Τι συμβαίνει με τα νερά στὰ Θεοφάνεια

Τι συμβαίνει με τα νερά στὰ Θεοφάνεια 

Ὅλα τα νερά, συμπεριλαμβανομένων αὐτὸν του συστήματος τροφοδοσίας νεροῦ,

ἄλλαξαν τις φυσικές τους ἰδιότητες τὴν ἡμέρα τῶν Θεοφανείων καὶ την παραμονή, ὅπως ἔχουν ἀνακαλύψει φυσικοί του Ἐρευνητικοῦ Ἰνστιτούτου Sysin της Ἀνθρώπινης Οἰκολογίας καὶ Ὑγιεινῆς τού Περιβάλλοντος, της Ρωσικῆς Ἀκαδημίας τῶν Ἰατρικῶν Ἐπιστημῶν (Russian Academy of  Medical Sciences).

Οἱ ἐπιστήμονες του Ἰνστιτούτου καθημερινά ἐξέταζαν τίς ἰδιότητες καὶ τὴν ποιότητα του συνήθους νεροῦ ἀπὸ το σωλῆνα του δικτύου,  μετρῶντας την ποσότητα τῶν ριζῶν ἰόντων μέσα σ’ αὐτὸ.  Ἀπὸ τις 17  Ἰανουαρίου  (προπαραμονή τῶν Θεοφανείων με το παλαιό ἡμερολόγιο ποὺ ἐχρησιμοποίει ἡ Ρωσική Ἐκκλησία) τὸ ἐπίπεδο τῶν ἰόντων ἄρχισε νὰ ἀνεβαίνει, καὶ το νερό ἄρχισε νὰ  «μαλακώνει». Το ἐπίπεδο του pH του νεροῦ,  ἀνέβαινε ἐπίσης,  κάνοντας το λιγότερο ὄξινο,  ἀνέφερε τὴ Δευτέρα ἡ ἡμερήσια “Moskovsky Komsomolets”. Ὅπως ἀνέμεναν,  ἡ μέγιστη δραστηριότητα ἔφτασε το βράδυ της 18ης Ἰανουαρίου  (παραμονή, καὶ ἀγρυπνία των Θεοφανείων). Ἡ ὑψηλὴ συγκέντρωση ἰόντων ἔκανε την ἠλεκτραγωγιμότητα τοῦ νεροῦ ἰσοδύναμη με αὐτὴν ἀπὸ τεχνητό καταλύτη (ἠλεκτρικὰ κεκορεσμένο νερό).  Ἡ ἠλεκτρονική δραστηριότητα ἄρχισε νὰ πέφτει μετά το πρωί της 19ης Ἰανουαρίου καὶ ἔφτασε στὰ κανονικά της ἐπίπεδα κατά τις 20 Ἰανουαρίου. Ἡ αἰτιᾶ γιὰ την γρήγορη ἄνοδό της ἡλεκτρομαγνητικής δραστηριότητας του νεροῦ τὴν ἡμέρα των Θεοφανείων ἦταν… μία μεγάλη συγκέντρωση ἰόντων στὴ λιθόσφαιρα της Γῆς,  ἡ ὁποῖα εἶναι ἕνα ἀληθινό ρεζερβουᾶρ ἠλεκτρονίων, ποὺ μεταφέρει τα περισσότερα ἀπὸ αὐτὰ στὸ νερό. Αὐτὰ εἶπε ὁ Δρ. Anatoly Stekhin, ἕνας πεπειραμένος ἐρευνητής.  Οἱ ἐρευνητές ἐπίσης μέτρησαν το ἐπίπεδο  (ποιότητας) της δομῆς τοῦ νεροῦ των Θεοφανείων,  παγώνοντας γιὰ το σκοπό αὐτὸ νερό ἀπὸ τον ἀγωγὸ ὕδρευσης,  ἀπὸ τον ποταμό Moskva, καὶ ἀπὸ ἕνα πηγάδι ἐκκλησίας.

Ἀκόμη καὶ το νερό ἀπὸ το σύστημα τροφοδοσίας, το νερό της βρύσης, το ὁποῖο συνήθως ἀπέχη πολύ ἀπὸ του νὰ εἶναι ἰδανικό, φαινόταν ἁρμονικό στὸ μικροσκόπιο ὅταν το παγώσαμε εἶπε ο Stekhin.

Σὰν σήμερα: ἡ Βόρεια Ἤπειρος παραχωρεῖται στὴν Ἑλλάδα

Σὰν σήμερα: ἡ Βόρεια Ἤπειρος παραχωρεῖται στὴν Ἑλλάδα

366 - Οἱ Ἀλαμανοί εἰσβάλλουν στὴ Ρωμαϊκή Αὐτοκρατορία.
1492 - Το ἐμιράτο της Γρανάδας πέφτει στὶς χριστιανικές δυνάμεις του βασιλιά Φερδινάνδου Ε' καὶ της Ἰσαβέλλας Α' καὶ οἱ Μαυριτανοί χάνουν καὶ το τελευταῖο τους ἔρεισμα στὴν Ἱσπανία. Ὅσοι δὲν ἐγκαταλείπουν την Ἱσπανία καταναγκάζονται νὰ ἐκχριστιανιστοῦν.
1688 - Ὁ Ἀρχιστράτηγος της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας Φραντσέσκο Μοροζίνι ἐγκαταλείπει τὴν Ἀθήνα, λόγω ἐπιδημίας. Στὴ συνέχεια ἡ πόλη καταστράφηκε ἀπὸ τους Τούρκους.
1823 - Ἄγριες σφαγές Χριστιανῶν στὶς ἐπαρχίες Λασιθίου καὶ Μιραμπέλλου ἀπὸ τους Τούρκους.
1830 - Ἀρχίζουν τα μαθήματα στὸ Κεντρικόν Σχολεῖον της Αἰγίνης, το πρῶτο ἀνώτερο ἐκπαιδευτικό ἵδρυμα στὴν Ἑλλάδα.
1905 - Οἱ Ἰάπωνες καταλαμβάνουν το Πορτ-Ἄρθουρ.
1909 - Ὁ Μαξ Φάκτορ ἱδρύει στὸ Λος Άντζελες ἐργοστάσιο καλλυντικῶν εἰδών.
1910 - Το Βασίλειο της Ἑλλάδας καθορίζει ἐπίσημα την Κυριακή ὡς ἡμέρα ἀργίας.
1913 - Ναυμαχία της Λήμνου καὶ ἐξουδετέρωση του Τουρκικοῦ Στόλου ἀπὸ το Ναύαρχο Κουντουριῶτη ἐπὶ του Θωρηκτοῦ «ΑΒΕΡΩΦ».
1920 - Τὸ Ἀνώτατο Συμβούλιο Συνδιάσκεψης Εἰρήνης στὸ Παρίσι ἀποδέχεται το σύμφωνο Τιτόνι-Βενιζέλου, βάσει του ὁποίου ἡ Βόρεια Ἤπειρος παραχωρεῖται στὴν Παλλάδα.
1937 - Ἡ Μεγάλη Βρετανία καὶ ἡ Ἰταλία ὑπογράφουν το Σύμφωνο της Μεσογείου.
1945 - Ὁ στρατηγός Νικόλαος Πλαστήρας σχηματίζει κυβέρνηση με ἐπιδίωξη τὴ καταστολή του κουμουνιστικοῦ στασιαστικοῦ κινήματος (Δεκεμβριανά)
1945 – Ἡ Νυρεμβέργη βομβαρδίζεται ἀπὸ τις Συμμαχικές δυνάμεις
1959 - Ἡ Σοβιετική Ἕνωση ἐκτοξεύει το πρῶτο διαστημόπλοιο με κατεύθυνση τὴ Σελήνη. Πρόκειται γιὰ το μὴ ἐπανδρωμένο «Λούνα 1», το ὁποῖο θὰ περάσει 4.600 μίλια μακριά ἀπὸ το δορυφόρο της Γῆς καὶ θὰ χαθεῖ στὸ διάστημα.
1971 - 66 φίλαθλοι σκοτώνονται, ὅταν καταρρέει μία μπάρα στο Άιμπροξ Παρκ της Γλασκόβης, στὸ φινάλε του ἀγῶνα Ρέιτζερς - Σέλτικ.
2008 - Το ἀργὸ πετρέλαιο ξεπερνᾶ γιὰ πρώτη φορά τα 100 δολλάρια το βαρέλι στὴ Νέα Ὑόρκη.

Σὰν σήμερα:

Σὰν σήμερα: 1850. Οἱ δανειστές ἀποκλείουν τον Πειραιᾶ
106 γεννιέται ὁ Ρωμαῖος πολιτικός, ρήτορας καὶ φιλόσοφος, Κικέρων.
1322 πεθαίνει ὁ βασιλιάς της Γαλλίας Φίλιππος Ε.
1431 Ἡ Ἱωάννα της Λωραίνης παραδίδεται ἀπὸ τον ἀγγλικὸ στρατό στὸν ἐπίσκοπό Πιέρ Κοτσόν.
1496 ὁ Λεονάρντο ντα Βίντσι δοκιμάζει ἀνεπιτυχῶς μία ἱπτάμενη μηχανή.
1521 ἀφορίζεται ἀπὸ τον πάπα Λέοντα Ι ὁ ηγέτης της Μεταρρύθμισης Μαρτίνος Λούθηρος.
1815 ἡ Ἀγγλία, ἡ Αὐστρία καὶ ἡ Γαλλία συνάπτουν μυστική ἀμυντική συμμαχία, την Ἱερὴ Συμμαχία, ἐναντίον της .. Πρωσίας καὶ της Ρωσίας. Πρ
1833 οἱ Βρετανοί ἁρπάζουν τον ἔλεγχο των νησιῶν Φόλκλαντς στὸ νότιο Ἀτλαντικὸ Ὠκεανὸ.
1841 ὁ συγγραφέας Χέρμαν Μέλβιλ, γνωστός ἀπὸ το ἔργο του "Μόμπι Ντικ", ἀναχωρεῖ γιὰ ἕνα ταξίδι στὴν ν

Πολυνησία.
1850 ὁ ἀγγλικὸς στόλος, με πρόσχημα την ἀποζημίωση του Δαβίδ Πατσίφικο (ἐβραιοπορτογάλου με ἀγγλικὴ ὑπηκοότητα), καταπλέει στὸν Πειραιᾶ καὶ ἀπειλεῖ νὰ ἀποκλείσει ὅλα τα ἑλληνικά παράλια, ἂν δὲν ρυθμιστοῦν οἱ ἐκκρεμότητες μεταξύ των δύο χωρῶν. Ἡ ἑλληνική κυβέρνηση ἀπορρίπτει το τελεσίγραφο καὶ οἱ Ἄγγλοι ἀποκλείουν τον Πειραιᾶ, προχωρῶντας στὴν κατάσχεση του φορτίου, ὅποιου πλοίου πλησιάζει. (Ὑπόθεση Πατσίφικο καὶ τα Παρκερικά)

1868 στὴν Ἰαπωνία, ἐπιστρέφει στὸ θρόνο ἡ δυναστεία των Μεϊτζί καὶ καταργεῖτε ο θεσμός τῶν Σογκοῦν.
1875 πεθαίνει ὁ Γάλλος ἐκδότης καὶ ἐγκυκλοπαιδιστής Πιερ Λαρούς.
1887 οἱ ὀπαδοὶ τοὺ Χαριλάου Τρικούπη πραγματοποιοῦν την πρώτη σημαντική προεκλογική συγκέντρωση στὴν ἱστορία . ..............της Πλατείας Συντάγματος. Περισσότερα ἀπὸ 10.000 ἄτομα ἐπευφημοῦν στὴν πλατεῖα τὸν ἀρχηγὸ τους.
1888 χρησιμοποιεῖται γιὰ πρώτη φορά το 91 ἐκατοστῶν διαθλαστικό τηλεσκόπιο στὸ Ἀστεροσκοπεῖο Λινκ στὶς ΗΠΑ. . .....Πρόκειται γιὰ το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο μέχρι τότε.
1909 στὴ Σερβία, ὁ πρίγκιπας του Στέμματος προειδοποιεῖ την Ἀγγλία γιὰ τον κίνδυνο του γερμανικοῦ μιλιταρισμοῦ.
1911 πεθαίνει ὁ διηγηματογράφος καὶ ποιητής Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης.
1919 ἡ ἑλληνική κυβέρνηση ἀποδέχεται πρόταση του Γάλλου πρωθυπουργοῦ Κλεμανσό νὰ σταλοῦν ἑλληνικές .. .. δυνάμεις στὴ Ρωσία, στὸ πλαίσιο της ἐπέμβασης τῶν συμμάχων της Αντάντ ἐναντίον τοὺ Κόκκινου Στρατοῦ.
1920 τα τελευταία στρατεύματα των ΗΠΑ ἐγκαταλείπουν τὴ Γαλλία.
1923 πεθαίνει ὁ Τσέχος συγγραφέας Γιαροσλάβ Χάσεκ σε ἡλικία 39 ἐτῶν. Το μεγάλο σατιρικό ἔργο του Ὁ καλός .. .. στρατιώτης Σβέικ ἔμηνε ἀνολοκλήρωτο.
1924 ἀνακαλύπτεται η σαρκοφάγος του Φαραώ Τουτανχαμόν, ἀπὸ τον Βρετανό αἰγυπτιολόγο Χάουαρντ Κάρτερ.
1925 ὁ Μπενίτο Μουσολίνι ἀνακοινώνει ὅτι καταλαμβάνει δικτατορικά την ἐξουσία στὴν Ἰταλία.
1946 ὁ Ουίλιαμ Τζόϊς, φερέφωνο της ναζιστικῆς προπαγάνδας κατά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, ἀπαγχονίζεται στὸ .. .. Λονδίνο, κατηγορούμενος γιὰ ἐθνικὴ προδοσία.
1951 πεθαίνει, σε ἡλικία 94 ἐτῶν, ὁ ποιητής Γεώργιος Δροσίνης.
1961 διακόπτονται οἱ διπλωματικές σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ καὶ Κούβας.
1962 ὁ Πάπας Ἰωάννης ὁ 23ος ἀφορίζει τον Φιντέλ Κάστρο.
1967 πεθαίνει, λίγο πρὶν τὴ δεύτερη δίκη του, ὁ Τζακ Ρούμπι, ποὺ κατηγοροῦνταν γιὰ τὴ δολοφονία του Λι Χάρβεϊ .. Ὄσβαλντ, ποὺ θεωρεῖται ἐπίσημα ὁ δολοφόνος του Προέδρου Κένεντι.
1982 εὐρύτατες μεταβολές γίνονται στὴν ἡγεσία τῶν ἑλληνικῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων.

ΙΠΠΟΣ ΙΠΠΙΚΩΝ

ΙΠΠΟΣ ΙΠΠΙΚΩΝ

Ἵππος: παρὰ τὸ Ἵεσθαι τοῖς ποσί. Γράφεται διὰ δύο Π.Π. Πρὸς ἀντιδιαστολὴν τοῦ Ἵπος του σημαίνοντας τὴν παγίδα .

/Ὁ Ἵππος ὀνομάζεται ἔτσι διοότη ἐφορμᾶ διὰ τῶν ποδῶν. Γράφεται δὲ μὲ δύο ΠΠ προς ἀντιδιαστολὴ μὲ τὴν λέξη Ἵπος ( μὲ ἕνα Π καὶ ψιλὴ ) Ποῦ σημαίνει τὴν παγίδα./

<<Ἀποβάτης μέν Ἱππικὸν τὶ ἀγώνισμα ἐστι>>

/Ἀποβάτης εἶναι κάποιο Ἱππικὸ ἀγώνισμα

<<Ἀποβατῶν ἀγών : οὗτος ὁ ἀγών ἤγετο τῆ Ἀθηνᾶ ἐν ὦ οἱ ἔμπειροι του ἐλαύνειν ἅρματα ἅμα θεόντων τῶν Ἵππων ἀνέβαινον διὰ τοῦ τροχοῦ ἐπὶ τὸν δίφρον καὶ πάλιν κατεβαῖνον . Καὶ ἦν το ἀγώνισμα Ἱππέως ἅμα καὶ πεζοῦ καλεῖται δὲ τίς καὶ ἀποβατικὸς ἡνίοχος ὁ εἰς τοῦτο δηλονότι ἐπιτήδειος τὸ ἀγώνισμα >>

Φωτίου <λεξικὸν > 2449-2450

/Ἀγών ἀποβατῶν ἐγίνετο γιὰ τὴν Ἀθηνᾶ κατὰ τὸν ὁποῖον οἱ ἔμπειροι στὸ νὰ ὁδηγοῦν ἅρματα μόλις ἔβλεπαν τὰ ἄλογα ἀνέβαιναν ἀπὸ τὸν τροχὸ στὸ ἅρμα καὶ πάλι κατέβαιναν. Τὸ ἀγώνισμα αὐτὸ ἦταν ταυτοχρόνως ἀγώνισμα Ἱππέως καὶ πεζοῦ. Καὶ κάποιος ὀνομάζεται ἀποβατικὸς ἡνίοχος, δηλαδὴ αὐτὸς ὁ ὁποῖος εἶναι κατάλληλος στὸ ἀγώνισμα .//

<<Ξυστὶς : γυναικεῖον τὶ ἔνδιμα ἐστι πεποικλιμένον ἔστι δὲ καὶ Ἱππικὸν ἔνδυμα ὡς Ἀριστοφάνης ἐν Νεφέλες.>>

/Ἡ ξυστὶς εἶναι ἕνα γυναικεῖο φόρεμα στολισμένο. Εἶναι δὲ καὶ Ἱππικὸ ἔνδυμα ὅπως ὁ Ἀριστοφάνης ἀναφέρει στὶς Νεφέλαις

Φωτίου <λεξικὸν > *

\\Ἱππικὸν χλίδος : Ἵων Ἀγαμέννονι ( fr 3). ἀντὶ τοῦ χλίδημα φόρημα. Οἱ γὰρ ἐπαχούμενοι τοῖς ἵπποις ἐρχρῶντο κοκόσμου χάριν πλατέσι χιτῶσιν , ἅς καλασίριδας καὶ ξυστίδας τίνες λέγουσιν.//

/Ἱππικὸν χλίδας : χρησιμοποιεῖται ἀντί τοῦ “ χλίδημα” ποὺ σημαίνει φόρεμα. Διότη αὐτοι ποὺ ἀνέβαιναν στὰ ἄλογα χρησιμοποιοῦσαν πλατεῖς χιτῶνες χάριν διακοσμήσεως ( στολισμοῦ) , ποῦ τὰ ὀνομάζουν καλαστρίδες καὶ ξυστίδες /

/ Χλιδὴ , ἥκιστα ἔχαιρες ἀγλαϊσμῶν τροφὴ καὶ χλιδανὸν τὸ τρυφερὸν παρὰ τὸ χαλῶ Ῥῆμα καὶ τὸ δέω τὸ πρέπω χαλιδὴ καὶ χλιδὴ ἡ ὑποχαλῶσα τοῦ πρέποντος / Ἡ χλιδὴ χαλάει ( χαλαρώνει , λύει, καταστρέφει ) αὐτὸ ποὺ πρέπει ( ἀρμόζει ). ( χαλῶ + δέω = χαλιδὴ – χλιδή.)

Βουκέφαλος : ὁ Ἵππος ὄν Ἀλέξανδρος ἐκέκτητο οὐχ ὥς τίνες , οἵ ὄνται , ὅτι Βοὸς κέρατα εἶχεν τοῦτα γὰρ ψευδὲς ἐκοσμεῖτο γὰρ ὑπὸ Ἀλέξανδρου χρυσοῖς · καὶ οὐ διὰ τὰ κέρατα βουκέφαλος ὠνομάσται ἀλλ' ὅτι οὕτως ἐν Θεσσαλία ἐκαλοῦντο οἱ ἵπποι ἔχοντες ἐγκεκαυμένον βουκράνιον, ὅτι δὲ τῶν θετταλικῶν ἵπποι τινὲς ἐκαλοῦντο βουκέφαλοι, δηλοῖ Ἀριστοφάνης ἐν Ἀναγύρο, μὴ κλαῖ' ἐγὼ σοι βουκέφαλου ὠνήσομαι.

( Ἐτυμολογικὸν τὸ Μέγα σ. 207)-

Βουκέφαλας : εἶναι τὸ .ἄλογο τοῦ Μεγάλου Ἀλέξανδρου ( τὸ ὄνομα του ὀφείλει ) ὄχι ὅπως κάποιοι νομίζουν, στὸ ὅτι εἶχε κέρατα βοδιοῦ , ἄλλα ἔτσι στὴν θεσσαλία ὡνομάζαν τὰ ἄλογα ποὺ εἶχαν στὰ ἰσχία ἐγχαραγμένη κεφαλὴ βοός ὅτι κάποια ἀπὸ τὰ ἄλογα τῶν θεσσαλῶν ὠνομάζοντο βουκέφαλοι τὸ δηλώνει καὶ ὁ Ἀριστοφάνης στὸν Ἀνάργυρο << Μὴ κλαῖς καὶ θὰ σοῦ ἀγοράσω βουκέφαλο ἄλογο>>.\\

<<Βουκέφαλος ἵππος ἐγκεχαραγμένον ἔχων τοῖς ἰσχίοις βουκράνον ( ar. Fr 41.42 ) καὶ ὁ Ἀλέξανδρος ἵππος ἀφ΄ οὗ ἐν ἰνδοῖς κτίσαι , λέγεται. // Ἡσυχίου = Λεξικὸν>>

/Βουκέφαλας εἶναι ὁ ἵππος ( = τὸ ἄλογο ) πὺ ἔχει στὰ ἰσχία ἐγχαραγμένη κεφαλὴ βοὸς. ( Ἔτσι ὠνομαζόταν ) καὶ τὸ ἄλογο τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου γιὰ τὸ ὁποῖο λέγεται ὅτι ἔχτισε πόλη στοὺς Ἰνδοῦς . 
Νῖκος Σολδάτος

Ἀκολουθώντας τὰ ἴχνη τῆς Ὀλυμπιάδας στὴν Πασσαρῶνα

Ἡ παναρχαία Πασσαρώνα, γενέτειρα της πριγκίπισσας τῶν Μολοσσῶν καὶ μητέρας του Μεγάλου Ἀλεξάνδρου Ὀλυμπιάδας, τοποθετεῖται, σύμφωνα με τον «ἀρχαιολόγο τῆς Ἠπείρου», Σωτῆρι Δάκαρη, βορειοδυτικά του λεκανοπεδίου τῶν Ἰωαννίνων σε ἀπόσταση 8 χιλιομέτρων ἀπὸ την πόλη. Ἡ συστηματική ἀνασκαφή ἀποκάλυψε στὴν κορυφή ἑνὸς λόφου, στὸ Μεγάλο Γαρδίκι, ὀχυρωμένη θέση, ἐνῷ στοὺς πρόποδές του βρίσκεται ὁ ἀρχαῖος ναός ποῦ ταυτίστηκε με τον Ἄρειο Δία.


Ἡ Ὀλυμπιάδα ἦταν κόρη του Νεοπτόλεμου Β’ καὶ γεννήθηκε το 373 π.Χ., πιθανότητα στὴν πρωτεύουσα τῶν Μολοσσῶν, Πασσαρώνα. Ἡ γυναῖκα με τὴ δυναμική προσωπικότητα εἶχε τα ὀνόματα Πολυξένη στὴν παιδική τῆς ἡλικία, Μυρτάλη ὅταν παντρεύτηκε, ἐνῶ πῆρε το ὄνομα Ὀλυμπιάδα μετά τὴ νίκη του συζύγου της Φιλίππου Β’ στὶς ἀρματοδρομίες, στοὺς Ὀλυμπιακούς Ἀγῶνες του 356 π.Χ. Ἡ ἔντονη προσωπικότητα τῆς Ὀλυμπιάδας καὶ ἡ ἐπιρροή της, ἀκολούθησαν τον γιὸ της Ἀλέξανδρο ὡς το τέλος.


Ὁ προϊστάμενος της Ἐφορείας Ἀρχαιοτήτων Ἰωαννίνων Κώστας Σουέρεφ μίλησε στὸ ΑΠΕ-ΜΠΕ γιὰ τον ἱστορικό χαρακτῆρα της Ὀλυμπιάδας καὶ τῆν ἀρχαία Μολοσσία.


«Οἱ γυναῖκες καὶ οἱ κόρες τῶν βασιλέων στὴ Μολοσσία ἦταν συνδεδεμένες μὲ τὰ Ἱερὰ τῆς περιοχῆς» ἀναφέρει «γι’ αὐτὸ οἱ ἀρχαιολόγοι θεωροῦν ὅτι, πιθανότατα, ἡ Ὀλυμπιάδα εἶχε συνδεθεῖ ἄμεσα μὲ τὸ Ἱερὸ τοῦ Δία καὶ τῆς Διώνης στὴ Δωδώνη. Συνάντησε τον Φίλιππο Β’ στὸ Ἱερὸ τῶν Μεγάλων Θεῶν τῆς Σαμοθράκης καὶ οἱ ἱστορικές πηγές ὑποστηρίζουν τὴν ἄποψη πῶς ἡ Ὀλυμπιάδα μετεῖχε τῆς προβολῆς καὶ τοῦ Μακεδονικοῦ Βασιλείου, στὴ σχέση μὲ τὸν Ἡρακλῆ καὶ τον Δία. Ὁ Φίλιππος Β’, ὅταν ἦρθε στὴν Ἤπειρο, πρόσθεσε τις παλιές περιοχές τῶν ἀποικιῶν στὰ παράλια τοῦ Ἰονίου, ὅπως ἡ Ἀμβρακία, στὸ Βασίλειο τῶν Μολοσσῶν. Λέγεται ὅτι ἡ Ὀλυμπιάδα, με τον μικρό της γιὸ Ἀλέξανδρο, ἔμειναν στὴ Μολοσσία καὶ τὴ Δωδώνη ὅταν ὁ Φίλιππος Β’, σύμφωνα με τις συνήθειες τῆς ἐποχῆς, παντρευόταν καὶ ἄλλες γυναῖκες. Ὅταν ὁ Ἀλέξανδρος ἀνέλαβε τον θρόνο, οἱ σχέσεις τῶν Μολοσσῶν καὶ τῶν Μακεδόνων ἦταν ἄριστες. Ὁ Μ. Ἀλέξανδρος, στὴν ἀρχὴ τῆς ἐκστρατείας του ἐπισκέφθηκε πρῶτα το Ἱερὸ τοῦ Ἄμμωνα στὴν Αἴγυπτο, το ὁποῖο συνδέεται ἄμεσα με τον ἱδρυτικό μῦθο του Μαντείου της Δωδώνης».


Ἐξάλλου, ἡ Ὀλυμπιάδα, σύμφωνα με τις πηγές, πρόβαλε τα χθόνια γυναικεία χαρακτηριστικά της Διώνης, ἐκδοχὴ της μητέρας Γῆς, δηλαδή την ἐξοικείωσή της με τα φίδια. Το γεγονός ὅτι ὁ Δίας ἑνώθηκε μαζί της με τὴ μορφή φιδιοῦ ὁδήγησε τὸν Ἀλέξανδρο νὰ θεωρεῖ πῶς ἦταν γιὸς του Δία. Μετά τον θάνατο του Μ. Ἀλεξάνδρου, ἡ Ὀλυμπιάδα ἀγωνίστηκε νὰ κρατήσει τὴ διαδοχή στὸ θρόνο γιὰ τον ἀνήλικο Ἀλέξανδρο Δ’, γιὸ του Μ. Ἀλέξανδρου καὶ της Ῥωξάνης. Ἐξ ὅσων γνωρίζουμε, ἐπισημαίνει ὁ κ. Σουέρεφ, ὁ Κάσσανδρος, συνόδευσε ἀπὸ τὴ Βαβυλῶνα τον μικρό Ἀλέξανδρο Δ’ καὶ τὴ Ῥωξάνη στὴν Μακεδονία καὶ ἡ Ὀλυμπιάδα ἀνέλαβε νὰ τους προστατεύσει μέχρι την ἐνηλικίωση, ἄλλοτε στὴν Ἤπειρο καὶ ἄλλοτε στὴν ὀχυρωμένη Πύδνα. Ἀκολούθησαν αἱματηρές ἵντριγκες, γιὰ τὴ διαδοχή στὸν θρόνο καὶ ἡ Ὀλυμπιάδα ἐξολόθρευσε πιθανούς διεκδικητές.


Ὁ Κάσσανδρος κατόρθωσε νὰ ἐπιβληθεῖ τελικά καὶ ἀπὸ ἐπιτηρητής του θρόνου ἔγινε βασιλιάς καὶ παντρεύτηκε τὴν ἐτεροθαλή ἀδελφὴ του Μ. Ἀλεξάνδρου, Θεσσαλονίκη. Ἡ Ὀλυμπιάδα, ἡ ὁποία ὅριζε τὴ Μακεδονική Φρουρά, ὑποχρεώθηκε νὰ παραδώσει τὴν Ἀμφίπολη στὸν Κάσσανδρο, ὁ ὁποῖος στὴ συνέχεια ὁδήγησε στὸν θάνατο την Ὀλυμπιάδα στὴν Πύδνα, με διαταγή νὰ παραμείνει ἄταφη. Λέγεται, μάλιστα, ὅτι κάλεσε τους συγγενεῖς τῶν νεκρῶν διεκδικητῶν του θρόνου νὰ τὴ θανατώσουν με λιθοβολισμό, στὸ τέλος του 4ου π.Χ. αἰῶνα.


«Ἡ Μολοσσία, ἀρχικὰ τοποθετεῖται στὸν εὐρύτερο χῶρο του λεκανοπέδιου μέχρι την Κόνιτσα, ἐνῶ στὴ συνέχεια περιέλαβε καὶ τὴ Δωδώνη. Ἦταν το βασίλειο των Αἰακιδῶν ἡ Μολοσσῶν. Οἱ πιὸ σημαντικοί βασιλεῖς ἦταν ὁ Θαρύπας, ὁ Ἀλκέτας, ὁ Ἀλέξανδρος Α’, ο Μολοσσός, ἀδελφός της Ὀλυμπιάδας, καὶ ὁ Πύρρος, ἀνιψιός της Ὀλυμπιάδας ποὺ γεννήθηκε λίγα χρόνια μετά τον θάνατο του Μ. Ἀλεξάνδρου», καταλήγει ὁ κ. Σουέρεφ.





Σήμερα, στὸ πλαίσιο του ΕΣΠΑ, ὁλοκληρώνονται ἀπὸ την Ἐφορεία Ἀρχαιοτήτων Ἰωαννίνων οἱ ἐργασίες στὴ Δωδώνη καὶ στὴ θέση του ὀχυροῦ στὸ Μεγάλο Γαρδίκι, γιὰ την προβολή καὶ την ἀνάδειξη τοῦ ἀρχαιολογικοῦ χώρου.

ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΣ - Ὕμνος εἰς Λουτρὰ τῆς Παλλάδος (5.1-5.56)

ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΣ - Ὕμνος εἰς Λουτρὰ τῆς Παλλάδος (5.1-5.56)

ΕΙΣ ΛΟΥΤΡΑ ΤΗΣ ΠΑΛΛΑΔΟΣ

Ὅσσαι λωτροχόοι τᾶς Παλλάδος ἔξιτε πᾶσαι,
ἔξιτε· τᾶν ἵππων ἄρτι φρυασσομενᾶν
τᾶν ἱερᾶν ἐσάκουσα, καὶ ἁ θεὸς εὔτυκος ἕρπει.
σοῦσθέ νυν, ὦ ξανθαί, σοῦσθε, Πελασγιάδες.
5 οὔποκ᾽ Ἀθαναία μεγάλως ἀπενίψατο πάχεις,
πρὶν κόνιν ἱππειᾶν ἐξελάσαι λαγόνων,
οὐδ᾽ ὅκα δὴ λύθρῳ πεπαλαγμένα πάντα φέροισα
τεύχεα τῶν ἀδίκων ἦνθ᾽ ἀπὸ γηγενέων·
ἀλλὰ πολὺ πράτιστον ὑφ᾽ ἅρματος αὐχένας ἵππων
10 λυσαμένα παγαῖς ἔκλυσεν Ὠκεανῶ
ἱδρῶ καὶ ῥαθάμιγγας, ἐφοίβασεν δὲ παγέντα
πάντα χαλινοφάγων ἀφρὸν ἀπὸ στομάτων.
ὦ ἴτ᾽ Ἀχαιιάδες, καὶ μὴ μύρα μηδ᾽ ἀλαβάστρως,
—συρίγγων ἀίω φθόγγον ὑπαξόνιον—
15 μὴ μύρα, λωτροχόοι, τᾷ Παλλάδι μηδ᾽ ἀλαβάστρως
—οὐ γὰρ Ἀθαναία χρίματα μεικτὰ φιλεῖ—
οἴσετε μηδὲ κάτοπτρον· ἀεὶ καλὸν ὄμμα τὸ τήνας.
οὐδ᾽ ὅκα τὰν Ἴδᾳ Φρὺξ ἐδίκαζεν ἔριν,
οὔτ᾽ ἐς ὀρείχαλκον μεγάλα θεὸς οὔτε Σιμοῦντος
20 ἔβλεψεν δίναν εἰς διαφαινομέναν·
οὐδ᾽ Ἥρα· Κύπρις δὲ διαυγέα χαλκὸν ἑλοῖσα
πολλάκι τὰν αὐτὰν δὶς μετέθηκε κόμαν·
ἃ δὲ δὶς ἑξήκοντα διαθρέξασα διαύλως,
οἷα παρ᾽ Εὐρώτᾳ τοὶ Λακεδαιμόνιοι
25 ἀστέρες, ἐμπεράμως ἐνετρίψατο λιτὰ βαλοῖσα
χρίματα, τᾶς ἰδίας ἔκγονα φυταλιᾶς,
ὦ κῶραι, τὸ δ᾽ ἔρευθος ἀνέδραμε, πρώιον οἵαν
ἢ ῥόδον ἢ σίβδας κόκκος ἔχει χροΐαν.
τῷ καὶ νῦν ἄρσεν τι κομίσσατε μῶνον ἔλαιον,
30ᾧ Κάστωρ, ᾧ καὶ χρίεται Ἡρακλέης·
οἴσετε καὶ κτένα οἱ παγχρύσεον, ὡς ἀπὸ χαίταν
πέξηται, λιπαρὸν σμασαμένα πλόκαμον.

ἔξιθ᾽ Ἀθαναία· πάρα τοι καταθύμιος ἴλα,
παρθενικαὶ μεγάλων παῖδες Ἀρεστοριδᾶν.
35 ὠθάνα, φέρεται δὲ καὶ ἁ Διομηδέος ἀσπίς,
ὡς ἔθος Ἀργείως τοῦτο παλαιότερον
Εὐμήδης ἐδίδαξε, τεῒν κεχαρισμένος ἱρεύς·
ὅς ποκα βωλευτὸν γνοὺς ἐπί οἱ θάνατον
δᾶμον ἑτοιμάζοντα φυγᾷ τεὸν ἱρὸν ἄγαλμα
40ᾤχετ᾽ ἔχων, Κρεῖον δ᾽ εἰς ὄρος ᾠκίσατο,
Κρεῖον ὄρος· σὲ δέ, δαῖμον, ἀπορρώγεσσιν ἔθηκεν
ἐν πέτραις, αἷς νῦν οὔνομα Παλλατίδες.

ἔξιθ᾽ Ἀθαναία· περσέπτολι, χρυσεοπήληξ,
ἵππων καὶ σακέων ἁδομένα πατάγῳ.
45 σάμερον, ὑδροφόροι, μὴ βάπτετε, σάμερον, Ἄργος,
πίνετ᾽ ἀπὸ κρανᾶν, μηδ᾽ ἀπὸ τῶ ποταμῶ,
σάμερον αἱ δῶλαι τὰς κάλπιδας ἢ ᾽ς Φυσάδειαν
ἢ ἐς Ἀμυμώναν οἴσετε τὰν Δαναῶ.
καὶ γὰρ δὴ χρυσῷ τε καὶ ἄνθεσιν ὕδατα μείξας
50 ἡξεῖ φορβαίων Ἴναχος ἐξ ὀρέων,
τἀθάνᾳ τὸ λοετρὸν ἄγων καλόν. ἀλλά, Πελασγέ,
φράζεο μὴ οὐκ ἐθέλων τὰν βασίλειαν ἴδῃς.
ὅς κεν ἴδῃ γυμνὰν τὰν Παλλάδα τὰν πολιοῦχον
τὦργος ἐσοψεῖται τοῦτο πανυστάτιον.
55 πότνι᾽ Ἀθαναία, τὺ μὲν ἔξιθι· μέσφα δ᾽ ἐγώ τι
ταῖσδ᾽ ἐρέω· μῦθος δ᾽ οὐκ ἐμός, ἀλλ᾽ ἑτέρων.

***

ΣΤΑ ΛΟΥΤΡΑ ΤΗΣ ΠΑΛΛΑΔΑΣ

Της Παλλάδας λουτράρισσες, ὅσες κι ἄν εἶστε ἐβγᾶτε, ἐβγᾶτε, μόλις ἄκουσα το φρούμασμα τῶν ἱερῶν ἀλόγωνκι ὄμορφη καταφθάνει ἡ θεά. Βιαστεῖτε τώρα ξανθές κόρες του Πελασγοῦ, βιαστεῖτε. 5 Τα δυνατά της χέρια ἡ Ἀθηνᾶ ποτέ δὲ νίβειπριν βγάλει τὴ σκόνη ἀπ᾽ τα λαγόνια τῶν ἀλόγων της. Οὔτε κι ὅταν γεμᾶτα ρύπον ἔφερε τα ὅπλα της γυρνῶντας ἀπ᾽ τὴ μάχη της με τ᾽ ἄδικα παιδιά της Γῆς. Μά πρὶν ἀπ᾽ ὅλα τους αὐχένες τῶν ἀλόγων ἀπὸ τ᾽ ἅρμα 10 ἔλησε, καὶ στὶς πηγές καθάρισε του Ὠκεανοῦ του ἱδρῶτα τις σταλαγματιές καὶ τον πηγμένο σκούπισεαφρόν ἀπ᾽ τα χαλινοφάγα στόματά τους. Ἀχαιοποῦλες, τρέξετε, μονάχα μύρα καὶ σ᾽ ἀλάβαστρα ἀλοιφές μὴ φέρετε—ἀκούω τῶν τροχῶν το τρίξιμο πάνω στοὺς ἄξονες—15 όχι μύρα λουτράρισσες, οὔτε ἀλοιφές σ᾽ ἀλάβαστρα γιὰ την Παλλάδα—ἡ Ἀθηνᾶ δὲν τις ποθεῖ τις ἀλοιφές με μύρα—οὔτε καθρέφτη. Πάντοτε ὄμορφο ἔχει τὸ πρόσωπο. Οὔτε ὅταν στὴν Ἴδα ὁ Φρύγας Πάρης δίκαζε τὴ διαφορά,οὔτε τότε σ᾽ ὀρειχάλκινο καθρέφτη ἡ τρανή θεά κοιτάχτηκε,20ούτε καὶ στοῦ Σιμοῦντα τα διάφανα νερά. Οὔτε ἡ Ἤρα. Ἡ Κύπρις μοναχά παίρνοντας τον διαυγῆ χάλκινο καθρέφτη ἔφκιαξε καὶ ξανάφκιαξε δύο φορές την κόμη της. Μὰ ἐκείνη, δύο φορές ἑξῆντα διαύλους ἀφοῦ ἔτρεξε,ὅπως στὸν Εὐρῶτα οἱ Λακεδαιμόνιοι 25αστέρες, τρίφτηκε μ᾽ ἁγνὸ λάδι καθώς εἶχε πείρα,λάδι ποὺ βγαίνει ἀπ᾽ το δικό της δέντρο, ὦ κόρες καὶ κοκκίνισε το πρόσωπό της ὡσάν της αὐγῆς το ῥόδο ἡ ὡσάν τον κόκκο της ῥοδιᾶς. Γιά τοῦτο τώρα λάδι γιὰ ἄντρες φέρτε της μονάχα,30αυτό πού ὁ Κάστορας ἀλείβεται κι ὁ Ἡρακλεῖς. Καὶ χτένα φέρτε της ὁλόχρυση την κόμη νὰ χτενίσει,καὶ να γυαλίσει τις μποῦκλες της τις λαμπερές.
Ἔβγα Ἀθηναία· κι εἶναι κοντά σου συντροφιά ποὺ θὰ σ᾽ ἀρέσει ἀπὸ παρθένες τῶν μεγάλων Ἀρεστοριδῶν. 35 Ὧ Ἀθηνᾶ, καὶ του Διομήδη τὴν ἀσπίδα φέρνουν καθώς αὐτὸ συνήθεια εἶναι στοὺς Ἁργίτες παλαιότατη ποὺ ὁ Εὐμήδης τούς τὴ δίδαξε, ὁ ἀγαπημένος σου ἱερέας,αὐτὸς ποῦ κάποτε ὅταν ἔμαθε πῶς ὁ δῆμος ἤθελε το θάνατό του,πρόλαβε κι ἔφυγε με το ἱερὸ σου ἄγαλμα 40 καὶ ἦρθε καὶ κατοίκησε στὸ Κρεῖον ὄρος. Ὦ ναί στὸ Κρεῖον ὅρος, ὁποῦ κι ἐσένα τοποθέτησε, θεά,στὶς βραχουριές, ποὺ Παλλατίδες ὀνομάζονται καὶ τώρα.
Ἔβγα, Ἀθηνᾶ, ποῦ κυριεύεις πόλεις, με το κράνος το χρυσό ποῦ χαίρεσαι ὅταν πάταγον ἀκοῦς ἵππον κι ἀσπίδων. 45Σήμερα, ὑδροφόρες, μὴ βουτᾶτε σήμερα στὸν ποταμό τις στάμνες,κι ἐσεῖς Ἀργίτες πίνετε ἀπὸ κρῆνες, ὄχι ἀπὸ τον ποταμό. Σήμερα καὶ οἱ δοῦλες τις ὑδρίες στὴ Φυσάδειαή στὴν Ἀμυμώνη νὰ πάτε, την κόρη του Δαναοῦ. Γιατί τούτη τὴ μέρα χρυσάφι κι ἄνθη θ᾽ ἀναμείξει στὰ νερά του 50ο Ἴναχος, ποὺ ἀπ᾽ τα καλολίβαδα βουνά θὰ κατεβάσει για το καλό της Ἀθηνᾶς λουτρό. Μὰ Πελασγέπρόσεξε μήπως κι ἄθελα σου ἀντικρίσεις τὴ βασίλισσα θεά. Γιατί ὅποιος την Παλλάδα ἡδεῖ γυμνή την πολιοῦχο,το Ἀργὸς τοῦτο θ᾽ ἀντικρίσει με το φῶς του γιὰ στερνή φορά. 55Σεβαστή Ἀθηνᾶ, πρόβαλε ἐσὺ, κι ἐγὼ ὥσπου νά ᾽ρθεῖς σ᾽ αὐτὲς θὰ εἰπῶ μιάν ἱστορία, ὄχι δικιά μου, μὰ ἄλλων.

Άγιος Στέφανος, ο πρωτομάρτυρας του Χριστού που κατήγγειλε τον Μωσαϊκό Νόμο

Ὁ Ἅγιος Στέφανος, ὁ ἀρχιδιάκονος τῆς πρωτοχριστιανικῆς Ἐκκλησίας καὶ πρωτομάρτυρας του Χριστοῦ.
Σύμφωνα μὲ τὴν Ἁγιογραφική περιγραφή, ἐξ αἰτίας τῆς αὔξησης τῶν μαθητῶν, οἱ Ἑλληνόφωνοι πιστοί ἀρχίσαν νὰ διαμαρτύρονται πῶς οἱ χῆρες τους δὲ δέχονταν τὴν ἁρμόζουσα προσοχή κατά τὴ διανομή τῶν τροφίμων. Ἔτσι οἱ Ἀπόστολοι σύναξαν ὅλους τοὺς μαθητές, με σκοπό νὰ ἐκλέξουν ἀνάμεσα τους ἑπτὰ βοηθούς [1], ὥστε νὰ πραγματοποιοῦν το ἔργο τῆς διανομῆς. Ἕνας ἀπὸ τοὺς ἐκλεγέντες ἦταν καὶ ὁ Στέφανος. Ὁ Στέφανος ὅμως ἐκτὸς τῆς ἀποστολῆς ποὺ του εἶχε ἀνατεθεῖ ἔβρισκε χρόνο νὰ κηρύσσει καὶ το θεῖο Λόγο, ἐνῷ πραγματοποιοῦσε καὶ θαύματα.

Γινόταν κάποτε συζήτηση μεταξύ Ἰουδαίων, Σαδδουκαίων, Φαρισαίων καὶ Ἑλληνιστῶν γιὰ τον Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό. Ἄλλοι ἔλεγαν γιὰ τον Κύριο ὅτι εἶναι προφήτης, ἄλλοι ὅτι εἶναι πλάνος καὶ ἄλλοι ὅτι εἶναι υἱός του Θεοῦ.

Τότε ὁ ἀοίδιμος Στέφανος ἀφοῦ στάθηκε σε τόπο ψηλό, κήρυξε σε ὅλους την πίστη του στὸ θεάνθρωπο Ἰησοῦ, λέγοντας: "Ἄνδρες ἀδελφοί, γιατί τόσο πληθύνθηκαν οἱ κακίες σας καὶ ταράσσεται ἡ Ἱερουσαλήμ; Μακάριος εἶναι ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος ποὺ δὲ δέχτηκε στὴν καρδιά του δισταγμό γιὰ τον Κύριο. Γιατί Αὐτὸς εἶναι ποὺ ἐγκατέλειψε τοὺς οὐρανούς καὶ κατέβηκε στὴ γῇ γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας. Γεννήθηκε ἀπὸ την Παρθένο την ἁγία καὶ καθαρή, τὴ διαλεγμένη πρὶν ὁ κόσμος δημιουργηθεῖ. Αὐτὸς πόρε τις ἀδυναμίες μας καὶ βάσταξε τις ἀσθένειές μας. Ἀητός ἔκαμε νὰ ἀναβλέψουν οἱ τυφλοί. Αὐτὸς καθάρισε τους λεπρούς καὶ Αὐτὸς ἐδίωξε τὰ δαιμόνια ἀπὸ τούς δαιμονιζομένους".

Ἀκούγοντας αὐτὰ οἱ Ἰουδαῖοι ὀργίστηκαν καὶ ἔφεραν τὸν Ἅγιο Στέφανο στὸ συνέδριο τῶν ἀρχιερέων γιὰ νὰ δικαστεῖ, γιατί δὲν μπόρεσαν νὰ ἀντισταθοῦν στὴ σοφία καὶ την δύναμη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος με την ὁποία μιλοῦσε.

Ἔπειτα παρουσίασαν ψευδομάρτυρες, οἱ ὁποίοις μαρτύρησαν ἐναντίον του Ἁγίου,λέγοντας: "Ἐμεῖς τὸν ἔχουμε ἀκούσει νὰ λέει βλάσφημα λόγια γιὰ τον Μωυσῆ καὶ τον ναό". Εἶχαν ὑποκινήσει τον λαό, τους προεστούς τῶν Ἰουδαίων καὶ τους γραμματεύς καὶ ψευδόμενοι ἔλεγαν: "Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς δὲ σταματᾶ νὰ βλασφημεῖ τὸν ἅγιο τόπο του ναοῦ καὶ τον νόμο. Τὸν ἔχουμε ἀκούσει νὰ λέει ὅτι ὁ Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος, Ἀητός ποὺ δὲν κατόρθωσε νὰ σώσει τὸν ἑαυτὸ του, θὰ καταστρέψει τον τόπο αὐτὸν τὸν ἱερὸ καὶ θὰ ἀλλάξει τὰ ἱερὰ ἔθιμα καὶ τους θεσμούς ποῦ μας παρέδωσε ὁ Μωυσῆς".

Ὅταν ἄκουσαν τις συκοφαντίες γιὰ τον πραότατο Στέφανο, γύρισαν ὅλοι οἱ παρευρισκόμενοι στὸ συνέδριο γιὰ νὰ δοῦν τὸν κατηγορούμενο Ἅγιο, καὶ εἶδαν το πρόσωπό του νὰ λάμπει σὰν πρόσωπο ἀγγέλου.

Οἱ Ἰουδαῖοι σύντομα συκοφάντησαν τον Στέφανο ὅτι βλασφήμησε το Μωυσῆ καὶ τὸν Γιαχβέ μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ὁδηγηθεῖ στὸ Συνέδριο πρὸς Ἀπολογία (Πράξεις 6, 11).

Ὁ Στέφανος τότε ἔλεγξε με σκληρούς λόγους τους Φαρισαίους, κατηγορῶντας τους γιὰ τὴν ὑποκρισία τους, συνάμα δὲ ἔπραξε καὶ μία θαρραλέα ὁμολογία πίστεως. Οἱ σύνεδροι τελικά τον ἐξέβαλαν τὴ συναγωγῆς καὶ ἔτσι θανατώθηκε διὰ λιθοβολισμοῦ ἀπὸ φανατισμένο ὄχλο (Πράξεις 8:1).

Ὁ Στέφανος λίγο πρὶν το τέλος ζήτησε ἀπὸ το Θεό νὰ συγχωρήσει τους διῶκτες του.

Τον νεκρό πλέον Στέφανο τὸν ἔθαψαν καὶ τον θρήνησαν (Πράξεις 8, 2), ἐνῶ μετά το θάνατό του ἀκολούθησε διωγμός

Ἡ μνήμη του ἑορτάζεται στὶς 27 Δεκεμβρίου.

Ὁ Ἅγιος Στέφανος ἦταν ἕνας ἀπὸ τους πιὸ διακεκριμένους μεταξύ των ἑπτὰ διακόνων, ποῦ ἐξέλεξαν οἱ πρῶτοι χριστιανοί γιὰ νὰ ἐπιστατοῦν στὶς κοινές τράπεζες τῶν ἀδελφῶν, ὥστε νὰ μὴ γίνονται λάθη καὶ τους χειροτόνησαν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι. Ἄν καὶ κουραστική ἡ εὐθύνη τοῦ ἐπιστάτη γιὰ τόσους ἀδερφούς παρ’ ὅλα αὐτὰ ὁ Στέφανος ἔβρισκε καιρό καὶ δύναμη γιὰ νὰ κηρύττει το Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ. Καὶ ὅπως ἀναφέρει ἡ Ἁγία Γραφή: «Στέφανος πλήρης πίστεως καὶ δυνάμεως ἐποίει τέρατα καὶ σημεῖα μεγάλα ἐν τῷ λαῷ».(Πραξ. Ἀποστόλων, στ΄8-15, ζ΄1-60).

Δηλαδή ὁ Στέφανος, ποῦ ἦταν γεμᾶτος πίστη καὶ χάρισμα εὐγλωττίας δυνατό, ἔκανε μεταξύ του λαοῦ μεγάλα θαύματα, ποῦ προκαλοῦσαν κατάπληξη καὶ ἀποδείκνυαν τὴν ἀλήθεια τοῦ χριστιανικοῦ κηρύγματος.

Ὁ Στέφανος εἶχε ἀφιερώσει τὴ ζωή του στὸ κήρυγμα του εὐαγγελικοῦ λόγου καὶ στῆ φιλανθρωπική δράση. Γιὰ τὴ προσφορά καὶ τις ἀρετές του τιμήθηκε με το χάρισμα της θαυματουργίας. Με το χάρισμα αὐτὸ θεράπευε ἀσθενεῖς καὶ ἀποδείκνυε τὴ δύναμη του Χριστοῦ. Με τὴ βαθιά θεολογική του κατάρτιση ἀνέτρεπε εὔκολα τις κακοδοξίες τῶν Ἰουδαίων γιὰ το ἔργο του Χριστοῦ, προκαλῶντας την ὀργὴ καὶ το φθόνο τους.

Οἱ Ἰουδαῖοι, ὅμως, καθώς ἦταν προκατειλημμένοι, ἐξαπέλυσαν συκοφάντες ἀνάμεσα στὸ λαό, ποῦ διέδιδαν ὅτι ἄκουσαν το Στέφανο νὰ βλαστημεῖ τὸ Μωϋσή καὶ το Θεό. Μὲ ἀφορμὴ, λοιπόν, αὐτὲς τις συκοφαντίες, ποῦ οἱ ἴδιοι εἶχαν ἐνσπείρει, ἁρπάξαν μὲ μῖσος τὸ Στέφανο καῆ τὸν ὁδήγησαν μπροστά στὸ Συνέδριο, τάχα γιὰ νὰ ἀπολογηθεῖ. Ἡ ἀπολογία του Στεφάνου ὑπῆρξε πρότυπο τόλμης καὶ θάρρους. Χωρίς νὰ φοβηθεῖ καθόλου, ἐξαπέλυσε λόγια - κεραυνούς ἐναντίον τῶν Ἰουδαίων. Καὶ ἀπὸ ὑπόδικος, ὀρθώθηκε θυελλώδης ἐλεγκτής καὶ κατήγορος. Τότε ἀκράτητοι ἀπὸ το μῖσος οἱ Ἰουδαῖοι, τον ἔσυραν ἐξῶ ἀπὸ την πόλη, ὁποῦ τον θανάτωσαν με λιθοβολισμό. Ἐκεῖ φάνηκε καὶ ἡ μεγάλη συγχωρητικότητα του Στεφάνου πρὸς τους ἐχθρούς του με τὴ φράση του, «Κύριε, μὴ στήσης αὐτοῖς τὴν ἁμαρτίαν ταύτην». Κύριε μὴ λογαριάσεις σ’ αὐτούς την ἁμαρτία αὐτὴ.