Ἡ ΡΩΣΙΑ ΔΕΝ ΒΟΗΘΗΣΕ ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Πολλοὶ περιμένουν νὰ μᾶς βοηθήσει, ἀκόμη & νὰ μᾶς σώσει, ἡ Ὀρθόδοξη Ρωσία. 

Ἡ Ρωσία ὅμως ποτὲ δὲν βοήθησε τὴν Ἑλλάδα, σύμφωνα μὲ τὴν Ἱστορία

. Οὔτε & τώρα θὰ τὸ πράξει, ἀπ' ὅτι ἀρχίζει νὰ φαίνεται, διότι ἡ Ρωσία πρέπει νὰ παίξει τὸν ρόλο τοῦ «κακοῦ» στὴν ἐγκαθίδρυση τῆς παμπάλαιας Τάξης Πραγμάτων πού μας τὴν παρουσιάζουν ὡς Νέα.

 Ὁ ρόλος τῆς Ρωσίας εἶναι ὕποπτος, ἐπειδὴ ὑπάρχουν πολλὰ περίεργα σημεῖα στὴν πολιτική της, παράλληλα ἑτοιμάζεται γιὰ πόλεμο καὶ ὡς γνωστὸν πόλεμος μὲ ἕναν δὲν γίνεται. Πρέπει νὰ ὑπάρχει καὶ ἐχθρός, ἀλλὰ ὅταν δὲν ὑπάρχει τέτοιος, τὸν δημιουργοῦν. 

Πρὶν ἀρχίσει ἡ καταγραφὴ τῶν συμπεριφορῶν τῆς Ρωσίας πρὸς τὴν Ἑλλάδα κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Ἱστορίας, ἂς δοῦμε τὴν προσφορὰ τῆς Ἑλλάδος πρὸς τὴν Ρωσία ὅπως τὴν περιέγραψε ὁ Ἀκαδημαϊκὸς καὶ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Χρυσόστομος Α. Παπαδόπουλος.

«Τί ἔπραξαν οἱ Ἕλληνες ὑπὲρ τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Ρωσικοῦ λαοῦ, καταφαίνεται ἀπὸ τὴν ἴδια τους τὴν Ἱστορία, τὴν ὁποία Ἕλληνες διηύθυναν καὶ χειραγώγησαν, γιὰ νὰ ἀναπτυχθεῖ ὁ νέος Χριστιανικὸς λαός.

Ὅλες οἱ λεπτομέρειες, ὄχι μόνον τῆς θρησκευτικῆς, ἀλλὰ καὶ τῆς κοινωνικῆς καὶ πολιτικῆς ζωῆς, κάθε τάξη στὴ χώρα, κάθε θεσμὸς καὶ νόμος, κάθε τί ποὺ συνετέλεσε στὴν θεμελίωση τῆς ἀληθινῆς ἱστορικῆς ζωῆς, ἐπιτελέσθῃ ὑπὸ τὴν ἄμεση χειραγωγία τῶν Ἑλλήνων.

Τὸ 862 μ.Χ. οἱ Ἕλληνες ἀδερφοὶ Κύριλλος καὶ Μεθόδιος ἀποφασίζουν νὰ διαδώσουν τὸ Εὐαγγέλιο στοὺς Σλάβους καὶ νὰ τοὺς διδάξουν τὴν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ.

Ἕλληνες ὑπῆρξαν οἱ πρῶτοι Ἅγιοι τῆς Ρωσίας, οἱ πρῶτοι Ἐπίσκοποι, οἱ πρῶτοι διδάσκαλοι αὐτῆς καὶ χειραγωγοί. 

Οἱ Ἕλληνες εἰσήγαγαν πρῶτοι τίς τέχνες καὶ τίς δίδαξαν στοὺς Ρώσους.

Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ποτὲ δὲν εὐεργετήθηκε ἔτσι ἄλλος λαὸς ὅπως ὁ Ρωσικὸς ἀπὸ τὸν Ἑλληνικό».

Ἀκόμη καὶ ὁ δικέφαλος βυζαντινὸς ἀετὸς τὸν ὁποῖο χρησιμοποιοῦν ὡς ἔμβλημα οἱ Ρῶσοι ὀφείλεται στὸ δικαίωμα ποὺ ἀπέκτησαν ἀπὸ τὸν γάμο τοῦ Τσάρου Ἰβὰν Γ' μὲ τὴν Βυζαντινὴ Πριγκίπισσα Σοφία Παλαιολογίνα, ἡ ὁποία ἦταν ἀνεψιὰ τοῦ τελευταίου μας Αὐτοκράτορα, Κωνσταντίνου ΙΑ' Παλαιολόγου. Δηλαδή, προῖκα τους ἦταν ὁ δικέφαλος ἀετός.

Ἄς δοῦμε τώρα τί ἔπραξαν οἱ Ρῶσοι γιὰ τὴν Ἑλλάδα. Ἡ πρώτη ἐπίθεση τῶν Ρώσων ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος, ποὺ ὡς ἔτσι δὲν θέλουν νὰ τὴν γνωρίζουμε, ἔγινε κατὰ τὴν Ρωμαϊκὴ περίοδο, ἐπὶ διοικήσεως τοῦ Αὐτοκράτορος Ἀντωνίνου τοῦ Εὐσεβοῦς (138 - 161 μ.Χ.), περίοδο κατὰ τὴν ὁποία κινήθηκαν οἱ Σαυρομάτες ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος, ἀλλὰ δὲν ξέρουμε τί ἔγινε μετά.

Φυσικὰ ποτὲ δὲν διδάχθηκε ἡ ἐπίθεση τῶν Σαυροματῶν στὴν χώρα μας γιατί δὲν πρέπει νὰ γνωρίζουμε τί εἶναι οἱ Σαυρομάτες, ποιά ἡ σχέση τους μὲ τὸν Ἡρακλῆ, οὔτε γιατί ἐπιτέθηκαν στὴν Ἑλλάδα.

Ἔτσι, στὰ καλὰ καθούμενα, ἀποφάσισαν μιὰ μέρα νὰ ἐπιτεθοῦν στὴν Ἑλλάδα;

Οἱ Σαυρομάτες, μὲ ὅτι ὑπονοεῖ ἡ ὀνομασία τοῦ λαοῦ αὐτοῦ, ἦταν ἕνας λαὸς στὰ ἐδάφη τῆς σημερινῆς Ρωσίας.

Στὰ ἑλληνικὰ ὀνομαζόντουσαν Σαυρομάτες, ἀλλὰ στὰ λατινικὰ Σαρμάτες, καὶ ἡ χώρα στὴν ὁποία ζοῦσαν ὀνομαζόταν Σαρματία.

Σύμφωνα μὲ τὴν γεωγραφία, ἡ Ἀσιατικὴ Σαρματία εἶναι ὁ σημερινὸς Καύκασος καὶ ἡ Εὐρωπαϊκὴ Σαρματία εἶναι ἡ Ρωσία.

Οἱ σημερινοὶ Ρῶσοι φυσικὰ καὶ γνωρίζουν ὅτι οἱ πρόγονοί τους ἦταν οἱ Σαυρομάτες - Σαρμάτες.

Ὡς ἀπόδειξη ἀποτελεῖ τὸ γεγονὸς ὅτι ἔχουν δώσει τὸ ὄνομα «Σαρμὰτ» στὸν τελευταῖο τους διηπειρωτικὸ πυρηνικὸ πύραυλο.

Τὸν ρωσικὸ πύραυλο «Σαρμὰτ» τὸ ΝΑΤΟ τὸν ἔχει κωδικοποιήσει ὡς «Σατανᾶ» (Satan). Συμπτώσεις!

Ἀργότερα... πολλὲς φορὲς ἐπιτέθηκαν οἱ Ρῶσοι ἐναντίον τοῦ Βυζαντίου, τὸ 865, 906, 941, 943, 971 καὶ 1043.

Τὰ ἀποτελέσματα τῶν ἐπιθέσεων αὐτῶν ἦταν φόνοι, ἐμπρησμοί, ἀτιμώσεις, λεηλασίες, βεβηλώσεις ἱερῶν καὶ ὁσίων, αἰχμαλωσίες, ἁρπαγὲς καὶ κάθε ἄλλο κακό.

Ὅλα αὐτὰ ἀνάγκασαν τὸν Πατριάρχη Φώτιο νὰ πεῖ: Τί τοῦτο; 

Τίς ἡ χαλεπὴ αὕτη καὶ βαρεῖα πληγὴ καὶ ὀργή;       Πόθεν ἐν ἡμῖν ὁ ὑπερβόρειος οὗτος καὶ φοβερὸς ἐνέσκηψε κεραυνός; Πόθεν ἡ βαρβαρικὴ αὕτη καὶ πυκνὴ καὶ ἀθρόα κατερράγη θάλασσα;»

Ὅταν ἡ Βασιλεύουσα Πόλη τοῦ πλανήτη κινδύνευε νὰ πέσει στὰ χέρια τῶν Ὀθωμανῶν ἡ ὁμόδοξη Ρωσία ἦταν ἀποῦσα καὶ οἱ Ἕλληνες εἶχαν στηρίξει τίς ἐλπίδες τους στὴν Δύση.

