Ομιλία του Κολοκοτρώνη την 8η Οκτωβρίου 1838 προς τους Γυμνασιόπαιδες του τότε Βασιλικού γυμνασίου εις την Πνύκα..

Ομιλία του Κολοκοτρώνη την 8η Οκτωβρίου 1838 προς τους Γυμνασιόπαιδες του τότε Βασιλικού γυμνασίου εις την Πνύκα..


Διερχόμεθα τό ἄκρον ἄωτον τῆς παρακμῆς καί τῆς ξεφτίλας.


Ἀπό τόν Περικλέα στόν Τσίπρα.


Ἀπό τόν πίνακα ΕΛΛΑΣ Η ΕΥΓΝΩΜΟΝΟΥΣΑ, στό παρδαλό σκιάχτρο


Ὁμιλία τοῦ Κολοκοτρώνη τῇ 8ῃ Ὀκτωβρίου 1838 πρὸς τοὺς Γυμνασιόπαιδες τοῦ τότε Βασιλικοῦ γυμνασίου εἰς τὴν Πνύκα

Ἡ ὁμιλία τοῦ μεγίστου ἥρωα μας Κολοκοτρώνη ἀκόμη καί διά σήμερα ἀποτελεῖ μία πνευματική παρακαταθήκη, ἀρχίζει τήν ὁμιλίαν του λέγοντας:




Παιδιά μου!


Εἰς τὸν τόπο τοῦτο, ὁποὺ ἐγὼ πατῶ σήμερα, ἐπατοῦσαν καὶ ἐδημηγοροῦσαν τὸν παλαιὸ καιρὸ ἄνδρες σοφοί, καὶ ἄνδρες μὲ τοὺς ὁποίους δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ συγκριθῶ καὶ οὔτε νὰ φθάσω τὰ ἴχνη των. Ἐγὼ ἐπιθυμοῦσα νὰ σᾶς ἰδῶ, παιδιά μου, εἰς τὴν μεγάλη δόξα τῶν προπατόρων μας....


Καί πράγματι εἰς αὐτόν ἐδῶ τόν τόπον ἔχουν περπατήσει τά σοφότερα πνεύματα τῆς παγκοσμίου κοινότητος οἱ ὁποῖοι εἶναι οἱ θεμελιωταί τῆς συγχρόνου ἐπιστήμης καί τῆς δημοκρατίας. Εἰς πρόσφατον ἔρευναν πανεπιστημίου τῆς Ἀμερικῆς διά τήν ἀξιολόγησιν τῶν 10 διασημοτέρων προσωπικοτήτων τῆς τελευταίας 6.000ετίας κατέδειξεν ὅτι ἐκ τῶν 10 πρώτων οἱ ἕξ εἶναι Ἕλληνες: 1ος Ἀριστοτέλης, 2ος Πλάτων, 4ος Σωκράτης, 5ος Μέγας Ἀλέξανδρος, 9ος Ὅμηρος, 10ος Πυθαγόρας. Βέβαια ὁ Ἀρχιμήδης παρ΄ὅτι δέν εἶναι εἰς τούς 10 πρώτους, ὁφείλομεν νά τονίσωμεν ὅτι εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἰδιοφυΐα ὅλων τῶν ἐποχῶν. Ἡ Ἑλλάδα μας εἶναι ἡ χώρα τοῦ μύθου και τοῦ παραμυθιοῦ τῶν ἡρώων και τῶν φιλοσόφων τῶν Βασιλέων καί τῶν Αὐτοκρατόρων.


Εἰς αὐτόν ἐδῶ τόν τόπον ἔχει περπατήσει καί ἔχει δημηγορήσει ὁ δημιουργός μιᾶς ἐποχῆς πού λέγεται «ΧΡΥΣΟΥΣ ΑΙΩΝ» καί αὐτός εἶναι ὁ Περικλῆς. Τά ἔργα τοῦ Περικλέους, μεταξύ αὐτῶν ὁ Παρθενών ἔρχονται νά θαυμάσουν ἀπό ὅλην τήν οἰκουμένην. Ὁ Περικλῆς ὁ ὁποῖος καί αὐτός θά ἡδύνατο νά ἦτο εἰς τούς δέκα πρώτους, ἔκαμεν καί αὐτός μία ὁμιλίαν, γνωστήν ὡς «ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ» διά νά ἀποδώση τιμήν εἰς τούς νεκρούς πού ἐθυσιάσθησαν διά νά εἶναι ἡ Πατρίδα του ἐλεύθερη. Ἀρχίζει τήν ὁμιλίαν του λέγοντας: «῎Αρξομαι δὲ ἀπὸ τῶν προγόνων πρῶτον· δίκαιον γὰρ αὐτοῖς καὶ πρέπον δὲ ἅμα ἐν τῷ τοιῷδε τὴν τιμὴν ταύτην τῆς μνήμης δίδοσθαι. τὴν γὰρ χώραν οἱ αὐτοὶ αἰεὶ οἰκοῦντες διαδοχῇ τῶν ἐπιγιγνομένων μέχρι τοῦδε ἐλευθέραν δι' ἀρετὴν παρέδοσαν. καὶ ἐκεῖνοί τε ἄξιοι ἐπαίνου καὶ ἔτι μᾶλλον οἱ πατέρες ἡμῶν·»


Δηλ. «Θά ἀρχίσω πρῶτα ἀπό τούς προγόνους, διότι δ΄αὐτούς καί δίκαιον ἀλλά καί πρέπον εἶναι αὐτήν τήν τιμήν εἰς τήν μνήμην των νά ἀποδώσωμεν. Αὐτήν τήν χώραν πάντοτε οἱ ἴδιοι κατοικούσαν διαδέχοντας ἡ μία γενεά τήν ἄλλην, ἐλευθέραν καί μέ ἀρετήν μᾶς παρέδωσαν. Καί ἐκεῖνοι εἶναι ἄξιοι ἐπαίνου καί εἰσέτι περισσότερον οἱ πατέρες ἡμῶν».


Αὐτά ἔλεγεν ὁ δημιουργός τοῦ «ΧΡΥΣΟΥ ΑΙΩΝΟΣ». Μία μεγάλη πνευματική καί πολιτιστική κληρονομία τοῦ Ἐλληνικοῦ πνεύματος εἶναι ἠ ἀπόδοσις τιμῶν εἰς αὐτούς πού ἐθυσιάσθησαν καί ἐπότισαν μέ τό αἷμα τους τό δένδρον τῆς ἐλευθερίας διά νά ἀναπνέομεν ἐμεῖς τόν ἀέρα τῆς ἐλευθερίας. Ἐπί πλέον Ὁ Περικλῆς μᾶς λέγει ὅτι αὐτόν ἐδῶ τόν τόπον τόν κατοικούσαν πάντοτε οἱ ἴδιοι ἄνθρωποι, δηλ. τό γένος τῶν Ἑλλήνων.


Ἐπ΄αὐτοῦ ὁ Ἰσοκράτης πρός τιμήν τῆς 100ης Ὀλυμπιάδος (εἰρήσθω ἐν παρόδῳ, ὡς ἔτος ἐνάρξεως τῶν Ὀλυμπιακῶν ἀγώνων ἀναφέρεται τό 776 Π.Χ καί ἕως τό 56 Μ.Χ συμμετεῖχον ἀποκλειστικῶς καί μόνον Ἕλληνες) γράφει τόν πανηγυρικόν του καί λέγει: «ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες οὐδ' ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ' οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν, ὥστ' ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν, αὐτόχθονες ὄντες».

Δηλ. Εἰς αὐτήν τήν χώραν κατοικοῦμεν χωρίς νά ἐκδιώξωμεν ἄλλους, οὔτε ἤταν ἔρημος καί τήν καταλάβαμεν, οὔτε ἀπό πολλά ἔθνη ὡς μιγάδες συγκεντρωθήκαμεν, ἀλλ΄ οὕτως καλῶς καί γνησίως ὑπάρχομεν, ὥστ΄ἐξ αὐτῆς ἀκριβῶς γεννηθήκαμεν, ταύτην κατέχοντες καθ΄ὅλον τόν χρόνον ἐξακολουθοῦμεν νά ζῶμεν, καθ΄ὅτι εἴμαστε αὐτόχθονες.

Αὐτά λέγει ὁ σοφός Ἰσοκράτης, τοῦ ὁποίου οἰ αὐτοαποκαλούμενοι προοδευτικοί μίαν ἄλλην φράσιν του, τήν ἔχουν παραχαράξει καί παρερμηνεύσει, εἴτε ἀπό ἄγνοιαν εἴτε ἀπό δόλο, ἀλλοιώνοντας οὕτως τό πνεῦμα του καί τήν σκέψιν του.

Οὕτως ἐσκέπτοντο καί ἔπραττον εἰς τά χρόνια τῆς μεγαλοπρέπειας καί τῆς δόξας τά μεγαλύτερα μυαλά μέ τό ὑψηλότερον I.Q. Σήμερα ὅλοι δηλώνουν ὅτι εἴμεθα σέ παρακμή καί μάλιστα εἰς ψυχικήν παρακμή, ἡ ὁποία δυνάμεθα νά εἴπωμεν ὅτι συνίσταται εἰς τήν διάβρωσιν τοῦ εἶναι, τήν ἀποσύνθεσιν τοῦ ἐγώ, τήν ἀπώλειαν ἀγάπης διά τόν ἑαυτόν μας. Ἐμεῖς εἴμεθα οἱ γεννεσιουργοί τῶν ἀξιῶν καί τῶν ἡθικῶν κανόνων καί ἐμεῖς δυστυχῶς τά ἐνταφιάζομεν. Τό ταχύτερον δυνατόν ὁφείλομεν νά ἀφήσωμεν πίσω μας τήν παρακμή.








ΕΛΛΑΣ Η ΕΥΓΝΩΜΟΝΟΥΣΑ


Αὐτός ὁ πίνακας κοσμοῦσεν τό πρωθυπουργικόν γραφεῖον. Φιλοτεχνήθηκεν ἀπό τόν μεγάλον μας ζωγράφο Κον Θεόδωρον Βρυσάκη τό 1858. Ἀναπαριστᾶ τό μεγαλεῖον, τήν δόξα καί τήν λαμπρότητα τοῦ 1821. Οἱ ἥρωες τοῦ 1821 γονυπετεῖς προσφέρουν τήν ζωήν τους καί τήν περιουσίαν τους διά τήν ἀπελευθέρωσιν τῆς μητέρας Ἑλλάδος, αὐτή δέ εὐγνωμονεῖ τά παιδιά της. Τόσον πολύ ἐνοχλοῦσεν τόν Τσίπρα ἡ ἀπελευθέρωσις τῆς Ἑλλάδος ἀπό τούς Τούρκους, ὁ ὁποῖος ἄμα τῇ εἰσόδῳ εἰς τό πρωθυπουργικόν γραφεῖον τό ἔτος 2015 καί μάλιστα ὁλίγας ἡμέρας πρό τῆς 25ης Μαρτίου τόν πέταξεν ἔξω καί τό ἀντικατέστησεν μέ τό παρδαλό σκιάχτρο. Αὐτή ἡ ἐνέργεια ἀπό μόνη της δηλώνει: ἀσέβεια, ἐμπάθεια, ἐχθρότητα, μῖσος διά τήν Ἑλληνικήν ἱστορίαν καί τάς ἙλληνοΧριστιανικάς παραδόσεις.

Ἐάν αὐτό εἶχεν διαπράξει εἰς τά χρόνια τοῦ ΧΡΥΣΟΥ ΑΙΩΝΟΣ τοῦ Περικλέους δύο τινά θά συνέβαιναν, ἤ θάνατος ἤ ἐξωστρακισμός, διότι ἡ φιλοπατρία καί ὁ σεβασμός εἰς τούς προγόνους ἦσαν τά μεγάλα ἰδανικά.




Φυσική ἀκολουθία τῆς βεβήλου ἐνεργείας πετάγματος ἔξω ἀπό τό πρωθυπουργικόν γραφεῖον τοῦ ἱστορικοῦ πίνακος εἶναι νά δηλώνη ὁ Τσίπρας ὅτι, ἡ Ἑλλάδα δέν ἔχει σύνορα, νά μήν ἀναγνωρίζη τήν γενοκτοντίαν τῶν Ἑλλήνων τοῦ Πόντου, τήν Μικρασιατικήν καταστροφήν νά φτιάχνη ἕνα ὑπερταμεῖον τά κλειδιά τοῦ ὁποίου τά ἔχουν ξένοι, ξεπουλόντας ἔτσι τήν Ἑλληνικήν περιουσίαν, νά γεμίζη τήν Ἑλλάδα μέ λαθρομετανάστες διά νά ἀλλιοώση τήν καθαρότητα τοῦ γένους, ἄλλωστε τό πρῶτον νόμον πού ψήφισεν ἤταν νά μετασχηματίζη σέ Ἕλληνα κάθε λαθρομετανάστη. Προκειμένου ὁ Τσίπρας νά σέ παραπλανίση καί νά κερδίση τάς ἐκλογάς, ὥστε νά προξενίση τό μέγιστον κακόν εἰς τήν Ἐλλάδα μας, μετεμφιέσθη ἀκόμη καί σέ (Παπά). Ἀρκεῖ νά ἐνθυμηθῶμεν ὅτι τήν ἡμέραν τῶν Θεοφανείων παρευρέθει εἰς τόν Πειραιάν καί ἄφησεν περιστέρια, ἐπεσκέφθη τό Ἅγιον Ὅρος, καί τόν Πάπα. Μερικοί εἰς τήν Ἑλλάδα μας, ἕνας ἀριθμός πού δέν ὑπερβαίνει τούς 5.000 ἀνά τήν Ἑλληνικήν ἐπικράτειαν σκέπτονται καί πράττουν ὅπως οἱ Τούρκοι, ὡς νά ὑπάρχει συγγένεια αἵματος. Εἴχαμεν καί Τουρκοκρατία. Ὁ Κολοκοτρώνης εἶπεν: «μερικές για ταῖς δόξες καί ταῖς ἡδονές ἄλλαξαν τήν πίστην τους καί ἔγιναν μουσουλμάνες». Π.Χ Ἡ κυρά φροσίνη πῆγε στό χαρέμι. Διαπράττοντας ἕνα σφάλμα ἡθικοῦ περιεχομένου τήν λέμε κυρά. Δέν ἦτα καθόλου κυρά ἀλλά μιά τσούλα, μιά ξεπεσμένη πού γιά ταῖς ἡδονές ἐγκατέλειψεν τόν ἄνδρα της καί τά παιδιά της, γιά νά μπῆ εἰς τό χαρέμι. Αὐτές λοιπόν οἱ ξεπεσμένες πῆγαν μέ τούς ἄπλυτους, βρωμιάρηδες, ἄξεστους Τούρκους πού μᾶς εἴχαν γιά 400 χρόνια σκλαβωμένους. Φυσικόν εἶναι μερικοί σήμερα κουβαλάνε αὐτά τά χαρακτηριστικά, μιᾶς ξεπεσμένης καί τοῦ βάρβαρου Τούρκου.