ πολυαγαπημένοι του Ζῶντος Πατρός.¨Ἐὰν σας ρωτήσουν: "Ποιό εἶναι το ἔμβλημα του Πατρός σας ποῦ βρίσκεται μέσα σας;" Πεῖτε τους: "Εἶναι ἡ κίνηση καὶ ἡ ἀνάπαυση"».
Καὶ ἐννοεῖται ὅτι ἅμα δὲν ξεφύγεις θὰ ὁδηγηθείς στὰ ἀνήλιαγα μπουντρούμια του Ἄδη:
Ἀπόκρυφο Ἰωάννη:«Καὶ προφυλάξου ἀπὸ τους ἀγγέλους της πενίας καὶ ἀπὸ τους δαίμονες του χάους καὶ ἀπ’ ὅσους σε παγιδεύουν καὶ πρόσεχε τον βαθύ ὕπνο της φυλακῆς του Ἄδη».
Κάλαντα Λαζάρου: «Πὲς μας Λάζαρε, τι εἶδες εἰς τον Ἄδη ποῦ ἐπῆγες ; Εἶδα φόβους, εἶδα τρόμους εἶδα βάσανα καὶ πόνους…»
Ἐπιτάφιος Θρῆνος : «Καὶ βροτός γενέσθαι ἡ ὑδόκησας,καὶ εἰς Ἅδην κατεβέβηκας Χριστέ»
Αὐτομάτως ἀπὸ τα παραπάνω γραφοῦμενα τίθεται το ἐξῆς ἐρώτημα. Ἀπὸ ποιούς παλεύουμε νὰ ξεφύγουμε μετά θάνατον; Ποιοί εἶναι αὐτοί ποὺ διεκδικοῦν ὡς λάφυρο την ψυχή μας; Γιατί ὅλη αὐτὴ ἡ φαύλη πορεία της ψυχῆς; Σφαῖρα…Η τέλεια φυλακή…
Κατά Λουκάν κεφ.12: «4 Λέγω δὲ ὑμῖν τοῖς φίλοις μου· μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα, καὶ μετὰ ταῦτα μὴ ἐχόντων περισσότερόν τι ποιῆσαι.
5 ὑποδείξω δὲ ὑμῖν τίνα φοβηθῆτε· φοβήθητε τὸν μετὰ τὸ ἀποκτεῖναι ἔχοντα ἐξουσίαν ἐμβαλεῖν εἰς τὴν γέενναν· ναί, λέγω ὑμῖν, τοῦτον φοβήθητε.»
Πρός Ἐφεσίους κεφ.6: «12 ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις».
Ἡ ἱστορία με την ἐπισκέψη της ψυχῆς στὸν Κάτω Κόσμο/ Ἄδη (Άἰδης:α στερητικό καὶ ἰδεῖν =ἀόρατος) ἔχει τις ρίζες της στὰ βάθη του ἀπώτατου παρελθόντος. Ὀρφέας, Ὀδυσσέας, Ἡρακλῆς, Θησέας, Αἰνείας, Δάντης (Θεία Κωμωδία), Γκιλγκαμές κ.α. Στήν ἀρχαία Ἑλλάδα ἀπαντᾶμε τους Τρεῖς Δικαστές Μίνωα,Ραδάμανθυ καὶ Αἰακό ποὺ κρίνουν καὶ ὑποδεικνύουν στὴν ψυχή ποιό μονοπάτι νὰ ἀκολουθήσει. Οἱ ἐνάρετες ψυχές κατέληγαν στὰ Ἡλύσια Πεδία ἐνῶ οἱ ἀνήθικες στὸν Ἄδη/Πλούτωνα. Στήν ἀρχαία Αἴγυπτο βρίσκουμε την Μάατ ποὺ ζυγίζει την καρδιά του τεθνεῶτος με το φτερό της δικαιοσύνης, της εἰλικρίνειας καὶ της ἀλήθειας, τον Ἀνούβι καὶ τον γραφέα Θῶθ να κρατάει τις σημειώσεις του στὸ Ἀμέντι ἡ Ντουάτ,συνώνυμα του κάτω κόσμου (βλ. Αἰγυπτιακή Βίβλος τῶν Νεκρῶν). Οἱ Ἱνδοί ἔχουν την κρίση του διαχειριστή του κάρμα Γιάμα (Ἐωσφόρο) καὶ το Καμαλόκα, Πατάλα, Σαμσάρα. Οἱ Βουδιστές ἔχουν το Μπᾶρντο Τόντολ (βλ.Θιβετανική Βίβλος των Νεκρῶν),το ὁποῖο χωρίζεται σε ἕξι διαφορετικά τμήματα, με το τελευταῖο νὰ ὁδηγεῖ σε μία νέα ζωή μέσα στὸ θέατρο του παραλόγου. Σε ὅλες τις θρησκεῖες ἔχουμε την Κρίση της Ψυχῆς μετά το μοιραῖο γεγονός καὶ την μετάβαση της στὸ ἀντίστοιχο τόπο της κολάσεως ἡ του παραδείσου. Στὴ δικιά μας θρησκεία, του ἑβραιοχριστιανισμοῦ, ἔχουμε νὰ παραθέσουμε τον τελωνισμό της ψυχῆς ἡ ὁποία καλεῖται νὰ περάσει ¨ἔλεγχο¨ ἀπὸ 23 Τελώνια.
Ἐδῶ ὅμως χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Ὅλα τα παραπάνω ἀφοροῦν ἕνα σύστημα διαχείρισης του μορφοκλασματικού κατοπτρικού ὀλογραφικού σύμπαντος. Ἀφεντικό του μάτριξ εἶναι ὁ Ἑωσφόρος/Γιαλνταμπαόθ/Σαμαέλ καὶ τα τοπωνύμια αὐτὰ εἶναι ἐνεργειακά κελιά ,διαφορετικοῦ ἐπιπέδου, της σφαιρικῆς φυλακῆς μας. Εἶναι ὁ εἰκονικός παράδεισος καὶ ὄχι ὁ πραγματικός τῶν Ὑπερσυμπάντων του Ἀληθινοῦ Φωτός. Ἄλλωστε ὁ Ἰησοῦς Χριστός τα ἔκανε ὅλα λαμπόγυαλο ὅταν κατέβηκε στὸν Ἄδη καὶ τα ¨ἔψαλε¨στὸν Βελιάλ (βλ. Ἀπόκρυφο του Νικόδημου) ἀπογυμνώνοντας τον τελείως καὶ σπάζοντας τις πύλες του. Οὔτε καὶ εἰπέ ὅμως ὅτι θὰ πάει στὸν παράδεισο (εἰκονικό) παρά μόνο ὅτι θὰ ἐπιστρέψει ἐκεῖ ὁποῦ εἶναι ὁ Πατέρας Του (νῦν δὲ ὑπάγω πρὸς τὸν πέμψαντά με, καὶ οὐδεὶς ἐξ ὑμῶν ἐρωτᾷ με ποῦ ὑπάγεις), στὰ Βασίλεια Του Ἀληθινού Πατρός (ἡ βασιλεία ἡ ἐμὴ οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου).
Ὅλο αὐτό το χάος ἐπικρατεῖ διότι στὴν πραγματικότητα ὑπάρχουν δύο Δημιουργίες (βλ.Νάγκ Χαμμάντι). Μία Ἀληθινή,τῶν Ὑπερσυμπάντων του Ἀληθινοῦ Φωτός καὶ μία πλασματική καὶ κάλπικη. Ἐμεῖς δυστυχῶς, ξεμείναμε πάνω στὴν ¨φωτοτυπία¨καὶ τα θέλγητρά της. Ὅλες οἱ θρησκεῖες, στὸν κόσμο της πλάνης, εἶναι κατασκευασμένες ἀπὸ τα ἐπιτελεία του Κριτή/Τιμωροῦ/Δεσμοφύλακα/ Γιαχβέ/Σατανά.
Ἔξοδος κεφ.12: «12 Διότι την νύκτα ταύτην θέλω περάσει διά μέσου της γῆς της Αἰγύπτου καί θέλω πατάξει πᾶν πρωτότοκον ἕν τὴ γῆ της Αἰγύπτου, ἀπὸ ἀνθρώπου ἑως κτήνους· καὶ θέλω κάμει κρίσεις ἐναντίον πάντων τῶν θεῶν της Αἰγύπτου. Ἐγώ ὁ Κύριος.»
Ἔρμης Τρισμέγιστος ¨Η Κόρη του Κόσμου¨: «§25.Καὶ μιλῶντας μου ὁ Ἑρμῆς παιδί μου,εἰπέ:¨Αὐτό ὅμως πού ἔκαναν οἱ ψυχές,δὲν διέφευγε ἀπὸ την προσοχή του κυρίου καὶ θεοῦ ὅλων (Γιαλνταμπαόθ), γι’αὐτό ἀναζητοῦσε τρόπο τιμωρίας καὶ δεσμά, τα ὁποία με ὑπομονή θὰ ὑπέφεραν. Καὶ λοιπόν ἀποφάσισε ὁ ἡγεμόνας καὶ κύριος ὅλων (ὁ ἄρχων του κόσμου τούτου), νὰ δημιουργήσει το σύστημα τῶν ἀνθρώπων γιὰ νὰ τιμωρεῖται μέσα σ’αὐτό,το γένος τῶν ψυχῶν¨».
