ΤΗΝ 10 ΙΟΥΝΙΟΥ 1877 ΙΔΡΥΕΤΑΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ
ΕΡΥΘΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
ΕΡΥΘΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
( Επιμελεια Γιωργος Χρυσοσπαθης )
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΕΡΥΘΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
Το Ελληνικό Τμήμα του Ερυθρού Σταυρού ( ΦΩΤΟ 1η ) (Ελλην
κός Ερυθρός Σταυρός) ιδρύθηκε στις 10 Ιουνίου 1877 υπό την προστασία της Βασίλισσας Όλγας ( ΦΩΤΟ 2η ), με πρώτο πρό
εδρο τον νομομαθή Μάρκο Ρενιέρη ( ΦΩΤΟ 3η ) (1815-1897).
Στις 6 Οκτωβρίου του ίδιου χρόνου αναγνωρίστηκε από τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό.
Σκοποί του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, όπως περιγράφονται στο καταστατικό του,είναι σε περίοδο πολέμου η θεραπεία και η περίθαλψη των τραυματιών, η μέριμνα για τους αιχμαλώτους και η προστασία των θυμάτων του πολέμου, ενώ σε περίοδο ειρή
νης η παροχή βοηθείας στους πληττόμενους από θεομηνίες και επιδημίες, η παροχή κοινωνικο-προνοιακού και φιλανθρωπικού έργου και η προαγωγή της δημόσιας υγείας γενικότερα.
Η δράση του ΕΕΣ επεκτείνεται και εκτός των ελληνικών συνό
ρων, με αποστολές ανθρωπιστικής βοήθειας σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Έργο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού υπήρξε η ίδρυση Σταθ
μών Πρώτων Βοηθειών, Κέντρων Αιμοδοσίας, σχολών Νοση
λευτικής, νοσοκομείων («Ερρίκος Ντυνάν», «Ασκληπείο Βού
λας», «Κοργιαλένειο-Μπενάκειο» στους Αμπελοκήπους) και της Υπηρεσίας Αναζητήσεως αγνοουμένων.
Ο Ερυθρος Σταυρος είναι Διεθνής οργανισμός ανθρωπιστικού χαρακτήρα, ο οποίος ιδρύθηκε με σκοπό την προσφορά βοή
θειας στα θύματα των πολέμων.
Είναι μία από τις πρώτες μη κυβερνητικές οργανώσεις και στις μέρες μας η μεγαλύτερη και σημαντικότερη, με δράση σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Εκτός από την περίθαλψη των τραυματιών και την προστασία των αιχμαλώτων πολέμου, ο Ερυθρός Σταυρός σε καιρό ειρήνης παρεμβαίνει σε περιπτώσεις καταστροφών, ενώ ασχολείται ιδια
ίτερα με το ζήτημα των προσφύγων.
Αφορμή για την ίδρυση του Ερυθρού Σταυρού στάθηκε η Μάχη του Σολφερίνο (24 Ιουνίου 1859) ( ΦΩΤΟ 4η ), κατά την οποία οι Γάλλοι νίκησαν τους Αυστριακούς στην πόλη Σολφερίνο της βό
ρειας Ιταλίας, μετά από ολοήμερη μάχη.
Αυτόπτης μάρτυς της αγριότητας των πολεμικών συγκρούσεων, ο ελβετός επιχειρηματίας Ζαν Ανρί Ντυνάν ( ΦΩΤΟ 5η ),ο οπο
ίος ταραγμένος από την αγωνία των τραυματισμένων στρατιω
τών, οργάνωσε ένα δίκτυο βοήθειας, με τη συνδρομή ντόπιων εθελοντών.
Με την επιστροφή του στη Γενεύη, ο Ντυνάν γράφει ένα βιβλίο με τίτλο «Αναμνήσεις από το Σολφερίνο», στο οποίο, μεταξύ άλλων, αναπτύσσει ιδέες για την εθελοντική βοήθεια κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Προτείνει οι τραυματίες και όλοι όσοι τους φροντίζουν να θεω
ρούνται ουδέτεροι, ακόμα και στο πεδίο της μάχης.
Τον Αύγουστο του 1863 πέντε πολίτες της Γενεύης, οι Γκιστάβ Μουανιέ, Λουί Απιά, Τεοντόρ Μωνουάρ, Γκιγιόμ Ντυφούρ και Αν
ρί Ντυνάν, ιδρύουν τη Διεθνή Επιτροπή για τη Βοήθεια των Τραυ
ματιών.
Στις 29 Οκτωβρίου του ίδιου χρόνου ειδικοί από 16 χώρες συναν
τώνται στη Γενεύη και υιοθετούν τις ιδέες του Ερρικου Ντυνάν.
Ένα χρόνο αργότερα, στις 22 Αυγούστου του 1864, με πρωτο
βουλία της Ελβετίας διοργανώνεται μια διεθνής διπλωματική διά
σκεψη και υπογράφεται η Σύμβαση της Γενεύης, όπου αναγ
νωρίζεται ο ρόλος της Επιτροπής και η υποχρέωση των εμπο
λέμων να προστατεύουν τους τραυματίες και να τους παρέχουν τις απαραίτητες φροντίδες.
Οι αρχές της Σύμβασης του 1864 επεκτάθηκαν αργότερα στους τραυματίες των συγκρούσεων στη θάλασσα (1899 και 1907), στους αιχμαλώτους πολέμου (1929) και στους άμαχους πληθυ
σμούς (1949).
Το 1876 η Διεθνής Επιτροπή για τη Βοήθεια των Τραυματιών θα μετονομασθεί σε Διεθ\νή Επιτροπή Ερυθρού Σταυρού, όπως είναι γνωστή και σήμερα.
Ως έμβλημα του Ερυθρού Σταυρού υιοθετείται ο κόκκινος ισο
σκελής σταυρός σε λευκό φόντο, που είναι η ελβετική σημαία με αντεστραμμένα χρώματα.
Οι μουσουλμανικές χώρες που εισήλθαν στον Διεθνή Οργανι
σμό αργότερα απαίτησαν την αλλαγή του εμβλήματος, που παρέπεμπε στον Χριστιανισμό.
Έπειτα από διαπραγματεύσεις αποφασίστηκε οι χριστιανικές χώρες να χρησιμοποιούν τον Ερυθρό Σταυρό και οι μουσουλ
μανικές χώρες την Ερυθρά Ημισέληνο( ΦΩΤΟ 6η ).
Και οι δύο οργανώσεις συνεργάζονται στενά κάτω από την ομπρέλα της Διεθνούς Επιτροπής του και της Ερυθράς Ημισε
λήνου που εδρεύει στη Γενεύη.
Το Ισραήλ από την ίδρυσή του το 1948 έχει τη δική του οργάνω
ση, το Ερυθρό Άστρο του Δαυίδ ( ΦΩΤΟ 8η ).
Τα τελευταία χρόνια προτείνεται η υιοθέτηση ενός ουδέτερου εμβ
λήματος για όλο αυτό το ανθρωπιστικό κίνημα, που θα είναι ο Ερυθρός Κρύσταλλος ( ΦΩΤΟ 7η ).
κός Ερυθρός Σταυρός) ιδρύθηκε στις 10 Ιουνίου 1877 υπό την προστασία της Βασίλισσας Όλγας ( ΦΩΤΟ 2η ), με πρώτο πρό
εδρο τον νομομαθή Μάρκο Ρενιέρη ( ΦΩΤΟ 3η ) (1815-1897).
Στις 6 Οκτωβρίου του ίδιου χρόνου αναγνωρίστηκε από τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό.
Σκοποί του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, όπως περιγράφονται στο καταστατικό του,είναι σε περίοδο πολέμου η θεραπεία και η περίθαλψη των τραυματιών, η μέριμνα για τους αιχμαλώτους και η προστασία των θυμάτων του πολέμου, ενώ σε περίοδο ειρή
νης η παροχή βοηθείας στους πληττόμενους από θεομηνίες και επιδημίες, η παροχή κοινωνικο-προνοιακού και φιλανθρωπικού έργου και η προαγωγή της δημόσιας υγείας γενικότερα.
Η δράση του ΕΕΣ επεκτείνεται και εκτός των ελληνικών συνό
ρων, με αποστολές ανθρωπιστικής βοήθειας σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Έργο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού υπήρξε η ίδρυση Σταθ
μών Πρώτων Βοηθειών, Κέντρων Αιμοδοσίας, σχολών Νοση
λευτικής, νοσοκομείων («Ερρίκος Ντυνάν», «Ασκληπείο Βού
λας», «Κοργιαλένειο-Μπενάκειο» στους Αμπελοκήπους) και της Υπηρεσίας Αναζητήσεως αγνοουμένων.
Ο Ερυθρος Σταυρος είναι Διεθνής οργανισμός ανθρωπιστικού χαρακτήρα, ο οποίος ιδρύθηκε με σκοπό την προσφορά βοή
θειας στα θύματα των πολέμων.
Είναι μία από τις πρώτες μη κυβερνητικές οργανώσεις και στις μέρες μας η μεγαλύτερη και σημαντικότερη, με δράση σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Εκτός από την περίθαλψη των τραυματιών και την προστασία των αιχμαλώτων πολέμου, ο Ερυθρός Σταυρός σε καιρό ειρήνης παρεμβαίνει σε περιπτώσεις καταστροφών, ενώ ασχολείται ιδια
ίτερα με το ζήτημα των προσφύγων.
Αφορμή για την ίδρυση του Ερυθρού Σταυρού στάθηκε η Μάχη του Σολφερίνο (24 Ιουνίου 1859) ( ΦΩΤΟ 4η ), κατά την οποία οι Γάλλοι νίκησαν τους Αυστριακούς στην πόλη Σολφερίνο της βό
ρειας Ιταλίας, μετά από ολοήμερη μάχη.
Αυτόπτης μάρτυς της αγριότητας των πολεμικών συγκρούσεων, ο ελβετός επιχειρηματίας Ζαν Ανρί Ντυνάν ( ΦΩΤΟ 5η ),ο οπο
ίος ταραγμένος από την αγωνία των τραυματισμένων στρατιω
τών, οργάνωσε ένα δίκτυο βοήθειας, με τη συνδρομή ντόπιων εθελοντών.
Με την επιστροφή του στη Γενεύη, ο Ντυνάν γράφει ένα βιβλίο με τίτλο «Αναμνήσεις από το Σολφερίνο», στο οποίο, μεταξύ άλλων, αναπτύσσει ιδέες για την εθελοντική βοήθεια κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Προτείνει οι τραυματίες και όλοι όσοι τους φροντίζουν να θεω
ρούνται ουδέτεροι, ακόμα και στο πεδίο της μάχης.
Τον Αύγουστο του 1863 πέντε πολίτες της Γενεύης, οι Γκιστάβ Μουανιέ, Λουί Απιά, Τεοντόρ Μωνουάρ, Γκιγιόμ Ντυφούρ και Αν
ρί Ντυνάν, ιδρύουν τη Διεθνή Επιτροπή για τη Βοήθεια των Τραυ
ματιών.
Στις 29 Οκτωβρίου του ίδιου χρόνου ειδικοί από 16 χώρες συναν
τώνται στη Γενεύη και υιοθετούν τις ιδέες του Ερρικου Ντυνάν.
Ένα χρόνο αργότερα, στις 22 Αυγούστου του 1864, με πρωτο
βουλία της Ελβετίας διοργανώνεται μια διεθνής διπλωματική διά
σκεψη και υπογράφεται η Σύμβαση της Γενεύης, όπου αναγ
νωρίζεται ο ρόλος της Επιτροπής και η υποχρέωση των εμπο
λέμων να προστατεύουν τους τραυματίες και να τους παρέχουν τις απαραίτητες φροντίδες.
Οι αρχές της Σύμβασης του 1864 επεκτάθηκαν αργότερα στους τραυματίες των συγκρούσεων στη θάλασσα (1899 και 1907), στους αιχμαλώτους πολέμου (1929) και στους άμαχους πληθυ
σμούς (1949).
Το 1876 η Διεθνής Επιτροπή για τη Βοήθεια των Τραυματιών θα μετονομασθεί σε Διεθ\νή Επιτροπή Ερυθρού Σταυρού, όπως είναι γνωστή και σήμερα.
Ως έμβλημα του Ερυθρού Σταυρού υιοθετείται ο κόκκινος ισο
σκελής σταυρός σε λευκό φόντο, που είναι η ελβετική σημαία με αντεστραμμένα χρώματα.
Οι μουσουλμανικές χώρες που εισήλθαν στον Διεθνή Οργανι
σμό αργότερα απαίτησαν την αλλαγή του εμβλήματος, που παρέπεμπε στον Χριστιανισμό.
Έπειτα από διαπραγματεύσεις αποφασίστηκε οι χριστιανικές χώρες να χρησιμοποιούν τον Ερυθρό Σταυρό και οι μουσουλ
μανικές χώρες την Ερυθρά Ημισέληνο( ΦΩΤΟ 6η ).
Και οι δύο οργανώσεις συνεργάζονται στενά κάτω από την ομπρέλα της Διεθνούς Επιτροπής του και της Ερυθράς Ημισε
λήνου που εδρεύει στη Γενεύη.
Το Ισραήλ από την ίδρυσή του το 1948 έχει τη δική του οργάνω
ση, το Ερυθρό Άστρο του Δαυίδ ( ΦΩΤΟ 8η ).
Τα τελευταία χρόνια προτείνεται η υιοθέτηση ενός ουδέτερου εμβ
λήματος για όλο αυτό το ανθρωπιστικό κίνημα, που θα είναι ο Ερυθρός Κρύσταλλος ( ΦΩΤΟ 7η ).
ΠΗΓΗ- ΦΩΤΟ.san shmera
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου