ΣΕΙΡΙΟΣ: ΠΙΘΑΝΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΜΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ...
Ἡ ἀπεραντοσύνη ὅμως τοῦ οὐρανοῦ, ἀκόμη καὶ κάτω ἀπὸ τὸ φῶς τῆς σύγχρονης γνώσης, εἶναι δεδομένη καὶ πάντα προκαλοῦσε κι ἐξακολουθεῖ νὰ προκαλεῖ δέος σιον ἄνθρωπο. Γι" αὐτὸ τὸ λόγο ἄλλωστε, ἡ γνώση τῶν ἄστρων καὶ τῶν ἀστερισμῶν καὶ ἡ ἐπίκληση τους μὲ συγκεκριμένα ὀνόματα, δημιουργεῖ στὸν ἄνθρωπο ἕνα αἴσθημα ἀσφάλειας καὶ ἱκανοποίησης.
Πολλὰ ἀπὸ τὰ ὀνόματα τῶν ἀστεριῶν ποὺ χρησιμοποιοῦμε ἀκόμη καὶ σήμερα εἶναι Ἑλληνικά. Καὶ οἱ Ἕλληνες ἦταν ἴσως οἱ πρῶτοι ποὺ ἔδωσαν ὀνόματα σὲ συστάδες ἀστεριων καὶ δημιούργησαν καταλόγους ἀστέρων. Γιὰ αὐτόν το λόγο μποροῦμε νὰ δηλώσουμε μὲ βεβαιότητα πὼς ἡ ἱστορία τῆς ἀστρονομίας ἄρχισε στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα.
Δὲν πρέπει νὰ ξεχνᾶμε ἄλλωστε ὅτι κατὰ τὴ μυθολογία, ὁ Ἕλληνας θεὸς Ἑρμῆς ἦταν ὁ πρῶτος ποὺ παρατήρησε τὴν τάξη στὰ πράγματα τοῦ οὐρανοῦ καὶ ὑπολόγισε τὴ διάταξη τῶν ἄστρων καὶ τὰ διαστήματα τῶν ἐποχῶν.
Ἡ πρώτη σαφὴς ἀναφορὰ γιὰ τὴν ἔστω καὶ στοιχειώδη γνώση τῶν ὀνομάτων κάποιων ἄστρων καὶ ἀστερισμῶν προέρχεται ἀπὸ τὸν Ὅμηρο καὶ συγκεκριμένα ἀπὸ τὰ ἐπικὰ ἔργα του Ἰλιάδα καὶ Ὀδύσσεια, ποὺ γράφθηκαν τον 8οΠ.Χ. αἰῶνα. Στὴν Ἰλιάδα, περιγράφοντας τὴν ἀσπίδα τοῦ Ἀχιλλέα, ὁ Ὅμηρος κατονομάζει τίς Πλειάδες, τίς Ὑάδες, τὸν Ωρίωνα καὶ τὴ Μεγάλη Ἄρκτο. Ἐπίσης, παρομοιάζει τὴν ἀπαστράπτουσα περικεφαλαία καὶ τὴν ἀσπίδα τοῦ Διομήδη μὲ τὸ «φθινοπωρινὸ ἀστέρα», δηλαδή το Σείριο. Ὁ Σείριος, ὡς «κύων τοῦ Ωρίωνος» λόγῳ τῆς θέσης τοῦ κοντὰ στὸν ἀστερισμὸ αὐτό, χρησιμοποιεῖται καὶ σὲ παρομοιώσεις ποὺ ἀφοροῦν τὸν Ἀχιλλέα καὶ τὸν Ἕκτορα.
Ἴσως οἱ πλανῆτες νὰ μὴν εἶχαν ἀκόμη διαφοροποιηθεῖ, μιὰ καὶ δὲν ὑπάρχουν ἐνδείξεις γιὰ κάτι τέτοιο, ὡστόσο θὰ πρέπει νὰ τονίσουμε ὅτι δὲν ὑπάρχουν καὶ ἐνδείξεις ποὺ νὰ ὑποδηλώνουν ὅτι κάτι τέτοιο δὲν εἶχε συμβεῖ. Ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρά, ὑπάρχουν πολλὲς ἐνδείξεις ἱκανὲς νὰ μᾶς πείσουν όϊι ἡ συσχέτιση τῆς κατάστασης τοῦ οὐρανοῦ καὶ τὸ πέρασμα τοῦ χρόνου στὴ γῆ ἦταν εὐρέως γνωστά, βάσει παρατηρήσεων. Τὴν ἴδια ἐποχὴ μὲ τὸν Ὅμηρο ἢ λίγο ἀργότερα, ὁ Ἡσίοδος, στὸ βιβλίο του Ἔργα καὶ Ἡμέραι, ἀναφέρει πολλοὺς ἐπίσης ἀστερισμούς, ποὺ ὁ γεωργὸς πρέπει νὰ συμβουλευτεῖ γιὰ τίς καθημερινὲς ἀσχολίες του. Γιὰ παράδειγμα, συνιστᾷ νὰ ἀρχίζει ὁ θερισμὸς ὅταν ἀνατέλλουν οἱ Πλειάδες καὶ ἡ σπορὰ ὅταν πλησιάζουν σιη δύση τούς.
Ὁ Ἡσίοδος κάνει ἀναφορὰ σὲ ὅλους τοὺς ἀστέρες καὶ ἀστερισμοὺς ποὺ εἶχε κατονομάσει καὶ ὁ Ὅμηρος, κάνοντας ἰδιαίτερη μνεία στὸ Σείριο καὶ στὸν Ἀρκτοῦρο. Στὸ Ἔργα καὶ Ἡμέραι ὑπάρχουν ἐπίσης τρεῖς ἀναφορὲς στὰ ἡλιοστάσια. Μιὰ φήμη μάλιστα λέει ὅτι ὁ Ἡσίοδος ἔγραψε κι ἕνα ἔργο ἀποκλειστικὰ γιὰ τοὺς ἀστερισμούς, ποὺ ὅμως χάθηκε ὅπως καὶ πολλὰ ἄλλα ἀπὸ τὰ ἔργα του. Θὰ πρέπει νὰ ἐπισημάνουμε ὀτι Σείριος εἶναι τὸ ἀστέρι ποὺ ἀναφέρεται σὲ ὅλες τίς θρησκεῖες τοῦ κόσμου μὲ τὰ ὀνόματα Σείριος, Σούρια, Σούρ, Σήειρ, Ὀσιρις κ.α.Ἡ πρώτη σαφὴς ἀναφορὰ γιὰ τὴν ἔστω καὶ στοιχειώδη γνώση τῶν ὀνομάτων κάποιων ἄστρων καὶ ἀστερισμῶν προέρχεται ἀπὸ τὸν Ὅμηρο καὶ συγκεκριμένα ἀπὸ τὰ ἐπικὰ ἔργα του Ἰλιάδα καὶ Ὀδύσσεια, ποὺ γράφθηκαν τον 8οΠ.Χ. αἰῶνα. Στὴν Ἰλιάδα, περιγράφοντας τὴν ἀσπίδα τοῦ Ἀχιλλέα, ὁ Ὅμηρος κατονομάζει τίς Πλειάδες, τίς Ὑάδες, τὸν Ωρίωνα καὶ τὴ Μεγάλη Ἄρκτο. Ἐπίσης, παρομοιάζει τὴν ἀπαστράπτουσα περικεφαλαία καὶ τὴν ἀσπίδα τοῦ Διομήδη μὲ τὸ «φθινοπωρινὸ ἀστέρα», δηλαδή το Σείριο. Ὁ Σείριος, ὡς «κύων τοῦ Ωρίωνος» λόγῳ τῆς θέσης τοῦ κοντὰ στὸν ἀστερισμὸ αὐτό, χρησιμοποιεῖται καὶ σὲ παρομοιώσεις ποὺ ἀφοροῦν τὸν Ἀχιλλέα καὶ τὸν Ἕκτορα.
