Μῦθος Ἐρυσίχθονα τοῦ Θεσσαλοῦ

Μῦθος Ἐρυσίχθονα τοῦ Θεσσαλοῦ

Ὁ Ἐρυσίχθονας ὁ Θεσσαλός (Ἁγία Λάρισας) ἦταν μυθικός γιὸς του Μυρμιδόνα ἡ του Τρίοπα (παντόπτη με τρία μάτια) καὶ ἐγγονός τοῦ θεοῦ Ποσειδῶνα.

Ὁ Ἐρυσίχθονας ἦταν γνωστός γιὰ την ἀσέβειά του. Μία ἡμέρα πῆρε μαζί του 20 δούλους του καὶ πῆγε στὸ ἄλσος ποῦ εἶχαν ἀφιερώσει οἱ Πελασγοί στὴ θεά Δήμητρα. Ἐκεῖ διέταξε τους δούλους νὰ κόψουν τα δέντρα γιὰ νὰ μπορέσει νὰ χτίσει ἐκεῖ παλάτι στὸ ὁποῖο θὰ γλεντοῦσε με τους φίλους του. Ἀνάμεσα στὰ ἄλλα δέντρα βρισκόταν καὶ μία πανύψηλη λεύκα ποῦ ἦταν το ἀγαπημένο δέντρο της Δήμητρας.

Γύρω ἀπὸ τὴ λεύκα αὐτὴ οἱ Δρυάδες Νύμφες ἔψελναν τα ὄμορφα τραγούδια τους καὶ χόρευαν τους μαγικούς χορούς τους. Ὁ ἀσεβῆς Ἐρυσίχθονας δὲν σταμάτησε το καταστρεπτικό του ἔργο οὔτε μπροστά στὸ ἱερό αὐτὸ δέντρο. Με την πρώτη ὅμως τσεκούρια ποὺ του ἔδωσε παρουσιάσθηκε ἐνώπιόν του ἡ ἱέρεια της Δήμητρας Νικίππη, ποὺ δὲν ἦταν παρά ἡ ἴδια ἡ θεά μεταμορφωμένη.
Ἡ ἱέρεια προσπάθησε νὰ σταματήσει το κόψιμο των δέντρων, ἀλλὰ ὁ Ἐρυσίχθονας την ἀπείλησε με την ἀξίνα του. Ἡ θεά τότε πέταξε τὴ μεταμφιέση της ἱέρειας καὶ ἐμφανίσθηκε με ὅλη της τὴ θεϊκή μεγαλοπρέπεια. Οἱ δοῦλοι σκόρπισαν ἀπὸ δῶ καὶ ἀπὸ κεῖ, καὶ ἦταν ἕτοιμοι νὰ πεθάνουν ἀπὸ τον φόβο τους. Ἡ Δήμητρα ὅμως τους λυπήθηκε καὶ τους ἄφησε νὰ φύγουν χωρίς νὰ τους βλάψει, ἐνῶ τον ἀσεβῆ Ἐρυσίχθονα τον τιμώρησε με ἀκράτητη πείνα.
Ἀπὸ τὴ στιγμή ἐκείνη ὁ Ἐρυσίχθων ἄρχισε νὰ τρώει ὁ,τι ἔβρισκε μπροστά του. Ἀφοῦ ἔφαγε ὅ,τι φαγώσιμο βρισκόταν στὸ σπίτι του καὶ ὅλα του τα ζῶα, ἄρχισε νὰ γυρίζει στοὺς δρόμους καὶ νὰ ἁρπάζει τις προσφορές ἀπὸ τους βωμούς. Οἱ δυστυχισμένοι οἱ γονεῖς του δὲν ἤξεραν πώς νὰ τον βοηθήσουν. Ὁ πατέρας του κατέφυγε στὸν Ποσειδῶνα, ὁ ὁποῖος ὅμως ἦταν ἐξίσου ἀνίκανος νὰ θεραπεύσει τον ἐγγονὸ του ἀπὸ το κακό ποὺ τον βρῆκε. Στὸ μεταξύ ὁ Ἐρυσίχθονας βασανιζόταν ὅλο καὶ περισσότερο ἀπὸ την πείνα. Πούλησε την κόρη του Μήστρα γιὰ νὰ ἀγοράσει τρόφιμα. Ἀλλὰ ἡ Μήστρα, ποὺ ἦταν μάγισσα, ἐπέστρεψε στὸ σπίτι της καὶ παρακάλεσε καὶ πάλι τον Ποσειδῶνα.
Ὁ θεός, μή μπορῶντας νὰ βοηθήσει τὸν Ἐρυσίχθονα, ἔδωσε στὴ Μήστρα την ἱκανότητα νὰ μεταμορφώνεται σε διάφορα ζῶα καὶ νὰ ξεφεύγει ἀπὸ τον πατέρα της. Μία ἐκδοχὴ ἀναφέρει ὅτι ἡ Μήστρα, ἀπὸ δική της πρωτοβουλία, ἐκμεταλλεύθηκε το χάρισμα της μεταμορφώσεως γιὰ νὰ πουλιέται ὥς δοῦλα συνεχῶς καὶ νὰ βοηθᾶ ἔτσι τον πατέρα της. Ἀλλὰ στὸ τέλος, ὁ Ἐρυσίχθονας, μὴ ἔχοντας νὰ φάει τίποτα πιὰ, ἄρχισε νὰ τρώει το ἴδιο του το κρέας μέχρι ποὺ πέθανε.
Με τον μῦθο τοῦ Ἐρυσίχθονα ἀσχολήθηκαν πολλοί ἀρχαῖοι ποιητές καὶ μυθογράφοι, ὅπως ὁ Καλλίμαχος στὸν ἕκτο του ὕμνο πρὸς τὴ Δήμητρα, ὁ Λυκόφρων, ὁ Νίκανδρος καὶ ὁ Ὀβίδιος.
Βικιπαίδεια

ΣΧΟΛΙΑ:
Ὁ παραπάνω μῦθος εἶναι πάντα ἐπίκαιρος καὶ εἰδικά σήμερα ποὺ Ἐρυσίχθονας εἶναι ἡ Νέα Τάξη, ἡ ἀδηφάγος οἰκονομική ἐλὶτ, ἡ ὁποία εἶναι ἀσεβής με το πρόσχημα της ἀνάπτυξης ἐπιβάλλοντας την Παγκόσμια Διακυβέρνηση. (Γῆ) καὶ Δρυάδες Νύμφες οἱ λαοί. Πρόθυμοι ὑπηρέτες (δοῦλοι) του Ἐρυσίχθονα οἱ πολιτικοί ἡγέτες. Ἡ Μήστρα θὰ μποροῦσε νὰ θεωρηθεῖ ὥς ἡ ἀστικὴ τάξη, ἡ ὁποία ξεπουλιέται συνεχῶς!

Στὸ τέλος μὴ ἔχοντας ἄλλες πηγές τροφῆς τρώει καὶ τις ἴδιες του τις σάρκες!!
Σὰν συμπέρασμα προκύπτει με βάση τον μῦθο, ὅτι θὰ ἐπέλθει ἡ φάση καταστροφῆς ὅλων τῶν εἰδῶν ἐλίτ, ὅπως τις γνωρίζουμε, ἀφοῦ θὰ ἐξαντλήσουν τα πάντα καὶ θὰ προκύψει κάτι καινούργιο καὶ μάλιστα σε σύντομο ἱστορικό χρόνο, καθόσον αὐτὸς λόγῳ της παγκοσμιοποίησης εἶναι πλέον συμπυκνωμένος.
Καθῆκον του "ΑΝΘΡΩΠΟΥ" ὑποκειμένου, ποὺ θὰ προκύψει ἀπὸ αὐτή την κοσμογονία εἶναι νὰ διασώσει ὅτι μπορεῖ ἀπὸ την ταυτότητά του καὶ νὰ πορευτεῖ πρὸς το μέλλον συλλογικά με βάση τις ἀρχέγονες ρίζες του