Ἡ ΓΛΑΥΚΩΠΙΣ ΑΘΗΝΑ

«Γλαυκῶπις: Ἀπὸ της ὄψεως την θεά ὁρίζοντας. Δηλαδή ἀπὸ το πυρῶδες (πυρωμένο, φλογερό) βλέμμα, ὄχι μόνο τῶν ὀφθαλμῶν ἀλλὰ καὶ της διανοίας πυρῶδες εἶναι το βλέμμα της θεάς. Ὅπως ὁ Ζεύς ἀπὸ το ζῆν ὀνομάστηκε ἔτσι καὶ ἡ Ἀθηνᾶ ἀπὸ του αἰθείν (το καίειν) της ὄψεως». Apollonius Soph. Lexicon Homericum 55.7-12. «Πυρῶδες βλέμμα». Apollonius Soph. (001) 55.7. «Γλαυκῶπιον: Την ἀκρόπολην οἱ ἀρχαῖοι». Photius Lexicogr. Γλαυκόφθαλμος: Γλαυκούς καὶ καταπληκτικούς ὀφθαλμούς (ὤπας) ἔχουσα». Epimerismi (002) 206.1.

«Γλαῦξ (ἡ Κουκουβάγια) θηρευτικό καὶ ὁξυωπέστατο πτηνό ἐν νυκτί ὁρᾶν δυνάμενον». Etymologicum Magnum 233.12. «Γλαυκώπη, δηλαδή η λαμπρυντική (γλαύσσω: Λάμπω, φωτίζω) καὶ ἐπειδή τα καταπληκτικότερα τῶν ζώων μάτια ἔχει». Anonymi Exegesis In Hesiodi 411- «Διά τοῦτο δὲ καὶ ἡ γλαῦξ οἰκεία τὴ Ἀθήνα… ὡς νυκτός ὁρῶσα, ὥσπερ καὶ ἡ σύνεσις». Eustathius Philol. ad Homeri Iliadem 1.137.15.

«Ἱερόν εἶναι το ζῶον (γλαῦκα) της Ἀθηνᾶς». Diodorus Siculus Hist. Bibliotheca 20.11.5.1. Η "γλαῦκα" (κουκουβάγια), δὲν εἶναι τυχαία το σύμβολο της σοφῆς πολεμικῆς θεάς Ἀθηνᾶς. Ἡ ἐκπληκτική αὐτή μυθολογική σύνδεση της νικηφόρου Ἀθηνᾶς καὶ της γλαύκας, εἶναι ἄκρως ἐκπληκτική, μιᾶς καὶ οὐσιαστικά εἶναι ἡ ἀρχαιότερη σύλληψη - παραπομπή στὴ σημερινή "τεχνολογία Stealth"!!!

Ἀθηνᾶ Γλαυκῶπις, με την γλαύκα στὴν περικεφαλαία της καὶ το «πύρινο βλέμμα»!

Πράγματι ἡ γλαῦκα, το κυριότερο σύμβολο της θεάς, ἔχοντας ἐκπληκτική περισκοπική καὶ νυχτερινή ὅρασή, ἀλλά καὶ ἀθόρυβη πτήση, παραπέμπει σε προωθημένο ἐπιθετικό ὁπλικό σύστημα!

Σημερινές μελέτες της γλαύκας ἀποδεικνύουν, πόσο ἐμπράγματη εἶναι ἡ πολλαπλή ὑπεροχή της. Τα φτερά της εἶναι ἐντελῶς διαφορετικά των ἄλλων πτηνῶν, «πετᾶ δὲ τόσο ἀθόρυβα ποῦ οὔτε ἡ ἴδια δὲν ἀκούει το πέταγμά της! Το θῦμα της θὰ νιώσει πρῶτα τα νύχια στὴν πλάτη του, προτοῦ ἀκούσει ὁτιδήποτε»!

Γι’ αὐτὸ καὶ γιὰ την Ἀθηνᾶ βρίσκουμε γραμμένο: «Ἀθρηνᾶν αὐτὴν ἀποκάλεσαν. Ἀθρεῖν δὲ σημαίνει το περισκοπεῖν καὶ μετ’ ἐπιτάσεως ὁρᾶν». Lucius Annaeus Cornutus Ph 36.1. «Γλαύκου τέχνη: Η ἐπὶ τῶν εὐχερῶς κατεργαζομένων ἡ ἐπὶ τῶν ἐξόχως, ἐπιμελής καὶ ἐντέχνως ἐργαζομένων». Zenobius Sophista Paroem (001) 2.91.

Το σημαντικότερο ὅμως εἶναι ἡ ἀλληγορία της "ὅρασης" ἐπὶ τῶν σκοτεινῶν καὶ μελλουμένων: «Ἀθηνᾶ γλαυκῶπις: οὐ μόνο γραφικῶς ὡς ἁπλῶς γλαυκούς ἔχουσα τους ὀφθαλμούς, ἀλλὰ καὶ δεινή την ὄψιν καὶ ἐκπληκτική… Ἀθήνη δὲ προηγορακώς ὡς προαθροῦσα (προβλέπουσα) τα ἐν σκότει καὶ μέλλοντα… διά τοῦτο δὲ καὶ ἡ γλαῦξ, οἰκεία της Ἀθηνᾶς, ὡς νυκτός ὁρῶσα, ὡς καὶ ἡ σύνεσις». Eustathius Philol. et Scr. (001) 1.137.2-15. «Περί των μελλόντων η Γλαυκῶπις φροντίζει». Antisthenes Phil. et Rhet. (002) 56.3. «Γλαυκῶπις δὲ ἡ φρόνησις λέγεται… καὶ μεταφορικῶς ἡ καθαρῶς ὁρῶσα καὶ κρίνουσα τα πράγματα, ἐνῶ το ἀντίθετο εἶναι κελαινῶπις». Sch. In Hesiodum 76.12. «Ἀθηναῖης γλαυκῶπιδος ἀγλαά (λαμπρά) ἔργα». Hymni Homerici H20.11. «Γλαυκῶπις Ἀθήνᾳ: Η φρόνησις των ἀρίστων Ἑλλήνων». Sch. In Homerum, 7.17.1.

Ἀπὸ το βιβλίο του: «Μήτις – Ἀθηνᾶ καὶ Ὀδυσσειακό πνεῦμα».

74) Γλαυκῶπις ή Γλαυκή ή Γλαῦξ: Hesiodus Th. 924. Λαμπρό-φθαλμος, ποῦ ἔχει γλαυκά μάτια ἡ "γλαυκό" δηλαδή «πυρῶδες βλέμμα, ἡ ἔχουσα φλογερούς ἀπαστράπτοντας ὀφθαλμούς… ἀλλὰ καὶ ἡ ἀφαιροῦσα ἀπὸ τους ὀφθαλμούς την ἀχλύν». Ἐγκυκλοπαίδεια Ἥλιος, "Ἀθηνᾶ", σελ. 610. «Γλαῦξ: Η πτῆσις της γλαυκός, (κουκουβάγιας) νίκης σύμβολον εἶναι». Diogenianus Gramm., Paroemiae Centuria 3.72.1.

«Γλαυκό: Ὡχροπράσινο, κυανοπράσινο, κυανόφαιο». Λεξικό Σταματάκου. Πολλοί πιστεύουν, πῶς τα μάτια της Ἀθηνᾶς, ἔχουν το ἀνοιχτὸ το χρῶμα τῶν φύλλων της ἐλιᾶς! «Γλαυκή: ἰσχυρή, φοβερή, λευκή». Hesychius Lexicogr. Gamma. 602.