Οἱ Ἀλβανοί φωνάζουν καὶ λέγουν πολλά διά την καταγωγήν τους.. ἀλλὰ ἡ ἀλήθεια εἶναι μία καὶ εἶναι μοναδική!

Οἱ Ἀλβανοί φωνάζουν καὶ λέγουν πολλά διά την καταγωγήν τους.. ἀλλὰ ἡ ἀλήθεια εἶναι μία καὶ εἶναι μοναδική!

Περί Ἀλβανῶν, ὁμιλοῦν τά γραπτά κείμενα καί λέγουν ὅτι δέν εἶναι Εὐρωπαϊκός λαός. Κατοικοῦσαν περί τήν Κασπίαν, τό σημερινόν Νταγκεστάν καί βόρειον Ἀτζερμπαϊστάν. Ἦταν κτηνοτρόφοι, λάτρευαν τόν Ἥλιο καί τήν Σελήνην, πού τούς προσέφεραν ἀνθρωποθυσίας. Ὑποτάχθησαν εἰς τούς Ρωμαίους τόν 1ον Π.Χ αἰῶνα. Ἡ Ἀλβανία ὡς Βαλκανική περιοχή ἀναφέρεται διά πρώτην φοράν ἀπό τόν Πτολεμαῖον, τόν 2ον Μ.Χ. αἰῶνα. Ἐγκυκλοπαίδια <Λάμψα>. Τούς εἶχαν μεταφέροι οἱ Ρωμαίοι, καί τούς ἐγκατέστησαν εἰς τήν Βαλκανικήν ὡς ἐμπροσθοφυλακή φυλάξεως τῶν συνόρων τους.

Οἱ ἴδιοι οἱ Ἀλβανοί φωνασκοῦν καί λέγουν ὅτι εἶναι ἀρχαῖοι καί πολιτισμένοι! Τότε ἄς μᾶς ποῦν τί ἀλφάβητο ἔχουν, ἀπό πότε τό ἔχουν, ἐάν χρησιμοποιοῦν τό λατινικό ἀλφάβητο, τό ὁποῖον κατά βάσιν εἶναι τό τῆς Κύμης καί Χαλκίδος, ἤτοι Ἐλληνικόν. Πάντως τώρα τελευταίως ἔμαθαν νά κάνουν χρήσιν ἀλφαβήτου, ἤτοι οἱ ἴδιοι ὡς λαός δέν ἔχουν γραπτά κείμενα. Ἔχουν καί μία σημαίαν μέ δικέφαλον, οὔτε αὐτή εἶναι δική τους, εἶναι τοῦ Βυζαντίου.

Ο Στράβων ἐγεννήθη ἀπό πλουσίαν οἰκογένειαν τό 63 ἤ τό 64 Π.Χ. εἰς τήν Ἀμάσειαν τοῦ Πόντου, ὅπου καί ἀπέθανεν, εἰς ἠλικίαν 90 περίπου ἐτῶν (λίγο μετά τό 23 Μ.Χ.).

Από τήν τοῦ Στράβωνος Γεωγραφίαν διαβάζομεν:

ἐν αὐτῇ δὲ τῇ Ἀρμενίᾳ πολλὰ μὲν ὄρη πολλὰ δὲ ὀροπέδια, ἐν οἷς οὐδ' ἄμπελος φύεται ῥᾳδίως, πολλοὶ δ' αὐλῶνες οἱ μὲν μέσως οἱ δὲ καὶ σφόδρα εὐδαίμονες καθάπερ τὸ Ἀραξηνὸν πεδίον, δι' οὗ ὁ Ἀράξης ποταμὸς ῥέων εἰς τὰ ἄκρα τῆς Ἀλβανίας καὶ τὴν Κασπίαν ἐκπίπτει θάλατταν, καὶ μετὰ ταῦτα ἡ Σακασηνὴ καὶ αὐτὴ τῇ Ἀλβανίᾳ πρόσχωρος καὶ τῷ Κύρῳ ποταμῷ, εἶθ' ἡ Γωγαρηνή·

Προσάρκτια δέ ἐστι τὰ ὑπερκείμενα τῆς Κασπίας θαλάττης ὄρη τὰ τοῦ Παραχοάθρα καὶ Ἀλβανοὶ καὶ Ἴβηρες καὶ ὁ Καύκασος ἐγκυκλούμενος τὰ ἔθνη ταῦτα καὶ συνάπτων τοῖς Ἀρμενίοις, συνάπτων δὲ καὶ τοῖς Μοσχικοῖς ὄρεσι καὶ Κολχικοῖς μέχρι τῶν

Από τόν Στέφανον Βυζάντιον, φιλόσοφον καί γεωγράφον (4ου αιώνα μ.Χ.). διαβάζουμε:

Ἀλβανία χώρα πρός τοῖς ἀνατολικοῖς Ἴβηρσιν. Ἐκεῖ δέ καί τό ἔθνος οἱ Ἀλβανοί, ποιμενικοί καί μετρίως πολεμικοί μεταξύ Ἰβήρων καί Κασπίας. Ὑπόκειται δέ τῆ Σαρματία πρός μέν τῶ Πόντω ἡ Κολχική πρός δέ τῆ Κασπία ἡ Ἀλβανία.

Ὁ Πλούταρχος (βίοι παράλληλοι) γράφει:

Καταλιπὼν δὲ φρουρὸν Ἀρμενίας Ἀφράνιον αὐτὸς ἐβάδιζε διὰ τῶν περιοικούντων τὸν Καύκασον ἐθνῶν ἀναγκαίως ἐπὶ Μιθριδάτην. Μέγιστα δὲ αὐτῶν ἐστιν ἔθνη Ἀλβανοὶ καὶ Ἴβηρες, Ἴβηρες μὲν ἐπὶ τὰ Μοσχικὰ ὄρη καὶ τὸν Πόντον καθήκοντες, Ἀλβανοὶ δὲ ἐπὶ τὴν ἕω καὶ τὴν Κασπίαν κεκλιμένοι θάλασσαν. Οὗτοι πρῶτον μὲν αἰτοῦντι Πομπηΐῳ δίοδον ἔδοσαν·

Ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος εἰς τήν ἀήττητον ἐκπολιτιστικήν πορείαν του, ἀπέναντι του καί ὡς μισθοφόρους τῶν Περσῶν, εἶχεν καί τούς Ἀλβανούς.

Εἰς τήν Ἀρριανοῦ «Ἀλεξανδρου ἀνάβασιν» ἀλλά καί ἀλλαχοῦ, διά τήν μάχην τῶν Γαυγαμήλων διαβάζομεν:

Κατὰ δὲ τὸ δεξιὸν οἵ τε ἐκ Κοίλης Συρίας καὶ οἱ ἐκ τῆς μέσης τῶν ποταμῶν ἐτετάχατο, καὶ Μῆδοι ἔτι κατὰ τὸ δεξιόν, ἐπὶ δὲ Παρθυαῖοι καὶ Σάκαι, ἐπὶ δὲ Τόπειροι καὶ Ὑρκάνιοι, ἐπὶ δὲ Ἀλβανοὶ καὶ Σακεσεῖναι, οὗτοι μὲν ἔστε ἐπὶ τὸ μέσον τῆς πάσης φάλαγγος. κατὰ τὸ μέσον δέ, ἵνα ἦν βασιλεὺς Δαρεῖος, οἵ τε συγγενεῖς οἱ βασιλέως ἐτετάχατο καὶ οἱ μηλοφόροι Πέρσαι καὶ Ἰνδοὶ καὶ Κᾶρες οἱ ἀνάσπαστοι καλούμενοι καὶ οἱ Μάρδοι τοξόται.

Ὡς δὲ ὁμοῦ ἤδη τὰ στρατόπεδα ἐγίγνετο, ὤφθη Δαρεῖός τε καὶ οἱ ἀμφ' αὐτόν, οἵ τε μηλοφόροι Πέρσαι καὶ Ἰνδοὶ καὶ Ἀλβανοὶ καὶ Κᾶρες οἱ ἀνάσπαστοι καὶ οἱ Μάρδοι τοξόται, κατ' αὐτὸν Ἀλέξανδρον τεταγμένοι καὶ τὴν ἴλην τὴν βασιλικήν. ἦγε δὲ ὡς ἐπὶ τὸ δεξιὸν τὸ αὑτοῦ Ἀλέξανδρος μᾶλλον, καὶ οἱ Πέρσαι ἀντιπαρῆγον, ὑπερφαλαγγοῦντες πολὺ ἐπὶ τῷ σφῶν εὐωνύμῳ.



Παρθυαίους δὲ καὶ Ὑρκανίους καὶ Τοπείρους, τοὺς πάντας ἱππέας, Φραταφέρνης ἦγεν. Μήδων δὲ ἡγεῖτο Ἀτροπάτης. ξυνετάττοντο δὲ Μήδοις Καδούσιοί τε καὶ Ἀλβανοὶ καὶ Σακεσῖναι. τοὺς δὲ προσοίκους τῇ ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ Ὀροντοβάτης καὶ Ἀριοβαρζάνης καὶ Ὀρξίνης ἐκόσμουν

Ὁ Κωνσταντῖνος Πορφυρογέννητος γιὰ την ἐποχῆ του Ἡράκλειου γράφει:

..."Καὶ ἐπειδή ἡ νῦν Σερβλία καί παγανία καί ἡ ὀνομαζομένη Ζαχλούμων χώρα καί Τερβουνία καί ἡ των Καναλιτῶν ὑπὸ την ἐξουσίαν του βασιλέως Ρωμαίων ὑπῆρχον, ἐγένοντο δὲ αἱ τοιοῦιαι χῶραι ἔρημαι παρά τῶν Ἀβάρων ἀπὸ τῶν ἐκεῖσε γάρ Ρωμάνους τους νῦν Δελματίαν καί τό Δυρράχιον οίκούντας ἀπήλασαν"...

Ἐδῶ περιγράφεται ἡ ἐρήμωση της Ἱλλυρίας μέχρι καὶ του Δυρραχίου καὶ ὁ ἐποικισμός ὑπὸ των Ἀβάρων.

Ὁ Λαονικος Χαλκοκονδύλης (1430-1490), γράφει: Οὐδόλως φρονῶ ὅτι οἱ Ἀλβανοί ὑπάρχουσιν Ίλλυρικόν γένος ὡς τίνες λέγουσιν ... .

Καί πράγματι οἰ Ἀλβανοί δέν ἔχουν ὡς ἀποδεικνύεται οὐδεμίαν σχέσιν μέ τούς Ἰλλυριούς. Ὁ Φίλλιπος ἀλλά καί ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος πρίν ξεκινήσουν πρός ἀνατολάς, εἶχαν ἐκστρατεύσει πρός βοράν διά νά εἶναι ἀπαλλαγμένη ἡ Μακεδονία ἀπό τυχόν εἰς βάρος των ἐκστρατείας τῶν βορείων γειτόνων της, ὁπου μεταξύ αὐτῶν ἦσαν καί οἱ Ἰλλυριοί τούς ὁποίους ἐξουδετέρωσαν, καί ἔκτοτε δέν ἀναφέρονται.

Ἀπὸ την Γαλλική ἐγκυκλοπαίδεια, γραμμένη ἀπὸ ἐπιτροπή Σοφῶν ὑπὸ την ἐποπτεία του Ἱππότη D' Arteau, μεταφρασμένη κατ΄ ἐπιτομή ἀπὸ τὴ Γαλλική, το ἔτος 1862, διαβάζουμε:

ἈΛΒΑΝΙΑ: ὑπὸ των νεωτέρων γεωγράφων καλεῖται μία τῶν ἐπαρχιῶν της Ευρωπαϊκής Τουρκίας ἐκτεινομένη παρά το Ἀδριατικόν καὶ το Ἰόνιον πέλαγος καὶ περιλαμβάνουσα δύο διακεκριμένας Ἐπαρχίας τῶν ἀρχαίων γεωγράφων την Ιλλυρίαν καὶ Ἤπειρο Η χώρα αὐτὴ κατά τόν μεταίωνα  ἐκαλεῖτο Αρβανέσση νῦν δὲ καλεῖται Ἀρναούτ μέν ὑπὸ τῶν Ὀθωμανῶν, Σκίπερη δέ ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων ἤτοι τῶν Ἀλβανῶν οἵτινες καὶ ἑαυτούς ὀνομάζουσι σκιπετάρους. Οἱ κάτοικοι της ἐκτεταμένης ταύτης ἐπαρχίας διαφέρουσιν ἀπὸ ἀλλήλων κατά τε την ἐθνικότητα την γλῶσσαν καὶ την θρησκείαν διότι το μέν μεσημβρινόν μέρος της Ἀλβανίας ἤτοι την κυρίως Ἤπειρον οἰκοῦσιν οἱ Ἠπειρῶται, ὄντες ὁμόγλωσσοι καί Ὁμόθρησκοι με τους λοιπούς Ἕλληνας, το δὲ ἀρκτικόν ἤτοι την Ἱλλυρίαν, ἥτις καὶ δύναται νά ὀνομασθεῖ κυρίως Ἀλβανία κατοικοῦσιν οἱ Ἀλβανοί ἀνάμικτοι ὄντες μετά Σέρβων καί Ὀθωμανῶν καί Ἑλλήνων. Ἐκτὸς της ἀλβανικῆς γλώσσης ἡ ὁποία διαιρεῖται εἰς πολλάς διαλέκτους καὶ ἰδιώματα, λαλεῖται ἔτι ἐν τὴ Ἀλβανία καί ἡ Ἑλληνική, η τουρκική κλπ

Στὶς ἀρχὲς του 20αι. ὁ πρωθυπουργός της Σερβίας Πάσιτς δήλωνε περί του Ἀλβανικοῦ ζητήματος, σε συνέντευξη ποῦ ἔδωσε στὴν Γαλλική ἐφημερίδα "Χρόνος":

"Οἱ Ἀλβανοί οὐδέποτε εἶχον ἱστορικόν βίον καὶ οὐδέποτε ὑπῆρξε Ἀλβανία με την γεωγραφική ἔννοιαν ἤν δίδουσι σήμερον οἱ ἐν Εὐρώπη, μάλιστα δὲ οἱ προπαγανδισταί. Ἀνεξαρτήτως ἀπὸ το ζήτημα περί καταγωγῆς καὶ γλώσσης τῶν Ἀλβανῶν, εἶναι βέβαιον ὅτι εἴτε Ἰλλυριοί ἦσαν οὗτοι ἀρχαιώθεν εἴτε μετανάστες ἐξ Ἀσίας, πολιτικόν βίον οὐδέποτε ἔσχον".

Βεβαίως τα λεγόμενα του Σέρβου πολίτικού καὶ μάλιστα πρωθυπουργοῦ, ὁ καθένας θὰ περίμενε νὰ κρύβουν πολιτικές σκοπιμότητες.

Ὡστόσο σε αὐτὸ ποῦ πρέπει νὰ δοθεῖ ἰδιαίτερη προσοχή εἶναι ἡ ἀναφορὰ του Πάσιτς στὴν Ἀσιατική καταγωγή των Ἀλβανῶν.

Ὀφείλουν καί πρέπει νά ἐπιστρέψουν εἰς τήν χώραν τῶν προγόνων των.