Οἱ ἄνθρωπο ἐρχόταν στον ψεύτικο αύτό κόσμο, ζοῦσαν μέ τὴν νοοτροπία τῆς κάθε ἐποχῆς , Κυνηγοῦσαν τοὺς στόχους ποὺ κάθε ἐποχή ἐπέβαλε , καὶ μέχρι νά ἔρθει ἡ Δῶρα νά πεθάνουν ἔψαχναν τὴν εὐτυχία , καὶ εὐτυχία οὔκ ἔβρισκαν
Δέν καταλάβαιναν ἐπίσης, πῶς τίποτα απ όσα ἔβλεπον δέν ἦταν ἀληθινό Κέω ὅτι ὅλοι τοὺς οἱ φόβοι καὶ ὅλες τοὺς οἱ ἐπιδιώξεις ἦταν ψεύτικες καὶ ὅλα, ὅπως ἔλεγε καὶ ὁ Σωκράτης, μόνο μέσα στὸ μυαλό τοὺς τὰ ἀντιλαμβανόταν Σάν νά μὴν ἔφτανε αύτό δέν ήξεραν καν γία ποιό λόγο ἦταν ἐδῶ. Κάποιος ἔπρεπε νά τοὺς ξυπνήσει καὶ νά τοὺς πεῖ τὴν ἀλήθεια
Τότε ἦταν πρίν περίπου 2000 χρόνια , ποὺ μία νεαρή κοπέλα ἀπὸ τὴν Γαλιλαία ὀνόματί Μαρία, ζοῦσε τὴν ζωή τῆς, ὅταν ξαφνικά ἐμφανίστηκε μπροστά τῆς ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαήλ, μέ ἐντολή Θεοῦ, καὶ τῆς εἶπε "Χαίρε Μαρία κεχαριτωμένη ὁ Κύριος μετά σου εὐλογημένη συ εν γυναιξί". Κέω τῆς ἀνακοίνωσε Βοτὰ θὰ γεννήσει γιό, ὄντας αὐτή παρθένος.
Κέω ὅπως εἶχα προφητεύσει ἡ Σίβυλλα ἡ Τιμπουρτίνα:
"Εγερθήσεται γάρ γυνή Ἑλληνίς εκ τῆς Ἑβραῒδος χώρας ὀνόματί Μαρία καὶ τέξεται υἱὸν καὶ καλέσουσι τό ὄνομά αὐτοῦ Ἰησοῦν. καὶ λύσει τὸν νόμον τῶν Ἑβραίων καὶ ἴδιον νόμον στήσει καὶ βασιλεύσει ὁ νόμος αὐτοῦ"
"Θὰ ἐμφανιστεῖ γυναίκα Ἑλληνίδα, ἀπὸ τὴν χώρα τῶν Ἑβραίων, με τό ἄτομα Μαρία καὶ θα γεννήσει γιό καὶ Βύ τον ὀνομάζουν Ἰησοῦ καὶ Βύ καταλύσει τον νόμο τῶν Ἑβραίων καὶ δικό του νόμο Βύ δώσει καὶ Βύ βασιλεύσει ὁ νόμος του. "
Ο Θεός ἔστειλε τὸν Ὑιό Του. Ὁ Ὑιός καὶ Λόγος του Θεοῦ τό ἕνα ἀπὸ Τρία πρόσωπά της Αγίας Τριάδος , Τοῦ Τριαδικοῦ Δημιουργοῦ Θεοῦ, ἦρθε ἀπὸ τὸν πραγματικό κόσμο, μέσα σὲ σῶμα ἀνθρώπου καὶ ἔζησε ἀνάμεσα μας. Ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἦρθε νὰ μᾶς δείξει τὸν δρόμο ποὺ ὁδηγεῖ
στήν ἐλευθερία, Τὸν Δρόμο πίσω στήν Φωτεινή πατρίδα, στον Πραγματικό κόσμο. Ἦρθε νὰ μᾶς πεῖ, πῶς Βύ φύγουμε ἀπὸ ἐδῶ! Νὰ μᾶς δώσει Γιὰ ὁδηγίες ἐξόδου ἀπὸ τὸν ψεύτικο κόσμο του Γιαχβέ Σαμαέλ Σατανά. Πλήρωσε τό αντίτιμο μὲ τὴν Σταυρική Τοῦ θυσία , γιὰ ὅλους ἐμᾶς, γιὰ νὰ ἔχουμε τό δικαίωμα να γυρίσουμε πίσω στον πραγματικό κόσμο του Θεοῦ , πρὸς τὸν ὁποῖο ο δρόμος ἤταν κλειστός, μέχρι τὴν θυσία του Χριστοῦ.
Ὡς βρέφος ἦταν πρόσφυγας. Δωδεκάχρονος μιλοῦσε γιά τὴν ἀλήθεια κι η μάνα Του ἀνησυχοῦσε γιατί ἔφυγε ἀπὸ κοντά της. Νὰ μιλᾶ στοὺς ἀνθρώπους γία τὴν ἐπουράνια πραγματική ζωή καί νά τοὺς ἀποκαλύπτει μυστήρια κι αὐτοί νά τόν δοξάζουν γία πέντε ψωμιά καί δυὸ ψάρια. Νὰ Μὴν ἔχει πάντα ποῦ να γείρει το κεφάλι Του. Ξένος ὅπου κι ἄν πῆγε , περαστικός ἀπὸ παντοῦ. Νὰ γιατρεύει, νὰ δακρύζει, νά ἀνασταίνει, νά προφητεύει καὶ οἱ μαθητές του νὰ ζητᾶνε θρόνους. Νὰ πλένει πόδια καὶ να προσφέρει γνώση καὶ Φῶς καὶ οἱ δικοί Του νά ρωτᾶνε γιὰ τυπολατρίες , γιὰ μαχαίρια καί φωτιά. Νὰ γκρεμίζει τὸν νόμο τοῦ Σατανά (τὸν Μωσαϊκό νόμο) καί νά προσπαθεῖ νὰ κάνει τοὺς ἀνθρώπους νὰ δοῦν τὸ φῶς. Νὰ δίνει τίς ὁδηγίες καὶ να δείχνει τόν δρόμο, ποὺ ὅλοι μας πρέπει να ἀκολουθήσουμε, γιὰ νά βροῦμε απ τὸν κόσμο αὐτό του Σατανά μὲ τὴν ἴδια Του τὴν ζωή. Οἱ πλούσιοι δὲν τὸν ἄκουσαν, οἱ φτωχοί τὸν ἀκολούθησαν ἀπελπισμένοι καὶ οἱ ταπεινοί, αὐτοὶ, τόν πίστεψαν.
Νά ἀγρυπνά κι αὐτοί γιὰ τοῦς ὁποίους νοιάστηκε μέχρι τό τέλος, να καθεύδουν. Ὁ ἕνας νὰ Τὸν φιλά προδοτικά. Ὁ ἄλλος νά Τόν ἀρνιέται. Ἄλλοι νά σκορπίζουν. Καί ὅσοι θὰ Μποροῦσαν νά καταλάβουν καὶ νά ἀκούσουν νά φωνάζουν «ἄρον ἄρον». Δυστυχῶς, ποτέ δὲν εἶχαν γνωρίσει τὸν Πατέρα Θεό Δημιουργό, ποὺ εἶναι ζωή καί φῶς. Ἤξεραν τὸν Γιαχβέ, τον Σαμαέλ, ἦταν λογικό να μὴν πιστέψουν τόν Ὑιό. Ὁ ἀπολογισμός μιᾶς ζωῆς. Ὁ Σταυρός. Λίγες γυναῖκες κι ἕνας μαθητής. Ἕνας ἐκατόνταρχος κι δύο ληστές. Ὁ ἕνας τυφλὸς , ὁ ἄλλος τὴν τελευταία στιγμή Του
ζητάει να τόν πάρει κοντά του.
Στὸ χώρο κυριαρχοῦν τὰ βαριά σύννεφα, οἱ σβησμένες ματιές τῶν ἐσταυρωμένων καί οἱ ἰδιότροποι σπινθηρισμοί από τις πανοπλίες τῶν ἐκτελεστῶν. Απ' αὐτόν τὸ χώρο, πού ή ἔκταση του καλύπτει τα πάντα σάν τεράστια καμπάνα, δὲν ὑπάρχει διέξοδος. Ἡ ὑπέρβαση εἶναι πιὰ ἀπλῶς θεωρία, ἡ περίπτωση νὰ ἀναστηθεῖ ὁ ἐσταυρωμένος βασανισμένος Χριστός εἶναι ξεκάθαρο ὅτι ἀποκλείεται. Καὶ τὴν ἤθελαν τήν ἀνάσταση ὅλοι τόσο πολύ, οἱ δύστυχοι. Ἀκολουθεῖ ἀτμόσφαιρα "ἦττας ἀμηχανίας στεναχώριας"
Μαυρίζουν ὅλα, μά μόνο γιὰ λίγο. Ἀκολουθεῖ ἡ ἔνδοξη Ἀνάσταση Του μὰ ἀκόμη καί οἱ ἴδιοι οἱ μαθητές του δυσπιστοῦν, ὥσπου Τὸν βλέπουν μὲ τὰ Ἴδια τους τὰ μάτια καί πάλι δυσπιστοῦν ὥσπου τελικά τά αἰσθήματα τῆς δυσπιστίας παραχωροῦν τὴν θέση τους σέ ἐλπίδα χαρά καί
χαμόγελα. Στὴν συνέχεια ἔρχεταί ἡ Ἀνάληψη Του. Δίνει τίς τελευταῖες ὁδηγίες στοὺς μαθητές Του , μαζὶ μὲ τήν ὑπόσχεση ὅτι θά εἶναι πάντα δίπλα μας, ὡς το τέλος καί φεύγει. Φεύγει ὅπως μᾶς εἶχε πεῖ, γιά νὰ μᾶς ἑτοιμάσει, με ἀγάπη, τὸ μέρος στον πραγματικό κόσμο καί θὰ ἐπιστρέψει ξανά γιὰ νὰ μᾶς πάρει κοντά Του. Αὐτό ἦταν καί εἶναι τὸ μήνυμα του, η χαρούμενη εἴδηση, τὸ εὐ-αγγέλιο ποὺ ἦρθε νὰ μᾶς φέρει στὴ γῆ.
Ὁ Κόσμος αὐτὸς εἶναι ψεύτικος , μὴν σκάτε, μὴν στενοχωριέστε γιά ἐδῶ μέσα Ὑπάρχει ἄλλου πραγματική χαρά , πίσω στον πραγματικό κόσμο ,καί σᾶς δείχνω (Ἐγώ εἰμι ἡ ὁδός) τὸν δρόμο γιά νὰ γυρίσετε ἐκεῖ ποῦ ἀνήκετε πραγματικά. Τὰ πολύ ἁπλὰ αὐτὰ μαθηματικά λόγια ἔγιναν
κατεβατά, ἔγιναν μεγαλοαναλύσεις, ἔγιναν τυπολατρεῖα, ἔγιναν θρησκεία, ξύλινος ψεύτικος λόγος, διδασκαλίες ποῦ ἐνῶ πρεσβεύουν δῆθεν τόν Χριστό, εἶναι ἀντίθετα απ' αὐτὰ ποῦ ὁ Χριστός εἶπε καί ἔδειξε. Τα λόγια του Χριστοῦ , ὁ τρόπος σκέψης καί ζωῆς , ἡ νοοτροπία τῆς ἀποτίναξη τοῦ ψεύτικου κόσμου καί μαζὶ μέ αὐτόν Αἴης τῆς λέπας ἔγιναν θρησκεία Καὶ ἔγιναν γιὰ πολλοὺς κατεστημένο, ρουτίνα, ἄχρωμος Καὶ νεκρός τυπικισμός, ἀναιμική Καὶ ἀσασπόνδυλη πίστη, χειρότερη Καὶ ἀπὸ τὴν ἀπιστία Γαῖα ἄλλους εἶναι ἕνα ἠρεμιστικό, ἕνα ἀναναλγητικό γιὰ τίς δοκιμασίες τῆς ζωῆς Γάλλοι τὸν βλέπουν αἴαν ἀσφαλιστική ἑταιρεία ζωῆς αἰωνίου.
Ὅλα ὅμως Αὐτά ποιὰ σχέση ἔχουν μέ τὸν Χριστό Καὶ τὰ λόγια Του ;
Ἡ ἀπάθεια, ἡ ἀκινησίᾳ Καὶ ἡ μοιρολατρία μπορεί νά ἔχουν σχέση μέ τίς ἀνατολικές φιλοσοφίες, ἀστρονομική, ὅμως, εἶναι ἡ ἀπόσταση, ποὺ χωρίζει ἀπό τὰ λόγια τοῦ Γιὰ μεγάλου Ἐπαναστάτη, ποὺ «ἦρθε νά ὄχι νά φέρει εἰρήνη ἀλλὰ νά βάλει φωτιά Αὓτη γῆ» (Λουκ. ιβ΄ 49).
Ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ὣς τό τέλος τό μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου, γιά ἐκείνους φυσικά ποὺ τό μελετοῦν σοβαρά , εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἐπανάσταση
Λέει ο Χριστός σύμφωνα μέ τό κατὰ Θωμᾶν ἀπόκρυφο Εὐαγγέλιο ποὺ βρέθηκε στήν συλλογή τῶν κειμένων τοῦ Νάγκ Χαμμάντι :
" Στάθηκα στὸ μέσον τοῦ κόσμου Καὶ φανερώθηκα ἐνσαρκωμένος σὲ αὐτούς. Τοῦς βρῆκα ὅλους μεθυσμένους Καὶ δὲν Θρᾷκα κανέναν διψασμένο. Ἡ ψυχή μου πόνεσε τοῦς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων διότι εἶναι τυφλοί στήν καρδιά τους Καὶ δὲν βλέπουν ὅτι ἄδειοι ἦρθαν στὸν κόσμο Καὶ ἄδειοι ζητοῦν νά ἀναχωρήσουν ἀπό τὸν κόσμο. Ἀλλὰ τώρα εἶναι μεθυσμένοι. Ὅταν ἀπαλλαχθούν ἀπὸ τό κρασί τους τότε θά μετανοήσουν " Τὸ Ἔργο του πάνω στὴν γῆ ποὺ ξεκίνησε ὅταν γεννήθηκε στὴν φάτνη τῆς Βηθλεέμ ἔφτασε στό τέλος του. Ὅτι εἶχε νά διδάξει καί νά πεῖ στοὺς ἀνθρώπους τὸ εἶπε, Εἶναι ο ΝΙΚΗΤΗΣ. Θυσιάστηκε γιὰ ἐμᾶς τοὺς ΤΙΠΟΤΕΝΙΟΥΣ καί μᾶς ἄνοιξε τόν δρόμο τῆς εὐτυχίας τῆς χαρᾶς καί τῆς ἀγάπης.
Μᾶς ἔδωσε τίς ὁδηγίες γιά νά βροῦμε τὴν Πύλη ποὺ ὁδηγεῖ στὴν Αἰώνια ζωή , στον πραγματικό κόσμο, πίσω, ἐκεῖ ὅπου ἀνήκουμε. Καὶ τό λέει καί αὐτό ὁ Χριστός , στὰ κείμενα ποὺ κρύψανε οἱ μεγαλοχριστιανοί - σκοταδιστές τόν 4ο αἰώνα μ.Χ.
"Εὐλογημένοι ὅσοι εἶναι μοναχικοί καί ἐκλεκτοὶ , διότι ἐσεῖς θά βρεῖτε τὴν βασιλεία. Διότι ἐσεῖς προέρχεστε ἀπὸ αὐτὴν καί θά ἐπιστρέψετε καί πάλι ἐκεῖ....Ἄν σᾶς ρωτήσουν ἀπὸ ποὺ προέρχεστε νά τοῦς πεῖτε : Ἔχουμε ἔλθει ἀπὸ τὸ φῶς , ἀπὸ τὸν τόπο ποὺ τό φῶς ἀπέκτησε ὕπαρξη μόνο του , ἐγκαταστάθηκε καί ἐμφανίστηκε μὲ τήν εἰκόνα του."
Νὰ λοιπόν ἡ ἀπόδειξη μέσα ἀπό τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ. Ὅλοι ἐρχόμαστε ἀπὸ τό φῶς , δέν εἴμαστε ἀπὸ ἐδῶ , ὁ κόσμος αὐτός εἶναι ξένος γιὰ ἐμᾶς , ἐχθρικός. Ὑπήρχαμε στον πραγματικό κόσμο , στὴν ἐπουράνια φωτεινή πατρίδα καί ἐρχόμαστε ἐδῶ, γιατί ἀποστατήσαμε κάποια στιγμήἀπὸ τόν Θεό.
Μὴν ξεχνᾶμε ὅτι ἔχουμε ἐξουσία νὰ μιλάμε στον Χριστό , καί νά τοῦ ζητᾶμε νὰ μᾶς πάρει τὰ βάρη. Μά πάνω απ ὅλα ὁ Χριστός περιμένει ἐκείνη τὴν κομβική στιγμή ποὺ θά ἀπορρίψει ὁ καθένας μας αύτό τὸν ψεύτικο κόσμο -τὴν φυλακή μας- θά τοῦ μιλήσουμε καὶ θά τοῦ ζητήσουμε ΜΟΝΟ την ἐλευθερία μας, μόνο τόν πραγματικό κόσμο "ΠΑΡΕ ΜΕ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΣΤΟΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ , ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΑΠΟ ΔΩ"...Μία δήλωση , μία ἐπιλογή. Πόσες φορές πρέπει νά ἀπογοητευτοῦμε γιὰ νὰ καταλάβουμε ὅτι στον κόσμο αὐτό , στὸ μαγαζί του Σαμαέλ Σατανά , εὐτυχία δέν ὑπάρχει ; Παρά μόνο πόνος, κακία καὶ ἀπογοήτευση. Οἱ ἄνθρωπο ἀπογοητεύονται, γιατί ἐλπίζουν σὲ ἀνθρώπους , ἐλπίζουν στήν εὕρεση τῆς εὐτυχίας, ξεχνῶντας ὅτι ζοῦν μέσα σὲ μία φυλακή καί εὐτυχία δέν ὑπάρχει μέσα σὲ καμία φυλακή.
Ἄς ἀναλογιστοῦμε ὅλα αὐτὰ ποὺ πέρασε ὁ Χριστός μας γιὰ ἐμᾶς ἄς προσπαθήσουμε (ἴσως) νὰ σκεφτοῦμε τὴν μοναξιά ποὺ ἕνωσε ἀνάμεσά μας καί ὕστερα ἄς σκεφτοῦμε ὁ καθένας καί ἡ καθεμία χωριστὰ : γιά πόσο ἀκόμη θά μείνουμε δοῦλοι του Γιαχβέ Σαμαέλ Σατανά ζῶντας.
μὲ τίς συνήθειες ποῦ ἐκεῖνος ἐπιβάλει ; Τίς συνήθειες ποῦ ὁ Χριστός μᾶς καλεῖ να ἀπαρνηθοῦμε καί νὰ τὸν ἀκολουθήσουμε στὸ ἀνηφορικό γεμᾶτο ἀναποδιές καί θλίψη μονοπάτι, ποῦ ὁδηγεῖ πίσω στον πραγματικό κόσμο τοῦ φωτός καί τῆς ζωῆς καί τῆς πραγματικής Ἐλευθερίας.
Ἦρθε στον κόσμο μας ὡς ξένος , ἔφυγε ὡς ξένος. Ἀπὸ τότε ποὺ ἦρθε ἔχουν περάσει περίπου 2000 καί κάτι χρόνια. Δυστυχῶς Ἀκόμη καί σήμερα παραμένει ἕνας ξένος στοὺς περισσότερους ἀνθρώπους. Ὁ Ἀναστημένος Χριστός ὅμως ὑπάρχει δίπλα στον καθένα καί τὴν καθεμία μας καί περιμένει νὰ τοῦ μιλήσει, νά θελήσει νὰ τόν γνωρίσει, νά θελήσει νά τόν ἐμπιστευτεῖ καί νά τόν ἀκολουθήσει, νὰ κάνει τὸ ἕνα βῆμα, ὥστε ἐκεῖνος νά κάνει τά ὑπόλοιπα καί νὰ τόν πάρει κοντά του στον πραγματικό κόσμο, μακριά καί ἔξω ἀπὸ αὐτὴν τήν κόλαση τους Σατανά.
Τὸ μεγαλύτερο γεγονός στὴν ἱστορία τοῦ κόσμου αὑτοῦ, ἡ ἔλευση τοῦ Δημιουργοῦ μας , πέρασε δυστυχῶς, σχεδὸν ἀπαρατήρητο γιά τοῦς πολλοὺς. Καὶ ποὺ ἦρθε καὶ μᾶς μίλησε ; Η ζωή συνεχίζεται στον ψεύτικο κόσμο τοῦ Σαμαέλ σάν νά μὴν συνέβη τίποτα, πάλι στὸ ἴδιο μοτίβο. Οἱ πολλοί τυφλοί , δεμένοι μέ τόν κόσμο τῆς ὕλης τοῦ Σαμαέλ Σατανά , τὴν κόλαση. Πάλι λίγοι εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ ἀκολουθοῦν τό στενό ἀνηφορικό δρομάκι. Λίγοι ζητοῦν τὴν γνώση, λίγοι θέλουν καί τολμοῦν νά γνωρίζουν τὴν ἀλήθεια. Λίγοι τολμοῦν νά πᾶνε ἐνάντια στό ρεῦμα ποῦ ἐπιβάλει ο Σαμαέλ Γιαχβέ. Λίγοι τρελοί καί ρομαντικοί, ὅπως καὶ τότε ἔτσι καί τώρα, ἔτσι καὶ πάντα.
κρατήστε προσωπική επαφή και επικοινωνία με τον Χριστό, γιατί όταν όλα καταρρεύσουν, Αυτός μόνο θα μας μείνει.
Είναι φανερό πως σήμερα οι ανθρώπινες σχέσεις του 21ου αιώνα διέρχονται μία κρίση. Γιατί όμως; Ενώ βλέπουμε πως όλα τα πράγματα έχουν μία πρόοδο, όλα αλλάζουν και εξελίσσονται στην παγκόσμια αγορά, γιατί οι ανθρώπινες σχέσεις αντί να βελτιώνονται, φθίνουν και εκπίπτουν.
