Το βιβλίο του Ἐνώχ ἐνῶ ἦταν ἕνα ἀπὸ τα ἱερὰ βιβλία της Παλιάς Διαθήκης,
κάποιοι -φαντάζεστε ποιοί- το ἔβγαλαν καὶ το μετέταξαν στὰ λεγόμενα ἀπόκρυφα, ἀντικαθιστῶντας το με αὐτὸ της "Ἐσθήρ" ποὺ ὑμνεῖ τὴ σφαγή καὶ βέβαια την ἀντικατάσταση τῶν Ἑλλήνων, ποὺ εἶχαν τα ἡνιά της Περσικῆς αὐτοκρατορίας, με Ἑβραίους.
Γι' αὐτούς ποῦ δὲν γνωρίζουν νὰ ποῦμε ὅτι ἡ ἀχανὴς Περσική αὐτοκρατορία <<στήθηκε> με την ἀφομοίωση περιοχῶν, ποῦ καταλήφθηκαν καὶ θεωρήθηκαν ὡς ἐδάφη της.
Το σχέδιο τῶν Νεφελίμ, ἦταν νὰ στήσουν μία ἰσχυρότατη στρατιωτική μηχανή , σὰν αὐτή τῶν Ἀμερικανῶν σήμερα, καὶ νὰ κυριαρχήσουν στὸν κόσμο.
Ὁ πρίγκιπας Νεφελίμ, ἐκ του γένους Μασχραβέχ, Ἄχουρα Μάζντα, ἀνέλαβε την ἐφαρμογή του σχεδίου αὐτοῦ, καὶ προώθησε στὴ διοίκηση, μετά τους κατακτητικούς πολέμους εὐφυής Ἕλληνες, γιὰ νὰ ὁλοκληρωθεῖ ὁ ἔλεγχος, σε λαϊκὸ καὶ ἀτομικό ἐπίπεδο.
Κατόπιν προώθησε Ἑβραίους στὴ θέση τῶν Ἑλλήνων, ἀφοῦ οἱ Ἑβραῖοι ἐθεωροῦντο καὶ θεωροῦνται πιὸ <<ἐλέγξιμοι>> καὶ πειθαρχημένοι, ἀπὸ τους <a>ἀπείθαρχους καὶ ἀπρόβλεπτους ΄Ἕλληνες
Τὸ τι ἀκριβῶς ἔγινε το ἀναλύω παρακάτω.
Ὁ βασιλεύς της Βαβυλῶνος Ναβουχοδονόσορ, μετά την ἅλωση της Ἱερουσαλήμ, ἔσυρε στὴν αἰχμαλωσία, πλήθη Ἑβραίων . Ἕνας ἀπόγονος αὐτῶν τῶν αἰχμαλώτων ἦταν ὁ Μαρδοχαίος, γιός του Ἰαίρου, της φυλῆς Βενιαμίν.
Ο Μαρδοχαίος ζοῦσε στὰ Σοῦσα, καὶ κατόρθωσε νὰ ὑπηρετήσει στὴν αὐλὴ του μεγάλου βασιλέως Ξέρξη. Ἐνεπλάκη σε μία συνωμοσία τῶν αὐλικῶν Γαβαθά καὶ Θήρα, ποῦ σχεδίαζαν νὰ φονεύσουν τον Ξέρξη.
Ὁ Μαρδοχαίος κατεμαρτύρησε τὴ συνωμοσία στὸ βασιλέα καὶ ἔτσι του ἐδόθησαν διάφορα προνόμια καὶ δῶρα.
Μπόρεσε τότε νὰ βρεθεῖ πιὸ κοντά στὸν πρωθυπουργό της χώρας τον Ἀμάν τον Μακεδόνα (ἑλληνικῆς καταγωγῆς). Ὁ Ἀμάν -(Ἐσθήρ Ιρ)-, ἤθελε νὰ ἐκδικηθεῖ τον Μαρδοχαίο, γιὰ την προδοσία του σχεδίου ἐναντίον του Ξέρξη.
Ἴσως ὁ ἴδιος ὁ Ἀμάν νὰ ἤθελε νὰ ἀποδυναμώσει την Περσική ἡγεσία συμμετέχοντας κι αὐτὸς στὴ συνωμοσία, βλέποντας ὅτι αὐτὰ ποῦ εἶχε συμφωνήσει με τους Πέρσες, δὲν ἐφαρμοζότανε.
Τὴν ἐποχῆ ἐκείνη,οἱ Ἕλληνες είχαν μέγιστα κέρδη, κατέχοντας καὶ ἐλέγχοντας το ἐμπόριο στὴ Μεσόγειο , καὶ τον Εὔξεινο Πόντο, με τον τεράστιο ἐμπορικό τους στόλο. Οἱ Ἑβραῖοι, ἤθελαν νά ἐλέγχουν αὐτοί το ἐμπόριο, κι ἔτσι φύτεψαν το Μαρδοχαίο στὴν αὐλὴ του Ξέρξη. Ἡ ἐξελίξη τῶν γεγονότων δικαιολογεῖ την ἄποψη αὐτὴ, ἀφοῦ ἀπ΄ ὅτι φαίνεται Ἕλληνες καὶ Ἑβραῖοι, προσπαθοῦσαν νὰ ἔχουν την εὔνοια , ἡ ἀκόμη καὶ τον ἔλεγχο του μεγάλου βασιλέα (καὶ του τεράστιου στρατοῦ του), πού βασίλευε σε 127 χῶρες, ἀπὸ τις Ἰνδίες μέχρι την Αἰθιοπία.
Οἱ Ἑβραῖοι ποῦ ἀπὸ την ἐποχῆ του Μωυσέως ὀνειρεύονταν αὐτοκρατορία, προσπαθοῦσαν νὰ πείσουν τους Πέρσες νὰ χτυπήσουν τις ἀνεξάρτητες ἑλληνικές πόλεις - κράτη, παρακινούμενοι καὶ καθοδηγούμενοι, ποῦ εἶχε δύο πολύ καλούς λόγους νὰ μὴν θέλει τους ἔστω καὶ ὑποταγμένους Ἕλληνες στὸ τιμόνι:
α) Προτιμοῦσαν μία παγκόσμια Περσική εἰρήνη μ΄ένα δεσποτικό περσικό καθεστώς την κεφαλή του ὁποίου μποροῦσαν νὰ ἐλέγχουν, παρά μία ἑλληνική εἰρήνη με τους ἐλεύθερους στὸ πνεῦμα, ἀτίθασους καὶ ἀπείθαρχους Ἕλληνες, τους ὁποίους δὲν ὑπῆρχε καμιά περίπτωση νὰ ἐλέγξουν, ἀφοῦ οἱ Ἕλληνες ἐφάρμοζαν καὶ ἐφαρμόζουν το <<ἐλεύθερον το εὔψυχον>>.
β) Το ἐλεύθερο ἑλληνικό πνεῦμα, ἔπρεπε νὰ παταχθεῖ καὶ νὰ σβήσει, διότι ἀποτελοῦσε διαρκῆ κίνδυνο παγκόσμιας ἀφύπνισης, των καταδυναστευόμενων λαῶν. Αὐτὸ φόβιζε τους Νεφελίμ τότε. Αὐτὸ τους φοβίζει καὶ τώρα.
Ἄς δοῦμε ὅμως τι ἔκανε ὁ Μαρδοχαίος στὴν αὐλή του Ξέρξη, ἀφοῦ ἡ ἀποστολή του ἦταν νὰ βάλει τον Πέρση βασιλέα νὰ ἐξοντώσει τους Ἕλληνες.
Ἡ ἀποστολή αὐτή δὲν ἦταν εὔκολη, ἀφοῦ ὁ Πέρσης βασιλιάς αἰσθανόταν ἀσφαλής με την ἑλληνική διοίκηση νὰ κρατάει με στιβαρό τρόπο τα ἡνία στὸ ἀχανές κράτος του. Με δύο λόγια κοιμόταν ἥσυχος.
Τὴν ἐποχῆ ἐκείνη εἶχε υἱοθετήσει ὁ Μαρδοχαίος την Ἐσθήρ, κόρη του Ἀμιναδάβ (Εσθήρ 2,5) ποῦ ἦταν ἀδελφὸς του παρέρα του. Ἦταν δηλαδή ἡ Ἐσθήρ πρώτη του ξαδέλφη. Σκοπός του Μαρδοχαίου ἦταν, ὅταν θὰ μεγάλωνε, νὰ την παντρευτεῖ γιατί ἦταν κόρη απείρου κάλους.
Την ἐποχῆ ἐκείνη οἱ αἰμομιξίες ἐθεωροῦντο ἐντελῶς φυσιολογικές.
Ἔτυχε ὅμως ἡ βασίλισσα Ἀστίν νὰ δείξει ἀπείθεια στὸ Μέγα Βασιλέα, καὶ οἱ σύμβουλοί του (Ἐβραίοι δάσκαλοι;) τον ἔπεισαν νὰ ἐπιλέξει ἄλλη βασίλισσα. Ἔδωσαν λοιπόν ἐντολὴ, οἱ πιὸ ὡραῖες κόρες του βασιλείου νὰ ὁδηγηθοῦν στὸ γυναικωνίτη του Ξέρξη, ὥστε νὰ γίνει ἐπιλογή.(Εσθήρ 2,3)
Ο Μαρδοχαίος βρῆκε την εὐκαιρία νὰ προωθήσει την Ἐσθήρ στὸ γυναικωνίτη του ὁποίου τον ἔλεγχο εἶχε ὁ εὐνοῦχος του βασιλέως Γάι. Ἡ Ἐσθήρ πῆρε ἐντολὴ νὰ γίνει βασίλισσα της Περσικής αὐτοκρατορίας πᾶσι θυσία.
Ἐπίσης ἔπουδενί λόγω, νὰ ἀποκαλύψει την ταυτότητα καὶ ἐθνικότητά της μέχρι νὰ ἐκλεγεῖ βασίλισσα. (Ἐσθήρ 2,10)
Ὁ Ἀμάν μαθαίνοντας προφανῶς το σχέδιο του Μαρδοχαίου, ἀποκαλύπτει στὸν Ξέρξη την ὕπαρξη ἑνός λαοῦ τῶν (Ἑβραίων), ποὺ ζεῖ διασκορπισμένος σε ὅλα τα κράτη της αὐτοκρατορίας του (Ἐσθήρ 3,8), ἀναμεμειγμένος με ὅλα τα ἔθνη, ὄντας ὅμως διαφορετικός ἀπ΄ ὅλα, με διαφορετικά ὁράματα (παγκόσμια κυριαρχία), καὶ διαφορετικούς νόμους.
Τοὺ ἀποκαλύπτει ἐπίσης ὅτι οἱ Ἐβραῖοι ἀποτελοῦν κίνδυνο γιὰ την αὐτοκρατορία. Ζητᾶ μάλιστα καὶ πετυχαίνει νὰ πάρει ἀπὸ τον Ξέρξη διάταγμα ἐξόντωσης τῶν προυχόντων τῶν Ἑβραίων ποὺ ἀπεδίωκαν :
α) την ἀλλοίωση του κοινωνικοῦ ἱστοῦ, καὶ κατάληψη της ἐξουσίας, καὶ
β) ἐπιθέση της αὐτοκρατορίας ἐναντίον τῶν ἑλληνικῶν κρατῶν.
Ἐν τῷ μεταξύ ἡ Ἐσθήρ ἀνακηρύσσεται βασίλισσα, σὰν ἡ πιὸ ὄμορφη γυναῖκα της Περσικῆς αὐτοκρατορίας. Ἐμφανίζεται τότε μία μέρα ἐνώπιον του βασιλέως, καὶ προσποιεῖται πώς λυποθυμά, ἀπὸ την μεγάλη της στενοχώρια (Ἐσθήρ 5,18) γιὰ το διάταγμα ποὺ πέτυχε νὰ ἀποσπάσει ὁ Αμάν. Ὁ Ξέρξης πέφτει στὴν παγίδα καὶ ἕρμαιο της Ἐσθήρ, ἀλλάζει το διάταγμα ποὺ πέτυχε ὁ Ἀμάν.
Δίνει το αὐτοκρατορικό δακτυλίδι- σφραγῖδα στὴν Ἐσθήρ, ποῦ με τον Μαρδοχαίο καὶ ἄλλους Ἑβραίους ἑτοιμάζουν ἄλλο διάταγμα. Πετυχαίνουν νὰ σταυρωθεῖ ὁ Ἀμάν καὶ νὰ πάρουν την περιουσία του. Ἡ Ἐσθήρ ὅμως δὲν ἀρκεῖται στὸ νὰ πετύχει την ἐξόντωση τοῦ ἐχθροῦ του αἰμομίκτη πρώτου ἐξαδέλφου της.
Ἐξακολουθεῖ νὰ πιέζει τον Ξέρξη ὁ ὁποῖος της λέγε <<μὰ τι ἄλλο θέλεις νὰ κάνω γιὰ ἐσένα (Εσθήρ 8,7) ἀφοῦ καὶ τον Ἀμάν σταύρωσα καὶ ὅλα του τα ὑπάρχοντα σου τα χάρισα>>.
Μπαίνει σε ἐνέργεια τότε το πανοῦργο σχέδιο του Μαρδοχαίου, καὶ σφραγίζεται νέο διάταγμα με το ὁποῖο οἱ Ἑβραῖοι μποροῦσαν νὰ κάνουν ὅτι θέλουν με τους ἐχθρούς καὶ τις περιουσίες τους σ΄ ὅλη τὴ περσική αὐτοκρατορία (Ἐσθήρ 8,11 8,12).
Στὸ διάταγμα αὐτὸ ὁ Ξέρξης ἐξηγεῖ στοὺς σατράπες τῶν 127 ἐπαρχιῶν (χωρῶν) της αὐτοκρατορίας, ὅτι δικαίως σταυρώθηκε ὁ Ἀμάν ποῦ ἤθελε νὰ παραδώσει τὴ ἐξουσία της αὐτοκρατορίας στοὺς Μακεδόνες (Ἐσθήρ 8,12).
Ὁ Μαρδοχαίος μετά ἀπὸ αὐτὰ, κυρίαρχος της αὐτοκρατορίας κυβερνοῦσε με τον Ξέρξη μαριονέτα.
Τα νέα κυκλοφόρησαν παντοῦ, καὶ πολλοί Ἕλληνες, στοὺς ὁποίους εἶχαν δοθεῖ σημαντικές θέσεις κλειδιά ἀπὸ τον προηγούμενο πρωθυπουργό τον Ἀμάν, περιετέμνοντο <<διὰ τον φόβον τῶν Ἰουδαίων>> ποῦ ἑτοιμάζονταν γιὰ τὴ μεγάλη σφαγή τῶν Ἑλλήνων (Ἐσθήρ 8,17).
Τότε ὅλοι οἱ σατράπες ὅλων τῶν σατραπειῶν καὶ οἱ ὑψηλόβαθμοι της αὐτοκρατορίας ἐφοβοῦντο τους Ἰουδαίους, καὶ τους τιμοῦσαν φοβούμενοι ὅτι θὰ ἀκολουθοῦσε μεγάλη σφαγή τῶν Ἑλλήνων.
Το κακό ξεκίνησε ἀπὸ τα Σοῦσα, ὅπου ἐσφάγησαν 500 ἄνδρες μαζί καὶ οἱ 10 γιοί του Ἀμάν (Ἐσθήρ 9,6). Ἐννοεῖτε ὅτι οἱ Ἑβραῖοι τους ἅρπαξαν τις περιουσίες τους.
Ἡ Ἐσθήρ (ἡ ἁγία αὐτὴ γυναῖκα τῶν Ἑβραίων) ὅμως δὲν ἦταν ἱκανοποιημένη. Τότε ρωτάει ὁ Ξέρξης <<οἱ Ἰουδαῖοι ἀφοῦ ἐδῶ στὰ Σοῦσα, ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν μας φόνευσαν 500 ἄνδρας, φαντάσου τι θὰ ἔκαναν εἰς τας ἐπαρχίας. Ἄν δέν εἶσαι με αὐτὰ ἱκανοποιημένη ποία εἶναι ἡ ἀξίωσίς σου; (Ἐσθήρ 9,12).
Καὶ ἡ ἀξίωση ἔγινε πραγματικότητα.
Την δεκάτη Τρίτη του μηνός Ἀδάρ ἐφόνευσαν 15.000 Ἕλληνες σε ὅλη την ἐπικράτεια, Ἕλληνες ποῦ προφανῶς κατεῖχαν θέσεις κλειδιά στὸ διοικητικό καὶ οἰκονομικό ἱστὸ της αὐτοκρατορίας. Ὅλα αὐτὰ τα ἔγραψε σε ἐπιστολή ὁ Μαρδοχαίος, καὶ μαζί με την Ἐσθήρ ὅρισαν την γιορτή Πουρίμ (φρουραί), γιὰ νὰ θυμοῦνται οἱ Ἑβραῖοι την 14η καὶ 15η του μηνός Ἀδάρ, ποὺ ξεκουράστηκαν μετά τις σφαγές τῶν Ἑλλήνων.
Ἡ Ἐσθήρ μάλιστα ὅρισε αὐτή τὴ γιορτή νὰ ἑορτάζεται στούς αἰῶνας (Ἐσθήρ 9,13).
Ἀπὸ τότε καὶ μετά, ὁ Μαρδοχαίος διοικοῦσε γιὰ λογαριασμό του Ξέρξη (Ἐσθήρ 10,3), η κυβέρνηση του ὁποίου ἀποτελεῖ την πρώτη καταγεγραμμένη περίπτωση κυβέρνησης ποῦ ἔχει καταληφθεῖ ἀπὸ τους Νεφελίμ.
Μετά τον ξεριζωμό τῶν Ἑλλήνων ἀπὸ τον ἱστὸ της περσικῆς διοίκησης, ἄρχισε ἡ ἑλληνοπερσική σύγκρουση, ποῦ κατέληξε στὸ κλείσιμο των Νεφελίμ για μια ακόμη φορά στα Τάρταρα απο τον Μέγα Αλέξανδρο.
Οἱ ἑλληνοπερσικοί πόλεμοι διήρκησαν περίπου 200 χρόνια.
Ὅσον ἀφορᾶ τώρα τα κείμενα του Ἐνώχ, ποῦ ἀπέβαλαν ἀπὸ την Παλαιά Διαθήκη, μας λένε γιὰ τὴ μίξη του DNA τῶν Κρόνιων Γιγάντων με αυτή των ζώων, και τη δημιουργία των γενών των Νεφελίμ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου