, 31 Μαΐου 1821 Ἡ ἐνθουσιώδης ἀντίδραση τῶν Ζακυνθίων, ἡ στάση τῶν ἱερωμένων καὶ ἡ ἀντίδραση τῶν Ἄγγλων. . ……….Ἡ ἀγγλικὴ διοίκηση τῆς Ἑπτανήσου, ἐφαρμόζοντας τὴν πολιτικὴ τοῦ Λονδ…"<
ΑΓΓΛΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ ΕΠΤΑΝΗΣΩΝ ΙΕΡΩΜΕΝΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣΝΗΣΙΑ ΤΟΥ ΙΟΝΙΟΥ
2020/06/31-5-1821-Πίνακας-Joseph-Cartwright-χαρακτικό-Robert-Havell-Snr-περ.-1821-Ζάκυνθος-Πλατεία-Αγίου-Μάρκου-δημοσίευση-Μάρτιος-1821..2020/06/31-5-1821-
Ἡ ἐνθουσιώδης ἀντίδραση τῶν Ζακυνθίων, ἡ στάση
τῶν ἱερωμένων καὶ ἡ ἀντίδραση τῶν Ἄγγλων.
Ἡ ἀγγλικὴ διοίκηση τῆς Ἑπτανήσου, ἐφαρμόζοντας τὴν πολιτικὴ τοῦ Λονδίνου ἐκείνης τῆς περιόδου ἀπέναντι στὴν ἑλληνικὴ ἐπανάσταση, ἔλαβε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ὅλα τὰ δεσμευτικὰ μέτρα ποὺ εἶχε στὴν διάθεσή της γιὰ νὰ ἐμποδίσῃ τὴν συμμετοχὴ στὸν ἑλληνικὸ ἀγῶνα τῶν ὑπηκόων τοῦ Ἠνωμένου Κράτους τῶν Ἑπτά Νήσων. ἐχθρικὴ στάση τῆς Ἀγγλίας εἶχε ὡς βάση τὴν ἀντιρωσικὴ πολιτική της καὶ τοὺς ‘’φόβους’’ της γιὰ ἐπέκταση τῆς ῥωσικῆς ἐπιρροῆς καὶ στὴν ἑλληνικὴ χερσόνησο.1827-
Διακήρυξε λοιπὸν τὴν οὐδετερότητα τῆς Ἑπτανήσου ἔναντι τῶν ἐμπολέμων, ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα ἀποφασίστηκε νὰ προβληθῇ κάθε δυσχέρεια στοὺς ἐπαναστατημένους Ἕλληνες καὶ νὰ παρασχεθῇ κάθε εὔνοια καὶ ἀνεπίσημη βοήθεια πρὸς τοὺς τούρκους.
Στὶς 31 Μαΐου 1821 , ἔδεσε στὸ λιμάνι τῆς Ζακύνθου ἕνα πλοῖο προερχόμενο ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη. Ἦταν ἤδη γνωστὰ τὰ σοβαρὰ γεγονότα ποὺ διαδραματίζονταν ἐκεῖ, ὁπότε ὑπῆρχε δικαιολογημένη περιέργεια. Πολλοὶ Ζακύνθιοι ποὺ βρίσκονταν ἐκείνη τὴν ὥρα στὰ καφενεῖα τῆς παραθαλάσσιας ὁδοῦ, ἔσπευσαν στὴν ἀκτὴ μόλις ἔμαθαν τὴν ἄφιξη τοῦ πλοίου γιὰ νὰ μάθουν νεώτερα. Ἀστειευόμενος κάποιος ἀπὸ τοὺς ἀποβιβασθέντες, εἶπε ὅτι: Ἐπάρθη ἡ Πόλη
Οἱ αἰσιόδοξοι καὶ διψασμένοι γιὰ εὐχάριστα νέα Ζακύνθιοι, ἔλαβαν στὰ σοβαρὰ τὴν φράση του, τὴν ὁποία στὴν συνέχεια «ἐπιβεβαίωσε» ( εἰρωνευόμενος ὅμως ) κι’ ἕνας ἀστυνομικός ποὺ περνοῦσε ἀπὸ ἐκεῖ. Ἡ εἰρωνεία τοῦ ἀστυνομικοῦ ἐκλήφθηκε ὡς ἐπίσημη ἐπιβεβαίωση τῆς πρώτης φήμης, ὁπότε, ἀμέσως πολλοὶ ἔσπευσαν πρὸς τὴν ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους ἡ ὁποία βρισκόταν στὴν ἄκρη τῆς πόλεως, ὅπου ἀφοῦ πῆραν τὴν ἐκεῖ στημένη σημαία τῆς ἐκκλησίας, κατασκεύασαν προχείρως χάρτινα ἐμβλήματα μὲ σταυρούς, μὲ τὰ ὁποῖα στόλισαν τὰ στήθη τους μαζὶ μὲ δάφνες. Ὁρισμένοι ἀπὸ τὸ πλῆθος πῆγαν στὰ σπίτια τους καὶ ἐπέστρεψαν ὁπλισμένοι. Ἡ διαδήλωση ποὺ σχηματ
ίστηκε κατευθύνθηκε πρὸς τὸ λιμάνι μὲ πυροβολισμούς καὶ ἐνθουσιώδεις κραυγὲς ὅπως : ‘ ’Ἐπήραμε τὴν Πόλη! Ἀνέστη τὸ γένος ! Χριστὸς Ἀνέστη!
Ὁ ἐπικεφαλῆς τῆς πορείας, ὁ ὁποῖος κρατοῦσε καὶ τὴν σημαία, ἦταν ἕνας κτίστης ὀνόματι Παναγιώτης Μπελέτης. Τὰ καταστήματα ὅλα ἔκλεισαν καὶ οἱ ἔμποροι ἑνώθηκαν μὲ τὸ πλῆθος. Ὅταν ἔφτασαν στὸ λιμάνι, ἕνα ἀγγλικὸ τάγμα ποὺ ἐκτελοῦσε γυμνάσια στὴν πλατεία τοῦ Μώλου βρισκόταν σὲ παράταξη, φράσσοντας τὴν δίοδο. Ὅμως ὁ Ἄγγλος ταγματάρχης συγκινήθηκε (ὑπῆρχαν καὶ ἐξαιρέσεις) ἀπὸ τὸν ἐνθουσιασμὸ τῶν Ζακυνθίων καὶ διέταξε τὸ τάγμα του νὰ διαχωριστῇ σὲ δύο στοίχους γιὰ νὰ περάσουν. Τότε, ο Παναγιώτης Μπελέτης σταμάτησε μπροστὰ στὸν ταγματάρχη καὶ κλίνων τὴν σημαία τοῦ εἶπε:
«Προσκύνα καὶ σὺ τὸ γένος μας καὶ τὸν Χριστὸν μας».
Ὁ Ἄγγλος ταγματάρχης ἔβγαλε τὸ καπέλο του καὶ οἱ διαδηλωτὲς προχώρησαν μέχρι τὴν ἄκρη τῆς προκυμαίας ὅπου ἔστησαν τὴν σημαία ζητωκραυγάζοντας. Ἕνα σπετσιώτικο πλοῖο ἀραγμένο ἐκεῖ, χαιρέτησε τὴν εἴδηση μὲ κανονιοβολισμούς. Μετὰ ἀπὸ αὐτό, τὸ πλῆθος ἐπέστρεψε στὴν ἀγορὰ ὅπου ὁ ἱερέας Ἀναστάσιος Πολίτης, γνωστὸς Φιλικός, ἄνοιξε τὴν ἐκκλησία τοῦ Παντοκράτορος καὶ τέλεσε δοξολογία. Στὸ διοικητήριο, ὁ ἀστυνόμος ζήτησε ἀπὸ τὸν τοποτηρητή Ῥῶς τὴν ἐπέμβαση τοῦ ἀγγλικοῦ στρατοῦ γιὰ νὰ διαλυθῇ τὸ πλῆθος. Εὐτυχῶς, μὲ τὴν παρέμβαση τοῦ ἰατροῦ Π. Στεφάνου ὁ ὁποῖος ἔτυχε νὰ βρίσκεται ἐκείνη τὴν στιγμὴ στὸ σπίτι τοῦ τοποτηρητή, ἀπετράπη ἡ αἱματοχυσία, διότι τὸν ἔπεισε ὅτι ἡ διαδήλωση δὲν εἶχε προσβάλει τὶς ἀγγλικὲς ἀρχὲς καὶ ὅτι θὰ διαλυόταν σύντομα μόνη
Οἱ σκηνὲς αὐτὲς μεταφέρθηκαν διαστρεβλωμένα στὴν Κέρκυρα ὡς γεγονότα στρεφόμενα κατὰ τοῦ καθεστῶτος. Ὁ στρατηγὸς Ἄνταμ διέταξε τότε τὸν πρωτοπαπά Γαρζώνη νὰ ἐκδώσῃ ἐγκύκλιο, μὲ τὴν ὁποία ἀπαγορευόταν στοὺς ἐφημέριους νὰ τελοῦν δεήσεις ὑπὲρ τῶν ἀγωνιζομένων στὴν ὑπόλοιπη Ἑλλάδα. Οἱ ἱερεῖς Καντούνης καὶ Πολίτης ἀρνήθηκαν νὰ τὴν ὑπογράψουν καὶ γι’ αὐτὸ φυλακίστηκαν, ἐνῷ δύο ἄλλοι ἱερεῖς, ὁ Ἄννινος καὶ ὁ Βεντούρης, κατόρθωσαν νὰ φύγουν κρυφὰ στὴν Πελοπόννησο.
Ὅταν ἡ ἀγγλικὴ διοίκηση τῶν Ἑπτανήσων ἔμαθε καὶ τὴν ἧττα τῶν Λαλαίων στὴν ὁποία συμμετεῖχαν καὶ Ἑπτανήσιοι, προέβη σὲ ἀκόμη αὐστηρότερα μέτρα. Μὲ ψήφισμα ἀποφασίστηκε ἡ καταδίωξη τῶν μετεχόντων στὴν ἐπανάσταση μὲ καταδίκη σὲ ἀειφυγία καὶ δήμευση τῶν περιουσιῶν τους ἐὰν δὲν παρουσιάζονταν οἰκειοθελῶς μέσα σὲ συγκεκριμένο χρονικὸ διάστημα, καί, σὲ ποινικὴ δίωξη ἐὰν συλλαμβάνονταν. Οἱ συλλήψεις, οἱ φυλακίσεις καὶ οἱ δημεύσεις ἦταν ἀδιάκοπες ἐκ μέρους τῆς ἀγγλικῆς διοικήσεως, ἀλλὰ ἀδιάκοπη ἦταν καὶ ἡ ἐπικοινωνία τῶν Ἑπτανησίων μὲ τὴν ἐπανάσταση
<
Πηγές:Πληροφορίες : Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΣ, Διονυσίου Α. Κόκκινου τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, τόμος 1, σελ. 415-417.
Εἰκόνες: Ἀπὸ τὴν ἐξαιρετικὴ συλλογὴ τοῦ κυρίου Θ. Μεταλληνοῦ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου