( 27η Μεταγειτνιωνος 479 π.χ )
<< οὗ ποιήσομαι περί πλείονος τὸ ζῆν
τῆς ἐλευθερίας >>
Ἀπόδοσις : << Δὲν θὰ προτιμήσω τὴν
ζωῇ ἀπὸ τὴν ἐλευθερία >>
( Ἀρχὴ Ὅρκου τῶν Πλαταιομάχων )
Ὁ Ξέρξης συντετριμμένος ἐπέστρεψε στὴν Περσία ὅπου ἔπεσε στὴν ἀγκαλιὰ τῆς συζύγου του Ἐσθήρ καί ἐπεδόθη στὴν ..... τρυφηλή ζωὴ , ἀφοῦ ἔπεσε σὲ πλήρη ἀδράνεια.
Δολοφονήθηκε τὸ 465 ἀπὸ τὸν στρατηγὸ τοῦ Ἀρτάβανο τὸν Ὑρκάνιο , ὁ ὁποῖος συνέπραξε μὲ τὸν εὐνοῦχο Μιθριδάτη Διοδωροσ σικελιωτης <<βιβλιοθήκη >> ΙΑ΄ 60 ὅπως γνωρίζουμε ἀπὸ τὴν προηγούμενη ἑνότητα, ὁ Ξέρξης εἶχε ἀφήσει τὸν Μαρδόνιο – Μαρδοχάϊ στὴν Ἑλλάδα μέ πολυάριθμο στρατό.
Ὁ Μαρδοχάϊ ἤθελε νὰ ἀφανίσει τὴν Ἑλλάδα δὲ μποροῦσε νὰ ἀφήση τὴν ἀπάνθρωπη ἀποστολή του παρ΄ ὅλη τὴν συντριβὴ ποῦ ἔπαθαν οἱ βάρβαροι στὴν Σαλαμῖνα , ἀλλὰ καὶ κατὰ τὴ ὑποχώρησή τους. Ἕνας ἐλεεινός μισέλλινας ὅπως καὶ ἡ ἀνεψιά τοῦ Ἐσθήρ ..169 < Ἐσθήρ >>: Α΄, 2,5- 14 ΚΑῚ δ΄6, 1-10 καὶ ἀλλοῦ στὸ ἴδιο κεφάλαιο .
Ἡ καταγωγὴ δὲν πρέπει νὰ λησμονεῖται :
Ὁ Μαρδόνιος διεχείμασε στὴν Θεσσαλία ἀπ΄ ὅπου .ἄρχισε νὰ κινεῖται διπλωματικῶς .
Ἤθελε νὰ διχάσει τοῦς Ἕλληνες.
Οἱ φύλακες , ὅμως , εἶχαν τὴν γνώση καὶ κατὰ τὴν παραμονή του Θεμιστοκλέους στὴν Σπάρτη, χειμών 480 μὲ 479 , κατέστρωσαν τὸ σχέδιο γιὰ ἐνδεχόμενο πόλεμο μὲ τοῦς βάρβαρους .
Ὁ Μαρδόνιος ἔστειλλε στὴν Ἀθήνα τίς προτάσεις του, οἱ ὁποῖες κατέληγαν στὴν σύνοψη :
α) Διεύρυνση τοῦ Ἀττικοῦ ἐδάφους
β) αὐτονομία , καὶ
γ) ἀνοικοδόμηση τῶν Ναῶν , κτιρίων κλπ.
Οἱ Ἀθηναῖοι , μέσο τοῦ Ἀριστείδη , τοῦ ἐδωσαν τὴν ἀπάντηση ποῦ τοῦ ἔπρεπε : << Ἄν ἀνατείλει ὁ Ἥλιος ἀπὸ τὴν δύση, τότε θὰ συμμαχήσουμε μὲ τὸν βάρβαρο >> !
καὶ ὅσο ὁ ἥλιος ἀκολουθεῖ τὴν ἴδια πορεία στὸν οὐρανὸ , ἐμεῖς οἱ Ἀθηναῖοι , δὲ θὰ συμμαχήσουμε ποτὲ .
Ἀντιθέτως θὰ ἀντιστεκώμεθα χωρὶς ἀνάπαυση, ἔχοντες τίς ἐλπίδες μας στοὺς θεοὺς καὶ τοῦς ἥρωες μας , τοῦς ὁποῖους ἐκεῖνος περιφρονεῖ , πυρπολῶντας τοῦς Ναούς καὶ τὰ ἀγάλματα >> ἩΡΟΔΟΤΟΣ : << ἱστορία . Η΄143
Οἱ Ἀθηναῖοι στέλνουν μήνυμα γιὰ βοήθεια ἀπὸ τὰ ἀδέλφια του τῆς Σπάρτης : << Πρίν ἐμφανισθεῖ - ὁ Μαρδόνιος - πάλι στὰ ἐδάφη μας θὰ πρέπει νὰ τὸν ἀντιμετωπίσουμε στὴν Βοιωτία .
Ὁδηγῆστε τὸν στρατὸ στὸ πεδίο τῆς μάχης μὲ τὴν μικρότερη δυνατὴ καθυστέρηση ( στρατιήν ὥς τάχιστα ἐκπέμπετε ) . ἔνθ ,ἄν Η΄, 144
Ὅμως .... Νέος ξεριζωμός τῶν Ἀθηναῖων , λοιπόν.
Ἐπιβιβάζονται στὰ πλοῖα καὶ πηγαίνουν στὴν Σαλαμῖνα.
Ὁ Μαρδόνιος βρίσκει τὴν Ἀθήνα ἔρημη καὶ εἰδοποιεῖ τὸν Ξέρξη ὅτι κατέλαβε.
Ὁ Ξέρξης , λόγο τῆς στενοχώριας του , ἀπολάμβανε τὴν ἀγκαλιὰ της Ἱουδαῖας συζύγου του Ἔσθηρ καὶ δὲν ἔδωσε σημασία ...
Ὁ Μαρδόνιος ἀποστέλλει στὴν Σαλαμῖνα τὸν Ἑλλησπόντιο μὲ προτάσεις << εἰρηνιστάδικες >> καὶ << λύσιν >> συμβιβασμοῦ >>.
Οἱ Ἀθηναῖοι ὅμως, οὔτε γιὰ εἰρήνη οὔτε γιὰ συμβιβασμούς ἤθελαν νὰ ἀκούσουν !
Τότε ἕνας πολιτικὸς , ὁ βουλευτὴς Λυκίδης
( τῶν δὲ βουλευτῶν Λυκίδης ) εἶπε ὅτι , << μᾶς συμφέρουν οἱ προτάσεις τοῦ Μαρδονίου >> Οἱ Ἀθηναῖοι , τότε , ἐξοργίσθησαν καὶ περικύκλωσαν τὸν λιθοβόλησαν !
Τὸν Μουρυχίδη τὸν Ἑλλησπόντιο τὸν ἄφησαν νὰ πάει στὸ κάλὸ του....
Αὐτὴ ἦταν οἱ τύχη τῶν << εἰρηνιστάδων >> ἐκεῖνες τίς ἐποχές .
Τότε ἡ τιμὴ τῆς πατρίδος δὲν ἐσήκωνε συμβιβασμούς .
Τὸν λόγο τώρα ἔχουν τὰ ὅπλα !
Ὁ Μαρδοχάϊ ἡ Μαρδόνιος δίδει διαταγὴ νὰ πυρποληθεῖ ὅλη ἡ Ἀττικὴ .
Τὸ βαρβαρικὸ ἱππικὸ καταστρέφει τὴν Μεγαρίδα , διὰ πυρὸς καὶ σιδήρου τὰ πάντα !
Ὁ ἄνανδρος Ἰουδαῖος δὲν ἦρθε πρόσωπο μὲ πρόσωπο μὲ τοῦς Ἀθηναῖους ! ἔνθ ἄν Θ΄13
Οἱ Πέντε Ἔφοροι τῆς Σπάρτης δὲν δίδουν διαταγή νὰ ξεκινήσει ὁ στρατὸς ἀπὸ Ἰσθμὸ !
Οἱ Ἀθηναῖοι στέλλουν ἀντιπροσώπους καὶ τοῦς ἐπικρίνουν.
Ὁ λαὸς τῆς Σπάρτης διαμαρτύρεται γιὰ τὴν ἀποφασιστικότητα τῶν Ἐφόρων . << Ἡ Ἑλλάς χάνεται, ἀφυπνισθῆτε καὶ τὰ Ὑακίνθια ποῦ ἑορτάζουμε μπορεῖ ἀργότερα νὰ μὴν τὰ ἑορτάζουμε μπορεῖ ἀργότερα νὰ μὴν τὰ ἑορτάζουμε Ἑλληνικά !
Μὴν ἀναβάλλετε πάλι αὔριο καὶ συνεχῶς αὔριο ! >>
Οἱ Ἀθηναῖοι μὲ ρημαγμένη τὴν πόλη τους καὶ καρβουνιασμένη τελείως , λαχταροῦν μία ἀπάντηση ... Ξημερώνη ἡ ἑπόμενη μέρα.
Μὲ τοῦς συγκινημένους Ἀθηναῖους καὶ τὸν Σπαρτιατικό λαό νὰ παραληρεί , κατευοδῶνοντας τὰ παλικάρια του , ἡ φοβερή στρατιωτική μηχανή τῆς Σπάρτης Ξεκινά !!
Δέκα χιλιάδες στρατιῶτες , μὲ συνοδεία ἀπὸ ἐπτὰ (!) εἵλωτες ὁ καθένας στρατιώτης καὶ ἀρχηγὸ τὸν βασιλέα Παυσανία, ὁ ὁποῖος ἐκτελοῦσε χρέη ἐπιτρόπου τοῦ ἀνήλικου βασιλέως καὶ ἀνεψιοῦ τοῦ Πλειστάρχου, γιοῦ τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ Λεωνίδα τοῦ Α΄ τοῦ ἡμίθεου τῶν Θερμοπυλῶν .
Τὸ θέμα τῆς στρατίας εἶναι ἐπιβλητικό καὶ μεγαλοπρεπὲς !
Ὁ Παυσανίας, ἄξιος ἡγέτης , ἀποστέλλει τὸν ἀγγελιαφόρο Θαρσία στὴν Σαλαμῖνα γιὰ νὰ ἀναγγείλει στοὺς Ἀθηναῖους τὸ χαρμόσυνο γεγονὸς .
Τὸ τὶ γίνεται στήν Σαλαμῖνα μὲ τὴν ἀναγγελία τῆς εἰδήσεως , δὲ περιγράφεται !
Τὴν ἴδια ὥρα ὅμως , στὴν Θῆβα , ὁ ἄρχοντας Ἀτταγίνος , γιὸς τοῦ Φρύωνος παρέθετε μεγαλοπρεπές γεῦμα στὸν Ἰουδαῖο Μαρδόνιο καὶ σὲ πενῆντα ἄλλους << τῶν Περσῶν λιγιμωτάτους >> .
Αὐτός ὁ αἰσχρός Ἀτταγγίνος μαζί μὲ τὸν Τιμηγενίδη , ἦσαν ἐπικεφαλὴς τῆς << φιλομιηδηκὴς >> ἡγεσία τῶν Θηβαίων. Ἔνθ ἄν θ΄86-88
Ἄς ἔρθουμε γιὰ λίγο σ΄ αὐτὸ τὸ περιβόητο << ποιευμένον δεῖπνον >> ποῦ μᾶς διασώζει -τὸ γεγονός - ὁ Ἡρόδοτος μέσω του πληροφοριοδότη του Θερσάνδρου του Ὁρχομενίου !
( Εἶναι ἡ τελευταία φορὰ ποῦ ὁ Ἡρόδοτος ἀποκαλύπτει τὸν πληροφοριοδότη του στὰ ἐννέα βιβλία τῆς <<Ἱστορίας του! >> Οἱ ἄλλες ἀναφορές δίδονται στὴν << ἱστορία >> τοῦ στά ἐξῇς Β΄ -55-Γ΄, 55ΚΑῚ Δ΄ 76
Διαβάζουμε λοιπόν στὴν << Καλλίπολη >> ( Θ΄) παράγραφος 16 :
<< Ὁ Ἀτταγίνος ἐκάλεσε καὶ πενῆντα Θηβαίους στὸ δεῖπνο .
Πρίν ἀρχίσει τὸ δεῖπνο λέγει πῶς οἱ Ἕλληνες( σ.σ. Ποῦ τοῦ εἶδε ὁ ἀλητήριος;) καὶ οἱ Πέρσες δὲν χωρίσθηκαν καὶ στὰ ἀνάκλιντρα θὰ καθήσουν ἐναλὰξ, δηλαδὴ ἕνας Ἕλληνας ἕνας Πέρσης .
Ἕνας Πέρσης καθόταν δίπλα στὸν Θέρσανδρο καὶ τὸν ἐρώτησε στὰ Ἑλληνικὰ ἀπὸ ποῖα πόλη ἦταν .
Ὁ Πέρσης ἄρχισε νὰ τοῦ λέγει συγκινημένος ὅτι ἀφοῦ φάγαμε καὶ κάναμε σπονδί μαζί συγκινημένος ὅτι φάγαμε καὶ κάναμε σπονδή μαζί ( ὁμόσπονδος ἐγένετο ) θὰ σοῦ πῶ κάτι γιὰ νὰ θυμάσαι τὴ σωστὴ κρίση μου .
Βλέπεις αὐτούς τοῦς Πέρσες ποῦ κάθοταν ἐδῶ καὶ τὸ ὑπόλοιπο στράτευμα ποῦ εἶναι κάτω στὸν ποταμὸ;
Πολύ γρήγορα, ἐλάχιστοι ἀπ΄ αὐτοὺς θὰ ἐπιζήσουν, διότι αὐτὸ ποῦ ὥρισε ὁ Θεός , δὲν μπορεῖ κανεὶς νὰ τὸ ἀλλάξει !
Ἡ χειρότερη συμφορὰ ποῦ βρίσκει ἕναν ἄνδρα εἶναι νὰ γνωρίζει πολλὰ καὶ νὰ μὴν ἔχει τὴν δύναμη ἀντιδράσεως >>!
Τί ἐγνώριζε ὁ Πέρσης στρατηγός ; Γιὰ νὰ εἶδε κάτι στὸ ὄνειρό του, δὲν τὸ πιστεύω ὅτι καὶ ἄν μου πεῖτε !
Ὁ Μαρδοχάϊ πληροφορεῖτε ἀπὸ Ἀργεῖους προδότες ὅτι , οἱ Σπαρτιᾶτες ἔχουν ξεκινήσει γιὰ << νὰ σὲ ἀντιμετωπίσουν >>.
Οἱ δύο στρατοί ἀντιπαράσσονται στὶς Πλαταιές .
Ὁ Ἑλληνικός Στρατός ὑπὸ τὴν Ἀρχιστρατηγία τοῦ Παυσανία , γιὸ τοῦ κλεομβρότου , γιὰ πρώτη φορὰ (!) ἀπαριθμεῖ πλέων τῶν 100.000 ἀνδρῶν .
Ἡ Ἑλληνική στρατία ἀποτελεῖται ἀπὸ 40.000 βαρέως ὁπλισμένους ἄνδρες καὶ 70.000 ψηλοὺς . Διακρίνουμε καὶ 600 ἡρωικούς Ἐρετριεῖς ποῦ ἦλθαν γιὰ νὰ ἐκδικηθοῦν τὸ << διά πυρός καὶ σιδήρου >> πέρασμα τῶν ἀνθελλήνων βαρβάρων ἀπὸ τὴν Ἱερή πόλη τους !
Ποιὸ κάτω εἶναι παρατεταγμένοι 2.000 Θεσπιεῖς μὲ στρατηγὸ τὸν ἀδελφό του Ἡμίθεου δημοφίλου , ποῦ ἔπεσε στὶς Θερμοπύλες , Τί σύμπτωσις :
Δύο ἥρωες ἔπεσαν στὶς Θερμοπύλες , Λεωνίδας καὶ Δημόφιλος , τὰ ἴδια τ΄ ἀδέλφια του στίς Πλαταιές ἑτοιμάζουν νὰ πολεμήσουν τὸν Ἴδιο ὠχρό , Παυσανίας καὶ Νίκων !
Ἡ παράταξη τῶν Ἑλλήνων, εἶναι μεγαλοπρεπής !
Στὸ τιμητικὸ δεξιό κέρας παρατάσσονται οἱ Σπαρτιᾶτες .
Δίπλα τους εἶναι οἱ Τεγεάτες , ἔπειτα οἱ Κορίνθιοι , καὶ κατόπιν οἱ ὑπόλοιποι Ἕλληνες .
Ἀριστερὰ εὑρίσκονται οἱ Ἀθηναῖοι , μὲ στρατηγό τὸν Ἀριστείδη.
Ἀρχιστράτηγο τῶν Ἑλλήνων εἶναι ὁ Σπαρτιάτης Παυσανίας .
Τότε τὰ Ἱερὰ Τέκνα τῆς Ἑλλάδος , ὑψώνουν τὸ δεξί τους χέρι καὶ δίδουν τὸν ἀκόλουθο ὅρκο :
<< Οὗ ποιήσομαι περί πλείονος τὸ ζῆν τῆς ἐλευθερίας οὐδ΄ ἐγκαταλείψω τοῦς ἡγεμόνας , οὔτε ζῶντας ἀποθανόντας , ἀλλὰ τοῦς ἐν τὴ μάχη τελευτήσαντας τῶν συμμάχων ἅπαντας θὰψω .
Καὶ κρατήσας τῷ πόλεμο τους βαρβάρου τῶν μὲν μαχησάντων ὑπέρ τῆς Ἑλλάδος πόλεων οὐδεμία ἀνάστατον ποιήσω , τας δὲ τὸ βαρβάρου προελομένας ἀπάσας δεκατεύσω ´ καὶ τῶν Ἱερὸν τῶν ἐμπρησθέτων καὶ καταβληθέντων ὑπὸ τῶν βαρβάρων οὐδέν ἀνοικοδομήσω παντάσιν, ἄλλ΄ ὑπόμνημα τοῖς ὲπιγιγνομένοις ἐάσω καταλείπεσθε τῆς τῶν Βαρβάρων ἀσεβείας >>.
Ἀπόδοσις : << Ὁρκίζομαι ὅτι : Δὲν θὰ προτιμήσω τὴν ζωὴ ἀπὸ τὴν ἐλευθερία , οὔτε θὰ ἐγκαταλείψω τοῦ ἀρχηγούς , οὔτε ζῶντες οὔτε νεκροῦ, ἀλλὰ αὐτούς ποῦ ἔπεσαν στὴν μάχη , τοῦς συμμαχητάς μου ὅλους θὰ θάψω .
Καὶ ἄν νικήσω τοῦς βαρβάρους στὸν πόλεμο , ἀπὸ τὶς πόλεις ποῦ πολέμησαν ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος καμία δὲν θὰ καταστρέψω.
Ἐκεῖνες δὲ οἱ ὁποῖες ἐντάχθησαν μὲ τοῦς βαρβάρους , θὰ τὶς ὑποχρεώσω ὅλες νὰ πληρώσουν τὸ δέκατον .
Καὶ ἀπὸ τοῦς Ναούς οἱ ὁποῖοι κάηκαν καὶ κατερρίφθησαν ἀπὸ τοῦς βαρβάρους κανέναν δὲν θὰ ἀνοικοδομήσω ἀλλὰ θὰ ἀφήσω νὰ παραμείνουν ( ὡς ἐρείπια ) στοὺς μεταγενέστερους , ὥς ὑπενθύμιση τῆς ἀσέβειας τῶν βαρβάρων >>!
Τὰ Ἱερὰ Τέκνα τῆς Ἑλλάδος ἐφορμοῦν κατὰ τῶν βαρβάρων .
Ἡ νίκη τῶν << Γιῶν τῶν Θεῶν >> εἶναι συντριπτική !
Οἱ βάρβαροι πληρώνουν τὴν ἀσέβεια τους πρὸς τὴν Ἱερὰ Γὴ ποῦ λέγεται ΕΛΛΑΣ ! Οἱ σάλπιγγες τοῦ Ἄρεως ἀντηχοῦν παντοῦ .
Ὁ Ἰουδαῖος Μαρδόνιος λαμβάνη << τὸ δῶρο >> τῶν Ἑλλήνων σὲ τέτοιες περιπτώσεις !
Πέφτει νεκρός ἀπὸ τὸ ξίφος τοῦ Σπαρτιάτη τοῦ Ἀριμνήστου .
Νωρίτερα κάποιος πράγματι γενναῖος ἄνδρας, ὁ ἀρχηγός τοῦ βαρβαρικοῦ ἱππικοῦ Μασίστιος εἶχε σκοτωθεῖ.
Ἀπὸ τοῦς 300.000 βαρβάρους διεσώθησαν γύρω στοὺς 3.000. Ἐκτός ἀπὸ αὐτοὺς σώθηκαν καὶ τὰ τμήματα τοῦ στρατηγοῦ Ἀρτάβαζουν ποῦ εἶχαν ὑποχωρήσει νωρίτερα καὶ ἀριθμοῦσαν περί τοῦς 40,000 ἄνδρες .
Ὁ Ἑλληνικὸς Στρατός θρηνεῖ 91 Σπαρτιᾶτες , 16 Τεγεάτες καὶ 52 Ἀθηναῖους 178 Ἀπὸ τὰ ἀναρίθμητα καὶ πλουσιότατα λάφυρα τῶν Ἑλλήνων ποῦ κυρίευσαν ἀπὸ τοῦς βαρβάρους , μέγα μέρος ἀφιερώθη στὸν Ὀλύμπιο Δία , τὸν Ποσειδῶνα Ἴσθμιον καὶ στὸν Δελφικὸ Ἀπόλλωνα .
Στὶς ἡρωικές Πλαταιές ἱδρύθηκε βωμὸς πρὸς τιμὴν τοῦ Ἐλευθερίου Διός , στὸν ὁποῖο ἐγράφη τὸ ἐπίγραμμα :
<< Τόνδε ποῦ Ἕλληνες Νίκης κράτει ἔργῳ Ἄρηος Πέρσας ἐξαλάσαντας , ἐλευθέρα Ἑλλάδι κοινόν ἰδρισάντο Διός βωμὸν Ἐλευθερίου >>.
Ἔρχεται ἡ Ἱερὴ στιγμὴ τῆς ταφῆς τῶν Ἡρώων ποῦ ἔπεσαν γιὰ τὴν Ἐλευθερία .
Οἱ σημαῖες κατεβαίνουν , δεῖγμα τιμῆς πρὸς τοῦς νεκρούς .
Ἡ τελετή εἶναι ἐπιβλητικὴ .
Ἐκφωνοῦνται ἐπικήδειοι . Μετὰ τὴν ἐκτέλεση τοῦ Θρησκευτικοῦ καθήκοντος ἔρχεται ἡ ὥρα τῆς ἀπονομὴς τῶν << Ἀριστείων Ἀνδρείας >> .
Πρῶτος ἀπ΄ ὅλους ἐτιμήθη ὁ Σπαρτιάτης Ἀριστὸδημὸς καὶ κατόπιν οἱ Σπαρτιάτες Φιλόκυνας , Ποσειδώνιος καὶ Ἀμοφάρετος . Ἀπὸ τοῦς Ἀθηναῖους ἐτιμήθη ὁ Σωφάνης , γιὸς τοῦ Εὐτυχίδη ἀπὸ τὴν Δεκέλεια. Ἐτιμήθη , ἐπίσης , ὁ Ἀρίμνηστος ποῦ ἐσκότωσε τὸν Μαρδόνιο .
Χαρακτιριστικὸ εἶναι αὐτὸ ποῦ ἔκανε ὁ Ἀρχιστράτηγος Παυσανίας : Καλεί τὸν ἀρχιμάγειρο τοῦ Μαρδονίου καὶ τοῦ λέγει τοῦ κυρίου του .
Σὲ λίγο ἕνα πλουσιπάροχο τραπέζι εἶναι γεμᾶτο. Τὸ τραπέζι εἶναι χρυσὸ, βεβαίως, ἀπὸ τὰ λάφυρα τῶν Ἑλλήνων .
Κατόπιν λέγει στὸν δικό του μάγειρο νὰ τοῦ μαγειρεύσει τὸν μέλανα ζωμὸ καὶ νὰ τὸν τοποθετήσει στὸ τραπεζάκι του .
Σὲ λίγο ὁ μέλας ζωμὸς καὶ τὸ κρίθινο ψωμὶ εἶναι στὸ τραπέζι τοῦ Παυσανία, τὸ ὁποῖο εἶναι ξύλινο καὶ ὄχι χρυσό !
Τότε στρέφεται στὸ Στράτευμα καὶ λέγει τὸ ἀθάνατο :
<< Σᾶς κάλεσα νὰ σᾶς δείξω τὴν ἀνοησία τοῦ Ξέρξη καὶ τοῦ ἀρχιστρατήγου του . Ἐνῶ εἶχαν αὐτὰ ( δείχνοντας τὸ πλουσιότατο γεῦμα στὸ χρυσὸ τραπέζι )
ἦλθαν νὰ μᾶς πάρουν αὐτά ( καὶ ἔδειξε τὸ λιτὸ πιάτο μὲ μέλανα ζωμό καὶ τὸ ψωμί)! >> Ἡ ἀνάμνηση τῆς μάχης τῶν Πλαταιῶν ἄρχισε νὰ ἑορτάζεται ἀπὸ τὴν ἑπομένῃ χρονία ( 478) κάθε ἔτος τὴν 18η τοῦ Μαιμακηριώνος μηνός .
Ὁ ἄρχων τῶν Πλαταιῶν κάνοντας τὴν σπονδἠ ἔλεγε :
<<Προπίνω τοῖς ἄνδρασι τοῖς ὑπέρ τῆς Ἐλευθερίας τῶν Ἑλλήνων ἀποθανοῦσι >>. ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ << Ἀριστείδης>> 212.
Κράτησα γιὰ τὸ τέλος ὡς ὑπενθύμιση σὲ κάποιους τὴν τιμωρία τῶν ἡγετῶν τῆς μηδίζουσας Θήβας ποῦ ὁ Παυσανίας τοῦς ἔστειλε στὸν ἰσθμὸ γιὰ τὰ ... περαιτέρω ! Ὅταν δὲ τοῦς ἔφεραν τοῦς γιοὺς τοῦ βρωμερου Ἀτταγγίνου , εἶπε : << Αὐτοί ὅπως ἔμαθα εἶναι Ἕλληνες ! Δὲν φταῖνε γιὰ τὴν προδοσία τοῦ πατέρα τους >>
Στὸν δὲ χάλκινο σῶμα ἀπὸ τοῦς τρεῖς ὄφεις συσπειρωμένους ὅπου στηριζόταν ὁ χρυσὸς τρίποδας τὸν ὁποῖο κατασκεύασαν οἱ Ἕλληνες μετὰ τὴν μάχη καὶ ἀφιέρωσαν στὸ Δελφικὸ Ἱερό τοῦ Ἀπόλλωνας ἐγράφησαν τὰ ὀνόματα τῶν << Ἑλληνίδων πόλεων >> ποῦ συνέτριψαν τὰ σκοτεινὰ καὶ ἀνθελληνικὰ σχέδια τῶν τότε παγκοσμιοιποιητῶν . Δυστιχώς “ << χριστιανισμός >> Ἀλάριχος , τὸ ἔλαβε ὡς λάφυρο καὶ τὸ μετέφερε στὴν Κωνσταντινούπολη , δίδοντὰς τὸ
ὡς ἀπόδειξη τοῦ << θεάρεστου ἔργου >>, στὸν μὴ Ἕλληνα αὐτοκράτορα τοῦ Βυζαντίου τὸν μισέλληνα Ἀρκάδιο ! Τὰ ὀνόματα τῶν πόλεων ἦταν τὰ ἐξῆς
<< Τὸ δὲ τὸν πόλεμον ἐπολέμεον >>
Λακεδαιμόνιοι ------- Κείοι
Ἀθηναῖοι --------- Μάλιοι
Κορίνθιοι ---------- Τένιοι
Τεγεάτες ---------- Νάξιοι
Σικνόνιοι ------------ Ἑρετριεῖς
Αἰγινάται ------------- Στυρές
Μεγαρεῖς ----------- Fαλείοι
Ἐπιδαύριοι --------- Ποτιδαιάτες
Ἐρχομένιοι ----------- ΛΕΥΚΑΔΙΟΙ
Φλειάσιοι -------- Fανακτορίες
Τροζάνιοι ----------- Fανακτορίες
''Ερμόνες ----------- Κύθνιοι
Τιρύνθιοι ---------- Σίφνιοι
Πλαταιές ---------- Ἀμβρακιόται
Θεσπιές ---------- Λεπρεάτες
Μυκάνες
Ἡ Ἑλλάς, ἄν καὶ διήλθε << διὰ πυρὸς καὶ σιδήρου >> , δὲν ἀφανίσθηκε !
Στὶς Πλαταιές ἔριξε τὴν ταφόπλακα στοῦς
σκοτεινούς μισέλληνες Ξέρξη, Μαρδοχαίο - Μαρδοχάι , Ἐσθήρ , Ἀρτάβαζον καὶ ὅλο τὸ βαρβαροφοινικομάνι τῆς ἐποχῆς .
Αἰώνια ἄς εἶναι ἡ Ἱερὰ Μνήμη τῶν Πλαταιομάχων .
Συμπεράσματα - Ἀπόψεις
Εἶναι ἀναμφισβήτητο γεγονὸς κατὰ τῶν ἀνθελλήνων βαρβάρων εἶναι παγκόσμια . Διότι νικήσαμε ὅλον ἐκείνων τὸν συρφετὸ -
ἀνεμομάζωμα, δίδοντας κατεύθυνση – πορεία γιὰ πάρα πολλὰ χρόνια , στὴν στὴν πολιτιστικὴ καὶ καὶ ζωή της Ευρώπης,
Μπορεῖ νὰ κάηκε ἡ Ἑλλάδα , νὰ σκοτώθηκαν χιλιάδες Ἕλληνες ἀλλὰ ΕΠΙΖΗΣΑΜΕ , Διότι εἴμαστε Ἕλληνες !
Οἱ φοινικογεφυραῖοι πάντα συμμαχοῦσαν μὲ τοῦς Πέρσες γιὰ νὰ ἀφανίσουν τὸν Ἑλληνισμὸ , πρὸς τὶ αὐτὸ μῖσος Μὴν ἀναμένεται ἀπάντηση.......
Ὑπερασπισθήκαμε τὴν Ἐλευθερία καὶ στὴν συνέχεια μας ὡς Ἔθνους . Ἀγωνισθήκαμε γιὰ τὴν πνευματικὴ αὐτονομία του ἀνθρώπου . Αὐτὲς
εἶναι οἱ ἔνοιες ποῦ δὲν μποροῦν νὰ κατανοήσουν οἱ μισέλληνες ὅλον τὸν ἐποχῶν , ἀκόμη καὶ σήμερα !
Καὶ ἰδοῦ τὸ μήνυμα γιὰ <<κάποιους >> ποῦ νομίζουν ὅτι θὰ ἀφανισθεῖ ὁ Ἑλληνισμός !
Κατὰ τὴν ναυμαχία τῆς Μυκάλης , λίγες μέρες μετὰ τὴν νίκη στὶς πλαταιές , ὁ Σπαρτιάτης Ναύαρχος Λεωτυχίδης, κατέκαψε καὶ ἀφάνισε τὸν Περσοφοινικικὸ στόλο !
Ἡ χερσόνησος τῆς Μυκάλης εὑρίσκεται στὶς ἐκβολὲς τοῦ ποταμοῦ Μαιάνδρου στὴν Ἰωνία.
Μετὰ καὶ ἀπὸ αὐτὸ ποῦ ἔπαθαν οἱ Φοίνικες καὶ οἱ συγγενεῖς τους ποῦ ὁ φόβος τους ἀπὸ τίς συμφορές ποῦ τοῦς ἐπροξένησαν οἱ Ἕλληνες, μὲ τὸ δίκαιό τους φυσικά , ἦτο παροιμιώδης στὴν ἀρχαία ἐποχή .
Οὔτε ἐτόλμησαν νὰ σηκώσουν ξανὰ τὰ χέρια τους νἀ πειράξουν τὴν Ἑλλάδα , τους << περιποιήθηκε >> ὁ γιός τοῦ Μιλτιάδη, ὁ θρυλικός Κίμων, στὸ Κίτιον τῆς Κύπρου τὸ449 π.χ.
Καταλάβατε γιατί σήμερα θέλουν τὸν Ἑλληνισμό νωθρό τρυφηλό, ἄβουλο ( ὅπως ὁ Ξέρξης ) καὶ ὄχι ἀγωνιστικὸ , πατριώτη μὲ ὑψηλό φρόνημα. Ἡ ἀπάντηση εἶναι εὐκολότατη ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου