ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

τὰ ἔθιμα τῶν καλάντων ἀποτελεῖ ἕνα βασικὸ καὶ ἁναπόσπαστο τμῆμα τῆς Ἑλληνικῆς παράδοσης . Στὶς μεγάλες ἑορτὲς τῆς χριστιανοσύνης ἥ τῆς Πρωτοχρονιᾶς τὰ παιδιὰ Περιφέρονται ἀπὸ σπίτι σὲ σπίτι καὶ τραγουδοῦσαν ἕνα τραγούδι ἀντίστοιχο τοῦ θέματος τῆς ἑορτῆς. Συμπληρώνοντας στὸ τέλος κάποιες φράσεις ὅπως :

<<Σ' αύτὸ τὸ σπίτι τὸ ψηλὸ πέτρα νὰ μὴ ραγίση κι ὁ νοικοκύρης τοῦ σπιτιοῦ, χίλια χρόνια νὰ ζήση >>

ἄλλες παρεμφερεῖς ; Στὸ τέλος οἱ νοικοκυραῖοι δίνουν στὰ παιδία ἕνα χρηματικὸ ποσὸν καὶ τὸ φιλεύουν γλυκὰ καὶ ἐδέσματα. Τὰ προάγγελοι τοῦ καλοῦ χρόνου ποὺ θὰ ἀκολουθήση .

Πόσοι ὅμως γνωρίζουν πὼς ἕνα παρόμοιο ἔθιμο μὲ τὸ ἀντίστοιχο σημερινὸ ἔχει τὴν ἀπώτερη καταγωγὴ του στὴν Ἀρχαία Ἑλλάδα Ἄς ρίξουμε, λοιπὸν λίγο φῶς στὸ ἔθιμο αὐτὸ τῶν προγόνων μας , τὸ ὁποῖο ὑπάρχει ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Ὁ μήρου καὶ ὀνομάζεται / Εἰρεσιώνη >>

                                                       κείμενον

ὁ συγγραφεὺς λοίπον τοῦ βίου τοῦ Ὁμήρου ( ὁ ὁποῖος ἀρχικὰς εἶχε ἀποδοθῆ ἐσφαλμένως στὸν Ἡρόδοτο) , διηγεῖται τὰ ἑξῆς : Παραχειμάζων δὲ ( Ὅμηρος ) ἕν τὴ Σάμω, τοῖς νουμηνίας προσπορευόμενος πρὸς τὰς οἰκίας τὰς εὐδαιμονεστάτα. Ἑλαμβανὲ τὶ ἀείδων τὰ ἔπεα τὰδε ἅ καλεῖται Εἰρεσιώνη, ὡδήγουν δὲ αὐτὸν καὶ συμπαρῆσαν αἱ εἰ τῶν παίδων τινες τῶν ἐγχωρίων .

<< δῶμα προσετραπόμεσθ' ἄνδρας μέγα δυναμένοιο, ὅς μέγα μὲν δύναται μέγα δὲ βρέμει, ὄλβιος αἰ εί αὐταί ἀνακλίνεσθε θύρα ΄ πλοῦτος γὰρ εἴσεισι πολλὰς σύν πλούτω σὲ καὶ εὐφροσύνη τεθαλυῖα, εἰρήνη τ' ἀγαθή..

                                        ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΙΣ

Διαχειμάζοντας ὁ Ὅμηρος στὴν Σάμο, κατὰ τὴν πρώτη ἡμέρα κάθε μηνὸς ἐμφανιζόνταν πρὸ τῶν οἰκιῶν τῶν πιὸ πλουσίων καὶ ἐλάμβανε ( ἐπετύγχανὲ) κάποιο ( φιλοδώρημα) τραγουδῶντας τὰ λὸγια αὐτὰ ( τὸ μικρὸ πίημα ποῦ ἀκολουθεῖ ), ποὺ ὀνομάζονται <<εἰρεσιώνη>> . Τὸν ὡδηγοῦσαν δὲ καὶ εὑρίσκοντο πάντοτε μαζί του καὶ κάποια ἀπὸ τὰ παιδιὰ τῆς περιοχῆς .

Τὸ σπίτι ἐπισκεπτόμαστε πολὺ δυνατοῦ ἄνδρα. Ὁ ὁποῖος ἔχει μεγάλη δύναμη, προκαλεῖ μεγάλο θόρυβο ( καὶ εἶναι πάντοτε εὐτυχισμένος. Ἀνοῖξτε πόρτες διάπλατα γιὰ μπῆ πολύς πλοῦτος καὶ μαζὶ μὲ τὸν πλοῦτο καὶ ἡ θαλερῆ χαρὰ καὶ ἡ εὐλογημένη εἰρήνη....

                         Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΘΙΜΩΝ

Διαπιστώνουμε λοιπὸν ἀπὸ μελέτη καὶ τὴν λεπτομερῆ περιγραφῆ τῶν παραπάνω στοιχείων τὴν συνέχεια τῶν ἐθίμων τοῦ λαοῦ μας . Κι ἄν προσέξουμε ἀπ' τὴν μία τὰ λόγια ποὺ ἀναφέρονται στὸ τραγούδι τοῦ Ὁμήρου :

Δῶμα προσετραπόμεσθ' ἀνδρὸς μέγα δυναμένοιο, ὅς μέγα μὲν δύναται , μέγα δὲ βρέμει , ὄλβιος αἰ εί α'ταὶ ἀνακλίνεσθε θύραι πλοῦτος γὰρ ἔσεισι πολλὸς , σύν πλούτω δὲ καὶ εὐγροσύνη τεθαλυῖα, εἰρήνη τ΄ ἀγαθὴ >> καθώς ἐπίσης καὶ τὰ λόγια λέμε σήμερα:

                                           Σ΄ αὐτὸ τὸ σπίτι τὸ ψηλὸ

                                              πέτρα νὰ μὴ ραγίση

                                           κι ὁ νοικοκύρης τοῦ σπιτιοῦ

                                            χίλια χρόνια νὰ ζήση

Θὰ καταλάβουμε ὁτι τόσα χρόνια τὰ παιδιᾶ μας λένε οὐσιαστικὰ τὶς ἴδιες ε'χές , γιὰ νὰ πάρουν ὁπωσδήποτε τὸ φιλοδώρημα ἀπὸ τοὺς νοικοκύρηδες τῶν σπιτιῶν ὁπως ἐπίσης θὰ καταλάβουμε ὅτι οἱ Ἕλληνες κουβαλᾶμε μέσα σὲ κάθε κύτταρο μας τὶς ἀρετὲς καὶ τὰ ἑλαττώματα τών προγόνων μας καὶ τὰ ἐκδηλώνουμε σὲ κάθε εὐκαιρία....