Στὴν Ὀδύσσεια, ὑπάρχουν ἀναφορὲς σὲ ὅλους τοὺς παραπάνω ἀστέρες καὶ ἀστερισμούς, π.χ. τὸν Βοώτη. Ἐπίσης, σὲ αὐτὸ τὸ ἔπος συναντᾶμε καὶ μιὰ σαφέστατη ἀναφορὰ στὶς τροπὲς τοῦ Ἥλιου «τροπαὶ ἠελιοιο». Ἀπὸ τίς ἀναφορὲς λοιπὸν τοῦ Ὁμήρου μποροῦμε νὰ συμπεράνουμε πὼς ἤδη τὸν 8ο π.Χ. αἰῶνα, κάποιοι ἀστερισμοί, ἀλλὰ καὶ κάποια οὐράνια φαινόμενα ἦταν γνωστὰ στοὺς Ἕλληνες. Διάφοροι ἀστέρες εἶχαν κατονομαστεὶ καὶ μάλιστα θεώρούνταν τόσο οἰκεῖοι, ὥστε νὰ χρησιμοποιηθοῦν σὲ παρομοιώσεις ποὺ ἀφοροῦσαν θεοὺς καὶ ἀνθρώπους.
Ἴσως οἱ πλανῆτες νὰ μὴν εἶχαν ἀκόμη διαφοροποιηθεῖ, μιὰ καὶ δὲν ὑπάρχουν ἐνδείξεις γιὰ κάτι τέτοιο, ὡστόσο θὰ πρέπει νὰ τονίσουμε ὅτι δὲν ὑπάρχουν καὶ ἐνδείξεις ποὺ νὰ ὑποδηλώνουν ὅτι κάτι τέτοιο δὲν εἶχε συμβεῖ. Ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρά, ὑπάρχουν πολλὲς ἐνδείξεις ἱκανὲς νὰ μᾶς πείσουν όϊι ἡ συσχέτιση τῆς κατάστασης τοῦ οὐρανοῦ καὶ τὸ πέρασμα τοῦ χρόνου στὴ γῆ ἦταν εὐρέως γνωστά, βάσει παρατηρήσεων. Τὴν ἴδια ἐποχὴ μὲ τὸν Ὅμηρο ἢ λίγο ἀργότερα, ὁ Ἡσίοδος, στὸ βιβλίο του Ἔργα καὶ Ἡμέραι, ἀναφέρει πολλοὺς ἐπίσης ἀστερισμούς, ποὺ ὁ γεωργὸς πρέπει νὰ συμβουλευτεῖ γιὰ τίς καθημερινὲς ἀσχολίες του. Γιὰ παράδειγμα, συνιστᾷ νὰ ἀρχίζει ὁ θερισμὸς ὅταν ἀνατέλλουν οἱ Πλειάδες καὶ ἡ σπορὰ ὅταν πλησιάζουν σιη δύση τούς.
Ἀπὸ τὸ Περοῦ καὶ τὸ Μεξικὸ μέχρι τὴν Αὐστραλία καὶ Ἰαπωνία καὶ ἀπὸ τὴν Ἰσλανδία μέχρι τὴν Ν. Ἀφρική, μιὰ παράδοση ζεῖ χιλιάδες χρόνια, παρὰ τίς προσπάθειες ἐξαλείψεως της, γιὰ νὰ θυμίζει στὸν ἄνθρωπο τὴν σχέση του μὲ τὸ μακρινὸ ἀστέρι καὶ πὼς οἱ θεοί-βασιλιᾶδες ἐποικιστές, ἔφεραν τὸ σπέρμα τῆς ζωῆς στὸν ἀπόμακρο τοῦτο πλανήτη τοῦ γαλαξία μας.
θὰ γίνει προσπάθεια συσχετισμοῦ τῆς ζωῆς τῆς γῆς μὲ τὸ μυστηριῶδες ἀστέρι, ὅσο πιὸ πειστικά, μὲ βάση τὰ στοιχεῖα ἀπὸ τίς παραδόσεις τῶν λαῶν τῆς γῆς. Αὐτοὶ οἱ λαοὶ παρὰ τὴν τεράστια ἀπόσταση τοῦ ἄστρου ἀπό την γῆ, ἤτοι κατὰ τοὺς ἀστρονόμους 8,8 ἔτη φωτὸς ἢ 83.255.040.000.000 χιλιόμετρα, γνωρίζουν παραδόξως πάρα πολλὰ γι" αὐτὸ τὸ ἄστρο, ποὺ ἀποτέλεσε ἀντικείμενο λατρείας τῶν ἀρχαίων λαῶν. Ἀφετηρία ἐκκινήσεως, τῶν θεῶν ποὺ ἐποίκησαν την γῆ ὑπῆρξε ὁ Σείριος χωρὶς νὰ ἀποκλείουμε καὶ τὴν συμμετοχὴ πιὸ μακρυνῶν ἄστρων. Ἀφετηρία τῶν θεῶν Θεωρεῖται ὁ Σείριος καὶ ὄχι κάποιο ἄλλο ἄστρο. Αὐτὸ δικαιολογεῖται ἀφοῦ σὲ παγκόσμια κλίμακα ὁ Σείριος ἀποτέλεσε ἀντικείμενο λατρείας, λατρεία ποὺ χρονολογεῖται ταυτόχρονα μὲ τὴν ἐμφάνιση τοῦ ἀνθρώπου πάνω στὴν γῆ.
Παρὰ τὴν τεράστια γιὰ τὰ ἀνθρώπινα δεδομένα ἀπόσταση, ὁ Σείριος εἶναι ἕνα πολὺ κοντινὸ ἄστρο γιὰ τὰ συμπαντικὰ δεδομένα καὶ τοὺς θεούς. Παρακάτω ἀναφέρονται τὰ οὐράνια σώματα ποὺ ἀποτελοῦν τὸ ἀστρικὸ σύστημα τοῦ Σείριου καὶ πληροφορίες ποὺ τὰ ἀφοροῦν, σύμφωνα μὲ τὰ τελευταῖα ἐπιστημονικὰ δεδομένα.
(Σείριος Ἀ΄) εἶναι ἕνα ἄστρο τεραστίων διαστάσεων, ἥλιος-γίγαντας σὲ σχέση μὲ τὸν ἥλιο τοῦ ἡλιακοῦ μᾶς συστήματος.εῖναι ἕνα πολὺ λαμπερὸ ἀστέρι. Ἔχει ἀκτῖνα 1,5 φορὰ μεγαλύτερη ἀπὸ τὸν ἥλιο, ἡ μᾶζα του εἶναι 2,5 φορὲς μεγαλύτερη ἀπὸ τὴν μᾶζα ἴου ἥλιου καὶ 35,5 φορὲς φωτεινότερος ἀπὸ αὐτόν. Ἔχει θερμοκρασία ἐπιφανείας 11.200C τόση ὅση εἶναι σὲ χιλιόμετρα ἡ ἀπόσταση μεταξὺ Πυραμίδων Χέοπος καὶ Γιουκατὰν Μεξικοῦ, ἀλλὰ τόση εἶναι σὲ μέτρα ἀνὰ δευτερόλεπτο καὶ ἡ ταχύτητα διαφυγῆς τῶν σωμάτων ἀπὸ τὴν ἕλξῃ τῆς γῆς.
(Σείριος Ἀ΄) εἶναι ἕνα ἄστρο τεραστίων διαστάσεων, ἥλιος-γίγαντας σὲ σχέση μὲ τὸν ἥλιο τοῦ ἡλιακοῦ μᾶς συστήματος.εῖναι ἕνα πολὺ λαμπερὸ ἀστέρι. Ἔχει ἀκτῖνα 1,5 φορὰ μεγαλύτερη ἀπὸ τὸν ἥλιο, ἡ μᾶζα του εἶναι 2,5 φορὲς μεγαλύτερη ἀπὸ τὴν μᾶζα ἴου ἥλιου καὶ 35,5 φορὲς φωτεινότερος ἀπὸ αὐτόν. Ἔχει θερμοκρασία ἐπιφανείας 11.200C τόση ὅση εἶναι σὲ χιλιόμετρα ἡ ἀπόσταση μεταξὺ Πυραμίδων Χέοπος καὶ Γιουκατὰν Μεξικοῦ, ἀλλὰ τόση εἶναι σὲ μέτρα ἀνὰ δευτερόλεπτο καὶ ἡ ταχύτητα διαφυγῆς τῶν σωμάτων ἀπὸ τὴν ἕλξῃ τῆς γῆς.
(Σείριος Β") Εἶναι βαρὺ ἀστέρι, ἄσπρος νᾶνος, ἔχει χρῶμα ἄσπρο καὶ εἶναι ἀόρατος μὲ γυμνὸ ὀφθαλμό. Ἀνακαλύφθηκε ΜΟΛΙΣ τὸ 1862 μὲ ἰσχυρὸ τηλεσκόπιο καὶ τονίζω τὸ ἔτος γιατί θὰ χρειαστεῖ πιὸ κάτω. Ἐπὶ 50 χρόνια καλύπτεται ἀπὸ τὸν Σείριο «Α» καὶ ἡ ὁρατὴ περίοδος τοῦ εἶναι ἄλλα πενῆντα (50) χρόνια. Εἶναι 65.000 φορὲς πυκνότερος ἀπὸ τὸν δικό μας ἥλιο καὶ ἔχει τὸ 95% τῆς μάζας αὐτοῦ ἐνῶ εἶναι 10.000 φορὲς πιὸ σκοτεινὸς ἀπὸ τὸν Σείριο «Α».
(Σείριος Γ") ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΑΣΤΡΟ Ὁ ἀστρονόμος Φὸξ ἰσχυρίζεται ὅτι εἶδε τὸν Σείριο Γ» τὸ 1920. Εἶναι τέσσερις φορὲς ἐλαφρύτερος ἀπὸ τὸν Σείριο «Α» καὶ κινεῖται ὅπως ὁ Σείριος «Β». Ἔχει ἕναν δορυφόρο «Ε» ποὺ εἶναι ὁ πλανήτης τοῦ συστήματος ποὺ κατοικεῖται καὶ ἀπὸ αὐτὸν ξεκίνησε ὁ ἐποικισμὸς τῆς γῆς.
Ὁ πλανήτης αὐτὸς ἐπηρεάζεται καθ" ὁλοκληρία ἀπὸ τὸν Συνοδό. Τὰ πενῆντα χρόνια τῆς περιόδου τοῦ Συνοδοῦ εἶναι διάχυτα στὴν Ἑλληνικὴ παράδοση. H ὕπαρξη τοῦ Σείριου ἦταν γνωστὴ σὲ ἀρχαίους πολιτισμούς, ΠΡΙΝ ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ, ὅπως μαρτυροῦν ἀρχαῖα κείμενα καὶ ἀρχαῖες παραστάσεις.
Τὸ «περίεργο» τῆς ὅλης ὑπόθεσης, ἔγκειται στὸ ὀτι ὁ Σείριος Β΄ καὶ ὁ Σείριος Γ΄ δὲν φαίνονται μὲ «γυμνὸ μάτι», γεγονὸς ποὺ προϋποθέτει τὴν ὕπαρξη φακοῦ, τηλεσκοπίου ἢ κάποιου ἄλλου τεχνολογικοῦ ἐπιτεύγματος γιὰ νὰ διαπιστωθεῖ ἡ ὕπαρξή τους, ἢ κάποια ἐπαφὴ τῶν ἀρχαίων προγόνων μας μὲ ἐξωγήϊνους καί -γιατί ὄχι;- τὴν πιθανὴ καταγωγὴ τοὺς ἀπο αὐτούς...
Τὸ Ἑλληνικὸ γράμμα E ὑπῆρχε στὴν μετώπη τοῦ ἱεροῦ του Ἀπόλλωνα, θεοῦ φωτός, στοὺς Δελφοὺς καὶ συνέδεε τὴν θεϊκὴ ἐπιλογὴ τοῦ χώρου μὲ τὴν φυλὴ ποὺ τὸν λάτρευε, τὴν θεϊκὴ φυλὴ τῶν Ἑλλήνων οἱ ρίζες τῆς ὁποίας ὑπάρχουν στὸν οὐρανὸ στὸ ἄστρο E τοῦ Σείριου. Ἀνπάρουμε τὴν τροχιὰ τοῦ ἀστερισμοῦ Σείριου «Β» καὶ τὴν συνδέσουμε μὲ τίς τρεῖς ὁριακὲς θέσεις του μὲ τὸν Σείριο «Α» τὸ γίγαντα ἄστρο τοῦ συστήματος, τότε ἔχουμε τὴν εἰκόνα τοῦ Ἑλληνικοῦ γράμματος E. Οἱ τρεῖς θέσεις ποὺ ἐπιλέχτηκαν εἶναι ὁριακὲς θέσεις, ἀνατολή-δύση-ζενὶθ τοῦ Σείριου «Β», ἐπειδὴ ἀποτελοῦν καθοριστικὰ σημεῖα τῆς ὁρατῆς τροχιᾶς του γύρω ἀπὸ τον «Α» ποὺ διαρκεῖ 50 χρόνια.
Τὸ «περίεργο» τῆς ὅλης ὑπόθεσης, ἔγκειται στὸ ὀτι ὁ Σείριος Β΄ καὶ ὁ Σείριος Γ΄ δὲν φαίνονται μὲ «γυμνὸ μάτι», γεγονὸς ποὺ προϋποθέτει τὴν ὕπαρξη φακοῦ, τηλεσκοπίου ἢ κάποιου ἄλλου τεχνολογικοῦ ἐπιτεύγματος γιὰ νὰ διαπιστωθεῖ ἡ ὕπαρξή τους, ἢ κάποια ἐπαφὴ τῶν ἀρχαίων προγόνων μας μὲ ἐξωγήϊνους καί -γιατί ὄχι;- τὴν πιθανὴ καταγωγὴ τοὺς ἀπο αὐτούς...
Τὸ Ἑλληνικὸ γράμμα E ὑπῆρχε στὴν μετώπη τοῦ ἱεροῦ του Ἀπόλλωνα, θεοῦ φωτός, στοὺς Δελφοὺς καὶ συνέδεε τὴν θεϊκὴ ἐπιλογὴ τοῦ χώρου μὲ τὴν φυλὴ ποὺ τὸν λάτρευε, τὴν θεϊκὴ φυλὴ τῶν Ἑλλήνων οἱ ρίζες τῆς ὁποίας ὑπάρχουν στὸν οὐρανὸ στὸ ἄστρο E τοῦ Σείριου. Ἀνπάρουμε τὴν τροχιὰ τοῦ ἀστερισμοῦ Σείριου «Β» καὶ τὴν συνδέσουμε μὲ τίς τρεῖς ὁριακὲς θέσεις του μὲ τὸν Σείριο «Α» τὸ γίγαντα ἄστρο τοῦ συστήματος, τότε ἔχουμε τὴν εἰκόνα τοῦ Ἑλληνικοῦ γράμματος E. Οἱ τρεῖς θέσεις ποὺ ἐπιλέχτηκαν εἶναι ὁριακὲς θέσεις, ἀνατολή-δύση-ζενὶθ τοῦ Σείριου «Β», ἐπειδὴ ἀποτελοῦν καθοριστικὰ σημεῖα τῆς ὁρατῆς τροχιᾶς του γύρω ἀπὸ τον «Α» ποὺ διαρκεῖ 50 χρόνια.
Ὁ τελευταῖος θεϊκὸς ἐποικισμὸς τῆς γῆς ἔγινε ἀπὸ τὸν Δία τὸ 25.000 πχ καὶ εἶχε ἀφετηρία τὸ ἄστρο E τοῦ Σείριου ποὺ οἱ Ντόκον ὀνομάζουν «Ἀστρο τῆς Δημιουργίας», τυχαῖο; ἀδύνατον. Ἐὰν δὲν τοὺς εἶχε δοθεῖ δὲν ὑπῆρχε οὔτε μία πιθανότητα στὶς χίλιες νὰ τὸ γνώριζαν. Ἡ ἀστρικὴ ἀποστολή του Δία καὶ ἡ ἀστροπολιτεία του ἔπρεπε νὰ δείχνουν τὸ ἄστρο ἐκκίνησης τοὺς καὶ ἔπρεπε νὰ εἶναι ἡ κυρίαρχη εἰκόνα γιὰ λόγους ἀσφαλείας καὶ ἀναγνώρισης.
Οἱ ΗΠΑ ἔστειλαν στὸ φεγγάρι την ἀστερόεσσα, ἡ ΕΟΚ τὴν σημαία τῶν 15 ἀστέρων ὅπου κάθε ἕνα δηλώνει καὶ ἕνα κράτος. Τὸ ἄστρο E τοῦ Σείριου εἶχε σὰν ἔμβλημα του τὰ 8 ἢ 6 ἔψιλον ποὺ συμβάλλουν στὸ κέντρο τοῦ γίντα «Α». Ἔτσι δήλωναν τὴν ἀφετηρία τῆς ἀστρικὴς κοινωνίας τοῦ Σείριου.
Ὅταν ἡ ΝΑSΑ τὸ 1972 ἐκτόξευσε τὸν «Πάϊονηρ-10″ γιὰ ταξίδι στὸ ἄπειρο καὶ στὸν χρόνο, τοποθέτησε τὴν παρακάτω πλακέτα μὲ τὰ ἑξῆς στοιχεῖα:
- Σχηματικὴ παράσταση δύο ἀτόμων ὑδρογόνου.
- Εἰκόνα ἀνδρὸς καὶ γυναικὸς σὲ ἀδαμιαία περιβολή.
- Τὸ ἡλιακὸ σύστημα μὲ τοὺς πλανῆτες του, τὴν ἀφετηρία καὶ πορεία τοῦ διαστημοπλοίου.
- Δέκα πέντε ἀκτῖνες ποὺ ξεκινοῦν ἀπὸ τὸ κέντρο, οἱ δεκα-τέσσαρες εἴνα μαρκαρισμένες.\
Οἱ ΗΠΑ ἔστειλαν στὸ φεγγάρι την ἀστερόεσσα, ἡ ΕΟΚ τὴν σημαία τῶν 15 ἀστέρων ὅπου κάθε ἕνα δηλώνει καὶ ἕνα κράτος. Τὸ ἄστρο E τοῦ Σείριου εἶχε σὰν ἔμβλημα του τὰ 8 ἢ 6 ἔψιλον ποὺ συμβάλλουν στὸ κέντρο τοῦ γίντα «Α». Ἔτσι δήλωναν τὴν ἀφετηρία τῆς ἀστρικὴς κοινωνίας τοῦ Σείριου.
Ὅταν ἡ ΝΑSΑ τὸ 1972 ἐκτόξευσε τὸν «Πάϊονηρ-10″ γιὰ ταξίδι στὸ ἄπειρο καὶ στὸν χρόνο, τοποθέτησε τὴν παρακάτω πλακέτα μὲ τὰ ἑξῆς στοιχεῖα:
- Σχηματικὴ παράσταση δύο ἀτόμων ὑδρογόνου.
- Εἰκόνα ἀνδρὸς καὶ γυναικὸς σὲ ἀδαμιαία περιβολή.
- Τὸ ἡλιακὸ σύστημα μὲ τοὺς πλανῆτες του, τὴν ἀφετηρία καὶ πορεία τοῦ διαστημοπλοίου.
- Δέκα πέντε ἀκτῖνες ποὺ ξεκινοῦν ἀπὸ τὸ κέντρο, οἱ δεκα-τέσσαρες εἴνα μαρκαρισμένες.\
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου