Ἀργῶ. Το ἀρχαίο διαστημόπλοιο

Ἀργῶ. Το ἀρχαίο διαστημόπλοιο

Η ἀρχαία ἑλληνική μυθολογία δὲν ἀποτελεῖται ἀπὸ μυθεύματα, ἀλλὰ περιέχει πραγματικά γεγονότα τα ὁποῖα σήμερα, ὑστέρα ἀπὸ τα τεχνολογικά ἐπιτεύγματα των τελευταίων δεκαετιῶν, γίνονται κατανοητά καί παίρνουν τις ἀληθινές τους διαστάσεις.

Τυπικό παράδειγμα αὐτοῦ του τρόπου ἀποκρυπτογράφησης της ἀρχαίας φιλελληνικός μυθολογίας ἀποτελεῖ ἤ Ἀργῶ, ποῦ, ὅπως ἀναφέρεται στή Μυθολογία, ἦταν ἕνα πλοῖο. Ὅμως, ὅπως θά διαφανεῖ ἀπό τα στοιχεῖα ποῦ θά παρατεθοῦν παρακάτω, ἤ Ἀργῶ οὐσιαστικά ἦταν ἕνα διαστημόπλοιο.

Η Ἀθηνᾶ ἐκπονεῖ τα σχέδια γιά την κατασκευή της Ἀργοὺς καί ἐπιβλέπει καί βοηθάει στὴν κατασκευή της ἀπὸ τον Ἀργό, Η Ἀθηνᾶ ἀνήκει στοὺς δώδεκα ὀλύμπιους θεούς, οἱ ὁποῖοι ἦταν μία ἐξωγήινη ἀποστολή ποῦ κατῆλθε στὸν πλανήτη μας γιὰ ἐκπολιτιστικούς λόγους. Ἡ ἐξωγήινη καταγωγή της Ἀθηνᾶς κρυπτογραφεῖται στόν παρακάτω μῦθο, ὁ ὁποίος δέν εἶναι εὐρύτατα γνωστός καὶ προέρχεται ἀπὸ την Κρήτη.

Σύμφωνα λοιπόν με αὐτὸν το μῦθο, ὁ Δίας χτύπησε ἕνα σύννεφο ἀπὸ το ὁποῖο ἐξῆλθε ἤ Ἀθηνᾶ. Ὅμως, σήμερα, ἔπειτα ἀπὸ ἔρευνες πενήντα ἐτῶν κι ἀπὸ ἀναφορές ἀνθρώπων οἱ οποίοι παρέστησαν μάρτυρες θεάσεων UFO, γνωρίζουμε ὅτι ἕνας ἀπὸ τους τύπους των UFO εἶναι αὐτὸς ποῦ ἔχη μορφή σύννεφου. Η κατασκευή της Ἀργούς ἔγινε ἀπὸ το ἱερὸ ξύλο της βαλανιδιᾶς ποῦ ἦταν ἀνθεκτικό τόσο στό νερό ὅσο καὶ στή φωτιά. Η τοποθεσία στήν ὁποῖα κατασκευάστηκε εἶναι ὁ Παγασές ποῦ βρίσκεται κοντά στὸ λόφο Γορίτσα στὸ Βόλο, ὅπου ἔχουν ἀναφερθεῖ ἀνεξήγητες ἐξαφανίσεις ἀνθρώπων καὶ θεάσεις UFO. Σε αὐτόν το λόφο μαγνητισμός πάντα εἶναι ἔντονος. Ὅμως, το πιὸ σημαντικό εἶναι όιιστην κορυφή του ὑπάρχει ἕνα κτίσμα το ὁποῖο ἔχει δύο ἀνάστροφα ἔψιλον, ποῦ ἀπέχουν ἐλάχιστα μεταξύ τους, καὶ στή μέση τα ἑνώνει μία ὁριζόντια γραμμή την ὁποῖα διέρχεται στή μέση μία κάθετη γραμμή. Αὐτὸ το σύμβολο δέν εἶναι τυχαῖο, γιατί, σύμφωνα με μαρτυρίες ἀπὸ διαφορετικά σημεῖα του πλανήτη μας, αὐτὸ το σύμβολο ὑπάρχει πάνω σε σύγχρονα UFO. Η τελευταία ἀναφορὰ σχετικά με αὐτὸ το σύμβολο προέρχεται ἀπὸ τὴ Ρωσία στίς 27/9/1989 καί μεταδόθηκε ἀπὸ ἐπίσημο πρακτορεῖο εἰδήσεων το γνωστό ἀμερικανικό τηλεοπτικό κανάλι CΝΝ κι ἀναφέρθηκε μετέπειτα σε ἔγκυρα ἐρευνητικά περιοδικά ὅτι αὐτὸ το UFO εἶχε στή μία πλευρά του ἕνα ἔμβλημα, το ὁποῖο, ὅπως το περιέγραφαν, ἦταν ὅμοιο μ' ἐκεῖνο του Βόλου.

Το πλήρωμα της Ἀργοὺς ἦταν ἐπίλεκτο, ἀφοῦ συμμετεῖχαν σε αὐτὸ ἡμίθεοι καὶ ἥρωες, ἀπὸ τους ὁποίους ὁρισμένοι εἶχαν θεϊκές ἱκανότητες. Ἐνδεικτικά ἀναφέρω τον Γλυκέα, γιὰ τον ὁποῖο ὁ Ὀρφέας ἀναφέρει στὰ Ἀργοναυτικά τα παρακάτω: «Ο Λυγίσας, μόνος αὐτὸς ἀπ' ὅλους τους ἀνθρώπους, ἔβλεπε με μάτια διαπεραστικά τα πλέον ἀπομακρυσμένα βάθη του αἰθέρα καί της θάλασσας καί τα βάραθρα του Πλούτωνα ποῦ ζεῖ κάτω ἀπὸ τή Γῆ».

Εἶναι ἀξιοσημείωτο ὅτι ὁ Λυγκέας, ὅπως οἱ γονεῖς του κι ὁ ἀδελφὸς του, εἶχε μυηθεῖ στα Ἐλευσίνια Μυστήρια, τα ὁποῖα οὐσιαστικά παρεῖχαν ἀνεκτίμητες γνώσεις, τις ὁποῖες δέν ἔπρεπε νά ξέρουν οἱ ἁπλοῖ ἄνθρωποι. Πιστεύετε ὅτι ἕνα μέρος αὐτῶν των γνώσεων ἀφοροῦσε καὶ ἀνωτέρα τεχνολογικά ἐπιτεύγματα ποῦ ἐκείνη την ἐποχῆ θὰ τα θεωρούσανε μαγικά. Ἑπομένως, ὁ Λυγκέας θὰ χρησιμοποιοῦσε κάποια συσκευή, ἡ ὁποῖα με τις εἰδικές ἀκτῖνες ποῦ διέθετε μποροῦσε νά εἰσχωρεῖ παντοῦ καί νά βλέπει τα πάντα, ὅπως σήμερα διαθέτουμε τις ἀκτῖνες Χ γιά νά ἀκτινογραφούμε το ἀνθρώπινο σῶμα.

Ἐπίσης, συμμετεῖχε ὁ θεϊκός Ὀρφέας, ὁ ὁποῖος γοήτευσε με τὴ λύρα του ἀκόμα καὶ τα τέρατα του Ἄδη (ὅπου εἶχε κατεβεῖ, γιὰ νὰ φέρει πίσω την ἀγαπημένη του σύζυγο Εὐρυδίκη) καθώς καὶ τούς χθόνιους θεούς. Εἶναι ἀξιοσημείωτο πῶς, ὅταν κόλλησε στή Γῆ ἡ Ἀργῶ, ὁ Ὀρφέας ἔπαιξε τὴ λύρα του καὶ με παλμικές κινήσεις ποῦ προκαλοῦσε, μετέβαλε τὴ μοριακή δομή της Ἀργοὺς, με ἀποτέλεσμα νὰ μειώνεται το βάρος της καὶ νὰ καθίσταται ἱκανὴ νὰ ὑπερνικήσει τὴ δύναμη της βαρύτητας.

Ἀλλὰ ἐπίλεκτα μέλη της Ἀργοὺς ἦταν ὁ Καλάις καὶ ὁ Ζήτης, οἱ ὁποῖοι εἶχαν την ἱκανότητα νὰ πετοῦν με τα ὑποπόδια ποῦ φοροῦσαν (καὶ προφανῶς ἦταν πτητικές μηχανές). Ἐδῶ ὑπενθυμίζουμε την πτητική μηχανή jatpac ποῦ χρησιμοποιοῦν εἰδικοί Ἀμερικανοί κομάντος. Ἀκόμα συμμετεῖχαν οἱ Διόσκουροι, δηλαδή ὁ Κάσιορας καὶ ὁ Πολυδεύκης, οἱ ὁποῖοι ἦταν γιοὶ του Δία καὶ της Λήδας, καὶ εἶχαν κι αὐτοὶ την ἱκανότητα νὰ πετᾶνε. Ἐπίσης, ὁ Ἀγκαίος γνώριζε τις πορεῖες των ἄστρων στὸν οὐρανὸ καὶ τις τροχιές των πλανητῶν.

Οἱ πιὸ γνωστοί κυβερνῆτες της Ἀργούς ἦταν ὁ Ἡρακλῆς, ὁ Ἱάσονας, ὁ Ἀργὸς, ὁ Τίφυς, ὁ Αγκαίος, ὁ Κάναπος.

Σχετικά με το σχῆμα της Ἀργοὺς, ὅπως διαφαίνεται ἀπό τους παρακάτω στίχους, ἦταν κυρτό κι ἀπὸ τα δύο μέρη καὶ ἐξωτερικά εἶχε ἕνα «τοίχωμα» το ὁποῖο ἔπρεπε νὰ περάσουν οἱ Ἀργοναῦτες, γιὰ νὰ εἰσέλθουν στὸ ἐσωτερικό του πλοίου ποῦ ἦταν κοῖλο·. «Οὔτε ὑπάρχει λιμάνι ὡς καταφύγιο των ἀμφικύρτων πλοίων» (Ὀρφικά, στ. 1188-1217). «Ἀφοῦ ἐβάδιζαν ὑπεράνω ἀπὸ το τοίχωμα του πλοίου» (Ὀρφικά, στ. 612-642), «ταχέως ἔπειτα οἱ Μινύαι εἰσῆλθαν ἔνοπλοι εἰς το κοῖλον» (Ὀρφικά, στ. 500-528).

Το τελευταῖο κομμάτι πού τοποθετήθηκε πάνω στὴν Ἀργῶ ἦταν ἕνα ξύλο ποὺ ἔφερε ἡ Ἀθηνᾶ ἀπὸ τὴ Δωδώνη, το ὁποῖο «μιλοῦσε» κι ὁδηγοῦσε τους Ἀργοναῦτες στή σωστή πορεία. Ὅπως γράφει ὁ ἀρχαῖος συγγραφέας Ἀπολλώνιος ὁ Ρόδιος σιο ἔργο του Ἀργοναυτικά, «στὴν πλώρη της Ἀργοὺς ἔβαλε ἡ Ἀθηνᾶ ἕνα ξύλο ἀπὸ δρῦ της Δωδώνης, το ὁποῖο μιλοῦσε ἀνθρώπινα».

Η Ἀργῶ «φώναξε» καὶ εἶπε ὅτι δὲν μπορεῖ νὰ κρατήσει ἄλλο το βάρος του Ἡρακλῆ. Αὐτό το «κυβερνητικό» ξύλο ὄχι μόνο μιλοῦσε, ἀλλὰ ἔδινε καὶ διάφορες ἐντολὲς στοὺς Ἀργοναῦτες. «Η Ἀργῶ μίλησε καὶ εἰπέ στούς Ἀργοναῦτες ὅτι δὲν θὰ σταματήσει ἡ ὀργὴ του Δία γιὰ το φόνο του Ἀψΰρτου, του ἀδελφοῦ της Μήδειας τόν ὁποῖο κομμάτιασε ἡ ἴδια καὶ πετοῦσε τα κομμάτια του στή θάλασσα γιὰ νὰ καθυστερήσει την καταδίωξη του πατέρα της, ἄν δὲν πᾶνε στήν Αισονία κι ἐκεῖ καθαριστοῦν ἀπὸ το φόνο ἀπὸ την Κίρκη». Ἀλλά καὶ οἱ Ἀργοναῦτες μιλοῦσαν μαζί της, ὅπως ὁ Ὀρφέας, ὁ ὁποῖος της λέει: «Καὶ τώρα, Ἀργῶ, ἄκουσε τὴ δική μου φωνή ὅπως την ἄκουσες προηγουμένως». Σε μία ἄλλη περίπτωση ἀναφέρεται ὅτι μίλησε ἤ Ἀργῶ καὶ εἶπε τα παρακάτω:

«Ω, ἐγὼ ἦ δυστυχισμένη, μακάρι νὰ εἶχα συντριβεῖ καὶ καταστραφεῖ σιις Κυανές Πέτρες καὶ στὴν τρικυμία του Εὐξείνου Πόντου. Παρά πού τώρα ἄδοξη μεταφέρω την πασίγνωστη ἄγνοια των βασιλέων. Ἐπειδὴ τώρα ἡ αἰώνια Ερινύα μας παρακολουθεῖ ἀπὸ πίσω ὡς τιμωρούς του συγγενικοῦ αἵματος του ἀποθανόντος Ἀψύρτου. Ἐπέρχεται δὲ ἡ μία συμφορά πάνω στὴν ἄλλη. Διότι τώρα 8α κινδυνεύσω νὰ περιέλθω σε ἀθλία κι ὀδυνηρή δυστυχία, ἐάν πλησιάσω στίς Ιερνίδες Νήσους, ἐάν βεβαίως, ἀφοῦ παρακάμψετε τα Ἱερὰ Ἀκρωτήρια, δὲ φδάσειε στὸν κόλπο ἐσωτερικά της ξηράς καὶ της ἀπέραντης θάλασσας, κι ἐγὼ φθάσω ἔξω στὸ Ἀτλαντικό Πέλαγος. Ἀφοῦ εἶπε (ἡ Ἀργῶ) αὐτὰ, σταμάτησε νὰ μιλᾶ...» (στ. 1160-1188).

Ὑπάρχουν κι ἄλλα σημεῖα στὰ Ἀργοναυτικά, τα ὁποῖα μας παρέχουν την ἐνδείξη ὅτι αὐτὸ το ξύλο πρέπει νὰ ἦταν ἕνα εἶδος ἀσύρματης ἐπικοινωνίας μεταξύ των Ἀργοναυτῶν καὶ της Ἀθηνᾶς ἡ των ἄλλων ὀλύμπιων θεῶν, οἱ ὁποῖοι τους καθοδηγοῦσαν ὅποτε χρειάζονταν τὴ βοήθειά τους.

Η ἄποψη ὅτι ἡ Ἀργῶ ἦταν διαστημόπλοιο τεκμηριώνεται περισσότερο ἀπὸ τους παρακάτω στίχους ποῦ οὐσιαστικά ἀναφέρουν ὅτι «πετοῦσε»: «Οἱ Ἄλπεις ἔχουν ἐκτεταμένη αἰχμήν, ἐπικάθηται δὲ πάντοτε ἐκεῖ ὁμίχλη. Ἀπὸ δῶ ξεκινήσαντες βιαστικά...» (Ὀρφικά, στίχοι 1131-1136). «Τοῦτον, τον Κάνθο τον Αβαντιώτη κατενίκησεν ἡ μοῖρα, καὶ ἡ ἀνάγκη του ἐπέβαλε νὰ ἀποθάνει ὑπεράνω (πάνω ἀπὸ) της Λιβύης» (Ὀρφικά, στίχοι 118-131).