Τι ἔγινε καὶ φέτος στὸ Μανταμάδο της Λέσβου;;;

Ἕνα ἄγνωστο βάρβαρο ἔθιμο, ποῦ δὲν γνωρίζουν πολλοί.





Κάθε χρόνο, μία μέρα πρὶν ἀπὸ την Κυριακή των Μυροφόρων, στὴν αὐλὴ της Μονῆς Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Ἀρχαγγέλων στὸ Μανταμάδο Λέσβου, πηγαίνει πολύς κόσμος ἀπὸ κάθε γωνιά της Ἑλλάδας γιὰ νὰ πάρει μέρος σε μιά τελετή θυσίας ζωῶν.

Ναί, καλά διαβάσατε, θυσίες ζώων σε ἕνα μοναστήρι ποῦ εἶναι ἀφιερωμένο στοὺς ἀρχαγγέλους.(!!!)

Ἑκατοντάδες ἄνθρωποι, μεγάλοι, μικροί, γέροι, ἀπὸ κάθε γωνιά της Ἑλλάδος συγκεντρώνονται γιὰ νὰ δοῦν ἕναν ταῦρο νὰ σφάζεται καὶ νὰ βουτήξουν βαμβάκι στὸ αἷμα του, ὥστε νὰ το κρατήσουν ὥς φυλακτό γιὰ νὰ τους...προστατεύει. Ὅλοι πηγαίνουν φορῶντας τα καλά τους γιὰ νὰ παρακολουθήσουν την μεγάλη αὐτὴ τελετή ποῦ ἀποτελεῖ λένε, παράδοση του τόπου στὸ ὄνομα τῶν ἀρχαγγέλων (!!!).

Ὁ ταῦρος ἔρχεται φορτωμένος σε μία καρότσα καὶ ἀποτελεῖ συνήθως τάμα κάποιου ἐκ των πιστῶν πρὸς τους ἁγίους (!!!) Ἀφοῦ τον κατεβάζουν ἀπ το φορτηγό, τον δένουν με σχοινιά γύρω ἀπὸ τον κορμό ἑνὸς δέντρου στὴν αὐλὴ του μοναστηριοῦ, στὸ μέρος ποὺ διεξάγεται το τελετουργικό ποὺ θυμίζει τελετή πρὸς το Σατανᾶ, ὁ ὁποῖος ζητοῦσε τις θυσίες ζωῶν στὰ ἑβραϊκά κείμενα ποὺ κάποιοι ἐγκάθετοι ἱεράρχες με ἐγκληματικό τρόπο ὅρισαν ὥς ἱερὰ γιὰ τον Χριστιανισμό τον 4ο αἰῶνα.



Ὡστόσο δὲν σφάζεται μόνο ὁ ταῦρος ἀλλὰ καὶ ἀλλὰ ζῶα (πρόβατα, κατσίκια) τα ὁποία...εὐλογεῖ ὁ μητροπολίτης Μυτιλήνης. Τα τελευταία χρόνια πολλές φορές πυροβολοῦν τον ταῦρο κατευθεῖαν στὸ κεφάλι γιὰ νὰ εἶναι ἀκαριαῖος ὁ θάνατος του ζώου.

Σε αὐτὴ την τελετή ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ ζηλέψει ἀκόμη καὶ κάποιος μουσουλμᾶνος, κόβουν το λαιμό του ζώου, ἐνῶ το ποίμνιο ποὺ δψά-στην κυριολεξία- γιὰ αἷμα, παρακολουθεῖ το θέαμα. Το αἷμα ποὺ χύνεται συγκεντρώνεται σε εἰδικὸ χῶρο καὶ ὅλο αὐτὸ λαμβάνει χώρα μπροστά στὰ μάτια τῶν παιδιῶν ποὺ οἱ γονεῖς καὶ οἱ παπποῦδες παίρνουν μαζί τους στὸ...ἱερὸ τελετουργικό.

Μόλις το αἷμα του ταύρου ἀρχίσει νὰ τρέχει, οἱ πιστοί τρέχουν -στὴν κυριολεξία- γιὰ νὰ το μαζέψουν με το βαμβάκι. Μετά την ἀφαίμαξη του ταύρου σφάζονται, γδέρνονται καὶ τεμαχίζονται ὅλα τα ὑπόλοιπα ζῶα, ἐπὶ τόπου καὶ οἱ προετοιμασίες γιὰ το μαγείρεμα του κρέατος καὶ του παραδοσιακοῦ φαγητοῦ ποὺ το λένε "κεσκέτσι" ξεκινοῦν. Το κεφάλι του ταύρου κληρώνεται σε αὐτὸν ποὺ θὰ δώσει τα περισσότερα χρήματα.(!!!) Στὴν συνέχεια οἱ παρευρισκόμενοι καὶ ὅταν οἱ προετοιμασίες τελείωνoυν τρῶνε το κεσκέτσι ποὺ μοιράζεται σε πλαστικά μπολ.

Το 2015 με παρέμβαση φιλοζωϊκών συλλόγων ἀπαγορεύτηκε προσωρινά το ἔθιμο της θυσίας των ταύρων καὶ των ζώων στὸ Μανταμάδο της Μυτιλήνης. Ξέσπασε τότε μεγάλος "πόλεμος" ἀνάμεσα στοὺς πιστούς ποὺ ἤθελαν νὰ συνεχιστεῖ πᾶσι θυσία το ..ἱερὸ ἔθιμό καὶ γι'αυτό ἔκαναν δηλώσεις

ὅπως ἡ παρακάτω :

"Κανείς μας ,δὲν πίστεψε πὼς θὰ κατάφερναν, ἐκεῖνες οἱ φωνές, νὰ καταργήσουν ἕνα ἔθιμο ποὺ κρατάει αἰῶνες. Το κουρμπάνι τῶν προπαπούδων μας. Κατηγόρησαν το ἔθιμό σὰν βάρβαρο, σὰν σατανιστικό. Οἱ ρίζες του ὅμως, εἴτε το θέλουν εἴτε ὄχι, εἶναι πολύ βαθιές. Κρατᾶνε ἀπ τις ἀγάπες-κοινά δεῖπνα των πρώτων χριστιανῶν(!!!!!) καὶ στοὺς βυζαντινούς χρόνους, ὅταν το αἷμα, ἦταν σύμβολο της ζωῆς, της γέννησης καὶ της γονιμότητας. Πέρασε ἔτσι μέσα στὶς παραδόσεις των λαῶν, σε ὁλόκληρο τον κόσμο, θεωρήθηκε ἱερὸ καὶ ἄρχισε νὰ παίζει σημαντικό ρόλο μέσα σε διάφορες θρησκεῖες. Το αἷμα του Χρηστοῦ σώζει."

Βλέπουμε μεταξύ των ἄλλων καθαρά τον ὑλισμό, ὁ ὁποῖος κυριαρχεῖ στὸν Εβραιοχριστιανισμό. Το αἷμα του Χρηστοῦ σώζει λένε. Δὲν σώζει δηλαδή ἡ πνευματική πίστη καὶ σχέση με το Χριστό, δὲν σώζει το νὰ γνωρίσει κανείς την Ἀλήθεια, ἀλλὰ σώζει το αἷμα, το ὑλικὸ πρᾶγμα. Πόσο μακριά εἶναι αὐτὰ τα λόγια ἀπὸ την Ἀλήθεια του Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος δὲν ἔχει σχέση με ὁτιδήποτε ὑλικὸ ἀλλὰ μόνο με τα πνευματικά πράγματα.

Νὰ θυμίσουμε τέλος, ὅτι στὸ Μανταμάδο, στὸ ναό των ταξιαρχῶν, βρισκόταν το ἱερὸ σπαθί του Πολεμάρχου του Θεοῦ, μέχρι της 27 Σεπτεμβρίου 2015, ποὺ ὁ Πολέμαρχος του Θεοῦ πῆρε το Σπαθί του ἀπὸ τον Μανταμάδο γιὰ πάντα. Σύμφωνα με τον Δημοσθένη Λιακόπουλο, το σπαθί ἔχει φύγει πλέον καὶ αὐτὸ ποὺ ἔχει μείνει ἐκεῖ, δὲν εἶναι παρά το "κουφάρι" του. Ἕνα τσίγκινο κατασκεύασμα, ποὺ μόνο στὴν ὄψη μοιάζει στὸ πραγματικό. Το πραγματικό, ζωντανό σπαθί, το πῆρε ὁ Πολέμαρχος, λόγω της ἀνυπακοή των ὑπευθύνων του ναοῦ, γιὰ πολλοστή φορά, στὸ πρόσταγμα ποὺ ἤθελε, το σπαθί νὰ εἶναι μόνο του, χωρίς τάματα, χαϊμαλιά, καὶ μπιλτζίκια δίπλα του.

Το ἄρθρο αὐτὸ το ἔγραψα γιὰ νὰ γίνει ἀντιληπτό σε τι βαθμό μας ἔχει ἐπηρεάσει στὴν καθημερινότητά μας καὶ στὶς σκέψεις μας, ἡ ὑλιστική καὶ βάρβαρη νοοτροπία του θεοῦ των Ἑβραίων Γιαχβέ Σατανᾶ ποὺ ὑπάρχει μέσα στὰ ἑβραϊκά κείμενα, ἡ ὁποία ἑνώθηκε ἀπὸ μασόνους ἱεράρχες με ἐγκληματικό τρόπο με αὐτὴ του Ἰησοῦ Χριστοῦ τον 4ο μ.Χ. αἰῶνα, στὴν ἀνίερη πᾶν-αίρεση ποὺ ὀνομάστηκε Ἐβραιοχριστιανισμός ἡ ὀρθοδοξία. Αὐτὴ ἡ ἀνίερη μίξη δεχόταν καὶ δέχεται ἕνας μέρος τῶν ἑβραϊκῶν κειμένων ὥς ἱερὰ καὶ...θεόπνευστα.

Ἀνανέωση : Δυστυχῶς παρότι το ἔθιμο δὲν ἔλαβε χώρα γιὰ το ἔτος 2015, φέτος ἔγινε καὶ πάλι κανονικά.