Στοὺς κύκλους αὐτούς,τῶν ἐπιτελείων (πλήν του ἑβραιοχριστιανισμοῦ), ἀναφέρεται ὅτι ἡ ψυχή, μετά την πτώση της στὴν ὕλη, ἐπιστρέφει συνεχῶς στὰ δρώμενα του μάτριξ γιὰ νὰ ἐξελιχθεῖ καὶ νὰ ἐπιστρέψει στὴν ἀθανασία. ΜΕΓΑ ΨΕΜΑ. Ο Δικαστής Γιαχβέ το μόνο ποῦ ἐπιθυμεῖ εἶναι νὰ πᾶμε μαζί του στὸ ἑπόμενο ἐνεργειακό κελί, σε φυλακή ὑψίστης ἀσφαλείας.
Ἐν κατακλεῖδι ἀπὸ τα παραπάνω μποροῦμε νὰ καταλάβουμε ὅτι ὅλες αὐτὲς οἱ προειδοποιήσεις του Μεγαλόχαρου, Παντοδύναμου καὶ Πανάγαθου Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ὅλων τῶν μεγάλων φιλοσόφων (Πυθαγόρας,Σωκράτης,Πλάτωνας),ποὺ ἔχουν περάσει 2.600 χρόνια καὶ ἀκόμα δὲν μποροῦμε νὰ κατανοήσουμε το εὗρος τῶν γνώσεων τους, διότι προσπαθοῦμε νὰ τους προσεγγίσουμε με τα σύγχρονα ὑλιστικά ἐπιστημονικά καὶ κοινωνικά δεδομένα καὶ ὄχι με την καρδιά καὶ τον νοῦ, κάπου ἀποσκοποῦσαν.
Δὲν τα λέγανε τυχαία καὶ οὔτε ἤτανε φρενοβλαβείς γιὰ νὰ γράφουνε παραμύθια της χαλιμᾶς μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ ξεφύγουν ἀπὸ την ρουτῖνα της καθημερινότητας. Ὅπου ὑπάρχει καπνός, ὑπάρχει καὶ φωτιά. Καὶ ἄς μὴν παραλείπουμε το γεγονός ὅτι ὁ κόσμος τῶν Ἰδεῶν του Πλάτωνα, ὅπου κάθε Ἰδέα ἀποτελεῖ καὶ μία ζωντανή Ὀντότητα, εἶναι γεμᾶτος ὑπερβατικά καὶ ἀκατάληπτα μυστήρια γιὰ τον πεπερασμένο ἐγκέφαλο μας ποῦ παραμένει καθηλωμένος καὶ προσκολλημένος στὶς ἡδονὲς καὶ στὰ κελεύσματα του μάτριξ. Ἰσχύει ὁ νόμος της μετενσάρκωσης; Εἶναι ἡ Γῆ σφαιρική ἡ ἐπίπεδη; Ἰσχύει ἡ Γενική Θεωρία της Σχετικότητας; Ὑπάρχουν χρώματα στὸ διάστημα; Πετάει ο γάιδαρος;
Ἀλήθεια ἔχουν σημασία ὅλα τα παραπάνω ἀπὸ την στιγμή ποῦ γνωρίζουμε ὅτι δέν εἶναι αὐτὸ το πραγματικό μας ¨Σπίτι¨; Μήπως κοιτᾶμε το δέντρο καὶ χάνουμε το δάσος; Ἴσως γι΄αὐτό μας εἶχε πεῖ κάποτε ὁ γέροντα ὅπου ξέλεγε ὅτι ἡ κόλαση (ὁ ἐγκλωβισμός της ψυχῆς μέσα στὸ σύμπαν του Ἐωσφόρου) θὰ κατακλύζεται ἀπὸ καλούς ἀνθρώπους. Ἅμα δὲν ἀνακαλύψουμε την ¨Μυστική Πύλη¨της Ζωῆς, εἴμαστε ἀναγκασμένοι νὰ περιφερόμαστε σὰν καταραμένοι μέσα στὸ κελί. Ἡ οὐσία εἶναι νὰ συνειδητοποιήσουμε ὅτι εἴμαστε αἰχμάλωτοι καὶ φυλακισμένοι καὶ μόνο ΕΝΑΣ ἦρθε νὰ βάλει τέλος στὴν καταδίκη μας (πάντες ὅσοι ἦλθον πρὸ ἐμοῦ,κλέπται εἰσὶ καὶ λῃσταί ). Ἡ αἰχμαλωσία σας ἔλαβε τέλος, μας εἰπέ.
Διότι Αὐτὸς ἐνσαρκώθηκε μέσα στὴν φυλακή μας καὶ ἔδωσε την ζωή Του γιὰ νὰ πληρώσει τα λύτρα/διόδια της αἰχμαλωσίας μας. Ἦρθε γιὰ νὰ καταργήσει ὅλο το πακέτο του μάτριξ καὶ ὄχι τμήματά του. Ἦρθε νὰ ἀποτελειώσει τον σαδισμό ποὺ ἐπικρατεῖ σε αὐτὸ το ἀπέραντο φρενοκομεῖο ποὺ εἶναι ποτισμένο με ὁ,τι διαστροφή μπορεῖ νὰ συλλάβει ἀνθρώπινος νοῦς. Εἶναι Αὐτὸς ποὺ ἔσπασε το κοσμικό αὐγὸ του Ἱαλδαβαόθ/Μπράχμα,ποὺ τόσο ὑμνούσε ὁ Ὀρφέας, καὶ αὐτὸς εἷναι ο λόγος ποῦ σε παλιές Ἀναστάσιμες Εἰκόνες ἀπεικονιζόταν νὰ βγαίνει μέσα ἀπὸ ἕνα σπασμένο αὐγὸ. Ἐμεῖς τιμᾶμε αὐτή Του την ἐνέργεια (ΝΑ ΜΕ ΘΥΜΑΣΤΕ) σπάζοντας συμβολικά τα κόκκινα αὐγά. Κόκκινα διότι πότισε ὅλο το Σύμπαν/Αὐγὸ με το Πανάγιο αἷμα Του. Ἦρθε νὰ πατάξει τον Θάνατο του Ἄδη καὶ νὰ μας ἐξαγοράσει ἀπὸ την φαυλότητα καὶ την κατάρα του, βάζοντας τέλος στὸ ψέμα του Ἐωσφόρου καὶ σε ὅλους τους νόμους ποῦ διέπουν το σαθρό του οἰκοδόμημα.
Μ. Παρασκευή, κάθισμα: «Ἐξηγόρασας ἡμᾶς ἐκ τῆς κατάρας τοῦ νόμου τῷ τιμίῳ σου αἵματι· τῷ σταυρῷ προσηλωθείς καί τῇ λόγχῃ κεντηθείς τήν ἀθανασίαν ἐπήγασας ἀνθρώποις· Σωτήρ ἡμῶν, δόξα σοι».
Κατά Μάρκον Κεφ.10: «45 καὶ γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι, καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρον ἀντὶ πολλῶν»
Κατά Ιωάννην Κεφ.Γ: «16 οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ' ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον»
Με την Σταυρική Του Θυσία, ἄνοιξε τον δρόμο την εὔστροφής στὴν Ἱερὴ Πατρίδα την Φωτεινή. Το δικό Του μήνυμα ἤτανε αὐτὸ της Ἀναστάσεως, το ὁποῖο θὰ ἠχεῖ εἰς τους Αἰῶνας τῶν Αἰώνων καὶ μέσα στὶς καρδιές μας μέχρι νὰ ἀφήσουμε την τελευταία μας πνοή στὸ μάταιο τοῦτο κόσμο .
Κατά Ιωάννην Κεφ.10: «9 ἐγώ εἰμι ἡ θύρα· δι' ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ, σωθήσεται, καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται, καὶ νομὴν εὑρήσει»
Το μόνο ποὺ χρειάζεται νὰ κάνουμε εἶναι νὰ στρέψουμε το βλέμμα μας εἰς το Φῶς το Ἀληθινό. Νὰ πάψουμε νὰ εἴμαστε οἵ ¨καθεύδοντες¨ του Σωκράτη καὶ του Ἡράκλειτου. Νά ἀνοίξουμε την ἀγκαλιά μας καὶ νὰ Του ποῦμε: «Ναὶ Κύριε ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστέ, ἀποδέχομαι την Θυσία Σου καὶ ἀναζητῶ την Λύτρωση. Τον Κόσμον Σου ζητῶ Χριστέ, ὥστε νὰ εἶμαι καὶ ἐγὼ ὅπου εἶσαι καὶ Σὺ. Κάλεσε με κοντά Σου εἰς την Αἰώνιον Ζωή καὶ λύτρωσέ με ἀπὸ τον βαθύ ὕπνο του Ἄδη… Ἀμὴν»
Κατά Ιωάννην Κεφ.11§25-26: «ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή. ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, κἂν ἀποθάνῃ, ζήσεται· καὶ πᾶς ὁ ζῶν καὶ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ μὴ ἀποθάνῃ εἰς τὸν αἰῶνα»
Ἂς μεταλαμπαδεύσουμε το Ἀναστάσιμο μήνυμά Του ὁ ἕνας μέσα στὴν καρδιά του ἀλλοῦ.
Καλή περιστροφή εἰς τας Ἀχράντους Πατρίδας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου