Στό ναό του Ἀπόλλωνος στοὺς Δελφούς, ὑπῆρχαν γραμμένα τα δύο περίφημα παραγγέλματα τῶν Δελφῶν
«ΓΝΩΘΙ Σ΄ΑΥΤΟΝ» --(Γνώριζε τον ἑαυτὸ σου.)
καὶ «ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ» --(Σε τίποτε νὰ μὴν ὑπερβάλεις.)
Τα δύο αὐτὰ δελφικά παραγγέλματα μαζί με ἀλλὰ 145 ἀκόμη, ἦταν η πνευματική παρακαταθήκη ποῦ ἄφησαν οἱ σοφοί τῶν Ἑλλήνων στὶς ἐπερχόμενες γενιές. Τα ἀποφθέγματα αὐτὰ ἦταν λιτά ἀφοῦ ὅπως ἔλεγαν στὴν Ἀρχαία Ἑλλάδα "Σοφόν το σαφές". Τα Δελφικά παραγγέλματα ἦταν χαραγμένα ἐπὶ τῶν παραστάδων της πύλης του μεγάλου κεντρικοῦ ναοῦ ἡ ἐπὶ του ὑπέρυθρου ἡ ἐπὶ τῶν στηλῶν περιμετρικά τῶν πλευρῶν του ναοῦ.
Ἀκολουθοῦν τα 147 Δελφικά παραγγέλματα, διαβάστε τα καὶ σκεφτεῖτε, πόσο ἀπέχουν ἀπὸ την ἠθικὴ ποῦ δίδαξε ὁ Ἰησοῦς Χριστός ;
Ἕπου θεῶ - ----------(Ἀκολούθα τον Θεό)
Νόμω πείθου- ---------( Νὰ πειθαρχεῖς στὸ Νόμο)
Θεούς σέβου - --------(Νὰ σέβεσαι τους θεούς)
Γονεῖς αἴδου - ---------(Νά σέβεσαι τους γονεῖς σου)
Ἡττώ ὑπέρ δικαίου -- (Νά καταβάλλεσαι γιὰ το δίκαιο)
Γνῶθι μαθών - (Γνώρισε ἀφοῦ μάθεις)
Ἀκούσας νόει- ------ (Κατανόησε ἀφοῦ ἀκούσεις)
Σαυτόν ἴσθι -----------(Γνώρισε τον ἑαυτὸ σου)
Ἑστίαν τίμα----------- (Νὰ τιμάς την ἑστία σου)
Ἆρχε σεαυτοῦ--------- (Νὰ κυριαρχεῖς τον ἑαυτὸ σου)
Φίλους βοήθε---------- (Νὰ βοηθᾶς τους φίλους)
Θυμοῦ κράτε -----------(Νὰ συγκρατεῖς το θυμό σου)
Ὅρκῳ μὴ χρῷ ----------(Νὰ μὴν ὁρκίζεσαι)
Φιλίαν ἀγάπα -----------(Νὰ ἀγαπᾶς τὴ φιλία)
Παιδείας ἀντέχου------ (Νὰ προσηλώνεσαι στὴν ἐκπαίδευσή σου)
Σοφίαν ζήτει ------------(Νὰ ἀναζητᾷς τη σοφία)
Ψέγε μηδένα----------- (Νὰ μὴν κατηγορεῖς κανένα)
Ἐπαίνει ἀρετήν-------- (Νὰ ἐπαινεῖς την ἀρετὴ)
Πρᾶττε δίκαια ----------(Νὰ πράττεις δίκαια)
Φίλοις εὐνόει---------- (Νὰ εὐνοεῖς τους φίλους)
Ἐχθρούς ἀμύνου------- (Νὰ προφυλάσσεσαι ἀπὸ τους ἐχθρούς)
Εὐγένειαν ἀσκεῖ -------(Νὰ εἶσαι εὐγενής)
Κακίας ἀπέχου ---------(Νὰ ἀπέχεις ἀπὸ την κακία)
Εὔφημος ἴσθι ----------(Νὰ ἔχεις καλή φήμη)
Ἄκουε πάντα -----------(Νὰ ἀκοῦς τα πάντα)
Μηδέν ἄγαν------------ (Νὰ μὴν ὑπερβάλλεις)
Χρόνου φείδου-------- (Νὰ μὴ σπαταλᾶς το χρόνο)
Ὕβριν μίσει------------ (Νὰ μισεῖς την ὕβρη)
Ἱκέτας αἴδου ------------(Νὰ σέβεσαι τους ἱκέτες)
Ὑιοῦς παίδευε--------- ( Νὰ ἐκπαιδεύεις τους γιοὺς σου)
Ἔχων χαρίζου ----------(Ὅταν ἔχεις, νὰ χαρίζεις)
Δόλον φοβοῦ----------- (Νὰ φοβᾶσαι το δόλο)
Εὐλόγει πάντας ---------(Νὰ λὲς καλά λόγια γιὰ ὅλους)
Φιλόσοφος γίνου------- (Νὰ γίνεις φιλόσοφος)
Ὅσια κρίνε-------------- (Νὰ κρίνεις τα ὁσία)
Γνοῦς πρᾶττε----------- (Νὰ πράττεις με ἐπίγνωση)
Φόνου ἀπέχου---------- ( Νὰ μὴ φονεύεις)
Σοφοῖς χρῷ------------- (Νὰ συναναστρέφεσαι με σοφούς)
Ἦθος δοκίμαζε --------(Νὰ ἐπιδοκιμάζεις το ἦθος)
Ὑφορώ μηδένα-------- (Νὰ μὴν εἶσαι καχύποπτος)
Τέχνη χρῷ --------------(Νὰ ἀσκεῖς την Τέχνη)
Εὐεργεσίας τίμα-------- (Νὰ τιμάς τις εὐεργεσίες)
Φθόνει μηδενί -----------(Νὰ μὴ φθονεῖς κανένα)
Ἐλπίδα αἴνει----------- ( Νὰ δοξάζεις την ἐλπίδα)
Διαβολήν μίσει--------- (Νὰ μισεῖς τὴ διαβολή)
Δικαίως κτῶ.------------ (Νὰ ἀποκτᾶς δίκαια)
Ἀγαθούς τίμα ----------( Νὰ τιμάς τους ἀγαθούς)
Αἰσχύνην σέβου -------( Νὰ σέβεσαι την ἐντροπή)
Εὐτυχίαν εὔχου --------(Νὰ εὔχεσαι εὐτυχία)
Ἐργάσου κτητᾶ --------(Νὰ κοπιάζεις γιὰ πράγματα ἄξια κτήσης)
Ἔριν μίσει------------- ( Νὰ μισεῖς την ἔριδα)
Ὄνειδος ἔχθαιρε------- (Νὰ ἐχθρεύεσαι τον χλευασμό)
Γλῶσσαν Ἵσχε ---------(Νὰ συγκρατεῖς τὴ γλῶσσα σου)
Ὕβριν ἀμύνου--------- (Νὰ προφυλάσσεσαι ἀπὸ την ὕβρη)
Κρίνε δίκαια------------ (Νὰ κρίνεις δίκαια)
Λέγε εἰδώς-------------- (Νὰ λὲς γνωρίζοντας)
Βίας μὴ ἔχου ------------(Νὰ μὴν ἔχεις βία)
Ὁμιλεῖ πράως----------- (Νὰ ὁμιλεῖς με πραότητα)
Φιλοφρόνει πᾶσιν ------(Νὰ εἶσαι φιλικός με ὅλους)
Γλώττης ἆρχε----------- (Νὰ κυριαρχεῖς τὴ γλῶσσα σου)
Σεαυτόν εὖ ποίει------- (Νὰ εὐεργετεῖς τον ἑαυτὸ σου)
Εὐπροσήγορος γίνου-- ( Νὰ εἶσαι εὐπροσήγορος)
Ἀποκρίνου ἕν καιρῷ-- ( Νὰ ἀποκρίνεσαι στὸν κατάλληλο καιρό)
Πόνει μετά δικαίου ----(Νὰ κοπιάζεις δίκαια)
Πρᾶττε ἀμετανοήτως-- (Νὰ πράττεις με σιγουριά)
Ἁμαρτάνων μετανόει-- (Ὅταν σφάλλεις, νὰ μετανοεῖς)
Ὀφθαλμοῦ κράτει ------(Νὰ κυριαρχεῖς τῶν ὀφθαλμῶν σου)
Βουλεύου χρήσιμα----- (Νὰ σκέπτεσαι τα χρήσιμα)
Φιλίαν φύλασσε-------- (Νὰ φυλάττεις τὴ φιλία)
Εὐγνώμων γίνου-------- (Νὰ εἶσαι εὐγνώμων)
Ὁμόνοιαν δίωκε --------(Νὰ ἐπιδιώκεις την ὁμόνοια)
Ἄρρητα μὴ λέγε --------( Νὰ μὴν λὲς τα ἄρρητα)
Ἔχθρας διάλυε--------- (Νὰ διαλύεις τις ἔχθρες)
Γῆρας προσδέχου ------( Νὰ ἀποδέχεσαι το γῆρας)
Ἐπὶ ρώμη μὴ καυχῶ--- (Νὰ μὴν καυχιέσαι γιὰ τὴ δύναμή σου)
Εὐφημίαν ἄσκει --------(Νὰ ἐπιδιώκεις καλή φήμη)
Ἀπέχθειαν φεῦγε -------(Νὰ ἀποφεύγεις την ἀπέχθεια)
Πλούτει δικαίως.------- (Νὰ πλουτίζεις δίκαια)
Κακίαν μίσει. -----------(Νὰ μισεῖς την κακία)
Μανθάνων μὴ κάμνε-- (Νὰ μὴν κουράζεσαι νὰ μαθαίνεις)Οὖς τρέφεις ἀγάπα---- ( Νὰ ἀγαπᾶς αὐτούς ποῦ τρέφεις)
Ἀπόντι μὴ μάχου -------(Νὰ μὴν μάχεσαι αὐτὸν ποῦ εἶναι ἀπών)
Πρεσβύτερον αἲδού ----(Νὰ σέβεσαι τους μεγαλύτερους)
Νεώτερον δίδασκε -----(Νὰ διδάσκεις τους νεότερους)
Πλούτῳ ἀπόστει -------(Νὰ ἀποστασιοποιεῖσαι ἀπὸ τον πλοῦτο)
Σεαυτόν αἰδού--------- (Νὰ σέβεσαι τον ἑαυτό σου)
Μὴ ἆρχε ὑβρίζων ------(Νὰ μὴν κυριαρχεῖς με ἀλαζονεία)
Προγόνους στεφάνου -( Νὰ στεφανώνεις τους προγόνους σου)
Θνῆσκε ὑπέρ πατρίδος- (Νὰ πεθάνεις γιὰ την πατρίδα σου)
Ἐπὶ νεκρῶ μὴ γέλα----- ( Νὰ μὴν περιγελᾶς τους νεκρούς)
Ἀτυχούντι συνάχθου---- (Νὰ συμπάσχεις με το δυστυχῆ)
Τύχη μὴ πίστευε--------- (Νὰ μὴν πιστεύεις την τύχη)
Τελεύτα ἄλυπος ----------(Νὰ πεθαίνεις χωρίς λύπη)
Γιατί ἄραγε ἡ ἐκκλησία του 4ου μ.Χ αἰῶνα ὅταν ὅρισε τα ἱερὰ κείμενα του Χριστιανισμοῦ, δὲν συμπεριέλαβε καὶ τα δελφικά παραγγέλματα μέσα ὡς ἱερά ; Γιατί ἔβαλε τα ἑβραϊκά κείμενα ποῦ μιλοῦν γιὰ το Γιαχβέ καὶ το λαό του καὶ εἶναι γεμᾶτα με σπέρμα, αἷμα καὶ βία καὶ ὄχι τα Ἑλληνικά κείμενα ποῦ τόσο ἀγαποῦσαν οἱ πρῶτοι Χριστιανοί ; Μά, διότι οἱ ἱεράρχες τον 4ο αἰῶνα, δὲν΄ ἦταν Χριστιανοί. Ἦταν ἀνθέλληνες σκοταδιστές ποῦ εἶχαν ἀποστολή ἀπὸ τις δυνάμεις του σκότους νὰ ἐξαφανίσουν κάθε ἑλληνική καὶ πραγματικά χριστιανική γνώση.
Σε γενικές γραμμές, τα δελφικά παραγγέλματα δὲν ἀπέχουν σχεδόν καθόλου, ἀπ ὅσα ὁ ἴδιος ὁ Ἰησοῦς Χριστός μας δίδαξε ὅταν ἦρθε καὶ ἔζησε ἀνάμεσα μας στὸν ψεύτικο αὐτὸ κόσμο του Γιαχβέ. Αὐτὸ μας δείχνει ὅτι πράγματι ἀνέκαθεν οἱ Ἕλληνες ἦταν καὶ εἶναι ἐκεῖνοι ποῦ εἶχαν καὶ ἔχουν την ἱερὴ ἀποστολή νὰ μεταφέρουν το φῶς της γνώσης, το φῶς του Χριστοῦ, στὸν κόσμο αὐτὸ.
Γι’ αὐτό καὶ ὅταν ἔγινε ἡ συνάντηση του Χριστοῦ καὶ τῶν Ἑλλήνων, ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἰπέ:
«Ἐλήλυθεν ἡ ὥρα ἶνα δοξασθῆ ὁ Υἱός του Ἀνθρώπου.» (Κατά Ἰωάννην -12,23).
Βέβαια το ἀρχικό κείμενο περιεῖχε καὶ κάποια ἀκόμη λόγια, τα ὁποία οἱ ἐντεταλμένοι ἀνθέλληνες μασόνοι ἱερεῖς ποῦ κατασκεύασαν τον Ἑβραιοχριστιανισμό - Ὀρθοδοξία ἐξαφάνισαν ἐπίσης ἀπὸ παντοῦ. Ἔγραφε το κείμενο: Ἐλήλυθεν ἡ ὥρα ἶνα δοξασθεῖ ὁ υἱός του ἀνθρώπου.» (Το παρακάτω λείπει ἀπὸ κάθε Καινή διαθήκη)
« Ἑλλάς γὰρ μόνη ἀνθρωπογονεῖ, φυτόν οὐράνιον καὶ βλάστημα θεῖον ἡκριβωμένον. Λογισμόν ἀποτίκτουσα οἰκειούμενον ἐπιστήμην.»
Δηλαδή : Ἦρθε ἡ ὥρα νὰ δοξαστεῖ ὁ γιὸς του ἀνθρώπου. Διότι ἡ Ἑλλὰς εἶναι ἡ μόνη πού γεννᾶ ἀνθρώπους,(Εἶναι) φυτό οὐράνιο καὶ θεϊκό βλάστημα (βλαστός) κι αὐτὸ εἶναι ἐξακριβωμένο.
(Η Ἑλλὰς) γεννῶντας το λογισμό (συλλογισμό) ἔκανε κτῆμα της την Ἐπιστήμη.
Το παραπάνω βρέθηκε σε χειρόγραφο του Εὐσεβίου του Παμφίλου Ἐπισκόπου Καισαρείας, 265μ.Χ. ἐκκλησιαστικοῦ ἱστορικοῦ, ἀπὸ τον καθηγητή Ε.Πρόκου το 1974 στὶς βιβλιοθῆκες του Βατικανοῦ. Ἔτσι ἀκριβῶς ὅπως το εἶπε ὁ Χριστός ἔγινε, καὶ ἔτσι θὰ γίνεται, γιὰ ὅσο θὰ ὑπάρχει αὐτὸς ὁ κόσμος, ἀφοῦ εἴτε το θέλουν κάποιοι εἴτε ὄχι, ὁ Χριστός (καὶ ὄχι ὁ Ἑβραιοχριστιανισμός- Ὀρθοδοξία της μαύρης μασονίας ποῦ κατέστρεψε κάθε ἑλληνική καὶ πραγματική
χριστιανική γνώση) καὶ το ἀνυπότακτο ἑλληνικό ἐλεύθερο πνεῦμα ἦταν καὶ θὰ εἶναι ἕνα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου