Ὅλοι μας ἔχουμε παρευρεθεῖ σε γάμους καὶ ἔχουμε ἀκούσει την περιβόητη φράση ἀπὸ την παλαιά διαθήκη "καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν".
Καὶ ἀναφέρω πῶς την ἔχουμε ἀκούσει σε γάμους, γιατί ἄν ἀπὸ μόνοι μας ἀνοίγαμε το πρῶτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, την Γένεση, καὶ την διαβάζαμε (ἐλάχιστοι το κάνουν) θὰ ἐντοπίζαμε -ἄν φυσικά μελετούσαμε με σοβαρότητα καὶ πνεῦμα Χριστοῦ- μία ἀπὸ τις μεγαλύτερες ἀνακρίβειες ποῦ ὑπάρχουν μέσα στὸ κείμενο της Γενέσεως. Τι ἐννοῶ; Θὰ το δοῦμε εὐθύς ἀμέσως!
Ἀρχικὰ ἄς παραθέσουμε τα χωρία, ὁπού γίνεται λόγος γιὰ την δημιουργία του ἀνθρώπου καὶ την τοποθέτηση του στὸν Παράδεισο:
Γεν. 1 ,26 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν, καὶ ἀρχέτωσαν τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ [...]
Γεν. 1 ,26 καὶ εἶπε ὁ Θεός· ἄς φτιάξουμε τον ἄνθρωπο σύμφωνα με την δική μας εἰκόνα καὶ ὁμοίωση, καὶ ἄς ἐξουσιάζει στῇς θάλασσας τα ψάρια, στοῦ οὐρανοῦ τα πτηνά [...]
Γεν. 2,15 Καὶ ἔλαβε Κύριος ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε, καὶ ἔθετο αὐτὸν ἐν τῷ παραδείσῳ τῆς τρυφῆς, ἐργάζεσθαι αὐτὸν καὶ φυλάσσειν.
Γεν. 2,15 Καὶ πῆρε ὁ Κύριος ὁ Θεός τον ἄνθρωπο, τον ὁποῖο εἶχε πλάσει, καὶ τον ἔβαλε μέσα στὸν κῆπο της Ἐδὲμ γιὰ νὰ ἐργάζεται σε αὐτὸν καὶ νὰ τον φυλάει
Λίγο παρακάτω λέει γιὰ την δημιουργία της Εὔας. Ἄς διαβάσουμε τα σχετικά χωρία:
Γεν. 2,18 Καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεός· οὐ καλὸν εἶναι τὸν ἄνθρωπον μόνον· ποιήσωμεν αὐτῷ βοηθὸν κατ᾿ αὐτόν.
Γεν. 2,18 καὶ εἶπε ὁ Κύριος ὁ Θεός· δὲν εἶναι καλό νὰ εἶναι ὁ ἄνθρωπός μόνος του· ἄς του φτιάξουμε βοηθό κατ' αὐτόν.
Γεν. 2,21 καὶ ἐπέβαλεν ὁ Θεὸς ἔκστασιν ἐπὶ τὸν Ἀδάμ, καὶ ὕπνωσε· καὶ ἔλαβε μίαν τῶν πλευρῶν αὐτοῦ καὶ ἀνεπλήρωσε σάρκα ἀντ᾿ αὐτῆς.
Γεν. 2,21 καὶ ἔφερε ὁ Θεός σε ἔκσταση τον Ἀδὰμ, καὶ τον ἔριξε σε ὕπνο· καὶ πῆρε μία ἀπὸ τις πλευρές του καὶ τὴ θέση της τὴ συμπλήρωσε με σάρκα.
Σχόλιο: Βλέπουμε στὸν παραπάνω στίχο πῶς περιγράφει το σῶμα του παραδείσιου ἀνθρώπου ὡς σάρκα! Αὐτὸ δὲν στέκει, διότι ὅπως γνωρίζουμε οἱ ἄνθρωποι ντύθηκαν με δερμάτινους χιτῶνες μετά την πτώση ἀπὸ τον παράδεισο, γιὰ την ὁποία γίνεται λόγος στὸ ἑπόμενο κεφάλαιο: [Γεν. 3,21 Καὶ ἐποίησε Κύριος ὁ Θεὸς τῷ Ἀδὰμ καὶ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ χιτῶνας δερματίνους]
Αὐτὴ εἶναι ἡ πρώτη ἀνακρίβεια, ἀκολουθεῖ ὅμως μία σημαντικότερη στὴ συνέχεια του χωρίου ποὺ ἀφορᾶ την δημιουργία της γυναίκας:
Γεν. 2,22 καὶ ᾠκοδόμησεν ὁ Θεὸς τὴν πλευράν, ἣν ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ Ἀδάμ, εἰς γυναῖκα καὶ ἤγαγεν αὐτὴν πρὸς τὸν Ἀδάμ.
Γεν. 2,22 καὶ ὁ Θεός σχημάτισε με την πλευρά ποὺ πῆρε ἀπὸ τον Ἀδὰμ την γυναῖκα, καὶ την ὁδήγησε σε αὐτὸν.
Γεν. 2,23 καὶ εἶπεν Ἀδάμ· τοῦτο νῦν ὀστοῦν ἐκ τῶν ὀστέων μου καὶ σὰρξ ἐκ τῆς σαρκός μου· αὕτη κληθήσεται γυνή, ὅτι ἐκ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς ἐλήφθη αὕτη·
Γεν. 2,23 καὶ εἶπε ὁ Ἀδὰμ· "αὐτὸ ἐπιτέλους εἶναι ὁστό ἀπὸ τα ὀστᾶ μου καὶ σάρκα ἀπὸ τὴ σάρκα μου· αὐτὴ θὰ λέγεται γυναῖκα γιατί ἀπὸ τον ἄντρα πάρθηκε."
Σχόλιο: Πάλι σε αὐτό τον στίχο προσδίδονται στὸ παραδείσιο σῶμα του ἀνθρώπου - με την παραδοχή πάντα πῶς ἡ Γένεση μιλᾶ γιὰ την δημιουργία του παραδείσιου κόσμου καὶ ἀνθρώπου ἀπὸ τον Θεό- χαρακτηριστικά ὅπως σάρκες καὶ ὀστᾶ.
Γεν. 2,24 ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ προσκολληθήσεται πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν.
Γεν. 2,24 γιὰ αὐτὸ το λόγο θὰ ἐγκαταλείπει ὁ ἄνθρωπος τον πατέρα του καὶ τὴ μητέρα του καὶ θὰ προσκολλᾶται στῆ γυναῖκα του, καὶ θὰ ἑνώνονται καὶ οἱ δύο σε ἕνα σῶμα.
Σχόλιο: Αὐτὸ τον στίχο πολλοί τον διαβάσανε ἀλλὰ λίγοι συνειδητοποιήσανε ὅτι μιλάει γιὰ γάμο μεταξύ ἄνδρα-γυναίκας (ἐγκαταλείποντας τους γονεῖς τους ἀντίστοιχα) καὶ γιὰ σέξ ... καὶ ὅλα αὐτὰ πρὶν την πτώση του ἀνθρώπου ἀπὸ τον παράδεισο !!!!
Η πτώση του ἀνθρώπου ἀναφέρεται ὅπως προείπαμε στὸ 3ο κεφάλαιο της Γένεσης, ἐνῶ τα παραπάνω ἀναφέρονται στὸ 2ο κεφάλαιο! Γιὰ του λόγου το ἀληθὲς:
Γεν. 3,17 τῷ δὲ Ἀδὰμ εἶπεν· ὅτι ἤκουσας τῆς φωνῆς τῆς γυναικός σου καὶ ἔφαγες ἀπὸ τοῦ ξύλου, οὗ ἐνετειλάμην σοι τούτου μόνου μὴ φαγεῖν, ἀπ᾿ αὐτοῦ ἔφαγες, ἐπικατάρατος ἡ γῆ ἐν τοῖς ἔργοις σου· [...]
Γεν. 3,17 στὸν δὲ Ἀδὰμ εἶπε: "ἐπειδὴ ἄκουσες τὴ γυναῖκα σου καὶ ἔφαγες ἀπὸ το δέντρο, ἀπ' το ὁποῖο σε εἶχα διατάξει νὰ μὴ φᾶς, καταραμένη θὰ εἶναι ἡ γῆ ἐξαιτίας σου· [...]
Γεν. 3,21 Καὶ ἐποίησε Κύριος ὁ Θεὸς τῷ Ἀδὰμ καὶ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ χιτῶνας δερματίνους καὶ ἐνέδυσεν αὐτούς.
Γεν. 3,21 καὶ ἔφτιαξε ὁ Κύριος ὁ Θεός γιὰ τον Ἀδὰμ καὶ τὴ γυναῖκα του δερμάτινους χιτῶνες καὶ τους ἔντυσε.
Γεν. 3,23 καὶ ἐξαπέστειλεν αὐτὸν Κύριος ὁ Θεὸς ἐκ τοῦ παραδείσου τῆς τρυφῆς ἐργάζεσθαι τὴν γῆν, ἐξ ἧς ἐλήφθη.
Γεν. 3,23 καὶ ἔδιωξε ὁ Κύριος ὁ Θεός τον ἄνθρωπο ἀπὸ τον παράδεισο γιὰ νὰ ἐργάζεται την γῇ, ἀπὸ την ὁποία προῆλθε.
Σχόλιο: Αὐτὴ λοιπόν εἶναι ἀποδεδειγμένα μία ἐξίσου σημαντική ἀνακρίβεια. Εἶναι ἀδιανόητο νὰ εἶχαν οἱ πρωτόπλαστοι σεξουαλικές ἐπαφὲς μέσα στὸν παράδεισο, ἀφοῦ δὲν εἶχαν σάρκινο σῶμα καὶ κατ' ἐπεκτάσει ὄργανα γιὰ σεξουαλική ἀναπαραγωγή.
Ἄς δοῦμε τι λέει ὁ Χριστός στὸ Κατά Λουκᾶν Εὐαγγέλιο, σε μία συζήτηση με τους Σαδδουκαίους, γιά το πῶς θὰ εἶναι οἱ ἄνθρωποι ὅταν θὰ ἀξιωθοῦν νὰ κερδίσουν την ἐπουράνια βασιλεία καὶ νὰ ἐπιστρέψουν στὴν παραδείσια κατάσταση:
Λουκ. 20,34 καὶ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· οἱ υἱοὶ τοῦ αἰῶνος τούτου γαμοῦσι καὶ ἐκγαμίζονται·
Λουκ. 20,34 καὶ ἀποκρινόμενος εἶπε σε αὐτούς ὁ Ἰησοῦς· οἱ υἱοί του αἰῶνος τούτου νυμφεύονται καὶ ἔρχονται σε γάμους·
Λουκ. 20,35 οἱ δὲ καταξιωθέντες τοῦ αἰῶνος ἐκείνου τυχεῖν καὶ τῆς ἀναστάσεως τῆς ἐκ νεκρῶν οὔτε γαμοῦσιν οὔτε γαμίζονται·
Λουκ. 20,35 ἐκεῖνοι ὅμως ποῦ θὰ ἀξιωθοῦν νὰ ἀπολαύσουν τον μέλλοντα αἰῶνα καὶ την ἀνάσταση τῶν νεκρῶν οὔτε θὰ νυμφεύονται οὔτε θὰ ἔρχονται σε γάμους·
Λουκ. 20,36 οὔτε γὰρ ἀποθανεῖν ἔτι δύνανται· ἰσάγγελοι γάρ εἰσι καὶ υἱοί εἰσι τοῦ Θεοῦ, τῆς ἀναστάσεως υἱοὶ ὄντες.
Λουκ. 20,36 οὔτε θὰ εἶναι δυνατόν νὰ πεθάνουν· γιατί θὰ εἶναι ἴσοι με τους ἀγγέλους καὶ υἱοί του Θεοῦ, υἱοί της ἀναστάσεως.
Σχόλιο: Ἀπὸ τα λόγια του Χριστοῦ μαθαίνουμε πὼς οἱ ἄνθρωποι ποὺ θὰ ἐπιστρέψουν στὸν παράδεισο θὰ εἶναι σὰν τους ἀγγέλους καὶ δὲν θὰ ἔρχονται σε γάμους. Ἑπομένως δὲν θὰ ἔχουν σάρκινα σώματα ἀλλὰ θεϊκά, ἀφοῦ πλάσθηκαν κατ' εἰκόνα καὶ ὁμοίωση, καὶ αὐτὰ τα σώματα θὰ ξαναπάρουν.
Συμπέρασμα: Διαβάζοντας το κείμενο φαίνεται πὼς οἱ Ἑβραῖοι, οἱ ὁποῖοι ἀντέγραψαν τα κείμενα των Χαλδαίων καὶ συνέθεσαν την ἑβραϊκή Γένεση (βλ. George Smith, Ἡ Ἱστορία των Χαλδαίων περί της Γενέσεως, ) ἡ δὲν ἤξεραν τι ἔγραφαν -ἡ μᾶλλον τι ἀντέγραφαν- ἡ τα γεγονότα ποὺ ἀναφέρονται στὴ Γένεση ἔχουν μία λογική, με την προϋπόθεση νὰ τα δοῦμε ὑπὸ διαφορετικό πρίσμα. Γιὰ παράδειγμα ὁ χριστιανός φιλόσοφος Σατορνείλος, ἴσως εἶχε δίκιο, ὅταν ἀναφερόταν σε ἔκπτωτους ἀγγέλους οἱ ὁποῖοι προσπαθοῦσαν νὰ φτιάξουν το ἀνθρώπινο σῶμα, ὄχι το παραδείσιο, ἀλλὰ ἕνα σάρκινο σῶμα, ὥστε νὰ ἔρχονται καὶ νὰ το ἐπανδρώνουν οἱ ψυχές των ἀνθρώπων γιὰ νὰ δοκιμαστοῦν στὸν ψεύτικο αὐτὸ κόσμο.
Ἕνα ὅμως εἶναι σίγουρο. Οἱ θεολόγοι θὰ πρέπει νὰ βροῦν ἕναν νέο τρόπο νὰ ἐξηγήσουν τα λεγόμενα-ἀμφιλεγόμενα ποὺ ἀναφέρονται στὴν Παλαιά διαθήκη γιατί, ὅπως ἀποδείξαμε , ὄχι μόνο δὲν στέκουν λογικά, ὅπως τα δέχεται ἡ ἐπίσημη Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἀλλὰ ἔρχονται σε πλήρη ἀντίθεση με τα λόγια του Χριστοῦ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου