Η Φθινοπωρινή Ἰσημερία καὶ τα Ελευσίνια Μυστήρια

Η Φθινοπωρινή Ἰσημερία καὶ τα Ελευσίνια Μυστήρια

Τα ἘΛΕΥΣΙΝΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ἀποτελοῦν ἀναμφισβήτητα ἕνα ἀπὸ τους πιὸ ἱερούς καὶ σεβαστούς θεσμούς, ἕνα ἀπὸ τα σημαντικότερα ἐπιτεύγματα του Ἀρχαίου Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ.

Σύμφωνα με την Μυθολογία μας, ἱδρυτής τῶν Ἐλευσινίων Μυστηρίων πιστεύεται ὅτι ἦταν ὁ Εὔμολπος ἡ ὁ Μουσαίος ὁ Αἰθίοπος ἦταν γιὸς του Ὀρφέα, ὑπάρχουν ὅμως καὶ πλῆθος ἄλλων ἐκδοχῶν, ἔτσι ὥστε σήμερα νὰ εἶναι ἐξαιρετικά δύσκολο νά μποροῦμε νὰ καταλήξουμε σε ἕνα ἀσφαλὲς συμπέρασμα, ὡς πρὸς τον λόγο της ἐμφάνισή τους, τον τρόπο της διεξαγωγῆς τους ἀλλὰ το ἀκριβὲς περιεχόμενο των διδασκαλιῶν καὶ των μυήσεών τους.
Αὐτό ὅμως ποῦ γνωρίζουμε σήμερα, με βεβαιότητα, εἶναι ὅτι ὑπῆρχαν τα ΜΙΚΡΑ ΕΛΕΥΣΙΝΙΑ, τα ὁποῖα ἀποτελοῦσαν την βασική προετοιμασία γιὰ την διεξαγωγή των ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΛΕΥΣΙΝΙΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ποῦ ἦταν βεβαίως καὶ τα σημαντικότερα, τα ὁποῖα διαρκοῦσαν 9 Ἡμέρες, ξεκινῶντας ἀπὸ την δέκατη Πέμπτη ἡμέρα του μῆνα Βοηδρομιώνα.

Ὡστόσο ἐπειδὴ δὲν ὑπάρχει πλήρης ἀντιστοιχία μεταξύ του ἀρχαίου ἡμερολογίου καὶ του σημερινοῦ, δὲν μποροῦμε νὰ εἴμαστε σίγουροι γιὰ την ἀκριβὴ ἡμερομηνία, της διεξαγωγῆς τους καὶ γιὰ τον λόγο αὐτὸν, ἔχουν κατά καιρούς προταθεῖ πολλές καὶ διάφορες ἐκδοχές.

Σήμερα θὰ ἐπιχειρήσουμε μία νέα προσέγγιση του υπολογισμού της ἀκριβούς ἡμερομηνίας της διεξαγωγῆς των Ἐλευσινίων Μυστηρίων, βάσει κάποιων ἰδιαίτερων ἀστρονομικῶν χαρακτηριστικῶν, τα ὁποῖα ποτέ μέχρι τώρα δὲν ἔχουν λάβει ὑπόψη τους ἡ σύγχρονοι ἐρευνητές.

Γνωρίζουμε ὅτι οἱ ἀρχαῖες μυστηριακές τελετές, ἦταν πάντοτε ἄμεσα συνδεδεμένες με κάποια συγκεκριμένα ἀστρονομικά φαινόμενα.
Μέσα στὸν μῆνα Σεπτέμβριο λοιπόν, τον μῆνα της διεξαγωγῆς τῶν Ἐλευσινίων Μυστηρίων, συμβαίνει ἕνα ἀστρονομικό γεγονός κορυφαίας σημασίας, το ὁποῖο δὲν θὰ μποροῦσε σε καμμία περίπτωση νὰ περάσει ἀπαρατήρητο ἀπὸ το, ἐπίσης κορυφαῖο, αὐτὸ θρησκευτικό γεγονός.

Πρόκειται βεβαίως γιὰ την ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ ἡ ὁποῖα πραγματοποιεῖται στὶς 23/9.
Ἀπό την στιγμή ποῦ γνωρίζουμε ὅτι τα Ἐλευσίνια Μυστήρια διαρκοῦσαν 9 ἡμέρες, εἶναι πολύ λογικό νά ὑποθέσει κανείς ὅτι ἡ Φθινοπωρινή Ἰσημερία θὰ ἔπρεπε νὰ συμπίπτει με την ἡμέρα της ΛΗΞΗΣ τους!
Στήν περίπτωση αὐτή εἶναι φυσικά πολύ εὔκολο νὰ ὑπολογίσουμε την ἡμέρα της ἔναρξης τους, ἡ ὁποῖα θὰ ἔπρεπε νὰ ἦταν στίς 14/9.

Η ἄποψη αὐτὴ ἐνισχύεται ἀκόμα περισσότερο ἀπὸ το γεγονός ὅτι στίς 14/9 γιορτάζουμε σήμερα την ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ.

Το γεγονός αὐτὸ δὲν θὰ μποροῦσε νὰ θεωρηθεῖ τυχαῖο, διότι ἡ σχηματική ἀπεικόνιση των δύο ἀξόνων ἑνός Σταυροῦ, ἀποκρύπτει ἀκριβῶς την ἐξισορρόπηση δύο ἀντίθετων δυνάμεων, της ὁριζόντιας καὶ της κάθετης, οἱ οποίες ἐμφανίζονται πλέον συνδεδεμένες καὶ ἐναρμονισμένες.

Αὐτὸ σημαίνει ὅτι το νόημα ποῦ ὑποκρύπτεται στό σύμβολο του Σταυροῦ, σε μία πιό ἐσωτερική ἑρμηνεία, θὰ μποροῦσε νὰ ταυτίζεται ἀπολύτως με το ἀποτέλεσμα το ὁποῖο συμβολίζει ἡ ἐσωτερική ἑρμηνεία των Ισημεριών, ἡ ὁποῖα ἐπιφέρει την ΕΞΙΣΟΡΡΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ.

Ὅπως γνωρίζουμε, κατά την διάρκεια ἑνός ημερολογιακού ἔτους, ὑπάρχουν 4 ἰδιαιτέρως καθοριστικές ἡμέρες, ποῦ ἀποτελοῦν ΤΑ ΠΟΛΙΚΑ ΖΕΥΓΗ ΔΥΟ ΑΞΟΝΩΝ:
Ο πρῶτος ἄξονας του Σταύρου, ἐμφανίζεται ἀπὸ την θέση της γῆς ἐπάνω στὴν τροχιά της, κατά τις ἡμέρες των δύο Ἰσημεριών καὶ ἀντίστοιχα ὁ δεύτερος ἄξονας, ἐμφανίζεται κατά τις ἡμέρες των δύο Ἡλιοστασίων.

Θὰ μπορούσαμε πολύ εὔκολα στὸ παραπάνω σχῆμα, νὰ ΔΙΑΚΡΙΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΟΡΑΤΟ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ ΕΝΟΣ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΟΥΣ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ, ποῦ ἀφορᾶ στὴν σύνδεση αὐτῶν των τεσσάρων ἀστρονομικῶν γεγονότων, τα ὁποῖα εἶναι τα ἐξῆς:

Το ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ στὶς 22 Δεκεμβρίου ποῦ εἶναι ἡ μικρότερη σε διάρκεια ἡμέρα του ἔτους,
Το ΘΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ στὶς 22 Ἰουνίου ποῦ εἶναι ἤ μεγαλύτερη σε διάρκεια ἡμέρα του ἔτους,
Η ΕΑΡΙΝΗ ΚΑΙ Η ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ στίς 21 Μαρτίου καὶ 23 Σεπτεμβρίου ποῦ εἶναι οἱ δύο μοναδικές ἀπολύτως χρονικά ΙΣΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΝΥΧΤΕΣ κατά την διάρκεια ἑνός ἔτους.

Θὰ μπορούσαμε ἑπομένως νά κατανοήσουμε την ἀξία καί την μυστική διδασκαλία τῶν Ἐλευσινίων Μυστηρίων, μόνο ἄν καταφέρουμε νὰ ἑρμηνεύσουμε την ἐσωτερική ψυχική λειτουργία της «ΗΜΕΡΑΣ» καὶ της «ΝΥΧΤΑΣ» της Ψυχῆς μας.

Εἶναι γνωστό ὅτι ὁ ΝΟΥΣ καί ἤ ΨΥΧΗ μας χαρακτηρίζονται ἀπό ἀντίθετες ἰδιότητες, ὅπως ἀκριβῶς ἡ ΛΟΓΙΚΗ καὶ το ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ποὺ ἀπορρέουν ἀπὸ αὐτὰ τα δύο βασικά ζωτικά μας ὄργανα.

Ἔτσι λοιπόν, ὅταν παίρνουμε μία ἀπόφαση χρησιμοποιῶντας τον Νοῦ ἡ την λογική μας, σάν ἀποτέλεσμα αὐτῆς της ἐνέργειάς μας, «διαμαρτύρεται» το συναίσθημα ἡ ἡ Καρδιά μας.
Το γεγονός αὐτὸ μᾶς ὁδηγεῖ σε μία κατάσταση ΣΥΝΕΧΟΥΣ ΑΝΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ, ἡ ὁποῖα μας ὁδηγεῖ τελικά δὲν μας ἐπιτρέπει νά βιώσουμε την εὐτυχία, ἀφοῦ λόγῳ αὐτῆς της ἐσωτερικῆς μας σύγκρουσης, εἶναι προφανές ὅτι ποτέ δὲν μένουμε ἱκανοποιημένοι ἀπὸ το τελικό ἀποτέλεσμα των πράξεων μας.

Γιὰ νά συνδεθοῦμε με τα Ἐλευσίνια Μυστήρια, θὰ μπορούσαμε νά συγκρίνουμε αὐτήν την διαρκῆ ἀνισορροπία της Ἀνθρώπινης συμπεριφοράς ποῦ ἀφορᾶ στήν ἐσωτερική λειτουργία ἑνός Ἀνθρώπου, με την διαρκῆ ἀνισορροπία της διάρκειας της ἡμέρας καί την νύχτας, δηλαδή τον τρόπο λειτουργίας του Ἡμερονυκτίου στόν πλανήτη Γῆ.
Ὅπως γνωρίζουμε, κατά την διάρκεια ἑνός ἔτους, κάθε εἰκοσιτετράωρο ποῦ περνάει, διακρίνεται ἀπό διαφορετική διάρκεια ἡμέρας καί νύχτας, ποῦ διαρκῶς διαφοροποιοῦνται, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΙΣΗΜΕΡΙΩΝ.

Συνδέοντας λοιπόν το Ἀνθρώπινο Σῶμα μας, με το Σῶμα του πλανήτη μας, θὰ μπορούσαμε νά ποῦμε ὅτι:
Ο Πόλος της Ψυχῆς μας ἀντιστοιχεῖ στήν Νύχτα καί ὁ Πόλος του Νοῦ μας, ἀντιστοιχεῖ στήν Ἡμέρα.

Νύχτα= Ψυχή
Ἡμέρα= Νοῦς

Σίγουρα δέν γνωρίζουμε τι ἀκριβῶς συνέβαινε κατά την διάρκεια της Ελευσίνιας Μύησης. Θὰ μπορούσαμε ὅμως νά συμπεράνουμε ὅτι το τελικό ἀποτέλεσμα της τελευταίας ἡμέρας της Μύησης, το ὁποῖο συμπίπτει με την ἡμέρα της Φθινοπωρινῆς ΙΣΗΜΕΡΙΑΣ, ἀφορᾶ στήν ἀπόκτηση μίας μοναδικῆς δυνατότητας: νά φέρουμε σε ΙΣΟ ΜΕΡΟΣ αὐτές τις δύο ἄνισες καί ἀνισομερεῖς λειτουργίες των δύο πόλων μας, ἔτσι ὥστε νά καταφέρουμε εἰσέλθουμε σε ἕνα νέο ἐξελικτικό ἐπίπεδο, κατά το ὁποῖο θὰ μποροῦμε πλέον νά λειτουργοῦμε συνδυάζοντας ἀπολύτως τις ἀποφάσεις της λογικῆς καί του συναισθήματός μας, ὅπως ἀκριβῶς συμβαίνει την ἡμέρα της ΙΣΗ-ΜΕΡΙΑΣ, ἔτσι ὥστε νά βιώσουμε τελικά την πραγματική εὐτυχία, ποῦ σήμερα λείπει ἀπὸ την ζωή μας!

Βεβαίως ὁ τελικός στόχος των Μυστηρίων, δέν ἀφορᾶ ἁπλῶς σε αὐτὴν την κατανόηση της λειτουργίας αὐτῆς της διπολικῆς μας κατάστασης, ἀλλά στήν ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ της ΙΣΗΣ ΜΕΡΑΣ καί ΝΥΧΤΑΣ, δηλαδή του ἀπόλυτου ἐλέγχου των ἀντιδράσεών μας, σε ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ!