Πέμπτη 12 Απριλίου 2018

Τὸ τέλος τῶν μνηστήρων

Κανένα ὄνομα στὰ Ὁμηρικά ἔπη δὲν εἶναι δοσμένο στὴν τύχη!


Ὁ ὈΜΗΡΟΣ δημιουργός τους ἔχει κρύψει τα δῶρα τους καὶ τα νοήματα τους στὸ ἄντρο τῶν Ναϊδων ὕστερα ἀπὸ τον διάλογο του με την Ἀθηνᾶ κάτω ἀπό μία ἐλιὰ πρὶν ξεκινήσει την διαδρομή γιὰ το παλάτι του Νοῦ καὶ διεκδικήσει την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του με μία εὐθύγραμμη δρασκελιά.


Στὸ χέρι μας εἶναι νὰ τα ἀποκρυπτογραφήσουμε καὶ νὰ πάρουμε την ζωή μας πίσω με ὅλα τα ὄνειρα ποῦ κάναμε σὰν ΤΗΛΕΜΑΧΟΙ ΠΑΙΔΙΑ.


Γιατί ὁ Ὀδυσσέας ξεκινᾶ ἀπὸ τον Ἀντίνοο ποῦ εἶναι ἰσχυρότερος ἀντίπαλός του;


Ἡ λέξη μιλᾶ ἀπὸ μόνη της. Εἶναι ἡ ΑΝΤΙΝΟΗΣΗ. Βρίσκεται πίσω ἀπὸ κάθε παράλογη λογική ποῦ στραγγαλίζει σκοτώνει τον ἄνθρωπο καὶ ὅτι γύρω του ἀνθεῖ μαζί με τον ΜΕΛΑΝΘΙΟ ποὺ τον ὑπηρετεῖ. Ὅμως εἶναι καὶ το κέντρο τῶν ἀποφάσεων ποῦ βρίσκεται στὸ λαιμό. Ἔτσι ὁ Ὀδυσσέας παίρνει πίσω την ἱκανότητα νὰ ἀποφασίζει σταθερά καὶ με διαύγεια.


Ὁ ἑπόμενος εἶναι ΕΥΡΥΜΑΧΟΣ ΕΥΡΥΝΟΜΟΣ , μεγάλος μνηστῆρας της μάχης με μεγάλη νομή καὶ φαρδείς νόμους καὶ νομούς, πολλά παραθυράκια γιὰ νὰ ξεφεύγει, ἀνούσιες μάχες ἐντυπώσεων καὶ ἐπιδείξεων μπαλκόνια καὶ ζητωκραυγές. Ὁ Ὀδυσσέας σημαδεύει το συκώτι του. Γιατί το συκώτι; Γιατί ἡ ἄνομη ἐξουσία τῶν μεγάλων καταχρήσεων ἀπὸ το συκώτι της φαίνεται .Ο τρίτος ποῦ σκοτώνεται ἀπὸ τον ΤΗΛΕΜΑΧΟ εἶναι ὁ ΑΜΦΙΝΟΜΟΣ. Η διαστρέβλωση μαζί με τα παραθύρακια του ἄδικου νόμου, εἶναι ὁ μνηστῆρας με την τριγύρω νομή καὶ ἔκταση τῶν ἀμφιλεγόμενων νόμων του.


Ὅταν φθάνει στὴ Ἰθάκη ὁ Ὀδυσσέας κατευθύνεται στὸ καλύβι του Εὔμαιου. Δὲν πηγαίνει ἀμέσως στὸ παλάτι γιατί θέλει νὰ ἀνιχνεύσει την κατάσταση καὶ νὰ δεῖ πώς ἔχουν τα πράγματα. Δὲν προσπαθεῖ νὰ μιλήσει στὸν λαό. Εἶναι μάταιο. Ο λαός της Ἰθάκης εἶναι ἀδιάφορος, ἀποχαυνωμένος, κουρασμένος, ἐξαντλημένος ἀπὸ τις ἐργασιακές καὶ οἰκονομικές συνθῆκες ποῦ φυτοζωεῖ. Η παιδεία του συστήματος ἔχει σακατέψει το μυαλό του καὶ δὲν μπορεῖ νὰ σκεφτεῖ. Δὲν μπορεῖ νὰ καταλάβει ποῖος εἶναι ὁ ρόλος των μνηστήρων ποῦ ἔχουν στρογκυλοκαθίσσει στὸ τραπέζι καὶ τρῶνε καὶ πίνουν σε βάρος του. Τους γνωρίζει ἀλλὰ νιώθει ἀνήμπορος νὰ κάνει ὁτιδήποτε γιατί ἔχει προδοθεῖ πολλές φορές ἀπὸ τους ἴδιους. Στήν συνέλευση ποῦ καλεῖ ὁ Τηλέμαχος παραμένει αμέτοχος και με παρέμβαση των Μνηστήρων παίρνει ένα πλοίο να μεταβεί στη Πύλο και στην Σπάρτη, με σκοπό φυσικά την εξόντωση του στο καρτέρι της Αστερίδος. Ο Οδυσσέας φορά την τετράπυχη ἀσπίδα, συμβουλεύει τον Ἀμφίνομο νὰ ἀποχωρήσει καὶ νὰ ἐξετάσει τον ρόλο του ἀλλὰ αὐτὸς παραμένει.

Οἱ ἑπόμενοι εἶναι οἱ κάτωθι σε σειρά ἑρμηνευτική:
Ὁ ἈΓΕΛΑΟΣ.
Αὐτὸς ποῦ ἄγει τον λαό, ποῦ τον παρασύρει με την βοήθεια του Ἀντίνοου.
Ποῦ τον μετατρέπει σε κατευθυνόμενη ἀγέλη. Με τις πλάτες καὶ την ὑποστήριξη των δύο ἀρχηγικῶν μνηστήρων, ὁ Ἀγέλαος ἀπὸ ἕνα ἄκρατο ἰδεαλισμό ποδηγετεῖ τον λαό φθάνοντας μέχρι ἕνα στυγνό ὑλισμό. Δικτάτωρ, λαϊκιστής, τυχοδιώκτης, πνευματιστής, ὑλιστής, θεοκρατικός, προλεταριακός, ὁδηγεῖ τις ἀμορφοποίητες μᾶζες σε μία ἄσκοπη αἱματοχυσία.. Ὁ Εὐρύμαχος-Εὐρύνομος τον προωθεῖ με τα ἑκάστοτε μαζικά μέσα ἀποβλάκωσης της ἐποχῆς καὶ τα παράθυρα, τις μάχες, τις πόρτες καὶ τους νόμους ποῦ ἀνοίγει.

ΛΕΙΩΔΗΣ
Ὁ λεῖος γυαλιστερός Λειώδης εἶναι ἕνας μάντης. Ἕνας γλοιώδης μάντης τῶν μνηστήρων ποῦ προφητεύει ὅτι ὁ Ὀδυσσέας ἔχει χαθεῖ καὶ οἱ τραπεζοφάγοι ὀργιάζουν ἀνενόχλητα.

Καφετζούδες, χαρτορίχτρες, ρούνοι, ἀστρόπληκτοι, λεῖες γυάλινες σφαῖρες, καὶ ἐντόσθια ζώων ἐπιδίδονται στὴν μαντεία καὶ στὴν κερδοσκοπία. Ἀπὸ τον ἀναίσχυντο τσαρλατανισμό στὴν … βαθειά ἄγνοια. Γιατί συντρώγει με τους μνηστῆρες παρά τους πόδας του Ἀντίνοου καὶ του Εὐρύμαχου;
Ἡ ἀδυναμία του ἀνθρώπου νὰ ἐξηγήσει κάποια φαινόμενα, ἡ ἀβεβαιότητα καὶ ἡ ὁμίχλη ἑνὸς δρόμου, ἡ ἔλλειψή αὐτογνωσίας, ὁ φόβος του θανάτου τον ὁδηγοῦν σε ἱστούς ἀραχνῶν καὶ μελλοντολόγων.

ΕΥΡΥΔΑΜΑΣ γόνος του δήμου μεγάλος, τα τζάκια, τα μαγαζιά της οἰκογενειοκρατίας μιᾶς μαφίας, μεγάλα ὀνόματα σε συνεχῆ βασιλεία. Γιοὶ, κόρες ξαδέρφια, ἐγγονοὶ καὶ ἀνεψιοί καὶ οἱ γυναῖκες τους, κουμπάροι συμπεθέροι.

ΔΗΜΟΠΤΟΛΕΜΟΣ, ὁ πόλεμος του λαοῦ σε ξέφρενες πορεῖες, σπασμένα κεφάλια σπασμένα τζάμια, σπασμένες βιτρίνες λεηλατημένα καταστήματα, νεκρά παιδιά χειραγωγούμενος ἀπὸ τον μεγάλο μνηστῆρα, το κράτος βίας καὶ ἀναρχίας.

ΠΟΛΥΒΟΣ πλούσιος πολύ με πολλά βόδια, ποδοσφαιρικές ὁμάδες, πλοιοκτήτης καὶ φιλανθρωπικά σωματεῖα, ἀλληλοβραβεία ἐπωνύμων με γκαλά καὶ φλάς της δημοσιότητας.                   
ΚΤΗΣΙΠΠΟΣ, ὁ ἔχων στὴν κατοχή του, ἄλογα καὶ ἔλλογα μέσα ποῦ τρέχουν συνεχῶς ἐφημερίδες κανάλια πρακτορεῖα.                                                                                                               
ΠΕΙΣΑΝΔΡΟΣ, ἡ κλίκα των μεγαλοδικηγόρων ρητόρων, λύνουν δένουν ἀγορεύουν, κόβουν καὶ ράβουν τους νόμους στὰ μέτρα τους καὶ μόνο αὐτοὶ μποροῦνε νὰ τους γνωρίζουν τόσο πολύπλοκοι ποῦ εἶναι, ἐσκεμμένα γιὰ νὰ μὴν βγάζει κανείς ἄκρη Ἕνας ἀθῶος ἄνθρωπος, ἄν βρεθεῖ στὸ ἔλεος τους θὰ καταλήξει φτωχός καὶ δὲν θὰ βρεῖ το δίκιο του. Μαζί με τα περισσότερα τσιράκια τῶν καναλαρχῶν τῶν δημοσιοκάφρων μιλοῦν ἀτελείωτα ἀπὸ καθέδρας καὶ πείθουν τους ἄντρες καὶ τον κόσμο ὅτι «ὁ γάιδαρος πετάει» μαζί με παράλογη λογική τους. «Οἱ ἄνθρωποι θὰ σκεφτοῦν ὅτι τους πῶ ἐγώ» λέει ὁ πολίτης Καίην.

ΈΛΑΤΟΣ , ἐλατός καὶ ὄλκιμος, ἰσοπεδωμένος καὶ ἰσοπεδωτικός δασόβιος καταπατητής ἐθνικῶν δρυμών παράνομος βιλοκράτης οἰκοπεδοῦχος καταστροφέας ἐλάτων καὶ δημιουργός ἀναψυκτήριων. Μαλακή συνείδηση ἐλασματική καὶ ἐλαστική. Νὰ χωράει παντοῦ.

ΕΥΡΥΑΔΗΣ, λαίμαργος τρώει πολύ φουσκωμένοι λογαριασμοί χρηματιστήρια ἑταιρεῖες, κοντεύει νὰ σκάσει ἀπὸ το πολύ φαγητό. Συσσωρεύει ἀδιάκοπα θησαυρίζει ἀσταμάτητα, ἀντικείμενα, ὑποκείμενα, χαρτοφυλάκια, θησαυροφυλάκια.

ΑΜΦΙΜΕΔΩΝ, βασιλεύει ὁλόγυρα σὰν τον Ἀμφίνομο ποῦ βόσκει παντοῦ συλλέγοντας πληροφορίες καὶ μένοντας σε αὐτὲς χωρίς πρωτότυπη σκέψη πρωτογενῆ γιατί του λείπει το κέντρο ἀναφοράς καὶ βάρους. Ἀπὸ δῶ καὶ ἀπὸ ἐκεῖ τριγυρίζει καὶ δὲν μπορεῖ νὰ τις φιλτράρει καὶ νὰ τις συνδέσει. Διπλωματία καὶ προσποιητή εὐγένεια. Παπαγάλος. Νὰ τα ἔχουμε καλά με ὅλους καὶ νὰ ἔχουμε τα κεφάλι μας ἥσυχο. Ἂς βγάλει ἄλλος το φίδι ἀπὸ την τρύπα. Κάτι θὰ κερδίσουμε ἀπὸ αὐτὸ καὶ ἐκεῖ ἀποσκοπεῖ ὅταν δὲν εἶναι σε θέση διακρίνει το σωστό ἀπὸ το λάθος, το ἄδικό ἀπὸ το ἄδικο. Βολεμένες συνειδήσεις, ἀπαθεῖς, ἀδιάφορες ,ἡ ἀβάσταχτη ἐλαφρότητα του μικροαστισμοῦ καὶ του τυποποιημένου καθωσπρεπισμοῦ. Αὐτάρεσκοι κύριοι, μπλαζέ ὕφος, κερδοσκοπική νοοτροπία, ρηχότητα, ὡραιοπαθεῖς κυρίες, ναρκισσιστές, χαμένοι στὴν μετάφραση.            Î— εικόνα ίσως περιέχει: ένα ή περισσότερα άτομα                                                                                                                                    
Δείτε περισσότερες αντιδρ
Σχ

Δεν υπάρχουν σχόλια: