ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΘΕΑΣ ΡΕΑΣ

Στὰ μυστήρια αὐτὰ ἔπαιρναν μέρος οἱ Κουρῆτες, ἱερεῖς ποὺ διακρίνονταν γιὰ τὴ σοφία τους. Τα μυστήρια αὐτὰ εἶχαν κάποια ὁμοιότητα με τα Ἐλευσίνας μυστήρια. Τον μειούμενο τον ὁδηγοῦσαν μέσα σ’ ἕνα σπήλαιο ὁπού ἔμενε ἔγκλειστος γιὰ διάστημα 27 συνολικά μέρες.

Ἀφιερωμένα στὴν παραγωγική δύναμη της φύσης, στὴν ἀνανεωτική δηλαδή φροντίδα της με την χαρακτηριστική ἰδιότητά της τὴ ζωή, εἶχαν σ’ αὐτὰ καθώς εἶναι ἑπόμενο, οἱ γυναῖκες ἀρχικὰ την προτεραιότητα στὶς μυήσεις καὶ στὶς τελετές. Τα Μυστήρια της Μεγάλης Μητέρας ἦταν διαχωρισμένα σε Μεγάλα καὶ Μικρά. Στὰ Μικρά ἔπρεπε νὰ προπαρασκευαστοῦν οἱ νέες γυναῖκες γιὰ νὰ καταστοῦν καθαρές καὶ ἁγνὲς σωματικά καὶ ψυχικά καὶ νὰ προχωρήσουν κατόπιν στὰ Μεγάλα Μυστήρια.

Στά Μικρά Μυστήρια διδάσκονταν οἱ παραδόσεις γύρω ἀπὸ τους Θεούς καὶ τους ἥρωες καὶ ἡ ἑρμηνεία τῶν συμβολισμῶν της κυριαρχίας της Μεγάλης Μητέρας, ἡ σχετική πάντοτε με τις φυσικές δυνάμεις καὶ ἰδιότητές της, στὴ γῆ, στὴ θάλασσα, στὸν ἀέρα καὶ στὴ φωτιά, ποῦ ἦταν συμβολικά ὁ ὄφις, ὁ ἰχθύς, ἡ περιστερά καὶ ὁ λέων. Καὶ σ’ αὐτὰ γινόταν καὶ ἡ μύηση της κατασκευῆς του συμβολικοῦ μίτου της Ἀριάδνης, ποὺ σήμαινε το ὑφάδι της ζωῆς ἡ καὶ την παρθενική ζώνη.

Στὰ Μεγάλα Μυστήρια λειτουργοῦσαν βαθμοί μυστικῶν τελετουργιῶν πρὸς τὴ θεά των ὄφεων, ἡ ὁποία συμβόλιζε τὴ Μεγάλη Μητέρα Θεά.

Προκαταρτικοί της τελικῆς μυστηριακῆς ἱερουργίας ἦταν οἱ ἱεροί χοροί. Ἀλλὰ ἐκτὸς ἀπὸ ἑαυτούς γινόταν ἀκόμη συμβολικές λιτανεῖες ἱερειῶν καὶ ἱερέων, μυστικές συνεστιάσεις, λατρευτικές προσφορές καὶ θυσίες μέσα σε σπονδικές φιάλες καὶ ρητά, ποὺ προσφέρονταν στὸ Ἱερὸ Δέντρο καὶ στὴ Στήλη του Διπλοῦ Πέλεκυ.

Ὁ Διπλός Πέλεκυς βρισκόταν πάντοτε στημένος στὸ κέντρο του ἱεροῦ, εἴτε Ἱερὸ Σπήλαιο ἦταν αὐτὸ ἡ Ναός, εἴτε Λαβύρινθος ἡ Αἴθουσα του Θρόνου, ναοῦ της λατρείας στὰ Μινωικά ἀνάκτορα, γιὰ νὰ φανερώνει την ἱερότητα καὶ το «ἄβατο» του μέρους αὐτοῦ.

Ἡ μυστική ἱερουργία των Μεγάλων Μυστηρίων της Μητέρας Θεάς, ἦταν μία τεχνική ἐπικοινωνίας καὶ ἐπαφῆς με τὴ Μεγάλη Θεά, γιὰ νὰ δέχονται οἱ μεμυημένες στὰ Μυστήριά της, γυναῖκες, τὴ Θεία Δωρεά της ἀπ’ εὐθείας ἀπὸ τὴ Μητέρα Ρέα.

Στὰ Κρητικά Μυστήρια γενικά, ἡ λειτουργική αὐτὴ τέχνη λεγόταν «ἱεροπραξία» γιὰ νὰ ξεχωρίζει ἀπὸ τις ἄλλες ἱερουργίες τους. Καὶ το Ἱερό Δέντρο το συνδεδεμένο με τὴ λατρεία της Θεάς Μητέρας, κάτω ἀπὸ το ὁποῖο βρισκόταν ὁ ναός της, ἦταν δρῦς στὶς κορυφές τών ὀρέων καὶ ἡ ἐλιά στὰ χαμηλότερα μέρη.

Το δέντρο ως σύμβολο συμβόλιζε τὴ μητέρα ποὺ προσφέρει τον καρπό της ζωῆς.

Το σημαντικότερο μέρος της ἱεροπραξίας των Μεγάλων Μυστηρίων, με τις ἑνωμένες δυνάμεις της Θεάς Μητέρας καὶ του Θείου συντρόφου της σε μία ἱερὴ ἐνῶσι, ἦταν ἡ ἀπόκτηση ἀπὸ τους μύστες του χρυσοῦ Διπλοῦ Πέλεκυ.

Σύμβολο της πνευματικῆς ἀθανασίας καὶ της σοφίας του Ἱεροῦ αὐτοῦ ζεύγους καὶ σύμβολο της ἑνωμένης δύναμής τους ἐπάνω στὴ γῆ, βρισκόταν πάντοτε στημένος στὸ κέντρο των Ἱερῶν σπηλαίων, στὸ κέντρο ἐπίσης τῶν Λαβυρίνθων ἡ της Αἴθουσας του θρόνου. Καὶ στοὺς ἐσωτερικούς βαθμούς ὅλων των τάξεων των κρητικῶν μυστηρίων, εἶχε την ἴδια σημασία με τῇ Θεά των ὄφεων, δηλαδή τὴ σημασία της συμβολικῆς καὶ οὐσιαστικῆς συνισταμένης στὴν πνευματική δημιουργική ἑνώση τὼν δύο δυνάμεων της Φύσεως, της παραγωγικῆς καὶ της γονιμοποιοῦ.

Καὶ αὐτὰ γιατί οἱ μύστες της Κρητομινωικής θρησκείας, γνώριζαν τους πνευματικούς νόμους, γνώριζαν ὅτι τίποτα δὲ μπορεῖ νὰ κατορθωθεῖ γιὰ την πνευματική ἀναγέννηση καὶ την πνευματική ἀπελευθέρωση τὼν ἀνθρώπων, χωρίς τὴ διπλή ἱερὴ ἕνωση, με τις ἑνωμένες δυνάμεις της στὸν καρπό τους, στὸν θεό δηλαδή του πνευματικοῦ φωτός, ποῦ προσφέρεται σὰν Θεία Δωρεά γιὰ ἕναν τέτοιο σκοπό.

                       ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΗΤΑΓΕΝΗ ΙΔΑΙΟΥ ΔΙΑ

Το Ἱερὸ Δέντρο καὶ το Ἱερὸ Σπήλαιο το διαδέχεται στὶς ἱερουργίες, ἡ λατρεία του Ἱεροῦ Λαβύρινθου με τον μέσα σ’ αὐτὸν Μινώταυρο. Του Λαβύρινθου, συμβολισμοῦ καθολοκληρίαν ὅμοιου με τα δύο πρῶτα ἱερὰ αὐτὰ σύμβολα της μητρική λατρείας, ἀλλὰ ποὺ τονίζει ὅμως περισσότερο τον γονιμοποιό ἀρσενικό τύπο, με την παρουσία του Μινώταυρου μέσα σ’ αὐτὸν. Δίνει ἔτσι την προτεραιότητα στὶς ἱεροτελεστίες στὴ γονιμοποιό δύναμη της Φύσεως με τον ἀρσενικό τοῦτον τύπο, χωρίς νὰ παραμερίζει, την ἀπαραίτητη ἄλλωστε ἀναπαραγωγό δύναμή της, ποὺ συμβολίζει την Ἱερὴ Μητέρα.

Στοῦ Κρηταγενή Ἰδαίου Δία τα μυστήρια, λειτουργοῦσαν σε πρώτη τάξη τα Μυστήρια των ἰδαίων Δακτύλων ή τα Κορυβαντικά. Τα Κορυβαντικά χαρακτήριζαν οι εξωτερικές τους τελετές στὶς ὁποῖες ἔπαιρναν μέρος ὅλοι οἱ μεμυημένοι των πρώτων βαθμῶν, ποὺ παρασκευάζονταν γιὰ τις ἀνώτερες μυήσεις. Καὶ αὐτὸ γιατί λειτουργοῦσε καὶ ἄλλη τάξη των ἴδιων Μυστηρίων του Ἰδαίου Δία, Τα Λαβυρινθικά ἡ του Ἱεροῦ Διπλοῦ Πέλεκυ.

Στὴν τάξη αὐτὴ, στὶς Ἱεροπραξίες της πρωτοστατοῦσαν οἱ ἄνδρες ἱερεῖς του Θεοῦ Δία, ὅπως στὰ Μυστήρια της Μεγάλης Μητέρας Ρέας – Γῆς, πρωτοστατοῦσαν οἱ ἱέρειές της, ἂν καὶ ὅπως προαναφέρθηκε καὶ στὶς δύο περιπτώσεις ἔπαιρναν μέρος γυναῖκες καὶ ἄνδρες.

Κατά τις μινωικές παραδόσεις, οι Ἰδαῖοι Δάκτυλοι, οἱ Κορύβαντες καὶ οἱ Κουρήτες, ἦταν οἱ συνοδοί της Ρέας στὸ νησί της Κρήτης καὶ οἱ προστάτες του νεαροῦ κούρου της Δία, γιατί αὐτοὶ τον ἀνέθρεψαν καὶ τον προστάτεψαν ἀπὸ νεογέννητο ἀκόμη.