”
Τό Λακωνίζειν ἐστί φιλοσοφεῖν”
Ἡ ἐντύπωσις, πού οἱ περισσότεροι ἀποκομίζομεν ἀπό αὐτό τό ρητόν εἶναι, συνήθως, ὅτι ὅποιος λέει λίγα λόγια, εἶναι πλησιέστερον πρός τήν φιλοσοφίαν.
Ὅμως τό ρῆμα Λακωνίζω, εὐγενικά μᾶς προσκαλεῖ νά τό ἐπισκεφθῶμεν καί νά συζητήσωμε τό θέμα διεξοδικῶς ἤ πιό σχολαστικῶς. Λόγω τοῦ ὅτι ὅλες οἱ Ἑλληνίδες Λέξεις εἶναι μικρά Λούξ – μικρά φωτιστικά ὑψινόων πληροφοριῶν, ὁμοίως καί ἡ Λέξις Λακωνίζω, πιστεύω ὅτι, κάτι σημαντικόν ἔχει νά μᾶς φανερώση.
Μέ τίς δύο πρῶτες συλλαβές ΛΑ+ΚΩ ἀναγνωρίζεται, εὐκόλως, ἡ Λέξις λύκη = φῶς, λύκειον = σχολεῖον κ.λ.π.
Ἀλλά τό ρῆμα Λ-ακωνίζω, ἐμπεριέχει καί τό ρῆμα ἀκονίζω, πού σημαίνει ὀξύνω γενικῶς. Ἄν ἀναφερόμεθα στό πνεῦμα, τότε τό ρήμα ἀκονίζω λαμβάνει τήν ὡρισμένην ἔννοιαν, ὀξύνω τήν ἀντίληψίν μου.
Συνεχίζοντας τήν ἀναζήτησιν περισσοτέρων νοημάτων, στίς συλλαβές ΚΟ+ΝΙ, ἀναγνωρίζω τό ρῆμα κινῶ, ἀλλά καί τό ρῆμα κοννέω = γνωρίζω.
Αὐτούσιον ρῆμα, ἐντός τοῦ ΛΑΚΩ+ΝΙΖΩ, εἶναι τό ρῆμα νίζω, πού σημαίνει καθαρίζω, ἐξαγνίζω καί βεβαίως, σαφῶς, ἀκούγεται καί τό ρῆμα ζῶ.
Ἀνακεφαλαιώνοντας, λοιπόν, διά τοῦ ρήματος Λακωνίζω, μεταφέρονται οἱ ἔννοιες:
1. Λύκη = φῶς καί Λύκειον- σχολεῖον.
2. Ἀκονίζω = ὀξύνω.
3. Κινῶ.
4. Κοννέω = γνωρίζω.
5. Νίζω = καθαρίζω.
6. Ζῶ.
Συμπέρασμα: Ὅποιος ἔχει τήν ἱκανότητα τοῦ Λακωνίζειν, εἶναι πηγή φωτός, εἶναι ὀξύνους, κινεῖται δημιουργικῶς, γνωρίζει καλῶς, εἶναι φύσις ἁγνή καί ζῆ μίαν ἐνδιαφέρουσα ζωήν.
Ἄν ζητήσωμε τώρα καί τήν βοήθειαν τοῦ Κώδικος τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσης, θά ἐπιβεβαιώσωμεν ὅλες τίς ἀνωτέρω ἔννοιες, ἔχοντας ὑπ’ ὄψιν μας, ὅτι τό ἄφωνον -Λ- σημαίνει, πρωτίστως, τόν Ἥλιον μας καί τό ἄφωνον -Ν- δηλώνει, πρωτίστως, τόν Νοῦν καί τόν Νόμον.
Ἡ κωδική ἀνάλυσις τῆς λέξεως Λακωνίζω, ἐμφανίζει τά Κωδικά νοήματα:
ΛΑ = φῶς ἀρχικῆς δυνάμεως, τό οποῖον
ΚΩ = ἐδῶ κάτω, φθάνει
ΝΙ = διά Νοός – Νόμου, πού ἀπαύστως λίγο – λίγο τροφοδοτεῖ
ΖΩ = δίδοντας ζωήν ἐπί τοῦ πλανήτου.
Ὁ πρῶτος, λοιπόν, πού Λακωνίζει εἶναι ὁ ἥλιός μας, διότι μᾶς φωτίζει ἀπαύστως καί διά τῆς συνεχοῦς κινήσεως τῶν ἀκτινοβολιῶν του μᾶς φροντίζει. Γνωρίζει καλῶς τό ἔργον πού ἐκτελεῖ καί μᾶς ἐξαγνίζει, χαρίζοντάς μας τό πολύτιμον δῶρον τῆς ζωῆς. Ἡ χρῆσις, δῆλα-δή, τῆς Κωδικῆς μεθόδου ἐπεβεβαίωσε τίς ἕννοιες τοῦ λεξικοῦ μας.
Ὡς μικροί ἥλιοι καί ἐμεῖς ἄς Λακωνίζωμε καθημερινῶς, μέ τόν ὀρθόν τρόπον καί εἶναι βέβαιον, πώς ὅταν αὐτό τό κατορθώσωμεν, οἱ λόγοι μας θά εἶναι ὀλίγοι, ἐπιλεγμένοι, συνετοί καί ἀσφαλῶς σοφοί, διότι ΣΟΦΟΣ εἶναι ὁ ἔχων
Σο = ἔσω, Φος = φῶς.
Τό Λακωνίζειν ἐστί φιλοσοφεῖν”
Ἡ ἐντύπωσις, πού οἱ περισσότεροι ἀποκομίζομεν ἀπό αὐτό τό ρητόν εἶναι, συνήθως, ὅτι ὅποιος λέει λίγα λόγια, εἶναι πλησιέστερον πρός τήν φιλοσοφίαν.
Ὅμως τό ρῆμα Λακωνίζω, εὐγενικά μᾶς προσκαλεῖ νά τό ἐπισκεφθῶμεν καί νά συζητήσωμε τό θέμα διεξοδικῶς ἤ πιό σχολαστικῶς. Λόγω τοῦ ὅτι ὅλες οἱ Ἑλληνίδες Λέξεις εἶναι μικρά Λούξ – μικρά φωτιστικά ὑψινόων πληροφοριῶν, ὁμοίως καί ἡ Λέξις Λακωνίζω, πιστεύω ὅτι, κάτι σημαντικόν ἔχει νά μᾶς φανερώση.
Μέ τίς δύο πρῶτες συλλαβές ΛΑ+ΚΩ ἀναγνωρίζεται, εὐκόλως, ἡ Λέξις λύκη = φῶς, λύκειον = σχολεῖον κ.λ.π.
Ἀλλά τό ρῆμα Λ-ακωνίζω, ἐμπεριέχει καί τό ρῆμα ἀκονίζω, πού σημαίνει ὀξύνω γενικῶς. Ἄν ἀναφερόμεθα στό πνεῦμα, τότε τό ρήμα ἀκονίζω λαμβάνει τήν ὡρισμένην ἔννοιαν, ὀξύνω τήν ἀντίληψίν μου.
Συνεχίζοντας τήν ἀναζήτησιν περισσοτέρων νοημάτων, στίς συλλαβές ΚΟ+ΝΙ, ἀναγνωρίζω τό ρῆμα κινῶ, ἀλλά καί τό ρῆμα κοννέω = γνωρίζω.
Αὐτούσιον ρῆμα, ἐντός τοῦ ΛΑΚΩ+ΝΙΖΩ, εἶναι τό ρῆμα νίζω, πού σημαίνει καθαρίζω, ἐξαγνίζω καί βεβαίως, σαφῶς, ἀκούγεται καί τό ρῆμα ζῶ.
Ἀνακεφαλαιώνοντας, λοιπόν, διά τοῦ ρήματος Λακωνίζω, μεταφέρονται οἱ ἔννοιες:
1. Λύκη = φῶς καί Λύκειον- σχολεῖον.
2. Ἀκονίζω = ὀξύνω.
3. Κινῶ.
4. Κοννέω = γνωρίζω.
5. Νίζω = καθαρίζω.
6. Ζῶ.
Συμπέρασμα: Ὅποιος ἔχει τήν ἱκανότητα τοῦ Λακωνίζειν, εἶναι πηγή φωτός, εἶναι ὀξύνους, κινεῖται δημιουργικῶς, γνωρίζει καλῶς, εἶναι φύσις ἁγνή καί ζῆ μίαν ἐνδιαφέρουσα ζωήν.
Ἄν ζητήσωμε τώρα καί τήν βοήθειαν τοῦ Κώδικος τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσης, θά ἐπιβεβαιώσωμεν ὅλες τίς ἀνωτέρω ἔννοιες, ἔχοντας ὑπ’ ὄψιν μας, ὅτι τό ἄφωνον -Λ- σημαίνει, πρωτίστως, τόν Ἥλιον μας καί τό ἄφωνον -Ν- δηλώνει, πρωτίστως, τόν Νοῦν καί τόν Νόμον.
Ἡ κωδική ἀνάλυσις τῆς λέξεως Λακωνίζω, ἐμφανίζει τά Κωδικά νοήματα:
ΛΑ = φῶς ἀρχικῆς δυνάμεως, τό οποῖον
ΚΩ = ἐδῶ κάτω, φθάνει
ΝΙ = διά Νοός – Νόμου, πού ἀπαύστως λίγο – λίγο τροφοδοτεῖ
ΖΩ = δίδοντας ζωήν ἐπί τοῦ πλανήτου.
Ὁ πρῶτος, λοιπόν, πού Λακωνίζει εἶναι ὁ ἥλιός μας, διότι μᾶς φωτίζει ἀπαύστως καί διά τῆς συνεχοῦς κινήσεως τῶν ἀκτινοβολιῶν του μᾶς φροντίζει. Γνωρίζει καλῶς τό ἔργον πού ἐκτελεῖ καί μᾶς ἐξαγνίζει, χαρίζοντάς μας τό πολύτιμον δῶρον τῆς ζωῆς. Ἡ χρῆσις, δῆλα-δή, τῆς Κωδικῆς μεθόδου ἐπεβεβαίωσε τίς ἕννοιες τοῦ λεξικοῦ μας.
Ὡς μικροί ἥλιοι καί ἐμεῖς ἄς Λακωνίζωμε καθημερινῶς, μέ τόν ὀρθόν τρόπον καί εἶναι βέβαιον, πώς ὅταν αὐτό τό κατορθώσωμεν, οἱ λόγοι μας θά εἶναι ὀλίγοι, ἐπιλεγμένοι, συνετοί καί ἀσφαλῶς σοφοί, διότι ΣΟΦΟΣ εἶναι ὁ ἔχων
Σο = ἔσω, Φος = φῶς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου