Παρασκευή 8 Αυγούστου 2025

Πως ο Αρχιμήδης σταμάτησε τις ρωμαϊκές λεγεώνες κατα την πολιορκία των Συρακουσών

 


 «214 π.Χ. Ἡ Ρώμη ἑτοιμάζεται νὰ καταπιεῖ ἄλλη μία πόλη.Ἀλλὰ αὐτὴ τὴ φορά... βρίσκει μπροστά της τὸν νοῦ ποὺ οὔτε οἱ Θεοί   δὲν τόλμησαν νὰ ἀγνοήσουν. 

Ἀρχιμήδης. 

Ὁ τελευταῖος Ἕλληνας πού 

σταμάτησε μιὰ αὐτοκρατορία... μόνο μὲ τὸ μυαλό του.» 


Διάβασε τὴ συγκλονιστικὴ ἀληθινὴ ἱστορία. 

👉 Διάβασε τὸ πλῆρες ἄρθρο καὶ δὲς τὸ σχετικὸ βίντεο ἐδῶ: [σύνδεσμος στὸ κανάλι/blog σου] 

Ὁ Ἀρχιμήδης δὲν ἦταν μόνο μαθηματικός – ἦταν ἕνας ἰδιοφυὴς στρατιωτικὸς ἐφευρέτης ποὺ καθυστέρησε τὴ Ρώμη μὲ μηχανὲς ποὺ προκάλεσαν δέος. 





Οἱ Σύρακοῦσές, μία ἀπὸ τὶς πιὸ ἰσχυρὲς ἑλληνικὲς πόλεις τῆς Σικελίας, βρίσκονται ὑπὸ ρωμαϊκὴ πολιορκία στὰ μέσα τοῦ Β’ Καρχηδονιακοῦ Πολέμου. 

Ὁ στρατηγὸς Μάρκελλος ἡγεῖται τῶν λεγεώνων. 

Οἱ Ρωμαῖοι πιστεύουν ὅτι θὰ καταλάβουν εὔκολα τὴν πόλη. 

Ὅμως δὲν ὑπολογίζουν... τὸν γέρο σοφὸ ποὺ ζεῖ σ’ ἕνα ταπεινὸ σπίτι, μὰ σχεδιάζει σὰν θεός: 

τὸν Ἀρχιμήδη. 

















Ὁ Ἀρχιμήδης σχεδιάζει φονικά 
  • 🔥 Καθρέφτες ποὺ ἀντανακλοῦν φῶς στὸν ρωμαϊκὸ στόλο. 
    ⚙️ Καταπέλτες ποὺ πετοῦν λίθους μὲ ἀπίστευτη ἀκρίβεια. 
    🪝Μεγάλοι «γάντζοι» (γνωστοὶ ὡς «σιδερένια χέρια») ποὺ ἀνασηκώνουν καὶ βυθίζουν ρωμαϊκὲς τριήρεις! 

«Δὲν χρησιμοποίησε στρατό. Χρησιμοποίησε τὴ Γεωμετρία. Καὶ αὐτή... νίκησε τὶς λεγεῶνες! »

 

 Ἀρχιμήδης καὶ ἡ Πολιορκία τῶν Συρακουσῶν – Ὅταν τὸ Μυαλὸ νίκησε τὴ Ρώμη 

Τὸ 214 π.Χ., ἡ πόλη τῶν Συρακουσῶν γίνεται στόχος τῆς πανίσχυρης Ρώμης. Κανεὶς δὲν φαντάζεται ὅτι τὴν ὑπεράσπισή της ἔχει ἀναλάβει ἕνας ἡλικιωμένος μαθηματικός: ὁ Ἀρχιμήδης. 


Μὲ ἐκπληκτικὲς πολεμικὲς μηχανές, καθρέφτες, καταπέλτες καὶ μυστικοὺς γερανούς, ὁ Ἀρχιμήδης καταφέρνει νὰ κρατήσει μακριὰ τὸν ρωμαϊκὸ στόλο γιὰ μῆνες. Οἱ Ρωμαῖοι δὲν μποροῦν νὰ πιστέψουν αὐτὸ ποὺ βλέπουν. 



Ἡ πόλη τελικὰ πέφτει. Ὁ Ἀρχιμήδης δολοφονεῖται, ἀλλὰ ἡ φήμη του διασχίζει τοὺς αἰῶνες. Σήμερα, ἡ ἱστορία του παραμένει μία ἀπὸ τὶς πιὸ ἐντυπωσιακὲς ἀποδείξεις ὅτι ἡ γνώση εἶναι δύναμη. 



Ὁ Ἀρχιμήδης ὁ Συρακούσιος (Συρακοῦσες, Μεγάλη Ἑλλάδα, πέρ. 287 π.Χ. ἦταν ἀρχαῖος Ἕλληνας μαθηματικός, μηχανικός, φυσικός, ἐφευρέτης καὶ ἀστρονόμος. Ἂν καὶ λίγες λεπτομέρειες εἶναι γνωστὲς γιὰ τὴ ζωή του, ἐν τούτοις θεωροῦνται ἀρκετὲς ὥστε σήμερα νὰ ἀναγνωρίζεται ὡς μία ἀπὸ τὶς μεγαλύτερες μαθηματικὲς ἰδιοφυΐες ὅλων τῶν ἐποχῶν καὶ ἕνας ἀπὸ τοὺς λαμπρότερους ἐπιστήμονες τῆς κλασικῆς ἀρχαιότητας. 
Ἡ παρακαταθήκη του στὴ φυσικὴ εἶναι, μεταξὺ ἄλλων, οἱ βάσεις τῆς ὑδροστατικῆς, τῆς στατικῆς καὶ μιὰ ἐξήγηση τῆς ἀρχῆς τοῦ μοχλοῦ. Αὐτὸς πιστώνεται μὲ τὸν σχεδιασμὸ καινοτόμων μηχανῶν, συμπεριλαμβανομένων τῶν πολιορκητικῶν μηχανῶν καὶ τῶν ἀντλιῶν μὲ κοχλία ποὺ φέρουν τὸ ὄνομά του. Ἀντικείμενο ἔρευνας ἔχουν ἀποτελέσει οἱ ἰσχυρισμοὶ πὼς ὁ Ἀρχιμήδης σχεδίασε μηχανὲς ἱκανὲς νὰ ἐπιτίθενται σὲ πλοῖα, νὰ τὰ σηκώνουν ἔξω ἀπὸ τὸ νερὸ καὶ νὰ τὰ πυρπολοῦν, χρησιμοποιῶντας μιὰ σειρὰ ἀπὸ καθρέφτες. 

Ὁ Ἀρχιμήδης θεωρεῖται ὅτι εἶναι ὁ σπουδαιότερος ἀπὸ τοὺς μαθηματικοὺς τῆς ἀρχαιότητας καὶ ἕνας ἀπὸ τοὺς σπουδαιότερους ὅλων τῶν ἐποχῶν. 
Χρησιμοποίησε τὴ μέθοδο τῆς ἐξάντλησης, γιὰ τὸν ὑπολογισμὸ τῆς περιοχῆς, κάτω ἀπὸ τὸ τόξο παραβολῆς, μὲ τὴν ἄθροιση ἄπειρης σειρᾶς καὶ ἔδωσε μιὰ ἐξαιρετικὰ ἀκριβὴ προσέγγιση γιὰ τὸν ἀριθμὸ π. Ὅρισε, ἐπίσης, τὴν ἐπίπεδη ἕλικα (σπεῖρα) ποὺ ἔφερε τὸ ὄνομά του, τύπους γιὰ τὸν ὄγκο τῶν ἐπιφανειῶν ἐκ περιστροφῆς καὶ ἕνα εὐφυὲς σύστημα γιὰ τὴν ἔκφραση πολὺ μεγάλων ἀριθμῶν. 


Ὁ Ἀρχιμήδης εἶχε ἀποδείξει ὅτι ἡ ἐπιφάνεια κι ὁ ὄγκος μιᾶς σφαίρας εἶναι τὰ 2/3 τῶν ἀντίστοιχων τοῦ περιγεγραμμένου στὴ σφαῖρα κλειστοῦ κυλίνδρου καὶ αὐτὸ θεωρεῖται ὡς τὸ μεγαλύτερο τῶν μαθηματικῶν ἐπιτευγμάτων του. 









Ἀντίθετα μὲ τὶς ἐφευρέσεις του, τὰ μαθηματικὰ κείμενα τοῦ Ἀρχιμήδη ἦταν ἐλάχιστα γνωστὰ στὴν ἀρχαιότητα. 


Ἂν καὶ μαθηματικοὶ ἀπὸ τὴν Ἀλεξάνδρεια μελέτησαν καὶ ἀναφέρθηκαν σὲ αὐτόν, ἡ πρώτη κατανοητὴ ὁλοκληρωμένη συλλογὴ δὲν ἦταν ἕτοιμη μέχρι περίπου τὸ 530 μ.Χ., ἀπὸ τὸν Ἰσίδωρο τὸν Μιλήσιο, ἐνῷ σχόλια ἐπάνω στὰ ἔργα τοῦ Ἀρχιμήδη γράφτηκαν ἀπὸ τὸν Εὐτόκιο καὶ αὐτὰ γνωστοποιήθηκαν στὸ εὐρύτερο κοινὸ γιὰ πρώτη φορὰ τὸν ἕκτο αἰῶνα μ.Χ.. 


Τὰ σχετικὰ λιγοστὰ ἀντίγραφα τῶν γραπτῶν ἐργασιῶν τοῦ Ἀρχιμήδη ἐπιβίωσαν κατὰ τὸν Μεσαίωνα, καὶ ἀποτέλεσαν μιὰ πηγὴ ἐπιρροῆς ἰδεῶν γιὰ τοὺς ἐπιστήμονες κατὰ τὴ διάρκεια τῆς Ἀναγέννησης. 


Ἡ ἀνακάλυψη τὸ 1906 προηγούμενων ἄγνωστων ἐργασιῶν στὸ χειρόγραφο γνωστὸ ὡς Παλίμψηστο τοῦ Ἀρχιμήδη, παρεῖχε γνώσεις γιὰ τὸ πὼς κατέληξε σὲ αὐτὰ τὰ μαθηματικά του ἀποτελέσματα. 





Ἁρπάγη τοῦ Ἀρχιμήδη 

Ἡ ἁρπάγη τοῦ Ἀρχιμήδη εἶναι ἕνα ὅπλο ποὺ λέγεται ὅτι εἶχε σχεδιαστεῖ γιὰ τὴν ἄμυνα τῶν Συρακουσῶν. 


Ἐπίσης γνωστὴ ὡς «ἀναδευτῇς πλοίων», ἡ ἁρπάγη ἀποτελοῦνταν ἀπὸ ἕνα βραχίονα-γερανό, ἀπὸ τὸν ὁποῖο ἀναπτύσσονταν ἕνας μεγάλος μεταλλικὸς γάντζος. 


Ὅταν ἡ ἁρπάγη θὰ ἔπεφτε πάνω στὸ ἐπιτιθέμενο πλοῖο ὁ βραχίονας θὰ ταλαντευόταν πρὸς τὰ πάνω, τραβῶντας τὸ πλοῖο ἔξω ἀπὸ τὸ νερὸ καὶ προκαλῶντας τὴ βύθισή του. 


Ὑπῆρξαν σύγχρονα πειράματα γιὰ νὰ ἐλεγχθεῖ ἡ σκοπιμότητα τῆς Ἁρπάγης καὶ τὸ 2005 ἕνα τηλεοπτικὸ ντοκιμαντὲρ μὲ τίτλο Ὑπερόπλα τοῦ ἀρχαίου κόσμου, κατασκεύασε μιὰ ἔκδοση τῆς Ἁρπάγης καὶ κατέληξε στὸ συμπέρασμα ὅτι ἦταν μιὰ λειτουργικὴ συσκευή. 







Ἀκτῖνα φωτός 

Τὸ 2ο αἰῶνα μ.Χ. ὁ συγγραφέας Λουκιανὸς ἔγραψε ὅτι κατὰ τὴ διάρκεια τῆς Πολιορκίας τῶν Συρακουσῶν (214-212 π.Χ.), ὁ Ἀρχιμήδης κατέστρεψε ἐχθρικὰ πλοῖα μὲ τὴ χρήση τῆς φωτιᾶς. 


Αἰῶνες ἀργότερα, ὁ Ἀνθέμιος ὁ Τραλλιανὸς ἀναφέρει τὸ φλεγόμενο γυαλὶ ὡς τὸ ὅπλο τοῦ Ἀρχιμήδη. 


Ἡ συσκευή, γνωστὴ καὶ ὡς «Ἀκτῖνα φωτὸς τοῦ Ἀρχιμήδη», χρησιμοποιοῦνταν γιὰ νὰ συγκεντρώνει τὸ ἡλιακὸ φῶς στὰ ἐπερχόμενα πλοῖα, μὲ ἀποτέλεσμα αὐτὰ νὰ παίρνουν φωτιά. 

Αὐτὸ τὸ ὅπλο ὑπῆρξε θέμα συνεχόμενης διαμάχης ἀπὸ τὴν Ἀναγέννηση. 


Ὁ Ρενὲ Ντεκὰρτ τὸ ἀπέρριψε ὡς λανθασμένο, ἐνῷ νέες ἔρευνες ἔχουν ἀποπειραθεῖ νὰ ἀναπαραστήσουν τὸ ἀποτέλεσμα χρησιμοποιῶντας μόνο τὰ μέσα ποὺ ἦταν διαθέσιμα στὸν Ἀρχιμήδη. 


Ἔχει προταθεῖ ὅτι μιὰ μεγάλη παράταξη ἀπὸ ἀρκετὰ γυαλισμένες μπρούτζινες ἢ χάλκινες ἀσπίδες οἱ ὁποῖες λειτουργοῦσαν σὰν καθρέπτες θὰ μποροῦσαν νὰ εἶχαν χρησιμοποιηθεῖ γιὰ νὰ συγκεντρώσουν τὸ ἡλιακὸ φῶς στὸ πλοῖο. 


Αὐτὸ θὰ βασιζόταν στὴν ἀρχὴ τοῦ παραβολικοῦ κατόπτρου μὲ παρόμοιο τρόπο ὅπως σὲ ἕναν ἡλιακὸ φοῦρνο. 


Μιὰ δοκιμὴ τῆς ἀκτῖνας φωτὸς τοῦ Ἀρχιμήδη ἔγινε τὸ 1973 ἀπὸ τὸν Ἕλληνα ἐπιστήμονα Ἰωάννη Σάκκα. 


Τὸ πείραμα ἔλαβε χώρα στὴ ναυτικὴ βάση του Σκαραμαγκὰ ἔξω ἀπὸ τὴν Ἀθήνα. 


Γιὰ αὐτὴ τὴ περίπτωση χρησιμοποιήθηκαν 70 καθρέπτες, ὁ καθένας μὲ χάλκινη ἐπίστρωση καὶ μέγεθος περίπου στὰ 1,5 ἐπὶ 1 m. Οἱ καθρέπτες στράφηκαν σὲ ἕνα ὁμοίωμα ἀπὸ κόντρα πλακὲ ἑνὸς ρωμαϊκοῦ πολεμικοῦ πλοίου τὸ ὁποῖο βρισκόταν σὲ ἀπόσταση κοντὰ στὰ 50 m. 


Ὅταν οἱ καθρέπτες σημάδεψαν μὲ ἀκρίβεια τὸ πλοῖο, αὐτὸ ἔπιασε φωτιὰ μέσα σὲ λίγα δευτερόλεπτα. 


Τὸ πλοῖο ἀπὸ κόντρα πλακὲ ἦταν ἐπιστρωμένο μὲ βαφὴ πίσσας, ἡ ὁποία μπορεῖ νὰ βοήθησε στὴν ἀνάφλεξη. 


Ἡ ἐπίστρωση μὲ βαφὴ πίσσας ἦταν κοινότοπη στὰ πλοῖα τὴν κλασικὴ ἐποχή. 





Πλούταρχος: «Οἱ Ρωμαῖοι ἔβλεπαν τὶς μηχανὲς τοῦ Ἀρχιμήδη καὶ πίστευαν ὅτι πολεμοῦσαν τοὺς θεούς». 

Ἡ Ρώμη ἀναγκάζεται νὰ ὑποχωρήσει καὶ νὰ ἐπανασχεδιάσει. 
Μῆνες περνοῦν, οἱ λεγεῶνες χάνουν ἄνδρες καὶ πλοῖα, χωρὶς νὰ ἔχουν μπεῖ κἂν στὴν πόλη! 

Οἱ Σύρακοῦσές τελικὰ πέφτουν. Οἱ Ρωμαῖοι εἰσβάλλουν... κι ἕνας στρατιώτης, ἀγνοῶντας τὶς ἐντολές του Μάρκελλου, σκοτώνει τὸν Ἀρχιμήδη. 





Ὁ Κικέρων ἐπισκέφθηκε τὸν τάφο τοῦ Ἀρχιμήδη καὶ ἀναφέρει πὼς ἐπιστεφόταν ἀπὸ μιὰ σφαῖρα ἐγγεγραμμένη στὸ ἐσωτερικὸ ἑνὸς κυλίνδρου. 

Ὁ Γιὸς τοῦ Ἀρχιμήδη – Ἕνα Μυστήριο Χαμένο στὴν Ἱστορία 

Voice-over (40"): 

«Λένε πὼς ὁ Ἀρχιμήδης εἶχε γιό. Κάποιοι ὑποστηρίζουν ὅτι ἦταν κι αὐτὸς ἐφευρέτης. Ἄλλοι πὼς χάθηκε στὴ σφαγὴ τῶν Συρακουσῶν. Τίποτα ὅμως δὲν σώθηκε ἀπ’ τὸ ὄνομά του... Ἐκτὸς ἀπὸ μιὰ παράξενη ἀναφορά: "ὁ τοῦ σοφοῦ γόνος, ὃς μηχανὴν ἀερίαν κατεσκεύασε"... Δηλαδή; Ἕνα ἀερόστατο; Ἕνα ἱπτάμενο ὄχημα; Κανεὶς δὲν ξέρει. Μόνο σιωπή... καὶ ὑποψίες."» 
  • Φράση τοῦ τέλους του: 

    «Μὴ μου τὸὺς κύκλους τάραττε...» 

    Τελευταῖα λόγια του, καθὼς προσπαθοῦσε νὰ ὁλοκληρώσει ἕνα μαθηματικὸ διάγραμμα. .

     «Ἴσως ἦταν ὁ πρῶτος καὶ ὁ τελευταῖος ἄνθρωπος... ποὺ νίκησε πολεμιστές, κρατῶντας μόνο ἕναν διαβήτη.»

    • Τὸ ἔργο του ἐμπνέει μέχρι καὶ τὸν Νεύτωνα καὶ τὸν Γαλιλαῖο. 

    • Ρωμαῖοι ἱστορικοὶ παραδέχονται πὼς ἂν ζοῦσαν δέκα Ἀρχιμήδεις... ἡ Ρώμη δὲν θὰ ὑπῆρχε. 

📌 Μὴν ξεχάσεις νά: 
👍 Πατήσεις LIKE ἂν σὲ ἐντυπωσίασε ἡ ἱστορία 
💬 Ἀφήσεις τὸ σχόλιό σου – Πιστεύεις ὅτι ὁ Ἀρχιμήδης ἦταν ὁ πρῶτος πολεμικὸς ἐπιστήμονας; 
📢ΜΟΙΡΑΣΟΥ τὸ μὲ φίλους ποὺ ἀγαποῦν τὴν ἑλληνικὴ ἱστορία 
🔔 Πάτησε ΕΓΓΡΑΦΗ γιὰ νὰ μὴ χάνεις τὰ ἑπόμενα ἐπεισόδια μας 





Βιβλιογραφία:

  • Γκουντουβάς, Σωτήρης: «Γεωμετρικές Διαδρομές», Γ' έκδοση, Αθήνα 2021.
  • Τάσιος, Θεοδόσιος Π.: «Το αντιτεχνοκρατικό σύνδρομο του Αρχιμήδη», Ελληνική Φιλοσοφική Επιθεώρηση, τόμ. 5 (1988), σσ. 174-181.
  • Φίλη, Χριστίνα: «Πυθαγόρας, Αρχιμήδης και ινδικές μαθηματικές θεωρίες», Φιλοσοφία 15-16 (1985-86), 156-171
  • Σ.Α. Παϊπέτης - M. Ceccarelli (eds.): «The Genius of Archimedes. 23 Centuries of Influence on the Fields of Mathematics, Science, and Engineering.», Proceedings of the International Symposium (Syracuse, 8-10/6/2010), Dordrecht 2010.



Τρίτη 15 Ιουλίου 2025

«Ἡ Ἥρα καὶ τὸ Μυστικὸ Λουλούδι τῆς Γέννησης»

 «Ἡ Ἥρα καὶ τὸ Μυστικὸ Λουλούδι τῆς Γέννησης»




Πρὶν ἀπὸ θεοὺς καὶ θνητοὺς, πρὶν γεννηθῇ ὁ χρόνος,
μία θεά ἐβάδιζε μόνη…

Ἦτο ἡ Ἥρα. Ὄχι σύζυγος. Ὄχι βασίλισσα. Ἀλλὰ Δύναμις αὐτογενὴς, θυμοῦ καὶ τιμῆς.                       Καὶ στὴ σιγὴ τῶν ἀρχῶν, εὑρὲθη μπροστὰ της…

ἓν ἄνθος.»

«Ἀνακάλυψε τὸν ἀρχαῖο μῦθο ὡς ποτὲ πρὶν…
🎥 Στὸ κανάλι: [https://youtu.be/P-7L_yCySg4]
📖 Καὶ στὸ blog: [σύνδεσμος]

«Ἤτο καιρός θεῖος... Ὅταν ἡ Βασίλισσα τῶν Οὐρανῶν ἔπιασε στὰ χέρια της ἕνα λουλούδι ἀπαγορευμένο...

Οὔτε Δίας, οὔτε θνητὸς δὲν ἤξερε τὴ δύναμή του.

Ἡ Ἥρα τὸ ἐμύρισε... καὶ ὁ πόλεμος ἐγεννήθη.

Ἔτσι γεννήθη ὁ Ἄρης. 

Ἄνευ πατρὸς. 

Μόνον μὲ τὴν βούληση καὶ τὴν θείαν ὀργήν.»


«Γέννημα θυμοῦ... ὁ πόλεμος εἶναι θεός.»

«Ἡ Ἥρα ἔτεκεν θεόν χωρὶς ἄνδρα.

Ὁ κόσμος ἀκόμη πολεμᾷ.

Καὶ τὸ λουλούδι;

Ἴσως νὰ περιμένῃ τὴν ἐπόμενη θεά…»

   ➤ Ἀκολούθησε τὴν ὁδὸ τῶν θεῶν:

🎥 Ἐγγράψου στὸ κανάλι

Τὸ λουλούδι ἦτο μυστικὸ... ὁ καρπὸς του ἦτο θεὸς.»

🔱 Ἡ θεά ἔσπειρε ἕνα λουλούδι... ὁ κόσμος θερίζεται ἀπὸ μάχες.

Κείμενο:

Πρὶν ὁ Δίας βασιλεύσῃ στὸν Ὄλυμπο, πρὶν ἀκόμη καὶ ὁ χρόνος καταμετρηθῇ,
ἡ Ἥρα εἶχεν ἕνα μυστικὸ ὅπλο.

Ἕνα λουλούδι ποὺ ἐφυτρώνει μιᾶ φορά σὲ κάθε αἰῶνα. Ὅποια θεά τὸ ἀγγίξῃ,
δύναται νὰ γεννήσῃ ἄνευ ἀνδρός.

Καὶ ἡ Ἥρα ὁργισμένη, πικραμένη, ἔτεκεν τὸν θεὸ τοῦ πολέμου.
Ἄρης, γεννημένος ἀπὸ μοῦσα δυνάμεως, ὄχι ἀγάπης.

Τὸ λουλούδι ἦτο ἡ ἀρχὴ. Ὁ πόλεμος ἔγινε καρπός.

🔱 Ἐμβάθυνε στὸν μῦθο ποὺ ἔκρυψαν οἱ παλαιοὶ.
Ἡ Ἥρα, ὄχι ὡς ἥμερη σύζυγος τοῦ Διός,
ἀλλὰ ὡς Μητέρα τοῦ Αἵματος.






«Ἡ Ἥρα, ἡ θεά τῶν ἀστερισμῶν, τῶν γάμων καὶ τῆς ζήλειας...
Ἐκράτησε στὰ χέρια της ἕνα λουλούδι θεῖο.

Ἐμύρισε τὴν δύναμη τῆς φύσεως...

καὶ ἔτεκεν ἄνευ ἀνδρός…

τὸν Ἄρη — θεὸν πολέμου, ὀργῆς καὶ σιδήρου.

Ἦταν ἡ γέννησις τοῦ πολέμου… ὄχι μὲ ἔρωτα, ἀλλὰ μὲ μῖσος.»

 Εικόνα: Ὁλύμπιος κῆπος, λευκὴ ὁμίχλη, ἀνάδυση ἀνθισμένου φυτοῦ ἀπὸ λίμνη ἀκίνητη.

🎥 Τὸ Μυστικὸ Λουλούδι – Ὁ Μῦθος τῆς Γυναικείᾳ Δημιουργίας
:

«Οἱ Τιτάνες το ἔκρυψαν. Οἱ Ὀρφικοὶ ψιθύρισαν ὅτι μόνον μιᾶς θεᾶς ἡ θέλησις μπορεῖ νὰ γεννήσῃ δίχως σπέρμα.

Οὔτε γάμος, οὔτε ἔρως, οὔτε Δίας.
Μόνον θυμὸς, καὶ θεία ἀνάγκη.»

«Ἡ Ἥρα τὸ ἐμύρισε.

Καὶ τότε…

Ἔσαλεν ὁ κόσμος. Ἠχοῦν αἱ πέτρες, ἐκρήγνυνται αἱ νεφέλαι.

Καὶ ἐντός της… ἡ σπίθα ἔγινε πῦρ.

Οὔτε κύησις, οὔτε χρόνος. Μόνον γένεσις θεοῦ.

Ἀπὸ γυνὴ μόνη.

Καὶ ὁ θεὸς ἐκεῖνος, ἔκραξε μὲ σιδηρᾶ κραυγή.

Ἤτο ὁ Ἄρης.»

«Προσεύχομαι – λέει ἡ ἴδια - ὁ Ζεὺς νὰ μὴ τὸ μάθει»... Καὶ ἐξιστορεῖ: 

Ἡ θεὰ ἮΙρα, ὅταν ἡ θεὰ Ἀθηνᾶ ἐγεννήθη χωρὶς μητέρα, πληγώθηκε ποὺ ὁ Ζεὺς δὲν χρειάστηκε τὶς ὑπηρεσίες της. Πῆγε καὶ παραπονέθηκε στὸν Ὠκεανὸ γιὰ τὶς πράξεις τοῦ συζύγου της. Σταμάτησε στὴν πόρτα μας, κουρασμένη ἀπὸ τὸ ταξείδι. Ὅταν τὴν εἶδα ρώτησα: Τί σὲ ἔφερε ἕως ἐδῶ, ἮΙρα; 
Τὴν παρηγόρησα μὲ λόγια φιλικά: «Οἱ λέξεις», λέει, «δὲν ἀνακουφίζουν τὸν πόνο μου. Ἂν ὁ Δίας ἔγινε πατέρας χωρὶς νὰ χρησιμοποιήσει σύζυγο καὶ κατέχει καὶ τοὺς δύο τίτλους μόνος του, γιατί νὰ μὴν πρέπει νὰ προβῶ κι ἐγὼ σὲ μιὰ μητρότητα χωρὶς σύζυγο, μιὰ γέννηση ἀπὸ παρθένα , ποὺ δὲν τὴν ἄγγιξε ἄνδρας; 
Θὰ δοκιμάσω κάθε φάρμακο στὴν πλατειὰ Γῆ καὶ στὸν κενὸ Ὠκεανὸ καὶ στὶς βαθειὲς κοιλότητες στὰ Τάρταρα»... 
Τὰ λόγια της ἦταν κοφτά. 
Τὸ πρόσωπό μου ἦταν διστακτικό. «Φαίνεσαι, Νύμφη, ὅτι μπορεῖς νὰ βοηθήσεις», λέει. 
Τρεῖς φορὲς ἤθελα νὰ βοηθήσω, τρεῖς φορὲς κόλλησε ἡ γλῶσσα μου: 
Ὁ θυμὸς τοῦ Διός μου προκαλοῦσε φόβο. «Σὲ παρακαλῶ, βοήθησέ με», εἶπε, «θὰ ἀποκρύψω τὴν πηγὴ τῆς βοήθειάς μου». Μάρτυς μου ἡ ἱερὰ Στύξ. 
«Ἕνα λουλούδι», εἶπα, «ἀπὸ τὰ λιβάδια της Ὠλένου θὰ πραγματοποιήσει τὴν εὐχή σου. Εἶναι μοναδικὸ στοὺς κήπους μου. 
Καὶ μιὰ στεῖρα ἀγελάδα νὰ τὸ ἀκουμπήσει θὰ γίνει μητέρα... 
Γρήγορα ἔκοψα τὸ στερεωμένο λουλούδι μὲ τὸν ἀντίχειρά μου. 
Ἡ ἮΙρα αἰσθάνεται τὸ ἄγγιγμα. Καὶ μὲ τὸ ἄγγιγμα συλλαμβάνει. 
Φουσκώνει καὶ εἰσέρχεται στὴν Θράκη καὶ στὴν δυτικὴ Προποντίδα, καὶ πραγματοποιεῖ τὴν εὐχή της: Ὁ Ἄρης δημιουργήθηκε. 
Ἐνθυμούμενος τὸν ρόλο μου στὴν γέννησή του, ὁ Ἄρης εἶπε: «Καὶ ἐσὺ θὰ ἔπρεπε νὰ ἔχεις μιὰ θέση στὴν πόλη του Ρωμύλου, τὴν Ρώμη». 


Ἔτσι ἐμφανίσθηκε τότε ἐπὶ Γῆς ὁ θεὸς Ἄρης! 
Καὶ ἡ Χλωρὶς ἐπῆρε καὶ τὸ ἐπίθετο Ἀρεγονίδα! (βλ. Ἀργοναυτικά-Ὀρφικά, 126). 
Ὁ παραπάνω ἀρχαῖος μῦθος, σχεδὸν κρύφτηκε... δὲν διδάχθηκε ποτὲ (ὅπως εἶναι ὁ προορισμὸς τοῦ μύθου)... 
Μάλιστα παραφράσθηκε ἀπὸ τοὺς χριστιανούς, γιὰ τὴν «μαγικὴ» γέννηση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀπὸ τὴν Παναγία, μυρίζοντας τὸν κρίνο... 






Ἡ θεὰ Χλωρὶς ἦταν ἀρχικῶς χθονία θεότης τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων. 
Θεότητα τῆς βλαστήσεως, τῶν λουλουδιῶν, τῶν ἀνθέων – ἐξ οὗ καὶ Ἀνθοῦσα. 
Ἦταν θυγατέρα τῆς Περσεφόνης (ἢ τοῦ Ἀμφίονος καὶ τῆς Νιόβης) καὶ σύζυγος τοῦ θελκτικοῦ ἐραστῆ Ζεφύρου. 
Ὅταν ἐτελοῦντο τὰ πρῶτα Ἠραία, στὴν Ἠλεία, καὶ διεξαγόταν ἀγῶνας δρόμου τῶν παρθένων στὸ στάδιο τῆς Ὀλυμπίας, πρώτη νικήτρια ἦταν ἡ Χλωρίς. Συλλατρευόταν μὲ τὴν Λητώ. Ἄγαλμὰ τῆς παρθένου Χλωρίδος ἵστατο στὸ Ἄργος, παρὰ τῆς Λητοῦς, ἔργο τοῦ Πραξιτέλους! 

Μεταγενέστερα, οἱ Ρωμαῖοι τὴν εἶπαν Φλώρα (< Χλώρα, ὅπως ἡ Χλώρινα ἔγινε Φλώρινα). Ἡ «Ρωμαία» θεά, ἔγινε πανομοιότυπη μὲ τὴν Χλωρίδα. (Ὀβίδιος «Fast.», V.195). Σύζυγός της ἦταν ὁ Αἴολος (κατὰ παράφρασιν τοῦ Ζεφύρου). 
Οἱ Λατῖνοι ἐκτὸς ἀπὸ θεότητα τῆς ἐαρινῆς βλαστήσεως (κυρίως τῶν δημητριακῶν φυτῶν (σίτου, κριθῆς, κ.ά.) καὶ τῶν ὀπωροφόρων δένδρων, τὴν ἔκαμαν καὶ θεότητα τῶν καρποφόρων δένδρων, τῆς ἀμπέλου καὶ τῶν ἀνθέων. 
Μὲ τὴν Rοbigus (ἢ Robigo) ἐμπόδιζε τὴν σκωρία τῶν σιτηρῶν. 
Μὲ τὴν Pomona / Πομονα ἀγρυπνοῦσε ἐπὶ τῶν ὀπωροφόρων δένδρων. 
Ἡ Flora ἦταν μία τῶν 12 θεοτήτων, ποὺ ἐξευμένιζαν μὲ ἐξιλαστήριες θυσίες, ὅταν ἐμφανιζόταν κάποιο ἔκτακτο γεγονός. 
Εἶχε ἀρχαιότατο ναὸ στὴν Ρωμη, ἐπὶ τοῦ Κυρηναλίου λόφου, καὶ ἴδιον ἱερέα καὶ δεύτερο ναό, ἀνεγερθέντα κατὰ τὸν 2ο π.X. αἰῶνα, ἐξ ἀφορμῆς μιᾶς ἀφορίας, «παρὰ τὸν μέγαν Κίρκον». 
Ἐτελοῦντο πρὸς τιμήν της μεγάλες ἀγροτικὲς ἑορτές, τὰ Φλοράλια / Floralia, τὸν μῆνα Ἀπρίλιο (περίπου 28 Ἀπριλίου-1η Μαΐου), πρὸς ἐξασφάλισιν τῆς προστασίας «ἐσπαρμένων ἀγρῶν». 
Ἐτιμᾶτο ἰδιαιτέρως ἀπὸ τὶς γυναῖκες. 
Ἀπεικονίζετο ὡς νεαρὰ γυνή, ἐστεμμένη μὲ ἄνθη. Τὰ πλεῖστα τῶν ἀγαλμάτων, τὰ ὁποῖα φέρουν τὸ ὄνομα τῆς Flora εἶναι προσαρμογὲς τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν ἀγαλμάτων. 
Ἀπεικονίσεις της διεσώθησαν καὶ ἐπὶ ἀρχαίων νομισμάτων. 

:Τὸ Νόημα τοῦ Μύθου – Θυμὸς, Μήνις, Δημιουργία

«Ὁ Ἄρης, ἄνευ πατρὸς, ἀνετράφη μὲ ξίφος, ὄχι γάλα.

Ἔμαθεν νὰ πληγώνῃ πρὶν ἀγαπῇ.

Καὶ ὅταν οἱ θεοὶ εἶδαν τὸν καρπὸν τοῦ θυμοῦ, ἐφοβήθησαν.

Διότι ὁ Ἄρης δὲν ὑπακούει. Οὔτε στὸν Δία. Οὔτε στὴ μοῖρα.»


«Ὁ μῦθος δὲν εἶναι παραμύθι.

Τὸ ἄνθος ὑπάρχει μέσα σου.

Κάθε στιγμή ποὺ θύμωσε ἡ ψυχή σου χωρὶς λόγο, κάθε κραυγὴ τοῦ ἀδίκου, κάθε μάχη ποὺ γεννιέται δίχως νὰ τὴν θές…

Ὁ Ἄρης εἶναι τέκνον τῆς Ἥρας μέσα σὲ κάθε ἄνθρωπο.

Καὶ ὁ μῦθος αὐτὸς, ἤρθε νὰ σοῦ θυμίσῃ τὴν δύναμη ποὺ φέρει ἡ ὀργὴ ὅταν μένει ἄγονος.»


Τετάρτη 25 Ιουνίου 2025

«ΕΥΡΥΜΕΔΩΝ: Ἡ Μάχη ποὺ ἔθαψε τὴν Περσικὴ Ἀπειλή»



«Πρὶν ἀπὸ δυὸ χιλιετίες... σὲ μιὰ στροφή τοῦ ποταμοῦ Εὐρυμέδοντος...

οἱ Ἕλληνες ἐξαπέλυσαν τὸ τελευταῖο χτύπημα…
ἐναντίον μιᾶς ἀπέραντης Ἀνατολικῆς ἀυτοκρατορίας.»

«Ἀθηναῖοι καὶ Σύμμαχοι τῆς Δηλιακῆς Συμμαχίας, ὑπὸ τὸν Κίμωνα, ἐξαλείφουν τὴν Περσικὴ ἀπειλή…
στὴ γῆ καὶ στὴ θάλασσα.
Μὰ πόσο ἀλήθεια γνωρίζεις γιὰ τὴν Μάχη τοῦ Εὐρυμέδοντα;»

«Ἐλάτε νὰ ἀνακαλύψουμε τὴν μάχη ποὺ δὲν ἔγραψαν ὅπως ἔπρεπε οἱ νικηταί.
Ἐν τῷ φωτὶ τοῦ Ἑλληνισμοῦ... ὁ Εὐρυμέδων ἀνασταίνεται.»


🔱 Ποταμὸς Εὐρυμέδων. Τὸ πεδίον ὅπου ἡ Ἑλληνικὴ στρατηγικὴ μεγαλοφυΐα τοῦ Κίμωνος συντρίβει τὴν Περσικὴ παντοκρατορία.
Τριήρεις, ὁπλίται, καὶ τὸ φῶς τῆς Ἐλευθερίας λάμπει σὲ στεριά καὶ θάλασσα.

Στὸ νέο ἐπετειακὸ ἄρθρο., ἀνασκάπτουμε τὰ ἀληθινὰ γεγονότα, τὶς στρατηγικὲς κινήσεις, καὶ τὴ σιωπηλὴ σημασία τῆς Μάχης τοῦ Εὐρυμέδοντα στὴν ἱστορία τοῦ Ἑλληνισμοῦ.

🎥 Δεῖτε τὸ βίντεο. @ https://youtu.be/pIOatX7XVP8
✍️ Διαβᾶστε τὸ ἄρθρο.
📜 Μάθετε τὴν Ἀλήθεια ὄπισθεν τῆς ἐπικρατούσης σιωπῆς.*

 «Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΕΥΡΥΜΕΔΟΝΤΑ – Ἡ Σφραγὶς τῆς Ἑλληνικῆς Νίκης»

  • Ποιοι ήσαν οἱ Πέρσαι ἐκείνη τὴν ἐποχὴ
  • Τὸ τέλος τῶν Μηδικών Πολέμων καὶ ἡ συνέχιση τῆς ἀπειλῆς
  • Γέννησις τῆς Αθηναϊκῆς Συμμαχίας

                     Ο Κίμων – Φιλοσόφος τῆς Στρατηγικῆς 

  • Ποιος ήταν ὁ Κίμων (ὁ γυιὸς τοῦ Μιλτιάδου)

  • Στρατηγική σκέψη, προσωπικότητα, όραμα


                           Προετοιμασία καὶ Στρατηγική

  • Πορεία προς τὸν ποταμὸ Εὐρυμέδοντα

  • Περσικὸς στόλος ἔτοιμος νὰ ἐπιτεθεῖ στὴν Πάμφυλον

  • Κίνηση-ἔκπληξις ἀπὸ τὸν Κίμωνα: Ἐπίθεσις ναυμαχία + ξηρὰς

                                              Ἡ Μάχη 

  • Ναυμαχία:

    Ἀθηναϊκαὶ τριήρεις χτυποῦν ἐν κέρῳ σχηματισμῷ· πυρκαγιά, τρόμος

  • Μάχη πεζῶν:

  • Ἐμβολισμοὶ, σύγχυση, Κίμων ἐφορμᾷ σὲ ξηρὰν μὲ τοὺς ὁπλίτας

  •  

 — Προοίμιον

  • Εἶναι νύξ βαθεῖα,
  • ὁ οὐρανὸς ἀστράπτει μὲ φλόγες πολέμου...

Κι ἐν τῷ σκότει τούτῳ, ποταμὸς κυλᾷ·
οὐκ ὕδατι, ἀλλ’ ἱστορίᾳ...

Ποταμὸς Εὐρυμέδων.

Ὄνομα πομπῶδες καὶ φοβερόν.
Ἐκεῖ ἐνίκησεν ἡ Ἑλλὰς ὅχι ἁπλῶς τοὺς Πέρσας,
ἀλλὰ τὴν ἀπειλὴν αἰώνων.

Τὴν ἡμέραν ἐκείνην,
τὸ Ἑλληνικὸν Πνεῦμα
ἔγραψεν σὺν πυρὶ καὶ θανάτῳ
τὴν λήξιν τοῦ Μηδικοῦ τρόμου.

Μάχη τοῦ Εὐρυμέδοντα.

Ἐλθέ. Θυμήσου.

                          Τὸ Πρότερον Χάο

Ἐχθρὸς ἀρχαῖος καὶ πολυκέφαλος: ὁ Περσικὸς θώραξ.

Ἀπὸ τὰ πεδία τῶν Θερμοπυλῶν,
ἕως τὰ νερά τῆς Σαλαμῖνος,
καὶ τὰ ὕψη τῆς Πλαταιᾶς,
ἡ Ἑλλὰς ἔστη, ἔπεσεν, καὶ ἀνέστη.

Ἀλλ’ ὁ βασιλεὺς Ἀρταξέρξης,
οὐκ ἐλησμόνησε τὴν ὕβριν.

Κατ’ ἔτος, στόλοι, χρυσοῦ φορτωμένοι,
στρατεῦματα καὶ δολοφρόνως
ἐνίσχυον τὰ μικρασιατικὰ παράλια.

Τὸ Περσικὸν τέρας ἐνέδρευεν,
καὶ ἡ Συμμαχία Ἀθηναίων καὶ συμμάχων
,
ἔπρεπε νὰ χτυπήσῃ πρὶν νὰ ἀνασάνῃ.
Μάχη του Ευρυμέδοντα


«Στὰ βάθη τῆς Ἀνατολῆς... ἐκεῖ ποὺ ὁ φόβος ἔγινε θάρρος...»

 —
Τὸ Μυστήριον τοῦ Εὐρυμέδοντα

οὐδὲν τυχαῖον.








Οἱ παλαιοὶ ἔλεγον
ὅτι τὸ ὄνομα αὐτοῦ σημαίνει:


«Ὁ μέγας κρατῶν ἐν εὐρύτητι»

Ὁ ποταμὸς… ἦν δῶρον τῶν Θεῶν·
ἕνα πέρασμα μεταξὺ κόσμων.

Αἷμα ἔρρεε μὲ τὸ ὕδωρ·
καὶ ἡ ὕβρις τῶν Μήδων ἐκαθαρθη.
Οἱ Ἕλληνες εἶδον καὶ ἔθαψαν·
οὐ μόνον νεκροὺς, ἀλλὰ καὶ φόβους.

Καὶ ἐκεῖ, στὴν σιγὴ τῆς νίκης,
οἱ Θεοὶ εἶπαν τὸ «γένοιτο».
Αφήγηση (συνέχεια):

«Ἀθηναῖοι καὶ Σύμμαχοι τῆς Δηλιακῆς Συμμαχίας, ὑπὸ τὸν Κίμωνα, ἐξαλείφουν τὴν Περσικὴ ἀπειλή…

στὴ γῆ καὶ στὴ θάλασσα.
Μὰ πόσο ἀλήθεια γνωρίζεις γιὰ τὴν Μάχη τοῦ Εὐρυμέδοντα;»

 Ιστορικό Υπόβαθρο

 
Αθηναϊκῆς Συμμαχίας

Διεξήχθη εἴτε τὸ 469 π.Χ. εἴτε τὸ 466 π.Χ. στὸν Εὐρυμέδοντα Ποταμό, στὴν Παμφυλία τῆς Μικρᾶς Ἀσίας (σημερινὴ Τουρκία). Ἀποτελεῖ μέρος τῶν Πολέμων τῆς Δηλιακῆς Συμμαχίας, οἱ ὁποῖοι μὲ τὴ σειρά τους ἐντάσσονται στὸ πλαίσιο τῶν Περσικῶν Πολέμων.

Μετὰ τὶς μάχες τῶν Πλαταιῶν καὶ τῆς Μυκάλης, μὲ τὶς ὁποῖες ἔληξε ἡ δεύτερη εἰσβολή,
οἱ ἑλληνικὲς συμμαχικὲς δυνάμεις ἀντεπιτέθηκαν, πολιορκῶντας τὶς πόλεις της Σηστοῦ
καὶ τοῦ Βυζαντίου.
Ἀκολούθως, ἡ Δηλιακὴ Συμμαχία ἀνέλαβε τὴν εὐθύνη γιὰ τόν
πόλεμο καὶ συνέχισε τὶς ἐπιθέσεις στὶς περσικὲς βάσεις στὸ Αἰγαῖο κατὰ τὴ διάρκεια
τῆς ἑπόμενης δεκαετίας (ἀπὸ τὸ 478 π.Χ).
Εἴτε τὸ 469 εἴτε τὸ 466 π.Χ, οἱ Πέρσες ἄρχισαν νὰ συγκροτοῦν ἐκ νέου στρατὸ καί
στόλο, ἔτσι ὥστε νὰ ξεκινήσουν νέα μεγάλη ἐπίθεση κατὰ τῶν Ἑλλήνων.
Τὸ περσικὸ ἐκστρατευτικὸ σῶμα στρατοπέδευσε κοντὰ στὸν Εὐρυμέδοντα, μὲ πιθανολογούμενο
σκοπὸ νὰ κινηθεῖ κατὰ μῆκος τῶν ἀκτῶν τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, κατακτῶντας ὅλες τις
πόλεις στὸ πέρασμά του.
Αὐτὸ θὰ ἔθετε τὶς περιοχὲς τῆς Ἀσιατικῆς Ἑλλάδας καὶ πάλι ὑπὸ περσικὸ ἔλεγχο καὶ θά
προσέφερε στοὺς Πέρσες ναυτικὲς βάσεις, ἀπὸ τὶς ὁποῖες θὰ μποροῦσαν νὰ διεξάγουν
ἐπιχειρήσεις στὸ Αἰγαῖο.

Όταν πληροφορήθηκε τις περσικές προετοιμασίες, Ο Κίμων – Φιλοσόφος) τῆς Στρατηγικῆς.

ὁ Ἀθηναῖος στρατηγὸς Κίμων ἔπλευσε μὲ 200 τριήρεις στὴ Φασηλίδα της Παμφυλίας, 
ἡ ὁποία ἐντέλει δέχθηκε νὰ συμμαχήσει μὲ τὴ Δηλιακὴ Συμμαχία, γεγονὸς τὸ ὁποῖο 
δυσχέρανε τὸν ἀρχικὸ περσικὸ σχεδιασμό. 
           «Ὁ Κίμων… ὁ στρατηγὸς τοῦ Φωτός…»

Ποιός ἦταν ὁ Κίμων (ὁ γυιὸς τοῦ Μιλτιάδου) 
Στρατηγικὴ σκέψη, προσωπικότητα, ὅραμα 

Σχέση μὲ τοὺς μυστικιστικοὺς κύκλους (σημειώσεις ἄξιες διερεύνησης) 

Ακολούθως, ο Κίμων αποφάσισε να πραγματοποιήσει προληπτική επίθεση κατά των
περσικών δυνάμεων στον Ευρυμέδοντα. Συγκεκριμένα, έπλευσε κοντά στο στόμιο
του ποταμού και διέλυσε γρήγορα τον περσικό στόλο που στρατοπέδευε εκεί.

«Ἐπὶ ποταμῷ τε καὶ ἐν πεδίῳ… τὸ Περσικὸ ὄνειρο συνετρίβη.»


Τὸ μεγαλύτερο μέρος τοῦ περσικοῦ στόλου προσέγγισε τὴ ξηρὰ καὶ οἱ Πέρσες ναῦτες 
βρῆκαν καταφύγιο στὸ στρατόπεδό τους. 
Ὁ Κίμων τότε ἀποβιβάστηκε μὲ τοὺς στρατιῶτες του καὶ ἐπιτέθηκε στὸν περσικὸ στρατό, ' 
ὁ ὁποῖος ἐπίσης διαλύθηκε. 
Οἱ Ἕλληνες, μετὰ τὴ νίκη κατὰ τῶν Περσῶν, πῆραν πολλοὺς αἰχμαλώτους καὶ κατάφεραν 
νὰ καταστρέψουν τις ἀγκυροβολημένες 200 περσικὲς τριήρεις. 
Αὐτὴ ἡ διπλῆ νίκη φαίνεται νὰ ἔπληξε τὸ ἠθικὸ τῶν Περσῶν καὶ νὰ ἀπέτρεψε ὁποιαδήποτε 
περσικὴ ἐκστρατεία στὸ Αἰγαῖο μέχρι τὸ 451 π.Χ. 
Ὡστόσο, ἡ Δηλιακὴ Συμμαχία δὲν κατάφερε νὰ ἐκμεταλλευτεῖ τὸ πλεονέκτημα της, ἴσως
 ἐπειδὴ ἄλλα γεγονότα του   Ἑλληνικοῦ κόσμου ἀπαιτοῦσαν τὴν προσοχή της. 

 Κίμων – Ὁ Νικηφόρος Στρατηγός

Κίμων.
Ὁ γυιὸς τοῦ Μιλτιάδου,
ὁ ἀνὴρ ὁπλίτης,
ὁ φίλος τῆς Λακεδαίμονος,
ὁ προσκυνητὴς τῶν ἀρχαίων θεῶν.

Ἐδιδάχθη ὄχι μόνον τὴν τέχνην τοῦ ξίφους,
ἀλλὰ καὶ τὴν σοφίαν τοῦ νοός.

Περὶ τοῦτον ἔλεγον οἱ παλαιοὶ ὅτι
«ἐλάλει ὥσπερ Περικλῆς,
ἀλλὰ ἐχτυπᾶ ὥσπερ Ἀχιλλεύς».

Ποὺ ἦγεν αὐτὸν ἡ μοῖρα;
Πρὸς τὸν ποταμὸν τοῦ τέλους:
πρὸς Εὐρυμέδοντα.

🎙️ Ἡ Μάχη καὶ τὸ Μυστήριον)

Σὲ ἀντίθεση μὲ τὸν Θουκυδίδη ποὺ ἀρκεῖται σὲ ὁρισμένες βασικὲς πληροφορίες, 
ὁ Πλούταρχος μᾶς παραδίδει μιὰ πιὸ ἀξιόπιστη καὶ λεπτομερῆ περιγραφὴ τῆς ἐξέλιξης 
καὶ τῶν ἐπί μέρους περιστατικῶν τῆς μάχης. 
Σύμφωνα μὲ τὸν Πλούταρχο, ὁ περσικόςστόλός ἀγκυροβόλησε στὰ ἀνοικτὰ τοῦ ποταμοῦ, 
περιμένοντας ἄλλα 80 φοινικικὰ πλοῖα ἀπὸ τὴν Κύπρο. 

⚙️ — Ἡ Πορεία πρὸς τὸν Πόλεμον

Ἀπὸ τὴν νῆσον τῆς Κύπρου,
ὁ στόλος ὁ Ἀθηναϊκὸς ἐξεπλέυσεν·
διακόσιαι τριήρεις,
μετὰ ὁπλιτῶν, τοξοτῶν, καὶ σίδηρον ἁγνὸν.

Καὶ ὁ Κίμων ἔλεγεν:
«Οὐ φεύγομεν τὸν πόλεμον. Ἐμεῖς εἴμεθα αὐτός».
Πλέοντας κατὰ τὴν Πάμφυλον,
ἐφθάσαν πλησίον τοῦ ποταμοῦ Εὐρυμέδοντος.

Ἐκεῖ, ἡ δύναμις ἡ Περσικὴ ἦν ἐκτεταγμένη
ἐν λιμένι καὶ ἐν πεδίνῃ·
πάντες ὡπλισμένοι.

Καὶ οἱ συμμαχίαι ἐδίσταζον·
ἀλλ’ ὁ Κίμων… οὔποτε.


Πρίν, ὅμως, φθάσουν οἱ ἐνισχύσεις, ὁ Κίμων, ἐρχόμενος ἀπὸ τὴ Φασηλίδα, κινήθηκε μὲ
 στόχο νὰ ἐπιτεθεῖ   στοὺς Πέρσες, οἱ ὁποῖοι ὑποχώρησαν, ἐπιδιώκοντας νὰ ἀποφύγουν τὴ μάχη.
Ἐντέλει, οἱ Πέρσες ἀναγκάστηκαν νὰ ἀπαντήσουν στὶς ἐπιθετικὲς κινήσεις τοῦ Κίμωνα, 
ἀλλὰ ἡ ναυμαχία ἐξελίχθηκε ἀρνητικὰ γιὰ αὐτούς: Παρὰ τὴν ἀριθμητική τους ὑπεροχή, 
ὁ Κίμωνας διέσπασε ταχέως τὸ σχηματισμό τους, ἀναγκάζοντας τὰ περσικὰ πολεμικά 
πλοῖα σὲ ὑποχώρηση πρὸς τὴν ὄχθη τοῦ ποταμοῦ. 

Ἐγκαταλείποντας τὰ πλοῖα τους, τὰ πληρώματα ἀναζητοῦσαν καταφύγιο στίς 
παρακείμενες στρατιωτικὲς δυνάμεις. 
Μερικὰ περσικὰ πλοῖα αἰχμαλωτίστηκαν ἢ καταστράφηκαν κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ναυμαχίας, 
ἀλλὰ φαίνεται ὅτι τὰ περισσότερα ἀγκυροβόλησαν ἐπιτυχῶς. 


«Ἐπὶ ποταμῷ τε καὶ ἐν πεδίῳ… τὸ Περσικὸ ὄνειρο συνετρίβη.»

 — Ἡ Ναυμαχία καὶ Ὁρμὴ Ἐπὶ ξηρᾶς

Ὁ Κίμων ἐξαπέστειλε τὰς τριήρεις·
ἔλαμψεν ἡ θάλασσα ὑπὸ χαλκῶν καὶ στόλου.

Οἱ Πέρσαι… ἔστησαν τὸν στόλον ἐν ἡμικυκλίῳ.
Ἀλλ’ οἱ Ἕλληνες,
ὥσπερ λεόντων κεφαλαὶ, ἐμβόλισαν.

Ὕδατα ἐκοκκίνισαν·
σινιάλα, φλόγες, συντριβή·
τὰ Περσικὰ πλοῖα ἐν φρυγμῷ.

Πρὶν νὰ ἀνασάνῃ ὁ ἐχθρός,
ὁ Κίμων ἀπέβη μὲ τοὺς ὁπλίτας.

Ἀκολούθως, ὁ περσικὸς στρατὸς κινήθηκε ἐναντίον τοῦ ἑλληνικοῦ στόλου, ὁ ὁποῖος εἶχε πιθανότατα 
ἐπίσης ἀγκυροβολήσει, γιὰ νὰ καταλάβει τὰ περσικὰ πλοῖα. 
Παρὰ τὴν κούραση τοῦ στρατοῦ του, ὁ Κίμων διεῖδε ὅτι οἱ ἄντρες του εἶχαν ὑψηλό 
ἠθικὸ καί, γι'αυτό, ἀποφάσισε νὰ ἀποβιβάσει τοὺς ὁπλῖτες καὶ νὰ ἐπιτεθεῖ στὸ περσικό 
πεζικό. 
Ἀρχικά, οἱ Πέρσες ἀπώθησαν τὴν ἐπίθεση, ἀλλὰ (ὅπως καὶ στὴ Μυκάλη) οἱ Ἕλληνες 
ὁπλῖτες ἀναδείχθηκαν ἀνώτεροι, χάρη στὸν βαρὺ ἐξοπλισμό τους καὶ κατατρόπωσαν 
τοὺς ἀντιπάλους τους. 
Κατὰ τὴν ἄτακτη ὑποχώρησή τους, τόσο οἱ Πέρσες στρατιῶτες 
ὅσο καὶ τὸ στρατόπεδό τους αἰχμαλωτίστηκαν ἀπὸ τὸ νικηφόρο ἑλληνικὸ στρατό. 

Ἡ νίκη ποὺ κανείς δὲν τραγούδησε… μα ὁ κόσμος ἀλλοιώθηκε.»

Ὁ Θουκυδίδης ὑποστηρίζει ὅτι διακόσια φοινικικὰ πλοῖα κατελήφθησαν καὶ ἀκολούθως καταστράφηκαν, 
Ὡστόσο, σύγχρονοι μελετητὲς κρίνουν ὡς ἐξαιρετικὰ ἀπίθανο νά 
αἰχμαλωτίστηκε ἕνας τόσο μεγάλος ἀριθμὸς ἐχθρικῶν πλοίων κατὰ τὴ διάρκεια μιᾶς 
τόσο σύντομης ναυμαχίας. 
Ἐὰν ὁ ἀριθμὸς ποὺ παραδίδει ὁ Θουκιδύδης εἶναι ἀκριβής, τότε πρόκειται μᾶλλον γιὰ ἐγκαταλειφθέντα ἀπὸ τοὺς ἡττημένους πλοῖα ποὺ κατελήφθησαν καὶ παραδόθηκαν στὴν πυρὰ ἀπὸ τοὺς νικητὲς μετὰ τὸ τέλος της 
ναυμαχίας, ὅπως συνέβη καὶ στὴ Μυκάλη. 

 Διπλὴ μάχη.
Ἐπὶ ξηρᾶς, οἱ Ἕλληνες ὥσπερ βροντὴ θεϊκή·
ἔσφαξαν, ἔκαυσαν, ἔθραυσαν
ὅ,τι ἀπέμεινε ἐκ Περσικῆς δύναμης.
Ἐντός ἡμέρας,


κατεστράφη στόλος καὶ στρατὸς ὁλόκληρος.
Ὁ Πλούταρχος ἀναφέρει ὅτι διακόσια πλοῖα κατελήφθησαν, πέραν τῶν ὅσων 
καταστράφηκαν ἢ διέφυγαν. Ὅπως γράφει ὁ Κόκγουελ, ὁ ὅρος «καταστράφηκαν», 
στὴν προκειμένη περίπτωση, πιθανῶς νὰ σημαίνει ὅτι βυθίστηκαν κατὰ τὴ διάρκεια της 
ναυμαχίας, καθὼς θεωρεῖται σχεδὸν βέβαιο ὅτι οἱ Ἕλληνες κατέστρεψαν καὶ ὅσα πλοῖα 
κατέλαβαν (ὅπως φαίνεται, ἄλλωστε, νὰ ὑπονοεῖ ὁ Θουκυδίδης). 
Ὅπως προκύπτει ἀπὸ τὰ ἀνωτέρω, οἱ ἀριθμοὶ ποὺ δίδουν ὁ Θουκυδίδης καὶ ὁ Πλούταρχος
 παρουσιάζουν ὁμοιότητες ἀλλὰ δὲ συμπίπτουν.
 Πάντως, σὲ καμία πρωτογενῆ πηγὴ δέν ὑπάρχουν ἐκτιμήσεις γιὰ τὸ μέγεθος τῶν ἀνθρώπινων ἀπωλειῶν
 τῶν δύο ' ἀντιμαχόμενων παρατάξεων. 

«Καὶ ὅμως… ἔχει πολλά ἀκόμη ὁ Εὐρυμέδων νὰ μαρτυρήσῃ

Ὁ Πλούταρχος ὑποστηρίζει πώς, μετὰ τὴ διπλῆ του νίκη, ὁ Κίμων συνέχισε νὰ εἶναι 
ἰδιαίτερα δραστήριος καὶ ἔσπευσε μὲ τὸ στόλο του νὰ ἀνακόψει τα ὀγδόντα φοινικικά 
πλοῖα ποὺ περίμεναν οἱ Πέρσες. Σύμφωνα πάλι μὲ τὸν Πλούταρχο, ἀφοῦ αἰφνιδίασε 
τοὺς Φοίνικες, αἰχμαλώτισε ἡ κατέστρεψε ὁλόκληρο τὸ στόλο τους. Ὡστόσο, 
ὁ Θουκυδίδης δὲν ἀναφέρει τὸ περιστατικὸ αὐτό, μὲ ἀποτέλεσμα ἀρκετοὶ μελετητές 
ἂν ἀμφιβάλλουν ἂν ἡ συγκεκριμένη ναυμαχία ἔλαβε ὄντως χώρα. 

Αποτελέσματα
Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, ο Πέρσης βασιλιάς (πιθανότατα ο Ξέρξης) συμφώνησε
να υπογράψει μια ταπεινωτική συνθήκη ειρήνης μετά τη μάχη του Ευρυμέδοντα.
 Όπως, όμως, παραδέχεται ο Πλούταρχος, άλλοι συγγραφείς αρνούνται ότι συνήφθη 
συνθήκη ειρήνης μετά την εν λόγω μάχη και θεωρούν ότι είναι είναι πιο λογικό αυτή 
να υπογράφηκε μετά την κυπριακή εκστρατεία (450 π.Χ).
Σύμφωνα με μια εναλλακτική ερμηνεία των γεγονότων από τον Πλούταρχο, ο Πέρσης
 βασιλιάς ενεργούσε σαν να είχε υπογράψει ταπεινωτική συνθήκη ειρήνης, φοβούμενος
να αντιμετωπίσει εκ νέου σε μάχη τους Έλληνες. Βάσει των εκτιμήσεων σύγχρονων
ιστορικών, κρίνεται μάλλον απίθανη η υπογραφή της συνθήκης μετά την παρούσα μάχη.


«Ἡ νίκη ποὺ κανείς δὲν τραγούδησε… μα ὁ κόσμος ἀλλοιώθηκε.»

 — Ἡ Ἀπόηχος τῆς Νίκης

Ἡ γῆ τῆς Παμφυλίας ἐσείσθη.

Καὶ οἱ πόλεις τῆς Μικρᾶς Ἀσίας
ἤρχισαν νὰ λύουσι τὰ δεσμὰ.

Συμμαχίαι Ἑλληνικαί
ἔστειλαν ἀγγέλους εἰς τὰς μητροπόλεις·

«Ἐνίκησεν ὁ Κίμων.
Οὐδεὶς Πέρσης ἀπέμεινεν πρὸς δυσμὰς τοῦ Εὐφράτου».

Καὶ οἱ Ἀθηναῖοι, ἐν ἐκκλησίᾳ,
ἔκλαιον, ἔχαιρον, καὶ ἀνεβόων:
«Μέγας ὁ Κίμων·
Μέγιστος ὁ Ἑλληνισμὸς!»
Ἐλυτρώθησαν πόλεις,
ἐξηφανίσθη φόβος.

Ἡ νίκη τοῦ Κίμωνα στὸν Εὐρυμέδοντα εἶχε ἰδιαίτερη σημασία, καθὼς ἐλαχιστοποίησε τὴν ἀπειλὴ νέας περσικῆς εἰσβολῆς στὴν Ἑλλάδα. Παράλληλα, φαίνεται νὰ ἀνέστειλε, τοὐλάχιστον μέχρι τὸ 451 π.Χ., κάθε προσπάθεια τῶν Περσῶν νὰ ἀνακτήσουν τὶς ἑλληνικὲς πόλεις τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Ἡ ἔνταξη περισσότερων ἀπὸ αὐτὲς τὶς πόλεις (εἰδικότερα δὲ πόλεων τῆς Καρίας) στὴ Δηλιακὴ Συμμαχία πιθανότατα ἀκολούθησε τὴν ἐκστρατεία τοῦ Κίμωνα στὴν περιοχή.

– Ἡ Ἐπιστροφή τοῦ Κίμωνα 

  •      Κίμων στην Αθήνα – ἀφιερώσεις, θυσίες, Μαντεῖα
  •           Θρίαμβος καὶ σκιά (εξορία μετά...)
  •            
«Ὁ νικῶν… οὐκ ἀεί ἐστι δοξασμένος. Ἀλλ’ ὁ Ἀληθῶς εὐσεβῶν, μνημονεύεται ὑπὸ Θεῶν.»
Ἀπὸ τὴν ἄλλη, ὅμως, παρὰ τὴν ἀποφασιστικὴ νίκη τοῦ Κίμωνα, οἱ Ἕλληνες δὲ φαίνεται
νὰ ἀπέκτησαν κάποιο στρατηγικὸ πλεονέκτημα στὴ σύγκρουσή τους μὲ τοὺς Πέρσες.
Ἐὰν ἀποδεχθοῦμε ὡς ἡμερομηνία διεξαγωγῆς τῆς ἐκστρατείας του Εὐρυμέδοντα τὸ 466 π.Χ,
τότε ἡ ἐφεκτικότητα ποὺ ἐπέδειξαν οἱ Ἕλληνες μετὰ τὴ νίκη τους μπορεῖ νὰ ἐξηγηθεῖ
ἀπὸ τό ὅτι οἱ Ἀθηναῖοι καὶ οἱ σύμμαχοί τους ἀναγκάστηκαν νὰ μεταφέρουν σημαντικοὺς πόρους
καί δυναμικὸ ἀπὸ τὴ Μικρὰ Ἀσία στὴ Θάσο, ὥστε νὰ ἀποτρέψουν τὴν ἀπόσχιση τῆς
τελευταίας ἀπὸ τὴ συμμαχία. Σὲ ὅ,τι ἀφορᾶ τοὺς Πέρσες, ὅπως ἀναφέρει ὁ Πλούταρχος,
οἱ τελευταῖοι υἱοθέτησαν μιὰ ἰδιαίτερα ἀμυντικὴ στρατηγικὴ στὸ Αἰγαῖο κατὰ τὴ διάρκεια
τῆς δεκαπεαντίας ποὺ ἀκολούθησε τὴ μάχη.



Κίμων: Νεφέλη Δόξης καὶ Φθοράς

7. Συνέπειες – Ἡ Λήξη τῆς Περσικῆς Ἀπειλῆς 
  •      Ολική συντριβή περσικής παρουσίας στη Μικρά Ἀσία
  •      Η Ἀθηναϊκὴ ἡγεμονία εδραιώνεται
  • Η αρχή της πνευματικῆς ακμῆς τῆς Ἑλλάδος
Ὁ περσικὸς στόλος ἦταν οὐσιαστικὰ ἀπὼν ἀπὸ τὸ Αἰγαῖο μέχρι τὸ 451 π.Χ, ἐνῷ τὴν ἴδια 
στιγμὴ τὰ ἑλληνικὰ πλοῖα δέσποζαν ἀνενόχλητα στὶς ἀκτὲς τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. 
Ἡ ἑπόμενη μεγάλη ἐκστρατεία τῆς Δηλιακῆς Συμμαχίας κατὰ τῶν Περσῶν θὰ διεξαγόταν 
στὴν Αἴγυπτο τὸ 460 π.Χ., ὅταν οἱ Ἀθηναῖοι ἀποφάσισαν νὰ ὑποστηρίξουν μιὰ ἐπαναστατική 
κίνηση κατὰ τῆς περσικῆς αὐτοκρατορίας. Ἡ ἐν λόγῳ ἐκστρατεία θὰ διαρκοῦσε 6 ὁλόκληρα 
χρόνια, πρὶν τερματισθεῖ μὲ καταστροφικὰ ἀποτελέσματα γιὰ τοὺς Ἀθηναίους. 


Κίμων: 
Ἀλλ’ ὁ ἥρως τῆς μάχης
οὐκ ἐγευσάμενος τὴν πλήρην δόξαν…

Ὁ Κίμων ὑπέστη φθόνον,
κατηγορίαι, καὶ ἐξορίαι.

Ἡ πόλις, ἡ Ἀθηνᾶ,
ὥσπερ καὶ πρὶν μὲ τὸν Θεμιστοκλέα,
ἔδειξεν ὅτι τὸν ἥρωα
ἀγαπᾷ μὲν ὡς χρήσιμον,
ἀλλὰ φοβεῖται αὐτὸν ὡς μέγα.

Καὶ ὁ Κίμων, πικραμμένος μὲν,
ἀλλὰ σταθερὸς,
ἀνεχώρησε μὲ τὸ πλοῖον,
πρὸς ἄλλην στρατείαν…
ὅπου καὶ ἐτε1εύτησεν, μαχόμενος.

  • 9. Κάλεσμα στον θεατή – Μήνυμα (20:00–21:00)
  • Τί σημαίνει Εὐρυμέδων σήμερα; Ποιες μάχες μάς καλούν;
  • Αφήγηση με φόντο ερείπια, μουσική ἐλαφρῶς μελαγχολική
  • Κλείσιμο με το λογότυπο και κάλεσμα:

  • Μάχη τοῦ Εὐρυμέδοντα

Ἡ Μάχη τοῦ Εὐρυμέδοντα
δὲν ἦτο μόνον νίκη στρατιωτική·
ἦτο ἱεροπραξία.

Ἐκεῖ, ἐν τῷ ποταμῷ,
ὁ Περσικὸς ζόφος
ἐπνίγη.

Καὶ ἡ Ἑλλὰς,
σὺν λόγῳ, δόρῳ, καὶ πίστει,
ἔδειξεν ὅτι
ἄνθρωπος ἐλεύθερος νικᾷ θεοποιημένον τύραννον.

Ἡ ἱστορία ἐχάραξεν γραμμὴν:

ἀπὸ τοὺς Μηδικοὺς πολέμους
πρὸς τὴν ἐπέκτασιν τοῦ πολιτισμοῦ.

Καὶ ὁ ποταμὸς ἔρρεεν.

Ὅχι μόνον ὕδωρ.
Ἀλλὰ τὸ αἷμα τῆς μνήμης.

  • Ἐνθάδε ἐχάραξεν ὁ Ἑλληνικὸς Κόσμος

  • τὸ σύνορον μεταξὺ Ἐλευθερίας καὶ Δεσποτείας.

  • Ὅτε ἡ λόγχη ἔγραψε ἀντὶ πέννας·
  • Ὅτε ὁ ποταμὸς ἐγένετο σύμβολον.



«Ἐὰν εἶ σπέρμα Ἑλλήνων, ἔλα νὰ θυμηθῇς. Κάνε ἐγγραφή.»
  • 🌀

    Το Μυστικό του Ευρυμέδοντα



    Γιατί η μάχη αυτή σχεδόν λησμονήθηκε;