Τρίτη 6 Μαΐου 2025

«Μέγας Κωνσταντῖνος: Ἥρωας ἢ Διώκτης τῶν Ἑλλήνων; Ἡ Σκοτεινὴ Πλευρὰ τῆς Ἱστορίας

 

Ἡ Ἑλλάδα; Μπαίνει στὸν κυκλῶνα μιᾶς θρησκευτικῆς θύελλας ποὺ θὰ κρατήσει αἰῶνες. 




Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος εἶναι μιὰ ἐμβληματικὴ μορφὴ τῆς ρωμαϊκῆς καὶ βυζαντινῆς ἱστορίας. Λατρεύτηκε ὡς ἅγιος ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, ὅμως γιὰ πολλοὺς ἐρευνητὲς ἀποτελεῖ καὶ τὴν ἀπαρχὴ μιᾶς περιόδου διωγμῶν γιὰ τὸν ἑλληνικὸ πολιτισμὸ καὶ τὰ ἱερά του. 

Ποιά εἶναι ἡ ἀλήθεια πίσω ἀπὸ τὸν μῦθο

Σὲ αὐτὸ τὸ ἄρθρο  ἀποκαλύπτουμε: 


Τὴν ἄνοδο τοῦ Κωνσταντίνου στὴν ἐξουσία 


Τὸ παρασκήνιο πίσω ἀπὸ τὴ δημιουργία τῆς Κωνσταντινούπολης 


Τὶς πρῶτες συγκρούσεις χριστιανισμοῦ καὶ ἑλληνισμοῦ 


Τὴν Α' Οἰκουμενικὴ Σύνοδο καὶ τὶς αἱρέσεις 


Τί λένε πραγματικὰ οἱ πηγὲς γιὰ τὸ τέλος τοῦ Κωνσταντίνου 


Πηγὴ ἔμπνευσης: Ἱστορικὰ καὶ θεολογικὰ κείμενα, ἀλλὰ καὶ ἡ ἑρμηνευτικὴ προσέγγιση μὲ βάση τὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ πολιτισμικὴ συνέχεια. 


Σὲ αὐτὸ τὸ ἄρθρο περιέχει ἱστορικὴ καὶ ἑρμηνευτικὴ ἀνάλυση, ὄχι θρησκευτικὴ                                                                  προπαγάνδα. Στόχος εἶναι ὁ προβληματισμὸς καὶ ἡ γνώση. 


Μέγας Κωνσταντῖνος 274 337 μ.Χ. Γιὸς τοῦ αὐτοκράτορα Κωνσταντίνου τοῦ Χλωροῦ ἐπιφανοῦς Ἑλληνικῆς οἰκογένειας τῆς Μυσίας καί τῆς βασιλίσσης Ἑλένης , << πάση ἀρετή καὶ κεκοσμημένη... 

Τόν ἀείμνηστον υἱόν αὐτῆς ἐξεπαίδευε ἄτοφον (ταπεινοφροσύνη) ἔχειν φρόνιμα ἀρετῆς καὶ πολιτείας ἀκριβῶς ἐπιμελεῖσθαι καὶ δουλεύειν >>219

 Μετά το θάνατο τοῦ πατέρα του, Ό στρατὸς ἐξέλεξε αὐτόν Αὔγουστον.





Ὀ Γαλέριος, ὅμως, ἀνεκήρυξε τόν Κωνσταντῖνο Καίσαρα καί τόν Σεβήρο ὡς << Αὔγουστο >>.

 Ὀ γιός του Διοκλητιανοῦ , Μαξεντίος μέ μέγα μῖσος ἤθελε νὰ ἀφανίσει τόν Κωνσταντῖνο καὶ να γίνει δικτάτωρ. 

Τότε (προσέξτε την ημερομηνία) 28η Ὀκτωβρίου του 312 ὁ Κωνσταντῖνος μέ Ἑλληνικό στράτευμα ἐνίκησε τόν ἀνθέλληνα Μαξέντιο στὸ Τορίνο τῆς Ἰταλίας καὶ εἰσῆλθε πρὸς τό Μεδιόλανο, τό σημερινό Μιλάνο, ὅπου καὶ πάλι ἐνίκησε ! 




 Τήν δὲ 29 Ὀκτωβρίου εἰσῆλθε μέσα σέ θρίαμβους στὴν Ρώμη, ὡς αὐτοκράτωρ! 

Τό 313 ἀπευθύνη το περίφημο διάταγμα τῶν Μεδιολάνων <<περί ἀνεξιθρησκείας>>, μιᾶς καὶ ὁ ἴδιος ἦτο Μιθραϊστής.




 Μέ το διάταγμα αὐτό ἔπαυσαν οἱ διωγμοὶ τῶν Ἑλλήνων καὶ τῶν Χριστιανῶν ἀπὸ τούς ρωμαίους καὶ <ἄλλους>> ἐχθρούς καὶ ἐπιτράπηκε νὰ ἀσκεῖ ὅ καθείς, ἐλευθέρως τά θρησκευτικά του καθήκοντα! 

 Μία νίκη του φωτός ἔναντι του σκότους.

 Ὀ Αὔγουστος Λυκίνιος δέν εἶδε μέ καλή προαίρεση τίς ἀλλαγές τοῦ Κωνσταντίνου καὶ προσπάθησε να προσεταιρισθεῖ τούς Ἕλληνες Πανεθνικούς γιὰ νὰ ἐναντιωθοῦν στὸν Κωνσταντῖνο. 

 Οἱ Ἕλληνες δὲν ἔπεσαν την ὕπουλη παγίδα τοῦ Λικινηίου καὶ ἐνημέρωσαν τόν βασιλέα.

 Τό 323 οἱ δύο στρατοί παρατάχθηκαν κοντά τήν Ἀνδριανούπολη. Ὀ Λικίνιος  επροσπάθησε νὰ δωροδοκήσει Ἕλληνες στρατηγούς καὶ ἰερείς, ἀλλά ματαίως.




 Τα ἀνεμομαζώματα τοῦ ἀνθέλληνα Λικινίου, ὑποχώρησαν στὸ Βυζάντιο, ὅπου << ηὗραν κακήν ὑποδοχήν παρά τοῖς Ἕλλησιν .>> !

 Στην χρυσούπολη ἐδόθη τελική μάχη καὶ ὁ στρατός του Λικινίου ἔπαθε πανωλεθρία! 

 Ὀ Κωνσταντῖνος ἦτο κοσμοκράτωρ καὶ μετέφερε την πρωτεύουσα τοῦ κράτους στὸ Βυζάντιο ἀρχὰς του 324 μ. Χ.




 Παρακινηθείς, ὅμως, ἀπὸ κάποιους φανατικούς καί ἀνεγκέφαλους <<χριστιανός>> ὀρίζει μόνη  ἐπίσημη θρησκεία τόν χριστιανισμό καὶ ... ἀρχίζει το κακό ! 

 Ὅλοι οἱ μισέλληνες καὶ ἀντίχριστοι βρῆκαν τήν εὐκαιρία πού ἀνέμεναν.





 Διχασμός στὴν θρησκευτική πίστη! 

 Ἀρχίζουν οἱ διάφορες αἱρέσεις μέ ἀποκορύφωμα τους ὀπαδούς τοῦ Ἀρείου, οἱ ὁποῖοι ἀργότερα μαζί μέ τόν Ἀλάριχο ἔσφαξαν τήν μισή Ἑλλάδα καί κατεδάφισαν << ἱερὰ καί βωμούς καὶ οἰκίας Ἑλληνικάς >>

 Ὀ Κωνσταντῖνος γιὰ νὰ ἐπαναφέρει τήν << σαλευθεῖσαν τάξιν>>. συνέστησε τό 325 στὴν Νίκαια τῆς Βυθινίας, τήν Α Οἰκουμενική Σύνοδο ἡ ὁποία καταδίκαζε τίς αἱρέσεις

 Εἶναι γνωστά τά θαύματα τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος καὶ τοῦ Ἁγίου Ἀχιλλείου, ὅπου ὁ Κωνσταντίνος << καταφιλῶν αὐτούς λίαν συγκινημένος ἀνεφώνει αὐτή ἐστίν, ἡ Ἑλλάς τῶν Ἁγίων! >> 





 Τό ἔτος 330 καί συγκεκριμένα την 11η Μαΐου τελοῦνται τά ἐγκαίνια τῆς Κωνσταντινουπόλεως! 

 Σε ὁρισμένους δέν <<ἤρεσκεν >> ἡ νίκη τοῦ βασιλέως καὶ ἀρχίζουν οἱ διαβουλεύσεις καὶ οἱ διαβολές! 

 Ἔτσι, ἔχουμε τό νέο κράτος νὰ μὴν << δύναται νὰ θεωρηθεῖ ἀκραίφνως Ἑλληνικόν>>.



Ὀ πολιτικός καὶ στρατιωτικός ὀργανισμός του ἦτο Ρωμαϊκός καὶ ἐπίσημη γλῶσσα ἡ Λατινική, τό δὲ κράτος, ἀνατολικό καὶ δυτικό, ὀνομάζεται Ρωμαϊκό καὶ οἱ πολῖτες... Ρωμαῖοι!

Ἠ γλῶσσα τοῦ λαοῦ, τῆς παιδείας καὶ τῆς Ἐκκλησίας ἦτο ἡ Ἑλληνική, ἡ δέ πρωτεύουσα του κράτους ἦτο Ἑλληνική διότι << ὑπὸ Ἑλλήνων τό πλεῖστον οἰκουμένη>>

Ἠ βασιλεία τοῦ Κωνσταντίνου ὑπῆρξε εἰρηνική, λόγῳ τῆς ἠθικῆς αἴγλης του καὶ τῆς στρατιωτικές δυνάμεώς του.

Τέλη 336, ξεσηκώθηκαν οἱ Σαρμάτες 220 Καὶ ἄρχισαν σφαγές καὶ λεηλασίες τῶν Ἑλληνικῶν πληθυσμῶν τῆς Μικράς Ἀσίας.



 

Ἀρχάς Φεβρουαρίου τοῦ 337, ἀφοῦ ἡγήθη τοῦ στρατοῦ ὁ ἴδιος ὁ βασιλεύς ,ἐξεδίωξε καί κατετρόπωσε τούς μισέλληνες βαρβάρους.

Τήν 21η Μαΐου του 337 , Ὀ Μέγας Κωνσταντῖνος πεθαίνει καὶ ἀρχίζουν την δεινά γιὰ τούς Ἑλληνικούς πληθυσμούς!

Τό Σῶμα του <<κατετέθη ἕν τῷ ναό τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων>>. Ὀ Αὐτοκράτωρ ὑπῆρξε << Ἐθνικός>> καὶ μετά το θάνατό του εἶπαν ὅτι βαφτίστηκε; 
Ἠ Ἐλένη Γλύκατζη Ἀρβελέρ στό βιβλίο της ἀναφέρει ὅτι ὁ Κωνσταντῖνος πρίν πεθάνη ἔκανε θυσία στὸν θεό ἥλιο.... 
Καί ἀπαγορευόταν νά μιλοῦν Ἑλληνικά μέχρι το 700 μ.Χ

Εἶπαν πὼς βαφτίστηκε λίγο πρὶν ξεψυχήσει. 

Ἄλλοι λένε πὼς ἔκανε θυσία στὸν θεὸ Ἥλιο. 


Κι ὕστερα; 

Ἡ σιωπὴ τῶν Ἑλλήνων. 

Μιὰ σιωπὴ ποὺ κράτησε ὡς τὸν 9ο αἰῶνα. 

Μιὰ γλῶσσα ποὺ ἀπαγορεύτηκε. 

Ἕνας πολιτισμὸς ποὺ χτυπήθηκε. 

Καὶ ἡ ἐρώτηση ποὺ παραμένει: 

Ἦταν ἅγιος; 

Ἢ αὐτοκράτορας- ἢ Διώκτης  τῶν Ἑλλήνων;






Παρασκευή 2 Μαΐου 2025

ΟΙ ΕΛ ΚΑΙ Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΣΕΛΗΝΗΣ

 




























ΟΙ ΕΛ ΚΑΙ Ἡ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΣΕΛΗΝΗΣ

Ἡ Σελήνη κατασκευάστηκε μακριὰ ἀπὸ τὰ περίεργα μάτια τῶν Νεφελὶμ καὶ ἕξω ἀπὸ τὸ ἡλιακὸ σύστημα!

Ὁ Φοῖβος Ἀπόλλων ἀποφάσισε γιὰ το πῶς θὰ μεταφέρει την Σελήνη μέσα στὸ ἡλιακό σύστημα σὰν 
δορυφόρο της Γῆς.
Δὲν εἶναι τυχαῖο το ὄνομα των διαστημοπλοίων της ΝΑΣΑ ποῦ πῆγαν ἐκεῖ!!



Ὁ πραγματικὸς δορυφόρος τῆς Γῆς ὀνομάζεται Λίλιθ καὶ ὀνομάστηκε ἔτσι ἀπὸ τὸν Ἐλοχὶμ Σεμιεζὰ 
τὸν ἀρχηγὸ τῶν 201 ἐκπεσόντων Ἐλοχίμ , πρὸς τιμὴν τῆς μεγάλης πόρνης τοῦ σύμπαντος καὶ μόνου 
θηλυκοῦ ἀνθρώπου , Λίλιθ Λαμασθοῦ. 


Ὁ Ἀπόλλων δημιούργησε τὴν τεχνητὴ Σελήνη καὶ τὴν ἔφερε μπροστὰ ἀπὸ τὴν Λίλιθ , τὸν φυσικὸ δορυφόρο τῆς Γῆς. 

Ἡ τροχιὰ τῆς Σελήνης καθὼς καὶ ἡ θέση περιστροφῆς καὶ περιφορᾶς της ἦταν καὶ συνεχίζει νὰ εἶναι τέτοια , ποὺ ἐμποδίζει τοὺς κατοίκους τῆς Γῆς νὰ δοῦν την Λίλιθ , ἡ ὁποία βρίσκεται διαρκῶς πίσω ἀπὸ τὴν Σελήνη καὶ γι αὐτὸ δὲν βλέπουμε καὶ ποτὲ τὴν Ἀθέατη Πλευρὰ τῆς Σελήνης , ἀλλὰ ἐμποδίζει καὶ κάθε ὀπτικὴ ἐπαφή της Λίλιθ μὲ τὴν Γῆ. 


Αὐτὸ τὸ ἔκανε ὁ Ἀπόλλων , ἐπειδὴ ἡ Λίλιθ ἦταν ἕνα στρατηγικὸ σημεῖο στὸ διάστημα , ἀπὸ τὸ ὁποῖο μποροῦσαν νὰ χτυπηθοῦν στόχοι ἐγκαταστάσεων τῶν ΕΛ στὴν Γῆ , ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν χρησιμοποιοῦν οἱ ΕΛ τὴν Σελήνη , σὰν σημεῖο προσβολῆς στόχων πάνω στὴν Γῆ ἀλλὰ καὶ στὴν Λίλιθ. 




Ὑπῆρχαν δύο τρόποι γιὰ νὰ μεταφερθεῖ ἡ Σελήνη.

Ὁ ἕνας ἤτανε νὰ ταξιδέψει μέσα στὸ χάος ἀπὸ το σημεῖο κατασκευῆς μέχρι τὴ Γῆ. Αὐτό το ταξίδι,ὅσο γρήγορα καὶ νὰ γινότανε,θὰ διαρκοῦσε χιλιάδες χρόνια.

Ὁ ἄλλος ἦταν νὰ δημιουργήσουν μία ἀστρική πύλη τεραστίων διαστάσεων καὶ νὰ την μεταφέρουν στὴ θέση της. Ὡστόσο, ὁ κόσμος τῶν ὀνείρων μπορεῖ νὰ εἶναι ψεύτικος,ἀλλὰ ἀκολουθεῖ συγκεκριμένα πρότυπα,ποῦ ἐμεῖς τα ὀνομάζουμε νόμους της φύσης. Ἔτσι ἡ ἐμφάνιση της Σελήνης στὸν οὐρανό της Γῆς θὰ εἶχε σὰν συνέπεια την ἀλλαγή χιλιάδων παραμέτρων της ζωῆς πάνω στὸν πλανήτη μας.

Ὁ Ἀπόλλων βέβαια,δὲν ἦταν εἰδικός στὴν μουσική ἁρμονία της λύρας,ὅπως λένε τα παραμυθάκια της νέας ἀλλὰ και της παλιάς τάξης,ἀλλὰ εἰδήμων στὴν μουσική ἁρμονία του σύμπαντος.

Ἡ Λίλιθ πάνω ψηλὰ στὸν οὐρανό , ἀποτελοῦσε σημεῖο ἀναφορᾶς τῆς ὑπεροπλίας τῶν Νεφελίμ. 

Ἀπὸ ἐκεῖ μποροῦσαν νὰ ἔχουν τὸν ἔλεγχο τῆς Γῆς. 


Ὁ Ἀπόλλων τότε σὲ συνέδριο στὸν Ὄλυμπο πρότεινε νὰ δημιουργήσει μιὰ νέα Σελήνη καὶ νὰ τὴν τοποθετήσει ἀνάμεσα στὴν Γῆ καὶ τὴν Λίλιθ , τὸν φυσικὸ δορυφόρο τοῦ πλανήτη .
Ὁ Δίας θεώρησε ὅτι τὸ ἔργο αὐτὸ ἦταν δύσκολο ἂν ὄχι ἀδύνατον καὶ γιὰ νὰ φέρει σὲ δύσκολη θέση τὸ παιδί του , παρακινούμενος καὶ ἀπὸ τὴν Ἦρα ποὺ δὲν τὸν συμπαθοῦσε , τοῦ εἶπε τὸ ναί. 



Σκάφη τῶν ΕΛ , μυστικὰ καὶ ταχύτατα , μὲ τὴν μέθοδο τῆς δημιουργίας τῆς ἀστρικῆς πύλης , ἔφυγαν ἀπὸ τὴν Γῆ καὶ πήγανε σὲ μέρη τοῦ κόσμου τῶν ὀνείρων , τοῦ ψεύτικου δηλαδὴ σύμπαντος , πιὸ παλιὰ ἀπὸ τὸ ἡλιακό μας σύστημα καὶ ἐκεῖ δημιούργησαν τὴν Νέα Σελήνη , μακριὰ ἀπὸ τὰ μάτια τῶν Νεφελίμ. 

Ἡ μέθοδος τῆς δημιουργίας της , ἦταν ἡ προσφιλὴς στοὺς θεούς , ἡ μέθοδος δηλαδὴ τῆς Ἐφαρμοσμένης Ἀρχιτεκτονικῆς Προδόμησης. 
Σύμφωνα μὲ τὴν τεχνολογία αὐτή , δημιουργούσανε ἕνα μοντέλο τοῦ ὑπὸ κατασκευὴν ἀντικειμένου καθὼς καὶ τοὺς δομικοὺς λίθους , τὰ κομμάτια δηλαδὴ τῶν διαφόρων ὑλικῶν ποὺ θὰ ἀπάρτιζαν τὸ ἀντικείμενο , ἀπὸ τὰ πιὸ μικρά , μέχρι τὰ πιὸ μεγάλα. 

Τὸ λεγόμενο ἀντικείμενο , μποροῦσε νὰ εἶναι ἕνα ἀγαλματίδιο , ἢ ἕνας τεράστιος τεχνητός , κούφιος σφαιρικὸς δορυφόρος , γεμᾶτος πόλεις καὶ ὁπλικὰ συστήματα ὅπως ἡ Νέα Σελήνη. 
Μόλις τελείωνε τὸ μοντέλο , τεράστιες μηχανές , ἀναλάμβαναν τὸ μοντάζ , ἀφοῦ πρῶτα δημιουργοῦσαν ὅλα τὰ ἀπαραίτητα κομμάτια. 
Ἀπὸ μιὰ μικρὴ βίδα , μέχρι τέραστιες ποσότητες βράχων ἢ μεταλλικῶν ἐπιφανειῶν μήκους ἑκατοντάδων χιλιομέτρων. 


Γιὰ νὰ δημιουργηθεῖ τὸ μοντέλο , ὁ σχεδιαστὴς συνδεότανε πνευματικὰ μὲ ἕνα μηχάνημα ποὺ στὴν ἐποχή μας θὰ ὀνομάζαμε ὑπολογιστὴ καὶ ὁ ὑπολογιστὴς αὐτός , διάβαζε μὲ ἀπίστευτη ταχύτητα , τὴν σκέψη τοῦ σχεδιαστῆ. 

Παρόμοια περίπτωση ἔχουμε διαβάσει στὴν Ὀδύσσεια , γιὰ τὰ πλοῖα των Φαιάκων , ποὺ δὲν εἶχαν οὔτε πλήρωμα , οὔτε καπετάνιο , οὔτε τιμονιέρη , ἀλλὰ ζητοῦσαν ἀπὸ τοὺς ταξιδιῶτες τους , νὰ τοὺς ποῦνε σὲ ποιά πόλη καὶ σὲ ποιά χώρα μένανε καὶ ἀφοῦ τὸ ἔβαζαν στὴν μνήμη τους , τοὺς πήγαιναν πετῶντας στὸν προορισμό τους. 
Ἔτσι λοιπὸν ὁ Φοῖβος Ἀπόλλων , ἀφοῦ μοίρασε στοὺς ἐπιστήμονες τῶν ΕΛ ποὺ εἶχε μαζί του τὶς ἐπι μέρους ἐργασίες , ἀνέλαβε ὁ ἴδιος τὴν ὁλικὴ δόμηση. 


Σὲ σχετικὰ ἐλάχιστο χρόνο ἡ προ-δόμηση , εἶχε ὁλοκληρωθεῖ καὶ τὰ τεράστια μηχανήματα τῶν ΕΛ , ἐργοστάσια οὐσιαστικά , ποὺ λειτουργοῦσαν αὐτοματοποιημένα παίρνοντας ὑλικὰ ἀπὸ τὸ παμπάλαιο ἄστρο ἡλικίας περίπου 8,2 δισεκατομμυρίων ἐτῶν , ὅπου πήγανε γιὰ κατασκευάσουν τὴν Νέα Σελήνη , ἦταν ἕτοιμα νὰ ἀρχίσουν τὸ τιτάνιο ἔργο. 

Ἡ ὅλη κατασκευὴ τῶν ἐπὶ μέρους χώρων , τόσο στὴν ἐπιφάνεια τῆς Σελήνης , ὅσο καὶ στὸ ἐσωτερικό της , ἦταν τέτοια , ποὺ ἐπέτρεπε τὴν λειτουργία της , τόσο ἀπὸ τοὺς ΕΛ ὅσο καὶ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπινους συγγενεῖς τους , τοὺς ΕΛ-ληνές . 

Ὁ Φοῖβος Ἀπόλλων , ἔδωσε τὴν ἐντολὴ καὶ ἡ προδομημένη Σελήνη , ἄρχισε νὰ δημιουργεῖται. 
Τὸ γενικὸ σκεπτικὸ τῆς δημιουργίας , ἦταν τὸ ὅτι ὁ ὑπερυπολογιστὴς κατεύθυνε τὰ προκατασκευασμένα τμήματα μὲ τηλεκίνηση καὶ τὰ ὁδηγοῦσε στὸ νὰ μονταριστοὺν σὲ χρόνο μηδέν , ὅπως εἶχε σχεδιάσει στὸ μυαλό του ὁ κατασκευαστής. 

Ἡ Σελήνη ὅπως λοιπὸν ἤδη ἀναφέρθηκε εἶναι κούφια. 
Μιλᾶμε γιὰ μιὰ κοίλη σφαιρικὴ κατασκευή , φτιαγμένη ἀπὸ τιτάνιο. 

Τὸ σφαιρικὸ σασί , κατὰ τὴν συνήθεια τῶν ΕΛ , καλύπτεται καὶ ἀπὸ μέσα καὶ ἀπὸ ἔξω, πλήρως ἀπὸ χαλκό. 

Τὸ ἔξω περίβλημα , ἐπιστρώθηκε μὲ βράχους καὶ χῶμα , ἐλαχίστου πάχους , στὶς πεδιάδες , ἑνὸς χιλιομέτρου. 
Αὐτὸ θὰ ἔδινε τὴν δυνατότητα ἀπορρόφησης τῶν κρούσεων τῶν μετεωριτῶν , ποὺ λόγῳ ἔλλειψης ἀτμόσφαιρας , θὰ ἔφταναν ὅλοι στὴν ἐπιφάνεια τῆς Νέας Σελήνης. 

Τὸ ἐσωτερικὸ σασί , εἶναι αὐτὸ ποὺ εὐθύνεται γιὰ τὸ ὅτι τὸ ἐσωτερικὸ ὅλων τῶν κρατήρων τῆς Σελήνης εἶναι ἐπίπεδο , ἀφοῦ δὲν ὑποχωρεῖ στὶς πιέσεις. 

Στὴν ἐπιφάνεια τῆς Σελήνης , οἱ ΕΛ , ὅπως λέει καὶ ὁ Πρόκλος , ἔκαναν πολλὰ μεγάλα κτήρια , πολλὲς πόλεις καὶ πολλὰ βουνά , στὶς πλαγιὲς τῶν ὁποίων ἔκαναν καὶ τὶς περισσότερες στρατιωτικὲς ἐγκαταστάσεις. 


Οἱ πόλεις ἦταν ἀρκετὰ μεγάλες καὶ μποροῦσαν νὰ παρέχουν τὰ πάντα στοὺς Ἕλληνες , ποὺ εἶχαν ἀνάγκη ἀπὸ πολλὰ πράγματα σὰν ἀνθρώπινα ὄντα ποὺ ἦταν καὶ βέβαια νέκταρ καὶ ἀμβροσία στοὺς ΕΛ. 

Ἡ ἄμυνα τῶν ἐγκαταστάσεων ἀπέναντι στὰ ὅπλα τῶν Νεφελίμ , ἐπιτυγχανότανε μὲ πολλαπλᾶ στρώματα τεραστίων κρυστάλλων , ποὺ ἀπορροφοῦσαν τὴν ἐνέργεια τῶν ἐνεργειακῶν δεσμῶν τῶν ὅπλων τῶν Νεφελίμ , ἢ μὲ ἀκτῖνες ἐκτροπῆς ὑλικῶν σωμάτων , ποὺ ἐξέτρεπαν τοὺς μετεωρῖτες , ἢ τοὺς τεράστιους βράχους σὲ μέγεθος ὁλόκληρων βουνῶν ποὺ ἔριχναν οἱ Νεφελὶμ καὶ μὲ θόλους ἀπὸ ἀθραυστὸν ὕαλον , ἐνεργειακοὺς δηλαδὴ θόλους ποὺ μέσα στὸ πεδίο τους αἰωροῦνταν ἑκατομμύρια μικρῶν κρυστάλλων ποὺ συντονιζόμενοι ἀπορροφοῦσαν τὴν ποσότητα τῆς ὅποιας ἐνεργειακῆς δέσμης ἔπεφτε πάνω τους. 

Τὸ ἐσωτερικὸ τῆς Σελήνης , δὲν ἔχει καμιὰ σχέση μὲ τὸ ἐξωτερικό , ὄχι μόνο ὡς πρὸς τὴν μορφή του , ἀλλὰ καὶ ὡς πρὸς τὴν χρήση του. 




Τὁ ἐξωτερικὸ μέρος μορφοποιήθηκε ἔτσι , ὥστε νὰ φιλοξενεῖ ὅλους ἐκείνους ποὺ θὰ λειτουργοῦσαν τὰ διάφορα συστήματα στρατιωτικῶν ἐφαρμογῶν , ἀλλὰ καὶ τὰ ἐργοστάσια κατασκευῆς ἀνταλλακτικῶν , τροφῶν καὶ ὁ,τιδήποτε ἄλλο μποροῦσαν νὰ ἔχουν ἀνάγκη οἱ κάτοικοι χειριστὲς τῆς Νέας Σελήνης. 
Τὸ ἐσωτερικὸ φτιάχτηκε , γιὰ νὰ λειτουργεῖ ἀνεξάρτητα καὶ αὐτόνομα , ἀκόμη καὶ ἂν ἡ Σελήνη ἔπεφτε στὴν κυριαρχία τῶν Νεφελὶμ ἢ ὁποιουδήποτε ἄλλου. 

Κανεὶς δὲν μποροῦσε καὶ δὲν μπορεῖ καὶ στὶς μέρες μᾶς , νὰ μπεῖ στὸ ἐσωτερικό. 

Εἶναι ἀπομονωμένο ὅπως καὶ τὰ Τάρταρα στὴν Γῆ. 
Τὸ ἐσωτερικὸ τῆς Σελήνης , περιέχει ὅλους ἐκείνους τους μηχανισμοὺς ποὺ τῆς δίνουν κίνηση , ποὺ διορθώνουν ἐφόσον χρειαστεῖ τὴν τροχιά της καὶ ποὺ ἐξασφαλίζουν τὴν θέση της στὸν χῶρο , ὥστε νὰ παραμένει ἡ Λίλιθ στὴν σκιὰ τῆς Σελήνης καὶ ποτὲ νὰ μὴν ἔρχεται σὲ ὀπτικὴ ἐπαφὴ μὲ τὴν Γῆ. 

Ἡ Σελήνη εἶναι σὲ τέτοια ἀπόσταση ἀπὸ τὴν Γῆ , ὥστε ἡ φαινόμενη διάμετρός της νὰ εἶναι ἴδια μὲ αὐτὴ τοῦ Ἥλιου καὶ ἐφόσον χρειαστεῖ , σὲ περίπτωση ἑνὸς ἔντονου φλὰς στὸ ὁρατὸ φάσμα , νὰ μπορεῖ νὰ δώσει σὲ μιὰ κατ΄επιλογήν περιοχή , ὁλικὴ ἔκλειψη Ἡλίου καὶ πλήρη προστασία τῶν ματιῶν τῶν κατοίκων της ἀπὸ τὸ ἔντονο φῶς. 


Ὅταν ἡ Σελήνη ἑτοιμάστηκε , ὁ Ἀπόλλων ἀποφάσισε γιὰ τὴν μέθοδο μεταφορᾶς καὶ δὲν εἶναι τυχαῖο τὸ ὄνομα τῶν διαστημοπλοίων τῆς NASA ποὺ πήγανε ἐκεῖ , ἀφοῦ οἱ Νεφελὶμ στὶς τυπικότητες κρατοῦν τοὺς τύπους , ἀκόμα καὶ ἀπέναντι στοὺς ἐχθρούς τους. 

Τὸ κύριο πρόβλημα τοῦ Ἀπόλλωνα δηλαδή , δὲν ἦταν το πὼς θὰ διαχειριστεῖ τὴν δημιουργία , τὸ ἄνοιγμα καὶ τὸ κλείσιμο τῆς ἀστρικῆς πύλης στὸ σύστημα τοῦ παμπάλαιου ἄστρου κοντὰ στὸ ὁποῖο κατασκεύασε τὴν Σελήνη καὶ κατόπιν ἐδῶ ὅπου θὰ τὴν ἔφερνε , ἀλλὰ οἱ ἀλλαγὲς ἀπὸ πλευρᾶς ἰσορροπιῶν καὶ ἐπιδράσεων τῶν κανόνων τῆς οὐρανίου μηχανικῆς. 


Ἔτσι ἀποφάσισε τα παρακάτω:

1.Θὰ κατασκεύαζε την Σελήνη ἕξω ἀπὸ το ἡλιακό σύστημα ποῦ ἐπέλεξε καὶ ποῦ ἀπεῖχε περίπου 250 ἔτη φωτός ἀπὸ την Γῆ,ὥστε ἡ ὕπαρξη της ,νὰ μὴν ἐπηρεάσει καθόλου την δομή καὶ την δυναμική συμπεριφορά του.

2.Θά ἔβαζε τον Ἥφαιστο νὰ κατασκευάσει την ἀστρική πύλη κοντά στὴν Σελήνη καὶ πάνω στὸ μονοπάτι,της τροχιάς της,ὥστε νὰ την ὁδηγήσει κατ'εὐθεῖαν μέσα σε αὐτὴν.

3.Το ἄκρο της ἐξόδου της ἀστρικής πύλης, θὰ ἦταν ἕξω ἀπὸ το δικό μας ἡλιακό σύστημα.





4.Ἡ εἴσοδος στὸ ἡλιακό μας σύστημα,θὰ γινότανε με ὑψηλὴ ταχύτητα ποῦ θὰ μειωνότανε καθώς θὰ ἔφτανε στὴν ἐπιθυμητή τροχιά της γύρω ἀπὸ την Γῆ.

5.Ταυτόχρονα καὶ καθώς ἡ Σελήνη θὰ πλησίαζε, ἡ Λίλιθ θὰ μετέβαλε τὴ τροχιά της ὥστε νὰ μείνει συντονισμένη σε τροχιά ποῦ νὰ ἀντιστοιχεῖ,ὅπως καὶ αὐτὴ ποῦ θὰ εἶχε ἡ Σελήνη, στὸν γεωμετρικό τόπο του συνόλου των σημείων Lagrange(ὅπως τα ὀνομάζουμε σήμερα),τῶν σημείων ἰσορροπίας δηλαδή στὸ τριπλό πλέον σύστημα Γῆς,Σελήνης, Λίλιθ.

6.Τὸ τελευταῖο ποῦ χρειαζότανε,ἦταν ἡ σταδιακή προσαρμογή της Γῆς,ὅσον ἀφορᾶ την βαρυτική της ἀλληλεπίδραση με την Σελήνη. 
Αὐτὸ θὰ το ἔλυνε μετά το τέλος της ὅλης διαδικασίας καὶ ἦταν καὶ το τελευταῖο ποῦ τον ἀπασχολοῦσε,ἀφοῦ ἡ ἴδια ἡ ἕλξη της Λίλιθ πάνω στὴ σχετικά ἐλαφριά κούφια Σελήνη, θὰ την ἔκανε νὰ ἔχει φαινομενικά ἀκόμη μικρότερη μᾶζα,ἀφοῦ θὰ της ἀσκοῦσε ἕλξη ἀντίθετη ἀπὸ αὐτὴν της Γῆς.

Ἔτσι ἀποφάσισε,ἔτσι καὶ ἔπραξε.

Ἀπὸ την στιγμή ποῦ ὁ Ἀπόλλων ξεκίνησε ἀπὸ την Γῆ,μέχρι την στιγμή ποῦ η Σελήνη βρισκότανε σε τροχιά γύρω ἀπὸ αὐτὴν,πέρασαν 1061 ἡμέρες.

Ὅσος εἶναι καὶ ὁ λεξάριθμος του ὀνόματός του.

Ὅταν ἡ Σελήνη ἐμφανίστηκε ἔξω ἀπὸ τὸ ἡλιακὸ σύστημα καὶ ἄρχισε μὲ πολὺ μεγάλη ταχύτητα νὰ πλησιάζει πρὸς τὴν τροχιὰ τῆς Γῆς  ,ἀμέσως σκάφη τῶν Νεφελὶμ τὴν πλησίασαν καὶ διαπίστωσαν ὅτι πρόκειται γιὰ κατασκεύασμα ποὺ δὲν ἀνήκει σὲ αὐτὰ ποὺ ὀνομάζουμε φυσικὰ σώματα τοῦ κόσμου τῶν ὀνείρων , ἀλλὰ γιὰ κάτι τὸ τεχνητό. 






Οἱ πολιτεῖες καὶ ἐγκαταστάσεις ἐξάλλου πάνω της , τὸ ἔκαναν αὐτὸ ὁλοφάνερο. 

Τότε , ὁ Ἀπόλλων , ἐνημέρωσε τοὺς πάντες ὅτι ἐπρόκειτο γιὰ ἕνα μεγάλο δῶρο τοῦ Δία σὲ ὅλα τὰ γένη τῶν Νεφελίμ. 

Κάτι στὸ ὁποῖο ὅλοι θὰ ἦταν εὐπρόσδεκτοι , γιὰ νὰ γίνει ὁ ἔλεγχος τῆς Γῆς πιὸ εὔκολος. 

Μέχρι νὰ μιλήσουν καὶ συνεννοηθοῦν μεταξύ τους οἱ ἀρχηγοὶ τῶν γενῶν ὅλων , ἡ Σελήνη εἶχε ἤδη πλησιάσει καὶ οἱ ΕΛ ἐν τῷ μεταξὺ εἶχαν δεχθεῖ ἀντιπροσωπεῖες ἀπὸ κάθε ἐνδιαφερόμενο πάνω στὴν Σελήνη , χωρὶς ὅμως νὰ τοὺς δώσουν ὁποιοδήποτε ἔλεγχο καὶ χωρὶς νὰ βάλουν κανέναν στὸ αὐτοματοποιημένο ἐσωτερικό της. 
Ἐπρόκειτο γιὰ ἐκεῖνο τὸ μικρὸ χρονικὸ διάστημα κατὰ τὸ ὁποῖο , οἱ Νεφελὶμ ὑποτίμησαν τὸν Δία καὶ τοὺς ΕΛ. 

Ἔκαναν λάθος καὶ τὸ πλήρωσαν. 


Ὁ ΠΡΩΤΟΣ ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ 
Ὁ Πρῶτος Δούρειος Ἵππος , ὀνομάστηκε ἀπὸ τοὺς ΕΛ Σελήνη , ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους Μήνη καὶ εἶχε πράγματι πολλὰ βουνὰ καὶ πόλεις καὶ πολλὰ μεγάλα κτήρια (Πρόκλος ) . 


Ἀφοῦ εἴδαμε τὰ σχετικὰ γιὰ τὴν δημιουργία τῆς Σελήνης καὶ πὼς ἔφτασε ἐδῶ κοντὰ στὴν Γῆ μας ἂς δοῦμε τώρα μερικὲς ἀπαντήσεις σὲ ἐρωτήματα ὅπως εἶναι γιὰ παράδειγμα τὸ γιατί δὲν εἶναι ἴδιες ἡ ὁρατὴ καὶ ἡ ἀόρατη πλευρὰ τοῦ τεχνητοῦ δορυφόρου τῆς Γῆς. 


Ἡ Σελήνη μπῆκε σὲ τροχιὰ γύρω ἀπὸ τὴν Γῆ καὶ μόνο τὴν τελευταία στιγμὴ συνειδητοποίησαν , ὅτι ἡ Λίλιθ εἶχε ἀχρηστευθεῖ , ἀφοῦ κρυβότανε ἐντελῶς πίσω ἀπὸ τὴν νέα Σελήνη. 






Ἡ κίνηση ἦταν ΜΑΤ. 

Ὁ πόλεμος , ἡ Γιγαντομαχία , ἀναπόφευκτη. 



Ὅταν ἔγινε ὁ Πόλεμος τῶν Ἐλ μὲ τοὺς Νεφελίμ , ἀλλὰ καὶ μετὰ ἀπὸ πολλὲς χιλιάδες χρόνια ὁ πόλεμος τῶν Ἑλλήνων καὶ τῶν Ἀτλάντων , δὲν χτυπήθηκε μόνο ἡ Γῆ ἀπὸ τὶς βάσεις τῆς Σελήνης , ἀλλὰ ὅπως εἶναι λογικὸ καὶ οἱ βάσεις τῆς Σελήνης ἀπὸ τὴν Γῆ. 

Τὸ ἴδιο ἔγινε καὶ μεταξὺ Σελήνης καὶ Λίλιθ. 

Ἡ περιοχὴ τῆς Σελήνης ποὺ ἔβλεπε πρὸς τὴν Γῆ , λόγῳ τῶν ἀναγκῶν τῆς χρήσης της , εἶχε πολὺ περισσότερες ἐγκαταστάσεις καὶ εἶχε πολὺ περισσότερες πεδινὲς περιοχές. 

Ἦταν ὡς ἐκ τούτου καὶ πολὺ περισσότερο προστατευμένη ἀπὸ τὴν πτώση τῶν μετεωριτῶν . 

Ἔτσι , ἡ μὲν πλευρὰ ποὺ φαίνεται μόνο ἀπὸ τὴν Λίλιθ εἶναι γεμάτη κρατῆρες , εἴτε ἀπὸ τὴν πτώση μετεωριτῶν , εἴτε ἀπὸ τὶς ἐκρήξεις τῶν χτυπημάτων ποὺ δέχτηκε ἀπὸ τὴν Λίλιθ , ἡ δὲ πλευρὰ ποὺ βρίσκεται πρὸς τὴν Γῆ ἔχει πολὺ λιγότερους κρατῆρες , λόγῳ τῶν πολὺ λιγότερων χτυπημάτων ποὺ δέχτηκε , λόγῳ τῆς ὑψηλότερης προστασίας ποὺ διέθετε. 


Ἄλλη πιθανὴ ἐρώτηση εἶναι , γιατί δὲν καταστράφηκαν τὰ μηχανήματα πτήσης στὸ ἐσωτερικὸ τῆς Σελήνης κατὰ τὴν Γιγαντομαχία. 

Ἐκεῖνο τὸ ὁποῖο κατάλαβαν ἀμέσως οἱ Νεφελίμ , ὅταν ἄρχισαν οἱ πρῶτες ἁψιμαχίες μὲ τοὺς ΕΛ , ἦταν ὅτι ἐαν καταστρεφότανε ὁ μηχανισμὸς πτήσης τῆς Σελήνης , αὐτὴ θὰ ἔπεφτε πάνω στὴν Γῆ καὶ δὲν θὰ ἔμενε τίποτε. 

Γιὰ τὸ λόγο αὐτό , ὅλες οἱ μάχες ποὺ δώθηκαν , ποτὲ δὲν εἶχαν σὰν στόχο τὴν καταστροφὴ τῆς Σελήνης καὶ κυρίως τὴν καταστροφὴ ἢ τὸ μπλοκάρισμα τῶν μηχανισμῶν πτήσης . 

Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Γιγαντομαχίας , τοῦ πολέμου δηλαδὴ τῶν ΕΛ καὶ τῶν Νεφελίμ , ἀναρίθμητες ἀποστολὲς σχεδιάστηκαν , κυρίως ἀπὸ καταδρομεῖς Μισναβὰχ τοῦ γένους Μπαχομέχ , γιὰ νὰ μποῦν στὸ ἐσωτερικὸ τῆς Σελήνης , νὰ τὸ κυριεύσουν καὶ νὰ κατανοήσουν τὸν τρόπο λειτουργίας του , ὥστε νὰ πάρουν τὸν ἔλεγχό της. 




Πολλοὶ προσπάθησαν . 

Ὅλοι σκοτώθηκαν . 

Ἀντίστοιχες ἐπιχειρήσεις καὶ μάχες καὶ βομβαρδισμοὶ ἔγιναν κατὰ τὸν ἑλληνοατλαντικὸ πόλεμο. 

Στὸ τέλος , δὲν ἔμεινε κανεὶς ζωντανὸς πάνω στὴν Σελήνη. 

Ὁ αὐτοματοποιημένος μηχανισμὸς τοῦ Ἀπόλλωνα ὅμως , συνεχίζει νὰ λειτουργει καὶ ἡ Σελήνη συνεχίζει νὰ κρύβει την Λίλιθ ἀπὸ προσώπου Γῆς. 

Στὴν Λίλιθ καὶ τὴν Σελήνη σήμερα , ἐπικρατεῖ ἡ ἀπόλυτη καταστροφὴ καὶ ἡ ἀπόλυτη ἐγκατάλειψη. 

Ἐλάχιστες ἐγκαταστάσεις πλέον λειτουργοῦν , χωρὶς κανένα οὐσιαστικὸ ὤφελος γιὰ τοὺς Νεφελὶμ ποὺ τὶς συντηροῦν. 

Κατὰ τὸν πόλεμο Ἑλλήνων Ἀτλάντων , καταστράφηκαν τὰ πάντα. 

Κανεὶς δὲν ἐπιχείρησε μετὰ τὸν Ἑλληνοατλαντικὸ πόλεμο νὰ μπεῖ στὸ ἐσωτερικὸ καὶ νὰ πάρει τὸν ἔλεγχο , ἀφοῦ κάθε τέτοια προσπάθεια θὰ ὁδηγοῦσε τὴν Σελήνη , σὲ ἀκαριαία σύγκρουση μὲ τὴν Γῆ ὅπως διευκρίνησε ὁ κατασκευαστὴς Φοῖβος Ἀπόλλων. 

Μὲ τὸ δεδομένο αὐτὸ ὁ τοπικὸς ρυθμιστὴς (LOCAL REGULATOR ) , ἐμποδίζει πλέον κάθε τέτοια προσπάθεια. 


Ἔτσι κατασκευάστηκε καὶ μεταφέρθηκε ἡ Σελήνη καὶ ἀποτελεῖ τον τεχνητό δορυφόρο της Γῆς. Ἔκτοτε κοσμεῖ τον ἔναστρο οὐρανό καὶ ἔχει γίνει ἡ ἀγαπημένη τῶν ἀνθρώπων μιᾶς καὶ φωτίζει τα σκοτεινά βράδια τους. Γι αὐτὸ κάθε φορά ποῦ σηκώνεις τα μάτια σου στὸν οὐρανό καὶ βλέπεις την Σελήνη σκέψου πόσα ἀκόμα μας κρύβει αὐτὸς ὁ ψεύτικος κόσμος!!












(Μῦθος ἀπὸ τὰς παλαιὰς Ἀρκαδικὰς γραφάς)

Ἐν ἀρχῇ ἦν σιγή. Καὶ οὐρανὸς κενὸς, ἄνευ τῆς φωτεινῆς συνοδίας τῆς νυκτός.
Ὁ Κρόνος ἐμέτρα τὰς ἡμέρας, ἀλλ᾿ ἡ Νύξ ἦν ἄσκοπος.

Τότε οἱ θεοποιοὶ, ἔχοντες τὴν τέχνην τοῦ αἰθέρος, ἔπλασαν ἐν τοῖς βάθεσιν τοῦ Τρίτου Οὐρανοῦ σφαῖραν κρυσταλλίνην — ἐκ πνεύματος, φωτός, καὶ ἀσημοῦ πυρός.

Ἡ Σελήνη — οὐχ ἁπλῶς σώμα, ἀλλ᾿ ὄργανον θείας μέτρησης — ἐγεννήθη.

Ἐντολὴ ἐδόθη ὑπὸ τῆς Ἀρτέμιδος:

«Καταβήτω ἡ θυγάτηρ μου ἐπὶ τὴν γῆν, ὡς λύχνος τῆς νυκτός καὶ φρουρὸς τῶν ὀνείρων τῶν ἀνθρώπων.»

Καὶ πνεῦμα τοῦ Ερμοῦ ἀνέλαβεν αὐτήν ἐπὶ φτερωτῆς ἁρμάτης.
Διέσχισαν αἰθέρες, διήνυσαν ὀμίχλας καὶ ἄφατα ρεύματα χρόνου.
Ἡ γῆ ἐσείσθη ὡς ἐδέχετο τὴν καινὴν Σελήνην εἰς τὴν τροχιὰν αὐτῆς.

Ἐκεί, ἀπὸ τότε, ἡ Σελήνη περιπολεῖ.
Οὐ μόνον φέγγος χαρίζεται — ἀλλὰ μνῆμην τῆς θεϊκῆς ἀρχῆς.




Μυθολογικὴ Ἐκδοχὴ – Προοίμιον

Ἐν ἀρχῇ ἦν τὸ Χάος, καὶ ἐκ τοῦ Χάους ἐγεννήθη φῶς, καὶ φῶς ἦν ἡ Σελήνη.
Ἀλλ᾿ οὐχ ἡ παλαιὰ Σελήνη, ἡ τῆς Νυκτὸς συνοδός, ἀλλ᾿ ἡ Νέα — πλασθεῖσα ὑπὸ χειρῶν θεϊκῶν, ἐν τόπῳ κρυπτῷ, πέραν τῶν ἄστρων.

Ἐν τῷ Ἀιθερίῳ ἐργαστηρίῳ τοῦ Ἡφαίστου, συνεβουλεύοντο οἱ θεοὶ, ὅπως πλάσωσι φῶς δεύτερον, καθαρὸν καὶ σοφὸν, ὅπερ φέρει ἐλπίδα εἰς τοὺς θνητοὺς ὅταν ἔλθῃ ἡ σκιὰ.
Καὶ ἔπλασεν ὁ Τεχνίτης τὴν Σελήνην ἐκ ἀργύρου καὶ φωνῆς τῆς Σοφίας — σφαῖραν φωτεινὴν, νοερὰν, ζῶσαν.

Ἀλλ᾿ ἡ Γῆ ἀπέχει τῶν οὐρανῶν· πῶς ἡ Σελήνη, ἐκ τοῦ Ὑπερουρανίου, ἐγγίζει τὴν θνητὴν χώραν;

Ἡ Μεταφορά

Ἐπικαλέσθη τότε ὁ Ἑρμῆς, φέρων τὰ φτερωτὰ σανδάλια, καὶ ὁ Ζεύς ἔταξε:

«Κατάβασον τὴν Σελήνην ἐπὶ τοὺς ἀνθρώπους·
μὴ ὡς ἄστρον ἀκίνητον, ἀλλ᾿ ὡς τροχὸν ἀέναον,
βλέπουσαν, ὡς μάρτυς, πάσας τὰς πράξεις τῶν βροτῶν.»

Καὶ ὁ Ἑρμῆς ἐλάλησεν ἐν γλώσσῃ τῶν κόσμων,
καὶ ἐκ τῆς ἀιθερίας οὐσίας,
ἡ Νέα Σελήνη ἐκατήλθεν, οὐκ ἐμπίπτουσα, ἀλλ᾿ ὑπερίπτατο,
ἀνὰ κύκλον θεσπισμένον — νύκτα τε καὶ ἡμέρα,
ἐκείνη ὁρᾷ, ἀλλ᾿ οὐ λέγει.

Ὁρισμένα στοιχεῖα τοῦ ἄρθρου προέρχονται ἀπὸ τὸν τομο 40 τῆς σειρᾶς ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ -
 "ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ 

Σάββατο 5 Απριλίου 2025

Μηλινόη: Ἡ θεὰ τοῦ φεγγαριοῦ.

 

Μηλινόη: Η θεά του φεγγαριού.







Ἡ Μηλινόη εἶναι ἡ θὲὰ τοῦ φεγγαριοῦ στὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ μυθολογία. Συμβολίζει τὴ νύχτα, τὸ μυστήριο καὶ τὴ γυναικεία δύναμη. Ἡ παρουσία της εἶναι παντοῦ, ἀπὸ τὶς ἱστορίες τῶν ἀρχαίων μέχρι τὶς σύγχρονες τέχνες. Στὴν αὐτὴ τὴν ἀνάρτηση, θὰ ἐξερευνήσουμε τὸν ρόλο καὶ τὴν ἐπιρροή της Μηλινόης. Θὰ μάθουμε γιὰ τὸὺς μύθους πὸὺ τὴν περιβάλλουν καὶ τὴ σημασία της στὸν πολιτισμό μας. 
Ἡ Μηλινόη ἦτο μία ἀινιγματικὴ καὶ σκοτεινὴ θεότης τῆς ἀρχαίας Ἑλληνικῆς θρησκείας, στὲνὰ συνδεδεμένη μὲ τὴν σελήνη καὶ τὸν κόσμο τῶν νεκρῶν. Ἐμφανίζεται κυρίως στὸν Ὀρφίκὸ Ὕμνὸν πὸὺ φέρει τὸ ὄνομά της, ὅπου περιγράφεται ὡς θυγάτηρ τοῦ Πλούτωνος καὶ τῆς Περσεφόνης, φέρουσα δὶττὴν φύσιν, ἀντικατοπτρίζουσα τὸν συνδυασμὸ φὼτὸς καὶ σκότους. 

Ἡ Μηλινόη συνδέεται μὲ τὴν σεληνιακὴ δύναμη πὸὺ ἐπηρεάζει τὴν ψὺχὴ καὶ τὶς ἀνθρώπινες καταστάσεις, καὶ πὸλλὰς φορὲς ἀντιλαμβάνεται ὡς θεότης τῶν φαντασμάτων, τῶν ἐφιαλτῶν καὶ τῆς νεκρικῆς μεταβάσεως. Ἡ λατρεία της ἐνδεχομένως ἐσχετίζετο μὲ μυστικὰ καὶ τελετουργικὰ πὸὺ σκὸπὸν εἶχον τὴν προστασία ἀπὸ τὰ κακοποιὰ πνεύματα καὶ τὴν ἐξιλέωσιν τῶν ψυχῶν. 

Ἡ μορφὴ της, ὅπως περιγράφεται, ἦτο ἐν μέρει λαμπρὰ καὶ ἐν μέρει σκοτεινή, στοιχεῖον ποὺ ἀντικατοπτρίζει τὴν δυϊστικὴ φύση τοῦ κόσμου, ὅπου τὸ φῶς καὶ τὸ σκότος συνυπάρχουν καὶ ἐναλλάσσονται. Ἡ Μηλινόη, ὡς θεὰ τοῦ φεγγαριοῦ, ἀποτελεῖ ἕνα σημαντικὸ κομμάτι τῆς σεληνιακῆς λατρείας καὶ τῆς ὀρφικῆς θεολογίας, ἀναδεικνύοντας τὴν σημασία τῆς μεταμορφώσεως καὶ τῆς μυστηριακῆς γνώσεως.



Πατέρας της Μηλινόης ἢ Μελινόης ἦταν ὁ Δίας, ὁ ὁποῖος πῆρε τὴ μορφὴ τοῦ Πλούτωνα γιὰ νὰ ἑνωθεῖ μὲ τὴν Περσεφόνη σὲ ἀνυποψίαστο χρόνο καὶ ὁ καρπὸς τῆς ἕνωσης στὴν μυθολογία ἦταν τόσο σημαντικὸς ποὺ δημιουργήθηκε ὀρφικὸς ὕμνος πρὸς αὐτήν. 


Γεννήθηκε στὶς ὄχθες του Κωκυτοῦ (ποὺ σημαίνει θρῆνος), ἑνὸς ἀπὸ τοὺς τέσσερις ποταμοὺς τοῦ Κάτω Κόσμου καὶ ἦταν ἀδελφή του Ζαγρέα Διόνυσου. Γιὰ τὴν προέλευση τοῦ ὀνόματος τῆς Μηλινόης δὲν ὑπάρχει κάποια καταγεγραμμένη πηγή, ἀλλὰ κατὰ πᾶσα πιθανότητα προέρχεται ἀπὸ τὸ ἐπίθετο «μήλινος», παραπέμποντας στὸ χρῶμα τοῦ κίτρινου μήλου (ἢ κυδωνιοῦ), χρῶμα τοῦ θανάτου ἢ τῆς ἀσθένειας, κάτι ποὺ συμπίπτει καὶ ἀπὸ τὸν τόπο γέννησής της καὶ ἔχει συσχέτιση μὲ τὴν μητέρα της. 

Ἐπίσης στὸν Ὀρφικὸ ὕμνο ἀναφέρεται ὡς "κροκόπεπλος" ποὺ σημαίνει μὲ κίτρινο πέπλο, ἐπίθετο ὅμως ποὺ ἔδιναν οἱ ἀρχαῖοι ποιητὲς στὶς θεὲς τῆς σελήνης. Ἡ Μηλινόη - καὶ αὐτὸ ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὸν ὕμνο πρὸς αὐτήν - ἀποτελεῖ σημαντικὴ θεότητα τῆς Ὀρφικῆς θρησκείας καὶ εἶναι βασικὴ χθόνια νύμφη, ποὺ προκαλεῖ τοὺς νυχτερινοὺς ἐφιάλτες καὶ τὴν τρέλα. 

 
Πιστευόταν ὅτι ἦταν μισὴ λευκὴ καὶ μισὴ μαύρη (καὶ ἐδῶ μπορεῖ νὰ συνδεθεῖ μία ἐπιπλέον ἐτυμολογικὴ ἑρμηνεία τοῦ ὀνόματός της, κατὰ τὴν ὁποία τὸ ὄνομα προέρχεται ἀπὸ τὸ "Μέλας" ποὺ σημαίνει μαῦρος) ἀντιπροσωπεύοντας τὴ δυαδικότητα τοῦ Ἐπουρανίου Δία καὶ τοῦ Καταχθόνιου Ἅδη-Πλούτωνα, καθὼς καὶ τῆς καταχθόνιας καὶ σεληνιακῆς τῆς ἰδιότητας. 

Στοὺς ὕμνους δύο θεὲς ἔφεραν αὐτὸ τὸ ἐπίθετο "κροκόπεπλος": ἡ Μηλινόη καὶ ἡ Ἐκάτη, δείχνοντας ἔτσι καὶ τὴν ἄρρηκτη σύνδεσή τους. 


Μὲ ἀφορμὴ αὐτὸν τὸν χαρακτηρισμό, ἀλλὰ καὶ τὴν ἱστορία της, τὴν συνδέουν εἴτε μὲ τὴν Περσεφόνη λόγῳ τῆς κοινῆς "ζωῆς" στὸν Κάτω Κόσμο τοῦ Ἅδη, ἀλλὰ περισσότερο μὲ τὴν θεὰ Ἐκάτη μὲ τὴν ὑπόθεση πὼς ἡ ἴδια ἦταν ἕνα ἐπίθετο τῆς προστάτιδας θεᾶς τῆς μαγείας (σύμφωνα μὲ κάποιες ἐκδοχές, κόρη τῆς Ἐκάτης εἶναι ἡ Μήδεια), ἡ ὁποία οὕτως ἢ ἄλλως συνδέεται ἄμεσα μὲ τὸ μῦθο τῆς ἁρπαγῆς τῆς Περσεφόνης ἀπὸ τὸν Πλούτωνα καὶ τῆς ἀναζήτησής της ἀπὸ τὴ Δήμητρα, ὡς γενεαλογικὸ δέντρο της. 

Σύμφωνα μὲ τὸν μῦθο, ὅταν ὁ Πλούτωνας ἔκλεψε μὲ τὸ ἅρμα του τὴν Περσεφόνη, ἡ θεὰ Ἐκάτη ἄκουσε τὶς φωνές της καὶ ἦταν ἐκείνη ποὺ συνόδεψε τὴ Δήμητρα στὰ ἀνάκτορα τοῦ Ἥλιου γιὰ νὰ μάθει τί συνέβη. Μετὰ τὴν ἐξέλιξη αὐτὴ γιὰ τὴν ἀποκάλυψη τῆς ἀλήθειας γιὰ τὸ θέμα τῆς Περσεφόνης, ἡ τρίμορφη θεὰ (Ἐκάτη) γίνεται ἄμεση σύντροφος καὶ προστάτιδα τῆς Κόρης, καθὼς καὶ σημαντικὴ χθόνια θεότητα, ἡ ὁποία συνδέεται καὶ μὲ τὴ σελήνη καὶ τὴν προστάτιδα της, Ἀρτέμιδα (καὶ αὐτὴ ἡ σύνδεση σχετικὰ μὲ τὴν σελήνη, προαναφέρθηκε πιὸ πάνω καὶ προκύπτει ἀπὸ τὸν ἴδιο τόν Ὀρφικὸ ὕμνο μὲ βάση τὸν χαρακτηρισμὸ "κροκόπεπλος"). 

Ἔτσι, μὲ αὐτὸν τὸν συσχετισμό, ἡ Μηλινόη θεωρεῖται καὶ θεὰ τοῦ φεγγαριοῦ. 
<Φῶτο:Σχέδιο ἀπὸ χάλκινο δισκίο ποὺ βρέθηκε στὴν Πέργαμο. Ἀπεικονίζει τρεῖς στεφθεῖσες θεὲς μὲ τὰ ὀνόματα ΔΙΩΝΗ, ΦΟΙΒΙΗ καὶ ΝΥΧΙΗ. Ἡ καθεμιὰ περιβάλλεται ἀπὸ πυκνογραμμένες ἐπιγραφές, κυρίως ἀμετάφραστες συλλαβὲς γιὰ ξόρκι (μαγικὲς ἐπικλήσεις). Ἡ ἐπιγραφὴ γύρω ἀπὸ τὴ Φοίβη ἐπικαλεῖται τὴν Περσεφόνη, τὴ Μηλινόη καὶ τὴ Λευκοφρύνη (ἐπίθετο τῆς Ἀρτέμιδας). Ἡ ἐπιγραφὴ χρονολογεῖται στὸ πρῶτο μισὸ τοῦ 3ου μ.Χ. αἰῶνα. 

ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΜΗΛΙΝΟΗΣ 

"Τὴν Μηλινόην προσκαλῶ, τὴν γηΐνην νύμφην, μὲ τὸν κίτρινον πέπλον, ποὺ τὴν ἐγέννησεν ἡ σεμνὴ Περσεφόνη πλησίον τῶν ἐκβολῶν του Κωκυτοῦ ἐπάνω εἰς τὰ ἱερὰ κρεβάτια τοῦ Διός, υἱοῦ τοῦ Κρόνου· μὲ αὐτὴν ἔσμιξε, ἀφοῦ ἐξηπάτησε τὸν Πλούτωνα, μὲ δόλιους ἀπατηλοὺς τρόπους καὶ διέσπασε μὲ θυμὸν τὸ διπλοῦν σῶμα τῆς Περσεφόνης ἡ ὁποία καθιστᾶ μανιακούς τους ἀνθρώπους μὲ ἀέρινα φαντάσματα, ἀφοῦ ἔδειξε τὸν τύπον τοῦ προσώπου της μὲ παράξενες μορφὲς ἄλλοτε μὲν ἐμφανὴς (φανερά), ἄλλοτε δὲ σκοτεινή, λάμπουσα κατὰ τὴν νύκτα, μὲ ἐχθρικὰς ἐπιθέσεις κατὰ τὴν σκοτεινὴν νύκτα. 
Ἀλλὰ σὲ παρακαλῶ, θεά, βασίλισσα τῶν καταχθόνιων, νὰ ἀποπέμπης τὴν μανίαν τῆς ψυχῆς εἰς τὰ πέρατα τῆς γῆς, ἐμφανίζουσα εἰς τοὺς μύστας εὐνοϊκὸ Ἱερὸν πρόσωπον." 
Μηλινόην καλέω, νύμφην χθονίαν, κροκόπεπλον, ἣν παρὰ Κωκυτοῦ προχοαῖς ἐλοχεύσατο σεμνὴ Φερσεφόνη λέκτροις ἱεροῖς Ζηνὸς Κρονίοιο, ἧι ψευσθεὶς Πλούτων᾽ ἐμίγη δολίαις ἀπάταισι, θυμῶι Φερσεφόνης δὲ δισώματον ἔσπασε χροιήν, ἣ θνητοὺς μαίνει φαντάσμασιν ἠερίοισιν, ἀλλοκότοις ἰδέαις μορφῆς τύπον ἐκπροφαίνουσα, ἄλλοτε μὲν προφανής, ποτὲ δὲ σκοτόεσσα, νυχαυγής, ἀνταίαις ἐφόδοισι κατὰ ζοφοειδέα νύκτα. ἀλλά, θεά, λίτομαί σε, καταχθονίων βασίλεια, ψυχῆς ἐκπέμπειν οἶστρον ἐπὶ τέρματα γαίης, εὐμενὲς εὐίερον μύσταις φαίνουσα
 πρόσωπον.

Ἐν κατακλείδι, ἡ Μηλινόη ἀποτελεῖ μία μυστηριακὴ θεότητα, στενὰ συνδεδεμένη μὲ τὴν σελήνη, τὴ μεταθανάτιον ζωήν, καὶ τὰ μυστήρια τοῦ Ὀρφισμοῦ. Ὡς κόρη τοῦ Πλούτωνος καὶ τῆς Περσεφόνης, ἐνσαρκώνει τὴν διττὴν φύσιν τοῦ φωτὸς καὶ τοῦ σκότους, ὁδηγῶν τὰς ψυχὰς καὶ προστατεύουσα ἀπὸ τὰ κακοποιά πνεύματα.

Ἡ παρουσία της στὴν ἀρχαία Ἑλληνικὴ θρησκεία δεικνύει τὴν σημασία ποὺ ἀπέδιδαν οἱ Ἕλληνες εἰς τὸν κύκλον τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου, τὴν μετουσίωσιν καὶ τὴν ἀέναον ροὴ τῆς ψυχῆς. Ἡ μορφὴ της, μισὴ φωτεινὴ καὶ μισὴ σκοτεινή, ἀναδεικνύει τὴν ἀρχὴν τῆς ἱερᾶς ἱσορροπίας ποὺ διέπει τὸ σύμπαν.

Ἡ θεὰ Μηλινόη παραμένει ἕνα ἀίνιγμα, ὅμως ἡ μελέτη της μᾶς προσφέρει μία βαθυτέραν κατανόησιν τῶν σεληνιακῶν λατρειῶν, τῆς ψυχικῆς μεταβάσεως καὶ τῆς μυστικῆς γνώσεως ποὺ οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες ἐπεδίωκαν νὰ κατακτήσουν.



Σάββατο 29 Μαρτίου 2025

Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα ἡ μεγάλη κυρία

 Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα ἡ μεγάλη κυρία  



11 Μαΐου τοῦ 1771 σὲ μία σκοτεινὴ φυλακὴ τῆς Κωνσταντινούπολης μέσα σὲ πόνους καὶ ὀδύνες, ἡ Σκεύω Πινότση ἔφερε στὸν κόσμο τὴν κόρη της Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα εἶχε πάει στὴ φυλακὴ γιὰ νὰ ἐπισκεφτεῖ τὸν ἄντρα της, Ὑδραίο πλοίαρχο Σταυριανὸ Πινότση τὸν ὁποῖον εἶχαν συλλάβει οἱ Τοῦρκοι ἀπαγγέλλοντας τοῦ κατηγορίες γιὰ συμμετοχὴ στὴν ἐπανάσταση τῆς Πελοποννήσου τοῦ 1769. 

Ἐκεῖ στὸ σκοτεινὸ δεσμωτήριο γεννήθηκε ἡ Μπουμπουλίνα καὶ τὴ βάφτισε, ὁ ἐπίσης φυλακισμένος φίλος τοῦ πατέρα της Παναγιώτης Τρουπάκης ἡ Μούρτζινος, ποῦ ἦταν ἡγεμόνας τῆς Μάνης. Ἔτσι ἔμελλε νὰ γεννηθεῖ ἡ καπετάνισσα τοῦ ἀγῶνα μέσα στὶς φλόγες τις ἐπανάστασης ποῦ τόσο θερμὰ ὑπηρέτησε 

τὰ παιδικὰ χρόνια 


Ἡ μητέρα τῆς μετὰ τὰ θάνατο τοῦ συζύγου της, ὁ ὁποῖος πέθανε τελικὰ στὴ φυλακὴ ἔφυγε ἀπὸ τήν Ὕδρᾶ καὶ ἐγκαταστάθηκε στὶς Σπέτσες. 

Τὸ 1776 παντρεύτηκε τὸ πλοίαρχο Δημήτριο Λαζάρου ἡ Ὄρλωφ. Ἀπὸ τὸ δεύτερο γάμο της Σκεύω ἀπέκτησε 8 παιδιά, ἕξι γιοὺς οἱ ὁποῖοι διακρίθηκαν στὴν ἐπανάσταση τοῦ 1821,   καὶ δύο κόρες .

 Ἡ Λασκαρίνα ἀπὸ μικρὴ γοήτευε μὲ τὴν ἐπιβλητικὴ μὲ τὴν ἐπιβλητική της παρουσία. Τὰ μάτια της ἦταν μεγάλα καὶ ζωηρά, καὶ φώτιζαν τὸ μελαχρινό της πρόσωπο. Ὁ χαρακτῆρας της τολμυρὸς καὶ δυναμικὸς ὅλο πεῖσμα καὶ ἀποφασιστικότητα. 

Τὸ μεγάλο της πάθος ἦταν ἡ θάλασσα καὶ ἀπὸ μικρὴ ἡλικία πέρναγε πολλές ὧρὲς ψαρεύοντας καὶ κάνοντας κωπηλασία . 

Οἱ οἰκογένειά της 


σὲ πολὺ μικρὴ ἡλικία τὸ 1788 παντρεύτηκε τὸ πρῶτο της Ἄντρα, Δημήτρη Γιάννουζα, πλοίαρχο γνωστὸ γιὰ τὶς διώξεις του κατὰ τῶν Ἀλγερινῶν πειρατῶν ἥ Λασκαρίνα ἀπέκτησε μαζὶ τοῦ τρία παιδιά, τόν Ἰὠάννη τὸν Γεώργιο καὶ τὴ Μαρία  ὁ γιός της Ἰὠάννης εἶναι ὁ γνωστὸς Γιάννουζας ὁ ὁποῖος πολιόρκησε τὸ Ναύπλιο μὲ τὸ πλοῖο <<Ἀγαμέμνων >> δυστυχῶς ὁ ἄντρας της τὸ 1797, πνίγηκε σὲ μία ἀπὸ τις ἐπιδρομές του, ἀφήνοντας τὴ Λασκαρίνα σὲ νεαρὴ ἡλικία χήρα. Τὸ 1801 

ἢ Λασκαρίνα παντρεύτηκε γιὰ δεύτερη φορὰ τὸν πλούσιο πλοίαρχο Δημήτριο Μπούμπουλη ἀπὸ Σπέτσες, μὲ τὸν ὁποῖο ἀπέκτησε τρία ἀκόμα παιδία. Τὴ Σκεύω, τὴν Ἑλένη καὶ τὸ Νικόλα . Καὶ αὐτὸς ὅμως εἶχε τὴν τύχη μὲ τὸν πρῶτο της ἄντρα. Στῆς 10 Μαΐου τοῦ 1811, κατὰ τὴ διάρκεια μάχης μὲ ἀλγερινὸ πλοῖο, μία σφαῖρα τον βρῆκε στὸ μέτωπο καὶ τὸν σκότωσε. Ὁ Μπούμπουλης μετὰ τὸ θάνατό του ἄφησε στὴν Μπουμπουλίνα μεγάλη κληρονομιά, ἡ ὁποία ὑπολογίζεται σὲ τριακόσιες χιλιάδες τάλιρα, ἀλλὰ καὶ ἕνα πολυτελέστατο σπίτι τὸ ὁποῖο βρίσκεται στὸ κέντρο τῶν Σπετσῶν. Ἐπίσης στὸ πλοῖο ὅπου σκοτώθηκε βρέθηκε μεγάλο χρηματικὸ ποσὸ τὸ ὁποῖο παραδόθηκε ἀνέπαφο στὴν Μπουμπουλίνα 


Ἐπεκτείνει τὴν περιουσία της  καὶ μπαίνει στὴν φιλικὴ ἑταιρεία 


Ἡ Μπουμπουλίνα πανέξυπνη καὶ δυναμικὴ ὄχι μόνο κατάφερε νὰ διατηρήσει τὴν περιουσία ἀλλὰ καὶ  νὰ την αὐξήσει. Ἔγινε μέτοχος   σὲ σπετισώτικα  πλοῖα καὶ ναυπήγησε  ἐπίσης τῶν ,<<Ἀγαμέμνονα καὶ ἀλλὰ δύο μπρίκια. 

Σ΄ ἕνα ἀπὸ τὰ ταξίδια της στὴν Κωνσταντινούπολη τὰ ὁποία γίνονταν κυρίως γιὰ ἐμπορικοὺς λόγους, ἦρθε σὲ ἐπαφὴ μὲ τὸν Γρηγόριο τὸν Ε΄ . 

Στὴν Κωνσταντινούπολη    ἔγινε μέλος της φιλικῆς ἑταιρείας ἦταν ἡ πρώτη γυναῖκα στὴν ὁποία οἱ φιλικὴ ἔδειξαν ἐμπιστοσύνη. 

πρώτη γυναῖκα ποῦ δέχτηκαν στὴν ἑταιρεία τους ἡ Λασκαρίνα μὲ τὸ δυναμισμό τους χαρακτῆρα τῆς φάνηκε ἀντάξια αὐτοῦ του ὅρκου καὶ τὸν τίμησε σὲ ὅλη τὴ διάρκεια τοῦ ἀγῶνα 

 ἤ  Ὀθωμανικὴ πύλη πάντως ὅταν ἔμαθε γιὰ τὸ τεράστιο ποσὸ ποῦ της εἶχε κληροδοτήσει ὁ Μπούμπουλης διέταξε τὴ δέσμευση τῆς περιουσία της. Τότε ἐκείνη ζήτησε νὰ παρουσιαστεῖ μπροστὰ στὴν βασιλομήτορα Βαλιδὲ Σουλτάνα καὶ κατάφερε μὲ τὴν εὐστροφία της καὶ τὴν ἔντονη προσωπικότητά της κέρδισε τὴ φιλία της καὶ τὴν προστασία της σουλτάνας ἀλλὰ καὶ νὰ ἀποτρέψει τὴ δέσμευση τῆς κληρονομιᾶς της .

Πρῶτο πολεμικὸ πλοῖο στὴν Ἑλλάδα Ἀγαμέμνων 


Τὸ ὄνομα της Λασκαρίνας Μπούμπουλίνάς ἔχει συνδεθεῖ με ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ σημαντικὰ γεγονότα της Ἑλλάδας; τὴ ναυπήγηση τοῦ πρώτου Ἑλληνικοῦ πολεμικοῦ πλοίου στὴ χώρα, τοῦ << Ἀγαμέμνονα >> μιᾶς κορβέτας ποῦ κόστισε περίπου ἐνενῆντα τέσσερις χιλιάδες τάλιρα . Ὅσὸ παράξενο κι ἂν φαίνεται κατὰ τὴ διάρκεια τῆς κατασκευῆς τοῦ πλοίου ἡ Μπουμπουλίνα κατηγορήθηκε στὴν πύλη ἀπό Ἕλληνες γιὰ παράνομη χρήση περιουσίας της. Ἡ Πύλη ἔστειλε ἀπεσταλμένους της νὰ ἐξακριβώσουν ἂν πραγματικὰ ἡ Μπουμπουλίνα προετοίμαζε πολεμικὸ ὑλικὸ γιὰ την ἐπανάσταση. Ἡ ἰδία ὅμως ὄχι μόνο κατάφερε νὰ διασκεδάσει τις ὑποψίες τῶν τούρκων ἀλλὰ ἐντόπισε καὶ αὐτοὺς ποῦ εἶχαν προδώσει καὶ γιὰ νὰ τοὺς τιμωρήσει τους ἐδίωξε ἀπὸ τις Σπέτσες. 

Ὁ Ἀγαμέμνων    πάντως   ἔμελλε νὰ ἔχει ἄδοξο τέλος, ἀφοῦ τὸ 1832, καὶ ἐνῶ ἀνῆκε πῖὰ στὸν ἐθνικὸ στόλο καὶ εἶχε μετονομαστεῖ σέ <<Σπέτσες >> πυρπολήθηκε ἀπὸ τον Ἀνδρέα Μιαούλη. 

Ἡ ἴδια, ἐκτὸς ἀπὸ τα πλοῖα ποῦ διαχειριζόταν ἀσχολήθηκε καὶ μὲ τὴν ἐπάνδρωση ἑνὸς σώματος Σπετσιώτων μὲ ἀρχηγὸ τὸ γιό της Γιάννη Γιάννουζα, τὸ ὁποῖο 

πολέμησε στὴν πολιορκία της Τριπολιτσὰς καὶ του ναυπλίου νὰ εἶναι πάντοτε παροῦσα στὶς δύσκολες στιγμές του ἀγῶνα.  Δὲν δίστασε   ξοδέψει ὁλόκληρη τὴν περιουσία  της          γιὰ νὰ     βοηθήσει πολλοὺς ὁπλαρχηγοὺς ὅπως τον Κολοκοτρώνη καὶ τον Πλαπούτα, καὶ νὰ τους ἐφοδιάσει μὲ πολεμοφόδια καὶ τρόφιμα . 

Κηρύξει την ἐπανάσταση στὶς Σπετσες 


Τὸ 1819 σὲ μία νέα ἐπίσκεψη τῆς στὴν Κωνσταντινούπολη συνάντησε ξανὰ τὸν Γρηγόριο Ε΄ καὶ πληροφορήθηκε τὸν ξεσηκωμό της ἐπανάστασης ἀφοῦ γύρισε στὶς Σπέτσες, περίμενε τὴν ἡμέρα ποῦ θὰ γινόταν ἡ κήρυξη τῆς ἐπανάστασης στὸ Μοριᾶ καὶ 10 μέρες πρὶν τήν  Ἐπίσημη ἔναρξη της στὴν Ἁγία Λαύρα στὶς 15 Μαρτίου τοῦ 1821 ὕψωσε στὸ μεσαῖο ἱστὸ τοῦ Ἀγαμέμνονα τὸ λάβαρο μὲ τὸ Φοίνικα, πὸὺ ἦταν τὸ ἔμβλημα της ἀναγέννησης τοῦ Γένους, παροτρύνοντας ἔτσι καὶ τὰ ὑπόλοιπα σπετσιώτικα καράβια νὰ ὑψώσουν τὴ σημαία της ἐπανάστασης. 

Στὶς τρεῖς Ἀπριλίου τοῦ 1821 Κυριακὴ τῶν βαΐων μετὰ τὴ λειτουργία της ἐκκλησίας καὶ μέσα σὲ γιορταστικὴ ἀτμόσφαιρα, οἱ Σπετσιῶτες κήρυξαν ἐπίσημα τὴν ἐπανάσταση. Ἡ νησιωτικὴ σημαία τους εἶχε στὴ μέση ἕνα σταυρὸ καὶ στὸ κάτω μέρος της ἕνα ἀναπὸδῳ μισοφέγγαρο.  Στὸ δεξὶ μέρος του σταυροῦ ὑπῆρχε τὸ ἱερὸ σύμβολο τῆς λόγχης καὶ στὸ ἀριστερὸ μία ἄκυρα στὴν ὁποία ἦταν τυλιγμένο ἕνα φίδι.  Μία Κουκουβάγια ἡ ἕνας γῦπας ἔτρωγε τὴ γλῶσσα του φιδιοῦ. Πάνω στὴ σημαία μὲ κόκκινα γράμματα ὑπῆρχαν οἱ λέξεις ἐλευθερία ἡ θάνατος. 

Ἡ μεγάλη κυρία  


Μόλις εἶχε ξεκινήσει ἡ ἐπανάσταση στὶς Σπέτσες καὶ οἱ Μπούμπουλίνά δέχτηκε τὸ κάλεσμα τῶν ὁπλαρχηγῶν γιὰ νὰ βοηθήσει στὴν πολιορκία του Ναυπλίου καθὼς ἡ κατάσταση δὲν ἦταν ἰδιαίτερα ἐνθαρρυντική . 

Ἡ Μπουμπουλίνα κατέφθασε μὲ νέα ὑλικὰ ἐφόδια ἔδωσε νέα πνοὴ στὸν ἀγῶνα μὲ τὴν ἀποφασιστικότητα καὶ τον ἐνθουσιασμό της. 

Οἱ κάτοικοι τοῦ Ναυπλίου, γιὰ νὰ τὴν τιμήσουν της ἔδωσαν τὸ τίτλο της << Μεγάλης κυρίας >> κατὰ τὴ διάρκεια τῆς πολιορκίας ἡ Μπουμπουλίνα ἔπρεπε νὰ ἀντιμετωπίσει μία μεγάλη ἀπώλεια ; τὸ θάνατο τοῦ γιοῦ της Γιάννη Γιάννουζα ποῦ σκοτώθηκε ἀπὸ τὸ βόλι του βελὴ μπέη. 

Τὸν Μάϊο τοῦ 1821 ἐνῶ ἡ Μπουμπουλίνα μάχονταν ἀκόμα στὸ Ναύπλιο, οἱ προεστοὶ τῆς Πελοποννήσου της ζήτησαν ναυτικὴ βοήθεια γιὰ τὴν πολιορκία της μονεμβασιάς. Ἡ Μπουμπουλίνα ἄφησε τὴ διακυβέρνηση τὸ πλοῖο της τον ἀδελφό της καὶ ἔπλευσε μὲ τὸ πλοῖο Ἀγαμέμνων πρὸς τὴ Μονεμβασιά. Μαζὶ μὲ ἀλλὰ Ἑλληνικὰ πλοῖα ἔκανε πιὸ στενὴ πολιορκία τοῦ φρουρίου καὶ ἀνάγκασε τοὺς τούρκους ποῦ εἶχαν ἐγκλωβιστεῖ μέσα νὰ παραδοθοῦν. 

Στὶς 25 Ἰοὐλίου τοῦ 1821 ὅταν πιὰ εἶχαν ἐξαντληθεῖ ὅλα τὰ πολεμοφόδιά τους. Τὸ ἴδιο καθοριστικὴ ἦταν καὶ συμμετοχή της τὴν ἅλωση της Τριπολιτσὰς ἡ Μπουμπουλίνα ἔφτασε ἐκεῖ μὲ ἐνισχύσεις μετὰ ἀπὸ γράμμα τοῦ Κολοκοτρώνη οἱ ἕλληνες εἶχαν ἤδη κατορθώσει νὰ ἐγκλωβίσουν τὰ γυναικόπαιδα τῶν τούρκων μέσα στὴν Τριπόλιτσα καὶ ἡ παράδοσή τους δὲν ἤτανε πιὰ παρὰ θέμα ἡμερῶν ἡ σύζυγος τοῦ μπέη της Τριπολιτσὰς Χουρσιτ βλέποντας Ὅτί ὁ τούρκικος ἄμαχος πληθυσμὸς βρίσκονταν σὲ δύσκολη θέση ζήτησε νὰ δεῖ τὴν Μπουμπουλίνα ἰδιαιτέρως στὸ σεράϊ της ἡ Μπουμπουλίνα πράγματι ἐπισκέφτηκε καὶ ἡ σύζυγος τοῦ Χουρσὶτ τῆς ζήτησε νὰ προστατεύσει τις γυναῖκες καὶ τὰ παιδιὰ ποῦ παρέμεναν στὴν πόλη.

 Πράγματι ἡ Μπουμπουλίνα κατάλαβε ὅτι θὰ ἦταν ἄδικο νὰ σκοτωθοῦν τόσοι ἄνθρωποι χωρὶς λόγο καὶ ὑποσχέθηκε νὰ ἀφεθοῦν ἐλεύθεροι.  Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ἐξόδου στὸ τούρκων ἀπὸ τὴν τριπολιτσά ,  Η  Μπουμπουλίνα εισέβαλε στὴν πόλη καὶ ἀπὸμονωσὲ τὰ γυναικόπαιδα  προστατεύοντας τὰ ἀπὸ τὴν ἄγρια σφαγῆ.    στὴ δεύτερη πολιορκία του Ναυπλίου τὸ δεκέμβριο τοῦ 1821,  η  Μπουμπουλίνα συμμετεῖχε μὲ τά  καράβια της καὶ αὐτὴ τί φορὰ κατόρθωσε νὰ ἀποκλείσει τί θαλάσσια ὁδὸ καὶ νὰ ἐπελευθερώσει τὴν πόλη. 

 Ὁ ἐμφύλιος πόλεμος τὴν ἀναγκάζει νὰ ἐπιστρέψει στὶς σπέτσες  

Ἡ Μπουμπουλίνα παρέμεινε στὸ ελεύθερο  πιὰ Ναύπλιο   σ΄   ἕνα σπίτι ποὺ τὶς δώρισε ἡ κυβέρνηση ὡς ἀναγνώριση τῆς προσφορᾶς στὸν ἀγῶνα.       Εκεῖ ἡ κόρη της Ελένη παντρεύτηκε τὸ γιό του Κολοκοτρώνη Πάνο,   ποὺ εἶχε διοριστεῖ ἐκείνη τὴν ἐποχὴ φρούραρχος τοῦ Ναυπλίου.    Ετσι  οἱ δεσμοὶ ποὺ ἕνωναν τὸ Κολοκοτρώνη καὶ τὴν μπουμπουλίνα ἔγιναν,  πέρα ἀπὸ ἀγωνιστικὴ, καὶ συγγενική .

Ὁ πάνος κολοκοτρώνης ὅταν ξέσπασε ὁ ἐμφύλιος πόλεμος σύμφωνα μὲ ἐντολὴ τοῦ πατέρα του παρέδωσε τὸ Ναύπλιο στὸ νέο ἐκτελεστικὸ σῶμα. Τὰ μέλη αὐτοῦ τοῦ σώματος στὶς 12 ἰουνίου τοῦ 1824 ἀποφάσισαν νὰ διώξουν τὴν Μπουμπουλίνα ἀπὸ τὸ Ναύπλοιο, μὲ τὴν κατηγορία ὅτι ἄνήκε στὴν παράταξη τοῦ Κολοκοτρώνη καὶ δροῦσε ἐνάντια στὴ νέα κυβέρνηση. Ἴδια προσπάθησε κρὺφὰ νὰ ἐπιστρέψει στὸν Ναύπλιο. Τὴν 1η Ἰουνίου τοῦ 1824. Μάλιστα ὁ Νικηταρὰς δέχτηκε νὰ τὴ φιλοξενήσει στὸ σπίτι του, ὅμως μόλις ἔγινε γνὼστὸ ὅτι ἡ Μπουμπουλίνα ἔμεινε πάλι στὸ Ναύπλιο, 

Ὁ Κουντουριώτης φρόντισε νὰ στείλει ἀστυνόμο στὸ σπίτι τοῦ Νικηταρὰ, γιὰ νὰ τὴ συλλάβει καὶ νὰ τὴ στείλει πίσω στὶς Σπέτσες. Λίγο ἀργότερα, ὅταν πέθανε ὁ Πάνος Κολοκοτρώνης, ἡ κόρη της ἐλένη ἔμεινε χήρα καὶ ἀποφάσισε νὰ γυρίσει πίσω στὸ νήσὶ, γιὰ νὰ μείνει μαζὶ τῆς . 

Τὸ ἀπρόσμενο τέλος 


Ἡ μπούμπουλίνά ἀψηφῶντας ὅλες τὶς κατηγορίες εἰς βάρος της δὲν ἤθελε νὰ ἐγκαταλείψει τὴν ἐνεργὸ δράση γιατί πίστευε ὅτι ἡ Ἕλληνες χρειαζόταν τὴ βοήθεια τῆς σχέδιά της δὲν μποροῦσαν ὅμως ποτὲ νὰ πραγματοποιηθοῦ ἐξ αἰτίας ἑνὸς τελείως ἀπρόσμενο γεγονότος ὁ γιός της μπουμπουλίνας γεώργιος γιάννουσας ποῦ ἦταν παράφορα ἐρωτευμένος μὲ μία κοπέλα τοῦ νησιοῦ τὴν εὐγενία χριστοδούλου – Κούτση, ἀποφάσισε νὰ τὴν κλέψει καὶ νὰ τὴν παντρευτεῖ. Οἱ γονεῖς τῆς κοπέλας, ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρά, δὲν μποροῦσαν νὰ δεχτοῦν αὐτὸ τὸ γάμο, ἀφοῦ ἡ κόρη τους ἦταν ἤδη ἀρβανιασμένη. Ὁ Γιάννουζας ἀνένδοτος στὴν ἀπόφαση του, ἐκμεταλλεύτηκε τὴν ἀπουσία τοῦ ἀρραβωνιαστικοῦ της Εὐγενίας - ὁ ὁποῖος ἔλιπε ταξίδι καί  την ἀπήγαγε .  Οἱ γονεῖς της, ποῦ πίστευαν ὅτι ἡ Μπουμπουλίνα ἦταν κρυμμένη πίσω ἀπὸ αὐτὸ τὸ σχέδιο, δὲν ἦταν δυνατὸν νὰ δεχτοῦν μία τέτοια προσβολὴ καὶ ἀποφάσισα νὰ ἐκδικηθοῦν. Συγγενεῖς τῆς κοπέλας τὴ νύχτα τῆς 2/2 Μαΐου τοῦ 1825, πῆγαν στὸ σπίτι της Μπουμπουλίνας μὲ ὅπλα καὶ τὸ περικύκωσαν. γιατί νόμιζαν ὅτι τὸ παράνομο ζευγάρι ἦταν ἐκεῖ κρυμμένο. Ἡ Μπουμπουλίνα βγῆκε ἀπὸ τὸ σπίτι καὶ ἄρχισε νὰ λόγο φέρνει μὲ τοὺς συγγενεῖς τῆς Εὐγενίας. Κάποιος ἀπὸ αὐτοὺς τὴν πυροβόλησε καί, πρὶν προλάβει ἡ Μπουμπουλίνα νὰ ἀντιδράσει. ἡ σφαῖρα τὴ βρῆκε στὸ μέτωπο καὶ τὴν ἔριξε νέκρὴ . 

Τὸ σπίτι ποὺ ἔμενε ἡ μπουμπουλίνα τὰ τελευταῖα της χρόνια βρίσκεται ἀκόμα στὶς σπέτσες καὶ ἔχει μετατροπὴ σὲ μουσεῖο ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους της. Ἡ Μπουμπουλίνα κατόρθωσε νὰ ξεχωρίσει κατὰ τὸν κατὰ τὴν Ἑλληνικὴ ἐπανάσταση καὶ μάλιστα νὰ κάνει ἰδιαίτερη ἐντύπωση στὴν εὐρώπη μὲ τὰ χαρίσματα τῆς τὰ ὁποῖα σπάνιζαν στὶς γυναῖκες τῆς ἐποχῆς. Στὴ Γερμανία μάλιστα ἀλλὰ καὶ στὸ παρίσι, μέσα σὲ ἕνα γενικότερο κλίμα Ἑλληνολατρίας λανσάρεται καὶ ἡ νέα μόδα της << Robes de done a la bobeline >>. Βέβαια ἢ Μπουμπουλίνα οὔτε ἦταν οὔτε ζήτησε ποτὲ νὰ παρουσιάζεται ὡς πρότυπο ὀμορφιᾶς. Ἡ ἴδια χαρακτηρίζε τὸν ἑαυτό της ὡς ἀσυμβίβαστη νησιώτισσα ποὺ ἀπὸ τὴν παιδική της ἡλικία ὅλη τὴ ζωὴ ἦταν στὴ θάλασσα. Πολυμήχανοι τολμηρή, μεγαλοπρεπὲς παράστημα, μπῆκες στὰ σαραντα πέντε της χρόνια στὸν ἀγῶνα, μὲ μοναδικὸ σκοπὸ τὴν νίκη τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους . Μάλιστα ἕνας Εὐρωπαῖος συγγραφέας γράφει ; δὲν εἶναι ἀμαζὼν ἀλλὰ ἀλλὰ πλήρης γενναίων αἰσθημάτων καὶ φλογεροῦ πατριωτισμοῦ. Εἶναι πιστὴ παράδοση τῶν γυναικῶν τῆς ἀρχαίας Σπάρτης >>. Καὶ ὁ ἱστορικὸς Φιλήμων συμπληρώνει ; <<Ἐνώπιον τῆς ὁ ἀνάδρος ἠσχύνετο καὶ ὁ ἀνδρεῖος ὑπεχωρεί  >>.