ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥΛΗ ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗ
Ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης, ὁ ἀδελφὸς του Πετρόμπεη καὶ νικητής του Βαλτέτση, ἡγούμενος 400 περίπου, τῶν πλείστων Μανιατῶν, ἀπεβιβάσθη εἰς την Ἤπειρον, ὅπως βοηθήση τους ἀγωνιζομένους ἐν τῷ τόπῳ τῶν Σουλιῶτας. Ἀλλ' ἕν μάχη παρά το Φανάρι πρὸς πολυάριθμους Τούρκους καὶ Ἀλβανούς ὑπὸ τον Ὀμέρ πασᾶν ἔπεσε την 4 Ἰουλίου 1822, ολίγοι δε των διασωθέντων πολεμιστών αυτοΰ εκόμισαν δια πλοίου τον νεκρόν εις Μεσολόγγι, όπου ετάφη. Το δημοτικόν άσμα με πολλήν πρωτοτυπίαν, αντί περιγραφής του θανάτου του Κυριακούλη, εκθέτει πώς ανεκοίνωσεν εν Μάνη το θλιβερόν άγγελμα εις την σύζυγον του φονευθέντος ο Πετρόμπεης].
Πετρόμπεης καθότανε ψηλά ‘ς το Πετροβοῦνι,
κ' ἐσφούγγιζε τα μάτια του μ' ἕνα χρυσό μαντήλι.
"Τι ἔχεις, Μπέη, ποὺ χλίβεσαι καὶ χύνεις μαῦρα δάκρυα;
-Σὰ μ' ἐρωτᾶς, Κυριάκαινα, καὶ θέλεις γιὰ νὰ μάθης,
ἀπόψε μοῦ 'ρθαν γράμματα ἀπὸ το Μεσολόγγι,
τον Κυριακούλη σκότωσαν, τον πρῶτο καπετάνιο,
καὶ στάζουνε τα μάτια μου καὶ τρέχουν μαῦρα δάκρυα".