Ὅπως ἀκριβῶς γίνεται καὶ τώρα.

Καθ' ὅλη τὴν διάρκεια τῆς τουρκοκρατίας ἡ Ρωσία ποτὲ δὲν βοήθησε. Ἐπιφανειακὰ ἔκανε κάποιες ἐνέργειες ἀλλὰ ὁ σκοπός της ἦταν ὁ ἀντιπερισπασμὸς μὲ σκοπὸ νὰ ὠφεληθεῖ ἡ ἴδια.

Οἱ σκλαβωμένοι Ἕλληνες περίμεναν τὴν βοήθεια τῆς Ρωσίας, ποὺ δὲν ἦρθε ποτέ, καὶ ἡ ἐλευθερία ἦρθε ὅταν κάποιοι ἀρχηγοὶ συνεπῆραν τὸν Ἑλληνικὸ λαὸ στὴν ἐπανάσταση χωρὶς τὴν βοήθεια κανενός.

Ὅταν οἱ Ἕλληνες κάναμε τὴν ἐπανάσταση τοῦ 1821, πάλι ἡ Ρωσία ἔλειπε.

Ἡ Ρωσία ὡς μέλος τῆς Ἱερᾶς Συμμαχίας τῶν Μοναρχῶν τῆς Εὐρώπης (Ἱσπανία, Γαλλία, Πρωσία, Αὐστροουγγαρία καὶ Ρωσία) παρουσία τῆς Ἀγγλίας στὸ Λάϋμπαχ ἀντιτίθετο στὴν Ἑλληνικὴ ἐπανάσταση.

Κατὰ τὴν περίοδο τῆς ἐπαναστάσεως τοῦ 1821, ὁ τότε Τσάρος τῆς Ρωσίας Ἀλέξανδρος Α', δια τοῦ Πρεσβευτοῦ του, στὴν Κωνσταντινούπολη, Στρογκονώφ, προσφέρθηκε νὰ βοηθήσει τοὺς τούρκους γιὰ νὰ καταπνίξουν τὴν ἑλληνικὴ ἀνταρσία.

Ὁ δὲ ἀντικαταστάτης του Τσάρος Νικόλαος Α' δήλωνε: Καταριέμαι, ἀποτροπιάζομαι τοὺς Ἕλληνες ἂν καὶ εἶναι ομόπἱστοί μου

Ἡ διαγωγή τους ὑπῆρξε φρικώδης, ἐγκληματικὴ καὶ ἀπόβλητος. Θεωρῶ δὲ αὐτοὺς πάντοτε ὡς ὑπηκόους, στασιάζοντας ὁλοφάνερα κατὰ τοῦ νόμιμου ἡγεμόνα τοὺς (Σημ. ἐννοεῖ τὸν σουλτᾶνο). Δὲν ἐπιθυμῶ τὴν ἀπελευθέρωσή τους.

Δὲν τὴν ἀξίζουν καὶ θὰ εἶναι ὀλέθριο παράδειγμα γιὰ τοὺς ἄλλους λαοὺς ἂν κατόρθωναν νὰ ἱδρύσουν ἐλεύθερο κράτος.

Μετὰ ἀπὸ λίγα χρόνια, καὶ μετὰ τὴν ἀνακωχὴ τοῦ πολέμου τοῦ 1878, κατὰ τὴν διάρκεια τῶν συζητήσεων γιὰ τὴν Συνθήκη Εἰρήνης στὸν Ἅγιο Στέφανο Κωνσταντινουπόλεως, ἡ Ρωσία ἤθελε νὰ ἱδρύσει τὴν Μεγάλη Βουλγαρία. Ἤθελε δηλαδὴ τὴν ἔξοδό της στὸ Αἰγαῖο ἀγνοῶντας τὴν Ἑλλάδα.

Ἐν συνεχείᾳ, τὸ 1921, ὁ Στάλιν, βοήθησε τὸν Κεμὰλ Ἀτατοὺρκ (κατόπιν γραπτῆς συμφωνίας) δίνοντάς του χρυσὸ καὶ ὁπλισμό.

Δὲν μπορῶ νὰ μὴν ἀναφέρω μιὰ πληροφορία πολλαπλῆς χρησιμότητος, παρακάμπτοντας γιὰ λίγο τὸ θέμα, γιὰ τὸν Στάλιν ποὺ ἐνδεχομένως νὰ δικαιολογήσει τὴν ἀνθελληνική του στάση

Μήπως βοήθησαν τοὺς ὁμόδοξους Ἕλληνες τὸ 1922 στὴ Σμύρνη; Προφανῶς..., γι αὐτὸ μάλιστα ὑπεγράφῃ στὶς 16 Μαρτίου 1921 σύμφωνο φιλίας ἀνάμεσα στοὺς Μπολσεβίκους καὶ τὴν Ἄγκυρα, σύμφωνα μὲ τὸ ὁποῖο ἡ Ἄγκυρα παραχωρεῖ τὸ Ναχισεβὰν καὶ τὸ Βατοὺμ καὶ ἡ Μόσχα δεσμεύεται γιὰ στρατιωτικὴ καὶ οἰκονομικὴ βοήθεια.

Τοῦτο ἄξιζε γιὰ τὸν Κεμὰλ ὅσο τίποτα ἄλλο τὴ δεδομένη χρονικὴ στιγμὴ ποὺ εἶχε ὡς ἀντίπαλο ἕναν ἰσχυρότατο Ἑλληνικὸ στρατό.

Οἱ συνέπειες ἀπὸ τὴ σύναψη τοῦ συμφώνου εἶναι τεράστιες καταρχὰς γιὰ τὴν ἐξέλιξη τοῦ ἑλληνοτουρκικοῦ πολέμου καθότι ἐπέτρεψε στὴν Ἄγκυρα νὰ μεταφέρει τίς μοναδικὲς ἰσχυρὲς στρατιωτικὲς δυνάμεις (Κιαζὶμ πασᾶς) ποὺ διέθετε ἀπὸ τὸ ἀνατολικὸ στὸ δυτικὸ μέτωπο, ἐναντίον τοῦ ἑλληνικοῦ στρατοῦ, καθὼς καὶ νὰ ἐκσυγχρονίσει τὸν στρατὸ μὲ σταθερὴ προμήθεια ρωσικῶν ὅπλων ἀλλὰ καὶ μὲ τροφοδοσία. Ἡ βοήθεια ποὺ πρόσφερε στὴν Τουρκία ὁ Στάλιν ἦταν τότε ποὺ ἡ Ρωσία ἐμαστίζετο ἀπὸ πρωτοφανῆ πεῖνα καὶ ὁ χρυσὸς ἦταν ἀναγκαῖος γιὰ νὰ χρησιμοποιηθεῖ στὸ νὰ τραφοῦν οἱ Ρῶσοι καὶ ὄχι νὰ βοηθηθοῦν οἱ τοῦρκοι γιὰ νὰ μᾶς σφάξουν στὴν Μικρὰ Ἀσία. Ἐν τούτοις προτιμήθηκε ἡ καταστροφὴ τῆς Ἑλλάδος παρὰ νὰ χορτάσουν οἱ Ρῶσοι.

Ὁ Νορβηγὸς καθηγητὴς καὶ διπλωμάτης Φρ. Νάνσεν, ὁ ὁποῖος εἶχε ὁρισθεῖ ἀπὸ τὴν Κοινωνία Τῶν Ἐθνῶν (τώρα ΟΗΕ) ὡς Ὕπατος Ἁρμοστὴς γιὰ τὸν ἐπαναπατρισμὸ τῶν ἁπανταχοῦ αἰχμαλώτων ἔγραψε τo 1928 ὅτι ἡ πείνα τοῦ Ρωσικοῦ λαοῦ τὸ 1921 ἦταν φρικιαστική, πολλοὶ πέθαιναν ἀπὸ τὴν πεῖνα, ὑπῆρχε ἀνθρωποφαγία, ἔκαναν ἐκταφῇ πτωμάτων γιὰ νὰ φᾶνε καὶ τὸ τραγικότατο, γονεῖς σκότωναν καὶ ἔτρωγαν τὰ νήπια παιδιά τους.

Ὁ Στάλιν προτίμησε νὰ βοηθήσει τὸν Ἀτατοὺρκ νὰ μᾶς καταστρέψει παρὰ νὰ βοηθήσει τοὺς Ρώσους.

Μετὰ τὴν ὕπουλη συμπεριφορὰ τῆς Ρωσίας στὴν Μικρασιατικὴ καταστροφή, ἡ Ρωσία πάλι ἐνεπλάκῃ στὰ ἑλληνικὰ ζητήματα μετὰ τὸ τέλος τοῦ Β' Παγκοσμίου Πολέμου μὲ σκοπὸ τὴν φθορὰ τῆς Ἑλλάδος.

Στὸν συμμοριτοπόλεμο (σύμφωνα μὲ πόρισμα ἐπιτροπῆς τοῦ ΟΗΕ) ἢ ἐμφύλιο (σύμφωνα μὲ ἀπόφαση τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων) ἡ Ρωσία συνέδραμε στὴν διεξαγωγὴ τοῦ πολέμου αὐτοῦ καίτοι ἡ τύχη τῆς Ἑλλάδος εἶχε ἀποφασιστεῖ στὴν Γιάλτα, ἡ Ἑλλὰς νὰ ἀνήκει 90-10 στὴν Δύσῃ.

Αὐτὰ ποὺ γινόντουσαν παλιὰ γίνονται καὶ τώρα

Οἱ Ἕλληνες περιμένουν τοὺς Ρώσους νὰ μᾶς σώσουν, ἀλλὰ ἡ Ρωσία, δια τοῦ Α. Ντούγκιν, ἀνακοίνωσε ὅτι ἡ Ρωσία εἶναι κληρονόμος τοῦ Βυζαντίου, ὅτι ἡ Βυζαντινὴ αὐτοκρατορία τοὺς ἀνήκει καὶ ὅτι ἡ Μόσχα θὰ εἶναι ἡ Τρίτη Ρώμη (Σημ. Ἡ λέξη «Τσὰρ» προέρχεται ἀπό το «Καῖσαρ»).

Ἀκόμη καὶ τὰ βυζαντινὰ χρώματα ἔχουν βάλει στὶς ἀθλητικὲς στολὲς τῶν ρώσικων ὁμάδων.

Μπορεῖ ὁ Πούτιν νὰ μὴν ἀνέχεται «πουτινιὲς» ἀλλὰ στὴν Ἑλλάδα, ἀπ' ὅτι φαίνεται, θὰ φερθεῖ «πουτινίστικα». Γιὰ τοὺς Ρώσους προέχει ὁ μισελληνικὸς Πανσλαβισμός, παρὰ ἡ Ὀρθοδοξία.

Ἀλλὰ εἴπαμε, ἡ Ἑλλὰς εἶναι τὸ μεγαλύτερο ἐμπόδιο τῶν διεθνιστῶν, ὁπότε ὅλες οἱ δυνατὲς χῶρες θέλουν τὴν καταστροφή της.

Ἡ Ἑλλάδα ἀπὸ τὴν σύσταση τῆς ὡς ἐλεύθερο κράτος τὸ 1831 , μέχρι καὶ σήμερα, ἔχει χρεοκοπήσει τρεῖς φορὲς ἐπισήμως καὶ ἔχει φλερτάρει μὲ τὴν χρεοκοπία ἀκόμα περισσότερες.

Ποτὲ ὅμως δὲν ὑπῆρξε ρωσικὴ βοήθεια, ποὺ νὰ ἀποτελέσει «μαξιλάρι» ἀσφαλείας γιὰ τὴν χώρα μας.

1917, οἱ Μπολσεβίκοι, ποὺ τερματίζουν τὸ Τσαρικὸ καθεστώς, θὰ ἀκολουθήσουν ἐπακριβῶς τὴν καιροσκοπικὴ πολιτικὴ τῶν Τσάρων ἔναντι τῆς Ἑλλάδας.

Ὁ μπολσεβίκος Ρῶσος ἔστειλε ὅπλα, πυρομαχικὰ καὶ προμήθειες στὸν Mustafa Kemal Atatürk ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων, σιώπησε προκλητικὰ ὅταν οἱ ἄτακτοι τοῦ Κεμὰλ ἔσφαζαν Ἑλληνες τῆς Ἰωνίας, Ἑλληνες τοῦ Πόντου καὶ Ἀρμενίους,

ἐνῶ δὲν ἔχασε τὴν εὐκαιρία τοῦ συστηματικοῦ πληροφοριακοῦ καὶ ἰδεολογικοῦ πολέμου ἐντὸς τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας καὶ ἐντὸς τοῦ στρατεύματος μὲ ὄργανο τοὺς Ἕλληνες κομμουνιστές.

Ἐνῶ, ὅπως ἔχει ἀναγνωριστεῖ, ἡ ἀντίσταση τῆς Ἑλλάδος ἐναντίον τῶν δυνάμεων τοῦ Ἄξονα κατὰ τὸ Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ἦταν καθοριστικὴ γιὰ τὴν ἄμυνα τῶν Ρώσων ἐναντίον τῶν Γερμανῶν, μετὰ τὸ τέλος τοῦ πολέμου καὶ ἐνῶ εἶχε συμφωνήσει μὲ τὸν Τσώρτσιλ τὸ μεταπολεμικὸ σκηνικὸ στὴν Ἑλλάδα, ἐν τούτοις ὁ Joseph Stalin ἔπαιξε τὸν πιὸ βρώμικο ρόλο στὴ μεταπολεμική μας ἱστορία, καλλιεργῶντας στὴν ἑλληνικὴ ἀριστερὰ καταστροφικὰ μυθεύματα.

Στὴ Συνθήκη προσάρτησης τῶν Δωδεκανήσων στὴν Ἑλληνικὴ ἐπικράτεια (1948), εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἔθεσε ἐπιτακτικὰ ζήτημα ἀποστρατιωτικοποίησης τούς, δημιουργῶντας προηγούμενο τὸ ὁποῖο σήμερα ἐκμεταλλεύεται ἡ Τουρκία.

Ἡ ἔξοδος τοῦ ρωσικοῦ ναυτικοῦ στὸ Αἰγαῖο καὶ στὴ Μεσόγειο ἦταν στρατηγικὸς στόχος τῆς Μόσχας ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Τσάρου Peter Alexeyevich (Πέτρος Ἀ΄ τῆς Ρωσίας -ὁ Μέγας), ὁπότε κάθε σκέψη στρατιωτικῆς παρουσίας στὰ νησιὰ τοῦ Β. Αἰγαίου καὶ τῶν Δωδεκανήσων πρωτίστως ἐνοχλοῦσε τὴ Ρωσία καὶ φυσικὰ βόλευε καὶ ἐξυπηρετοῦσε τους Τούρκου

Ἡ Ρωσία κρύβεται καὶ πίσω ἀπο τὸ Τουρκικὸ casus belli γιὰ τὴν ἐπέκταση τῶν θαλασσίων συνόρων τῆς Ἑλλάδας ἀπὸ τὰ 6 στὰ 12 ναυτικὰ μίλια.

Ἀντιτίθεται κάθετα σὲ μιὰ τέτοια ἐξέλιξη, γεγονὸς ποὺ ἐξυπηρετεῖ θαυμάσια τὴν τουρκικὴ στρατηγικὴ στὸ Αἰγαῖο.

 Κατὰ τὰ ἄλλα, ἐμεῖς τοὺς παρέχουμε ἀγκυροβόλιο ἀνοιχτὰ τῆς Λήμνου καὶ ἐμεῖς σώζουμε πολεμικά τους καράβια ποὺ χάνουν τὸ πηδάλιο ἕν πλώ...

Φυσικά, οὔτε λέξῃ οἱ Ρῶσοι γιὰ τίς προκλήσεις τῆς Τουρκίας ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος! Μάλιστα, μετὰ τὸ ἀποτυχημένο πραξικόπημα ἔσπευσαν νὰ ἀγκαλιάσουν τὸν Τοῦρκο Πρόεδρο, Recep Tayyip Erdoğan, -φοβούμενοι ὅτι μπορεῖ κάποια στιγμὴ νὰ τοὺς πάρουν χαμπάρι οἱ Ἑλληνες, ἔτσι σοῦ λένε ἂς ἐκμεταλλευτοῦμε καὶ τὸ ἀντιαμερικανικὸ αἴσθημα τῶν Τούρκων. 

Ὑπόσχεται στὸ φίλο του, Erdoğan, ὅτι θὰ τὸν ἐξυπηρετήσει στὸν τυχοδιωκτισμό του καὶ μάλιστα τοῦ φτιάχνει καὶ πυρηνικὸ ἐργοστάσιο γιὰ νὰ παράξει ἐκτὸς ἀπὸ ρεῦμα, ἴσως καὶ πυρηνικὲς πολεμικὲς προοπτικές. 

Μήπως οἱ Ρῶσοι στάθηκαν στὸ πλευρὸ τῶν ὁμόδοξων Ὀρθόδοξων Ἑλλήνων ὅταν ἀναγνώρισαν τὸ ψευδοκράτος τῶν Σκοπίων ὡς "Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας"; Καὶ πάλι ὄχι.

Κι ἂν θέλει κάποιος νὰ ἀνατρέξει ἀκόμη πιὸ πίσω στὴν ἱστορία εὔκολα θὰ ἀντιληφθεῖ τὴν συνεισφορὰ τῶν Ἑλλήνων πρὸς τοὺς Ρώσους καὶ τοὺς Σλάβους γενικότερα.

Συνεπώς το ερώτημα παραμένει καίριο και είναι το εξής:         Οι Ρώσοι στο διάβα των αιώνων ευεργέτησαν τους Ομόδοξους Έλληνες έναντι των αλλόθρησκων ή οι Έλληνες πάντοτε υπήρξαν οι ανιδιοτελείς ευεργέτες τους;
Η απάντηση μετά την ανωτέρω ιστορική παράθεση ας δοθεί από τον κάθε αναγνώστη ξεχωριστά, έχοντας όμως όλοι μας στη θύμηση μας τη ρήση του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας Χρήστου Σαρτζετάκη το Πάσχα του 1985 ότι "οἱ ῞Ελληνες εἴμεθα «Έθνος ἀνάδελφον» ἀφοῦ συγγενικά μας ἔθνη δὲν ὑπάρχουν· κατ᾽ ἀντίθεσι πρὸς ἄλλους λαούς, ποὺ δὲν εἶναι μόνοι, ἀλλὰ διαθέτουν συγγενεῖς, ὅπως οἱ σλαβικοὶ λαοί, οἱ ἀραβικοί, οἱ ἀγγλοσάξωνες, οἱ λατινογενεῖς λαοί, κλπ
Εν κατακλείδι ο Εθνοφυλετισμός στην Ορθόδοξη Εκκλησία είναι εξαιρετικά επικίνδυνος καθότι δύναται ακόμη να φτάσει σε σημείο διαστροφής τέτοιο και ικανό να διαστρεβλώσει τον Αγιορείτικο χαιρετισμό "Ευλογείτε-ο Κύριος" σε "Ευλογείτε – ο Κύρι(λλ)ος"… με τις όποιες συνέπειες οι οποίες δε θα απέχουν και πολύ από τις Παπικές δοξασίες…!

 

Ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα στὴν Ἀμερική: Τὸ ἀπίστευτο ταξίδι τοῦ Ἡρακλῆ

Ἱστορικὸ πρόσωπο ποὺ ἔφτασε ὼς τὸν Καναδᾶ ἦταν ὁ Ἡρακλῆς τῆς ἑλληνικῆς μυθολογίας, σύμφωνα μὲ τὸν καθηγητὴ Γεωλογίας Ἠλία Μαριολάκο.
Ἔφτασε χίλια χρόνια πρὶν ἀπὸ τὸν Μεγάλο Ἀλέξανδρο στὸν Ἰνδὸ ποταμό.
Πέρασε ἀπὸ τὴν Αἰθιοπία, ἔφτασε ὼς τὴ Γροιλανδία καὶ ἴσως νὰ πάτησε πρῶτος τὸ πόδι του στὴν Ἀμερική.
Ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ γνωστοὺς ἥρωες τῆς παγκόσμιας μυθολογίας- ὁ Ἡρακλῆς- δὲν ἦταν μόνο ἕνας σπουδαῖος ὑδραυλικός, μηχανικὸς καὶ ὑδρογεωλόγος, ὅπως μαρτυροῦν πολλοὶ ἀπὸ τοὺς δώδεκα ἄθλους του, ἀλλὰ καὶ ὁ πρῶτος ποὺ ἔκανε πράξη τὴν παγκοσμιοποίηση καὶ ὁ ἀρχιτέκτονας τῆς μυκηναϊκῆς κοσμοκρατορίας, ὅπως ὑποστήριξε σὲ ὁμιλία του, στὸ Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν, ὁ ὁμότιμος καθηγητὴς Γεωλογίας καὶ μέλος τοῦ Κεντρικοῦ Ἀρχαιολογικοῦ Συμβουλίου Ἠλίας Μαριολάκος.
«Ὁ Ἡρακλῆς δὲν εἶναι ἕνα πρόσωπο γιὰ νὰ διασκεδάζουν τὰ παιδιά.
Οὔτε ἡ ἑλληνικὴ μυθολογία ἕνα παραμύθι γιὰ ἕναν φανταστικὸ κόσμο», λέει στὰ «ΝΕΑ» ὁ Ἠλίας Μαριολάκος.
«Ὁ Ἡρακλῆς εἶναι ἕνα ἱστορικό- καὶ ὄχι μυθικό- πρόσωπο, ἕνας ἄγνωστος μεγάλος κατακτητής, ἥρωας- ἱδρυτὴς πόλεων, πρῶτος συνδετικὸς κρίκος τοῦ κοινοῦ πολιτισμικοῦ ὑποστρώματος τῶν Εὐρωπαίων, τοῦ μυκηναϊκοῦ καὶ κατὰ συνέπεια τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ. Καὶ ἡ μυθολογία εἶναι ἡ ἱστορία τοῦ ἀπώτερου παρελθόντος τῶν κατοίκων αὐτοῦ τοῦ τόπου, ποὺ πολὺ ἀργότερα θὰ ὀνομαστεῖ Ἑλλάς».
Πρῶτος στὸ μικροσκόπιο τοῦ καθηγητῆ μπῆκε ὁ ἆθλος μὲ τὴν ἁρπαγὴ τῶν βοδιῶν τοῦ Γηρυόνη, τοῦ τρικέφαλου καὶ τρισώματου γίγαντα ποὺ ζοῦσε στὰ Γάδειρα, τὸ σημερινὸ Κάντιθ τῆς Ἱσπανίας, κοντὰ στὸ στενό του Γιβραλτάρ.
«Οἱ περισσότεροι πιστεύουν πὼς ὁ Ἡρακλῆς ταξίδεψε ὼς τὴν Ἰβηρικὴ Χερσόνησο γιὰ νὰ φέρει μιὰ καλὴ ράτσα βοδιῶν στὴν Πελοπόννησο», ἐξηγεῖ ὁ κ. Μαριολάκος.
«Ἄν διαβάσουμε μὲ προσοχὴ τὸν Στράβωνα, ποὺ ἔζησε τον 1ο αἰ. π.Χ. ὅμως, θὰ διαπιστώσουμε πὼς σὲ κανένα ἄλλο μέρος τοῦ κόσμου δὲν ἔχει βρεθεῖ τόσος πολὺς χρυσός, ἄργυρος, χαλκὸς καὶ σίδηρος.
. Καὶ τὰ βόδια δικαιολογοῦνται διότι ὑπῆρχαν μαρτυρίες ὅτι τὸ "κοσκίνισμα" τοῦ χρυσοῦ ἀπὸ τὴν ἄμμο γινόταν πάνω σὲ δέρματα βοδιῶν».
Ἡ ἵδρυση δὲ τῆς πόλης ἀπὸ τὸν Ἡρακλῆ μνημονεύεται στὸν θυρεὸ τῆς πόλης καὶ σήμερα.
Ὁ Ἡρακλῆς ὁλοκληρώνει τὸν ἆθλο του καὶ συνεχίζει βόρεια πρὸς τὴν Κελτικὴ καὶ ἱδρύει τὴν Ἀλέσια (γνωστὴ καὶ ὡς πόλη τοῦ Ἀστερίξ), τὸ ὄνομα τῆς ὁποίας προέρχεται ἀπὸ τὴ λέξη ἄλυς (= περιπλάνηση). Πόλη μὲ στρατηγικὴ σημασία, καθὼς συνδέεται μέσῳ πλωτῶν ποταμῶν πρὸς τὴ Μεσόγειο, τὸν Ἀτλαντικό, τὴ Μάγχη καὶ τὴ Βόρεια Θάλασσα, ὅπου ὁ Ἰούλιος Καίσαρας κατατρόπωσε τοὺς Γαλάτες. Ἀκόμη ἱδρύει τὸ Μονακὸ καὶ τὴν Ἀλικάντε - ἡ ποδοσφαιρική της ὁμάδα ὀνομάζεται Ἡρακλῆς.


Τί γύρευε στὴ Γαλατία ὁ Ἡρακλῆς;
«Χρυσό», ἀπαντᾷ ὁ κ. Μαριολάκος, «ἀφοῦ ὁ Διόδωρος μᾶς λέει πὼς στὴ Γαλατία ὑπάρχουν πλούσια χρυσοφόρα κοιτάσματα». Ὁ Ἡρακλῆς ὅμως φέρεται- σύμφωνα μὲ τὸν Πλούταρχο- νὰ ἔφτασε καὶ ὼς τὴν Ωγυγία ποὺ ἀπέχει πέντε ἡμέρες δυτικὰ τῆς Βρετανίας. «Πέντε ἡμέρες ἰσοδυναμοῦν μὲ 120 ὧρες.
Ἄν ἡ μέση ταχύτητα ἑνὸς πλεούμενου τῆς ἐποχῆς ἦταν 4 μίλια τὴν ὥρα, τότε ἡ ἀπόσταση εἶναι 890 χλμ., ἄρα πρόκειται γιὰ τὴ σημερινὴ Ἰσλανδία καὶ συνέχισε ὼς τὴ Γροιλανδία, ἐνῶ τὸ Κρόνιο Πέλαγος, ποὺ ἀναφέρεται, σύμφωνα μὲ τοὺς ὑπολογισμοὺς ταυτίζεται μὲ τὸν Βόρειο Ἀτλαντικό»
«Γιὰ νὰ φέρει τὰ χρυσᾶ μῆλα τῶν Ἑσπερίδων (ἤτοι τὸν χρυσὸ) ὁ Ἡρακλῆς ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο ἔφτασε ὼς τὴν Αἰθιοπία κι ἔπειτα στὸν Καύκασο- γιὰ νὰ ζητήσει τὴ βοήθεια τοῦ Προμηθέα- καὶ στὴ Λιβύη προτοῦ ἐπιστρέψει στὶς Μυκῆνες»
Ὁ Ἡρακλῆς ἔφτασε, σύμφωνα μὲ τὸν καθηγητὴ Ἠλία Μαριολάκο, ὼς τὴν Ἀμερική.
«Στὶς πηγὲς διαβάζουμε πὼς ἐγκατέστησε ἀκολούθους τοῦ "ὼς τὸν κόλπο ποὺ τὸ στόμιό του βρίσκεται στὴν ἴδια εὐθεῖα μὲ τὸ στόμιο τῆς Κασπίας".
Ἕνας κόλπος μόνον καλύπτει αὐτὲς τίς προϋποθέσεις: τοῦ Ἁγίου Λαυρεντίου στὸ Τορόντο τοῦ Καναδᾶ».
Μαρτυράται δὲ πὼς ἔμειναν «σὲ νησιὰ ποὺ βλέπουν τὸν ἥλιο νὰ κρύβεται γιὰ λιγότερο ἀπὸ μία ὥρα γιὰ 30 ἡμέρες»- δηλαδὴ στὸν πολικὸ κύκλο.
Τί γύρευε ἐκεῖ;
Ἡ ἀπάντηση βρίσκεται στὰ εὑρήματα τῶν ἀνασκαφῶν ποὺ γίνονται γύρω ἀπὸ τὴ λίμνη Σουπίριορ στὸ Μίτσιγκαν.
Ἀρκεῖ νὰ σκεφτεῖτε πὼς ἔχουν ἐξορυχθεῖ πάνω ἀπὸ 500.000 τόνοι χαλκοῦ στὴν περιοχή, ὅταν στὴν κάτ΄ ἐξοχὴν πηγὴ χαλκοῦ- τὴν Κύπρο- ἐξορύχθηκαν 200.000 τόνοι.
Ἡ ἐξόρυξη ἔγινε τὴν περίοδο 2.450 π.Χ.- 1050 π.Χ., σταματάει ξαφνικά, ὅταν καταρρέει ὁ μυκηναϊκὸς πολιτισμός. Καὶ ὅλα αὐτὰ σὲ μιὰ περιοχὴ ὅπου οἱ γηγενεῖς βρίσκονταν στὴ λίθινη ἐποχή!

                                                             

The transatlantic voyage of Heraklion
A historical figure who reached as far as Canada was Hercules of Greek mythology, according to Geology professor Elias Mariolakos.
He arrived a thousand years before Alexander the Great on the Indus River. He passed through Ethiopia, reached Greenland and may have been the first to set foot in America. One of the most famous heroes of world mythology - Hercules - was not only a great plumber, engineer and hydrogeologist, as many of his twelve deeds testify, but also the first to practice globalization and the architect of the Mycenaean cosmocracy, Elias Mariolakos, Emeritus Professor of Geology and member of the Central Archaeological Council, supported last night in a speech at the University of Athens.
"Hercules is not a person for children to have fun. "Greek mythology is not a fairy tale for a fantasy world either", Elias Mariolakos tells "NEA". "Hercules is a historical - and not mythical - person, an unknown great conqueror, hero-founder of cities, the first connecting link of the common cultural background of Europeans, the Mycenaean and consequently of Greek culture. And the mythology is the story of the distant past of the inhabitants of this place, which much later will be called Hellas ".
The first to enter the professor's microscope was the feat of snatching the oxen of Girion, the three-headed and three-limbed giant that lived in Gadira, present-day Cadiz, Spain, near the Strait of Gibraltar.
"Most people believe that Hercules traveled to the Iberian Peninsula to bring a good breed of oxen to the Peloponnese," explains Mariolakos. "If we read carefully Strabo, who lived in the 1st c. e.g. but we will find that in no other part of the world has so much gold, silver, copper and iron been found. And the oxen are justified because there were testimonies that the "sifting" of the gold from the sand was done on oxen skins ".
The foundation of the city by Hercules is mentioned in the coat of arms of the city even today. Hercules completes his feat and continues north to Celtic and founds Alessia (also known as the city of Asterix), whose name comes from the word alys (= wandering). A city of strategic importance, as it is connected by navigable rivers to the Mediterranean, the Atlantic, the English Channel and the North Sea, where Julius Caesar defeated the Gauls. She is still founding Monaco and Alicante - her football team is called Hercules.
What was Hercules looking for in Galatia? "Gold", replies Mr. Mariolakos, "since Diodorus tells us that in Galatia there are rich gold deposits". Hercules, however, is said - according to Plutarch - to have reached Ogygia, which is five days west of Britain. "Five days is equivalent to 120 hours. If the average speed of a boat at the time was 4 miles per hour, then the distance is 890 km, so it is today's Iceland and continued to Greenland, while the Cronus Sea, which is reportedly identified with the North Atlantic »
"In order to bring the golden apples of Hesperides (that is, the gold), Hercules from Egypt reached Ethiopia and then the Caucasus - to ask for the help of Prometheus - and Libya before returning to Mycenae"
Hercules arrived, according to Professor Elias Mariolakos, as far as America. In the sources we read that he installed his followers "up to the bay whose mouth is in the same line as the mouth of the Caspian Sea". "Only one bay meets these requirements: St. Lawrence in Toronto, Canada." He testified that they stayed "on islands that see the sun hiding for less than an hour for 30 days" - that is, in the polar circle.
What was he looking for there?
The answer lies in the findings of excavations around Lake Superior in Michigan. It is enough to think that more than 500,000 tons of copper have been mined in the region, when 200,000 tons were mined in the pre-eminent source of copper - Cyprus.
Mining took place in the period 2,450 BC-1050 BC, it stops suddenly, when the Mycenaean civilization collapses. And all this in an area where the natives were in the Stone Age!
A historical figure who reached as far as Canada was Hercules of Greek mythology, according to Geology professor Elias Mariolakos.

H Ινδιάνικη φυλή των Cherokee μιλούσε Ελληνικά και κατάγονται από την Ανατολική Μεσόγειο !

H Ἰνδιάνικη φυλὴ τῶν Cherokee μιλοῦσε Ἑλληνικὰ καὶ κατάγονται ἀπὸ τὴν Ἀνατολικὴ Μεσόγειο !

Τρία δείγματα πετρογλυφικῶν βρέθηκαν στὴν Βόρεια Ἀμερική, ὅπου ἐρευνήθηκαν καὶ ἀποδόθηκαν στὸ ὅτι εἶναι Ἑλληνικά.

Ἡ πέτρα Possum Creek Stone ἀνακαλύφθηκε ἀπὸ τὴν Gloria Farley στὴν Oklahoma τὸ 1970. Ὅπως ἐξηγεῖ ἡ ἴδια στὴν πέτρα ἀπεικονίζεται ἕνας Ἕλληνας ἀθλητὴς ἐπάνω σε βάθρο νίκης μὲ ἐπιγραφὴ ποὺ γράφει HO-NI-KA-SA ἡ o nikasa (ὁ νικητής)

Ἡ πέτρα Thruston Stone ἑρμηνεύεται ὡς μία ἀνάμιξη πολλῶν πολιτισμῶν ὀπως Ἑλληνικῆς, Τσερόκι, Ἰνδιάνικης, Αἰγυπτιακῆς καὶ Ἐβραίκης.

Ἡ πολιτισμικὴ κοινότητα τῶν Cherokee, Keetoowah Societyεπισήμανε, ὅπως τὸ ἐπιβεβαιώνει καὶ τὸ ὅραμα τοῦ Eloh, ὅτι προέρχονται ἀπὸ τοὺς Πτολεμαίους ποὺ ἔφτασαν μὲ ὑπερατλαντικὰ ταξίδια μαζὶ μὲ Ἑβραίους καὶ Φοίνικες στὴν κοιλάδα τοῦ Ohio γύρῳ,γύρω στὸ 100 π.Χ.

Τὸ Red Bird Petroglyph εἶναι Ἑλληνικὴ ἐπιγραφὴ ποὺ χρονολογεῖται ἀνάμεσα στὸν 2ο καὶ 3ο αἰῶνα π.Χ. καὶ ὄχι ὅπως ἀνακοίνωσε τελευταῖα τὸ Ἀρχαιολογικὸ Ἰνστιτοῦτο τῆς Ἀμερικῆς καὶ ἡ New York Times ὅτι εἶναι τοῦ 1800.

Ἡ γλῶσσα τῶν Cherokee περιέχει πολλὲς λέξεις ἑλληνικῆς προέλευσης, ἰδιαίτερα στὸ πεδίο τῆς ἱεραρχίας, στρατιωτικῆς ὁρολογίας, μυθολογίας, ἀθλητισμοῦ καὶ τελετουργίας.

Ἐπίσης ἡ μουσικὴ τῶν Cherokee ἀντανακλᾷ τίς ἑλληνικές τους ρίζες. Οἱ ἰνδιάνοι Cherokee εἶναι στὴν κυριολεξία οἱ Ἕλληνες τῆς ἀρχαίας Ἀμερικῆς.

Στὴν μνήμη τῆς Gloria Farley

Donald N. Yates

Ἑλληνικὲς λέξεις ποὺ ταιριάζουν με τῶν Cherokee

Screen Shot 2013-09-12 at 11.23.52 PM

Ἀρχαῖοι Ἕλληνες στὴν Ἀμερική

Στὰ τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ 1960 ἕνας ἄνδρας ποὺ λεγοταν Manfred Metcalf βρῆκε μιὰ πέτρα στὴν πολιτεία τῆς Georgia, ἡ ὁποία ἔφερε μιὰ ἐπιγραφὴ παρόμοια μὲ τὴν ἀρχαία γραφὴ τῆς Κρήτης

Ἡ πέτρα αὐτη ἔπεσε στὰ χέρια τοῦ Cyrus Gordon (Ἀμερικάνος Ἀρχαιολόγος καὶ Γλωσσολόγος μὲ εἰδικότητα στὶς γλῶσσες τῆς Ἐγγὺς Ἀνατολῆς) ὁ ὁποῖος καὶ δήλωσε:

"Ἀφου ἐρεύνησα τὴν ἐπιγραφή, ἦταν προφανὲς γιὰ μένα πὼς ἡ γραφὴ ἠταν ἴδια μὲ αὐτὴ τῆς Μινωικῆς Γραμμικῆς Α καὶ Μυκηναικὴς Γραμμικῆς Β. Συνεπῶς ὑπῆρχε μιὰ ἐπαφὴ μεταξὺ Ἀμερικῆς καὶ Αἰγαίου στὴν στὴν Ἐποχη τοῦ Χαλκοῦ κοντὰ στὶς Νότιες, Δυτικὲς καὶ Βόρειες ἀκτὲς στὸν Κόλπο τοῦ Μεξικοῦ. Αὐτὸ δὲν μπορεῖ νὰ εἰναι τυχαῖο! Ἡ Ἀρχαῖες ἐπιγραφὲς τῶν πολιτισμῶν τοῦ Αἰγαίου σὲ τρεια διαφορετικὰ σημεῖα τοῦ Κόλπου ἀντανακλᾷ τὰ ὑπερατλαντικὰ ταξίδια μεταξὺ τῆς Μεσογείου καὶ τοῦ Νέου Κόσμου γύρῳ,γύρω στὰ μέσα τῆς 2ης χιλιετίας"

Ύστερα από μία μικρή διαδικτυακή έρευνα πάνω στο πολύ ενδιαφέρον αυτό θέμα, βρήκαμε αυτήν την ιστοσελίδα, η οποία φαίνεται να είναι και η πηγή του παραπάνω άρθρου...

1 κοινοποίηση

4Σπυρίδων Νικολοβιέννης και 

Ὁ Θρῦλος τῶν ΕΛ διαγραμμένη ἱστορια γιὰ εὐνοήτους λογούς!

Κάτι ἤξερε ὁ Κίσσινγκερ ὅταν ἔλεγε ὅτι ἂν μάθουν οἱ Ἕλληνες τὴ πραγματική τους ἱστορία καί το πολιτισμὸ θὰ γίνουν μεγάλοι καὶ τρανοί!καὶ ἔγιναν γιὰ λίγο!(?) δὲν μιλοῦσαν ἀρχαῖα ἑλληνικὰ πιά.....!
Ἀπὸ τὴ σύγχρονη ἱστορία καὶ γεωγραφία, μάθαμε στὰ σχολεῖα ὅτι τὴν Ἀμερικὴ ἀνακάλυψε ὁ Λατῖνος θαλασσοπόρος καὶ ἐξερευνητὴς .... ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΚΟΛΟΜΒΟΣ. Αὐτὸ εἶναι σωστό, ἀλλὰ ἰσχύει μόνο γιὰ τὰ χρόνια τοῦ Μεσαίωνα, δηλαδὴ γιὰ τὴ μ.Χ. ἐποχή. 

Ὡς γνωστὸν ὁ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΚΟΛΟΜΒΟΣ, ἔφθασε στὴν Ἀμερικανικὴ ἤπειρο στὴ δεκαετία τοῦ 1450 μ.Χ.((((KAI EKTOΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Οἱ πέτρες «μιλοῦν» ἑλληνικά...)))

Ὅμως ....χιλιάδες χρόνια πρὸ Χριστοῦ, σύμφωνα μὲ τὴ παράδοση, καὶ τὰ ὅσα ἀρχαιολογικὰ εὑρήματα, τεκμήρια, σύμβολα, κειμήλια, βιβλία, καὶ μνημεῖα διεσώθησαν καὶ εὑρέθησαν σὲ διάφορα μέρη τῆς Γῆς, στὸ πλανήτη μας ὑπῆρξε πολιτισμὸς ὑψίστης τεχνολογίας, καὶ ἡ ὑπερδύναμη τῶν χρόνων ἐκείνων, ἦταν οἱ πρόγονοί μας Ἕλληνες, οἱ γνωστοὶ στὴν τότε ἀνθρωπότητα σὰν ΕΛ, ἀπὸ τὸ ΕΛΛΗΝΕΣ & ΕΛΛΑΣ.

Οἱ ΕΛ εἶχαν ἀνακαλύψει τὴν Ἀμερική, καὶ εἶχαν ἐγκατασταθεῖ ἐκεῖ, μὲ πολιτισμὸ καὶ τεχνολογία ὑψίστης σημασίας καὶ τελειότητος, π.χ. σὲ βιβλία, εἰκόνες, καὶ πίνακες ζωγραφικῆς θὰ δεῖτε τὸν ΑΠΟΛΛΩΝΑ νὰ ἵπταται καθήμενος ἐπάνω σε ἀνάκλιντρο, ἐπίσης θὰ δεῖτε πλοῖα ποὺ ἵπταντο σὲ περίπτωση φουρτούνας καὶ κακοκαιρίας, γιὰ νὰ ὑπερκεράσουν τὴ μανία τῶν κυμάτων, καὶ ἄλλα πολλά.

Αὐτὸ σημαίνει ὅτι οἱ ΕΛ κατεῖχαν τὴ τεχνολογία καὶ τεχνογνωσία τῆς ἀντιβαρύτητος. Ἀποδείξεις τῆς ὕπαρξης τῶν ΕΛ στὴν Ἀμερικὴ ἔχουμε πολλές, ἐνδεικτικῶς ἀναφέρω τίς κάτωθι περιπτώσεις.

Οἱ πρόγονοί μας ΕΛ ἔχτισαν στὴν Ἀμερική, ἀρχαία Ἑλληνικὰ θέατρα, ποὺ σώζονται σὰν μνημεῖα-ἐρείπια μέχρι τῆς σήμερον. 2. Πολλὲς πόλεις σὲ ὅλη τὴν Ἀμερικανικὴ ἤπειρο ἔχουν Ἑλληνικὰ ὀνόματα. Οἱ Ἕλληνες προϋπῆρχον τῶν ἰθαγενῶν ἐρυθροδέρμων, ἢ συνυπῆρξαν, αὐτὸ ἡ ἱστορία δὲν τὸ διευκρινίζει.

Εὑρέθησαν κοσμοδρόμια στὴν ὀροσειρὰ τῶν Ἄνδεων, καὶ στὸ Περοῦ, γιὰ διαστημικὲς πτήσεις, ποὺ φέρουν ἀρχαῖα σύμβολα τῶν ΕΛ. 4. Στὸ Μεξικὸ εὑρέθησαν Ἑλληνικὲς πυραμίδες, μὲ σύμβολα τῶν ΕΛ, ὅπως Μαίανδροι, τὸ κεφαλαῖο γράμμα τοῦ Ἑλληνικοῦ ἀλφαβήτου Λ, τὸ Δελφικὸ Ε , καὶ ἄλλα μνημεῖα. Αὐτὰ τὰ σύμβολα κοσμοῦσαν τίς πυραμίδες καὶ τὰ παλάτια.

Στὴ χερσόνησο YUCATAN, (Εἴσοδος στὸ Κόλπο τοῦ Μεξικοῦ), εὑρέθησαν ἀρχαῖες Ἑλληνικὲς πυραμίδες, μὲ σύμβολα τῶν ΕΛ. 6. Τὰ χάλκινα βιβλία ποὺ εὑρέθησαν στὸ ΘΙΒΕΤ καὶ ΙΝΔΙΑ εἶναι γεμᾶτα ἀπὸ τέτοιες ἀποκαλύψεις.

Ὁ Ἀρχαῖος Ἕλλην Ἥρωας ΗΡΑΚΛΗΣ, (ἕνας ἀπὸ τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν ΕΛ, ὁ ἄλλος ἦταν ὁ ΔΙΑΣ καὶ ὁ ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ,) διέβῃ τὰ στενά του Γιβραλτάρ, ἐξ οὗ καὶ οἱ περίφημες στῆλες τοῦ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ, μνημεῖο ἀθάνατο ποὺ σώζεται μέχρι τῆς σήμερον. (Ὁ γράφων ἔχει δεὶ τίς μαρμάρινες κολῶνες τοῦ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ μὲ ναυτικὰ κιάλια, ὅταν πέρασα τὰ στενά του Γιβραλτὰρ πρὸς Ἀτλαντικὸ καὶ πρὸς Μεσόγειο, πέρα-δῶθε).((((Μινωικὴ Ἀμερικὴ καὶ Ἕλληνες - 3.500 χρόνια πρὶν τὸν Χριστόφορο Κολόμβο))))

Ὁ ΗΡΑΚΛΗΣ διασχίζοντας τὰ στενά του Γιβραλτάρ, μετέβῃ στὴν Ἀμερικὴ ἱπτάμενος μὲ πλοῖα ποὺ ἵπταντο, (ἀλλὰ πιθανὸν καὶ διὰ θαλάσσης), σύμφωνα μὲ τίς γραφές,(χάλκινα βιβλία, παπύρους, κλπ.) τὴν ὁποία καὶ ἀποίκησε μὲ πλῆθος Ἑλλήνων τῆς ἐποχῆς ἐκείνης.

Πολλοὶ ἱστορικοὶ καὶ ἄλλοι ἐπιστήμονες, μὲ διάφορες πολυτελεῖς ἐκδόσεις, ἀλλὰ καὶ διαλέξεις σὲ ἀνώτατα πνευματικὰ ἱδρύματα, καὶ σὲ τηλεοπτικὰ κανάλια, ἀναφέρουν τὰ γεγονότα αὐτὰ τῆς ἀνακάλυψης καὶ ἀποίκισης τῆς Ἀμερικανικῆς Ἠπείρου, ἀπὸ τοὺς ΕΛ, χιλιάδες χρόνια πρὸ Χριστοῦ, πιθανολογεῖται στὴν ἐποχὴ τοῦ Δευκαλίωνα.

Οἱ ΕΛ εἶναι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἔχτισαν ὅλα αὐτὰ τὰ ὡραῖα καὶ θαυμαστὰ τὰ ὁποῖα ἀνακαλύπτονται σήμερα στὴν Ἀμερικανικὴ ἤπειρο. Κατόπιν ὅλων αὐτῶν, οἱ σύγχρονοι Ἀμερικανοί, ὀφείλουν χάριτας στὸν Ἑλληνισμό, καὶ τοὺς Ἕλληνες, οἱ ὁποῖοι τοὺς ἔδωσαν το πολιτισμό. Διὰ ὅλα αὐτὰ ὀφείλει ἡ Οὐάσινγκτον νὰ ἀποκαταστήσει τὴν ἱστορικὴ ἀλήθεια, ὥστε νὰ ἀπονεμηθοῦν , ἔστω καὶ ἀργά, τα τοῦ Καίσαρος των Καίσαρι...(((Ἡ πραγματικὴ ἱστορία τῆς ἀνακάλυψης τῆς Ἀμερικῆς)))

Πρέπει οἱ σύγχρονοι Ἀμερικανοὶ νὰ σέβονται τὸν Ἑλληνισμό, καὶ ὄχι νὰ πολεμοῦν τὴν Ἑλλάδα μὲ τέτοιο μῖσος στὸ διεθνὲς διπλωματικό, οἰκονομικό, καὶ πολιτικὸ σκηνικό, σὲ θέματα Γεωπολιτικῆς, Γεωστρατηγικῆς, καὶ Γεωενέργειας.ίσως ἡ Ἀμερικανικὴ Ἀκαδημία Ἐπιστημῶν, νὰ θελήσει νὰ ἀποκαταστήσει τὴν ἱστορικὴ πραγματικότητα, γιὰ τὴ πραγματικὴ ἀλήθεια τῆς ἀνακάλυψης τῆς Ἀμερικῆς, μὲ ὅτι αὐτὸ συνεπάγεται...

Ὁ τέως ΥΠ.ΕΞ τῶν ΗΠΑ Χένρυ Κίσσιγκερ, εἶπε, ἐὰν οἱ Ἕλληνες ἐκμεταλλευθοῦν τὴν Ἱστορία τους, καί το πολιτισμό τους, τότε θὰ γίνουν διεθνῶς σεβαστοί, καὶ θὰ κερδίσουν σὲ ὅλα τὰ διεθνῆ μέτωπα, τὰ ἐθνικά τους δίκαια.(((((Χένρυ Κίσσινγκερ: Ὁ δολοφόνος του Ἔλληνισμου καὶ ὄχι μόνο...)))

Τὸ Κανάλι αὐτὸ , δημιουργήθηκε μὲ σκοπό θέλοντας νὰ συμβάλλει , στὴν διάδοση τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικὴς Γραμματείας, Μυθολογίας , θρησκείας Μυστήρίων, κ,α.

https://www.youtube.com/channel/UCjfwfsXYxbr6ZlFN_SeuTqw 

ΘΑΡΓΗΛΙΩΝ (30 ΗΜΕΡΕΣ) 23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ - 23 ΜΑΙΟΥ

Μὴν Μάϊος                  Ἀθῆναι                  Σπάρτη

                                      Ἀττική

                                      Θαργηλιών           Δελχίνιος

Θαργηλιών μὴν Ἀθήνησιν ια· ὠνομάσθη δὲ ἐπεί ὁ ἣλιος τότε πυρώδης ·

τὸ δὲ θερμὸν θαργήλιων ὠνόμαζον· τὰ δὲ ἂνθη τότε ἐξηταίνετὸ.

Θαργηλίων δὲ , ὁ ἐνδέκατος μὴν ὀνομάζεται · ἐπεί τότε ὁ ἥλιος πυρώδης ἐστὶ, καὶ ἐν τούτῳ τῷ μηνὶ τὰ τῆς γῆς ἄνθη ἀνεξηραίνετο. Ἀπὸ τοῦ θέρειν οὖν τὴν γῆν · τὸ δὲ θερμὸν θάργηλον ὠνομασται .

[Θαργηλιών ( Μάϊος ) εἶναι ὁ ἐνδέκατος μήνας τῶν Ἀθηναίων καὶ ὠνομάσθηκε ἔτσι διότι τότε ὁ ἥλιος εἶναι θερμὸς ( τὸ θερμὸν τὸ ὠνόμαζαν Θραγηλίων ). Τότε ἐπίσης ξεραίνονταν τὰ ἄνθη]

Θαργήλια· Ἀπόλλωνος καὶ ὅλος ὁ μήν ἱερός τοῦ Θεοῦ , ἐν δὲ τοῖς Θαργηλίοις τὰς ἀπαρχὰς τῶν φυομένων ποιοῦνται καὶ περικομίζουσι · ταῦτα δὲ Θαργήλιὰ φασιν · καὶ μὴν θαργηλιών . Καὶ εὐρετηρίαν ἐκάλουν θάργηλον .

[Τὰ θαργήλια ἦταν ἑορτή τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ ὅλος ὁ μῆνας τοῦ Θεοῦ.

Τότε μαζεύουν τοὺς πρώτους ἀνοιξιάτικους καρπούς , καὶ τοὺς περιφέρουν . Αὐτὰ λέγονται θαργήλια . Καὶ τὴν καλὴ χρονιὰ τὴν ἔλεγαν Θάργηλον. ]

Ὁ Θαργηλιῶν εἶναι ὁ 11-ὅς μῆνας στὸ ἀττικὸ ἡμερολόγιο.

Ἦταν ἀφιερωμένος στοὺς θεοὺς Ἀπόλλωνα καὶ Ἄρτεμη, ἐνῶ ἀντιστοιχεῖ μὲ τὸ χρονικὸ διάστημα 23 Ἀπριλίου - 23 Μαΐου. Κυριότερες γιορτὲς τοῦ μῆνα αὐτοῦ ἦταν τὰ ὁμώνυμα Θαργήλια, ποὺ κρατοῦσαν δυὸ ἡμέρες, τὰ Βενδίδεια, τὰ ὁποῖα ἀναφέρονται καὶ στὸ Συμπόσιον τοῦ Πλάτωνα, καθὼς καὶ τὰ Καλλυντήρια καὶ τὰ Πλυντήρια, δυὸ γιορτὲς πρὸς τιμὴν τῆς θεᾶς Ἀθηνᾶς.

Ὁ Θαργηλιῶν ὀφείλει τὴν ὀνομασία του στὸ ρῆμα θέρειν καὶ στὴ λέξη Ἥλιος,

Τὰ Θαργήλια ἦταν γιορτὴ ποὺ ἐτελεῖτο τὴν 7η ἡμέρα τοῦ μῆνα, ἡ ὁποία ἐθεωρεῖτο ὡς γενέθλια ἡμέρα τοῦ Δήλιου Ἀπόλλωνα.

Τὴν παραμονὴ τῆς γιορτῆς, ποὺ ἐθεωρεῖτο ἡ γενέθλια ἡμέρα τῆς Ἀρτέμιδος, ἐτελεῖτο ἐξιλαστήρια ἢ καθαρτήρια θυσία, γιὰ τὸν ἐξαγνισμὸ τῆς πόλης τῶν Ἀθηνῶν:

«Θαργηλιῶνος ἕκτη καθαίρουσι τὴν πόλιν οἱ Ἀθηναῖοι» (Διογένης Λαέρτιος 11,44).

Ἡ θυσία τοῦ καθαρμοῦ ἦταν κατάλοιπο πανάρχαιας τελετῆς, κατὰ τὴν ὁποία δύο ἄντρες θυσιάζονταν -ὁ ἕνας γιὰ τοὺς ἄντρες τῆς πόλης καὶ ὁ ἄλλος γιὰ τίς γυναῖκες.

Οἱ δύο αὐτοὶ ἄντρες λέγονταν «φαρμακοί», ἴσως γιατί χρησίμευαν ὡς μέσα ἴασης καὶ καθαρμοῦ ὅλων τῶν ἄλλων.

Κατὰ τὸν Σουίδα, τρέφονταν δημοσία δαπάνη, ὁπότε πιθανῶς νὰ ἦταν κατάδικοι ποὺ ἡ ἐκτέλεσή τους προριζόταν νὰ γίνει στὰ Θαργήλια.

Κατὰ τοὺς κλασικοὺς χρόνους τὸ τελετουργικὸ τῆς γιορτῆς παρέμεινε ἴδιο, μόνο ποὺ στὴ θυσία γινόταν εἰκονικὴ ἐκτέλεση δύο ἀντρῶν.

Στὴ συνέχεια ἄρχιζαν οἱ κυρίως γιορτές, ποὺ ἔκλειναν τὴν ἑπομένη μὲ μουσικοὺς ἀγῶνες.

Στὴ διάρκεια τοῦ Θαργηλιώνα, ἐτελοῦντο ἐπίσης : α) Τὰ Βενδίδεια, τὴν 19η καί την 20η τοῦ μηνὸς πρὸς τιμὴν τῆς θρακικὴς σεληνιακῆς θεᾶς Βενδίδος, ἡ ὁποία ταυτιζόταν μὲ τὴν Ἀρτέμιδα, τὴν Ἐκάτη καὶ τὴν Περσεφόνη.

Τὰ Βενδίδεια γιορτάζονταν μὲ δημόσιες θυσίες καὶ τελετές.

Τὸ ἱερό της, τὸ Βενδίδιον, βρισκόταν κι αὐτὸ στὸν λόφο τῆς Μουνιχίας στὸν Πειραιᾶ. β) τὰ Πλυντήρια, την 25η τοῦ μηνὸς γιὰ τὸν καθαρισμὸ τῶν πέπλων τοῦ ἀρχαϊκοῦ ξοάνου τῆς Πολιάδος Ἀθηνᾶς στὴ θαλάσσια περιοχὴ τοῦ Φαλήρου, ἐνῶ στὴν πόλη σταματοῦσε κάθε ἐργασία.

Ἐπίσης, ἱερεῖς ἀπὸ τὸ γένος τῶν Πραξιεργιδῶν ἔπλεναν τὸ ξόανο τῆς θεᾶς ἀκολουθῶντας εἰδικὴ ἱερὴ τελετουργία. γ) Ἡ γιορτὴ τῶν Καλλυντηρίων την 19η τοῦ μηνὸς γιὰ τὸν καλλωπισμὸ τοῦ ναοῦ τῆς πολιούχου θεᾶς Ἀθηνᾶς καὶ τοῦ Ἐρεχθείου, καὶ τέλος δ) Ἀνὰ τριετία τὰ Μικρὰ Παναθήναια.

Διάφοροι ἐρευνητὲς (Mommsen κ.ἄ.) συνδυάζουν τὴν ἡλιακὴ ἀνατολὴ τοῦ σμήνους τῶν Πλειάδων στὸν οὐρανὸ μὲ τὴν τέλεση τῶν προϊστορικῶν γιορτῶν τῶν Πλυντηρίων.

Τότε γίνονταν, ἐκτὸς ἀπὸ τίς γιορτὲς πρὸς τιμὴν τῆς θεᾶς Ἀθηνᾶς, οἱ πλύσεις τῶν ἐνδυμάτων, οἱ ἐτήσιες ἐκλογὲς τῶν Ἀχαιῶν, ἐνῶ ἄρχιζε καὶ ἡ συγκομιδὴ τῶν δημητριακῶν.

Ὁ μῆνας Θαργηλιῶν ἀναφέρεται καὶ στὰ μηνολόγια τῆς Δήλου, Ἀμοργοῦ, Πάρου, Τήνου, Ἐφέσου, Περγάμου καὶ Μιλήτου.

ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΤΟ ΑΚΑΝΘΙΝΟ ΣΤΕΦΑΝΙ, Η ΧΛΑΜΥΔΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ...

ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΤΟ ΑΚΑΝΘΙΝΟ ΣΤΕΦΑΝΙ, Η ΧΛΑΜΥΔΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ..
.

Πολλοὶ δὲν τὸ γνωρίζουν, ὅμως τὸ Ἀκάνθινο Στεφάνι, τὸ Τίμιο Ξύλο καὶ ἡ Χλαμύδα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ διασώζονται μέχρι καὶ σήμερα, καὶ μάλιστα ἐντὸς τοῦ Ἑλλαδικοῦ χώρου.

2.000 χρόνια μετά, αὐτὰ ὑπάρχουν ἀκόμη γιὰ νὰ μᾶς θυμίζουν τὰ ὅσα πέρασε ὁ Χριστός, γιὰ νὰ θυσιαστεῖ ἀπὸ ἀγάπη στὸν ἄνθρωπο.
Στὴν Κωνσταντινούπολη εἶχαν μαζευτεῖ πάρα πολλὰ λείψανα καὶ ἀντικείμενα Ἁγίων, ἀακόμη καὶ τοῦ Χριστοῦ. Ὅταν οἱ Παλαιολόγοι βασίλευαν τὴν Ἀνατολικὴ Ρωμαϊκὴ Αὐτοκρατορία, εἶχαν σὲ μεγάλη ἐκτίμηση τὸν Ὅσιο Λεόντιο, ὁ ὁποῖος ἦταν ἀπὸ τὴ Μονεμβασιὰ τῆς Πελοπονήσσου.


Ὁ Λεόντιος ἔχτισε τὴν Ἱερὰ Μονὴ Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Αἰγιαλείας, καὶ οἱ Παλαιολόγοι γιὰ νὰ τοῦ δείξουν τὴ μεγάλη τους ἐκτίμηση, μετὰ τὸν θάνατό του, δώρισαν στὴ μονὴ ποὺ εἶχε χτίσει τὰ Ἄχραντα Πάθη τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, τὰ ὁποῖα σώζονται ἄθικτα μέχρι σήμερα.


Οἱ πιστοὶ μποροῦν ἀκόμη καὶ σήμερα νὰ προσκυνήσουν μέρος τοῦ Ἀκάνθινου Στεφάνου.
Τὰ Ἄχραντα Πάθη τοῦ Χριστοῦ κατὰ καιροὺς μεταφέρονται καὶ σὲ διάφορους ἄλλους ναούς, σὲ ὅλη τὴν Ἑλλάδα, ὥστε νὰ μποροῦν οἱ πιστοὶ ὅλης τῆς χώρας, νὰ προσκυνοῦν καὶ νὰ παίρνουν δύναμη, γιὰ νὰ ἀντιμετωπίζουν τίς δυσκολίες τῆς ἐποχῆς.


Τέλος, στὴν Ἱερὰ Μονὴ Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Αἰγιαλείας ἀνήκουν καὶ ἄλλα λείψανα τὰ ὁποῖα ἀξίζει νὰ προσκυνήσετε, ὅπως τὴ σιαγόνα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, τὸν ὀφθαλμὸ τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος, τμῆμα τῆς Κᾶρας τῆς Ἁγίας Κυριακῆς, τμῆμα της Κᾶρας τοῦ Ὁσίου Στεφάνου τοῦ Νέου. Ἐπίσης ἀπὸ κειμήλια ὑπάρχουν καὶ τὰ θαυμάσια χρυσοκέντητα πετραχήλια τῆς κεντήστριας Κοκώνας.